No. 2464.
Zondag 29 Juli 4894.
49 de Jaargari
Premie.
Ontevredenheid,
«6^
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Vervolgde onschuld.
Duitschland.
België.
Oostenrij k-Hongarij e
mm
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
MAlNWENOiUl.
PBIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels.
er
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Elke regel meer
30 Cents.
5
Tegen den geringen prigs van 30 cents,
franco per post 40 Cents, hebben wij aan
het Bureau van ons Blad voor deabon-
n e s verkrijgbaar gesteld, het zeer inte
ressante boekwerkje: «DE ERFENIS
EEN ER MOEDER» door Julius.
Dit boekwerk, zeer boeiend geschreven,
is in een sierlijken omslag ingenaaid, ter
wijl druk en papier niets te wenschen
overlaten.
Het is helaas! geen uitzondering meer,
dat ondergeschikten zich durven verzetten
tegen het gezag, 'fc welk over hen is
gesteld. In naam van het recht en de ge
rechtigheid worden tegenwoordig de meest
oproerige leerstellingen verkondigd en men
doet het dan gewoonlgk voorkomen, alsof
dit verzet tegen de wettige macht alleen
voortspruit uit liefde voor waarheid en
recht.
Zulk een optreden keuren velen zelfs
zeer goed en moedigen het aan als een
bewjjs, dat de mindere man zich niet
langer wil laten vertrappen door den kapi
talist en dat hjj ontwaakt is uit den toe
stand van slaafsche volgzaamheid, waarin
de machthebbers hem zoo gaarne zouden
willea houden, teneinde hem geheel te
exploiteeren.
Door allen evenwel, die nog niet met
den godsdienst hebben gebroken, w >rdt
dit verzet tegen het gezag in hooge mate
afgekeurd en beschouwd als een tecken,
dat de tegenwoordige eauw verre ac!ter-
staat bjj haar voorgaugsters in zedeljjke
waarde en deugdzaamheid.
Iioevele pogingen de goedgezinde macht
hebbenden ook aanwenden om iedere ge
zonds reden tot ontevredenheid bjj den
minderen man weg te nemen, de wan
gunst en de zucht tot verzet schjjnen in
vele arbeiders-kringen nog voortdurend te
vermeerderen, zoodat het geen verwon
dering kan verwekken, wanneer sommi
gen beginnen te wanhopen aan de gunstige
uitwerking van hun streven om den werk
man in zgn nooden en behoeften te ge-
moet te komen.
De strjjd, waaruit deze ontevredenheid
bp vele werklieden voortkomt, is door de
zoogenaamde vrienden des volks gericht
tegen het geld en de bezittingen van hen,
die datzelfde volk in staat stellen om
het dagelijksch brood te verdienen. De
volksopruiers brengen hun verblinde vol
gelingen dus juist in opstand tegen de
genen, aan wie de werklieden het meest
hebben te danken,
Gernst durven wg te beweren, dat deze
▼olk8inisleiders de grootste misdaad op
hun geweten hebben, waarvan men slechts
iemand kan betichten. Hnn eigen ver
dorvenheid laten wg hierbjj nog buiten
rekening, hoewel men er zeker van kan
wezen, dat deze menschen ook in staat
zgo tot nog vele andere misdaden. Maar
alleen het streven om hun natuurgenoo-
ten tot ondank en ontevredenheid te
FE UILLETON.
10.) Vervolg
//Lieve man//, zeide zij daarop tot den vis
scher, terwijl zij zijne hand greep en vriende
lijk drukte: //mijn glans en mijn geluk is se
dert eenige uren zoo diep gedaald, dat ik niets
meer te verlangen, doch alles af te smeeken
heb. Mocht het echter den lieven God eens be
hagen mij weder te verheffen, dan zal ik u
al het goede, wat gij mij bewijzen zult, met dank
en blijdschap dubbel teruggeven.//
//Bedroef mij niet,// viel Ruperto de Gra
vin schielijk in de rede: //Kom met mij in huis.
De herfstlucht is guur en door de reis zult gij
vermoeid zijn.//
Hij ging vooruit, nadat hij de boot vaster aan
den wilgentak van den oever gebonden had. De
Gravin met het Aind en Lucia volgden hem.
De knaap echter' en het meisje, die straks met
de forel gespeeld, doch bij de aankomst der
vreemdelingen zich schuw achter de hut ver
scholen hadden, slopen eenige schreden achter
hen naar binnen.
