No. 2086. Zondag 21 Januari 1894. 19de Jaargang. S taats-armenzorg. BUITENLAND. Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10 Voor het buitenland 1)80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. Redacteur-Uitgever, W. EÜPPERS. BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. Van 1--6 regels30 Cents. Elke regel meer4 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlgk M a a n d a g-, Woensdag- en Vrjjda g-a vond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G.L.DAUBE Sf Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmarrte. De voorstanders van de radicale politiek trachten maar voortdurend het veld van werkzaamheid, dat den Staat is toebedeeld, te vergrooten. Meermalen reeds vonden wjj gelegenheid om hierop de aandacht te vestigen en tevens meenden wjj dat streven in het algemeen te moeten ver- oordeelen. Mag het miswhien eene enkele maal wenscbeljjk voorkomen, dat door middel van de Staatsmacht eene goede zaak tjjde- Ijjk wordt gesteund, onder waarborg, dat uitdrokkeljjk het tjjdeljjk karakter van die ondersteuning bljjft gehandhaafd, gewoon lijk achten wjj het een verkeerd beginsel om de bamoeienissen van den Staat uit ta breiden. Gaat men toch op dien weg voort, dau dooit men het particulier ini tiatief, men verlamt de werkzaamheid van den individu en geraakt alleDgs tot toe standen, welke door dea sociaal-democraat worden gewenscbt, omdat het in het stelsel van den sociaal-democraat ligt, dat de Staat zich mengt in bjjoa alle quaestiën, die zich op sociaal terrein kannen voor doen. Zoo nok met de armenzorg. Het kan niet ontkend worden, dat op dit terrein de particuliere werkzaamheid een groote kracht ontplooid. Wjj denben slechts aan de tallooze vereenigingen en instellingen bier te lande, vooral van kerkeljjken oor sprong, dia zich ten doel hebben gesteld om de minder met aardsche goederen be deelden in den strjjl om het bestaan te ondersteunen. Da liefdadigheid bloeit in ons vaderlaod en de toestanden zjjn ge- lükkig nog van dien aard, dat, wanneer er veel hulp noodig is, er ook bronnen gevonden worden, waaruit tan behoeve der ongelukkigen kan worden geput. Wel wordt er veel geleden en moet er ook veel war den gevraagd, maar daartegenover staat, dat de barmhartigheid als eene vracht der Christeljjke liefde zich nimmer onbetaigd laat. Maar neen, de radicalen als wegberei ders voor de sociaal-democratie, zjjn van oordeel, dat de Staat op het gebied van ar menzorg zich eens wat meer moet gaan bewegen dan hjj tot nog toe gedaan heeft. Zjj zjjn er niet mede tevreden, dat dit onderwerp nog te veel door particulieren wordt behandeld en nu en dan worden door de radicalen voorstellen gedaan tot bet invoeren van een stelsel, waarbjj Staats armenzorg in den volsten zin van het woord wordt gehuldigd. Men wil de Gemeenten van enkele uit gaven gaan ontlasten eu die brengen voor rekening van het Rjjk. Eu hiertoe moet de armenzorg voor een gedeelte komen op de schouders van den Staat. Er bestaat bjj de radicalen in de wjjze van uitvoe ring van dit stelsel wel eenig verschil, maar in hoofdzaak zjjn ze het toch met elkander eens, dat de armenzorg eerst dan goed zal zjjn georganiseerd, wanneer de Staat, zich meer dan thans het geval is, er mede inlaat. Het verwondert ons alleen nog maar, dat de radicalen de particuliere liefdadig heid niet gaan verbieden. Zoover echter zal bet evenwel nog komen, dat bjj de wet het uitoefenen van barmhartigheid jegens misdeelde natHurgenooten wordt FE ÜILLETON. De twee Neven. {Vervolg.) En toch zal ik de partij niet opgeven. Alle troeven bevinden zich in mijne hand.en ik zal tot het einde toe gsan. Hen was aan 't Noord- station aangekomen. Philippe sprong uit het Hjj - tuig en hielp tjjne moeder uitstappen. 