No. 2197.
Zondag 14 October 1894.
19de Jaargan
agite ma non agitate.
Een bron van volkswelvaart.
BUITEN CYttliT"
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Agnes.
België.
Oostenrij k-Hongarij e.
Italië.
Frankrijk.
Zola te Rome.
mm
I ill Rt VI.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
30 Cents.
5
"jyMAINTIJCN DiUTT*
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en V r ij d a g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBE f Co JOHN F. JONES,Succ., Parijs 31óts Faubourg Montmartre.
Eokele takken van volkswelvaart scbjjnen
zich in de bizondere gunst van opvolgende
Regeeringen te kunnen verheugen, terwijl
andere daarentegen stelselmatig worden
verwaarloosd.
Tot dit oordeel moet men wel komen,
indien men de gedragsljjn nagaat, welke
in de jongste tientallen van jaren werd
gevolgd door de verschillende Ministsriëo,
welke aan het roer waren, en ook de
houding van de afwisselende meerderheid
in de Stater-Generaal.
Om een voorbeeld te geven van de be
gunstiging, waarin een der bronnen van
welvaart zich verbljjden mag, wjjzen wjj
op hetgeen van Rjjkswege gedaan is voor
de bevordering van den bloei onzer groote
koopsteden. Daarvoor ij geen geld ge
spaard. Grootsche waterwerken zjjn tot
stand gebracht om den toegang vau uit
zee te vergemakkelijken en tal van andere
maatregelen werden in den loop der jaren
genomen, alle tea gerieve vau den handel.
Wjj zullen de laalsten wezen om hierop
aanmerking te maken. De bevordering
van den handel is voor een land als het
onze werkelijk eene plicht van de Regeering,
omdat tal van andere belangen voor ons
volk met den bloei van den handel ver
band houden.
Maar toch mag niet worden vergeten,
dat naast dezen tak van volkswelvaart er
nog andere bestaan, van niet minder groot
gewicht en dat bescherming vau een der
bronnen van inkomsten niet mag uitsluiten
de begunstiging van eene andere, welke
voor een groot deel ouzer landgenooten
buitengewone waarde bezit.
Wg hebben hier het oog op den land
bouw. Wat al klaagliederen zjj er in den
laatsten tgd aangeheven over den onge-
lukkigen toestand, waarin deze zich bjj
ons bevindt. Bjjna geen nieuwsblad kan
men in handen nemen, of meu vindt er
in melding gemaakt van een of meer
verschijnselen of feiten, waaruit bljjkt,
dat de landbouw tegenwoordig bjjua geen
droog brood meer geeft. Deze certjjds zoo
bloeiende tak van welvaart heefo het thans
hard te verantwoorden. Ondanks de in
stelling van een officieel lichaam ter
behartiging der landbouw-belangen, name-
ljjk het Landbouw-Comité, en ondanks de
vele gelden, die jaarljjks worden uitge
geven voor de bevordering van het Land-
bouw-onderwgs, blijft de landbouw kwjj-
nen en achteruitgaan, en bljjven Regeariug-
en Kamermeerderheid in gebreke om den
eenig goeden maatregel toe te passen,
waardoor de landbouw uit zjjn verval zou
kunnen worden opgeheven.
Welke deze maatregel is, werd meer
malen reeds aangewezen en wjj wsteu zeer
goed, dat, indien wjj op het nemen er
van aandringen, wjj daarmede geen nieuw
denkbeeld verkondigen. Ook in de Kamer
brachten verschillende leden den door ons
bedoelden maatregel reels ter sprake, doch
het sclijjnt, dat de Regeering maar niet
begrjjpen kaD, wat men daarmede op het
oog heeft.
De maatregel bestaat in het heffen van
een invoerrecht of een schaalrecht op de
granen. Naar bet oordeel van alle des
kundigen zal door het invoeren van zulk
FE U1LLET ON.
11.)
Vervolg.)
De kok trok de deur weer toe,hij schepte te wei
nig behagen in die menschen om er kou bij te
lijden.Hij hield niet van dit slag van lieden, zoo
ais het een aristocratischen kok betaamd.
Doch des te grooter was de belangstelling van
Louis, den kamerdienaar van baron Sahlberg.
