No. 2076.
Zondag 24 December 1893.
18de Jaargang.
agïïte ma non agitate.
Kerstgedachten.
BUITENLAND.
De twee Neven.
Oostenrijk-Hongarije.
Bulgarije.
Frankrijk.
Amerika.
Italië.
Wie vergezelde den ljjkwagen die het stof-
nu HUMM (mm.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Yoor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland c c 1,80
Afzonderlijke nummers>0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
.^MMNTIENDR
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1(1 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk M a a ndag-, Woensdag- en Vrgda g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G.L.DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
Wegens het hoogfeest van Kerstmis
zal de NIEUWE üAARLEMSCHE
CO URANT in plaats van DinsdagWoens
dag a.s. worden uitgegeven. Het dan volgend
nummer verschijnt Zaterdag -30 December e.k.
Zooals weleer in dien nacbt, waarin te
Bethlehem de Verlosser der wereld in een
schamelen stal werd geboreD, zóo zal
ook morgen wederom het loflied der
hemelsche heirscbaren; en de bigde bood
schap: Vrede op aarde den menschen van
goeden wil! opnieuw door het aardsche tra
nendal schaden. En geljjk voor negentien
eeuwen de Sierre van Bethlehem in de
daisternis flonkerde, zóo straalt ook weder
het Licht in een nacht, die vervuld van
ellende, jammer en nood de menschen
omgeeit. Toenmaals brak het morgenrood
van een beter tijdperk aan, enuitslaveu-
kluisters verhieven zich als vrijen degenen,
voor wier heil de Zoon Gods op aarde
verscheen. Vierduizend lange jaren had de
ly lende menscbheid op den Verlosser ge
toefd, maar niet eerder vernam zy het
woord: Vrede den menschendan toen de
tijd vervuld was. Toen zonk de macht
van het heidendom, welke de volken onder
het juk gebracht en op heillocze dwaal
wegen geroerd bad, tot puinhoopen ineen,
en daar werd een ryk opgebouwd door
den welbeminden Zoon van den Schepper
des hemels en der aarde, een ryk vao
gerst en waarheid.
Sinds die stonde begon de kampstryd
van den beheerscher der duisternis met
den heerscher des lichts; en die kampstryd
werd gevoerd tot den huidigen dag toe.
Immer opnieuw weerklonk de heilgroet:
Vrede op aarde den menschen van goeden
wil! maar ook immer voort weergalmde
de wapenkreet van den vyand des vredes,
en rondom hem verzamelden zich leger
scharen, die het ryk des lichts met ver
woesting bedreigden. Door de eeuwen heen
golfde de worstelstrijd, bruiste de storm
tegen de volgelingen van htt goddelyke
Kind van Bethlehem. Stroomen bloeds
teekenden den weg, welken het legerhair
van den vyand der menschheid heeft ge
nomen; en thans, tegen het einde der 19e
eeuw, thans zien wij, hoe die wilde geest
drijvende horden de banier van den va
der der leugen openlijk ontvouwen: zij
wagen het den Heiland der wereld een
weerspanneliag te noemen, Hem te plaatsen
naast de meest verworpen lieden, die de
aarde ooit heeft gedragen. We zien, hoe
de duisternis zich opnieuw uitbreidt, hoe
een nieuw heidendom poogt aan de wereld
zjjne leeringen te verkondigeu, hoe er
afgodsbeelden worden opgericht,voor welke
blinde menschen in het stof nederknielen
en welke zjj aanbidden. Het woord van
Gods Zoon erkennen zij niet; dwaasheid
en waan moeten de menschheid verlossen
nit de boeien der ellende, waarin zy smacht;
want zij prediken eene vrybeid, die den
mensch berooft van geheel zjjue waardig
heid; zy willen vrede stichten, terwyl zy
de menschelyke hartstochten ontketenen,
hunne volgelingen in den modderpoel van
zinnelyk genot storten Eu zoo is dan de
kampstryd, welken zy ter bereiking van
dit doel stryden, een geduchte ontzettende
worstelstryd geworden. Alle middelen schij
nen hun rechtvaardig toe, ten einde den
FE UIL LET O N.
26.)
Vervolg.)
Bjj date vrsag hief Berthaud de handen ten
hemel en riep uit:
Gij woont zeker niet in Parijs, niet waar,
mijnheer
Neen ik kom zoo even hier aan.