1c het rjjtuig, waarin zich de Procureur der Bepnbliek, Baoul de Challins en den overste der Veiligheidspolitie bevonden, was gedurende de rit gten enkel woord gewisseld geworden. De onbepaalde, maar vreeteljjko beschuldiging, bad Baoul tot somberheid gestemd. Aan 't station vond men Philippe en de Baro nes tarug. De Procnreur der Bepnbliek liet aich naar dan stationschef brengen en verkreeg van hem de vergnnning om onmiddellijk plaets te nemen, evenals de personen die hem vergezelden, in •en rijtuig van den gereedstsanden trein. Na verloop van eeoige oogenblikken gaf een schel gefluit het teeken tot vertrekken. Beeds dien morgen had de Procureur der Bepnbliek te Parijs zijnen secretaris naar Com- piègne en naar Beanvais gezonden, ten einde in de eerste plaats de echtheid te onderzoeken van de geboorteakte, door dokter Gilbert hem toegezonden, en vervolgens den Procureur te Beauvsis te waarschuwen, dat deze op een aange wezen nar zijn ambtgenoot uit Parijs aan 't station te Coapiigne zou afwachten. verboden, enkel en alleen om het arbeids veld van den Staat maar te vergrooten. Thaus ia door bet dagblad De Amster dammer weer een plannetje opgemaakt. Het wil dat da kosten der armeizorg, na aftrek van hetgeen door kerkeljjke instel lingen en particulieren wordt verstrakt, b.v. voor 3/s deel door den Staat en voor deel door de Gemeente worden gedra gen. Het blaf meent, dat dit heel goed zal gaan, omdat in geldzaken de richtige samenwerking van twee lichamen wel het best verzekerd zal wezen door beide den band aan te leggen van bet eigenbelang. Dit zal, beweert genoemd orgaan, het geval zjjn, wanneer de wet bepaalt, dat van het voor de armenzorg gevorderde, de gemeente een deel, hetzjj Y„ hetzij l/t, hstzjj zelfs l/i heeft te verschaffenzoodat iedere golden, dien zjj voor den arme van den Staat komt te vragen, baar zelf ook iets kost. De radicalen zjjn zeer slim. Zijeischen niet dadelijk de geheele armenzorg voor den Staat op, maar beginnen bjj een deel. 't Is maar jammer, dat bet indepractjjk geheel onuitvoerbaar is om de armenzorg voor een gedeelte aan den Staat op te dragen. Reeds werd er de aandacht op gevestigd, dat in bet stelsel van genoemd blad een van tweeëa noodzakeljjk moet gebeuren5f de gemeente zal, gedrukt door bet denkbeeld dat zjj van alle armen zorg-uitgaven toch altjjd l/s 7« of J/t beelt te verschaffen, in baar bedeeling schriel worden en wel weinig minder schriel dan thans, nu zjj alles betaalt; of zjj zal, verheugd over de Staatsbjjdrage vsn 2/s< a/< of ruim gaau bedeelen, en ruime bedeeling ia allergevaarlijkst. Hieruit blijkt naar wjj meenen ten dui delijkste, dat gedeeltelijke armenzorg van Staatswege altjj 1 uitloopt ten nadeele van de bedeelden. Iadien dezea te schriel wor den bedeeld, dau Ijjden ze gebrek, en ia- dien zjj te ruime bedeeling ontvangen, dan begaat men eene groote font op sociaal gebied, eene fout, die zelfs de raiicalen trachten te vermjjlen. Het gaat dan ook niet om op deze wjjze de Staatsbemoeiing uit te breiden, terwjj! geheele overdracht van de armenzorg aan den Staat op dit oogenblik nog zooveel tegenstanders telt, dat daarop door de radicalen nog niet wordt aaugedroDgen. Toch twjjfvlen wjj er niet aan, of deze Regeering, indien zjj zoo lang nog aan bet roer bljjft dan wel een ander radicaal Bewind zal eene poging wagen om de ge deeltelijke armverzorging bjj het Rjjk over te brengen. Op dit oogenblik zjjn er nog andere quaestiën aanhangig, waardoor de Rsgeeriug de handen vol heeft, maar bet ligt op den weg der radicale begiaselen, dat ook weldra het vraagstuk der armen zorg als deel der bemoeiingen van den Staat aan de orde komt. Het is geen rooruitloopen op de plannen