No. 2101.
Zondag 25 Februari 1894.
19de Jaargang.
Advertentiën
buitexlamdT"
ue groote klok.
feuilleton.
De twee Neven.
Spanje
Frankrijk.
Italië.
mirm mun.
ABONNEMENTSPBIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
IÜBEAU: St. Jansstraat. Haarlem.
M AINxIENDKlf
AGITE MA NON AGITATE
FBIJS DER. ADVERTENTIEN.
Yan 16 regelsCents.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant.
Advertentiën worden uiterljjk Maandag-, Woensdag- en Y r ij d a g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité JEtrangère
G.L.DAUBE 4' Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
in de NIEUWE HAARLEMSCHE
COURANT driemaal ler plaatsing op
gegeven, worden slechts tweemaalin
rekening gebracht.
Alles aan de groote klok te hangen is
mede een der gebreken van de hoogge
roemde negentiende eenw. Indien iets in
besloten kring wordt bepaald en het aan
tal personen, daarbjj tegenwoordig, is be
trekkelijk groot, dan kan men er verze
kerd van wezen, dat over korten tjjd het
besluit wereldkundig wordt en zelfs in
vele dagbladen staat te lezen.
Openbaarheid beeft haar goede zjjde,
ongetwijfeld. Indien eene zaak eerlijk kan
beaten, dau zijn er maar zelden degelijke
gronden aan te wijzen, waarop het onge
oorloofd zou wezen er ruchtbaarheid aan
tegeveD. De openbaarheid schenkt boven
dien de gelegenheid om het oordeel van
anderen te vernemen en voordat soms nog
eene zaak tot uitvoering komt, kan de ont
werper er van nog zjjn voordeel doen met
de opmerkingen, die hjj van anderen heeft
vernomen.
De critiek van de groote menigte is
wel niet altjjd van partjjdigheid ot voor
ingenomenheid vrjj te pleiten, doch zij
kan en zal toch door een verstandig ma,,
niet altijd geheel worden geminacht.
Maar den schaduwkant van het hangen
van iedere kleinigheid aan de groote klok,
inzonderheid door sommigen, die specu-
leeren op de nieuwsgierigheid van het
publiek en daaruit voor zich zelf gelde-
lgk voordeel trachten te verkrijgen, mag
men evenmin uit het oog verliezen.
Aan dit envel maken zich ook dikwerl
vooral de groote liberale en radicale dagbla
den schuldig. Nu bjjv. te Parjjs de bommen
werper!) aan de orde is van den dag,
lezen wjj in den Figaro en andere groote
bladen allerlei verhalen omtrent de snood
aards, die het leven van hun natuurge-
nooten in gevaar brengen. Men vindt het
verleden, de bloedverwanten en vele andere
zaken omtrent die personen haarfjja be
schreven, evenalsof die moordenaars tot
de grootste helden behooren, welke de ge
schiedenis oplevert.
In verband hiermede mag het zeker
merkwaardig heeten, wat door den Parjj-
scben correspondent van de Köln. Ztg.
wordt geschreven. Hjj zegt, dat hat nie
mand in den zin schijnt te komen na te
gaan, hoeveel deel, middellyk, niet bedoeld,
maar toch een niet te miskennen deel, de
groote pers aan de voorbereiding der ge
moedsaandoeningen heeft, waaruit die af
schuwelijke misdaden ontstaan. Wie het
twijfelachtige genoegen heeft, eiken dag de
bladen der hoofdstad met zekere nauw
lettendheid te lezen, sedert V a i 11 a n t
zjjae bom in de Kamer heeft geworpen tot
aanzjjne terechtstelling,die kon met toene
mende verbazing opmerken,welk eene ruime
plaats dat treurige, armzalige warhoofd
gestadig in de kolommen zelfs der groote
bladen innam. Wat hjj at en dronk, hoe
by sliep, wat hjj las en schreef, wat hjj
zetde en wat hjj zou gezegd hebben;
dit alles werd met eene uitvoerigheid en
als van beteekenis gemeld, die een ver
standig mensch afkeer en hekel moet in-
51.)
(Vervolg.)
En het lijk te hebben doen verdwijnen,
ten einde daardoor het stoffelijk bewjjs te ver
nietigen van de misdaad, voegde de Procureur
der Republiek er bij; doch deze voorzorg juist
toont ten duidelijkste zijne schuld aan.
