No. 2086.
Zondag 21 Januari 1894.
19de Jaargang.
S taats-armenzorg.
BUITENLAND.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland 1)80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteur-Uitgever, W. EÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Van 1--6 regels30 Cents.
Elke regel meer4
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlgk M a a n d a g-, Woensdag- en Vrjjda g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére
G.L.DAUBE Sf Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmarrte.
De voorstanders van de radicale politiek
trachten maar voortdurend het veld van
werkzaamheid, dat den Staat is toebedeeld,
te vergrooten. Meermalen reeds vonden
wjj gelegenheid om hierop de aandacht
te vestigen en tevens meenden wjj dat
streven in het algemeen te moeten ver-
oordeelen.
Mag het miswhien eene enkele maal
wenscbeljjk voorkomen, dat door middel
van de Staatsmacht eene goede zaak tjjde-
Ijjk wordt gesteund, onder waarborg, dat
uitdrokkeljjk het tjjdeljjk karakter van die
ondersteuning bljjft gehandhaafd, gewoon
lijk achten wjj het een verkeerd beginsel
om de bamoeienissen van den Staat uit
ta breiden. Gaat men toch op dien weg
voort, dau dooit men het particulier ini
tiatief, men verlamt de werkzaamheid van
den individu en geraakt alleDgs tot toe
standen, welke door dea sociaal-democraat
worden gewenscbt, omdat het in het stelsel
van den sociaal-democraat ligt, dat de
Staat zich mengt in bjjoa alle quaestiën,
die zich op sociaal terrein kannen voor
doen.
Zoo nok met de armenzorg. Het kan
niet ontkend worden, dat op dit terrein
de particuliere werkzaamheid een groote
kracht ontplooid. Wjj denben slechts aan
de tallooze vereenigingen en instellingen
bier te lande, vooral van kerkeljjken oor
sprong, dia zich ten doel hebben gesteld
om de minder met aardsche goederen be
deelden in den strjjl om het bestaan te
ondersteunen. Da liefdadigheid bloeit in
ons vaderlaod en de toestanden zjjn ge-
lükkig nog van dien aard, dat, wanneer
er veel hulp noodig is, er ook bronnen
gevonden worden, waaruit tan behoeve der
ongelukkigen kan worden geput. Wel wordt
er veel geleden en moet er ook veel war
den gevraagd, maar daartegenover staat,
dat de barmhartigheid als eene vracht der
Christeljjke liefde zich nimmer onbetaigd
laat.
Maar neen, de radicalen als wegberei
ders voor de sociaal-democratie, zjjn van
oordeel, dat de Staat op het gebied van ar
menzorg zich eens wat meer moet gaan
bewegen dan hjj tot nog toe gedaan heeft.
Zjj zjjn er niet mede tevreden, dat dit
onderwerp nog te veel door particulieren
wordt behandeld en nu en dan worden
door de radicalen voorstellen gedaan tot
bet invoeren van een stelsel, waarbjj Staats
armenzorg in den volsten zin van het
woord wordt gehuldigd.
Men wil de Gemeenten van enkele uit
gaven gaan ontlasten eu die brengen voor
rekening van het Rjjk. Eu hiertoe moet
de armenzorg voor een gedeelte komen
op de schouders van den Staat. Er bestaat
bjj de radicalen in de wjjze van uitvoe
ring van dit stelsel wel eenig verschil,
maar in hoofdzaak zjjn ze het toch met
elkander eens, dat de armenzorg eerst
dan goed zal zjjn georganiseerd, wanneer
de Staat, zich meer dan thans het geval
is, er mede inlaat.
Het verwondert ons alleen nog maar,
dat de radicalen de particuliere liefdadig
heid niet gaan verbieden. Zoover echter
zal bet evenwel nog komen, dat bjj de
wet het uitoefenen van barmhartigheid
jegens misdeelde natHurgenooten wordt
FE ÜILLETON.
De twee Neven.
{Vervolg.)
En toch zal ik de partij niet opgeven. Alle
troeven bevinden zich in mijne hand.en ik
zal tot het einde toe gsan. Hen was aan 't Noord-
station aangekomen. Philippe sprong uit het Hjj -
tuig en hielp tjjne moeder uitstappen.
1c het rjjtuig, waarin zich de Procureur der
Bepnbliek, Baoul de Challins en den overste der
Veiligheidspolitie bevonden, was gedurende de
rit gten enkel woord gewisseld geworden. De
onbepaalde, maar vreeteljjko beschuldiging, bad
Baoul tot somberheid gestemd.