der Regeering, wanneer wjj haar dit be ginsel toeschrjjven. Wjj weten toeh al te goed, dat wanneer eenmaal de radicalen een onderwerp op het tapjjt brengen, deze Regeering het weldra aaagrjjpt om er baar -lympathie aan te betuigen door het in dienen van een wetsontwerp. Met argu menten als«bet zit in de lucht> of bet is een «siech van den tegenwoordigen tjjd> zoekt men dan deze uitbreiding der Staats- Toen men dau ook asn 't laatste station uit stapte, trof men er den overste van het pirket uit Beauvai* aan,die vergezeld van ee-nge agen ten, eenige minuien te voren war aangekomen. De beide magistraatspersonen spraken een oogenblik fluisterend met elkaar, waarop de Procureur uit Besuvais Baoul de Challini na derde, die hem door tjjn ambtgenoot waa aan geduid, en hem de vraag deed: Gij hebt zekerde sleutels vsn den grafkel der der graven de Vadana f Neen, mjjnheer, antwoordde Baoul. Waar zijn die dan, mjjnheer? Zij zjjn toerertrouwd aan de bewaring van den portier der villa. Ik wil ze echter wel voor u balen. Geef u geene moeite. Een agent zal sioh naar de villa begeven en die sleutels medenemen, of anders den portier hierheen voeren. Gaan wjj thans naar het kerkhof, zeide de Procnreur derBepubliek,terwjjlhjj mevrouw de Garenne* zjjn arm aanbood. Allen aioegen nu de richting in naar den doodenakker. Baoul liep naast Philippe. De overste der veiligheidspolitie volgde hen met den Procureur van Beanvais. Gjj beeft, mevrouw de Barones, zeide de overste van bet parket te Parjjs, toen hjj den arm van mevrouw de Garennes op den zijnen voelde trillen. Wel, mjjnheer, hoe zoude ik mijne aandoe ning kannen onderdrukken, mjjne verwarring, wanneer ik denk, aau 't geen er «oorvall ant woordde de listige vrouw. Ik geloof, ik wil zelfs gelooven aan de onschuld vau mijnen neef, maar zoo het bewezen was, dat de gcruohtea, die ons macht te verdedigen en tot stand te brengen. Bij ons wil het er echter niet in, dat deze uitbreiding in het belaug van ons volk kan wezen, en zeker zjj a wjj er van overtuigd, dat iedere vermeerdering der Staatszorg eene hevige reactij ia het leren roept. Men heeft dat geziea bjj het onderwjjs. Voor een kwart eeuw waren het de libe ralen, die er maar voortdurend naar streef den om bot onderwjjs zooveel mogeljjk ia handen van den Staat te brengen- Men beriep er zich op, dat door den S:aat gezorgd moest worden, dat er overal vol doend onderwjjs kon worden genoten. Eu nog bljjven liberalen en radicalen voor het Staatsonderwijs jjvereo, eene betere zaak waardig. Maar daarnaast of liever daartegenorer is in die kwarteeuw bij de kern van ons volk een streven geboreo, dat het aanzjjn heeft gegeven aan de bjj- zondere school. Eu merkwaardig mag ge noemd worden, wat door de voorstauders van het bizonder onderwjjs in betrekke- ljjk zoo geringen tijd bjjkans met tegen werking van Staatswege werd tut stand gebracht. Hieruit bljjkt wel dege'jjk, dat de meerderheid vau ons vulk zich volstrekt niet vereeuigt met het S'.aatsouderwjjs. Dat er nog zoovele kinderen het Staats onderwijs moeten ontvangen, is hoofdza- keljjk te wjjten aan de onmacht om overal bizondere scholen op ta richten en in stand te houden. Zoo gaat het mat iedere zaak, waar mede de Staat zich inlaat. Indien de be moeiing van den Staat schijnbaar succèr heeft, dan is dit alleen daaraan toe te schrjj- ven, dat hg zooveel hulpbronnen bezit om te volbrengen, wat eenmaal is onder nomen. Maar betgeen niet zoo wordt op gemerkt, is dat met elke schrede, die de Staat doet tot verruiming van zjjo gebied, de veerkracht wordt verlamd en de werk zaamheid wordt belemmerd, die door het persoooljjk initiatief kan wordeu ontwik keld.Eu dit is ongetwjjteld van veel grooter nadeel dau er voorJeel is gelegen in de meerdere krachtsontwikkeling van den Staat. Om die reden meenden wjj het nnttig op het strdven der radicalen naar Staats armenzorg de aandacht te vestigen. Mr. Bahlmann over onze welvaart. Ia verband met bet spreekwoord van het zetten van de tering naar de nering, komt het ons niet on belangrjjk voor onze lezers eens voor te leggen, wat de Alge- vaardigde ter Tweede Earner zei over ons vermogen in verhouding tot de toeneming van de weelde. 