Maar indien gjj het lijk eens terugvondt?
indien men u eens bewees, dat dit lijk geen
spoor van vergif bevatte? voerde Gilbert tege
moet.
De Magistraat trok de schouders op.
Gjj veronderstelt iets onmogelijks, zeide
hij.
Ik veronderstel niets. Ik bevestig slechts
en kan bewijzen bjjbrengen voor mijne woorden.
Hoezoo dan?
Het lijk van wijlen graaf Maximilien de
Vsdnns bevindt zich te Montfontaine in mjjne
woning. De Procureur der Republiek sprong
van verbazing van zijn stoel op.
In uwe woning! riep hij, het lijk is in
uwe woning?
Ja, mjjnheer, en uit de sectie, die ik er
aan verricht heb, heb ik de zekerheid erlangd,
dat de graaf zjjnen natuurlijken dood gestorven
is. Bjjgevolg had Raoul de Challins ook geene
enkele rede om het ljjk te doen verdwijnen,
bjjgevolg is hij ook onschuldig aan de verwis
seling der ljjkkist, evenzeer als aan de vergif
boezemen. Als vau eeu groot mac, die
slechts geleefd heeft voor zjjne medemen-
seheu, die voor de besten van zijn tjjl
genoeg heeft gedaan, zoo nauwkeurig boek
gehouden werd, dau zon men zeker kun
nen /.jjn, dat de byteude critiek zich zou
laten hooren. De misdadiger echter wordt
van dag tot dag ioteressanter gemaakt,
totdat men teu laatste gaat deukeD, of
hjj niet begenadigd zal worden, zelfs be
hoorlijk onder dak gebracht, wellicht als
slachtoffer der maatscbappy en a's mar
telaar der samenleving verzorgd zou wor
den. Dezelfde lieden echter, die dag aan
dag al de misselykheden van V a i 11 a n t
mededeelen, verwonderen zich Dn, dat der
gelijke berichteo eene verheerlijking, een
woesten heldenwaan in onklare hoofden
doen ontstaan, die vooral heel jonge per
sonen tot stoute navolging en tot uieuwe
wandaden tegen de als rot uitgekreten
maatschappij vervoert. Emile Henry
en het jonge menscb, dat onlangs den
moordaanslag deed op den Servischen ge
zant Georgewitcb, zjjn echter veel
minder slachtoffers van de misstanden in
de maatscbappy, dan kweekelingen van de
anarchisiiseh-ophitsende drukpers eener-
en slachtoffers van de bedoelde dagblad
schrijverij anderzjjds.
Deze woorden werpen een eigenaardig
licht op de zucht naar schandaal en tevens
op den lust van veis persorganen in de
Fransche hoofdstad om aan die zucht van
het publiek te voldoen. Maar niet alleen
te Parjjs, ook in ous vaderland bestaat
zulk streven eu het schjjnt ons niet over
bodig daarop te wjjzen.
Heeft by voorbeeld te Amsterdam in eene
socialistische vergadering een der bekende
woordvoerders allerlei verderfelyke leer
stellingen verkondigd, dan moet men maar
eens lezen, hoe de groote liberale blaien
de woorden vau die personen bjjoa let
terlijk opteekenen eu aan hare lezers op-
disschen. Wjj vragen: welk algemeen be
lang wordt biermede gediend en welk nut
steekt er in om die woorden wereldkun
dig te maken? Ware het niet bst9r ge
heel over die samenkomsten te zwijgen
en het aan de justitie over te lateu vau
die taal nota te nemen? Indien meu aau
de pers hare hooge roeping wenscht te
doen behouden, dan moet men zich niet
verlagen om het laagste en gemeenste
mede te doelen, wat die en gene blieft te
vertellen. Men kan dan even goed de ge
sprekken gaan opvangen, in de achter
buurten vau iedere stad gehouden.
Naar onze meaning, is het de plicht
van een ieder zooveel in zjjn vermogen
is de beginselen van den godsdienst en
van de maatschappelijke deugden in't al
gemeen te bevorderen, terwjjl iu 't bizon
der de mannen der pers zich tot taak
moeten stelleu die beginselen te toetsea
aan hetgeen zjj iu hunne organen mede
deelen. Hjj, die dit standpunt verlaat, kan
zich niet beroepen op de ongezonde nieuws
gierigheid van het publiek, Doch op de
Doodzakeljjkheid om zjjne lezers vau alles
op de hoogte te houden. Er is naar onze
overtuiging geen hooger standpunt, dan
dat hetwelk ons bet geloof aangeeft en
daarop staande, behooren wjj ons te ont
bonden van al hetgeen daarmede in strjjd
komt.
