No. 2079. Donderdag 4 Januari 1894. 19 de Jaargang. BERICHT! Eene bedenkelijke leer. 11 tl 1 T K M L A ft 1). BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. De twee Neven. Italië. Frankrijk. Oost enrij k-Hongary e. - ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. mntjendkïTT" AGÏTE MA NON AGITATE. PRIJS DER AD VERTEN TIEN. Van 1—6 regels30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G.L. DAU BE f Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 his Faubourg Montrnartre. Bjj het ingaan van het jaar 1894 wen- schen wy da abonnees op de NIEUWE HAARLEV1SCHE COURANT, «ene kleine verrassing aan te bieden, door hun in de gelegenheid te stellen, voortaan in het ZONDAGSBLAD, een blad meer gewijd aan onderhoudende lectuur voor de huis kamer, hunne familieberichten te doen opnemen. Gratis zullen de abonnee» op de NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT het recht hebben advertenties betrrffsnde geboorte, ondertrouwhuwelijk, overlijden en dankbe tuigingin het ZONDAGSBLAD te plaatsen. Het ZONDAGSBLAD wordt niet alleen door bjjns al degeabonneerdenopdeNIEU- WE HAARLEMSCHE COURANT gele zen,maar heelt ook buiten dezen kring, zelfs onder met-Katholieken een groot aantal abonnentan, dia zich vooral in het laatste jaar belangrijk hebben uitgebreid. Het zal ons zeer aangenaam zjjn als onze abonnentendankbaar als wjj hun zgn voor den steun ons blal geschonken, een ruim gebruik zullen maken vau deze gelegenheid die wij hun aanbieden, om hun familieberichten in wjjieren kring bekend te maken. De Redactie. Het is geen zeldzaamheid meer, dat in Frankrgk personen die zich aan het een of auder ernstig misdrijf hebban schuldig gemaakt en wier schuil overtuigend be wezen is, toch door de Rechtbank worden vrijgesproken op grond, dat zjj niet tie- rekenbaar kannen worden geacht. Nog dezer dagen kwam het te Parjjs voor, dat een persoou, die reeds verschillende malen wegens eene bepaalde wandaad was veroor deeld, ca zich opnieuw aan datzelfde feit te hebbsa bezondigd, van alle rechtsver volging werd ontslagen, omdat bjj volgens verklaring van een geneesheer wel is waar niet krankzinnig was, maar toch de kracht miste om op een gegeven oogenblik aan de zucht naar het kwaad weerstand te bieden. M. a. w. toen hij zgn misdrijf pleegde, was het hem onmogeljjk geweest zich daarvan te onthouden. Men kan ver gaan met deze theorie. Onze tjjd kenmerkt zich door de gevaar lijke tendenz, om in iederen misdadiger een ontoerekenbare te zien,een zenuwljjder, een belaste, die verpleging en verzorging behoeft in stede van straf. En niet alleen in Frankrgk doet zich dit streven kennen, ook hier te laüda vindt de leer der ontoe rekenbaarheid warme verdedigers, voor de gruwelijkste vergrjjpm heeft men een excuus, voor de sluwst overlegde wandaden een verklaring, welke geen ander doel heeft dan den dader van alle ichuli vrjj te pleiten. Men negeert, dat de mensch een vrjjen wil heeft en eenmaal op dit standpunt staande, komt men er toe nie mand meer voor zjjne daden aansprakelijk FEUILLETON. 