No. 2413.
Zondag 25 Maart 1894.
19 de Jaargang.
De heer M. De RAS over den
minister TAK Van POORTVLIET:
TWEEDE BLAD.
Dat zou helpen.
BUITENLAND."""
B I N E L A N D.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Oostenrij k-Hongarij e.
Servië.
Engeland.
Amerika
HEI HE II It RIMM HE till KI VI.
ABONNEMENTSPBIJS.
Per 3 maandea voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATE R4D A G.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
ÏENüiUT,
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIEN.
Van 1--6 regels30 Cents.
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijda g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Puhlicité Etrangère
G.L.DA UBÈ Sf Co., JOHN F. J ONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
«Het pleit is beslist. Minister Tak
triumfeert!
In bet geschil tusschen dezen radicalen
bewindsman, en een gematigde, bezadigde
kamermeerderheid, kiest helaas de Kroon
de partij van den radicalen Minister.
Dat is een veeg teeken. En voor het
vaderland, en voor de Kroon. Wijlen
Zijne Majesteit de Koning draait zich in
zijn graf om. Had Hij geleefd, 't ware
niet geschied. Hij zou den heer Tak van
Poortvliet verwezen hebben daar,waar
deze reeds lang had moeten zijn, d. i.
overal, behalve achter de groene tafel.
Waarlijk, zij, die tot dit advies den
doorslag hebben gegeven, laden eene zware
verantwoordelijkheid op zich.
Wij krijgen nu, aldus hoort men alom
zeggen, eene Kamer met eene radicale
meerderheid. Weg met de Constituante,
leve de Wetgevende Vergadering, ziedaar
de leuze! Om straks, als deze Wetgevende
Vergadering het algemeen stemrecht zal
gesancitionneerd hebben, te roepen: Weg
met haar, leve de Conventie!
Arm Nederland!
Gij overdrijft, zal misschien de lezer
zeggen.
loort gij dan nog de straatkreten niet,
lezer? Wacht dan maar een paar dagen,
en gij zult ze hooren
Te AmsterdamWeg met De Beau
fort, met Rutgers, met G 1 e i c h-
m a n, nog wel den Voorzitter der Kamer
Leve He 1 dt, leve Hartogh, Ker-
d ij k, V r o 1 i k en hunne aanhangers
Te RotterdamEruit met Hint
zen, Plate, Mees, enz. Leve de firma
Van Gilse en Co.
Te 's-Gravenhage: Weg met Conrad
en G u y o tLeve Pijnacker Hor
dijk! Tot ouder de muren van het ko
ninklijk paleis zal men de strijdleus der
radicalen en zoogenaamde Christelijk-de-
mocraten hooren.
Te Zaandam, weg met de M e ij i e r!
te Groningen weg met Van Houten;
te Breukelen, weg met Rooyaards;
te Zwolle, weg met Van Dedem; te
Steen wijk, weg met Beelaerts!
Motiën van afkeuring zijn reeds gevallen
tegen velen dezer begaafde en bekwame
mannen, allen sieraden der Kamer.
Het Koninklijk Besluit der ontbinding
van de Kamer zal alle trouwe aanhangers
der Constitutioneele Monarchie hoogst pijn-
lijk getroffen hebben.
Zeker, het Besluit is volkomen wettig
maar is het ook gewettigd
Daar staat een Minister die der meer
derheid der Volksvertegenwoordiging eene
kieswet wil opdringen, die deze meerder
heid in strijd met de Grondwet acht. Daar
staat een Minister, die tot de Volksver
tegenwoordiging zegt:
Ieder die niet bedeeld is heeft geschiktheid
en welstand, of voorziet in het onderhoud
van zich en de zijnen.
Neen, zegt de Kamer, dat doen zij niet
allen, zjj die niet bedeeld zijn, ik hecht
mijn zegel niet aan uwe met den geest der
Grondwet strijdige opvattingen! Toen zegt
die Minister: Dan zal ik uwe tegenwoor
dige meerderheid door eene meer meegaande
trachten te vervangen, m. a. w. dan zal
ik voor eene radicale meerderheid zorg gaan
dragen. En in dat voornemen wordt
hij trouw ter zijde gestaan door een aantal
journalisten en een hoop schreeuwers, die
in een oogwenk het koninklijk paleis met
een zwerm manifesten en protesten over
dekken, uitroepende:
Wij zijn de meerderheid der Nederlandsche
natie
God geve, dat bij de stembus het beza
digde deel van het Nederlandsche volk
toone, dat het nog de meerderheid vormt.