Terecht zonde onze lezers er zich niet
tiging. Ik geloof wel, mij cheer, dat tegen deze
beredeneering niets in te brengen valt. De
Magistraat had zijne bezadigdheid weder herno
men en vroeg nu op gestrengen toon.
Hos komt het, dat het lijk van den graaf
de Vadans in uw huis is? Ik verwacht hier
omtrent eene opheldering.
Ik ben bereid u die te geven.
Gilbert deed nu het verhaal van zijne mor
genwandeling in de omstreken van Pontarmé,
in gezelschap van zijne beide windhonden, en
van de gevolgen dezer wandeling. De Procu
reur hoorde hem aan met eene aandacht en
eene belangstelling, die zich licht laat begrij
pen.
En gjj hebt geen enkel spoor van vergif
gevonden? vroeg hij, toen het verhaal ten einde
was.
Geen enkel.
Hebt gij geene vergissing kunnen begaan
Eene vergissing van dien aard, neen,
mijnheer, ik ben zeker van mjjne zaak. Gelieve
echter aan den rechterlijken geneesheer last te
geven, mjj te vergezellen, en hij zal den uitslag
van mjjn onderzoek bevestigen.
Hoe verklaart gijdande verwisseling der kisten?
O, die is zeer gemakkeljjk te verklaren.
Door het gerucht eener vergiftiging rond. te
strooien, wilde men tot de opgraving van het
ljjk aanl'iding geven, het gerecht voor eene
ledige lijkkist plaatsen en zoodoende Raoul in
verdenking brengen. Het plan was uitstekend
o«erlegd en het is ook gelukt, daar de jonge
man op dit oogenblik in de gevangenis zit.
Wie had er dan zulk een ontzettend
bjj nederleggeu, wanneer wjj hun op
straattaal meenden te moeten onthalen,
en evenmin zou het dan ook te recht
vaardigen zjju, indien wjj de revolution-
naire beginselen in al htm geuren eu kleu
ren zouden blootleggen.
Natuurljjk is het niet mogelijk alle
plaatsgrjjpende schandalen dood tezwygen.
Ook kan het nu en dan nattig wezeu op
de ellende te wijzeD, die door de toepas
sing van de revotutionuaire leerstellingen
ontstaat. Doch, geljjk ook is opgemerkt,
er valt een middenweg aan te wjjzen.
Zooder alles te verzwygen, behoeft men
niet het laagste uit het stof der samen
leving op te rakelen en dit in smakeljj-
ken vorm aau de lezers voor te zetten.
Het is dd grootste dienst, welke men
aan het socialisme en andere dwaalbe
grippen bewjjst, iudieu men er reclame
voor gaat makeo, want het bekende gezeg
de: leeriDgeu wekken en voorbeelden
trekken, is op niets zoo toepasselyk als
op de even genoemde beginselen.
Daarom meeneu wjj er vele liberale
bladen eene grief van te moeten makeo,
dat zjj maar voortgaan om hunne lezers
telkens op schandalen te vergasten. Waar-
schjjnljjk moet dit aan het liberalistische
beginsel worden toegeschreven, dat wuft
eu zonder degelijken grondslag, aan de
ziekeijjke neigingen vau het publiek ge
looft te moeten voldoen.
Ous is e/en wel een andere plicht op
gelegd, waarin wjj hopen te worden ge
steand door hen, die orde en rust in de
samenleving weDsehen te handhaven en
de daden van het dageljjksch leven aan
den godsdienst toetsen. Deze plicht ver
biedt ons reclame te maken voor sociaal
democratie en anarchie, de laatste eene
noodzakeljjke vrucht van de eerste.
Mochten alle organen der pers lot deze
zelfde overtuiging komen. Wanneer men
de waarheid erkent van den noodlottigeo
invloed, dien het mededeelen van de faits
et gestes der revolutionnairen op velen
uitoefent, dan kan het bjjua niet aniers,
of men moet onze meening deelen, dat het
verkeerd en onzedelyk is om zich daaraan
schnfdig te maken.