29.) Vervolg.) Ook deze verklaarde reeds langen tijd bemerkt te hebbeD, da', de lieden uit h)t bö el zonder linge en verdachte gewoonten hadden. Julien verateik e hem in zijne maening en verliet, toen hjj geschoren was, den winkel. Hij genoot van zjjue zegepraal. Voor den avond, dacht hg, zal de geheele wjjk weten, wat er dezen morgen bij dien baardkrab- ber verteld ia. Hierop keerde hg naar de Aasas-3traat terug. Philippe wachtte hem op en ontving hem met het woord: Welnu f Lachend vertelde de kamerdienaar aan zijnen meester wat er voorgevallen was. Uitmuntend, zeide de advocaat, nadat hij dit verhaal tot het einde toe aangehoord had. Ik wensch u geluk om uwe vlugheid en uwe schran derheid. De mijn is thans geladen. Wachten wjj af tot zij springt. XII. De markiezin de Biennes en hare dochter vinchtten met een licht te verklaren ongeduld op een bezoek van Raoul. De woorden, door hem te Compièrne gespro ken, hadden Léonide eene hoop gigeven, die, meende zij, weldra verwezenlijkt zou worden. te stellen. Het goede verdient geen lot, maar veel minder nog het kwade kastij ding. De misdadiger moest handelen gelijk hg deed. Van zelfbeheersching, van zelfbe dwang, van strjjd tegen de bekoring, kan geen spraak bjj hem zgn. Hij is bet pro duct zjjuer opvoeding en der herediteit, de slaaf zijuer gesteldheid en der harts tochten, de speelbal der omstandigheden. Het noodlot dreef hem voort en hoe is het na mogelijk iemand te straffen voor een feit, dat hg buiten verantwoordelijk heid pleegde? Niets ratuurlgker derhalve daa dat de gevaugenisseu weelderiger worden inge richt en dat men al meer begint te aar zelen de roede met gestrengheid te han- teeren. Onze maatschappij is aardig op weg het straffen te verleeren. De theorie der ontoerekenbaarheid vindt reeds op be denkelijke wgje toepassing in de praktijk en zeer toegevend ia men ook voor feiten, die men op de eene of andere wjjze met de politiek in verband meent te kunnen brengen. De anarchist, die een bom in eene vergadering of eene dichte menschen- maasa slingert, verdient alie consideratie, waut hg verdedigt eene politieke en maat schappelijke overtuiging. De gevolgen van deze gevaarljjke week heid bij bet beoordeelen van misdaden kunnen niet achterwege bly ven. Hst kwaad dat steeds verschooniag vindt, neemt ais van zelf groote afmetiugen aau. Hst schuld besef wordt verzwakt en het individu als 't ware direct aangezet toe te geven aan al zijne booze neigingen, den vrgen tengel ie laten aan zjjue minst edele hartstoch ten. Dat a'dus de misdaad allerbedenke- ljjkst in de hand wordt gewerkt, zal wel geen betoog behoeven. Reeds uit zich zelf is de mensch geneigd zijne fouten te ex- cuseeren, zjjne zwartste daden zooveel mo- getgk in een gunstig daglicht te stellen en zgne schuld veil geringer te maken, dan zij in werkelgkheid is. Wat moet het dan worden, wanneer men hem toeroept, dat bjj eigenlgk voor geen enkel zyuer daden aansprakelgk is, dat hg bjj gevolg ook in 'c geheel geen schuld draagt, maar slechts gehandeld heeft onder den iuvloed eeuer macht, die hem geheel beheerscht en dat hg zoo ook altgd handelen zal? Ii bet niet duideljjk, dat aldus elk breidel,- waardoor het individu van het kwaad wordt teraggehouden, moet wegvallen? Gevoelt niet een ieder, dat de mensch, reeds nit zijne natuur altgd tot het verkeerde geneigd,door het prediken der ontoerekenbaarheidsleer er nog eerder toe moet gebracht wordeu zjjn geweten het zwjjgen op te leggen en den strijd tegen de bekoring op te geven? Waarom zou men z'cb iets ontzeggen, en zjjue passies bedwingen, zich zelf ge weld aandoen, wanneer daarin geen ver diensten meer steekt? Waarljjk, de theorie der willoosheid, de theorie die, beginnende met bet Gods bestaan te ontkennen, de grenzen uitwischt tusscheu goed en kwaad, kan geen ander gevolg hebben, dan rechtstreek» de misdaad te bevorderen. Het aantal ontoerekenbaren dreigt ontzaglijk groot te worden en dien tengevolge de veiligheid in de samenle ving al meer en meer gecompromitteerd. Want