No. 2167.
Zondag 5 Augustus 1894.
19de Jaargan
De mazen der wet.
BUITENLAND.
BUREAU: St. JansBtraat. Haarlem.
Vervolgde onschuld.
Duitse hland.
Engeland.
Frankrijk.
Caserio, de moordenaar van wij
len President Carnot, is heden ter
dood veroordeeld.
Oostenrijk-Hongarije.
HU IIIIH St IIli (ÖIIUVT.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Yoor het buitenland >1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschynt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
FBIJS DEB ADVERTENTIEN.
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
30 Cents.
5
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Ad verten tien worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrjjda g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor liet BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBEty Co., JOHN F. JONES,Succ., Parijs 31&i» Faubourg Montmartre.
Men spreekt wel eens van het uitzet
ten der mazen vau de wet, doch het is
in onzen hoogbeschaafdea en hooggepre
zen tjjl zoo ver gekomen, dat het schjjot,
alsof die mazen tegenwoordig bizonder
groot zijn en er bgna alles door kan.
Wg denken hierbg o. a. aan het gilie
der zoogenaamde flesschentrekkers, inen-
scbeu, die evenals parasieten zich hechten
aan ban uatuargenooten en leven ten
koste van anderen. Zeer weinig kan de
Rechter tegen dat volkje uitroeren. Zij
weten het wel zoo aan te leggen, dat
zg met de wet in de hand hnn onschuld
kunnen aantoonen en lachen daarna in
hun vuistje, wanneer het onmogelgk blgkt
om hun een vonnis op te leggen.
Maar niet alleen de ilesschentrekkers
hebben er slag van om de wet te ont
duiken, er zgn ook nog andere lieden,
die met hun geslepenheid de overheid
trachten te verschalken eu daarin maar
al te dikwgls slagen.
In Amsterdam worden hooge belastin
gen geheven. De huishouding der Gemeeute
kost verbazend veel geld. Dat moeten de
gemeentenaren opbrengen, terwg! men
tegenwoordig ook hen, die buiten de stad
wonen, maar in Amsterdam zaken doen,
in die hooge lasten wil doen deelen. Doch
het is niet over de forensen, gelgk die
nitwonenden worden genoemd, dat wg
thans willen spreken. Het zgn sommige
inwonenden van Amsterdam, die zich
hebben aaneengesloten tot het niet-betalen
van de hun opgelegde belasting en die
bg een execntorialen verkoop hunner
goederen voor elkander zorgen, in dien
zin, dat zg den verkoop geheel beheer-
achen. Zg bieden voor ieder stuk goed,
dat onder den hamer komt, eene b lache-
lgk kleine som en beletten, dat degenen,
die een hooger bod zouden willen doen,
dit ten nitvoer brengen. Zoodoende be
draagt de geheele opbrengt der verk >oping
enkele centen en, wanneer de onwillige
belastingbetaler deze centen teruggeeft,
dan ontvangt hg van de koopsrs zgn
inboedel weder in handen.
Op de meest schaamtelooze wgze wordt
bgna dag aan dag dit spelletje hirhaald
en de rechtsgeleerden schgnen er niets op
te kunnen vinden om dit te beletten. Wat
is zulk eene vertooning anders dan een
krnipen door de mazen der wet, ten koste
van zoovele andere bewoners der hoofd
stad, die nog zooveel fatsoen bezitten,
dat zg zich niet op de wgze als de onwillige
belastingbetalers gedragen.
Bijjkbaar is de wetgever niet bedacht
geweest op een toestand als op dit oogen-
blik te Amsterdam in dat opzicht valt
waar te nemen. Hg zoo er dan wel voor
hebben gezorgd, dat znlk eene moedwil
lige wetsontduiking niét kon voorkomen.
Nog eene andere categorie van personen
weet heel aardig, of liever gezegd zeer
betreurenswaardig, door de mazen der
wet te sluipen en er duidelijke voorschrif
ten van den wetgever krachteloos te ma
ken/ Hoe is het bgv. mogelgk, dat een
sociaal-democratisch onder wgzer zgn onder
richt aan de schooljeugd dienstbaar maakt
aan de ontwikkeling van hun verstande
lijke vermogens en aan de opleiding der
FEUILLETON.
13.)
