No. 2226. Zondag 23 December 1894. 19de Jaargang Begunstiging van den vreemdeling. BUITENLAND. Aan onze Lezers! BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. Ontmaskerd. Duitschland. Engeland. Oostenrij k-Hongarij e. Italië. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. N TIEND AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels. 50 Cents. Elke regel meer7'^ Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrjjdag-avond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etranglre G. L. DA TJBESf Co., JOHNF. JONES,Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre. Wegens het a. s. Hoogfeest van Kerstmis aal het eerstvolgende nummer van DE NIEUWE HAARLEMSCHE COU RANT in plaats van Dinsdag-voormiddag du Maanda g-a vond worden uitgege ven, het dan volgend nummer Donder- d a g-a vond en voorts weder op den gewonen tijd. Tot de verkeerde gewoonten van ons, Nederlanders, behoort ook die, dat wjj ons spoedig ingenomen betoonen met alles, wat uit den vreemde komt. Soms wordt hetgeen de buitenlander levert mooier en beter gevonden dan hetgeen door onze eigen laodgenooten even degeljjk en eveD goed kan gemaakt worden. Dat cosmopolitisme is ous hoofdgebrek en heeft aan onze Natie, zoowel direct als indirect, reeds zeer veel nadeel berokkend. Het moet de oorzaak zelfs worden gehee- ten van een groot deel van den treurigen toestand, waarin zich verschillende takken van ons volksbestaan tegenwoordig be vinden. Reeds meer dan eenmaal wezen wjj op den achternitgang van den landbouw en de industrip, op de vermindering van de volkswelvaart en de toeneming van het pauperisme als gevolgen van de zacht om het buitenland, de buitenlaudsche produc ten en het buitenlandsch fabrikaat te be gunstigen. Aan niets anders zjjn de treurige toestan den, svelke in de steden en op het platte land worden waargenomen,toe te schrjjven, en wat men ook spreekt van de ziekelijke opvattingen van het protectionistisch stel sel, wjj bljjven de meening toegedaan, dat de zucht naar al wat uit het buitenland bomt, de hoofdoorzaak is vao den maat- schappelijken achteruitgang onzer Natie. Het is niet tegen te spreken, dat sedert de tariefsherziening hier te lande ia 1877 de handel zich buitengewoon heeft ontwik keld. lu sommige opzichten zjjn de groote koopsteden van ons land de stapelplaatsen voor de Europeesche markt. De groothan delaren in Amsterdam en Rotterdam zga dan ook vurige aar bidders van den vrij handel. Vrjj in en vrjj uit, is hun leuze, omdat zij als vrachtvaarders het hoogste belang hebben bij een onbelemmerd ver voer van alle producten. Doch ons vaderland is grooter dan beide genoemde steden. De haudel moge ai in deze plaatsen een rjjke bron van inkomst opleveren, daarmede zjjn de andere streken van ons land niet gebaat. De handel ver meerdert slechts in zeer geringe mate den nationalen rjjkdom. Het is zeer goed mo- gelpk,dat naast een bloeienden handelstand zich eene doodarme bevolking ontwikkeld, welke geheel vresmd bljjft aan voordeelen, die de handel aan enkelen oplevert. Daarom kanten wjj ons hevig tegen het streven van hen, die hoog opgeven van de vrijhandelstheorie. Er zou misschien iets voor te zeggen zijn, indien dit stelsel niet eene geheel onbilljjke concurrentie voor de vaderland8che njjverheid en landbouw in het leven had geroepen. In plaats van ge- FE UILLETON. 