't Was bjj gelegenheid van de behande ling der Scaatsbegrootiug, na 't bekend worden van den «tegenvaller> der ver mogens-belasting. Deze autoriteit, waar het geldt een oor deel uit te spreken over onze maatschap pelijke toestanden zei dan woordeljjk «Iu de eerste plaats heeft de Minister, in navolging van zeer vele volksredenaars, die men anarchisten en socialisten noemt, het nationaal vermogen te hoog geschat. Als mea zjjn buarman schatten wil, schat men hem gewoooljjk te hoog, en velen in den lande schatten het getal millionnairs hooger dan het werkeljjk is. De Minister naar Compiègne voeren, op eene ernstige basis berusten, welk een schandaal zou dat niet geven, en hoe zwaar zou dan de beschuldiging worden, die op Baoul de Challins drukte Vreeseljjk iwarr, daarin geef ik n volkomen geljjk, mevrouw I Eu welk eene aohande voor de familie 1 In dit opzicht overdraft gjj wel wat. Mis- slappen zjja persoonlijk. De schande van de mis daad, door een neef begaan, zoude toch nimmer op u kunnen terugvallen. Nadat zij twee derden vau den weg hadden afgelegd, zonder een enkel woord te spreken, hief Baoul eensklaps het hoofd op. Philippe, sprak hjj, begrjjpt gjj iets van dat alles Vao waar komt die geheimzinnige, die onverklaarbare beschul diging, die op mij schijnt te rusten Ojgetwjjfeld van de eene of aodere naaan- loote, lage en geheime aanbrenging, antwoordde Philippe. Maar wat stoort gjj u daaraan Weea dus niet zoo somber en afgetrokken. AD men uw gelaat zag, zou men wezenljjk gaan denken dat gjj bevreesd waart. Men zou zich niet vergissen, mompelde Rtoal; ik ben bevreesd. Kom, dwassheid 1 Waarover zoudt gjj n angstig maken Die lieden der justitie jagen mjj onwille keurig schrik aau. Waarde neef, hervatte Philippe, wanneer men een zuiver geweten heeft, moet de justitie u nimmer schrik aanjagen; wee» dus even kalm als ik ben. Baoul liet opnieuw het boofd op de borst tinken. Men was thans aan het kerkhof geko- men. Aan de andere zjjde van het hek stonden beeft destjjds esne raming gegeven, ge baseerd op den nitslag vao de successie wet, maar te dien opzichte zeilt de Minis ter injjns inziens op een onjuist kompas. «Er is een tjjd geweest dat Nederland rjjk was en dat er kapitalen gevormd werdendit erken ik gaarne. Maar sedert 1879 is dit gedaan. «De één schrglt dit toe aan de gond- ontdekkingen in Californië, de ander aan ds groote uitbreiding van bet verkeer, een derde weder aan de zsgeniagen van den Vfjjhande), maar ik laat dit in het midden als zjjnde louter internationale redenen. «Toen werden er echter fortuinen ver diend, dank zjj vooral de protectie die verleend werd door de Handelmaatschappij en door het Gouvernement, dank zjj de batige s'oten die uit Iudië vloeiden. Ik herioner aan onze zeilvloot van vó)r 1870; de schepen gingen met ballast naar Java eo de retours maakten alles goed. Wjj hadden eene suikermarkt, welke Europa ons beng 1de, en vergeten wjj ook niet, dat de opening van het Suezkanaal aan onzen handel geen voordeel gebracht heeft. «Maar thans zjjn de tjjden er niet naar om kapitalen te vormen. Ia geea enkelen tak van njjverheid of handel worden ka pitalen verdiend. Da laatste opflikkering is geweest in de tabak, doch voor dat artikel is een toestaud van depressie gekomen.» «Ia