Vervolg)
Zoo hadden zij tot dusver vreedzaam met
elkander geleefd, alsof zij slechts ééne familie
uitmaakten. Bij eiken huiselijken arbeid hiel
pen zij elkander trouw en Valeria schaamde
zich niet om met Elviera en Lucia in de ijve
rige en nauwgezette verrichting der vrouwe
lijke bezigheden te wedijveren.
Voor de kinderen van den visscher was de
omgang met den kleinen Fernando, die nu
reeds bijna drie jaar oud was, van het hoogste
belang. Want bij elke gelegenheid dat Valeria
haar zoon onderricht gaf. om vroegtijdig de
kiem voor het goede in zijn hart te leggen,
waren zij er ook bij tegenwoordig en hoorden,
wat zij hem leerde.
Dikwijls wandelde zij op een schoonen zo
mermorgen met de drie kinderen naar buiten
en wees hun de schoonheden der natuur in
haar morgenkleed en leerde hun in de won
dervolle schepping den Schepper aanbidden.
Zij maakte het kleinste als het grootste ten
nutte, den schuimenden waterval zoowel als
het jonge vischje in den naburigen vijver, de
hooge adelaarsvlucht zoowel als het kruipen
van den nedcrigen aardworm om tot stof te
dienen van hare leerrijke onderrichtingen.
De gure dagen bracht zij met de kinderen
in de hut door en vertelde hun schoone ge-
kinderen tot elke Christelijke en maat
schappelijke deugden?
Is het niet eenvondig belachelijk, dat
zulke woorden in de wet op het lager
onderwijs staan geschreven en dat toch
een ouderwijzer, aan wien zulke teedere
belangen zgn toevertrouwd, een voorstan
der is van de sociaal-democratie, ja zelfs
bet anarchisme kan hnldigeu?
En zoo zon bet ons niet onmogelgk
wezen om nog meerdere groepeu in de
samenleving aan te wijzen, die feitelijk
de wet ontduiken eu er zich schaamte
loos op durven beroemen, dat zg de over
heid tarten om hen van een strafbaar
feit te beschuldigen, om nog niet eens
te spreken van de beleedigiugen, welke
in den laatsten tjjd dikwgls tegenover
bekende personen straffeloos worden ge
pleegd.
Bjj het bedenken van zulke feiteu komt
onwillekeurig de vraag op de lippen, of
dan de tegenwoordige wetgever niet in
in staat is om znlke veranderingen in de
bestaande wetten te makeo, dat de door
ons gesignaleerde en met nog audere te
vermeerderen misdaden voor bet vervolg
niet meer kunnen plaats hebben.
Zeker gelooven wij wel aan de moge
lijkheid daarvan, maar evengoed zonden
dan weer andere overtredingea worden
bedacht en zon men wel weer audere ma
zen in de wet viadeu, waardoor men zich
kon wringen.
Natuurljjk willen wg niet, dat men
geheel ljjdeljjk de kwaie bedoelingen van
verschillende wetsovertreders zal aanzien
en tegenover hnn daden geen maatregelen
neemt om ze toor 't vervolg te beletten.
Zalk eene houding van de overheid zou
nimmer kunnen verdedigd worden. Inte
gendeel zgn wg van oordeel, dat ook de
wetgever niet stil mag zitten en trachten
moet om ia de toekomst de thans gecon
stateerde wetsovertredingen onmogelgk te
maken.
Maar toch gelooven wg ook, dat men
van wetteljjke maatregelen niet alles mag
verwachtsn. Ea dit geschiedt helaas bjj
zeer velen wel. Men hecht zoo weinig aan
zedeljjke middelen en hoopt alles van
de overheid. Voorgegaan door hoogleer
aren aan Nederlandsche Universiteiten,
verdedigt menigeen thaa3 als de hoogste
waarheid, dat de toestanden in de samen
leving kunnen verbeterd worden, wanneer
men zich vereenigt en dan gemeenschappe
lijk optreedt om zeker doel te bereiken. Op
zich zelf zal dit natuurlijk niet kuunen
worden tegengesproken, want vereenigiag
tot bet nastreven van een schoon doel,
is een ideaal, dat niet genoeg kan worden
aangeprezen. Maar het doel, waartoe men
komen wil, is om gemeenschappelijk de
overheid te dwingen tot het verkrggep vau
voorrechten en gaasten die niet in over
eenstemming zgn met de belangen van
het algemeen.