Zoodra de visscher de deur geopend had,
riep hij zijne vrouw, die in de keuken de ge
wone avondsoep bereidde, aldus toe: //Elvira,
ik breng u hier een paar dierbare gasten. Al
dikwijls hebt gij uwe schoonzuster willen zien.
Hier is zij nu. Groet haar vriendelijk en doe
niet vreemd en bemin elkander hartelijk!
brengen en alzoo hen zelveu en hun huis-
genooten ongelukkig te maken, is eene
misdaad, die niet genoeg verafschuwd
ban worden. Men maakt daardoor ande
ren de slachtoffers van eigen geweten
loosheid. Men trekt medemenschen ia den
zedelijken val, waarin men zelf gekomen
is en vindt er dan genoegen in, dat deze
slachtoffers zich ongelukkig gevoelen. Kan
er eeue verachtelijker handeling worden
bedacht
Herhaaldelijk meenen wij dan ook den
braven werkman voor die huichelachtige
vrieudeu te moeten waarschuwen. En
daartoe achten wg het nuttig nu en dan
aan te wjjzsn, op welke manier hg door
zjjne val8che vrienden om den toin wordt
geleid.
Verschillende dwaze herstellingen wor
den op den voorgrond geplaatst. Daarop
redeneeren de «volksvrienden» dan zonder
eenig logisch verband door om weldra te
besluiten met eene conclusie, die kant noch
wal raakt, maar die toch door hen a!s
de hoogste wjjsheid op economisch gebied
wordt geleeraard.
Zoo vonden wjj dezer dagen als de
plicht van den patroon vermeld, dat hg
gehouden is voortdurend verbeteringen in
zijne gereedschappen te brengen, immer
ijveriger uit te zien naar nieuwe afne
mers, in een woord, de productie te ver
meerderen of de kosten daarvan te ver
minderen, enkel en uitsluitend met het
doel om de loonen vau zjjne werklieden te
kunnen verhoogen.
Ziet, zulke stellingen klinken ia theorie
heel fraai. De patroon heeft verplichtin
gen tegenover zjjne werklieden, maar nu
vragen wjjIs het omgekeerde niet veel
meer waar Kan men het in ernst vol
houden, dat een patroon op alle mogelijke
wjjzen gebonden behoort te wezen tegen
over degenen, die bjj in zgn dienst heeft
genomen, terwjjl de werkman zelf de meest
absolute vrjjheid bezit om zich tegenover
dea patroon te gedragen, geljjk hem dit
goeddunkt
Wjj zgn van meening, dat de vrienden
des volks, die den werkman op zulk eene
wjjze tegenover den patroon in bescher
ming meenen te moeten nemen, de orde der
zaken geheel trachten om te keeren.
Waar sprake zou moeten zgn van plich
ten, daar stellen zjj rechten in de plaats.
Waar erkentelijkheid bovenal zou moeten
wordea betoond, daar prediken zjj ondank
en afgunst. Waar medewerking en eens
gezindheid zouden kunnen leiden tot
schoone resultaten, daar bevelen zij twist
en tweedracht aan.
Dit alle3 moet leiden tot den ondergang
der samenleving, waaneer niet tg dig aan
dit drjjven een einde komt. Men is nu al
zoover gekomen, dat bjjvoorbeeld de op
heffing van het privaat bezit als een ernstig
sociaal programma door velen wordt aan
genomen, De strjjd tegen hei kapitaal
wordt beschouwd als een leerstuk der
sociologie,dat evengoed als,ja veel beter dau
andere maatregelen in staat is gewenschte
toestanden op maatschappelijk gebied in
het leven te roepen.Allengs raakt men meer
en meer vertrouwd met het denkbeeld,
dat eene sociale revolutie uiet lang meer
kan uitbljjven, en dat daarna eene nieuwe
maatschappij op beter grondslagen dau de
oude ban worden opgericht.