Zeker zullen de revolutionnairen er al
lengs genoeg van krjjgea om te agiteereo
tegen de over hen gestelde machten, wan
neer zjj beginnen te bemerken, dat vao
hun dryven door de goedgeziuden geen
notitie meer wordt genomen. En wellicht
is het dan mogeljjk, dat ons Vaderland
bewaard bijjft voor schandtooneeleD, gelijk
thans bjj herhaling te Parjjs voorvallen.
Zegt men wel eens, dat de invloed der
pers buitengewoon groot is, welnu, moge
het dan ook hieruit blyken, dat de revo-
lutionnaire richtingen haar kracht alleDgs
verliezen, doordien de groote en kleine
pers zich te hoog acht om als verbreid-
ster van die verderfelyke leerstellingen
te fungeeren.
Kannen wjj geloof slaan aan hetgeen
de Daily News uit Madrid verneemt over
den toestand in het Zuiden van Spaoje,
dan ziet het er daar zeer treurig uit.
Dd boeren maken er zich aan allerlei
rooverjjen schuldig, en de overheid durft
niet gestreng op te tredeD, daar het haar
bekend is, welke socialistische en anar
chistische neigingen er onder de boeren
bestaan. Ook in de steden wordt de toe
stand hoe langer hoe bedenkeljjker; vooral
te Granada is de werkloosheid groot, daar
de suikerfabrieken als protest tegen de
wijze waarop de nieuwe belasting wordt
geheven ettelijke duizenden arbeiders heb
ben ontslagen. Ia de provincie Malaga
wordt het aantal werkloozen op 8000 ge
schat. De ellende moet in deze en andere
zuidelijke provinciën verschrikkelijk zjjn,
en geen wonder. De belastingen sijjgen
er met den dag zonder dat zjj, die de wet
ten maken, zich afvragen, gaan wjj de
draagkracht van onze belastingbetalen-
den niet te boven. Natuurlijk, het ligt
voor de hand, dat eene regeering geen
beter middel kan aanwenden om den bur
german te voeren tot de sociaal-demo
cratie, dan door hem te dwingen om zjjn
laatsten zoo zuur verdienden penning
naar den ontvanger te brengen.
De anarchist Emile Henry heeft
in de gevangenis een bezoek gehad van
zyne moeder. Hjj was wel een weinig ont
roerd en kon zjjoe tranen niet bedwingen
maar toonde niet het minste berouw over
zyne afschuwwekkende daad, hjj zeide, dat,
wat bij verricht had, volkomen overeen
kwam met het doel dat bjj zich voorstelde.
Al wat gjj mjj zegt, verklaarde bjj, is
niet in staat eenige verandering te bren
gen in mjjn gevoelen.
Het onderhoud heeft zeer kort gedaurd.
Henry's moeder werd als 'c ware over
stelpt met vragen over de kindsheid van
haren lieven jongen, door de wnlte Parjj-
sche heeren eu dames der z.g. elegante
wereld,die baar bovendien geld schonken en
kle'ue souvenirs overhandig Jen voor haren
lieven zoon.
j Ook Z o 1 a mag niet in den eerver
geten kring ontbreken. Hjj, de man zon
der godsdienst heeft bekend gemaakt, dat
hjj een roman zal schrjjvec over het
anarchisme, die over twee jaar ge
reed zal zjjn.
Nog gestadig wordt da huiszoeking bjj
tal van anarchisten in de departementen
voortgezet. Bij een hunner, in de nabjj-
heid van Lyon, heeft men het portret
gevonden van Ravachol en den Rus
Bakounine. Als motto stond er op:
«Iudien gjj voornit wilt komen, hang dan
uwen huisheer op.»
De verhooging der graanrechten
welke het invoerrecht op 7 franks bepaald,
heeft in Rusland een zeer onaangenamen
indruk gemaakt. Mea beweert nn reeds,
dat de Russische regeering te Parjjs haar
voornemen heeft doen weten, om het haD-
delstractaat met Frankrjjk op te zeggen,
indien de Russen de nadeelige gevolgen
van de verhooging der Fransche graan
rechten mochten ondervinden. Met zeker
heid is daarover echter nog niets bekend.