Dan weet gjj nog niets?
Niets. Wat is dan gebeurd vroeg Gilbert
met verwondering.
Wat er gebeurd isP Wel, mjjnheer de
Graaf is overleden
Overleden 1 herhaalde de dokter.
Ja, mjjnheer. Nu drie dagen geleden. Zjjn
lijk is naar Compiègne vervoerd, waar men het
in den familiegrafkelder bijgezet heeft.
Dat wai mjj onbekend.Doch bevindt zich in
het h6tei niet een van zijne bloedverwanten?
Niemand
Hoe, niemand! stamelde Gilbert angstig.
Had mjjnheer de graaf de Vadane dan niet eene
dochter.
Neen, mjjnheer I
Zjjne dochter ia dan gestorven P
Hjj heeft die nooit gehad! Mjjnheer de
Graaf bad sinds lange jaren niemand anders bjj
zich dan tjjn neef, den burggraaf Raoul de Chal-
lins, die echter op dit oogenblik afwezig is.
De dokter prentte ieder woord goed in het
geheugen.
vrede uit de wereld te verbannen,dien de
E' gelen op de velden van Bethlehem
hebben verkondigd.
Geweldig zjjn de legerscharen, die onder
het vaandel vaa hoogmoed, van verwaand-
beid, van genotzucht eD waan in duis
teren haat aanstormen tegen het ryk des
vredes, en met bange bezorgdheid blikken
wjj in de toekomst, welke deze legerscharen
willen bemachtigen. We vragen ons af,
hoe zal de kampstryd eindigeD, die de
waarheid met vernietiging badreigt? Zal
de leugen, de laaghartigheid zegevieren
en het woord niet bewaarheid worden,
dat de Geilaud bjj dezijoen is tot de
voleinding der eeuwen AHes spant samen
tegen het heil der menschheid: kuost en
wetenschap, welsprekendheid en ruw ge
weld staan den eeuwigen vyand ten dienste;
en zelfs velen, die zich nog Christenen
noemen, hebben het vaandel van den waren
Verlosser verlaten, zy loochenen Zjjne
Godheid en arbeiden als handlangers aan
den bouw van het nieuwe ryk, waarin de
«verlichting» en de laagheid als godheid
moet troonen.Duizenden en nogmaals dui-
z°nden smeden aan de keteneo, waarin
de menschheid moet gelegd worden, ten
einde «vrjj» en «gelukkig» te worden. De
tweedracht, de haat strooien hunne zaden
in de harten, en nit dit zaad moet de
vrede der menschheid opbloeien; door ver
woesting van het heiligste moet een tempel
van eendracht gesticht worden!?
Is dit geen waanzinnigheid, welke door
de bestrjjding der eeuwige waarheid te
voorschyn is geroepeD? En toch wordt zij
geprezen als wysheid, door welke de men
schen tot geluk moeten gebracht worden.
Alles, wat den mensch met vreugde en
hoop vervu't; wat hem troost, wanneer
hy-lijdt; opheft, wanneer ODgevallen hem
nederbuigendat alles wil men hem
outrooven en toch heeft men don moed
te beweren: de zóo beroofde, van zjjne
grootheid en waardigheid ontkleede, met
het dier geljjk gestelde mensch zal in
dezen erbarmeljjken troosteloozen toestaud
gelukkig worden. Wat zouden wjj tot
iemaud zeggen, die tot ons zou naderen
en dezen eisch zon stellen«Geef my alles,
wat n lief en dierbaar is, wat gjj als het
kostbaarste kleinood, dat gjj op de aarde
bezit, waardeert, en gjj zult daarvoor ia
ruil niets ootvangen dan ellendig vergan
kelijke stol!» We zoaden hem gewis met
verontwaardiging teragwjjzen en bem ver
bieden wederjm ons huis te betreden. Juist
erenzoo handelen zy, die oas het zaligetid
geloof aau God en eeuwigheid uit den
boezem rukken en ous daarvoor in de
plaats de «verlichting» en het «geluk»
der zinnelykegenietingen willen aanbieden.