God geve, dat het vaderland niet ten
prooi valle aan een aantal heethoofden,
die straks op hunne beurt door anderen
verdrongen, het op den breeden weg
des verderfs zullen voeren.
Moge het Koninklijk Besluit van 17 Maart
1894 niet het uitgangspunt zijn van een tijd
perk van onrast en verdeeldheid, een tijdperk
van gewaagde ptoefnemingen, nu aan het roer
van het Schip van Staat, de krachtige hand
ontvallen is.
God behoede Nederland en Koningin
Wilhelmina.
Dat er slapte is in den handel, dat er
lauwheid en lusteloosheid zijn op het eene
gebied, stilstand en werkloosheid weer op
een ander gebied onzer nijverheid, dat er
in onzen landbouw zelfs eene gestadige ver
arming en achteruitgang valt waar te
nemen het is al vaak gezegd.
Maar nimmer is het zóo duidelijk met
terdaad gebleken als in de laatste jaren.
En de oorzaak?
Niet van ééne oorzaak moet hier sprake
zijn. Doch tal van oorzaken werkten samen,
om de bestaande toestanden in het leven
te roepen. Eene steeds hoogere opdrijving
van allerlei belastingen, waarvan er niet
eene verdwijnt zonder plaats te maken voor
twee nieuwe; een verlammend concurree-
ren tegen eigen landgenoot,eene wanhopige
mededinging tegen den vreemdeling, die
zijne overproductie tegen spotprijzen ten
onzent van de hand zet; eene vermindering
van de koopkracht der bevolking; eene ge
leidelijke klimming van de eischen, die
huiselijk en maatschappelijk leven ons
stellen Al deze redenen en nog zoo
veel andere, droegen al vele jaren en dra
gen nóg steeds er toe bij, om onze vader-
landsche landbouw en nijverheid ziek te
maken en ons te stellen voor maatschappe
lijke kwesties van den meest ingewikkelden
aard.
Die sociale kwesties geen courant, of
zij worden er in besproken; geen vergade
ring, of zij komen rechtstreeks of zijdelings
in het debat; geen dag of zij komen ter
sprake. Elk voelt, dat hij voor vragen
wordt gesteld, welke opgelost moeten
worden. En elk heelt zich zoo zjjn eigen
middel tot oplossing uitgedacht.
«De Staat zou dit «de Regeering
kon dat «de Tweede Kamer moest..,»
tien recepten, in plaats vaD één.
Maar of men niet zelf ook eens iets
zou kunnen en moeten doen? Ziedaar eene
vraag, die zoo nu en dan bij sommigen
wel eens opdoemt, maar door de meesten
maar weer even gauw naar den achter
grond wordt verschoven, zonder dat men
ze heeft beantwoord.
Toch moet zij beantwoord.
De belangen, die hier op het spel staan,
zijn te groot; de vraag is te ernstig.
Wat kan ieder onzer op zich zelf doen,
om het zijne bij te brengen tot verbetering
van den toestand?
Het antwoordt luidt: veel, zeer veel.
Meer dan éen middel ligt zelfs voor de
hand, waarmee wij der wegneming van
maatschappelijke kwalen kunnen bevor
derlijk zijn. Dat middel wordt echter jaar
op jaar met dezelfde achteloosheid onge
bruikt gelaten, n. 1. wacht niet met het
betalen van uwe rekeningen.
Als wij hier dien raad neerschrijven,
dan richten wij dien niet tot de velen, die,
slechte financiers of roekelooze waag
halzen, meer kochten dan zij koopen moch
ten. Hun lichtzinnigheid is te veroordee-
len; deze te verbeteren met een enkel
Couranten-artikel is onmogelijk. Wie de
gelden niet hebben om hunne rekeningen
te betalen, hebben aan den raad, om met die
betaling niet te talmen, al bitter weinig.