Louis namelijk was Da het onverwacht vertrek
van zijn meester te Itotheim gebleven om zooals
bij zjjn heer verzekerde alles in 't oog te houden
en hem van gewichtige zaken te verwittigen. En
Louis zat niet ledig, overal waar Siegfried ver
scheen of personen waren, die tot hem in betrek
king stonden was hij te vinden.
In de laatste dagen had de Baron met Sieg
fried de boomen in oogenschouw genomen, die
kapbaar waren. Directeur Siegfried was daarbij
van Paul en den ouden Görlich vergezeld. Deze
laatste was goed thuis op de goederen van Rot-
heim, want hij was 25 jaren bij den Baron in
dienst geweest en slechts over eenige maanden
ontslagen, niet door den slotheer zeiven maar
door diens rentmeester, die hem van weerspan
nigheid beschuldigde.
De bosehwachter was dadelijk naar den Baron
gegaan, doch deze hoorde hem nauwelijks aan,
zeggende, dat wat Sahlberg deed, gedaan bleef.
De arme man vertrok naar B. waar hij in ken
nis kwam met den directeur Siegfried, die hem
eane belasting niet alleen de schatkist
worden gebaat, maar men zal een dam
opwerpen tegen de concurrentie, welke
thans van wege het buitenland aan onzen
landbouw wordt gedaan.
Over de goede resoltaten van znlk een
recht op de bnitenlandsche granen behoeft
geen t wjj fel te bestaan. Men raadplege
slechts de toestanden in andere landen
om tot de overtuiging t3 komen, dat
onze landbouw binnen een betrebkeljjk
kort tjjdsverloop zou gaan herleven, in
dien daartoe kon worden besloten.
De drie toongevende Rijken om ons
heen, Frankrjjk, Daitschland en Engeland,
welke Staten men toch niet van achter-
ljjkheid zal willen beschuldigen ia het
toepassen van maatregelen, welke de
volkswelvaart kannen bevorderen, heffen
alle een invoerrecht op de granen, het
eene hooger dan het andere. Ea geen
van de drie bevindt er zich slecht bij.
Integendeel wordt de toestand van den
landbouw, vergeleken bjj dien in Neder
land, prachtig genoemd.
Deze waarheid alleea zon eene aanspo
ring moeten wezen voor ons vaderland,
om minstens eene poging te wagen, ten
einde door bedoelde heffiog betere toestan
den op het gebied van den landbouw te
verkrjjgeo.
Doch wjj leven hier in het land van
den vrjjbandel en het zon eene onvergeef
lijke zonde zjjn in de oogen de.- freetra
ders om een artikel, dat bjj eenige be
scherming voldoende hier te lande zon
kunnen worden verkregen, te belasteD,
waardoor men het niet meer vrij zou
invoeren en ons land zjjn naam als vrjj-
handels-staat zou verliezen.
De voorsta aders van den vrjj handel wil
len zich niet verzoenen met het denkbeeld
van een invoerrecht. Zjj vragen er niet
naar, wat de gevolgen van hun houding
voor een groot deel der bevolking van
ons land zijo. Het oenige, wat zjj tegen
de door ons bedoelde rechtmatige protectie
van een der belangrjjkste takken onzer
volkswelvaart inbrengen is, dat, wanneer
zulk een bron van welvaart niet kan bljj
ven bestaan zonder de gewenschte bescher
ming, zjj dan maar te niet moet gaan.
Volgens de redeneering van de vrjjhau-
delaars zullen dan degenen, die zich vroe
ger op de beoefening van den landbouw
toelegden, wel andere werkzaamheden gaan
zoeken. Zjj vergeten hierbjj echter, dat
geheele streken van ons vaderland zich
uitsluitend leenen voor den landbonw en
dat daar geen andere bronnen van wel
vaart kunnen worden ontsloten. Zjj zien
eveneens voorbjj, dat de treurige toestan
den ten platten lande driagende voorzie
ning eischen en dat hetgeen hierdoor voor
ons volk gaat verloren, nimmer door den
schitterendsten bloei van den haadel kan
worden goedgemaakt.