Dat de verhooging der graanrechten te
St. Petersburg niet werd geweuscht, is
genoeg bekend, maar dat de Russische
regeering nn reeds een bes!uit zon hebben
genomen, is niet zeer waarschjjnlijk.
Intusschen kan men hierby opmerken
dat het geschetter van dezen zomer, waar
groot bel»ng bij mijnheer de Challins te be
schuldigen
Op deze vraag, mjjnheer, moet ik u het
antwoord schuldig blijven.
Maar gij vermoedt toch wie het is?
Dat doe ik, zulks is waar.
Noem hem mij 1
Neen, antwoordde Gilbert op beslisten
toon. Tot op den dag, dat mijne vermoedens
zekerheid zullen geworden zijn, zult gjj niets
weten.
Indien ik u echter eens gelastte te spre
ken
Dan zoudt gij uw recht te buiten gaan.
Ik kan u alleen zeggen dat degene, die de
lasterlijke aantijging deed en het ljjk verduis
terde, eerst het testament van den graaf de
Vadans heeft doen verdwijnen.
Welk bewijs hebt gij, dat de Graaf een
testament gemaakt zoude hebben?
Dokter Gilbert haalde uit zijn zak een vloei pa
pier,reikte het den procureur over,met den vinger
op sporen van inkt wjjzende en voegde er bjj
Wat ziet gij daar?
Onduideljjke letters, die niet tot het Fransche
alphabet behooren en voor mij totaal onbegrijpe
lijk zijn.
Wees dan zoo goed eens te lezen, begin
nende van links.
De Magistraat deed een uitroep van verbazing.
Deze vier woorden:
DIT 18 MIJN TESTAMENT.
stonden thans duideljjk voor zjjne oogen. Gilbert
hervatte;
Gjj begrijpt het thans, niet waar Deze
volzin was op een omilag geschreven en om het
schrift te drogen, heeft men zich van dit vloei
papier bedimd.
Maar koe bevindt sich dat vel vloeipipier
in uw bezit
Ik heb het uit de sterfkamer van den graaf
de Valans geoonen.
Wii gaf u het recht om die kamer binnen
(e trelen? De dokter kruiste de armen over
de borst.
Mjjn naam is Gilbert Henri Ludovic, graaf
de Vadans, antwoordde hjj. en Maximilieu wa»
mjj.i broeter. Sinds achttien jaar leefden wij
ver van eikander gescheiden; levend heb ik hem
niet weergezien.
Het is dus Raoul de Challins niet, die
bet testament gestolen beeft, waarvan gjj het
spoor ontdekt hebt?
Zeker niet. Waarom zou hjj dit gestolen
hebben Hjj wist evenmin als ieder ander, dit
zjjn oom eene doohter had; hjj was een der
natuurlijke erfgenamen eu moest dus veronder
stellen, dat de Graaf wiens liefde hij in volle
mate bezat, hem zeker in zjjn laatsten wil goed
bedenken zoude.
Kortom, het testament is verdwenen. Wie
kon bjj de verdwjjning daar»an voordeel hebben?
Dat di--nt geweten te worden, en ik zal
htet weten Rusteloos zal ik mjjne nasporingen
voortzetten, en ik zweer u dan schuldige te
zullen ontdekken. Maar daartoe heb ik de in-
vrjjheiilstvlling van mjjnheer de Challins roodig.
Onmogelijk 1 mjjnheer.
Ik stel mij borg voor mjjn neef. Ik bied
by de lichtzinnige Franschen de Rassen
hebben vergood, niets dan een storm in
een glas water is geweest, want zoodra
de belangen van een volk op het spel
staan en de dubbeltjes-quaestie wordt aan
geroerd, is het nit met de pret.
Eene ontaarde moeder, vronw T h i-
baalt te Montreal by Anqnerre, slechts
26 jaren ond, te lui en boosaardig om te
werken, heeft haar beide kinderen een
meisje van 6 en 2 jaar in het water ge
worpen en verdronken. Het monster stootte
het oudste kind, dat er in slaagde de oever
te bereiken opnieuw in de diepte.
Eerst toen de twee ongelukkige schep
seltjes voorgoed onder het water verdwe
nen waren, ging het monster bjj de poli
tie hare misdaad bekennen. De moorde
nares bijjft ongevoelig en scbynt geen spjjt
te hebben over hare wandaad. Dit feit
en meer dergeljjken kenmerkt het zedeljjk
verval, waarin Frankrjk is gezonken.
