No. 2155. Zondag 8 Juli 1894. 19de Jaargal Hf Jeugdige misdadigers» B U1 T E W L A ft 0. BÜBEAU: St. Jansstraat. Haarlem. m Een huwelijksaanzoek. Frankrijk. De moordenaar van Car not. Rusland. Italië Amerika. mm 101R11 ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Yoor de overige plaatsen in Nederland franco per post Yoor het buitenland Afzonderlijke nummers f 0,85 1,10 1,80 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. A i' BffiAltcSBlDll AT AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN, Van 16 regels. 30 Cents. Elke regel meer5 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DA UBESf Co., JOHN F. JONES,Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre. Een niet te oatkennen feit is het, dat de bewaarplaatsen, waar men personen afzondert, die gevaarlijk worden geacht voor hunne medemenscheu, in den jongsten tjjd overbevolkt raken. Zoowel de krank zinnigengestichten als de gevangenissen en de opvoedingsinrichtingen, welke laatiti het Rjjk heeft gevestigd om jeugdige misdadigers in eene betere omgeving te plaatsen, en hen eenigszins voor hun vol gend leven te bekwamea, al deze inrich tingen zijn talrjjk bezet en kunnen dus werkeljjk niet tot de overbodige artikelen in den Staat worden gerekend. Bp de toeneming der beschaving en ontwikkeling valt ook eene verandering in boosheden en overtredingen te consta- teeren, en wjj behoeven niet eens over de woelingen van anarchisten en socialisten te spreken om te betoogen, dat de voor uitgang van den tegenwoordigen tjjd op materieel gebied volstrekt niet met zich medebrengt eene harmonische ontwikke ling der deugden en eene vermeerderende beoefening der wetten van de zedeljjkhiei en werkeijjke beschaving. De reden hiervan is voor de geloovigen niet ver te zoekeD. Zij beschouwen de miskenning van den godsdienst en de verwaarloozing der plichten, welke de godsdienst den mensch oplegt, als de zeer natuurlijke oorzaak van dien zedeljjken achteruitgang, waarom zij dan ook hat eenige redmiddel voor de in hot verderf wegzinkende samenleving zien in een te rugkeer tot den godsdienst. Daarom moet ook het opkomend ge slacht naar onze meening door allen, die invloed hebben op de opleiding er van, gewezen worden op de heetljjke vruchten van den godsdienst en op de kacht, welke daarvan uitgaat voor de samenleving. Maar ook moet het een onderwerp van ijverig onderzoek uitmaken, op welke wijze de jeugd, die reeds door hare omgeving is bedorven en tot het plegen van misda den is overgegaaD, van den verkeerden weg kan worden terag gebracht en kan worden beschermd voor verdere afdwalin gen op het misdadige pad. Het komt toch maar al te dikwerf voor, dat zelfs kinderen de strafwet overtreden en deswege voor den Rechter moeten ver- schjjuen. Treurig moet het iu de hoogste mate worden genoemd, dat er aan gedacht behoort te worden om andere dan de be staande maatregelen te nemen, ten einde een beter strafstelsel dan het tegenwoor dige te organiseeren. Voortdurend toch neemt het aantal kinderen toe, dat tegen de strafwet zondigt, terwg'l er zelfs ge vonden worden, die in verdorvenheid en slechtheid voor volleerde misdadigers niet onderdoen. Herhaaldelijk worden kinderen van 12 tot 14 jarigen leeftjjd tot gevan genisstraf veroordeeld, en men behoeft niet bizonder pessimistisch te zjjn om in deze jeugdige veroordeelden toekomstige tuchthuisboeven te zien. Deze jeugdige veroordeelden komeu toch in aanraking', met andere personen van slecht allooi, ja, zp raken soms geheel vertrouwd met de gevangenis en zien daar in volstrekt niet meer de onteerende ver banningsplaats, bestemd voor degeneD, die FEUILLETON. 