Hulde brengen wjj aan de leden der
Kamer, die voortdurend hierop de aandacht
van Regeering en Vertegenwoordiging ves
tigen. De heer B a h 1 m a n n betoont zich
met andereD, als de heeren H a ff m a n s
en De Ras, een vurig jjveraar voor de
goede zaak. Eerstgenoemde wees nog bjj
de discussie over het Adres van Antwoord
op de verklaring van den Eogelscben
staatsman Disraëli, die gezegd heeft,
dadelijk opnam. Siegfried bracht den ouden Gör
lich mee naar Itotheim, wijl deze in de bosschm
goed bekend was.
Siegfried wist zeer goed,dat den man inltotheim
ongelijk gebeurd was, toch bedacht bij zich geen
oogenblik hem mee te nemen, al was dit den Ba -
ron ook niet zeer aangenaam
De slotheer was vergezeld van Louis, wien
geen woord ontging, van wat er gesproken werd.
Tot groot misnoegen van Louis hoorde hjj
steeds over handelzaken spreken.
Toen de hoeren bij den reuzenden gekomen
waren, zei de Baron tot Siegfried
Ik heb een verzoek, waarde Directeur, laat
dezen boom staan, hij is de lieveling mijner
dochter.
Ook had Louis beproefd een gesprek aan te
knoopen met Milka, bet kamermeisje der Baro
nes,maar hij was tamelijk slecht van de reis geko
men. Het meisje had een beter oog op Paul, den
knecht van Siegfried.
Milka was heden al vroeg in de weer. Alsof ze
het vermoedde,datPaul in den tuin moest komen,
opende ze het venster der Barones met tamelijk
veel geraas.En werkelijk daar stondPaul.hij sprak
met de houtkappers, doch zij kon niet verstaan,
wat hij zei. Ze beantwoordde vluchtig zijn groet
en trok snel haar hoofdje terug, want de Direc
teur was in den tuin gekomen en voor deze was
ze een weinig bevreesd.
Vlug snelde ze de kamer uit der Barones, deze
had gebeld en was sedertSahlberg's vertrek slecht
geluimd, zoodat het gevaarljjk was, haar lang te
laten wachten.
Wat is er van uw dienst, Barones? vroeg Milka
dat de teruggang van den graanbouw in
Ierland dagteekent van de afschaffing der
graanrechten.
Holde ook verdient de Ned. Protec
tionistische Laadbouw-Vereeniging,die het
initiatief nam voor het richten van adres
sen tot de Vertegenwoordiging om op de
heffiog van een schaalrecht op granen
aan te dringen. Sedert toch zjjn tientallen
van adressen bil de Kamer ingekomen
om het eerstbedoelde adres te ondersteunen.
Of het helpen zal Wjj wsten het
niet. De freetrade is een der geliefdste
stokpaardjes van de liberalen en het: Vi-
vent les principespérisse la patrie, schjjnt
ook in dit opzicht hun leuze te wezen.
Wjj vragen echter, of deze gedragsljjn
te rechtvaardigen en fe verdedigen is,
waar zoo dnideljjk werd aangetoond, dat
de landbonw geholpen zou worden door
de heffing van de besproken rechten In
tjjden dat alle bronnen van inkomst rjjke-
Ijjk vloeien, mag het misschien vergeef
lijk heeten, dat eene proef wordt genomen
met zeker stelsel, maar op dit oogenblik,
nu de landbouwende stand met de grootste
moeieljjkheden heeft te worstelen, achten
wjj het eene onbegrjjpeljjke lichtzinnig
heid om ter wille van een systeem, dat
reeds veroordeeld is, te big ven volharden
bg het eenmaal ingenomen stanipunt.
Indien door de invoering van graan
rechten andere belangen beduidend wer
den geschaad, zon een geldige reden kan
nen worden aangeroerd om er zich tegen
te verklaren, doch wjj geiooren niet, dat
de handel ten gevolge van deze rechten
sterk zou verminderen. Integendeel zou
de algemeeno welvaart van ons land er
door verbeteren en indirect zouden ook
de andere bronnen van voorspoed door
den hernieuwden bloei van den landbouw
worden begunstigd.
Daarom meenen wjj nogmaals de wen-
scheijjkheid te mogen uitspreken, dat Re
geering en Kamer ernstig de zaak der
graanrechten onderzoeken en dairbjj ge
heel afstand doen van alle partjj-politiek,
teneinde onbevooroordeeld een belaug te
bavorderen, dat voor een zeer groot deel
van onze natie eene levensquaestie is ge
worden.