Doch alvorens, betoon deze edele vrouw uwe
achting; zij is de meesteres mijner zuster.//
De visschersvrouw, die eerst verschrikt was,
trad nu nader; boog schuw doch eerbiedig
voor de Gravin, keerde daarop naar Lucia en
groette haar zusterlijk. De visscher liet haar
echter weinig tijd om hare blijdschap en haar
welkomstgroet te kunnen uiten. //Hoor, Elvi
ra,// zeide hij; //de gasten zijn vermoeid en af
gemat. Zorg zoo snel gij kunt, voor een krach
tig avondeten en een zacht bed! Intusschen
wil ik mij met de geachte gasten onderhou
den, ofschoon ik weinig nieuws verhalen kan:
want mijn jongen, die mij zoo menige bizon-
derheid, welke hij op de markt ziet en hoort,
te huis vertelt, is heden nog niet uit Sevilla
terug. Waar mag hij ook zoo lang blijven? De
volle maan staat reeds aan den hemel.
Maar vergeef mij, edele Dona, gij hebt mij
nog niet verteld, wat u wedervaren is. Neem
mij niet kwalijk, dat ik het wensch te weten.
Het is niet alleen nieuwsgierigheid, neen, het
is een zuiver, oprecht aanbod om de meeste
res mijner zuster met raad en daad bij te
staan, als ik eenmaal weet wat haar overko
men is.//
Valeria, die den visscher reeds vroeger uit
de beschrijving, welke Lucia zoo dikwijls van
haren broeder gegeven had en nu uit zijne
eigene houding als een redelijk man bad leeren
kennen, draalde geen oogenblik, om de ge
beurtenissen der laatste dagen te verhalen.
Telkens onder het verhaal barstte zij in tra
nen los, die haar dwongen op te houden,
zoodat Lucia vervolgen moest. De visschers-
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maaudag-, Woensdag- en V r ij dag-avond
voor (i uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PuUicité Etrangère
G. L. DAÜBEfy Co., JOI1NF. JONES,Succ., Parijs 31 Us Faubourg Montmarlre.
Zoo komt de werkman er vaak toe om
ontevreden te zjju met zgn lot. Hjj gelooft
zich verongelijkt door degenen, die boven
hem staan. Hij meent te verkeeren ia een
overgangstoestand, waaraan zoo spoedig
mogelijk een einde dient te komen en ziet
geen uitweg, hoe bij daaraan zal medewer
ken. Vandaar, dat zoo vaak verzet wordt
getoond tegen het wettel jjk gezag. Ver
vreemd meestal van allen godsdienst, vindt
hjj nergens grönd voor zjjne handelingen
dan iu zjjue verdwaasde rede, welke door
zjjne valsche vrienden geheel ia verwarring
werd gebracht.
Somber zou het er dan ook in de toe
komst èu voor den werkman èa voor de
andere standen in de samenleving uilzien,
indien wjj niet de zekerheid hadden, dat
de goede begrippen omtrent de maatschap
pelijke toestanden eenmaal zullen zegepra
len. Ook wg zgn vau oordeel, dat de
tegenwoordige positie van den werkenden
stand, ten minste van een deel, onhoudbaar
is, maar in dien zin onhoudbaar, dat de
begripsverwarring omtrent rechten en
plichten haar toppunt heeft bereikt.
Het kan niet anders, of de verstandige
en geloovige werkman zal zijae dwalende
mede-arbeiders allengs meer overtuigen
van de verkeerde inzichtea eu meeningen,
die de volksmisleiders hu a op den mouw
hebben gespeld. De werkman neme zich
vooral in acht voor gewetenlooze en lage
vleiers, die er op uit zjjn om de zaken
van zgn patroon te ondermijnen, die zich
niet ontzien vau den werkman, zonder dat
hg het vermoeden kao, een verrader te
maken en bittere teleurstellingen hein te
doen geworden. De teleurgesteiden zullen
gaan inzien, dat zjj zich op sleeptouw
hebben laten nemen door nietswaardige
personen, dia den werkman slechts gebruik
ten om hun doel te bereiken.
En als het eenmaal zoover is gekomen,
en velen door schade en schande wijs zgn
geworden, dan zullen ook de goede begin
selen van eerbied voor het gezag en van
tevredenheid met tgielijke levensomstan
digheden terugkeeren. Dan zal weder eeu
tijdperk aanbreken waarin niet zooveel
van malaise en van crisissen, van werk
stakingen en van verzet tegen het gezag
gehoord wordt, en zal de werkman be-
grjjpen, dat het kapitaal, in plaats vau
een vijand, een vriend van hem is, die
niet beoogt hem te exploiteeren, maar hem
in staat te stellen op eerljjke wjjze in het
onderhoud van zjjn huisgezin te voorzien.