6.) Vervolg en slot) De jonge officier had een eenvoudig grijs jasje aangetrokken en begon aanstonds met veel tact en overleg den arbeid. Hij stelde ieder te werk, zelfs Karei en Herman, die, goed aan gepakt, waarlijk zoo onbruikbaar niet bleken te wezen; en reeds na verloop van korten tijd begon er eenig orde in den warwinkel te ko men. Drie mannen,'allen militairen, aan tucht ge woon, werkten ijverig en stil(onder Scmid's be velen, en voerden meer uit dan tien bestel lers en pakkers van beroep, terwijl hun aan voerder zelf door liefde bevleugeld, overal te gelijk scheen te zijn. Het eene oogenblik stond hij op [eene trap en hing de lamp op; het andere pakte hij eigenhandig de vloerkleeden uit en zette het noodige vaatwerk voor het avondeten ge reed; hij toonde zich iu alle opzichten het ideaal van een steun voor dc vrouw des hui zes. Marie sloeg hem zwijgend en getroffen gade; al had zij van hem, den held barer droomen ook nog zulke hooge gedachten gekoesterd, deze veelzijdigheid overtrof haar stoutste ver wachtingen. Juist riep hij haar toe: //Juffrouw Muller, mag ik u verzoeken mij even een paar schroef jes aan té geven? een tijdlang uit de samenleving werden genomen om de gerechte straf te oader- gaau. Slechts weinigen van hen komsu dau ook met een berouwvol hart in de maatschappij terug en blijven voor het vervolg geheel van gevangenisstraf ver schoond. Het is daarom, dat er in den laatsten tjjd stemmen zjju opgegaau om da jeugd, die tegen de strafwet heeft gezondigd een betere straf ta deen onfergaaa dan het zenden naar een Rijksopvoedingsgesticht of eene gevangenis. Eenmaal toch daar geweest zijnde, is de schrik er voor verdwenen en heeft de ze straf al haar opvoedende waarde ver loren. Kinderen moeien niet worden be handeld evenals volwassen menschen. Staat bjj de laatsten meer op den voorgrond; dat de beleedigde maatschappij zich op ben wreekt, wanneer zp de strafwet overtreden, bp de eersten moet meer naar pedagogische regelen worden opgetreden. Men behoort meer in het oog te bonden, dat jeugdige veroordeelden soms ia on bezonnenheid een misdaad hebben begaan, terwpl de mogelijkheid aanwezig is, dat anderen schuldiger zjjn dan de jonge mis dadigers zei ven. Het big ft du3 de vraag, welke straf de meeste opvoedende kracht bezit. In andere landen bestaan op dit punt geheel andere stelsels dau bp ons. Zoo krijgen in Engeland sommige jeugdige veroordeelden een pak slaag, terwpl in een der Zw.tiersehe kan tons de overtreder*, die nog in de termen van het schoolgaan vallen, worden gestraft met schoolarrest. Zulke straffen worden door de moderne rechtsgeleerden wel veroordeeld als niet te zpn in overeenstemming met de be grippen van onzen tijd, maar wjj achten het onbetwistbaar, dat deze wijze van straffm vrjj wat degelijker resultaten op levert dan het gelijkstellen van bedoelde kinderen met oude en in het kwaad ver harde misdadigers. Do ouderwetsche schoolmeester, die ge woonlijk wordt afgeschilderd met een plak onder den arm en van wiens wreedheden soms zeer veel wordt verhaald, heeft ze ker meer ea beter invloed op de vorming der jeugd gehad dan de tegenwoordige onderwjjzer wiens radicale begrippen bem verbieden de ondeugd bp zpn leerlingen in den wortel te bestrpden. Eu zoo zon, wanneer de Rechter de maeht had om nu en dan, iudien hem dit noodig voorkwam, e*n jeugdigen boosdoener t>t ean flinke dracht slagen te veroordeelen, zeker vrjj wat meer succès verkregen worden dan Ja moderne rechtspleging kan te weeg brengen. Maar dikwerf zon het reeds voldoende wezen om den jeugdigen overtreder der strafwet een