NIEUWE
"buitenland.
No 2151
Vrijdag 29 Juni 1894
19de Jaargang.
Zoo de boom, zoo de vruchten.
Pei 8 maanden yoor Haarlem. 1 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,10
Voor het buitenland 1*80
Afzouderljjke nummers0,03
Dit blad verschijnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
BUEBAII: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels 80 Cent*
Elke regel meer5
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
Advertentiën worden uiterlijk M a a n d a g-, Woeisd ag-
en V r jj d a g-a vond voor 6 uui ingewacht.
Redacteur-Uitgever, W. K P P E R S.
Z jo ergens, dan geldt bovenstaande spreuk
voor den boom van het huisgezinvan de
jamilie. Zeker, er bestaan hier, zooals over
al, roemvolle en treurige uitzonderingen
op; maar over 't algemeen zal de stempel
vau het huisgezin, van de familie immer
op de kinderen bljjven gemerkt en tsn laat-
Btede hun eigene karaktirstempel worden.
De kindereu van een huisgezin, waarin
niet gebeden wordt, leeren ook net gebed
niet bjminuende kinderen vau een mild
dadig hni8gezin zullen tg lens hun leven
steeds een milddadig en goedig hart be
waren; de kinderen van een ongeregeld
huisgezin zullen nooit voorbee'dea van
goede orde worden en aldus gaat het met
alle categorieën van dengd en ondeagd.
«Jong gevend, ond gedaan,» wordt bewaar
heid van geslacht tot geslacht.
Het eerste en gewichtig (te werk der op
voeding begint alzoo eigenlijk niet bjj de
kinderen, maar bjj deonders; ea niets kan
de ouders daarvan bavrjjien.
Da ouders en opvoeders moeten zich af
vragen; hoe is het in mga harteninmgn
hnis gesteld met het geloof en de zedeljjk-
heid? De ouders en opvoeders moeten zon
der uitstel en voortdurend de handen aan
het wetk slaan om alle kwaad uit te roeien,
alles wat ontbreekt aan te vallen, a'le ge
breken te verbeteren. Wanneer woorden
en daden bjj hen niet overeenstemmen, dan
znllec ook de kinderen geen groot gewicht
aan hunne woorden hechten en hunne op
voedingskracht is aldus van den beginne af
reeds gebroken. Vandaar is de invloed zelfs
van de beste scholen dikwjjls zoo oabadai-
dend, omdat tehnis andere grondstellingen
van kracht zjja dan op de school, omdat
tehuis een ander voorbeeld gegeven wordt
dan op de school wordt aanbevolen. Ver
plaatst u zeiven eens in den toestand van
zulk eea klein onwetend schepsel, voor wien
de geheele wereld nog een boek met zeven
zegels is; hetwelk nog niets kent dan den
vader, de moeder, misschien de broeders en
zosters, de grootoaders en dienstboden van
hst huis, den tuin, de zon die in de kamer
schjjnt, het hnis van den bunrman ia de
nabgheid, de klokken die in den kerktoren
luiden, de enkele bekende menseheo, die
omgang hebben in het huis dat is alles,
wat het kind van de wereld weet!
Men zegt wel eens: de kiuderziel is een
wit, onbeschreven blad en daarop komt al
les te staau, wat als eerste schrift daarop
wordt neergeschreven. Het kanzjjn! Maar nog
eer het kind verstandig genoeg is om de
'feuilleton.
2.)
Een huwelijksaanzoek.
(Vervolg)
Zjjne vrouw was op dien gedenkwaardigen dag
met den kinderzegen der familie de oudste
dochter Marie uitgenomen naar M. vooruit
gestoomd, had hare drie jongens, benevens het
kleintje, eene beklagenswaardige tante op het
dak gestuurd, en was thans, los van alle fami
liebanden, bezig de nieuwe woning in te rich
ten, die zij op eigene verantwoording gehuurd
en haren man als //allerliefst en goedkoop// had
besohreven, twee eigenschappen die, te zaam
vereend, een alleszins gerechtigd wantrouwen mo
gen opwekken.
Na de ontvangst van het telegram: //De meu
belen zijn aangekomen,// had de Rechter zich
met zijne dochter aanstonds op reis begeven, in
het vaste vertrouwen, dat zijne vrouw in de 36
uren, welke er sedert haar vertrek verloopen
waren, de woning op het geriefelijkst zon heb
ben ingericht. Alles zou geleden zijn, zoo stelde
hjj zich voor, wanneer hij slechts eenmaal te M.
mocht wezen.