Dat deze tjjd spoedig moge aanbreken,
hopen wjj van harte.
De Pruisische cavalerie oefent zich in
de omstreken van Spandau in het orer-
trekken van rivieren. Zeer belangwek
kend zgn deze proefnemingen en een lust
is't te zien, hoe vlug alles in zijn werk
gaaf.
Door middel vau linnen bootjes worden
bruggen geslagen in fabelachtig korten
tijd. Deze bootjes bestaan uit een ge
raamte van licht hout, dat met waterdicht
linnen overtrokken is en bjj het traus-
porteeren kan toegevouwen worden. Z?s
zulke linnen vouwbootjes worden op een
vrouw, die onder de keukendeur het verhaal
aanhoorde, wischte bestendig met haar voor
schoot in de oogen. Dc visscher zelf was zoo
geroerd, dat liij een paar malen het gezicht
afwendde, om de tranen te verbergen, die
over zijne wangen biggelden.
Toen bet verbaal geëindigd was en allen
stil eu sprakeloos zich de tranen afgedroogd
hadden, zeide hij eindelijk, terwijl hij de on
gelukkige vrouw bij de hand vatte: //Laat den
moed niet zinken, edele Gravin, en hebt gij
den dood van uw gade beweend, wordt dan
opgeruimd 1 Troost u met de gedachte, dat
daar boven de sterren en boven bet scboonc
maanlicht Eén is, die u niet vergeet noch verlaat!
Heeft Hij u niet veilig hierheen geleid cn u voor
de vervolgingen uwer vijanden bewaard?
Daarom, verlies den moed niet en blijf gerust
hier! Ik en mijne vrouw zullen uwe schuil
plaats hier zoo aangenaam maken, als onze
nooddruft dat toelaat. En wanneer zich uwe
vervolgers ook slechts van verre in dit dal
durven vertoonen, dan zal ik ze met mijne
visschersspiets naar huis jagen, zoodat zij zelfs
tot op geen twintig mijlen in het rond naar
eene vreemde vrouw zullen zoeken.
Maar nu, Elvira,// wendde hij zich tot
zijne vrouw, //spoed u, en breng, wat gij toe
bereid hebt. Ik zou haast door het treurige
verhaal vergeten hebben, dat onze geliefde
gasten hongerig moeten zijn.//
Intusschen hield zich Lucia met den klei
nen Fernando bezig. Zij maakte in een wil
genmandje, in een hoek naast het bed voor de
Gravin bestemd, een bedje gereed; daarna gaf
daartoe opzetteljjk vervaardigden wagen
den troep meegegeven.
Komt nu de cavalerie aan een rivier,
dan worden de bootjes bliksemsnel van
den wagen gehaald, uit elkaar gevouwen
en te water gelaten eveneens op den wa
gen meegevoerde planken worden er over
gelegd, en in een ommezien is de brag
klaar.
Aan de lijn gehouden, zwemmen de
paardaa over, terwjjt de manschappen,
beladen met tasch, munitie en karabijn,
over de brug gaan.
Dezer dagen vierde de geleerde filo
soof van Heidelberg de heer Kuue
Fischer zijn 70sten verjaardag. Da be
langstelling in dezen geleerde was bjj die
gelegenheid zeer groot. Da stad zjjuer
inwoning benoemde hem tot eereburger.
De Groothertog zond een eigenhandig,
harteljjk schrijven met een gouden ket
ting bjj het grootkruis der Ziihringer
Leeuwenorde. Ook de Groothertogin schreef.
Prins Wilhelm van Saksen-Weimar kwam
zelf gelukweuschen. Ea verder brieven,
deputaties, bezoeken van het ministerie,
van andere civiele en militaire autoritei
ten, studenten, wetenschappelijke instel
lingen, enz.
De Keizer vau Duitschland ontving
dezer dagen een brief van een 12-jarig
meisje, dat hem in hare eenvoudige taal
mededeelde, dat zij nit Amerika was ge
komen om haar oom, onder wijzer ta Rix-
dorf, te bezoeken, maar dat deze nu juist
als reservist diende. Een onderzoek werd
ingesteld eu'het gevolg daarvan was, dat
de reservist, op verzoek van het Ameri-
kaausche nichtje, een jaar vrjjaf kreeg,
op voorwaarde dat hij na verloop daar
van, zjjn tjjd verder zou uitdieneD.