ernstige berisping te geven. De onderwjjzer in de school, die met verstand en beleid zij taak volvoert, weet hierdoor vaak de kiaderen tot beter in zicht in het kwaad en tot berouw te bren gen. Zoo zou het ook aanbeveling ver dienen, wanneer de Rechter in enkelege- vallen kon volstaan met den strafschuldige te wjjzea op het door h6m bedreven kwaad en bem ernstig te waarschuwen voor de verschrikkelijke gevolgen van demisdaad. Dit is het toch jaist, wat aan vele En druk in de weer met vijl en schroeven draaier zonder van zijn arbeid op te zien, vroeg hij: //kunt ge u thans niet voorstellen, dat ik ook mijn eigen huis recht netjes zou weten in orde te brengen?// Marie zweeg haar hart klopte geweldig. En zou u mij daarbij niet willen helpen!// voer hij op kalmen toon voort en arbeidde verder. Zij reikte hem eene andere schroef toe als had zij hem niet begrepen. Schmid lachte en zag op maar in zijne oogen lag diepen ernst. //Neen'// zijde hij //hierbij niet. Juffrouw Mul ler! ik bedoel bij het in orde brengen vau mijn huis? Ik wil het gaarne bewoonbaar ma ken, door de meubelen te plaatsen en lampen op te hangen; maar de gezelligheid; zie, die moet u er aan brengen wil je, Marie?// Marie zag, met tranen in de oogen, glim lachend naar hem op en sprak het eenletter grepige woordje uit, dat over haar volgend leven besliste zoodat men ten minste naar waarheid kon getuigen, dat er op dien dag der verwarring toch een ding iu orde was ge - komen. //Maar heden mag je nog nergens van spre ken!// smeekte zij //Je weet, hoe papa is hij zou misschien op het oogenblik volstrekt niet geneigd zijn, ons zijn zegen te geven!// Schmid beloofde het zoo half en half. Onmiddellijk werd deze samenspraak gestoord want bleek en verdrietig verscheen do Rechter en zei: //Als ik maar eens wist wanneer wij vandaag wat te eten zullen krijgen!// //Ja,// antwoordde Marie, ternauwernood in kiaderen ontbreekt. Tal van jeugdige mis dadigers hebben nimmer thuis vau vader of moeder gehoord, dat het een of ander feit strafbaar is. Zij weten dikwpls geen onderscheid te maken tusscben goed of kwaad. Zp groeien op als dieren, die hun hartstochten bet vieren en hun lasten niet kunnen bedwingen, zoodat zjj on wetend de strafwet overtreden. Indien nu de mogelijkheid bestond, dat de Rechter zulke kinderen ernstig onderhield over hot verkeerde, dat door hen was gedaan, wellicht zou dit iu verschillende gevallen zeer heilzaam kunnen werken. Dan ook moest de gelegenheid bestaan, dat na en dau bp wetsovertredingen door de jeugd, de ouders zeivan ter verant woording werden geroepen. Geljjk wjj zooeven opmerkten, zjjn de ouders soms zelf de onmiddellijke oorzaken van het kwaad dat da kinderen bedreven. Indien voor sommige vergrijpen dau ook de ou ders werden gestraft, of t*n minste aan sprakelijk werden gesteld voor een even- fueele herhaiiog vaa het vergrijp, zeker zon ook dit een middel kunnen wez*n om jeugdige overtreders der strafwet ta be hoeden voor de kennismaking met de gevangenis of het verbeterhuis. Waar in onzen tjjn zooveel wordt ge daan voor de zedelgke verheffing van het volk, waar middelen vaa genot, da kunst zelfs en zoovele andere zaken dienst moe ten doen als voorbehoedmiddelen, daar lette man er ook eens op, wat verricht kan worden om hen, die aanvankelpk den voat gezet hebban op het pad van den misdadiger, voor verdere sehredea op dien weg te bewaren, Een kind bezit gewoonlijk een ontvan kelijk gemoed. Slacht* weinigen zpn reels geheel verhard in hat kwaad. Welnu, men traehte da rechtspleging voor jaugdige mis dadigers zoo in te richtea, dat de moge lijkheid tot verbetering