Eene erge verkoudheid had intusschen de wan
hoop van den goeden ouden man ten top ge
voerd, en hem in een toestand van sombere
neerslacbtigbeid gebracht, waarin hij meende het
recht te hebben zich aan te stellen als een
doodziek mensch, en te eischen dat men hem
als zoodanig behandelde.
goede lessen der ondsrs te begrgpen, heeft
het reeds lang zjjoe oogen en ooren ge
bruikt om alles in zich op te nemen, wat
rondom hetzelve gebmrt; en zonder dat
de ouders er aan denken, hejffc hst kind
reeds den geest van het bnisgszin, hetzjj
deze geeBt goed of kwaad is, ongemerkt in
zich opgenomen.
Daarom, onders, begint de opvoeding
der kindersn bjj uLaat niets bjj u bin
nen, wat aan uwe kinderen niet als modél
kan dienen. De geest des geloofs en des
gebeds worde aangekweekt in bet huisgezin.
Verder moet het huisgezin eene verschan
sing, eene sterke rots zyn tegen de on
zedelijkheid. Zedelijk en rein moeten alle
woorden; alle handelingen zgn.
Vervolgens moeten de kinderei in het
christeljjk huisgezin dea geest van liefde,
van mildheid, van geduld en inschikkelijk
heid, verdraagzaamheid, z ichtmoedighaid,
verzoenlgkheid leeren kennen; in den kring
van deze zegenrjjke deugden moet het ge
moed der kindaren worden gevormd. Toorn,
twist, gekrakeel, tweadracht, haat en njjd
moeten voor hen onbekende woorden, vreem
de hartstochten bljjven. Maar dit zal slechti
aldus zgn, wannear ouders en hnisganooten
zich er dageljjks op toeleggen om liefde
vol en geduldig, zachtmoedig, mild, voor
komend, vol daelneming en vriendelijk ja-
gens elkander te zgn, elkanders zwakhaden
te verdragen en gebreken waar de plicht
niet anders gebiedt te verschoonen.
Maar ook voor het aardsche zgn er
deugden; die ia geen huisgezin, vooral niet
in een christaljjk buisgezin, magen out
broken. Zindelijkheid, orde, stiptheid, vljjt
en werkzaamheid, nauwgezette besteding
van den tjjd, matigheid, ingetogenheid, te
vredenheid, spaarzaamheid zonder gierigheid,
vormen de fundamenten van aardsche wel
vaart en moeten van jongsaf vóór het oog
der kinderen in het voorbeeld dar ouders
zichtbaar zij q. Ook leert het kind het
ontzien van een andermans eigendom en
van andermans eere het beste door de ge
zindheid en het voorbeell van rechtschapen,
niet babbelachtige ouders.
Zoo groeit het kind in christendom en
dengd, in allen eenvoud en natuurlijkheid
op, en ontvonwt in de genaden-sfeer van
het Katholieke huisgezin zijne eigen kleine
ziel als een heerljjk beeld vóór Gods oogen.
Oogestoord ontspruit genade uit genade,
deugd uit dengd; en wanneer de tjjd van
storm aanbreekt, dan bljjft die ziel onder de
bescherming Gods en in de kracht, welke
eene echt vrome opvoeding baar gegeven
heeft, steeds dezelfde.
Dies had zich op reis van een voorraad der
kens en verwarmingstoestellen voorzien, die voor
eene tamelijk groote Noordpool-expeditie toerei
kend zou geweest zijn, en voerde hij zelf die
elegante reisbenoodigheid, een tinnen beddepan
met zich, die hij volgens zijn zeggen, aan elk
station opnieuw met heet water wilde doen
vullen.
Bovendien had hij, elke opwelling van ijdelheid
ondrukkend, zich een blauw zijden zakdoek om
de ooren gebonden, wat bem eene angstverwek
kende gelijkenis gaf met den als grootmoeder
verkleeden wolf in //Roodkapje.//
Nadat hij bij het begin der reis, ongeveer
twee stations ver, in het zweet zijns aanschijns
gezwoegd had om zich eene legerstede op de
bank te bereiden, die zooveel mogelijk overeen
komst bood met zijn bed tehuis, begon hij zich
thans juist eenigszins behaaglijk en slaperig te ge
voelen, zich verheugende, het overige gedeelte
van den tocht doofstom en tamelijk warm
te kunnen afleggen, toen het gemelde voor
val plaats greep; een jongmensch, dat alle
reden had om zijne gunst te verwerven, ver
scheen als reisgenoot, en met de rust was het
gedaan.