Te Antwerpen en Brussel zjjn groote
toebereidselen gemaakt voor de feesteljjke
ontvangst van laitenaut baron Dhanis,
den overwinnaar der Arabische slaven
handelaars in den Congo, die in eerstge
noemde stad is aangekomen,waar de held bg
zjjne aankomst een fraaie eeresabel werd
aangeboden, en gecomplimenteerd door de
officieren van het regiment, waarbjj baron
Dhanis voor zjjn vertrek naar den CoDgo
gediend heeft. Met hem stapten te Ant
werpen van het stoomschip Wilhelmina aan
wal, PienaSinga enSaidBenAbedi
boudgenooten van het staatsleger. Zjj be
schikten over eene groote macht van man
nen en wapenen, en als om het verbond
met den Congostaat hechter te maken,
gingen zjj op 16 September te Banana
met Dhanis aan boord. Eene prinses,
de vrouw vau den eerste, versierd met
ringen om armen, vosten en in den neus,
eerbiedig aan hare meesteres, die voor een spie
gel stond.
Breng het ontbijt, zei de jonge dame kortaf
zonder om te zien
Barones begon Milka aarzelend in
den tuin.
Wel, wat is er in den tuin vroeg de dame
wrevelig.
Er staan wel meer dan vij ftien mannen en
de Directeur is bjj hen.
Het meisje hield op, want hare gebiedster
wendde zich vlug om en zag haar dreigend
aan.
Ik heb u gezegd het ontbijt te brengen,
sprak de Barones met nadruk en Milka liep
heen.
Nauwelijks was het meisje weg of Agnes trad
aan het venster.
Daar zag ze Siegfried voor de werklieden, en
hunne houding was zoo eerbiedig als stonden ze
voor een vorst. Ze kon aan de lieden zien, dat
Siegfried tot hen sprak, de Directeur stond met
den rug naar haar gekeerd. Agnes ging naar haar
slaapkamer, waar ze dichter bij den troep was.
Siegfried herinnerde zijne lieden aan hunnen
plicht,vermaande hen vlijtig te werken en met de
werklieden van Itotheim en Fernow goede kame
raden te zijn.
Uw kost en inwoning heb ik bij den waard
in Ober-Rotheim besproken, heeft iemand te kla
gen dan wendde hij zich tot mij, echter neem
ik geene ongegronde klachten aan. Indien
iemand uwer nog iets te zeggen heeft, kan hij
dadelijk spreken.
De Directeur zweeg een oogenblik en Agnes
werd eerbiedig bediend door haar slavinnen
in de eetzaal der officieren. Ben Abedi
bracht ook zjjne twee vrouwen en haar
gevolg mee. Bevend stonden die arme
zwartjes zich te warmen in de machine
kamer van den stoomer.
Baron Dhanis wordt vergezeld van
den kleinen prins M' n o u z i g e, den zoon
van Congo Lntete, die gesneuveld is in
den strgd tegen Dhanis' expeditie,
't Is een aardig vriendeljjk kereltje. Zjjn
rood buisje met gouden tressen, zjjn
paarsch fiaweelen broekje,zjjne roode kous
jes en gele schoenen, zjjn rood kepi met
een vergulden kwast op dat grappige
zwarte kopje,doen hem wel een beetje ljjken
op een aapje. Zjjn Koninkljjke Hoogheid
zat op kosten van den Staat worden op
gevoed. Koning Leopold zal de beide
Vorsten en dezen kleinen Prins in audiontie
ontvangen.
Onderwg'l wordt luitenant baron Dha-
n i s vorsteljjke eer bewezen en het volk
jaicht hem aller wege toe, als de held
van den CoDgo.
De Hongaarsche vrjj metselaars-regee
ring rekent er vast op, dat, wanneer het
wetsontwerp om den Israëlitischen gods
dienst op geljjken rang te stellen met den
Christeljjken opnienw ^de Kamer gepas
seerd is, in het huis der Magnaten zal
worden aangenomen.
De meerderheid der Magnaten zal wel
gedwongen worden vóór de wet te stem
men, zoo spreken de vrienden van Dr.