de tweede plaats wenscb ik nog op iets anders te wjjzeu tegenover een eco nomist van het kaliber van den minister P i e r s o n. Wjj leven niet in een tjjd dat er veel gespaard wordt, doch wel, dat er veel verteerd wordt. Allen, zoowel in de midden- als in de hoogere klasse, leven niet zoo eenvoudig mejr als onze voor onders. «Ik heb vroeger millioonairen gekend, die sigaren rookten van 2 ets. of van de aebt voor een dubbeltje. Zio nu eeas hoe onze dienstboden op Zondag gekleed gaan en vergeljjk dit eens met vroeger Zoo is het. Het teveel toegeven aan overtollige weelde werkt voor een volk verslappend, denk maar aan 't oude Rome, wiens be volking riep om brood en spelen. Het niet toegeven daaraan staalt een volk in hooge mate.» En zoo zjju Mr. Bahlmann 's be schouwingen waard ook in ruimer kring bekend te zjju. Frankrijk. Bespotteljjk mag zeker genoemd worden het gevecht om het dochtertje van den ter dood veroordeelden anarchist Y a i 11 a n t. Terecht schrjjft dan ook de Fransche werkman, PierreDurandin d eFigaro: «Wjj hebben gewerkt zoolang wa kon den, mgn oudje ea ik, en nooit hebben we iemand iets gevraagd, schoon het er wel eens om spande. Eu nn lig ik ziek en ga sterven, vrees ik, en laat mjjne vronw achter met een meisje van tien jaar. En nn lees ik daar, dat eene groote dame het kind van V a i 11 a n t tot zich wil nemen. Ean ik het nu helpen, als ik bjj mjj-zelf zeg, dat bet toch eigenljjk jammer is, dat ik de bom niet in de Earner heb gesmeten? bjj den lijkwagen verscheidene bedienden der begrafenisrereeniging. In dezen wagen moest de ljjkkiit van graaf Maximilian de Vadana naar P«rjjs teruggevoerd worden. Ds agent, dien men had uitgeionden om op de villa den sleutel van het graf te halen, kwam daarmede thans terug. Nu begaf men zich naar de plaats, waar zich een vrjj groot, maar zeer eenvoadig praalgraf verhief, boven 't welk men de kroon met negen patrien bespeurde en het volgende opschrift droeg: FAMILIE DE VADAN3. Hier is het, mijnheer, zei de bewaker van het kerkhof. De overste der veiligheidspolitie opende de bronzen dear ea gaf bevel aan twee werklieden, om den grafsteen op (e lichten. Na verloop van ongeveer lian minuten was de steen opengebroken. Thaas moest de lijkkist uit den grafkelder gehaald worden; de eiken houten kilt verscheen weldra op geljjke hoogte met den steenen vloer, waarna men haar baiten het praalgraf bracht. Waarde collega, zei da Procureur uit Beanvais tot den overste van bet Parjjsche par ket, de opening van de kist moet naar mij denkt, hier plaats hebben. Dat is tok mijne meening, antwoordde de magistraatspersoon. Een der werklieden naderde de lijkkist met den schroevendraaier. De griffier, zich eene zitplaats makende van het marmer van het graf, plaatste nu een achrjjfboek op zijne knieën, waarop een vel gezegeld papier lag, cn hield Mgn kind zou dan verzorgd worden en ik soa getroost kannen sterven!» Het feit dat zeer velen verlangen een kini te varzorgea van eon moordenaar dat zich gelukkig mag rekenen van den goddeloozen moordenaar ontslagen te zjju en door de openbare liefdadigheid eene betere opvoeding wacht, dan de bom- werper bet geven kan, is karakteristiek. Immers zonder twjjfel wordt hierdoor het spel, dat de anarchisten spelea met dyna miet en nitro-glycerine iu de hand gewerkt. Aan boord van de stoomboot Equa- teur, die ait Zaid-Afrika de rivier de Giron- de was binneogekomeo, om naar Bordeaux te atoomeu, en die onderweg bezig was met in eene kleiuere boot haar passagiers en pakjes orer te laden heeft eene ontploffing plaats gehad. Twee mannen zjjn gedooi veel materiaal is vernield, maar gelukkig is de boot niet lek geraakt. Ia een der havens, die men aangedaan had, Buenos- Ayres, Montevideo, Rio