Men tracht invloed te krjjgen op de
samenstelling der Volksvertegenwoordi
ging en wanneer men meent de meerder
heid der Staten-Generaal voor zgne plannen
te hebbea gewonnen, dan zal men be
proeven om znlke wetgevende maatregelen
te verkrjjgen, dat eigen belangen op den
voorgrond worden geplaatst en die van
andere kringen der samenleving, die Diet
schiedenissen uit de oude Spaansche ridder
kroniek of nog liever geschikte tafereelen uit
de heilige Schrift.
Zoo vervlogen de dagen. Op zekeren avond
zat Valeria naast de hut. De kinderen speel
den aan hare voeten, en Lucia begoot de bloe
men en planten van het tuintje, terwijl Elviera
op eenigen afstand van de Gravin zat en een
vischnet breidde.
Ruperto was met Juan reeds vroeg naar
Sevilla gewandeld om de visschen, waarvan hij
ditmaal eene groote hoeveelheid had, ter markt
te brengen. Zoo dikwijls hjj dit deed, bad
hem Valeria telkens bij het heengaan met tra
nen de oogen, om toch inlichtingen te nemen
naar den toestand harer familie in, Sevilla.
Ditmaal wachtte de Gravin erg zenuwachtig
op de terugkomst van den visscher. //Ik heb
een slecht voorgevoel,// zeide zij tot Elviera:
"Ik vrees, dat ik uwe stille hut weldra ver
laten moet.//
//Maak u toch niet te vergeefs ongerust door
zulke bange gedachten,// sprak Elvierazie
edele döna, hoe prachtig de zon achter de
bergtoppen ondergaat. Dat voorspelt geen on
geluk, zeker niet. Wees opgeruimd en zing
liever een lied. Ik hoor u zoo gaarne zin
gen. Dan wil ik daarbij op de fluit spelen//
Valeria gaf gehoor aan Elviera's opwekking,
glimlachte als om haar te danken en zong
begeleid door de fluit eene Spaansche ro
mance.
Ruperto, die intusschen uit Sevilla was te
ruggekeerd, en in de hut de zijnen niet vond,
boorde het gezang, kwam nader en ging ach-
zoo gelukkig zgn geweest om de meer
derheid van de Wetge rende Macht voor
zich te winnen, worden verwaarloosd.
Wg durven echter te voorspellen, dat
zulk een streveD, indien men er zgn doel
tgdeljjk mede bereikt, toch geene goede
vruchten kan opleverenwant weldra
zallen de belangen, die daardoor werden
achtergesteld, zich met te meer kracht
gaan doen gevoelen en er ontstaat weder
een nieuwe strjjd, welke de lij leljjke nvei-
winning zal vernietigen.
Daarom ook zouden wg zoo gaarne
wenscheu dat zjj, die het wel meeuen met
ons vaderland en ous volk, zij, die het
ontduiken van de wet verfoeien eu het
algemeen belang stellen boveu dat vau
een enkele of zelfs meerdero groepeu in
de maatschappij, hun kracht meer daarin
zoeken om liet persoonlijk leven van ieder,
waarmede men in aanraking kooit te
verbeteren, en daardoor een heilzamen
invloed nit te oefenen op de geheele samen
leving.
Dit is lang niet gemakkelijk. Het schijnt
veel eeuroudiger om met eene menigte
anderen als in koor aan te dringen bjj
Regeering en autoruiten op verbetering
van dit of dat. eu het heeft eveneens den
schijn, dat door vereenigiug vaa gemeen
schappelijke belangen eerder bereikt kan
worden, wat meu weoscht, maar net bljjft
voor ons eene Qitgemaakte zaak, dat de
persoonlijke werkzaamheid van een ieder
in eene goede richting op den dnur vrg
wat meer suceès zal hebben en heel
wat beter voor de samenleving zal wer
ken dau de vereeuiging van vele personen
om hunne belangen door de overheid te
zien behartigd.
