No. 2191.
Zondag 30 September 1894.
19 de Jaarganj
mmm
De financiën.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Agn es.
Oostenrij k-Hongarij e
België.
Italië.
Frankrijk.
Rusland.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland c1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1G regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
30 Cents.
5
EE ain-tien murT"
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrij dag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBEfy Co JOHN F. JONES,Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
Schulden maken schijnt na eenmaal
te behooren tot de lofwaardige eigenschap
pen van den tegenwoordigen tjjd. Gelukkig
zjjn er evenwel nog velen, die tegen deze
in ons oog zeer afkeurenswaardige ondeugd
opzien en de tering naar de nering zet
ten.
Even verkeerd als deze eigenschappen
bjj personen moet geacht worden, behoort
zjj ook met betrekking tot den Staat be
schouwd te worden. Al te veel hellen
sommige Staatslieden over tot de meeniog,
dat schulden van een land heel wat anders
zjjn als de schulden van een bjjzonder
persoon.
Geleid door deze overweging, hoort men
vaak de leer verkondigen, dat voor om-
vangrjjke werken, welke de Staat onder
neemt, gerust in ieder geval geld mag
geleend worden, omdat toch ook de na
komelingschap de vrachten plukt van de
tot stand gebrachte werken. Op deze wjjze
redeneerende, kan men echter bijna alle
uitgaven, die de Staat heeft te doen, door
leeningen gaan dekken, want alles, wat
thans wordt verwezenljjkt, behoeft niet in
de toekomst te worden gedaan, terwijl in
latere jaren van de een of andere tot
stand gebrachte zaak dikwerf meer nut
wordt getrokken dan in den tjjd toen
men haar verwezenlijkte.
Wjj meenen evenwel, dat eene verstan
dige Regeering, die niet slechts wordt
geleid door den wensch om op het oogen-
blik een goed figuur te maken met eene
slaitende Begrooting, maar die tevens
vaderlandsliefde genoeg bezit om den gel-
deljjken toestand des Vaderlands ook oor
de toekomst te verbeteren, zal trachten
om de schuld van het land niet te ver-
grooten door het uitschrjjven van lee
ningen, welke onnoodig moeten heeten.
De schulden, die door eeo Staat wor
den gemaakt, drukken wel degeljjk op
het nageslacht en verminderen dus voor
de toekomst de welvaart en de fiaan-
cieele draagkracht.
Daarom is het in den Minister van
Financiën zeer ta prjjzen, dat hij b'rj de
Staatsbegrooting voor het volgend dieast-
jaar een verstandigen weg heeft ingeslagen
om aan het geld te komen, dat benoodigd
zal wezen voor de betere bewapening
van land- en zeemacht, waarvan in de
Troonrede sprake is geweest.
De Minister deelde mede, dat bjj afzon-
derljjke wetsontwerpen geld zal worden
aangevraagd om in het volgend jaar een
begin te maken met hetgeen noodig is
voor de betere bewapening. De uitgaven
daarvoor en voor hetgeen er mede in ver
band staat zullen niet minder dan 9ys
millioen golden bedragen. Voorwaar geen
geringe som en het is te denken, dat in
de Staten-Generaal wel degeljjk een nauw
keurig onderzoek zal worden ingesteld
naar de mogeljjkheid om dat hooge cjjfer
wat te verminderen.
Indien nu de Regeering met deze zaak
haar zin krjjgt, of liever gezegd, indien
de Earners haar goedkeurend zegel hech
ten aan deze aanzienljjke uitgaven, dan
staat de Vertegenwoordiging nog voor de
vraag, hoe aan het geld te komen, dat
voor de nieuwe bewapening noodig is.
Geljjk reeds gezegd ie, zal bjj afzon-
FE U1LLETON.
6.)
Vervolg.)
Spreker wachtte echter het antwoord niet
af en wierp zich in een leunstoel, terwijl hij
na het onverstaanbaar gebrom van den Baron
dezen vroeg:
Wat zei u mijnheer Baron?
De aangesprokene had zich opgericht en
wierp zijn knecht een vlammenden blik toe.