De bescheiden poging van Schmid, om een
opgewekt gesprek aan te knoopen werd door
den verontwaardigden Rechter zoo nadrukkelijk
geketst, dat een minder optimistisch man dan on
ze jonge officier, het grof zou genoemd hebben.
//Zij zullen nu samen wel tot M. toe snateren//
bromde de beer Muller toornig in zicbzelven
en stopte zijne ooren met de vingers diebt ten
einde alle geluid af te weren, liet jonge paar
Waar echter daad en woord van elkaa'
verschillen, waar de onders anders spreken,
dan zjj bandelen; waar d) school anders
leert dan tehnis geschiedt; daar verkrjjgt
niets vaster wortel, daar komt weinig tot
bloai en nog veel minder tot vracht. De
uitgestrooide zaaikone! van bet goade wordt
door dea wind en door de vogels weg
genomen, en de akker des harten brengt
slechts onkraid, distels en doornen voort;
en het ontkiemende zaad beleeft dea oogst
tijd niet.
Daarom, ouders en opvoeders, van den
grond af begonnen met de opvoeding!
Voedt uw christelijk gezin vóór alles op,
het zal u goede, trouwe dieaslea daarvoor
in ruil geveu. Uwe kinderen zullen nw
roem, nw kroon, nw eer uitmaken, God
ten glorie, zich z tl reu tea heil!
Frankrijk.
Ia den moord gepleegd op den heer
Gar not te Lyoo, hebben talrgke bsnden
gelegenheid gezocht, om al manifesteerende
de stal te dosrloopsn en de winkels der
Italianen te pluaderan. De Gaillotière,
eene voorstal van Lyon, en de linkeroever
der stad zija vooral het toooeel dier ver-
grjjpen. De politie en de troepen wanlen
alle pogingen aan om de wanordelijkheden
te baletsen.
Hat Italiaaosche consulaat wordt door
militairen bewaakt. De karasiers moeten
bjj herhaling charges uitvoeren op de bal
dadige menigte om ze ia badwang te hooien.
Eanige Icaliaansche kruidenierswinkels zgn
geplunderd. In een daarvan heeft men
een vat petroleum in brand gestoken, waar
door een der plunderaa-s en een bewoner
van het buis zjja verbrand. Hunne lgken wa
ren onkenbaar.
Te Grenoble kwamen de werklieden in
verzet, zjj vormden eene bande en gingen,
met eene vlag voorop en stokken in de
hand, op weg om de Italiaansche werk
lieden te verdrjjveo. Zjj hieven vijande
lijke kreten aan en noodzaakten de winkels
te sluiten. Da politie en da gendarmerie
gingen gewelddadigheden tegen.
Eene bende begaf zich naar het Italiaan
sche consulaat onder den kreet: Weg met
Italië! Het wapenbord werd afgerukt en
de Italiaansche vlag verscheurd.
De Prefect kwam toeschieten, maar was
niet bjj machte de menigte tot bedaren te
brengen. Eene compagnie genie-soldaten
moest de manifestanten uiteenjagen.
rechtvaardigde de bezorgdheid van den Rechter
volkomen, doordien het aanstonds een levendig
gesprek over voorbijgegane en toekomstige din
gen aanknoopte, dat hun beiden den tijd deed
omvliegen. Het was een geheel onverwacht ge
lukkig toeval, dat hen heden hier bijeen bracht
en dezelfde woonplaats tegemoetvoerde, want
Schmid was drie maanden geleden naar M.
overgeplaatst en had in September afscheid ge
nomen van Marie, met het zekere vooruitzicht:
//Wij zien elkander, hoop ik, spoedig weder!//
Dat deze hoop thans reeds in vervulling zou
komen, had geen hunner kunnen vermoeden,
//En waar komt u dan eigenlijk nu vandaan?//
vroeg Marie in de eerste pauze van het ge
sprek.
//Mijne kerstvacantie loopt morgen ten einde,//
antwoordde de jonge man. //Ik ga heden tot
A,, waar een vriend mij voor een dag wacht,
en ben morgen-avond te M. Mag ik dan spoe
dig eens komen liooren hoe u de reis is be
komen?
//Ja maar niet al te spoedig?// zeide Ma
rie met een zucht, //ik vrees, dat het in de
eerste dagen recht ongezellig bij ons zal wezen.//
//Wat noemt u niet al te spoedig!// vroeg
Schmid ietwat sentimenteel.
//In den loop van de volgende week,// antwoord
de zij beslist.
//En vandaag is het pas Maandag!// zuchtte
hij.
Marie lachte. //Als papa niet naar M. was
overgeplaatst, zou het veel langer geduurd heb
ben voor u ons had kunnen bezoeken,// zeide
zjj vrooljjk.