Een <J ezuïetenstreek» Het wordt offi
cieel bevestigd, dat de invrijheidstelling der
wegens 8pio.iU9ering gevangen gehouden
Frausche officieren Degouy en Del-
guey, ter gelegenheid van Carnot's
begrafenis, te danken is aan een
Duitsclien Jezuïet.
Pater N i x had zich met eeu schrjjven
tot keizer Wilhelm gewend, wien hg
de smart der familiëu van de officieren
schetste en den goeden indrnk, dien eene
vrjjlating in Frartkrgk zou makea. Spoe
dig volgde een antwoord des Keizers, die
de vrjjlating beloofde en zgn woord schit
terend wist te houden.
En ziedaar, hoe een eenvoudige pater,
zelf uit zgu vaderland verdreven, voor
andere van de vrijheid beroofden genade
smeekte en de oorzaak is, dat zgn land
eene verbetering in de staatkundige be
trekkingen geniet, zooals in geen 25 jaren
zich had voorgedaan. Eu aan zulke zonen
van Dnitschland weigeren domme papen
haters de vrgheid, om in hnn vaderland
te mogen terugkeeren.
Het parket van Hasselt heeft zich naar
de gemeente Rammen begeven, om een
onderzoek in te stellen in zake het ver
schrikkelijk drama, dat daar heeft plaats
gehad met eeoe zekere vrouw Poelmsns,
die naar het schijnt, in waanzin eerst haar
drie kinderen en toen zich zelf in een put
heeft geworpen.
Het allertreurigst geval bad volgender
wjjze plaats: De kinderen speelden in het
zij hem eene voedzame eiersoep, logde hem
eindelijk, dewijl bij langzamerhand de oogen
1 sloot, ter ruste en zotte zich weder bij de
J anderen aan tafel.
j Nu eerst waagden bet de kinderen van den
visscher, die tot dusver nieuwsgierig en opge-
ruimd uit een hoek het dienstmeisje bespied
hadden, zachtkens naar het mandje te gaan,
waarin Fernando sluimerde. //O, hoe lief! o,
hoe lief!'/ fluisterden zij elkander toe: wij
zullen hem morgen de schoonste bloempjes
plukken! En vader moet voor hom een bont
gekleurd vischje vangen. Zacht, zacht! Moch
ten wij hem maar een kusje geven! Wij zul
len het wiegelied zingen, dat moeder ons ge
leerd heeft, toen zij voor het bed van ons
kleine broertje zat, dat nu een engeltje is.//
En de kinderen begonnen zachtkens te zingen
1 en zij herhaalden het telkens cn zoo vaak, dat
1 zij beiden naast het mandje gingen zitten en
j ten laatste zelf insliepen,
j Middelerwijl dekte Elvira de tafel. Eene wel-
smakende kreeftensoep, eene gebakken forel
j met salade waren de gerechten, welke de
j vrouw in dien korten tijd had kunnen toebe-
reiden. De visscher bracht appelen, vijgen en
dadels, en een beker met rooden wijn. //Laat
het u goed smaken, edele Gravin,// zeide hij,
I vriendelijk uitnoodigend//drink uit dit glas
vreugde, opgeruimdheid en hoop op betere
tijden. Dc wijn is goed. Tk drink dien alleen
op feestdagen of wanneer mij dc Heer, eene
bizonderc huiselijke vreugde bereid heeft. Vóór
een half jaar was Elvira zeer ziek. Uren eu
dagen lang zat ik voor haar bed en at noch
veld, toen zjj door hunne moeder geroe
pen werden. Onverwachts greep zg hen
een voor een vast, en wierp hen ia de
diepte.
Het oudste der drie kinderen was slechts
3 jaren.
Een ander kind, dat om 11 uur uit de
school kwam, vond het huis leeg en gaf
toen alarm. Op dit geroep kwamen de
buren toegesneld en de hulpkreten der
kinderen leidden hen tot aan den put, waar
reeds twee der kleine slachtoffers dea geest
hadden gegeven. Het derde was zielto
gend.
'tWas het gewicht der moeder, dat de
kinderen gedood had.
De arme zinnelooze leefde nog. Zij werd
gered en opgesloten.