Aan 't station vond men Philippe en de Baro
nes tarug.
De Procnreur der Bepnbliek liet aich naar
dan stationschef brengen en verkreeg van hem
de vergnnning om onmiddellijk plaets te nemen,
evenals de personen die hem vergezelden, in
•en rijtuig van den gereedstsanden trein. Na
verloop van eeoige oogenblikken gaf een schel
gefluit het teeken tot vertrekken.
Beeds dien morgen had de Procureur der
Bepnbliek te Parijs zijnen secretaris naar Com-
piègne en naar Beanvais gezonden, ten einde
in de eerste plaats de echtheid te onderzoeken
van de geboorteakte, door dokter Gilbert hem
toegezonden, en vervolgens den Procureur te
Beauvsis te waarschuwen, dat deze op een aange
wezen nar zijn ambtgenoot uit Parijs aan 't
station te Coapiigne zou afwachten.
verboden, enkel en alleen om het arbeids
veld van den Staat maar te vergrooten.
Thaus ia door bet dagblad De Amster
dammer weer een plannetje opgemaakt.
Het wil dat da kosten der armeizorg, na
aftrek van hetgeen door kerkeljjke instel
lingen en particulieren wordt verstrakt,
b.v. voor 3/s deel door den Staat en voor
deel door de Gemeente worden gedra
gen. Het blaf meent, dat dit heel goed
zal gaan, omdat in geldzaken de richtige
samenwerking van twee lichamen wel het
best verzekerd zal wezen door beide den
band aan te leggen van bet eigenbelang.
Dit zal, beweert genoemd orgaan, het
geval zjjn, wanneer de wet bepaalt, dat
van het voor de armenzorg gevorderde,
de gemeente een deel, hetzjj Y„ hetzij l/t,
hstzjj zelfs l/i heeft te verschaffenzoodat
iedere golden, dien zjj voor den arme van
den Staat komt te vragen, baar zelf ook
iets kost.
De radicalen zjjn zeer slim. Zijeischen
niet dadelijk de geheele armenzorg voor
den Staat op, maar beginnen bjj een deel.
't Is maar jammer, dat bet indepractjjk
geheel onuitvoerbaar is om de armenzorg
voor een gedeelte aan den Staat op te
dragen. Reeds werd er de aandacht op
gevestigd, dat in bet stelsel van genoemd
blad een van tweeëa noodzakeljjk moet
gebeuren5f de gemeente zal, gedrukt
door bet denkbeeld dat zjj van alle armen
zorg-uitgaven toch altjjd l/s 7« of J/t
beelt te verschaffen, in baar bedeeling
schriel worden en wel weinig minder schriel
dan thans, nu zjj alles betaalt; of zjj zal,
verheugd over de Staatsbjjdrage vsn 2/s<
a/< of ruim gaau bedeelen, en ruime
bedeeling ia allergevaarlijkst.
Hieruit blijkt naar wjj meenen ten dui
delijkste, dat gedeeltelijke armenzorg van
Staatswege altjj 1 uitloopt ten nadeele van
de bedeelden. Iadien dezea te schriel wor
den bedeeld, dau Ijjden ze gebrek, en ia-
dien zjj te ruime bedeeling ontvangen,
dan begaat men eene groote font op sociaal
gebied, eene fout, die zelfs de raiicalen
trachten te vermjjlen.
Het gaat dan ook niet om op deze wjjze
de Staatsbemoeiing uit te breiden, terwjj!
geheele overdracht van de armenzorg aan
den Staat op dit oogenblik nog zooveel
tegenstanders telt, dat daarop door de
radicalen nog niet wordt aaugedroDgen.
Toch twjjfvlen wjj er niet aan, of deze
Regeering, indien zjj zoo lang nog aan
bet roer bljjft dan wel een ander radicaal
Bewind zal eene poging wagen om de ge
deeltelijke armverzorging bjj het Rjjk over
te brengen. Op dit oogenblik zjjn er nog
andere quaestiën aanhangig, waardoor de
Rsgeeriug de handen vol heeft, maar bet
ligt op den weg der radicale begiaselen,
dat ook weldra het vraagstuk der armen
zorg als deel der bemoeiingen van den
Staat aan de orde komt.