Loop naar de maan met uw geklets! riep
baron Sahlberg alles behalve vriendelijk. Ik
weet niet hoe ik mij uit die hachelijke zaak
zal redden en gij praat nog onzin; 't is om er
van door te gaan.
Dat zou de eerste keer niet zijn, dat wij
beiden het deden, lachte de bediende luid.
Doch van welke hachelijke zaak spreekt u? Ik
hoop, dat u zoo goed zal zijn, uw dienaar
een weinig op de hoogte te brengen van uw
gesprek met baron Rothcim. Gij weet, dat de
zorg voor uw welzijn mij tot die ietwat onbe-
scheidene vraag dwingt. Welnu, waarover
liep' het gesprek? voegde Louis er bijna drin
gend bij, toen Sahlberg nog niet antwoordde.
Als een bange knaap boog Sahlberg het hoofd
voorover en zei op mismocdigenden toon:
De oude weet alles!
Alles! Dat is een zeer rekbaar woord.
Wat weet hjj? vroeg de knecht scherp.
Lieve hemel! Ik heb eenige papieren, ditf
derljjke wetsontwerpeu bet benoodigde
geld worden aangevraagd on wel in vier
jaren, daar de Minister meent, dat er
vier jaren noolig zjju voor de reorgani
satie der bewapening. Voor het volgend
jaar zal reeds omstreeks 21/J millioen gul
den aangevraagd worden. Nu heeft de
Minister begrepen, dat het niet aangaat
om gedurende vier jaren de belastingen
telkens met meer dan twee millioen te
verhoogeo, terwijl hij aan den anderen
kant toch ook niet eene leening voor dit
werk wil gaan sluiten, want dan duurt
het ongeveer 60 jaren, voordat het geld
zou betaald wezen.
Daarom zegt de Minister, dat de uitgaaf
behoort te drukken op den tjjd, gedurende
welken de bewapening zal dienst doen.
Ea daar men zich nu voorstelt, dat de
nieuwe organisatie der bewapening dan
voor een 15-tal jaren zal voldoen, heeft
de Minister voorges'.eld de kosten, voor
zoover dit mogeljjk is, te betalen uit de
gewone middelen en dan later, indien er
geld voor te kort komt, dit te leenen,
maar zoo dat alles binnen 20 jaar zal zija
afgelost.
Wel is dit voorstel gedeeltelijk op ver
moedens gebaseerd, daar op dit oogenblik
niemand kan zeggen, of die nieuwe bewa
pening wel 15 jaren zal duren, maar met
buitengewone omstandigheden behoeft geen
rekening te worden gehouden. Prijzens
waardig moet het in ieder geval heeten,
dat de nakomelingschap niet gedrukt zal
worden door geldelijke lasten, waarvan
wjj het genot hebben gehad.
Waar de noodzakelijkheid eener betere
bewapening van land- en zeemacht is aan
getoond, daar heeft de Minister van Finan
ciën volgens onze meening, een zeer wjjs
voorstel gedaan om aan het geld te komsn.
Werkeljjk heeft hjj er zjjn taak niet mede
vergemakkelijkt, want nu bestaat bij iede-
ren keer, dat er nieuwe gelden moeten
aangevraagd worden, gelegenheid voor de
Vertegenwoordiging om te bezuinigen of
op bezuiniging aaa te dringen. Maar de
Minister heeft daardoor, indien zjjn voor
stel wordt goedgekeurd, voorkomeD, dat
de schalden van den Staat weder voor
langen tij 1 worden vermeerderd en dat dus
in later tjjden zal moeten worden betaald
voor iets, dat dan reeds lang geen dienst
meer doet.
Dit standpunt van den Minister zal nog
meer moeten toegejuicht worden, nu bjj
de zorg voor de geldmiddelen van het
land heeft overgenomen uit de handen van
een Bewindsman, die de schatkist heeft
opgeofferd aan de verwezenlijking van zjjne
theoriën. Door de zoogenaamde hervor
mingen van Mr. P i e r s o n op belasting
gebied zija de inkomsten des lauds eer
verminderd dan vermeerderd, terwjjl er
groote onzekerheid omtrent de werkeljjke
opbrengst der nieuwe belastingen heersc'at.