4.) (Vervolg.") Getroffen keek Valentine op en een verradelijk rood kleurde vluchtig haar wangen. Hoe komt u op die vraag? vroeg ze in plaats van te ant woorden. Zeg mij maar hoe hij u bevalt. Nu als ik de waarheid moet zeggen niet bijzonder, antwoordde zij een weinig bedrukt. De zieke baalde blijkbaar met verlicht hart adem. Zoudt ge hem niet lief kunnen hebben .Neen Vader, nooit! antwoordde Valentine vastberaden. Adolf is rijk, hij heeft uit Amerika een aan zienlijk vermogen meegebracht, vervolgde de vader en'gij zijt arm, zeer arm. Ik laat u niets na, want bet kleine vermogen van uw moeder. Stil vader, wind u niet op, smeekte Va lentine. Dus zou u niet willen dat ik met Adolf trouwde Neen, neen, riep Zier. Dat niet! v 1 voelde zich zeer verlicht. van den neef viel te zeer J over te laten omtrent ;dcn had zij geloofd -'le, doch zij bad Zij bad ljjkstelling onzer industrie met die in het buitenland, is de eerstgenoemde in veel ongunstiger conditie gekomeD. De vrjje invoer van bewerkte artikelan bijvoorbeeld heeft gemaakt, dat deze voorwerpen, waar voor wij de grondstoffen uit het buitenland moeten betrekken, niet meer hier te lande vervaardigd worden, daar ze veel goedkoo- per door de buiteolaodsclie fabrikanten geleverd kunnen worden. En de iudastriëo, welke slechts gedeeltelijk van het buiten land afhankeljjk zjjn, kunnen zich nog maar met de grootste moeite handhaven. Het gaat niet aan om hier in een kort bestek in bijzonderheden dit aan te toonen. Doch zelfs de vrjjhandelaars moeten be kennen, dat verschillende takken van nij verheid in de jongste jaren hier te lande geheel zijn verdwenen of nog slechts een kwjjnend bestaan voortslepen. Hun rede- neering is echter deze, dat de industrieëa, die niet kunuea bloeien zonder protectie dan ook maar moetsn verdwijnen, en dat de personen, die er zich mede bezighiel den, maar een ander middel van bestaan moeten zoeken. Doch, geljjk wjj reeds zeiden, de handel verschaft slechts aan een beperkt deel der bevolking brood, zoodat er altijl een grooter deel overbljjft, dat ia de njjver heid en den landbouw zjjn middel van bestaan moet vinden. Ea dat grootere deel behoeft de bescherming van den Staat, evengoed als door den Staat de handel dikwerf krachtdadig is gesteund. Of is het geen bescherming, wanneer ten behoeve van de groote koopsteden millioenen wor den ten koste gelegd aan waterwerken en an dere inrichtingen waarvan bjjna uitsluitend de handel profileert? E j zulk eene protectie wordt niet eenmaal door de ngverheid en den landbouw gevraagd. In plaats, dat esne bescherming van deze bronnen van welvaart geld zou kosten, zon integendeel de hefïïug van invoerrechten bij den te gen woordigen toestand van 's lands fioan- ciëa een niet te versmaden inkomst voor de schatkist opleveren. Da invoering van de beide belastingen van den minister Pierson ware voor zeker onnoodig geweest, wannesr eene fiscale tariefsverhooging had plaats gehad. In plaats van versterking van 's land» middelen had men dan kunnen uitzien naar vermindering der belastingen, terwjji als gevolg van den bloei van ngverheid en landbouw de financieele draagkracht der natie grooter zou zjjn geweest. Er is niets, dat pleit voor eene hand having van het tegenwoordig tarief van in- en uitvoerrechten. Da ons omringende Staten, behalve Engeland, heffen van bjjoa alle invoer-artikelon hooge rechten. Zjj overvoeren ons vaderland met hunne pro- dructen, maar beletten iederen uitvoer uit ons land door de zware rechten, die zjj van ons eischen. Wjj begunstigen hnn industrie, bevorderen hun welvaart en drukken moedwillig onze eigen ngverheid den kop in. Wij koopen hunne granen en moedigen den invoer uit het buitenland aan om den landbouw in ons eigen va derland te vernietigen. Indien er dan ook wordt