Het is geen rooruitloopen op de plannen
der Regeering, wanneer wjj haar dit be
ginsel toeschrjjven. Wjj weten toeh al te
goed, dat wanneer eenmaal de radicalen
een onderwerp op het tapjjt brengen, deze
Regeering het weldra aaagrjjpt om er baar
-lympathie aan te betuigen door het in
dienen van een wetsontwerp. Met argu
menten als«bet zit in de lucht> of bet
is een «siech van den tegenwoordigen tjjd>
zoekt men dan deze uitbreiding der Staats-
Toen men dau ook asn 't laatste station uit
stapte, trof men er den overste van het pirket
uit Beauvai* aan,die vergezeld van ee-nge agen
ten, eenige minuien te voren war aangekomen.
De beide magistraatspersonen spraken een
oogenblik fluisterend met elkaar, waarop de
Procureur uit Besuvais Baoul de Challini na
derde, die hem door tjjn ambtgenoot waa aan
geduid, en hem de vraag deed:
Gij hebt zekerde sleutels vsn den grafkel
der der graven de Vadana f
Neen, mjjnheer, antwoordde Baoul.
Waar zijn die dan, mjjnheer?
Zij zjjn toerertrouwd aan de bewaring van
den portier der villa. Ik wil ze echter wel
voor u balen.
Geef u geene moeite. Een agent zal sioh
naar de villa begeven en die sleutels medenemen,
of anders den portier hierheen voeren.
Gaan wjj thans naar het kerkhof, zeide de
Procnreur derBepubliek,terwjjlhjj mevrouw de
Garenne* zjjn arm aanbood. Allen aioegen nu de
richting in naar den doodenakker. Baoul liep
naast Philippe. De overste der veiligheidspolitie
volgde hen met den Procureur van Beanvais.
Gjj beeft, mevrouw de Barones, zeide de
overste van bet parket te Parjjs, toen hjj den
arm van mevrouw de Garennes op den zijnen
voelde trillen.
Wel, mjjnheer, hoe zoude ik mijne aandoe
ning kannen onderdrukken, mjjne verwarring,
wanneer ik denk, aau 't geen er «oorvall ant
woordde de listige vrouw. Ik geloof, ik wil zelfs
gelooven aan de onschuld vau mijnen neef, maar
zoo het bewezen was, dat de gcruohtea, die ons
macht te verdedigen en tot stand te brengen.
Bij ons wil het er echter niet in, dat
deze uitbreiding in het belaug van ons
volk kan wezen, en zeker zjj a wjj er van
overtuigd, dat iedere vermeerdering der
Staatszorg eene hevige reactij ia het leren
roept.
Men heeft dat geziea bjj het onderwjjs.
Voor een kwart eeuw waren het de libe
ralen, die er maar voortdurend naar streef
den om bot onderwjjs zooveel mogeljjk ia
handen van den Staat te brengen- Men
beriep er zich op, dat door den S:aat
gezorgd moest worden, dat er overal vol
doend onderwjjs kon worden genoten. Eu
nog bljjven liberalen en radicalen voor
het Staatsonderwijs jjvereo, eene betere
zaak waardig. Maar daarnaast of liever
daartegenorer is in die kwarteeuw bij de
kern van ons volk een streven geboreo,
dat het aanzjjn heeft gegeven aan de bjj-
zondere school. Eu merkwaardig mag ge
noemd worden, wat door de voorstauders
van het bizonder onderwjjs in betrekke-
ljjk zoo geringen tijd bjjkans met tegen
werking van Staatswege werd tut stand
gebracht. Hieruit bljjkt wel dege'jjk, dat
de meerderheid vau ons vulk zich volstrekt
niet vereeuigt met het S'.aatsouderwjjs.
Dat er nog zoovele kinderen het Staats
onderwijs moeten ontvangen, is hoofdza-
keljjk te wjjten aan de onmacht om overal
bizondere scholen op ta richten en in
stand te houden.
Zoo gaat het mat iedere zaak, waar
mede de Staat zich inlaat. Indien de be
moeiing van den Staat schijnbaar succèr
heeft, dan is dit alleen daaraan toe te schrjj-
ven, dat hg zooveel hulpbronnen bezit
om te volbrengen, wat eenmaal is onder
nomen. Maar betgeen niet zoo wordt op
gemerkt, is dat met elke schrede, die de
Staat doet tot verruiming van zjjo gebied,
de veerkracht wordt verlamd en de werk
zaamheid wordt belemmerd, die door het
persoooljjk initiatief kan wordeu ontwik
keld.Eu dit is ongetwjjteld van veel grooter
nadeel dau er voorJeel is gelegen in de
meerdere krachtsontwikkeling van den
Staat.