niet geheel wordt buitengesloten. Moeitjjk is het om voor ieder speciaal gava! een aangewezen straf te bepalen. Tot zekeren ouderdom behoorde de Rech ter geheal vrjj te wazen in het opleggen en in da mata der straf. J hp zou zelfs da macht behooren ta hebban om, waa- ne*r het hem wenscheljjk toascheen in het geheel gean straf op te leggen. M *ar hoofdzaak moat bij bet straffen vau kin deren altpd bijjven, dat zedelijke verbe tering worde bereikt. Kinderen, die in eene slechte omgeving verkeereD, moatea da overtuiging ve krjj- geo, dat zij waardig* leden der samenleving kunnen worden door zich af ta wenden van het kwaad. Die overtuiging bij de i aanvankelpk verdorvenen op te wekkeu i ot te versterken is het schooae doel, dat da rechtspraak ten opzichte van jaugdige misdadigers zich behoort te stellen. Wanneer in dien geest onze rechtsple ging zal wordeu hervormd, dan achtm wij dit een zegen voor ons land en zeker zal dan de bevolking va i de gevangenis sen niet zoo schrikbarend toenemen als dit in de laatste jaren geschiedde. In plaats van den heer Casimir staat hare aandoening te verbergen, //dat zal moeilijk genoeg gaan!// //Moeilijk? Volstrekt niet!// zeide Schmid. //Laat dat maar eens aan mij over, mijnheer, en u zult eens zien hoe netjes en gezellig u straks het avondeten zult opgedischt vinden.// De Rechter zag hem ongeloovig aan. //Nu, daar zou ik toch benieuwd naar zijn,// zeide hij, en zonk afgemat in een stoel //Juffrouw Muller, mag ik u verzoeken voor een tafellaken te zorgen?// vroeg Schmid plechtstatig, en volgde Marie, die lang werk had om den koffer met linnengoed open te doen. Terwijl zij hiermede bezig was, nam Schmid het waar, om haar toe te fluisteren: //Als ik je vader een smakelijk soupeetje bezorg, zegt hij van avond nog ja! Wedden?// Zij lachte verlegen en knikte. Na verloop van een half uur deed dc zeer goed geluimde luitenant, de familie door het luiden van eene tafelbel naar binnen roepen, en moest ieder toegeven dat hij het onmoge lijke mogelijk had gemaakt. Er lag een kleed op den vloer, de tafel was voor de sofa gesehoven, de lamp verspreidde haar licht er over. Onder een ketel suisde de spiritusvlam, terwijl de biefstukmachine geu ren opzond, die de stoutste verwachtingen rechtvaardigde. De Rechter legde zijn servet over de knieën en stak den jongen man de hand toe. //Bravo! ik maak je mijn compliment! Dat is meer dan ik verwacht had, En wat is er in den ketel?// vroeg hij nieuwsgierig. P e r i e r, is zoo te verwachten was, de heer B u r d e a u, tot dusver Minister van financiën, tot Voorzitter der Kamer geko zen. De heer B n r d e a u verkreeg 259 s'emmen, terwijl de caudidaat der radica len de heer B r i s s o n, slechts 137 stem men op zich vereonigde. De Boodschap,' welke president Ca- simir Perier den Franschen Senaat en de Kamer heeft gezonden, is ta Parjjs op verschilleode plaatsen aangeplakt. In de rue des Recollels stond een aantal men schen de mededeeling van den nieuwen President te lezen, to9n plo'selinj iemand uitriep: «Wacht maar, we zullen hem ook we! spoedig onder handen nemen.» On middellijk werd de man, die deze verkla ring aflegde, door de omstanders gegrepen en naar het dichtst bjjzpnde politie-bureau gebracht. Voor daa Commissaris van po litie gebracht, riep de man uit: «Ik beu geen anarchist, maar ik ben gek.» Van dezen grappen niet gediend, achtte den Commissaris het noodig den man voor- loopig in hechtenis te houden. Tijden* de begrafenis van den heer Car not zij a te Parjjs een groot aantal anarchisten achter slot en grendel gezet, een maatregel, dien de politie had geno men uit