het is zonneklaar dat de zoogenaamde ontoerekenbaarheid alle banden verscheurt en een toestand van anarchie op zedelijk Raoul moest Léonide zij ie liefde verklaren en aanzoek doen om hare hand. Maar ook Genoreva herinnerde zich de wei nige woorden, door den jongen man geuit. Het betrof zjjn geluk, zijne toekomst. Moeder en dochler waren afwezig, toen Raoul sich aanmeldde aan de woning dier dames in de Saint Dominique- straat. Genove?a ontmg hem. Toen zij hem zag, scheen het haar toe, alsof hare ademhaling stilstond, en zjj op het punt stond in onmacht te vallen. Mevrouw de Brennes en juffrouw Léonide zjjn uitgegaan, mij uhser, stamelde zjj, zjj kooien eerst tegen eterstjj 1 tsrng. Zoo, mejuffrouw, antwoorffde Raoul, zeer bewogen, ik gevoal mjj zeer gelukkig door hare afwezigheid. Gelukkig I En waarom, mjjuheer? Omdat deze mjj met u een onderhoud onder vier oogen verschaft, iets, waarnaar ik reed» lang verlangde. Met mij? Gij wenscht mst mjj een onder hond te hebben, zeide het jonge meisjs verwon derd, daar zjj ternauwernood kou gelooven aan hetgeen zjj hoorde. Ja, mejuffrouw. Maar nogmaals, mjjciheer, waarom P Omdat ik u veel te Z 'gg' n heb, en gjj znlt hoop ik, mg de eer en het innig genoegen willen aandoen naar mjj te luisteren. Ik ben gereed om naar u to luisleren, zeide zjj met eene zwakke, bjj au onhoorbare stem. Ga zitten, mjjuheer, als ik u verzoeken mag. gebied in het leven za! roepen, waarvan de ellende niet is ta overzien. Da vrjjspraak d*r Fransche Jury van de belhamel» die te Aigues Mortes, Itali- aaniche werklieden hebben vermoord en mishandeld, heeft niet alleen te Rome, maar in geheel Italië een zeer onguosti- gen indruk te weeg gabracht. De Italiaan- sche bladen Ri forma, 'lolchetto, en ook de Voce della Verita laten zich zeer scherp u t tegen deze vrjjipraak waardoor Frank rijk zeggen ze geen enkeleu vriend meer in Italië zal vinden. Zooals inderlyl werd medegedeel I, was er eeu verschil ontstaan tasschen de pioeg der Italiaansche en Fransche werklieden in de zoutwinnergen te Aigues-Mortas over de looaeo. De Italianen, dia het talrijkst waren, begonnen den 16n Augustus eerst met pla- gerjjsn en daarna met geweldda lighe- tegen de Fraaseheu waarvan som migen ernstig gekwetst werden. Dezen vluchtten daarop naar Aigues-Mortes, waar de geheele bevolking iu oproer kwam te gen de Italianen. Da overheden en de gendarmerie (er ligt te Aigues-Mortes geen garnizoen) kwameu op de been om de vechtenden te scheiden, maar zulks kon niet beletten, dat vele Italianen gewond, en vela gewon den, die zich niet redden konden, door de tierende bevolking op de erbarmelgkïta wijze met knuppels werden doodgeslagen. Da hoofddaders van dit tumult we den gevat, en thans heeft de jury te Augou- lème ze allen vrijgesproken. Ia Frankrgk wordeu ia oaze dagen maar al te veel strafwaardige mishande lingen door de vingers gezien. Da uitspraak der Jury te Aagouième heeft dit opnieuw bevestigd. Man vreest ernstige ongeregeldheden. Te Genua hebbea eenige personen reeds ia den nacht van 31 December op I Ja nuari eene betooging gehouden voor het Fransche consulaat eu met steeaen tegen het wapenschild geworpen. Twee personen wtrJea in hechtenis ge nomen. De burgemeester betuigde d n Franichen consul zgn leedwezen over deze baldadigheden. Het m;ni»terie-C r is p i slaat reeds nn te wankelen en dreigt elk oogenblik nit elkaar te spatten. Eergisteren vertrok de heer Crispi uit Rome naar bot eiland Sicilië, te Napels aangekomen, keerde bij plotseling naar Rorna terug