Daarom moeten wjj hen met alle be
slistheid afwijzen en niet luisteren naar
hunne huichelachtige redeoeeringen. Wjj
moeten opblikken tot de Sterre ran Beth
lehem, want zij alleen kan en zal ons tot
geluk en zaligoeid voeren. Alleen in Hem
is heil, Wiens komst op aarde de Enge
len des hemels hebben verkondigd met
den lofzang: tEere aan God in den hoo-
gen en vrede op aarde den menschen van
goeden wil!* Maar omdat de goede wil
uit het hart van ontelbaren verdwenen
is, daarom vertoeft de vrede en het geluk,
dat in den vrede gegrond is, niet meer
onder de menschen. De (roede wil is de
Maar, hervatte bij na verloop van eenige
oogenblikken, mjjnheer de Vadans moest toch
een kamerdienaar hebben.
Ja, mjjnheer, Honore, die reeds vijf-en-
twintig jaar in zijn dienet was.
Ie mjjnheer Honoré in het hotel
Om u te dienen mjj a heer I
Ik zoude u zeer eikenteljjk zjja indien gjj
mjj bjj hem wildet brengen.
Wees dan zoo goed, mjjnheer, mjj te volgen.
Op dit oogenblik vertoonde zich Honoré op de
bovenste trede van de trap, die naar de vestibule
leidde.
Ziedaar den kamerdienaar van wjjlen den
Graaf, zeide Berthaud.
Gilbert ging eenige schreden naar Honoré tos,
die van zijn kant den bezoeker te gemoet kwam.
De vertrouwde knecht was niet ouder dan zes
tig jaar, maar, gekromd door de vermoeienissen
van zjja dienet, die gedurende de laatste levens
jaren van den graaf de Vadans zeer zwaar was
geweest, scheen hjj zelfs ouder dan zeventig jaar.
Toen hjj voor den bezoeker stond, wierp hjj op
dezen een langen, aandachtigen blik, hij
trachtte de trekken van een bekend gelaat weer
te vinden, doch het gelukte hem niet.
Gij wenscht mjj te spreken, mjjnheer?
vroeg hjj.
Ja, mjjnheer.
De klank dezer stem deed Honoré ontroeren.
Opnieuw zag bjj Gilbert aan.
Hjj meende hem wel voor de eerste maal te
zien; maar toch scheen het hem toe, alsof bij deze
stem reeds vroeger gehoord had.
Gelieve mjj dan te volgen,mjjoheer,zoidehij.
eerste voorwaarde van den vrede en van
het geluk; en zoolang de goene wil niet
wederom gemeengoed der menschen wordt,
zoolaDg zullen zy tevergeefs met hunne
erbarmelijke middelen ernaar streven om
een ryk van vrede op aarde te stichten.
NeeD, laten we ons niet misleiden; hou
den we vast aan de bigde boodschap van
Bethlehem en vertrouwen we op Hem,
die van den Hemel neerdaalde om aan de
wereld den vrede te geven, dien de we
reld zelve niet geven kan.
Al wordt ook tegenwoordig de aarde
vervuld van de duisternissen des ongeloofs
en van haat, volharden wy toch metchris-
teijjken moedwant Hjj leeft, die gezegd
heeft: tik ben met u tot de voleinding der
eeuwen!* Ea wanneer de tijden vervuld
zjjn, dan zal het licht der eeuwige waar
heid den nacht der lengen doordringen,
en jubelend zal het loflied van den op
gang der zon tot haren ondergang schallen:
tEere aan God in den hoogen en vrede op
aarde den menschen van goeden will*
Dezer dagen heeft een diefstal van 32
kilo dynamiet uit het krnitmagazjjn te
Rakoaitz, in Bohemen plaats gehad. Iu den
avond van denzelfden dag vond aldaar ten
hnize van een der ingezetenen (advocaat
Wolf) eene hevige ontploffing plaats
die groote vernieling heeft aangericht.
Men vond de familie in zwym liggen,
maar ongedeerd. Ofschoon deBurga meester
meende, dat de daad eene louter persoon
lijke wraakoefening of het gevolg van
socialistische woelingen kon zjjn geweest
en er Jus geen sprake zon zjjn van een
aanslag nit nationalen haat, meent men
dit echter niet zoo gereedeljjk te kunnen
toegeven. Want dr. Wolf is een Duit-
scher en had zich onlangs bjj een natio
naal leest gehaat gemaakt door niet te
willen illumineeren, waarom toen by hem
verscheidene ruiten zyn ingeworpen. Het
thans gebeurde kau ook in verbaud staan
met het feit dat de aldaar bestaande Jong-
Czechische vereeniging is ontbonden, om
dat zy wilde trachten, van den gemeente
raad twee diDgen te verkrygen opheffing
der Duitsche school en verbod aan alle
Duitschtrs om op straat of in openbare
lokalen Dnitsch te spreken.