gesproken over zoogenaamde protectie, dan deuken wij steeds aan de ongelukkige keuze van dit woord. Het i» geen protectie, waaneer men de vaderlandsche nijverheid en land- is dan Adolf en wiens leven niet in geheimen gehuld is. Doch nu durfde zij hst niet wagen haar vader zulk eene bekentenis te doen, want zij had er dan bij moeten voegen, dat de moe der van haren geliefde haar niet als dochter wilde erkennen, en haar het huis uitgejaagd had. Dat zou haar vader den dood aangedaan hebben. Stel u gerust, lieve vader, ik zou nooit Adolfs vrouw geworden zijn, tenzij ik daar mede uw vurigsten wensch vervuld had, zeide zij, en streelde hem daarbij langs de handen. Hij trok harr hoofd aan zijne borst en streek hanr langs de zachte bruine haren. Mijn dierbaar kind, God zegene u. Neen, zulk een offer zou uw vader nooit van u begeerd hebben. Zoolang ik leef zou ik niet toege Hij bleef in zijn woorden steken. De deur ging open en tante Constance, een klein, mager vrouwtje met gerimpeld gelaat trippelde de kamer binnen. Dr houdt een rijtuig voor het tuinhek stil en als ik me niet vergis, stapt mevrouw lteehling daar uit. Ik heb het door het keu- konraampje gezien. Zij spreekt nog even met den koetsier, maar ze zal wel dadelijk aan schellen. Valentine werd doodsbleekzij greep de leuning van een stoel om staande te blijven. Welke reden kon die vrouw hebben om haar nu op te zoeken, nadat zij haar eergisteren zoo smadelijk bejegend had Een zoete bedwel - mende hoop steeg in haar op. Kwam zij om «stemming te brengen, om het gebeurde ongedaan te maken, om bij Valentine's vader aanzoek te doen voor haar zoon.. De tegenwoordigheid van haar vader bracht haar tot bezinning. Welke reden mevrouw Rechling ook voor haar bezoek kon hebben, de zieke mocht die niet uit den mond van mevrouw Rechling vernemen, daar zij haar eigenaardige plompe manier had van zich uit te drukken. Het mocht dan goed of kwaad zijn, den zieke kon het niet anders dan nadee- lig zijn. Zij peinsde op een middel om hem op de geschikste manier te verwijderen, toen haar vader haar voorkwam. Komt mevrouw Rechling Zij schijnt vroeger teruggekeerd te zijn en komt u zeker afhalen. De vreugde is van korten duur ge weest, zeide hij op treurigen toon. Ga haar tegemoet, Valentine, en laat haar in den salon, voegde hij er op spottenden toon bij, terwijl hij in de kamer rond keek. Ik zal me spoedig kleeden, want in mijn kamerjapon kan ik de honneurs van mijn huis niet waarnemen.-Kom- aan Constance, help mij naar mijn slaapkamer. De kleine oude dame greep de kussens en dekens van den leuningstoel cn wierp die in het kleine smalle kamertje, dat haar tot slaap vertrek diende. Toen ondersteunde zij haar broeder en voerde hem in een andere kamer, waar zijn gemakkelijk bed en zijn schrijftafel stond. Intusschen was reeds meermalen luid gescheld. Valentine opende de deur en zag mevrouw Rechling met hoogrood gelaat voor zich staan. Waarom doet u niet open? vroeg zjj, n plaats van te groeten, en zij streelt met I bouw door tariefsverhooging in geljjke 1 conditie wil brengen met de buitenlaudsche. Indien dit toch zon geschieden, dan zou niets anders zjjn verricht dan de concnr- rentie voor den binnenlander in even gunstige verhouding geplaatst als die voor den buitenlander. Da liberale theorie bezigt met moedwil den naam van bescherming voor de hef fing van een matig invoerrecht, doch in waarheid is het de S'aat zelf, welke be schermd wordt door het protectionisme, omdat zoowel de directe als de indirecte voordeelen grootendeels ten bate van deu Staat komen. Met