Slechts in een geval prjjzeu wg de sa
menwerking van alle goedgeziuden on
voorwaardelijk aan, en dit is bjj het te
gengaan door de overheid van alle kwade
practyken, die slechts de strekking hebben
om de onrust en de ontevredenheid te
vermeerderen. Hierbg mag er geen sprake
zgn van bet zich onttrekken. Een ieder
achten wjj verplicht om naar zgn beste
vermogen te beletten, dat onze maatschappij
allengs de prooi wordt van een betrekkeljjk
gering aantal personen, die het er op
hebban toegelegd om ten koste van de
goedgeziuden te leven en zich invloed te
verschaffen, ten einde aan hun heersch-
zucht en andere verkeerde hartstochten te
voldoen.
Voor dezulken moeten de mazen der
wet nanwer worden toegehaald en zelfs
zoo klein worden gemaakt, dat zg bg
hun pogingen om er door te kraipen,
omkomen. Doch boven alles hechten wjj
aan de ve rbetering der persoonljjbe mee
ningen van hen, die thans op eene dwa
ling zgn. Indien het ons mogelgk is om
velen daarvan terug te brengen, dan heb
bea wg meer verricht, dan wanneer het
ons gelakt ware de fraaiste en best in
gerichte wet te ODtwerpen.
Een der ondste veldheeren van het
Daitscbe leger Generaal-veldmaarschalk
giaaf Von Blumenthal, die in den
ter de Gravin staan, tot het lied geëindigd
was.
Daarna trad hij voor haar eu groette haar
met een buitengewoon bedrukt geziebt. Met
een verschrikt bart beantwoordde zij dien
groet. //Hoe, lieve Ruperto, zeide zijwaarom
zjjt gij zoo ter nedergeslagen Ik zie u anders
altijd in zulk eene opgeruimde stemming. Spreek,
wat is u wedervaren?//
//Edele döna!// antwoordde de visscher: "ik
mag het u niet verbergen, dat ik heden in
angst en droefheid Sevilla verlaten heb. Men
wil daar opnieuw uw verblijf opsporen. Naar
alle zijden worden mannen uitgezonden om
u op te zoeken. Wie dat bevolen heeft, óf
uw broeder, óf de oude wraakzuchtige graaf
Oviedo, dat kon ik niet gewaar worden. Ik
vermoed, dat het de laatste gedaan heeft;
want het gerucht loopt dat hij met uw vader
en don Carlos in onmin is en onder schande
lijk vloeken het grafelijk huis verlaten en
sedert dien niet meer betreden heeft. Wie zou
nu anders de oorzaak van deze nieuwe ver
volgingen kunnen zijn dan hij, om zich op U,
als hij U gevonden heeft, te wreken? Vergeef
mij, dat ik U door deze tijding ontstelde. Ik
had wel kunnen zwijgen: maar de liefde tot
U en de innige wensch om U te redden, heeft
mij den mond geopend.//
Valeria zag lang zwjjgend en treurig op
den grond. Daarop staarde zij kalm en vast
beraden in het avondrood en sprak: //Hij, die
de zon daar laat ondergaan, om den volgen
den morgen te liefelijker weder op te gaan
én de menschen wel te doen, zal ook mij uit
Frausch-Duitschen oorlog van zich deed
spreken als een dapper aanvoerder, beeft
zjju 85sten verjaardag gevierd. De oude
krjjgsman is nog gezoud en kras.
Over den staad der cholera in West-
Pruisen zal de West-Pruisische opper-
president V onGossler, ua het eindigen
der cholera-conferentie ts Berljjn, rapport
uitbrengen aan den Keizer. Hiervan zal
de beslissing over het al dan niet houden
vau groote herfstmauoeurres in het Oosten
des lands afhaukeljjk gemaakt worden.
Wie zgn de boadgeuooten, de ge
heime steunpilaren van de socialisten iu
Duit sell laud Deze vraag te bcaut woor
den is uiet moeilgk als wjj het navolgen
de overwegen. De «bieroorlog», die te
Brrljjn reods eenigen tjjd door de Bocia-
liston tsgeu de brouwers gevoerd wordt,
begou te verslappen. Nuts echter eeue
som vau 300,000 rnaik aan de boyeotters
gegeven, om keu in den stryd te steuneu
zjj hebben nu alle kans, den strjjd te
winnen.
De gever is dr. A r r o n s. hoogleeraar
aart de Universiteit. A r r o n s is een
schoonzoon van den schatrijken joodschea
bankier Bleichröder, den fiuaucieelen
directeur de: wereldvrjjmetsolarjj. Destel
ling, dat vrjjmetsetarg en modern Joden
dom de revolutionuaire beginselen uit alle
macht steunen, ontvangt daardoor een
nieuw argument. Wie durft het nu nog
in twjjfel te trekken?