de Janeiro, is ver- moedeljjk ean kist dynamiet ter sluiks in geladen, om de stoomboot op zee te doen verongelukken. Over dit negentieneeuwsch en geweten loos feit loopen velerlei geruchten. Laten de goddeloozen maar pleiten voor bescha ving, voor hervorming, voor onderzoek op ieder gebied, laat za bun verpestend onder wjjs, dat ten koste van de belasting betalen de burgers millioeuen verslind voortzetten, de uitwerking bewgst, dat zjj de schuld dragen, van al de ellende over de wereld gebracht; zjj hebben ons de bom van D a- mocles boven het hoofd gebracht. Duitschland. Waar moet dat heen? Pruiseu's bjjdrage tot de Rijksuitgaven is 37.058.915 Mark booger geworden dau verleden jaar. Lle ningen sluiten, nieuwe ea hateljjke belas tingen, zjjn behoeften geworden, gewoonten in het leven; ziedaar wat de Pruisische regeering zich ten taak heeft gesteld en dat alles geschiedt, om aau de grillen van het militarisme te voldoen. Arm volk, dat totaal wordt uitgezogen. Luitenant Y o n W e d e 11 van de Prnisische cavalerie heeft een parforce rit gemaakt van Barljjn naar Dresden; uit gaande van de veronderstelling dat zich tusscben Berljja en Dresden een vjjande- Ijjk leger bevond, moeit luitenant V o n W e d e 11 langs verschillende landwegen door het vjjandeljjk leger trachten heea te sluipen, om een bevel van Bsrljjn naar Dresden over te brengen. In 22 uren heeft hjj den tocht afgelegd Merkwaardig is het, dat luitenant Yon Wedellen zjjn paard zichtbaar uiterst vermoeid wa ren, terwjjl een korporaal, die hem op een dienstpaard als ordonuance vergezelde, zeer welgemoed te Dreden aankwam. Tjjdens de audiëntie bjj den Eoning van Saksen viel de lnitsnant flauw en op last vau den Eoning moest de heer V o n W e d e 11 met den trein naar Berljja terugkeeren. De korporaal reed den volgenden dag met de beide paarden vau Dresden naar Bsr- lga terug, waar hjj in dea besten welstand aankwam. In de Friedrichshain-biounetQ te Berljja hebben de werkloozen aldaar, eene door de anarchisten georganiseerde verga dering gehouden, waaraan ruim tweedui zend personen deelnamed. zich gereed om het procesverbaal van de som bere plechtigheid op te maken. Schroef het deksel open! beval de Pro cureur uit Beanvais. Juist op het oogenblik dat de Igkkist zichtbaar werd bad Philippe met de linkerhand het hoofd ontbloot, terwjjl hjj met da rechter een zakdoek voor zjj aeoogen bracht, om de tranea weg te wisschea, die er niet waren. De baronnes de Garennes was neergeknield, en terwjjl zjj het gelaat in hare handen verborg, veinsde zjj te bidden. Baoul de oojen op de ljjkkist gevestigd, voelde weder de diepe smart bjj zich opkomen, die hg had ondervonden bjj het begraven van zjjn oom, en dikke trasen biggelde langs ijjae wsngen. De werkman scheen groote moeite te hebben om de schroeven los te krjjgen. Haast u watl zei de overite der vei ligheidspolitie. Ik doe mjju best zooveel ik kzn, mjjn heer, antwoordde de werkman. Door de voch tigheid iz echter het hout vau de kist gezwollen en de schroeven verroest. Eindelij k was het werk afgoloopen. Wat moetik nu doen? vroeg de werkman. Licht het deksel op 1 dit was in een oog wenk geschied. Op dit oogenblik deed zich eene verbazing, gepaard met schrik, bjj alle aanwe zigen kennen behalve bjj de Barones en Philippe. Een uitroep ontsnapte aan aller mon den. In de geopsnde ljjkkist zag men in plaats van het ljjk, eenige handen vol stroo, uitge spreid over een hoop aarde. De overste van het Parjjsche parket stak zjjne hand in deze aarde, teneinde zich te verzekeren of zjj niets vet- mm MARIHHE Ml RUT. ABONNEMENTSFEIJS. A GITE MA NON AGITATE. PBIJS DEE ADVEETENTIEN. 36.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1894 | | pagina 1