Verbljjdend is het dan ook, dat nu als
Minister van Fioanciën fungeert een man
als de heer Sprenger van E y k, die
oordeelt, dat de beste belastingen diegene
zjjn, welke bestaan, die dus hoogst voor
zichtig zal wezen om eene reeds bestaande
heffing door eene andere te vervangen en
dit zeker niet zal doen, wanneer hjj niet
kan nagaan, of daardoor de inkomsten des
lands zullen verminderen.
»liaar" toebehooren, uit de brandkast genomen,
zooals ik je gezegd heb, daar cr geen geld in
de kas was om de rente der hypotheek te be
talen.
Daarvan heeft u mij niets gezegd. Kijk,
kijk, dat zijn van die belangrijke zaken, waar
van uw Louis niets mocht weten. Ik kon mij
daarover zeer gekwetst gevoelen, indien er tijd
toe was. Waarom zeidet u mij niets van die
papieren, vroeg de bediende op zeldzaam drei
genden toon.
Ik achtte dit overbodig, hernam Sahlberg
met een gemaakten lach.
Zoo! zoo! overbodig! zei de dienaar ho
nend, toen ge de mooie kleinooden van uwe,
ik had bijna gezegd //dwaze// bruid, noodig
hadt, toen was ik niet overbodig.
Stil! riep de jonge man verschrikt. Wat
herinnert gij mij aan die belachelijke geschie
denis met haar noodlottig gevolg. Ik zou gek
worden, als ik er aan denk.
Ja, ik heb er ook niet veel pret van
gehad, meende de kamerdienaar, doch laten
we dat rusten. Ik moet u dringend verzoeken,
mij in het vervolg van geene zaak onkundig
te laten, daar ik u, heer Baron, voor groote
schade wil behoeden. En vertel mij nu eens,
wat de Baron van die ontfutselde papieren
weet.
De directeur van het huis Sonndorf, die
heden in onze afwezigdheid aankwam, is tevens
gevolmachtigde van Theodoor Schroder en door
hem vernam de oude alles. Hij was natuurlijk
woedend.
En wat heeft u gezegd.
Bijjven wij aandringen op bezuiniging,
wjj zija er dan ook van overtuigd, dat
de tegenwoordige Minister van Financiën
niets onbeproefd zal laten om de uitga
ven voor het land tot het minimum be
drag te beperken, zoodat hjj geen wanho
pige redmiddelen behoeft uit te denken
om de inkomsten des lands te vermeer
deren.
Wie weet, zal het hem niet gelukken
om nog een groot deel van de uitgaven
voor de reorganisatie der bewapening uit
de gewone inkomsten van den Staat te
bestrjjden, zoodat niet eens al het daar
voor benoodigde geld zal behoeven te
word.n geleend.
Van harte hopen wjj, dat deze Minister,
geheel in tegenstelling met zjjq voorgan
ger, een man zich zal toonen, die rekening
houdt met de prahtgk en die, zonder eene
specialiteit op belasting-gebied te worden
genoemd, toch medewerkt om de schuld
van ons land niet grooter te maken dan
deze is.
Galjjk wjj in het dageljjksch leven hem
prjjzen, die zjjoe uitgaven in overeenstem
ming brengt met zjjne inkomsten, mee
nen wjj, dat de minister van E jj k aan
spraak heeft op den lof en den dank van
het geheele volk, indien het hem gelukt
om bet evenwicht in de ontvangsten en
uitgaven des Rjjks te herstellen. Dan heeft
hjj gedaan wat hjj kon voor zjjn land en
zal veel verricht hebben tot herstel
van de fouten van zjju voorganger.
De strjjd tegen de afschnweljjke ker-
keljjk-politieke wetten van Dr. Wecke r 1
zal eene nieuwe periode gaan innemen,
daar volgens een telegram uit Buda-Pest
in eene bisschoppeljjke Conferentie, waar
aan de meeste Aartsbisschoppen en Bis
schoppen onder voorzitterschap van kardi
naal Vaszary hebben deelgenomen,
besluiten zjju genomen die niet worden
openbaar gemaakt, maar die voortaan door
de Bisschoppen zullen worden gevolgd.