om ont stane moeilijkheden uit den weg te ruimen. Er was oneenigheid ontstaan tussehenhem als Miuister-presidenl en den minister van financiën den heer S o n n i n o die niets van C r i s p is belast'ng-plannen weten wil. Ook da heeren Zanardelli en Giolitti zijn het nieuwe-ministerie alles behalve vriendschappelijk gezind. Hst verschil in het Kabiuet-C r i s p i ontstaan, moet in hoofdzaak hierop neer komen, d*t de politieke kwakzalver de overige Ministers tracht te misleiden. Naar het heet, is de Minister van fioauciën tot de slotsom gekomen, dat de 80.000.000 lira, welke da heer Crispi voldoende achtte, niet toereikend zijn om het tekort Raoul echten zijue gedachten t jjceu te Zoeken, eu ving aldus aan: Herinnert gjj u, mejuff ouw, de woorden, die ik tegin u eu legen de dames deBrcnms sprak, op het oogenblik dat gjj gereed stond wear naar Parjjs te vertrekken? Ji>, mijnheer. Gjj zeidet aan mevrouwde Markiezin en hare do-titer, dat gij haar weldra eene gewichtige.vertrouweljjke mededeelt g zondt doen, en dat het uw geluk, uwe toekomst betrof. hn ik sprak hiermede de waarheid; mijn geluk, mjjne toekomst staaa op het apel. Daze vertrouwelijke mededcelicg kwam ik aan de da mes du Brennes doen. Zij tjja afwezig, en dat ver heugt mjj. Gjj zult iu hare plaats de modedee- ling ontvangen, en dat is zoo zelfs cog beter, want voor dat ik met haar sprank, zal ik zeker moeten wezm in uwe toestemming, Mjjne toestemming? herhaalde Genoveva, ik beg.jjp u niet. Neen, gij begijjpt mjj zeer goad. D*t is onmogeljjk. Ik bon een te onbedui dend schepsel, dan dat mjjne toestemming u van nut zoude kunnen wezen. Gjj vergist u, mejuffrouw, 't is het eenige, waar ik niet buiten kan, wjjl het uw persoon betreft. Het jonge meisje beefde als een riet. Mjjn persoou? Ja, nujufiïouw, uw pirscon. Ik meen te droomen, fluisterde Geuoveva. Uwe woorden trefl'm mjjne ooreu, maar zjjn on - begrijpelijk voor mj|n geest. Het betreft hier mjjn persoon, zegt gij, en gij spreekt over «toe toekomst, over uw geluk? ta dekkeD. De Minister meent ton minste 110.000.000 lire noodig te hebben en ziet geen kans deze som te vinden. Volgens de Sécolo zgn al de Ministsrs van plan hun ontslag in te dienen. Te Castelvetrano, op Sicilië hebben een groot aautal arbeiders, die daar eenen weg moeten aanleggen, oproer gemaakt, zjj hebben twee belasting-kantoren en andere gebouwen vernield en de gevange nis opengebroken. AU banier droegen ze een portret rond van Koning U mberto. De prefect vau Palermo heeft zijne functiën moeten afstaan aan de militaire overheid, die opgetreden is om de orde te handhaven. Te Florence en Figline hebben de anarchisten oproerige plakkaten aange plakt, waarin het volk tot opstand word aangespoord. Da biljetten zgn afgescheurd en verscheidene anarchisten gevangen ge nomen. Het Panama-3chaudaal waarover in den laatsten tijd gezwegen werd, heeft de Pigaro weder ter sprake gebraoht. Het blad maakt een brief openbaar van den overleden bankier R e i n a c b aan Cornelius Hert, waaria over de af- rekeuing tusschen beiden in zake de Pana- ma-'.eening wordt gesproken, benevens ten document, waarbjj Reinsch verklaart schuldig te zjjn aau Herz 2.000.000 franks, te betalen in jaarlyksche termijnen van 250.000 frs. met eene rente van 3 pCt. De Figaro is het bljjkbaar te doen om de Panama-zaak opnieuw aau den gang te maken, nu CorneliusHerz buiten vervolging scbynt to zgn geiteld, want het blad kondigt voer den geldjood en anderen minder aangename onthullin gen aan. Da Fransche justitie heelt