\V e ck e r 1 Te trotsch om te buigen,zi3n
sommige Magnaten er niet tegea op, zoo
als bg de stemming op bet Burgerljjk
Huweljjk is gebleken, ter wille van bjjza-
ken, hun bagicsel voor een oogenblik te
verloochenen en stilletjes vóór de stemming
de zaal uit te sluipen.
Zjj zullen dea moed missen, zeggen de
vjjanden der Kerk verder, om zich langer
te verzetten fegen maatregelen die ook
door hun Koniog worden gedeeld, zoo
niet goedgekeurd.
Als waar is wat Dr. Weckerlé's
vrienden vertellen, dan is Hongarjje prjjs
gegeven en dan is de Keizer van Oostenrjjk,
koning van Hongarjje geen knip voor
den neus meer waard.
Naar wjj uit Rome vememeD, heeft
Z. H. de Paus ia eea gesprek over de
kerkeljjke aangelegenheden in Amerika
zjjn wensch geuit om Mgr. Sa tol li te
behouden als Pauselgk gezant in deVer-
eenigde Staten, tot er een volledig accoord I
heeft plaats gevonden over de hangende I
quaesties. Later, als er eene nnntiatour
gesticht is te Washington, zou de Ioter-
nnntias bg het Nederlandsche Hof, Mgr.
Benedetto Lorenzellide plaats
innemen van vooraoemden Prelaat.
Z. H. Leo XIII heeft M. I s w a 1 s-
k i verzocht hem op de hoogte te hou
den van den gezondheidstoestand van den
Czaar. Onder meer beefs Z. H. den aarts
bisschop Mgr. Mohilen opgedragen,
zjjne harteljjke deelneming te betuigen aan
de Keizerlijke familie.
De Paus hoopt op een spoedig herstel
van keizer Alexander en heeft ver
zocht den zieke hiermede in kennis te stellen.
zag dat een nog jonge man uit de achterste rij
naar voren trad.
Peter Grittner, zei de Directeur streng,
hoe komt gij hier
De man antwoordde zoo zacht, dat Agnes het
niet hoeren kon.
Voor dronkaards heb ik geen werk, hernam
Siegfried luid. Ge hebt geweten, wat u wacht in
dien ge drinkt.
Weder mompelde Grittner iets en eenige an
dere werklieden zeiden luid Behoud hem,
heer Directeur, hij zal weer goed werken. Hij
zal aan vrouw en kinderen denken, zei Kuhnert.
DeDirecteur gaf een teeken met de hand en allen
zwegen.
Uwe kameraden spreken voor u, Grittner, zei
de Directeur, zijne stem klonk door den tuin,
en Kuhnert herinnert mij aan uwe arme vrouw en
kinderen. Om harentwil zal ik het nog eens met
u beproeven, uw vol loon krijgt gij echter niet
eerder in handen, voor ik zie, dat ge u gebeterd
hebt. Ik zal zorgen dat uwe vrouw twee derde
van uw loon ontvangt.Gij moet het met een derde
doen indien u dit niet bevalt, zeg het dan eer
ge begint.
Grittner verzekerde bij hoog en laag dat hij te
vreden was ook de andere werklieden schenen
zeer verheugd over de schikking van den Direc
teur. Deze keek op zijn horloge en zei nu gaat
allen aan het werk. Görlich zal iedereen zijne
plaats aanwijzen.
We moeten vlijtig zijn en van het goede weer
gebruik maken. Ik kom later zien.
Met een vriendelijken groet liet de Directeur
hen gaan.
Mgr. A z a r i a, die eergisteren Kon-
stantiaopel heeft verlaten, zal heden te
Rome arriveeren. Woensdag zal eveneens
d8 patriarch J o u s e f en tegen het einde
van de week de patriarch B e h n a m-
Benni in de eeuwige stad aankomen.
Men weet, dat de drie Patriarchen, als
mede verscheidene RomeiDSche Kardinalen
o. a. kardinaal Langénienx zullen
discuteeren onder presidentschap van Z.H.
den Pans, over de middelen om de schis
matieke Oostersche kerk tot de ware Kerk
terug te doen keeren. Met deze conferen
ties zal ten spoedigste een begin gemaakt
worden.