genoegen zien wjj den bloei van den handel, maar met nog meer genoegen zouden wg dien bloei beschouwen, indien hij ook het gevolg was van den vooruit gang der binnenlandsche ngverheid en van de welvaart onzer landbouwende bevolkiog, Nü gaat de handel voor een groot deel buiten ons om en brengt hjj slechts voordeel aan enkelen, dan zon de handel een bewjji wezen van dea voor spoed van geheel ons volk en dus ook vrjj wat meer beteekenis bezitten. Hoe gemakkelgk bovendien verplaatsen zich de wereldcentra der handelsbeweging Het is de vraag, of de tegenwoordige gunstige toestand van dsn ban lel zal blijven bestendigi. Eu indien dit eens niet het geval zou wezen, dan zon over zeker aantal jaren iedere bron van volks welvaart zijn verdroogd. Het rjjke Ne derland van weleer zon dan op geljjken voet staan met andere landen, die op een schoon verleden kannen bogen, maar wier tegenwoordige toestand hopeloos is. Wg behoeven geen ongeluksprofeten te wezea om de mogeljjkheid dezer voor stelling aan het licht te doen treden. Waar ons kleine iand met zjjue geringe hnlp- bronnea reeds natuarljjke moeieljjkheden heeft te overwinnen, daar is 't toppunt van onverstand om nog nieawe bezwaren ts scheppen en de nationale takken van bestaan geheel te vernietigen. Zooals wij dus reeds betoogden, onze voorliefde voor den vreemde moet meer bekoelen of tan minste zich niet uiten in ene bevoordeeling van den buitenlander. De vaderlandsliefde,welke ook de voorstan ders van den vrjjhaadel zeggen te bezitten, behoort zich in meer practische richting te gaan uiten, Wjj moeten terugkomen van het tegenwoordig tarief en al die artikelen aan invoerrecht onderwerpen, welker vervaardiging hier te lande een middel van bestaan aan velen kan schen ken, terwjji de landbouw zal geholpen worden met een matig invoerrecht op de granen. Wanneer zal die galden tjjd voor ons volk aanbreken Wg weten het niet, maar wel weteD wjj, dat, indien bjj den tegan- woordigen toestand wordt volharde de welvaart van geheel ons volk in belen- keljjke mate zal afnemen. Frankrijk. Djor het correctioneele Gerechtshof van de Seine is de onvindbare A r t o n, de man, die toen het Panama-schandaal ontdekt werd er van doorging, bjj ver stek veroordeeld tot twee jaar gevange nisstraf wegens misbruik van vertronwen en eenvoudige bankbreuk. Het huldeblijk dat de Duitsche studen ten prins Yon Bismarck op zjjn tachtigsten verjaardag (1 April a.s.) zul len aanbieden, waarmede de Germania den draak heeft gestoken, zal b9staan in bet aanbieden van een monster-adres, gevolgd door eea temea-commers of drinkgelag. De rechtbank te Frankfort heeft uit spraak gedaan in het volgende proces. Iemand leende, zeven jaar geleden, van een makelaar 25000 mark, waarbjj bepaald werd, dat hg het geld kon terugbetalen «wanneer hjj wilde.» De makelaar wachtte jaar in jaar uit, maar de schuldenaar dacht nog niet aan tsrngbatalen. Eindeljjk nam de makelaar zjjn toevlucht tot de rechtbank en deze verklaarde hem ontvankeljjk in zgn eisch. Het vonnis overwoog dat met «terugbetaling naar believen» bedoeld werd dat de schuldenaar niet zou gedwongen worden maar geenszins, dat hjj de betaling tot in het oneindige kon uitstoffen na een termjjn van zeven jaar had de schuld- eischer het volsta recht zgn geld terug te vorderen. In Albert Hall te Landen is eens Ten toonstelling geopend van speelgoed, dat de heer Henry Labouchère uitge ver van de Truth heeft verzameld om met Kerstmis aan arme kiuderen te worden uitgedeeld. Meer dau 27.000 stuks speel goed zgn bjjeengebracht en daarenboven zond een