De ond-minister Jnles Simon
heeft in de Figaro een artikel geschreven
over de jongste dynamiet-aanslagen, met
name aan dien van Emile Henry,
(den bommenwerper in het café Terminus,)
in wiens betrekkei jjke welopgevoedheid hjj
hoogst bedenkelyke verschijnselen ziet.
Jules Simon ziet hier verschijnselen
eener moreele epidemie waartegen strenge
maatregelen, straffen, zelfs de doodstraf,
niets vermogen. Neen, de kranke maat
schappij, zegt Jnles Simon in het
slot van zjjn artikel, moet teragkeeren tot
God, dien Frankryk heeft verlaten, wyl by
Hem alleen het behoud is. U iterljjke dwang
moge veel vermogen de innerlyke dwang
vermag alles.
De arme Italianen zullen volgens de
plannen van den minister van financiën
S o n n i n o, elk jaar nog honderd millioen
lire meer aan belastingen moeten opbren
gen dan tot hiertoe het geval was, ter
wjjl door bezoinigiog en later door con
versie der 5 pCts. geconsolideerde schnld
nog 50 millioen lire zal worden gewonnen.
Aldus zullen de jaarlykscbe ontvangsten
vermeerderd worden met 150 millioen lire
en zal het financieel evenwicht op duur-
zamen grondslag worden hersteld? Deze
voorstellen van den Minister overtroffen
de stoutste verwachtingen. Ronduit ge
zegd noemen wjj het een schandaal. In
plaats van de uitgemergelde borgsry te
verlichten, gaat men nieuwe lasten leggen
op de schouders van den burger die hg
onmogelgk dragen kan. De teekenen van
afkeuring waarmede vele Afgevaardigden
de mededeelïagen van den Minister be
groetten, znllen niet zonder weerklank
blij ren in het land.
De woorden, «God helpe ons dierbaar
vaderland,» werden slechts met geringe
toejuichingen begroet, en dan nog alleen
door hel centrum, tot welks leiders de
Minister behoort. Dd Minister vergist zich,
wanneer hjj meent, dat Italië elk jaar
100.000.000 lire meer aan belastingen kan
opbrengen, terwjjl de legernitgaven niet
besnoeid worden.»
Da geweldenaar C r i s p i verlangt bo
vendien om zyne hervormersplannen tot
uitvoering te brengen eene onbeperkte
volmacht. Of hem die gegeven zal worden
staat nog te bezien, nn hetgeen de Re
geering verlangt, allen heeft teleurgesteld.
zelfs san in daartoe bevoegde handen eune aan
zienlijke sDm te plaatsen al irare het ook een
millioen.
Het gerecht neemt geen borgtocht aan,
wanneer het eene beschuldiging van vergiftiging
betreft. Men kan geen goud leggen op een der
schalen van de weegschaal der gerechtigheid,
wanneer er in de andere bloed of vergift is.
Gjj kent den schuldige, ten minste gjj vermoedt
wie het is. Noem hem mjj, en mjjnheer de
Challins aal onmiddellijk vrjj zjjn...
Dat is onmogeljjk hervatte Gilbert.
Waarom
Ik heb vermoeien op iemand, ja, dat is
waar, maar indien ik mjj eens vergiste, indien
ik eens den naam van eenen onschuldige noemde,
dan zou ik op mjjne benrt mjj aan laster schul
dig maken.
Da Procureur der Republiek drnkte op eene
tafelbel. De deurwaarder veracheen.
Ik zal heden niemand meer ontvangen, z. i
de Procureur. Zend de personen weg, die nog
wachten. Laat den Onderzoeksrechter, mijnheer
Galtier en den O/erate der veiligheidspolitie
weten, dat ik hun verzoek hier te komen. Dat
men tegelijkertijd den dokter van dienst waar
schuwe. Ik heb hem neodig. De deurwaarder
vsrliet het vertrek.
Het is thans zes ure, hernam de Procureur,
op de pendule ziende. Binnen een half uur znl
len de drie personeD, die ik heb laten ontbieden,
te mjjner beschikking zjjn. Hoe zullen wjj ons
naar Montfontaine begeven, zonder tjjd te ver
liezen I
Wjj zullen afetappett aan 't elation t»