voorzorg, ten einde mogelpke ongeregeldheden te voorkomen. In de Kamer verlangde den socialistisch gezinden afgevaardigde Vaillant dat zijn mede Afgevaardigon afseuring zon uit spreken over de maatregelen, welke de poli tie had genomen na den moord van president C a r n o t. Da minister-president D u p u y trad ten krachtig*te tegea V a i 11 a n t's voorstel op, waarna het met 470 tegen 65 stemmen werd verworpen. Het voorstel van den socialist V i v i- a n i, die de uitvaardiging eener algemeens amnestie verlangde werd met 367 tegen 167 stemmen verworpen. Ook dit voorstel werd door de Regeeriag bestreden, op grond dat president P e r i e r reeds aan vele ver oordeelde politieke misdadigers, die daar voor in aanmerking kwamen, kwijtschel ding van straf had verlgond. Da nieuwe President der Fransche Republiek de heer Casimir Perier heeft zich zeer kranig gedragen door de begrafenis van zija voorganger te hebben bijgewoond, waut het is siads vjjfhonderd dertig jaren niet gebeurd, dat een Hoofd van den Fransehen Staat in persoon deel nam aan de begrafenis zoo als Ziniagll. president P e r i e r heeft gedaan.De laatste maal was in 1364. toen K a r e 1 V het ljjk volgde van zijn vader, Jan de Goede. De eanige, dia eenigszins afweek van den regel, was L o d e w ij k XVIII, die bij de begrafeni* van den vermoorden Hertog de Berry we! niet medeging met den stoet, maar toch de ljjkplechtighsid te St. Déais bjjwoonde. Dezen anarchist blijft de grootste onver schilligheid aan den dag leggen. Bg een nieuw verhoor, dat C a s e r i o ondergaan heeft voor den Richter van instructie B e n o i t, zeide deze hem, dat hjj gedu rende de meer daa acht dagen dat hp ge vangen zit tot uadenkón heeft moeten komen, en hij liet er de vraag op volgen: «Hebt gjj spijt van uwe misdaad?» //Een lekkere grog, zooals die op het oogen blik voor ons allen eene vereischte is,// zeide Schmid vergenoegd, en schonk den heer des huizes een glas vau den dampenden drank in. //Zie zoo, nu is ook mijn biefstuk klaar.// Terwijl allen smulden, zat Marie met een kloppend hart aan tafel. Sehmid had nog niet de minste toespeling op de gewichtige gebeur tenis gemaakt, en toonde zich zoo vroolijk, als had hij de inwilliging des vaders reeds in den zak. Van de toestemming der moeder had Ma rie zich voor het eten reeds verzekerd, de ge dachte hoe men den vader het gebeurde zou mededeeleu, deed het hart der beide dames popelen. Thans nam de Rechter een teug uit zijn glas en leunde, met eene uitdrukking van groote bevrediging, achterover in zijn stoel. //Nu dat moet ik je zeggen, je hebt je zaak jes schitterend gedaan, ik vergeef u zelfs dc geschiedenis met den pels!// //Daarmede ben ik nog niet tevreden, ik zou u gaarne nog iets verzoeken?// De Rechter zag hem met achterdocht aan. //En dat is?// vroeg hij langzaam. //Ik wilde gaarne een toost instellen,// zei Schmid stoutmoedig. //Anders niet?// vroeg de vader met een ver licht hart. //Jawel -u moet mij beloven, met dezen toost in te stemmen!// voer de jonge man lachend voort, terwijl hij reeds aan des Rechters gezicht bemerkte, dat deze den samenhang der dingen begon te radon. //Nu,, dat wil ik wel doen!