Maar wij richten dien raad tot de vele
honderden menschen van de meeste soli
diteit, die geen penning boven hun koop
kracht gingen, die voor geen cent meer
kochten dan zij konden betalen en
die toch hun leveranciers niet betalen dan
eerst langen, langen tijd nadat deze hun
rekening inleverden. En dat niet altijd
met opzet, maar even vaak uit achteloos
heid en onüadenkenheid.
Ja, wat sterker is, het zijn in den re
gel niet de minst vermogenden, die zich
aan deze slordigheid schuldig maken. Eene
slordigheid, die hun zeiven geen nadeel,
hunnen leveranciers echter onberekenbare
verliezen berokkent. Hoe velen zijn een
voudig gewend, hun jaarrekeningen op te
bergen en met de betaling te wachten,
totdat de volgende nota's, een jaar later,
binnenkomen! De smid die in Januari
1892 een kachel, de timmerman en de
meubelmaker die toen een trap en een
kast leverden en verplicht waren op dat
moment hun materialen en hun arbeids-
loonen te betalen eer§t een jaar daar
na zenden zij de nota en nog een jaar
daarna, in Januari 1894, mogen zij het
hun rechtmatig toekomende geld, hun
eigen geld, dat zij als het ware zoolang
renteloos voorschoten, in ontvangst nemen.
En al dien tijd mogen zij wachten en
liefst met het meest mogelijke geduld. Want
o wee, dengene, die zich de vrjjheid ver
gunt, zij het in nog zoo beleefden en
bescheiden vorm, zijn schuldenaar te ma
nen om de voldoening der rekening. In
het gunstigste geval volgt inderdaad de be
taling, maar tegelijk de boodschap; «met
wien men wel meende te doen te hebben
enz. enz. «En dat er nog winkeliers ge
noeg in de stad zijn.»
Of dan die overigens immers achtings
waardige, respectabele lieden welke wij
hier op het oog hebben, dan niet beseffen,
in welke tinancieele moeielijkheden zij
vaak hun leveranciers brengen? Zeker niet.
Zij zouden geen oogenblik talmen, als zij
maar in de verte konden vermoeden, hoe
menigmaal zij dezen en genen winkelier
zijn toch al zoo zwaren strijd om het be
staan nog verzwaren, ja hoe zij door hun
treurige gewoonte meer dan eenmaal mede
aanleiding gaven tot eene faillietverklaring.
Wacht niet met het betalen van uwe
rekeningen. Vraagt uwen winkelier niet
een crediet, dat zijn fabrikant hem nim
mer voor zoo langen tijd verleent Bedenkt,
dat hij u verkocht maar niet leende
Die koopsom, welke gij hem onthoudt, is
een deel van zijn bedrijfskapitaal, een ka
pitaal, dat hij in zijn strijd om het be
staan noodig heeft, wil hij niet wellicht
in den strijd bezwijken.
Wij roerden hier een enkel van de vele
maatschappelijke vraagstukken aan, klein
in oorzaak, maar groot in gevolgen.
Ieder steke de hand in eigen boezem en
vrage zich af, of hij het zijne doet om
het euvel, waarop wij heden wezen, te
voorkomen.
Wie helpen kan, die helpe, opdat de
druk vermindere waaronder den nijveren
burger gebukt gaat.
Het lijk van den Hongaarschen aarts-
re volutiounair Kossuth is door de zijnen
gebalsemd en blijft voorloopig te Turijn,
totdat eene beslissing over de teraarde
bestelling zal ziju genomen.
Naar alle waarschijnlijkheid zal het
lijk naar Buda-pest worden overgebracht,
met het stoffelijk overschot van zijne
echtgenoote en zijne dochter, die op het
Engelsche kerkhof te Genua teraarde zijn
besteld.
Er zal door de vrienden en vereerders
van den overledene, een voorstel worden
gedaan om Kossuth op staatskosten
met vollen luister te begraven, alsmede
dat door den Staat een gedenkteeken ter
zijner eere zal worden opgericht.
Natuurlijk zal het ministerie W e c k e r-
1 zoo ver gaan als mogelijk, om den held
der oppositie eene nationale eer te bezor
gen. Hij heeft reeds verschillende voor
stellen bjj de kamer van Afgevaardigden
ingediend waardoor hulde gebracht wordt
aan Kossuth's nagedachtenis, maar het
voorstel zijner partij, dat Kossuth op
staatskosten ter aarde zal worden besteld,
durft hij niet aan.