Door hst Huis dar Magnaten ia het
ontwerp op de geljjkstelliug der joden
voorde wet aangenomen. Zjj hebben, zei
baron Eötvös groote verdiensten en
dienen geljjk gesteld te worden met alle
burgers, ook de minister dr. Szilagyi,
bepleitte de verwensten der joden als
staatsburgers.
Na nog twee ontwerpen, het onderwerp
op den godsdienst der kinderen uit ge
mengde huwelgken en het ontwerp op
het brengen van de registers van den bur-
gerijjken stand aan den Staat, en Dr.
Wee k e r lé'8 wetten zjjn gereed om door
keizer Frans Jozef's handteekening
bekrachtigd te worden.
Da sociaal-democraten te Weenen
hebben strooibiljetten verspreid en aan
geplakt, waarin het algemeen stemrecht
wordt verlangd. Over de zeventig werk
lieden zjjn wegens verspreiding dier bil
jetten in hechtenis genomen en tegen ver
scheidene is wegens verzet rechtsingang
verleend.
Niet alleen iu Weenen, ook in Graz
zjjn eergisteren-nacht in de drukste stra
ten duizendeu roode biljetten verspreid,
Wel, ik bewees den ouden Rotheim, dat
alleen het doel hem voor ondergang te bewa
ren, mij tot die koene daad dreef. Ik vertelde
mijn aanstaanden schoonvader, dat om hem geen
leed te veroorzaken, ik hem den slechten toe
stand van den oogst verzwegen heb. De boe
ren in den omtrek hebben erg door de over
strooming geleden, zoodat ik het niet van mij
kon verkrijgen de pachtsommen met strengheid
in te vorderen enz.
Zeer goed lachte de knecht weder. En
daarna volgde zeker een aandoenlijk tafereel
van verzoening:
Omarming met tranen in de oogen. U ver
staat immers de kunst om zoo aandoenlijk te
weenen.
Neen, zei Sahlberg, zoo was het niet. De
oude bleef zeer terughoudend. Wel beloofde
hij mij, niets tegen mij te zullen ondernemen.
Ten slotte hoop ik hem toch weer te winnen,
doch Agnes heb ik nog niet gezien.
Nou, dat duifje zal ook tam worden,
zei Louis met een leelijk gebaar. Nu komt
het er maar op aan, den directeur aan kant te
zetten.
Dat liem de duivel haal! riep Sahlberg,
ik begrijp ook niet, dat de oude Gebhard niet
eerst met mij sprak, anders kan men hem om
een vinger draaien.
Louis sprong op en floot eventjes.
Gebhard! die is in 't geheel niet hier.
Heeft de oude u dan niet den naam van den
directeur genoemd?
Sahlberg schudde het hoofd.
Hjj sprak alleen, maar va» de» dG
waarop onder anderen te lezen stond
«Voor den dag met het algemeem geljjk
stemrecht
Ü8 Belgische politie heeft te Charleroi,
twee anarchisten, den Franschman Ro r i-
qne en den Belg B 1 o n d e 1 in hechtenis
genomen. Beiden waren in het bezit van
aanzienlijke sommen gelds en verklaarden
op weg te zjjn caar Daitscbland.
De gemeenteraad van Moere iu West-
Vlaanderen was vergaderd. Na afdoening
van eenige punten der agenda, sprak de
Burgemeester; «Mjjne heeren, nu is aan
de orde punt ehet maken van een muur
om de nieuwe gemeente-begraafplaats.»
Na toelichting vraagt hjj, wie der leden
daaromtrent het woord verlangt.
Daarop staat de wethouder X. op en
zegt«Ik beo er tegeu 't zou maar geld
verspillen zjjn, want die buiten het kerk
hof staan, verlangen er niet te komen en
die erop zija, kunnen er toch niet van
daan.
De verhouding tosschen Vlaamsche
en Waalsche kiezers in Belg.ë, geljjk die
door de nieuwe kieswet is geworden, wordt
als volgt medegedeeld iu een overzicht
der Indépendance Beige.
Wat het aantal kiezers betreft, zjjn de
Vlamingen in de meerderheid611,660
tegen 594,343 Walen. Onder de Walen
zjjn echter de meeste kiezers met meer
dan een stem, en zoo zjjn, wat het aan
tal stemmen betreft, de Walen in de
meerderheid, nl. 948,206, tegen 926,738
Vlaamsche.