Naar de Norddeutsche Allgemeine
Zeitung verneemt, hebben de kruisers
Alexandrina, Arcona en Mariedie zich
thans aau de Westkust van Amerika be
vinden, bevel gekregen zich zoodra ze
zeeklaar zijn naar de plaats van deu
oorlog in Oost-Azië te begeven, ter be
scherming vau de Duitsche belangen al
daar.
Iu het Lagerhuis heeft men de discus
sie over de artikelen der wet betreffende
de uitzetting van Iersche pachters ten
einde gebracht.
De laatste zitting van het interna
tionaal congres van textielarbeiders te
Manchester werd gepresideerd door den
Hollander B e n n i n c k. Besloten is tot de
oprichting van een internationalen bond
van werklieden in het wevers-vak. Het
volgend congres vergadert het volgend
jaar te Gent.
De zaak van C a s e r i o, deu moorde
naar van wglen president C a r n o t, is
voor het Gerechtshof te Lyou ia behan
deling genomen. De omtrek vau het ge
bouw wordt bewaakt door eeu bataljon
van het 98e regiment infanterie.
De bruggen welke naar het gebouw lei
den, zga door de troepen bezet. Geen en
kel incident deed zich tot nu en tgdens de
eersts zitting voor bjj het binnenkomen
van het publiek. In de banken voor de
pers waren meer dan honderd verslagge
vers aanwezig.
Om half vgf in den ochtend was de
moordenaar reeds van de Saint-Paul-gz-
vaugeuis naar het Gerechtshof overge
bracht. Hjj legde met groote brutaliteit
anarchistische verklaringen af, die treu-
dit nieuwe gevaar redden. Hij heeft mij reeds
in zooveel bittere dagen gesterkt, daarvoor
breng ik Hem mijn oprechten dank.//
Vervolgens wendde zij zich tot den visscher
en zeide: //gij hebt mij, lieve Ruperto, tot
dusver zoo liefderjjk onder de uwen verpleegd,
dat gij mjj ook verder niet verlaten zult.//
//Daarvoor beware mij de lieve God,// ant
woordde Ruperto//ik zal u ten spijt van alle
navorschingen in veiligheid brengen. Maar
daartoe is het noodig: dat gij ten minste voor
eenigen tjjd ver van het hooge gebergte vluch-
tet. Ik ben niet bevreesd voor enkele spion
nen, die in dit dal zouden kunnen komen,
maar ik vrees voor uw leven. Ik zal u naar
de vallei van Jamelia brengen, dat aan den
ingang van het hooggebergte van Alpujarras
ligt. Daar heb ik bloedverwanten van mijne
vrouws zjjde. Zij zullen u vriendelijk en met
open armen ontvangen. Als U deze raad be
haagt, gaan wij morgen reeds zeer vroeg op
weg, hoezeer uw vertrek ons ook spijt.
//Ik ben zeer tevreden,// zeide Valeria, doch
gij moet mjj beloven, dat gij met Elviera mjj
daar ook bezoeken zult.//
Nu traden zjj in de hut om het noodige
voor de haastige reis in gereedheid te bren
gen. Ruperto liep bij het maanlicht neg naar
eene naburige hofstede om een muildier te
vragen, dat het reisgoed en de edele vrouw
met haar zoon dragen moest, als zij vermoeid
werden.
Don volgenden morgen vroeg stond Valeria
met Fernando en Lucia reisvaardig ia haar
kamertje, omringd van Elviera en haif kin-
rig genoeg, door de pers zjju bekend ge
maakt. Op de vraag vau den Voorzitter
of hg erkende niet alleen een staatshoofd,
maar ook eeu huisvader te hebben ge
dood, antwoordde hg: «De President liet
ook anarchisten ter dood brengen die
huis rader waren.»
Toen de Voorzitter hem verweet, dat
hij zgne afschuwelijke daad begaan had
op den verjaardag van den slag bg Solferi-
no, antwoordde hg cynisch: tiet was het
feest van den burgeroorlog! Ook eiachte
hjj de verantwoordelijkheid voor zijne
daden op. Hij verklaarde nooit ziek te
zgn geweest, eu voorts dat geen enkel
van zjjue familie gek geweest is. De aan
vallen van epilepsie, waaraan zgn vader
geleden beeft, waren veroorzaakt door
een schrik. Ik ben zeide hg, rechtstreeks
naar Frankrjjk gekomen om mjjs werk
uit te voeren.