Een aantal studenten hielden gisteren
eene betooging vcor den schouwburg en het
opera-gebouw te Budapest, waar ondanks
den rouw over Kossuth's overlijden
voorstellingen werden gegeven. De be-
toogers drongen door in de zalen en dwon
gen de toeschouwers het gebouw te ver
laten. De gemeenteraad van Buda-pest
heeft inmiddels het besluit genomen om
eene deputatie te zenden naar Turijn, ten
einde Kossuth's stoffelijk overschot
over te brengen; en het op kosten der
stad ter aarde te bestellen. Dit besluit
houdt de Regeeririg dus buiten spel. Tevens
werd besloten de Hatvanerstraat te her-
doopen in Kossuth-straat en voor reke
ning der stad een gedenkteeken op te
richten.
Koning Milan en Nathalie zijn
weer vereenigd. Milan huwde op 21
jarigen leeftijd iu 1875 Nathalie, de
rijke dochter van eenen Russischen ko
lonel. De politiek bracht het jonge huis
houden in de war. De Prinses, sedert 1882
koningin, bleef zeer Russischgezindde
Koning koesterde eene sterke sympathie
door Oostenrijk. In 1888 vroeg Milan
reeds om echtscheiding, maar de metro-
politaan M i c h a 1 was niet van zins
aan zijn verzoek gevolg te gevener
waren geene geldige redenen. Maar zijne
weigering was voor denKoniDg geen be
zwaar hij werd eenvoudig afgezet en
vervangen door een williger priester in
dienst van den vorst.
1 Nathalie werd verbannen, maar
de Koning moest kort daarna afstand
doen van den troon.
Naar Parijs getrokken leefde Milan
aldaar als graaf Van Takovo in een
stormachtig bestaan tot zijn geld verteerd
was, waarna hij ten laste van zijn k'nd,
koning Alexander, naar Belgrado
kwam. Nu zijn de beide Souvereinen
hereenigd, na aan de verbaasde onder
danen het schouwspel te hebben vertoond,
hoe een Oost-Europeesche monarch met
zijne niet Roomsch Katholieke kerkelijke
instellingen van zijn land omspringt.
De politie te Londen heeft huiszoeking
gehouden bij den Nederlandschen anar
chist Singerman die aldaar ver
blijf houdt, bij welke gelegenheid zij een
aantal exemplaren van het anarchisten
blad De Boode Duivel, alsmede andere
anarchistische geschriften in beslag heeft
genomen.
De Amerikanen zijn practische men
schen op velerlei gebied, dat bewees dezer
dagen weder een geval te New-York,
toen een bekende deugniet, B u r k e ge-
heeten, het volgende uithaalde. Hij kwam
met twee kameraads iu den winkel van
een kruidenier, maakte den man wijs.
dat zijne vrienden een weddenschap had
den aangegaan, wiens hoed het meeste
stroop kon bevatten. De winkelier vond
de grap heel aardig en vulde, niets kwaads
vermoedende, een der hoeden met het
kleverige artikel. Plotseling werd die ge
vulde hoed hem op het hoofd gezet en
over zijne oogen getrokken. Van dat
gunstig oogenblik maakten de gauwdieven
gebruik, om er met de toonbanklade van
door te gaan.
Te New-York werd dezer dagen
eene vrouw opgemerkt, die in het kolen
hok van een huis nabij de Hudsonrivier
iets trachtte te verbergen, wat een groot
stuk vleesch scheen, in eenige verscheurde
en met bloed bevlekte lappen gewikkeld.
De politie van het geval in kennis ge
steld, bemoeide er zich niet mede. Een
onderzoek van het verborgen voorwerp
heeft nu echter aan het licht gebracht,
dat het een gedeelte van een menschelijk
lichaam was, blijkbaar dat van een jong
meisje. Andere stukken werden nog ge
vonden en naast elkander gelegd.
Het hoofd en de armen schenen let
terlijk van het lichaam gescheurd te zijn,
dat voorts verminkt was in den trant van
Jack the Ripper en opgekookt
scheen te zijn. De armen en beenen ont
breken nog. De identiteit van het meisje
is vastgesteld; zij werd reeds gedurende
veertien dagen vermist en blijkbaar eenige
dagen in gevangenschap gehouden en
mishandeld.