De Raadkamer te Rome heeft eens
instructie bevolen in zake deBanca Romana,
over, volgens de verklaringen van den heer
T a n 1 o n g o, den gewozea directeur der
bank, verduisterde papieren in het belang
van aanzienljjke personen, die er bjj be
trokken zjjn. De bankschandalen schgnen
dus nog niet van de baan geschoven te
zjjo.
Volgens de Corriera délla Sera zjjn
koning Humbert en da Hertog van
Aosta voor eene commissie gedaagd, om
het bewgs te leveren dat zij kunnen lezen
en 8cbrjjven en derhalve het recht hebben
op de kiezerslijsten te staan
De Italiaansche Minister vanBin-
nenlaudsche Zaken heeft weder een voor
hem gevaar!jjk geworden journalist bjj
den kraag. Hjj heeft bevolen dat de Frau-
sche abbé Montennis, redacteur van
den Moniteur de Rome wegens de voortdu
rende aanvallen, die hjj in hst blad tegen
's lands instellingen en wetten richt, uit
het land gezet moet worden. Wat eene
laffe wraakoefening tegenover een Redac
teur die niets anders dan de waarheid
8chrjjft.
Maandag-voormiddag werd te Parjjs een
kassiersknecht op brutale wjjze bestolen.
Dicht bjj de Fransche Bank werd hjj aan
gesproken door drie mannen, die zich
bielden of zjj dronken waren. Zjj vielen
tegen hem aan, en terwjjl een hunner den
looper naar den weg van de Banque des
Pays-Bas vroeg, wist een der anderen uit
recteur en ik dacht toen slechts aan Gebhard.
Wel, dan verwacht u eene aangename
verrassing, heer Baron, zei Louis boosaardig.
Vroeger leb ik u reeds van oude kennissen
gesproken. Wat zal dat een roerend wederzien
zijn?
Wie is de directeur, Louis?
De oogen van Sahlberg rustten afwachtend op
zijn knecht.
Deze stak de handen in zijn zak en zei op on
verschilligen toon:
O, slechts een zekere Rolf Siegfried!
Wie! riep de Baron, alsof hij niet goed
gehoord had.
Rolf Siegfried! herhaalde Louis met na
druk, de hoofddirecteur van Sonndorf en do
gevolmachtigde van Schroder. Ja, ja, Rolf
Siegfried is hier, de gewezen boschwachtcr van
graaf Falkenau, wiens lieveling liij was.
Onmogelijk! Siegfried kan niet hier zijn, ten
minste niet in betrekking! riep de Baron
onthutst.
Siegfried is bepaald hier en wel in bo
vengenoemde betrekking, hervatte Louis. Ik
heb Paul, zijn rijknecht gezien en gesproken.
Herinnert ge u nog den flinken jongen, die
Siegfried overal op de hielen volgde, toen hij
bij Falkenau was? Toen men mij aan hem voor
stelde, was hij zeer trotsch en gaf mij nauwe
lijks antwoord. Nou, dat zullen we hem en zijn
meester bij gelegenheid betaald zetten.
Wat zullen we nu doen, Louis? vroeg
Sahlberg zachtjes zijnen knecht.
Een triomfantelijke blik schoot uit de kleine
oogen van Louis.
de tasch, welke de looper Oüder den arm
droeg, ongemerkt eenige bankbiljetten tot
een bedrag van 8500 frs. te stelen. De
kassiersknecht bemerkte den diefstal eerst,
toen de drie mannen verdwenen waren en
er is nog geen spoor van hen gevonden.
De Fransche regeering heeft het hou
den van stierengevechten verboden.
Bij het vertrek der bedevaart naar
Lourdes spotten twee liberale bladen, de
Progrès en de Reveil du Nord te Rjjsel
met de geloovigheid der pelgrims. De zie
ken of kreupelen, die meegingen, zouden
natunrljjk ziek of kreupel terugkeeren,
zeide het eerstgenoemde blad.
Maar eene jonge dame van Rjjsel, mej.