De akte van beschuldiging is zeer lang.
Zg geeft een omstandig relaas van den
aanslag, deelt den levensloop van den
moordenaar mede en legt nadruk op de
gedurige verstandhouding waarin hg ge
weest is met buitenlandsche anarchisten.
De Raadsheer B r e u i 11 a c presideert,
hg wordt door twee Raadsheeren bjjge-
staao. Het O. M. wordt waargenomen
door den Procureur-generaal F o c h i e r.
Nadat de getuigen waieu gehoord, waar
onder het eerst de soldaat L e B 1 a n c, die
zjjne verklaringen volhield, nam de Pro
cureur-generaal het woord, en hield eene
welsprekende rede. Hjj herinnerde aau de
voortreffelijke eigensohappen en verdien
sten van president C a r n o t, brandmerkte
de gepleegde misdaad en ia het algemeen
de anarchisten, die geen politieke party
zgn, maar een samenraapsel van boos-
wichteu. Hjj besloot zgu requisitoir met
de hoogste straf te eischen.
De verdediger des beklaagden pleitte de
niet-toerekenbaarheid van Caserio en
poogde hem als onder bescherming van zjj u
slachtoffer ts plaatsen door te zeggen, dat
iu de reiue gewesten waar thans zgn ziel
was, hjj zeker genade en medeljjden zou
weuscben te zien toegepast. Caserio
las eene verklaring vo or waarvan de Pre
sident der Rechtbank de mededeeling ver
bood. Aau de jury werden twee vragen
gesteld, die deze eenparig toestemmend
beantwoordde en zjj nam geen verzach
tende omstandigheden aan.
De veroordeelde riep, toen hjj zgn von
nis vernam, luideLeve de auarchie!
De begrafenis van aartshertog W i I-
h e 1 m heeft eergisteren met grooten praal
plaats gehad, bjjgewoond door eene aau-
merkeljjke volksmenigte. Het stoffeljjk
overschot werd neergelaten in den graf
kelder vau de kerk der paters Capucjj-
ners en werd opgewacht door den Kei
zer, den prins van Hohenzollern, prins
Leopold van Beieren, enz.
Een dezer dagen in een Hoogaarsch
stadje overleden vegetariër, altjjd geroemd
als een toonbeeld vau kracht en gezond-
deren, van wie zjj afscheid nam. Ruperto stond
met het muildier voor de deur.
Allen weenden luide, toen Valeria zeide
"Nu leef wel en neemt dezen oprechten hand
druk tot teeken mijner dankbaarheid aan. Ik
zal u niet vergeten, als mij de hemel nog
eenmaal weder gelukkig wil maken.//
Den volgenden dag trokken de reizigers bjj
het ondergaan der zon de vallei van Jamelia
binnen. Zjj werden door de dalbewoners opge
nomen met eene vriendelijkheid, die even on
gehuicheld was als die der brave visschers-
1 ie den. Valeria kreeg aldaar een hutje tot
verblijf, dat uit de schaduw van drie kastan-
jeboomen vriendelijk te voorschijn kwam.
"Nu,// zeide de visscher: //kunt gij rustig
en onbezorgd leven. Tot hiertoe dringt het
spionnenoog uwer vjjanden niet door en ik
kan met een lichthart tot de mijnen terugkeeren.//
Hj] nam afscheid en nam nog dcnzelfden
avond de terugreis aan, want hjj verlangde
naar vrouw en kinderen.
Valeria echter viel, zoodra zij in de nieuwe
woning gekomen was, met Fernando en Lucia
op de knieën neder en daukte God met een
vroom gebed. En aan het einde voegde zjj er
nog den zachten wensch bij//God van goed
heid, laat dit liefelijke dal de plaats van
vreugde en geluk voor mij worden, en ik wil
het niet meer verlaten, dan om U in vrome
eenzaamheid te kunnen dienen
Juist kwam de maan op en scheen zoo
vriendelijk door de kastanjetwjjgen, als wilde
zij tot haar zeggen: //Wees getroost! God zal
uw wensch verhooren 1 n