Di Prefect bood den Crawl verontschul
digingen aan, maar verscheiden werk
lieden drongen het conmlaat binnen, var-
brjjzelden beelden eu wierpen «sa pnrtret
van koning Himbert het venster uit.
Oek ia Parjji heirscht groote verbitte
ring tegia de Italianei, die nng toenam
toen een dsr blalen sprak orer een moord
aanslag die gepleegd zou zjja tegen den
Franschen Gezant te Rime. Uet publiek
scheurde hst blad aau flirden eu nam eeae
dreigende houding aau die het uondzake-
ljjk heeft gemaakt, dat da republikeinsohe
gardes te paard patrouilleeren op de boule
vards. Ia de kofïïthuizea en herbergea is
het voor de Italiaansche bedienden nergens
meer nit te houden.
Te Marseille heeft de maatschappij der
dokken en eatrepots hare Italiaansche werk
lieden afgedankt, tengevolge waarvan
honderden arbeiders broodeloos zjja gewor
den. Men vreest dat bjj andere onderne
mingen dit voorbeeld gevolgd zal worden.
Intnsschen he eft da Koning van Italië
aan den Voorzitter van den Ministerraad
te Parjjs per t-digraaf het volgende adres
doen toekomen
«De verfoeilijke misdaad, die aan Frank-
rjjk het Hoofd des staats ontnomen heeft,
een persoon, omringd met algameenen eer
bied ea sympathie, heeft mg tot in het
diepst mjjns harten getroffen.
«Di dag, tot dus verre heilig voor de
beide volken van wage eea gemeenschap
pelijke roem (de verj iardag van den slag
van Solferino) vereenigt hen thans in een
gemeenscbappeljjken rouw.»
Het adres, dat de minister Von Crispi
aan den Italiaanschen Gezant heeft doen
toekomen voor den minister-president D u-
p u y, is van den volgenden inhoud:
«Diep getroffen door de tjjding van de
afschnweljjke misdaad, die Frankrjjk van
zgn eersten magistraatspersoon en Italië
van een vriend beroofd heeft, verzoek ik
u Zg'ue Excellentie den heer D u p u y de
betuigingen van di diepe Bmart en den
afschuw orer ta brengen, waarvan de re-
geeriag des koniags doordrongen is en
waarmede de geheele Italiaansche natie in
stemt.
«Voeg daarbjj de uitdrukking van mgn
persoonljjk rouwbeklag, want ik was ver
bonden aan den President der republiek,
niet alleen door bewondering, maar ook door
eene oprechte vriendschap.
«De moordenaars Lebben geen vaderland,
en zjj zei ven, die in geheel Europa yejr-
schrikkeljjke misdaden plegen of trachten
te plegen, zgn de eersten om het vader-
De Rechter hief bij deze wending van het ge
sprek gelukkig juist het hoofd op.
//Dat gebabbel!// bromde hij men, vkan geen
oog dicht doen!//
Het jonge paar schrikte en zweeg gedurende
de eerstvolgende oogenblikkën, zich met de ge
dachte vergenoegende, dat de toekomst nog ve
le uren van aangenaam bijeenzjjn voor hen had
weggelegd.
A. tien minuten!// riep de conducteur in
de coupé, en de Rechter kroop als een gedroch
telijke vlinder uit zijn omhulsel van reisdekens
te voorschün.
//Wij zullen hier een kop koffie nemen kom
Marie!// dus wendde hij zich tot zijne dochter,
nam haar arm en verliet den wagen.
//En ik mijnheer Muller, moet hier tot mjjn
spijt afscheid van u nemen!// zeide Schmid.
//Daar zie ik reeds het noodlot in de gedaante
van mjjn vriend ik mag u toch spoedig te
M. een bezoek brengen?//
De Rechter deed een grommend geluid hoo-
ren, waaruit iemand met eene zeer levendige
verbeelding wellicht een //het zal ons recht
aangenaam zijn// kon opmaken, en ging met
Marie naar de restauratiezaal.
Tegelijkertijd trad een jong officier, gevolgd
door zijn oppasser op Schmid toe.
//Komaan, dat is uitstekend, dat je er bent!
Maak maar wat voort, er wordt met vurig ver
langen naar je komst uitgezien! Wij rijden da
delijk naar buiten.//
//Waar dan naar toe?// vroeg Schmid ver
wonderd.
Wordt vervolgd.)
I
H14RIIMS(!HÏC0[RA1IÏ.
ABONNEMEN TSPBIJ8
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIEH.