Valentine Roussean, die sinds
twee jaar aan verlamming van het strot
tenhoofd, beupaandoening en ruggegraats-
verkrommicg leed, ging ook mee naar
Lourdes en keerde volkomen genezen
terug.
Deukt men na dat liberale en godloo
chenende Redactearen der genoemde bla
den bun spotlust in eene erkenning ver
anderden van het wonder dat had plaats
gehad Dat zjj verre. Zjj zoeken nu allerlei
uitvluchten waaraan de genezing toe te
schrjjven, maar geenszins aan een wooder.
Voor wie te goeder tronw is en niet
loochent, dat 's middags de zoa schjjnt,
is de genezing van mej. Ronsseau
louter wetenschappelijk en natuurlgk niet
te verklaren.
De Kopen hager Politikendeelt een
niet onv6rmakeljjk geval mede, dat aan
het ziekbed van den Czaar heeft plaats
gehad.
Prof. Sac ha rj in was geroepen en
kwam in de ziekenkamer van den Czaar,
waar alle vensters waren gesloten en de
gordjjnen neergelatende Keizerin zat
in een leunstoel naast het bed van den
Czaar en drie Ijjfartsen stonden aan het
voeteneind. Prof. Sacharjin maakte
eene buiging voor het Keizerlijk echtpaar,
snoof een paar malen de lucht op en riep
«Foei, wat een luchtIn zulk een atmos
feer laat ge den zieken Czaar liggen. Gauw
alle gordjjnen weg en alle vensters open
De Keizerin was opgestaan, om den
Professor te begroeten. Maar deze ging,
zonder een woord te spreken, terstond den
zieke zorgvuldig onderzoeken. Daarna ging
hjj zonder complimenten op de stoel der
Keizerin zitten nadenken. Daar zat hjj
tien minuten onbeweeglijk, met de hand
onder hot hoofd. Toen de dokters, die
zich ergerden, zacht met elkaar begonnen
te spreken, klopte bjj met zjjn potlood op
de tafel en gebood: «stilte!»
Hjj gaf vervolgens last toebereidselen
te maken tot eene aderlating, en toen de
Keizerin eenige tegenwerping maakte en
vroeg, of dat zoo terstond noodig was,
antwoordde bij«Als het niet noodig
was, zou ik er geen last toe geven. Ik
sta er voor in, dat het middel helpt
Na de aderlating verzocht hjj alle aan
wezigen de kamer te verlaten, omdat de
Keizer rust noodig had en terstond zou
gaau slapen.
De Professor, die er op stond, den vol
genden dag naar Moskou terug te keeren,
wilde geen honorarium aaunemeu. «Ik
Zie zoo, dat is nu eens eene verstandige
vraag. Het zou beter met u staan, indien ge
zoo vaker deedt. Ik raad u aan, mij, uw trou
wen dienaar, dadelijk naar den directeur te
sturen en hem te laten vragen of hij u nu
ontvangen kan.
Ben je gek? riep Sahlberg toornig. Zou
ik om een onderhoud verzoeken, zou ik naar
een man gaan, die die
Die u eens op heeterdaad betrapte, viel
Louis hem spottend in rede, en u op eene
zeer burgerlijke manier terecht zette. O, uw
knecht heeft een goed geheugen en dat kan
nooit schaden. Ik zelf heb nog een appel met
hem te schillen. Daarom is 't echter hoogst
noodzakelijk, dat wij trouwe vrienden blijven
en de dwaze streken onzer jeugd vergeten.
Dus ik ga hem gehoor vragen.
Neen, schreeuwde Sahlberg, die met groote
schreden door de kamer wandelde, zoo handelt
een edelman niet.
Sahlberg zag het spottend gezicht van zijn
dienaar niet.
Indien men maar ontzag weet in te boe
zemen, wordt men klaar met de menscken. Ga
heen en zeg hem, dat ik, baron Sahlberg, hem
wensch te sproken.
Louis trok de schouders op.
Mij goed, zei hij, doch hot zou mij ver
wonderen, indien de directeur komt.
De knecht ging heen.
De Baron draaide de lamp op en legde
eenige brieven, welke op tafel lagen ter zijde
en ging naar een kastje in den muur, waarin
tal van flesschen stonden. Uit eene, waarop
1