In Bohemen zjjn door dezen diefstal van
dyuamiet de aanslagen aan de orde van
den dag.
Een ander Duitsche advocaat Dr. K o h n
heeft een brief ontvangen, waarin zyn
leven wordt bedreigd, indien hy weigert
f 300 te geven voor de Czechische gchool-
vereeniging. Tevens zyn nog andere brie
ven ge-onden met bedreigingen, dat men
met Kerstmis de kerk gedurende de gods
dienstoefeningen in de lucht zal laten
vliegen.
De bevolking is allesbehalve gemeten
geen woDder in den tegenwoordigen tij 1
na de dynamiei-aanslagen in de mode
komen.
In het station te Salzbnrg zyn papiertjes
gevonden, inhoudende de bedreiging, dat
men in de Kerstdagen het station in de
lucht zal doen vliegen.
Den dokter voorgaande, bracht hjj dezen in
een klein salon.
XI.
Toen Gilbert den drempel van dit vertrek over
schreed,gevoelde hij dat zjjne aandoening grooter
werd en dreigde hem te doen stikken.
Honoré, die onopboujtójk op den onbekende
den uitvorschenden blikÜ|Ler zwakke oogen ge
vestigd hield, wees bem een stoel aan, en tegen
over hem blijvende staan, vroeg hij:
Met wien heb ik de eer te spreken?
Ik heet dokter Gilbert, antwoordde de
broeder van wjjlen den Graaf.
Deze naam, Gilbert, trof bem, evenzeer als de
stem in hem eene verwarde herinnering had op
gewekt.
Hjj zal mjj herkennen, dacht de dokter.
Doch wat geeft dat eigenljjk ook
Honoré slamelde:
Het echjjnt mjj, mjjnheer, dat ik reeds vroe
ger de eer gehad heb met u te spreken dat
is echter al zeer lang geleden.
't Is mogeljjk, ja, 't is zelfs waarschijnljjk.
Vroeger ben ik dikwjjls hier io huis geweest.
En gjj zjjt er niet meer teruggekomen sinds
achttien jaar, niet waar? vroeg de knecht hij
gende.
Dat is zoo.
Honoré stiet een vreugdekreet uit.
Dan, ging hij voort,terwijl hjj zjjne bevende
handen naar Gilbert nitatrekte, had mjju hart
dus wel gelijk dat het heviger klopte, terwijl ik
het geluid uwer stem hoorde. Gjj zjjt degene, die
men in Amerika overleden waande. Gjj zjjt de
Eene vermakeljjke scène had onlangs
te Philippopel plaats.
Toen vorst Ferdinandzich onlangs
aldaar bevond en op zekeren dag eene
wandeling in het park van zjjn paleis
maakte, ontwaarde bij eene Zigeuner-
vrouw, door welke de officiereu zich voor
tydverdryf de toekomst lieten voorspel-
len.Toen de vrouw den vorst zag, snelde zij
op hem toe en verzocht ook in zjjne band
te mogen lezen. Men wilde het lastige
mensch wegsturen, maar Ferdinand
stak haar lachend de hand toe en zeide:
«Vertel dan eene op, wat daar in geschre
ven staat.»
De Zigeaner-vrouw keek hoogst ernstig
op, toen zg ten antwoord paf: «Er wacbt
q een groot gevaar en het is dichter bjj
dan ge denkt. Door Gods hand zalf ge
er gelukkig aan ontkomen, ge zjjt be
stemd voor groote en verheven zaken.»
De omgeving des vorsten stond bjj die
voorspelling heel ontsteld te kijken en en
kel de vorst glimlachte ongeloovig. Spoe
dig daarop werd de luitenant I v a n o f
gearressteerd, die het vaste plan had,
Ferdinand te vermoorden. In Bulga
rije is men zeer bjjgeloovig en te verwon
deren is bet dus niet dat waarzegsters en
andere dergelijke knappe menschen bjj
sommigen heel wat in de achting gestegen
zjjn. De meer ontwikkelden halen echter,
geljjk te begrjjpen is, de schouders op.
In een van de straten van Parjjs, in
de rne Moutorgaeil werd dezer dagen weer
een drama afgespeeld waaraan het Fran-
scha volk langzaam gewoon raakt.