In de steaukolenmjjn van Arsimont
is eeu deel van een gang ingezakt. Twee
van de daarin aanwezige werklieden heb
ben zich kunuen redden, maar dc ie
andere werden onder den berg stee,', ol
bedolven. Een hunner heeft men no 1 i
uit de massa Kunnen loswerken, ij
is aan beide fceenen ernstig gewo Ja
twee anderen werden na twintig uur z i-
ren arbeid levenloos teruggevoude:;.
De Minister vau justitie heelt ia
een zendbrief de Procureurs-generaal ver
zocht de aandacht vau hun parket te ves
tigen op art. 1 van de wet van 16 Augustus
1887 eu het de vervolging aan te bevelen
van patroons die na den 15'in Augustus
d. i. hunne werklieden met vreemd koper
geld betalen.
De Brusselsche correspondent der
Schlesische Volkszeitung maakt melding van
een allerschandelgksten z. g. slavinnen-
handel.
«Ia eeu aantal liberale en «neutrale»
Duitsche bladen was voor eenigea tgida
volgende advertentie te lezen
«Iu hot Palais d'Or te Antwerpen wor
den gedurende deTentoonstellingSO ki apoe
dames als verkoopsters gavraasd. Maan
delijks salaris 300 frauks en 10 pC pro
visie van den verkoop. De schoonste dame
krjjgt een prijs van 5000 frauks. Aan
biedingen met portret te zenden aaa den
generaai-agent Walter, Statiestraat 21,
te Antwerpen.»
De Antwerpsehe politie, opmerkzaam
gemaakt op deze advertentie, kwam al
dadeljjk tot de overtuiging, dat een g -
neraal-agent Walter al evenmin bestond
als esn Palais d'Or. De kerel, die onder
dezen naam adverteerde, is een Dnitseher,
geboortig uit Keulen en woout daar in
eene zeer beruchte buurt. In de Statie
straat 21 had de fielt slechts een brie
venbus gehuurd, waaruit hg dageljjks
honderden ingekomen aanzoeken afhaalde.
Met de portretten deed hg de rondte
in alle mogelijke slechte huizen en ver
plichtte zich, tegen betaling van zekere
premie, de gewenschte meisjes te «leveren».
Het valt niet na te gaan, hoeveel
Duitsche meisjes op dergelgke wijze iu de
holen der ontucht verdwenen zgn.
De politie heeft den gewetenloozen men-
scheuhandelaar dadelgk gevangen genomen
en een uitgestrekt onderzoek ingesteld.»
In de laatste dagen was hst te Weeaeu
kolossaal heet. Tal van personen zijn in
de straten door de hitts bezwekea. Ook
dronk. Tranen waren mijn drank eu kommer
was mijne spijs. Doch toen zij weder herstelde
cn voor de eerste maal uit de hut kwam, om
zich aan de stralen der lentezon te verkwik
ken, zeide zij tot mij"O, wat doet mij dat
goed!// Toen heb ik voor dc eerste maal se
dert langen tijd weder uit dezen beker ge
dronken. Daarom verheug u, klink op den
troost, welken de hemel u zal verlccncn!//
Valeria dronk met kleine teugen op de toe
spraak van den openkartigen man den wijn,
ca liet den beker rondgaan.
//Voor heden,// ving de visscher aan, ..na
dat de maaltijd geëindigd was, inpei u
maar met deze kamer tevreden stellen j
hebben u daar een bed gereed gcinaak;., ;w
goed wij konden en ik denk dat gij na een
dag vol kommer en zorgen weldra zult insla
pen. Morgen zal ik met mijne vrouw ecu paar
kamertjes in het achterhuis voor u inrichten,
opdat gij zelf uwe huishouding naar lust cn
genoegen kunt inrichten.//
Eindelijk kwam de visschersjongen van dc
markt uit Sevilla terug. Ruperto, die hem na
herhaald kloppen in de kamer liet, bekeef
hem,dat hij zoo lang uitgebleven was, //Of
heeft u een lichtzinnige makker in eene her
berg verleid? Of zijt gij weder een troep Zi
geuners nagcloopen Juan, ik zog u nu ééns
en voor altijdkomt gij in 't vervolg niet
met do ondergaande zon uit de stad terug,
dau bind ik u den ouden jas, dien gij voor
vijf jaren hier bracht, in een pakje te zamon
en zend u uit mijn dienst.//
i Met een bedrukt gelaat haalde de visschcrs-