De gemeente-secretaris van het plaatsje
Scansano, in Toscane, werd onlangs,
krachtens de bepaling der kieswet, die da
beruchte «schrijfproef» vordert, uitgenoo-
digd tot het leveren van het bewjjs, dat
hjj kon lezen en schrjjren. Hjj schreef
toen ter bespotting van dergelgke offi-
cieele eischen zonder aanzien des persoons,
de volgende verklaring:
«Ik verklaar bg dezen, dat ik volslagen
ongeletterd ben en zelfs niet lezen kaD,
wat ik hier schrjjf. Vi nzenzo F ran-
z i, Meester in de rechten.»
Deze fijne ironie mogen de kiesrechther
vormers buiten Italië wel eens in over
weging nemen.
Voor het Hof van Assises te Parjjs is
behandeld de zaak van de <iLibre Parole
Het blad of beter gezegd Ei. Drumont,
hoofdredacteur enM i 11 o t,redacteur,waren
beschuldigd in hnn blad de Magistratanr
te hebben beleedigd en eene ljjst van ge
pleegde onrechtvaardigheden te hebben
bekend gemaakt, in een artikel van 22
Augustus jl. getiteld: «Da Magistratanr
en haar opinie.»
Ed. Drumont is niet verschenen
zooals men weet woont hg sedert lang in
Brussel zjjn mede-redactenr de heer
M i 11 o t was aanwezig, hjj had zjjne
verdediging opgedragen aan den advocaat
A u b a n.
De uitspraak van de jary was: dat de
heer M i 11 o t werd vrijgesproken, en
de zask Drumont ten tweade male
voor de rechtbank zal verschijnen. E d.
Drumont, werd wegens afwezigheid
veroordeeld tot 3 maanlen gevangenis
straf en 250 gulden boete.
Een redacteur van de Gavlois heeft Zola
geïnterviewd over zijn reis naar Rome en
geeft aldus zijn gesprek met den romanschrij
ver terug
Ik vertrek in 't begin van November,
zeide hij, en heb waarlijk nog maar zeer wei
nig tijd om mijne voorzorgen te nemen.
U rekent er zeker op den Paus een be
zoek te brengen, niet waar
Daar weet ik nog niets van en kan ook
niets met zekerheid zeggen voor mijne aan
komst te Rome. Men heeft onjuist beweerd,
dat ik een audiëntie bij Leo Xni aange
vraagd heb en als ik dat doe, dan is het toch
zeker niet eerder, dan nadat ik een onderhoud
gehad heb met verscheidene personen, die ik
daar moet bezoeken. Zonder twijfel ben ik er
op gesteld door den Paus ontvangen tè wor
den, maar eerst wiljik den raad inwinnen van
de personen, waarover ik u gesproken heb.
Als die gunstig uitvalt, welnu, dan zal ik
Agnes maakte onwillekeurig eene beweging
alsof ze wilde terugtreden, Siegfried keek echter
niet op, noch een der arbeiders.
Uwe vrouw zal wel tevreden zijn, dat ge
weer aangenomen bent, zei Kuhnert en als teeken
zijner vreugde, klopte hij Grittner tamelijk hard
op den schouder.
Ik ben niet minder tevreden, hernam Gritt
ner en de Directeur zal zien, dat ik ordelijk kan
zijn als ik wil.
Des te beter voor u, riep de oude Görlich
't moet waar zijn, een man geljjk onze Directeur
vindt men niet iederen dag, hij praat wel niet
veel, doch draagt den werkman een warm hart
toe.
Genoeglijk pratend en lachend gingen de werk
lieden naar bet bosch, terwijl Agnes door hare
kamer wandelde.
Waar heb ik die stem nog meer gehoord
dacht ze Ik weet het niet meer. Toen hij boseh
wachter bij papa was, bevond ik mij op de kost
school en toch weet ik, dat de man reeds tot mij
gesproken heeft, maar waar ergens
Toen Milka het ontbijt binnenbracht, zag
ze hare meesteres treurig in een stoel zitten en
het meisje vroeg angstig of do freule niet wel
was.
Ik ben heel wel, hervatte Agnes en richtte zich
op, heeft papa naar mij gevraagd
Ja, mijnheer de Baron was bezorgd waarom du
Barones niet naar de ontbijtkamer kwam.
Gij moogt papa zeggen, dat ik slecht gesla
pen heb ,- ga nu heen.
Milka ging en de Barones nam een boek om
onder het ontbijt te lezen; ze las echter niet en