De zoon van een slager was bezig het
vleesch uit te stallen met den rug naar
de straat, toen er plotseling twee schoten
knaldeu en de jonge man, door twee kogels
g-trofieD, ter aarde zeeg. Zyn vader schoot
toe en belette nog juist in tijde aan eene
elegant gekleede jonge vrouw om voorde
derde maal te schieten. De daderes was
volkomen bedaard gebleven en bekende,
nadat zjj gearresteerd en in het dichtstbjj
zjjnde politiebureau was gebracht, Marie
I d r a c k te heeten en met den jongen man,
op wien haar aanval gericht was, een
liaison te hebben gehad, dat hjj beloofd
had haar te zullen tronwen, maar zyn
woord had gebroken en met eéu ander in
't huweljjk was getreden. Na vruchteloos
hem tot zyn plicht te hebben aangemaand,
had Marie tot wraak besloten en haar
voornemen op deze wjjze ten uitvoer ge
bracht.
De jonge slager verkeert in zeer ernstige
omstandigheden.
Straks als deze moordenares voor de
rechtbank gebracht wordt ie het bjjna
zeker dat eene moderne Jury haar vrjj-
epreekt.
Eeo ander geval van onschuldiger aard
deed zich ook in de hoofdstad voor: Een
jong schrjjver had zjja eerste stak, een
comedie in 3 bedr., een directeur aange
boden. Eenige dagen daarna ontving hy
eene dikke enveloppe met een brief aldns
vervat: «heel aardig nw stuk Maar
hoe jammer dat er geen eind aan is!»
Get. (de naam van den directeur.)
De jonge schrjjver opent haastig de
dikke enveloppe en haalt er twee bedrijven
broeder van den meester, die wjj beweeDen. Gjj
zjjt graat Gilbert de Vadans, die ons zoo dierbaar
was, en gjj keert thans terng in een huis dat u'
toebehoort. Wees er welkom, mjjn meester, want
zulks zjjt gjj van heden af, vervolgde de grjjs-
aard, de oogen vol tranen. Vergnn een tronwen
dienaar u te zeggen, hoezeer nwe onverwachte,
onvoorziene terugkomst hem vreugde en troost
aanbrengt.
Stil, Honoré, zeide hij, stil. De broeder van
graaf Maximilien de Vadans is in Amerika ge
storven. Het is noodig, dat hjj dood zjj. Ik ben
voor n, even als voor ieder ander, slechts dokter
Gilbert, een vreemd», een onbekende.
Beveel en ik zal gehoorzamen. Zulks is mjjn
plicht, hernam de knecht, terwjj) hjj weder op
stond, maar zeg niet, dat gjj mjjn welbeminde
meester niet zjjt.
Welnu dan, ik ben Gilbert de Vadans,
uw meester, als gjj dat verlangt, of liever uw
vriend, maar niemand ter wereld mag het weten.
Niemand ztl het weten, niemand. Gjj be
veelt mjj ie zwjjgen, en ik eal zwjjgen.
Ernstige beweegredenen heb ik om n dat
te vragen.
Ik heb niet noodig ze te kennen. Welke ze
cok mogen zjjn, ik zal ze eerbiedigen.
Kom thans tot bedaren, mjjn oude vriend,
en luister naar mjj.
Ik zoude u gaarne eenige vragen willen doeD.
Vraag, mjjnheer, ik ben gereed om u te
antwoorden.
Wanneer is mjjn broeder gestorven?
Na vier dagen geleden.
Welke geneesheer behandelde hem
nit.Het derde lag nog in het bureau
van den directeur.
De man had by abuis slechts de twee
eerste bedrjjven gelezen
Een Parjjsch journalist heeft een lang
onderhond gehad met V a i 11 a n t. Aan
het einde daarvan verklaarde deze: «Ik
ben tevreden en men zal goed doen, mg
te gaillotineeren, want indien men mg
vrjj sprak en vrjj liet dit geljjkt een
grap maar is er geen zou ik binnen 8
degen weer beginneD.
Eene half krankzinnige vrouw is
door de Rechtbank te Marseille veroordeeld
tot eene maand gevangenisstraf, omdat zjj
den stationschef aldaar gedreigd heeft
het station door middel van dynamiet in de
lucht te laten vliegen. Zjj behoort tot
de partjj der anarchisten. Ook heeft men
bezwarende papieren bjj haar gevonden,
Volgens De Standard, heeft de Russi
sche regeering iu Noord-Amerika groote
hoeveelheden krjjgsbehoeften, inzonder
heid kardoezen, besteld.