heden de meest bakende leiders der anarchisten te Brest in hechtenis laten nemen. Eveneens werden eeu aantal anarchisten in hechte nis genomen te Troyas, Ddcazeville, te Harre eu in vele andere plaatsen. In het geheel werden in verschillende steden bui- tan Parjjs een paar honderd personen gevat. Terzelfder tijd werden te Parjjs 53 be kende auarchis en in hechtenis genomen. Deze inhechtenis-nemingen geschijdden krachtens de algemeene maatregelen, welke de regeering tot bestrgding van de woe lingen der anarchisten in Frankrgk heeft genomen. Te Nizza beeft de politie huiszoeking gedaan bjj 51 Italianen, die als ijverige anarchisten bekend stonden. De uitslag van het onderzoek was, dat aan al deze personen terstond het verbljjf werd ontzegd. De Rechtbank te R jsel deed dezer dagen uitspraak in een afschuwelijk pro ces wegens moord. Marcel Hériaud was gehuwd met de dochter van den kos- tjr Vilateaux, die diep iu schulden stak en op dea dood van den onden H é- r i a u d, die voor zeer weigestel 1 doorging, wachtte. H .t jonge paar leefde op kost in van den vader van den man, totdat dit den ouden Hériaud verdroot en hg de jongelui de deur wees. Den volgenden avond, nalat de koster de vesperklok ge luid had, begaf hij zich met het echtpaar naar Hériaud, die gebonden op de tafel gelegd en gruwzaam vermoord werd. Het Ijjk werd in het water geworpen. De mis daad werd den volgenden dag ontdekt en Ztker spreek ik daarvan, zei Raoul, waarna hij er eensklaps en met vuu<-, op een hartsiochte- 1 jj ken toon bjjioegde: Genoveva, van den eersten dag af, dat ik u zag, heb ik u bemind. Genoveva, ik heb u onuiisprekeljjk lief... Het joDga meiaja stond haastig op, drukte hare baide handen tegen do borst, terwjjl xjj mat eeae bevende slem sameHe: Gjj bemint mij MjjGjj bemint mij 1 Mei geheel mgn hait, met geheel mjjne zielTot in dea dood Hjj vatte de hand van het arme kin], die een vuurstroom door hare aderen voelde gaan. Zjj trok hare hand niet terug. Thans, nu ik niet afhaukeljjk ben van iemaad ter werald, mejuffrouw, kom ik vau u de toestemming vragen om mgno liefde te doen kennen aan mevrouw ds Brennes en haar uwe hand vragen. Smatgij mjj dat toe? Neen neen 1 riep het jouge meisje uit, dat suit gjj niet doen 1 Ik heb mjj dan vergist, stamelde hjj, toea ik meende in uwe blikken te lezen, dat ik toch niet onverschillig was? In plaats vau een recht.treeksch antwoord te geven op deze vraag, zeide Genoveva. Ik ben het kind van arme, ongelukkig geworden boeren uit Nauteuil-le-Haudoin. Wat geeft dal Ik bemin u 1 Gij zijl een man van de wereld, esn edel man, gij draagt den naam van burggraaf de Chal- lins, en ik heet maar eenvoudig G.no?eva Van- dame. Welnu Genoveva Yandame zal burggravin de Challius worden, tentjj zjj haar hart niet de Rechtbank veroordeelde den koster ter dood, den ontaarden zoou tot 20 eu zgne jonge vrouw tot 8 jaren tuchthuisstraf. Drie Weener toeristen zgn in de Kerst dagen bjj de beklimming vau den Gross- glockner omgekomen. Naar het schjjot hadden zjj den top, hoog 3800 meter», bereikt en zij a zjj bjj het afdalen in de diepte nedergestort. Het ljjk van een der toeristen Dr. Ko'nn weid aau den voet der steile helling van den Kleinglockner, met een afgereten touw om het Ijjf, gevonden. Van de beide andere verongelukten kon men alleen veronder stellen, dat zjj onder eene lawine lagen; doch wegens den vroeseljjkeu storm be stond er geeee mogelijkheid tot verdore nasporing. De drie toeristen wareu goed geoefende en sterke bergbeklimmers. Zjj halden juist