Om die reden meenden wjj het nnttig
op het strdven der radicalen naar Staats
armenzorg de aandacht te vestigen.
Mr. Bahlmann over onze welvaart.
Ia verband met bet spreekwoord van
het zetten van de tering naar de nering,
komt het ons niet on belangrjjk voor onze
lezers eens voor te leggen, wat de Alge-
vaardigde ter Tweede Earner zei over ons
vermogen in verhouding tot de toeneming
van de weelde.
't Was bjj gelegenheid van de behande
ling der Scaatsbegrootiug, na 't bekend
worden van den «tegenvaller> der ver
mogens-belasting.
Deze autoriteit, waar het geldt een oor
deel uit te spreken over onze maatschap
pelijke toestanden zei dan woordeljjk
«Iu de eerste plaats heeft de Minister,
in navolging van zeer vele volksredenaars,
die men anarchisten en socialisten noemt,
het nationaal vermogen te hoog geschat.
Als mea zjjn buarman schatten wil, schat
men hem gewoooljjk te hoog, en velen in
den lande schatten het getal millionnairs
hooger dan het werkeljjk is. De Minister
naar Compiègne voeren, op eene ernstige basis
berusten, welk een schandaal zou dat niet geven,
en hoe zwaar zou dan de beschuldiging worden,
die op Baoul de Challins drukte
Vreeseljjk iwarr, daarin geef ik n volkomen
geljjk, mevrouw I
Eu welk eene aohande voor de familie 1
In dit opzicht overdraft gjj wel wat. Mis-
slappen zjja persoonlijk. De schande van de mis
daad, door een neef begaan, zoude toch nimmer
op u kunnen terugvallen.
Nadat zij twee derden vau den weg hadden
afgelegd, zonder een enkel woord te spreken, hief
Baoul eensklaps het hoofd op. Philippe, sprak hjj,
begrjjpt gjj iets van dat alles Vao waar komt
die geheimzinnige, die onverklaarbare beschul
diging, die op mij schijnt te rusten
Ojgetwjjfeld van de eene of aodere naaan-
loote, lage en geheime aanbrenging, antwoordde
Philippe. Maar wat stoort gjj u daaraan Weea
dus niet zoo somber en afgetrokken. AD men uw
gelaat zag, zou men wezenljjk gaan denken dat
gjj bevreesd waart.
Men zou zich niet vergissen, mompelde
Rtoal; ik ben bevreesd.
Kom, dwassheid 1 Waarover zoudt gjj n
angstig maken
Die lieden der justitie jagen mjj onwille
keurig schrik aau.
Waarde neef, hervatte Philippe, wanneer
men een zuiver geweten heeft, moet de justitie u
nimmer schrik aanjagen; wee» dus even kalm als
ik ben. Baoul liet opnieuw het boofd op de borst
tinken. Men was thans aan het kerkhof geko-
men. Aan de andere zjjde van het hek stonden
beeft destjjds esne raming gegeven, ge
baseerd op den nitslag vao de successie
wet, maar te dien opzichte zeilt de Minis
ter injjns inziens op een onjuist kompas.
«Er is een tjjd geweest dat Nederland
rjjk was en dat er kapitalen gevormd
werdendit erken ik gaarne. Maar sedert
1879 is dit gedaan.
«De één schrglt dit toe aan de gond-
ontdekkingen in Californië, de ander aan
ds groote uitbreiding van bet verkeer,
een derde weder aan de zsgeniagen van
den Vfjjhande), maar ik laat dit in het
midden als zjjnde louter internationale
redenen.
«Toen werden er echter fortuinen ver
diend, dank zjj vooral de protectie die
verleend werd door de Handelmaatschappij
en door het Gouvernement, dank zjj de
batige s'oten die uit Iudië vloeiden. Ik
herioner aan onze zeilvloot van vó)r 1870;
de schepen gingen met ballast naar Java
eo de retours maakten alles goed. Wjj
hadden eene suikermarkt, welke Europa
ons beng 1de, en vergeten wjj ook niet,
dat de opening van het Suezkanaal aan
onzen handel geen voordeel gebracht heeft.
«Maar thans zjjn de tjjden er niet naar
om kapitalen te vormen. Ia geea enkelen
tak van njjverheid of handel worden ka
pitalen verdiend. Da laatste opflikkering
is geweest in de tabak, doch voor dat artikel
is een toestaud van depressie gekomen.»