Uit New-Orléans bericht men, dat ze
kere Abbgnello de gemeente een
proces aandeed, naar aanleiding van de
toepassing der lynchwet op zjjn broeder,
den chef der politie voor de Maffia. Hjj
eischte 500.000 doUars, een bedrag van
100.000 dollars zag hjj zich toegewezen.
Op het oogenblik zjjn nog zes derge-
Ijjke zaken hangende, die hoogst waar-
schjjnljjk dezelfde oplossing zullen vinden.
Onder de tegenwoordige sociale her
vormers zjjnaltjjd,nevens ernstige denkers,
ook rare snaken, halve gekken, die de
wereld met de wonderljjkste middelen ter
genezing van het bestaande kwaad te
hulp willen komen. Een van die zonder
linge hervormers was zskere dokter A 1-
c o 11, die vjjftig jaar geleden in de Ver-
eenigde Staten leefde, schreef en predikte.
De hoofdinhoud vaa zgne leer bestoud
uit twee voorschriften: De menschen
moesten tot ontbjjt appelen, versch of ge
droogd, eten, en 's middags eene zekers
hoeveelheid water drinken, om de appelen
te doen zwellen en een gevoel van ver
zadiging teweeg te brengen. Dat zou voor
zeker een stap tot oplossing van de so
ciale qnaestie zyn; maar ODgelukkig is
het met de menschen na eenmaal zoo ge
steld, dat zjj van appelen en water niet
willen leven.
Het Ministerie-C r i s p i is in de Itali-
aansche Kamer alles behalve vriendeljjk
ontvangen. Het optreden van dit Kabinet
en de verklaringen door C r i s p i afge
legd, zyn over het algemeen zeer ongun
stig beoordeeld, en de woorden door den
Premier gesproken: «Wacht myne daden af,
voordat gjj mjj beoordeelt», werden met eene
onverschilligheid aangehoord, dat zelfs de
Romeinsche correspondenten der Frank
furter Zeitung en het Berliner Tageblatt,
van wien genoegzaam bekend is dat zjj
den heer Cr is pi zeer genegen zjjn,
deden spreken: van eene koele ontvangst
die niemand had verwacht.
Toen C r i s p i in zgne ministerieels
verklaring begon over de tot standbren-
ging van Italië's nationale eenheid en
daarbjj mededeelde, dat nieuwe belastin
gen noodig zonden zjjn, giDg er een rn-
niei?
Geen.
Geen geneesheer I herhaalde hjj.En waarom
Mjjnheer Raoul de Challins heeft mjj ver
zekerd, dat hjj herhaaldeljjk den Graaf had ver
zocht om een dokter te mogen laten komen, en
dat mjinheer de Graaf steeds geweigerd had.
Maar gjj dan, Honoré kondet gjj mjjn broe
der niet overtuigen, dat zjjn toestand den bjjstand
der wetenschap vereischtel
Hjj die in u het volste vertronwen stelde 1
Éerijjds, ja, mijaheer,zeide de oude dienaar,
maar alles is veranderd. Mjjnheer de Graaf be
toonde mjj dat vertrouwen niet meer, waarop ik
zoo trotsch was. Het was mjj hoogstens gegnnd
zjjne kamer binnen te treden, ten einde zjjn bed
op te maken.
Maar wie verzorgde hem dan?
Mjjnheer Raoul. Mjjn meester voelde voor
niemand genegenheid dan voor hem.
Raoul de Challins was nauweljjks zeven jaar
oud, toen ik Erankrjjk verliet, zeide Gilbert, toen
kon ik nog niet oordeelen wat dat kind zoude
zjjn, wanneer het eenmaal den manneljjken leef-
tjjd bereikt had. Spreekt vrjj uit, Honoré, hoe is
uwe meening omtrent mjjn neef.
't Is een eerljjk en braaf jongmenaeh, mjjn
heer, riep de knecht met bljjkbare overtuiging.
Hjj had zjjn oom innig lief en heeft hem tot op
bet laatste oogenblik de grootste toewjjding be
toond.
Wie was er bjj mjjn broeder, toen hjj den
lsatsten snik gaf!
Alleen mjjnheer Raoul.