// zei de heer C a s e r i o antwoordde: «Mjjne misdaad nooit zal ik betreuren wat ik gedaan heb.» Daarna barstte hp nit in gelacb. «Hoe zjjt er toe gekomen den heer C a r n o t te dooden?» vroeg de Rschter hem vervolgens. C a 8 e r i o antwoordde geljjk hp reeds meermalen geantwoord heeft: «Voor de gezworenen zal ik het zeggen.» Bp eene andere gelegenheid heeft bp verklaard, dat bp het betrenrt den dolk, nadat hg den President der Republiek door stoken had, te hebben laten vallen. Ware dit niet gebeurd, dan zon hp zpn vervol gers, en vooral den politiedienaar, die hem gegrepen heeft wel van zich afgeweerd hebben. Een bsdenkelpk geval heeft zich voor gedaan met de huwelijksplannen van den Russischen Kroonprins, daar zpn hu- weljjk met Prinses Alix van Hessen wegens haar zwakken gezondheidstoestand is uitgesteld tot den herfst van het volgend jaar. De Keieerlpbe familie is nit Sfc-Peters- bnrg naar de Finsche Skaeren vertrokken. Spanje. Te Madrid is een moordaanslag ge pleegd tegen den Markies van Cuba, den leider van den bekenden tocht, dien de Spaansche pelgrims voor eenige maan den naar Rome hebben ondernomen. Ter wijl de markies stond te bijken naar den arbeid van eenige werklieden in de Ka thedraal, werd hg door een der werk lieden, die met een dolk was gewapend, aangevallen. Een andere werkman sprong tu8schen den Markies en den moordenaar en ving den stoot op. Deze werkman werd ernstig gekwetst, terwpl de Markies van Cuba ongeleerd bleef. De man, die den aanslag pleegde, werd natnurljjk terstond in hechtenis genomen. Donderdag had in de Italiaansche Ka mer van Afgevaardigden eene zeer heftige discussie plaats naar aanleiding van eene interpellatie van den radicalen afgevaar- digle C a v a 1 o 11 i, die opheldering ver zocht, betreffende het verwpderen van de namen van 5600 kiezers van de kiezers- Ijjsten. Namsns de Rsgeering werd deze maat regel verdedigd door den onder-secretaris bij het departement van Binnenlandsche zaken Ca n ta n e.Da schrapping der namen was noodig, om lat de kiezerslijsten ver- valscht waren. Wat een verschrikkelijke toestand. Niets is in Italië meer te ver trouwen. Zon men niet moeten gaan den ken, dat geheel het officieele Italië nit falsarissen en roovers bestaat? De Italiaansche Kamer van Afge vaardigden stelde een crediet van 100,000 franks beschikbaar, om aan arme in Frank- rjjk gevestigde Italianen den terugkeer naar het vaderland te vergemakkelijken. Commentaar is hierbjj zener helaasniet noodig. De werkstakers hebben te Bloomington, veertien treinen met te zamen twee honderd passagiers aangehouden en belet verder ts Muller en zag zijne vrouw vragend aan, die liem toeknikte, als wilde zij zeggen: //Laat hem zijn gang maar gaan!// Sehmid tikte tegen zijn glas. //Dames en lieeren!// begon hij met luider stem. //Er is hier een verloofd paar in ons midden. De Rechter sprong op. Zeg eens!// riep hij verschrikt. //Een feit, mijnheer Muller! Mag ik u ook verzoeken op het welzijn der dochter van den huize te drinken, en tegelijk op het mijne? Mijnheer Muller, ik heb uw woord!// Hij zag hem met zulk een trouwhartig ge zicht aan dat de vader slechts na een oogenblik aarzelens de hem toegestoken hand vatte en hartelijk schudde. //Nu, voor mijn part!// zeide hij half ge roerd, half spijtig, waarop Marie hem jubelend om den hals viel en niet weder losliet, dan toen hij haar brommend vroeg of zij hom aan stonds, op het verlovingsfeest, al wilde ver worgen. De algemcenc opstand, dien de groote ge beurtenis teweegbracht, onderscheidde zich in zooverre van andere verlovingsoogenblikken, dat eerstens hier de moeder tweemaal wegge roepen werd, terwijl zij bezig was haar zegen te geven, omdat Eduard zoo huilde; dat ten tweede Herman, die, na zich flink te goed te hebben gedaan, van tafel was opgestaan, thans op een paar stelten die hij gevonden had, reus achtig groot, al stampend kwam binnenstap, pen; en dat ten derde het poeder tegen de motten, waarvan het tapijt nog vol zat, ieder

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1894 | | pagina 1