«Ia de tweede plaats wenscb ik nog op
iets anders te wjjzeu tegenover een eco
nomist van het kaliber van den minister
P i e r s o n. Wjj leven niet in een tjjd dat
er veel gespaard wordt, doch wel, dat er
veel verteerd wordt. Allen, zoowel in de
midden- als in de hoogere klasse, leven
niet zoo eenvoudig mejr als onze voor
onders.
«Ik heb vroeger millioonairen gekend,
die sigaren rookten van 2 ets. of van de
aebt voor een dubbeltje. Zio nu eeas hoe
onze dienstboden op Zondag gekleed gaan
en vergeljjk dit eens met vroeger
Zoo is het.
Het teveel toegeven aan overtollige
weelde werkt voor een volk verslappend,
denk maar aan 't oude Rome, wiens be
volking riep om brood en spelen.
Het niet toegeven daaraan staalt een
volk in hooge mate.»
En zoo zjju Mr. Bahlmann 's be
schouwingen waard ook in ruimer kring
bekend te zjju.
Frankrijk.
Bespotteljjk mag zeker genoemd worden
het gevecht om het dochtertje van den ter
dood veroordeelden anarchist Y a i 11 a n t.
Terecht schrjjft dan ook de Fransche
werkman, PierreDurandin d eFigaro:
«Wjj hebben gewerkt zoolang wa kon
den, mgn oudje ea ik, en nooit hebben we
iemand iets gevraagd, schoon het er wel
eens om spande. Eu nn lig ik ziek en ga
sterven, vrees ik, en laat mjjne vronw
achter met een meisje van tien jaar. En
nn lees ik daar, dat eene groote dame het
kind van V a i 11 a n t tot zich wil nemen.
Ean ik het nu helpen, als ik bjj mjj-zelf
zeg, dat bet toch eigenljjk jammer is, dat
ik de bom niet in de Earner heb gesmeten?
bjj den lijkwagen verscheidene bedienden der
begrafenisrereeniging. In dezen wagen moest de
ljjkkiit van graaf Maximilian de Vadana naar
P«rjjs teruggevoerd worden. Ds agent, dien
men had uitgeionden om op de villa den
sleutel van het graf te halen, kwam daarmede
thans terug. Nu begaf men zich naar de plaats,
waar zich een vrjj groot, maar zeer eenvoadig
praalgraf verhief, boven 't welk men de kroon
met negen patrien bespeurde en het volgende
opschrift droeg:
FAMILIE DE VADAN3.
Hier is het, mijnheer, zei de bewaker van
het kerkhof. De overste der veiligheidspolitie
opende de bronzen dear ea gaf bevel aan twee
werklieden, om den grafsteen op (e lichten.
Na verloop van ongeveer lian minuten was
de steen opengebroken. Thaas moest de lijkkist
uit den grafkelder gehaald worden; de eiken
houten kilt verscheen weldra op geljjke hoogte
met den steenen vloer, waarna men haar baiten
het praalgraf bracht.
Waarde collega, zei da Procureur uit
Beanvais tot den overste van bet Parjjsche par
ket, de opening van de kist moet naar mij
denkt, hier plaats hebben.
Dat is tok mijne meening, antwoordde
de magistraatspersoon.
Een der werklieden naderde de lijkkist met
den schroevendraaier. De griffier, zich eene
zitplaats makende van het marmer van het
graf, plaatste nu een achrjjfboek op zijne knieën,
waarop een vel gezegeld papier lag, cn hield
Mgn kind zou dan verzorgd worden en ik
soa getroost kannen sterven!»
Het feit dat zeer velen verlangen een
kini te varzorgea van eon moordenaar
dat zich gelukkig mag rekenen van den
goddeloozen moordenaar ontslagen te zjju
en door de openbare liefdadigheid eene
betere opvoeding wacht, dan de bom-
werper bet geven kan, is karakteristiek.
Immers zonder twjjfel wordt hierdoor het
spel, dat de anarchisten spelea met dyna
miet en nitro-glycerine iu de hand gewerkt.
Aan boord van de stoomboot Equa-
teur, die ait Zaid-Afrika de rivier de Giron-
de was binneogekomeo, om naar Bordeaux
te atoomeu, en die onderweg bezig was met
in eene kleiuere boot haar passagiers en
pakjes orer te laden heeft eene ontploffing
plaats gehad. Twee mannen zjjn gedooi
veel materiaal is vernield, maar gelukkig
is de boot niet lek geraakt. Ia een der
havens, die men aangedaan had, Buenos-
Ayres, Montevideo, Rio de Janeiro, is ver-
moedeljjk ean kist dynamiet ter sluiks in
geladen, om de stoomboot op zee te doen
verongelukken.