geheimzinnige anonieme gever 11.000 nieuwe six-pences. Deze laatste beeft nu reeds verscheidene jaren achter een dezelfde mildheid betoond. De heer Labonchère heeft groot succes op zjjn werk, dat hjj na 15 jaren geledeD, is begonnen. De Tentoonstelling zal bezocht worden door den Hertog vau Saksen-Coburg, terwjji de koninklgke familie en de pers hem stean verleenen. Voor Hongarjje breken nu Da al h6t lgden betere dagen aan. Dr. Weckerlé, de minister-presileat heeft tijdens zgn be zoek aan keizer FransJozef te Wee- nen, zgn ontslag gekregen; het minis terie zal de loopeode zaken tot na Kerst mis afdoen en daa hoogstwaarschjjuljjfc de bjjl er bjj neerleggen. Te Weenen is huiszoeking gedaan bjj eene firma, die reeds sedert twee jaren bestond en haar bestaan vond uitsluitend in het verkoopen van gestolen goederen. De «toko» van de firma FranzFreier is door de politie gesloten en een tiental firmanten en leveranciers werden in hech tenis genomen.Vele winkeliers leden schade door de practjjken van hunne bedienden, die groote hoeveelheden aan de alles koo- pende firma F r ei e r leverden. De omvang van de bedriegerszaak bljjkt wel hiernit, dat vjjf vrouwen voortdurend bezig waren met sorteeren en rangschikken der «inkoo- pen». Bjj karrevrachten kwamen sontjjds gestolen goederen aan. Ten paleize van den Vorst-primaat van Hongarjje, Mgr. Vassary, zgn de Aartsbisschoppen en Bisschoppen van het land in conferentie bgeen geweest. De nitslag der beraadslagingen over Kerkeljjk- Staatknndige wetten zgn tot hiertoe geheim haar fijnen zakdoek langs het voorhoofd, waarop ondanks de koude, groote zweetdropp els parel den. Neem me niet kwaljjk, mevrouw. Ik kwam, zoodra ik hoorde schellen, antwoordde Valentine beleefd maar koel. Mevrouw Rechling antwoordde met een glim lach en een beleedigend schouderophalen. Zij drong het meisje voor zich uit de kamer in, waar zij zonder complimenten, op de sofa plaats nam. Valentine stond daar en wist niet wat zij er van denken moest. Gedurende het jaar, dat zij bij mevrouw Rechling in betrekking geweest was, was zij aan menige wonderlijke eigenaar digheid dier dame gewoon geraakt, maar zij kon niet begrijpen, wat dit bezoek en zulk een handelwijze te beduiden hadden. Nn, dat had n zeker niet gedacht, dat ik zelf komen zou begon mevrouw Rechling en zette daarbij een gezicht, dat naar zij meende, veel waardigheid toonde. Die eer heb ik inderdaad niet verwacht, mevrouw Neen, een eer wilde ik u daarmee niet aandoen, viel mevrouw Rechling haar in de rede. Het is alleen aan mijn domme goed hartigheid te wijten, dat ik hier kom en de zaak niet dadelijk aan de groote klok heb gehangen. Valentine keek haar met groote oogen ver wonderd aan. Wat bedoelde die vrouw eigenlijk Zij deed haar best oi i den loop van haar gedach te te raden, en meenende dat haar woorden doel den ophaar verht<uaing tot Koenraad Rechling, In Oravica, in Zuideljjk Hongarjje (comitaat Krasso Sïöreny)is eergisternaoht eene hevige aardbeving geweest. De golf beweging duurde een minuut lang. Ette- ljjke huizeD vielen in, vele muren spleten, daken en kroonljjsten kwamen naar be neden. In den vroegen morgen werden een paar zwakke schokken waargenomen. De inwoners vluchtten uit hunne huizen en brachten, de strenge kou trotseerende, den nacht buiten door. Ook in Deva, aan de Maros, deed zich dien nacht eene lichte aardbsring voor. Ze richtte geen schade aan. Te Rome komen aanhoudend troepen aan om het garnizoen te versterken. De Italiaansche regeeriug schjjot zesr onge rust te zjju over de dingsu die kome: kunnen. Bljjkens