Reeds nu hebben drie leden vhd de Tweede
Earner der Staten - Generaal kennis gegeven geen
nieuwe candidatuur te zullen aannemen, n. 1.
YV. A. Baron van der Feit! voor het
district Assen, W. J. Geertsema voor het
district Enschedé en S. van V elzen, voor
het district Bodegraven.
Bij Koninkljjk besluit zijn met ingang van
ït dezer, in activiteit hersteld: bij den sta'
der infanterie, de luitenant generaal F. G. J.
van der Schrieck eu de majoor B. R. F.
van V1 jj m e n bij den staf der artillerie, de
kapiteins H. S e r e t en C. M. E. van L b e n
Seis, en bjj den staf der genie, de kolonel,
adjudant in buitengewonen dienst van wjjlen
Zijne Majesteit den Koning, J. E. N. Baron
Schimmelpennick van der Oy e, allen
lid van de Tweede kamer der Staten-Generaal
op non-activiteit; en is bepaald dat vorenge
noemde officieren als zoodaaig ter beschikking
zullen zjjn van den Minister van Oorlog.
Een oud Zouaaf wijst in de Maasbode op het
feit, dat de heer A J. Overdjjk, voorzitter
van den Algemeen Nederlandschen Zouavenbond
in eene bijeenkomst in livoli te Utrecht wear
een «allegaartje// van liberale, radicale, socialis
tische, anti-revolutionnaire en katholieke per
sonen bjjeen waren om te spreken over de kies
wet, het woord heeft ge-oerd.
«Niemand, aldus de oud-zouaaf, zal het den
heer O v e r d ij k willen beletten in zulk een
«allegaartje// zjjne politieke wjjsheid te luchten
te hangen, maar de heer O. heeft Diet het recht
te spreken over de Katholieken, zooals hij daar
gedaan heeft. Doeh ook dit zon mij betrekkelijk
weinig deren, daar de heer O. tot dusverre nog
geen politieke sommiteit is en de onzin, door
hem uitgekraamd, alleen voor zijne rekening is.
Maar er is iets anders, wat mjj wel deer'.
De heer O is ook voorzitter van den Alge
meenen Nederl. Zouavenbond, die vooral op dit
moment voor eene groote moeieljjklieid staat.-
het oprichten van een algemeen ondersteunings
fonds voor hulpbehoevende oud-Zouaven. Voor
dit fonds hebben wij de hulp en den steun
noodig van alle Katholieken; maar nu vraag
ik, zullen de Katholieken hun steun verleenen
aan eene zaak, waar een persoon aan 't hoofd
staat, die zich met zulke «allegaartjes" ophoudt,
verklaringen aflegt en moties stemt, waartegen
de groote meerderheid der Katholieken zich zal
verzetten Zou de heer O. maar niet beter doen
zjjn presidentschap neer te leggen, waaryoor hij
zich onmogelijk heeft gemaakt
De oud Zouaaf schjjnt zich geen rekenschap
te geven hoe de heer A. J. O v e r d ij k er
toe komt om zjjne politieke wjjsheid te luchten
te hangeo. Naar wien richt hij zich, wie gaat
hem voor Daar zit het kwaad.
De Tijd merkt bjj de bespreking der houding
van de kiesvereeniging Burgerplicht te Amster
dam op, dat de aanneming van de candidatuur
der Tweede Kamer door den heer Tak iets
buitenwoons mag heeten, vooral wanneer men
bedenkt dat de aanstaande Kamer eene zeer
buitengewoone opdracht zal hebben en de Minis
ter di.s zal worden afgevaardigd om een oordeel
uit te spreken over zjjn eigen werk. Men
juiche echter niet te vroegstraks moet mis
schien H. M. den Premier het beleid uit de
handen nemen. Er zijn lieden, die beweren met
de verkiezingsgeographie van ons land goed
bekend te zijn en welke den heer Tak bij de
aanstaande verkiezingen eene besliste nederlaag
voorspellen.