Over dit negentieneeuwsch en geweten
loos feit loopen velerlei geruchten. Laten
de goddeloozen maar pleiten voor bescha
ving, voor hervorming, voor onderzoek op
ieder gebied, laat za bun verpestend onder
wjjs, dat ten koste van de belasting betalen
de burgers millioeuen verslind voortzetten,
de uitwerking bewgst, dat zjj de schuld
dragen, van al de ellende over de wereld
gebracht; zjj hebben ons de bom van D a-
mocles boven het hoofd gebracht.
Duitschland.
Waar moet dat heen? Pruiseu's bjjdrage
tot de Rijksuitgaven is 37.058.915 Mark
booger geworden dau verleden jaar. Lle
ningen sluiten, nieuwe ea hateljjke belas
tingen, zjjn behoeften geworden, gewoonten
in het leven; ziedaar wat de Pruisische
regeering zich ten taak heeft gesteld en
dat alles geschiedt, om aau de grillen van
het militarisme te voldoen. Arm volk,
dat totaal wordt uitgezogen.
Luitenant Y o n W e d e 11 van de
Prnisische cavalerie heeft een parforce rit
gemaakt van Barljjn naar Dresden; uit
gaande van de veronderstelling dat zich
tusscben Berljja en Dresden een vjjande-
Ijjk leger bevond, moeit luitenant V o n
W e d e 11 langs verschillende landwegen
door het vjjandeljjk leger trachten heea
te sluipen, om een bevel van Bsrljjn naar
Dresden over te brengen. In 22 uren heeft
hjj den tocht afgelegd Merkwaardig is
het, dat luitenant Yon Wedellen
zjjn paard zichtbaar uiterst vermoeid wa
ren, terwjjl een korporaal, die hem op een
dienstpaard als ordonuance vergezelde, zeer
welgemoed te Dreden aankwam. Tjjdens
de audiëntie bjj den Eoning van Saksen viel
de lnitsnant flauw en op last vau den
Eoning moest de heer V o n W e d e 11
met den trein naar Berljja terugkeeren.
De korporaal reed den volgenden dag met
de beide paarden vau Dresden naar Bsr-
lga terug, waar hjj in dea besten welstand
aankwam.
In de Friedrichshain-biounetQ te
Berljja hebben de werkloozen aldaar, eene
door de anarchisten georganiseerde verga
dering gehouden, waaraan ruim tweedui
zend personen deelnamed.
zich gereed om het procesverbaal van de som
bere plechtigheid op te maken.
Schroef het deksel open! beval de Pro
cureur uit Beanvais. Juist op het oogenblik dat
de Igkkist zichtbaar werd bad Philippe met de
linkerhand het hoofd ontbloot, terwjjl hjj met
da rechter een zakdoek voor zjj aeoogen bracht,
om de tranea weg te wisschea, die er niet waren.
De baronnes de Garennes was neergeknield,
en terwjjl zjj het gelaat in hare handen verborg,
veinsde zjj te bidden. Baoul de oojen op de
ljjkkist gevestigd, voelde weder de diepe smart
bjj zich opkomen, die hg had ondervonden bjj
het begraven van zjjn oom, en dikke trasen
biggelde langs ijjae wsngen. De werkman scheen
groote moeite te hebben om de schroeven los
te krjjgen.
Haast u watl zei de overite der vei
ligheidspolitie.
Ik doe mjju best zooveel ik kzn, mjjn
heer, antwoordde de werkman. Door de voch
tigheid iz echter het hout vau de kist gezwollen
en de schroeven verroest. Eindelij k was het werk
afgoloopen.
Wat moetik nu doen? vroeg de werkman.
Licht het deksel op 1 dit was in een oog
wenk geschied. Op dit oogenblik deed zich eene
verbazing, gepaard met schrik, bjj alle aanwe
zigen kennen behalve bjj de Barones en
Philippe. Een uitroep ontsnapte aan aller mon
den. In de geopsnde ljjkkist zag men in plaats
van het ljjk, eenige handen vol stroo, uitge
spreid over een hoop aarde. De overste van het
Parjjsche parket stak zjjne hand in deze aarde,
teneinde zich te verzekeren of zjj niets vet-
mm MARIHHE Ml RUT.
ABONNEMENTSFEIJS.
A GITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEE ADVEETENTIEN.
36.)