het plan gemaakt ter oprichting eeaer Alpenclab,die voornameljjk het beklimmen vau groote hoogt8u ten doel moest hebben. Aan een hunner medewerkers, deu scbrjj- ver Paul Reinhardt, hadden zjj het voornemen te kenueo gegeven, reeds bjj voorbaat zulk eene beklimming te doen, en dat wel naar den top van den Gross- glockuer. Rei nhardt had hun dit ten sterkste afgeraden, op grond dat dit in den winter ten eenenmale ondoenljjk moest zijn. Ia weerwil van alle waarschuwing hadden zjj het echtsr zoo moedig onder nomen, dat een hunner, alvorens zjj uit Ksls op weg gingen, op eene briefkaart naar Weenen onder anderen schreef: «Mor gen Grossglockner. Zonder Gids. We gensden Kerstavond was er geen te krjjgen. Het bevalt ons hier in den winter veel beter dan in den zomer.» Ein gids hal de Heeren nu jammer lijk omgekomen vergezeld tot aan de Siüllhutte, zij echter gingen verder op waarts en vonden den dood. Een telegraphisch bericht uit Weenen vermeld, dat de ljjken van de beide Weener- toeristen Pick en Patzau, die met Dr. K o h n bjj de beklimming vau deu Grossglockuer omkwamen, zjja gevonden. De drie ljjken zjju naar Kals en van daar per slede naar Lintz gebracht. De vrjjwillige reddiog-maatsehappjj te Weenon heeft beproefd, den toerist L isc fa ke te redden, die, na zij ie mislukte be- klimmiug vau den Raxalp, met bevroren voeten in het Schntzhaus lag, waar hjj geeue geneeskundige hulp koa krjjgeu, omdat geen der ia den omtrek wonende artsen zich in het gebergte durfde wagen. Met groots iaspauning is het aan de red ding-maatschappij gelukt, hem naar bene den te halen en te Weenen ia eeu zieken huis te breDgen. De Bisschoppen in Hoagarjje hebben een mandement uitgevaardigd tegen het wetsontwerp op het burgerljjk huweljjk. Volgens een bericht uit Po»th zal het op Driekoningendag in alle Katholieke kerken aldaar te lande van dea kansel worden voorgolezen. Tien dagen daarna, 16 Jan., wordt de Pasth de vergadering vau Hon- gaarsche katholieken gehouden. De Aartsbisschop van Lnmbergea de Bisschoppen van Przemysl enTarnow heb ben een gemeenschappelgkeo harderlgkea brief uitgevaardigd, waariu zjj waarscha- reeds a»n een ander heeft weggeschonken. Ik! riep het meisje met een heftig gebasr van ontkenning. Ik mgn hart eea ander weggeschon ken! Och, geloef dat nooit! Zeg mij dan, Genoveva, dat gjj mjj bemint, en dut gjj asn niemand anders zult toekooren dan aan mjj. Ik zal niemand anders toebehooren, dat zweer ik u Deze woorden maken mjj tot de.i gelukkig- s en m:nsoU der wereld. Ik zal hier da terug komst afwachten van de Markiezin en hare dochter en haar in uw bjjzjja alles herhalen, wat ik reeds ziide. Genoveva vouwde de handen te zaïnen, strekte ze naar Raoul uit en riep met eene smaekande stem: O neen 1 ik bid u, spreek er niet met de dames over, ik vraag hat u op mjjne knieën, ik smsek n, laat hun niets weten Niets 1 herhaalde Raoul ontmoedigd, gjj weigert dus mjjne vrouw te worden Oswjjg toch, zwjjg toch, smeekte het jonge meisje.Twjjfel niet aan mjj 1 Bemint gjj mjj, welnu, ik bemin u wederkeerig ja, ik bemin u uit al mjjae krachten. Maar een huweljjk tas schen ons is onmogelijk. Onmogeljjk En waarom Iadie i gij gevolg gaaft aan uw plan om u tot mevrouw de Brennes te wenden, dan zoadc zjj dit a s eene groote dwa.sheid beschouwen. Zij zou aij beSehnldigen u in mijne netten gelokt te heb- ben, ja zou zjj mjj ongetwijfeld nit haar huis jagen. U wegjagen 1 herhaalde hjj. De Markiezin zou u wegjagen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1894 | | pagina 1