Burgerplicht en Amsterdam zijn nog heel
Nederland niet. Zwaar zal de strjjd zjjn, maar
allengs verkrijgt de te houden verkiezing een
zuiverder karakter. Voor of tege n Tak
is de ware leuze.
Valt Tak, dan is althans het uitzicht op
eene min schadeljjke oplossing van het kies-
rechtvraagstuk niet uitgesloten. Triomfeert Tak
Jan zijn wij voorgoed gebonden aan een on
grondwettig kiesrecht, en gaan wjj hoogstwaar-
schjjnljjk een tijdvak van ministerieele dictatuur
tegemoet, zooals er sinds 1815 iu ons land
nog niet is voorgekomen.
De Katholieke Leden van de Eerste Kamer
en van de ontbonden Tweede Kamer zullen eene
vereenigile verga lering houden ter bespreking
van de gedragsljjn.die de Katholieke partjj in den
lande bij de aanst. verkiezingen behoort te vol
gen. Die vergadering zal aaust. Dinsdag te 's-
Gravenhage in het Hotel «de Twee Steden//
plaats hebben.
Naar wij vernemen is de bjjeenroeping uit
gegaan van Mr. J J. L. H a r te en niet van
de bestaande Centrum club onzer Katholieke
Kamerleden.
Ons dunkens komen die Heeren wel wat
laat bjj elkaar nu de Katholieke pers reeds
positie gekozen heeft met de leusVóór of
tegen Tak
Het Centrum gaat niet mee en zegt, dat de
a. s. verkiezingen zouden kunnen dienen om de
gematigde liberale part jj te nekken. Het zjj zoo
maar vraagt de Gelderlander, wie krjjgcn wij
daarvoor in da plaats Radicalen en socialisten.
Wij zouden komen van den regen in den drup.
Het Handelsblad en zelfs een inzender in
het radicale Vaderland betoogd dat het ont-
werp-Tak alleen zin heeft na eene Grond
wetsherziening. Is eenmaal de Grondwet her
zien, dan eerst kan er sprake zijn van hetgeen
nu wordt voorgesteld.
Het bericht van de Noordbrabanler, dat de
Algemeens Bond van R. K. Kiesvereenigingen,
in eene te houden algemeene vergadering de
gedragsljjn zal bepalea voor de a. s. verkie
zingen heeft zich niet bevestigd.
In hetzelfde blad lezen wjj thans, dat de
Algemeene Bond van Kath. kiesvereenigingen
niet zal worden opgeroepen. De redenen hiervan
zijn de korte tjjd en de minder aangename
verstandhouding tusschen de Kamerleden. Met
audere woorden: er is ruzie genoeg, zoodat het
niet noodig is nog meer ruzie te verwekken.
Aan hetzelfde blad wordt uit den Haag ge
meld, dat verleden Dinsdag na de sluiting der
zitting der Tweede Kamer den Katholieken leden
werd verzocht even bjjeen te komen. Het ini-
tatief dezer bijeenkomst ging uit van de heeren
Vermeulen en Harte, natuurljjk met
hu-ine geljjkgezinde collega's.
De nestor generaal Van der Schrieck,
leende zich als voorzitter.
Mtde waren tegenwoordig een yijftal leden
der Eerste Kamer.
Ër kwam ernstig ter sprake het uitvaardigen
van een manifest. In dat manifest zon den
Katholieken worden ontraden te stemmen voor
een anti-revolutionnair of liberaal, voorstander
van uitbreiding van Kiesrecht, zoover als de
grondwet dit toelaat.
Aanstaanden Dinsdag zal worden beslist of
het manifest de wereld ingaat.
Wijk aan Zee, 28 Maart. Voor de betrek
king van hoofd der school alhier, jaarwedde
f 900 en vrijs woning, hebben zich niet minder
dan 109 soliici'anten aangemeld.
Heemstede, 23 Maart. Tot lid vaa hot be
stuur vaa den Vereenigden Groeten en Kleinen
polder onder Haarlemmerlieds o. a. is gekozen
de hser A. Me lm an, alhier.
De gizameljjke perceeten vaa de gisteren te
Amsterdam gezeilde buitenplaats „L:euw en
Hooft", oqz. zijn op ééoe woaiDg ra
gekocht door de heeren Van der Beek te
Haarle m voor f102,000.