berichten uitMassowa hebban zes compagnieën Italiaansche troepen in de richting van Halai Batago, het hoofd der Okoeleskoesai's, aangevallen en ver slagen. Zjjue aanhangers leden ontzag lijke verliezen en sloegen op de vlucht. De Italianen hadden 10 dooden en 20 gewonden, allen inboorlingen. De jongste gebeurtenissen in Italië hebben het uitzicht op verbetering van den ongunstigen economischen toestand voor het tegenwoordige vernietigd, zjj hebben het prestige van het land zeker niet verhoogd en zjj hebben ook, volgens de meening van den Weener correspon dent van de limes, de kans op hernieu wing van het Drievoudig Verbond nog geringer gemaakt dan zjj in de oogen van velen reeds was. De correspondent schrgft aan zgn blad «Men had reeds voorzien, dat dar ver nieuwing van het Drievoudig Verbond (dat in 1893 afloopt) ernstige moeielgk heden ia deu weg stonden. Wat na in Italië gebeurt, heeft het uitzicht niet ver beterd. «Zonder twjjfel zullen de drie Mogend heden hare verplichtingen nakomen, zoo- laog zjj door het verdrag verbonden zgn maar wat zal geschieden als dit niet meer het geval mocht zgn, is onzeker, «Er zgn zoo vele ingrjjpende veran deringen gekomen in den toestand sinds de Triple Alliantie tot stand is gekomen, dat hare bepalingen ternauwernood zallen voldoen aan de eischen van den nieuwen stand van zakeu. «Het oogenblik is echter niet geschikt om in bijzonderheden de kansen na te gaan, welke voor of tegen het voortbe staan van het Drievoudig Verbood plei ten, en het is moeiljjk zich eene internatio nale oombinatie te denken, die met zooveel welslagen voor de handhaving vau deu vrede op het vasteland zal zorgdragen als het Drievoudig Verbond heeft gedaan.» Toch voedt de correspondent van het City-blad nog de hoop dat het verbond vernieuwd zal worden eu daarom wil hjj het Italiaansche volk op het nadeel wjj- zen dat een nationaal schandaal het land zal berokkenen. Da Triple Alliantieheeft als een middel tegen het teruggeven der Kerkeljjke Staten aan den Paus moeten die- Den en heef', het hare bjjgedragen in de el lende die Italië bebeerscht. antwoordde zijO, mevrouw, u behoeft niet bang te wezen, dat mijn rader zijn toestemming za.1 geven tot mijne verloving met een jonkman, wiens moeder haar goedkeuring daaraan niet wil schenken. Thans sloeg mevrouw Rechling de handen in elkaar en riep Hé dat is niet onaardig verzon nen. Ge zet nog een hooge borst en spreekt van een verloving. Aan zulk een dwaasheid denkt mijn Koenraad niet meer dit goede is er tenminste uit voortgekomen. Het was of een tweesnijdend zwaard door t alentine's hart ging. Had Koenraad werkelijk nu reeds toegegeven om van haar a f te zien cn was zijn moeder gekomen om dezen triomf te verkondigen en zich te verlustigen in haar smari? Zoo iets was van de hardvochtige, onbeschaaf de vrouw te verwachten, maar niet zooveel laffe wankelmoedigheid van haar zoonIn haar gedachten vergaf het jonge meisje den geliefde reeds het onrecht, dat hij haar had aangedaan. Koel, bedaard, antwoordde zij Ik begrijp u niet mevrouw. Werkelijk niet vroeg mevrouw Rechling met een bonenden lach! Sedert eergisteren schijnt ge moeielijk van begrip te zijn geworden. Ik zal daarom duidelijker zeggen wat ik meen. Daarmee zylt ge mjj verplichten mevrouw Rechling Wat verlangt u van mij Nu ben ik die voornam^ maniereu "iel mevrouw op ruwen toon uit. Stel u tocV aan, u weet heel goed waarvoor ik V - Ik herhaal u, dat ik di> zoek u, het tr indeljjk te ec Nu, vooruit dan 1 spv'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1894 | | pagina 1