No. 2258.
Zondag 10 Maart 1895.
20ste Jaargang
Het heil van den werkman,
li II I T H L 4 X 1».
De samenzweerder.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
50 Cents.
7
Duitschland.
Frankrijk.
China en Japan.
Engeland.
Italië.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
Yoor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
f 0,85
1,10
1,80
0,03
Zij die zich met ingang van 1 April
a. s. voor minstens 3 maanden op dit blad
abonneeren, ontvangen de in deze maand
verschijnende nummers gratis, terwijl
zij tevens recht hebbenvoor zoover de voor
raad strektop de premieDE ERFENIS
EEN ER MOEDER door Julius, een
boeiend geschreven novelle tegen den geringen
prijs van 0.30.
Bjj de Tweede Kamer was in de afge-
loopsn week eene motie in behandeling,
waarvan de strekking naar onze meaning
uitmuntend was om eens aan den dag te
stellen, boe groot de liet Je der radicalen
voor den werkman wel is.
Geljjk aan onze lezers bekend is, trach
ten de radicalen het steeds zoo voor te
stellen, dit zjj eigenlijk maar alleen de
belangen van den werkman willen behar
tigen. De cndsre politieke partpen zorgen,
naar de radicalen beweren, slechts voor
de belangen van de meer gegoede standen.
Eerst sedert hun optreden is er voor den
werkman nitzicht op verbetering van zijn
lot, dat tot nu toe door de radicalen niet-
menschwaardig wordt genoemd.
Dat monopolie van liefde voor den
werkman trachten de radicalen op alii
mogeljjke manieren te bewgzen. Het ver
zekeren van politieken invloed aan den
werkman door hem te doen deelnemen aan
de verkiezingen voor de vertegenwoordi
gende lichamen in den Staat is een van
de middelen, om hunne toegenegenheid
voor den werkmansstand te betoogerEn
nu de radicalen het zoover hebben gebracht,
dat de kiesrecbtqaaestie aan de or Ie is
gesteld, na behoeven zij een nieuw mi 1de',
dat door hen gevonden is ia het vriag-
stuk der bepaling van een minimnm-looo
en een maximum-arbeidsduur voor den
werkman.
Het was de heer Gerritsec, de in
de Tweede Kamer deze zaak ter sj rake
bad gebracht door bet voorstellen van eene
motie, waarbjj de Tweede Kamer zou
uitspreken, dat zg het weuseheljjk oorleelt
om bij de uitvoering van bouwwerken van
Rjjkewege in Gemeenten, waar het ge
bruikelijk is bjjzondere bepalingen omtrent
loon en arbeidsduur in bestekken op te
nemen, met dat gebruik rekening te
houden.
Ten duidelijkste is het gebleken, dat de
bedoeling dezer motie geen andere was
dan om de onvergankelijke liefde van de
radicalen voor dan werkman nogmaals
breedvoerig te betoogen ten aanhoore van
het geheele Nederlaudsche volk. En of
dd door het ontwikkelen dezer sympathie
voor éan der standen vat» da samenleving
eene onverdedigbare uitbreiding der Staats
bemoeiing wordt gepredikt; of de belangen
van slechts éen klasse der maatschappij ten
koste van alle andere eenzjjoig op den
voorgrond worden geplaatst; of nu de
practjjk in tegenspraak komt met de vurige
wenschen van dea voorsteller der motie
en of ton slotte bet belang van den werk
man door de verwezenlijking van de
idealen van de i heer Gerrritsen werke
lijk zou worden gediend; dat alles ver
zinkt in het niet, wanneer er slechts eene
gelegenheid zich voordoet om huog op te
FEU 1 L L E T O N.
Vervolg.)
4.)
Yoor het eerst vestigden haar lichtkleurige
oogen zich weer doordringend op hem. Zelfs
bjj het schemerlicht der half opgebrande kaar-
en zag zij hoe bleek en verwrongen zijn gelaats
trekken waren.
Prins, stamelde zij in eene opwelling van
onbeschrijflijk berouw, ik hen heden morgen
onrechtvaardig geweest
Iwan haalde de schouders op zijne hand
steunde zwaar op de eikenhouten schrijftafel naast
hem, maar zijne stem klonk zeer bedaard, toen
hij antwoordde
Denk daar geen tweemaal over na. Alles
is goed zooals het is.
Neen, zeg dat nietik was een monster
van ondankbaarheid.
Ik heb nooit erkentelijkheid tusschen ons
gewenscht. Stel u dus gerust.
Zijne kalmte pijnigde haar meer dan de hard
ste verwijten hadden kunnen doen. Zij ontnam
haar de kracht voort te gaan en al wat zij kon
▼ragen was
Gij hebt mijne broeders gewaarschuwd, niet
waar
Ja, jonkvrouw.
Wanneer denkt gij dat zij hier kunnen zijn?
Indien dit bericht hen tijdig bereikt, om
8 uur. Weer ontstond er stilte tusschen hen.
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en Z A T E R D AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
geven van de ellende, waarin de werkman
thans verkeert, on van den gelukstaat, dien
hij zal outvaugen, wanneer de radicale
droombeelden worden verwezenlijkt.
Dat de Staatsbemoeiing weder eene be-
denkeijjke uitbreiding erlangt, wanneer
eenmaal zal worden bepaald, wat in de
motie van den beer Gerritsen als
wenschelgk werd voorgesteld, behoeft met
breedvoerig te worden uiteengezet. De
Staat begeeft zich daardoor op het gebied
vau het sociale leven. Hij grjjpt in op
een terreiö, waarop geen stilstand of te
ruggaan mogeijjk is, maar voortdurend
meer wordt geëhcht en telkens dieper in
gaan noodzakelijk is. Zijn het eerst alge-
meeoe regelen, die de Staat stelt, allengs
wordt bij er toe geleid om zich meer in
de details te begeven tot eindeljjk de so
ciaal-democratische toekomst-staat is be
reiktwaarin alle individualiteit ten doode
is gedoemd en slechts eene gewelddadige
omwenteling in staat zal wezen om aaD
de op nieuw ontwaakte persoonlijkheid
recht te does wedervaren.
Dit wat betreft de qaaestie der uitbrei
ding van de Staatsbemoeiing. Hoe eenzijdig
de werkmansbelangen op den voorgrond
worden geplaatst, blijkt hieruit, dat zeer
terecht in de Kamer de opmerking werd
gemaakt, dat volstrekt niet gedacht wordt
aan de werkgevers, vooral die op het
platteland. Dezen zullen voor het grootste
deel onmogelijk kunnen voldoen aan de
wettelijke bepalingen, die de radicalen
hun zoo gaarne willen opleggen. Een tijd
lang zal het nog gaao. De werklieden
zullen hooger loonen ontvangen en minder
uren te werken hebben. Maar langzamer
hand moeten de werkgevers uitgeput raken
en in plaats dat- dan de werklieden voor
deel hebben van de bescherming, welke
de Staat verleent, zullen zij er de groot*
naweeën van ondervinden. Z(j worden ten
slotte zeiven het kind van de rekening.
Op het oogen blik wordt hieraan niet.
gedacht. Da schitterendste luchtkastelen
worden den arbeider voorgetooverd. Droom
beelden van maatschappelgken welstand en
van een gemakkelijk leven doen zich aan
ziju oog voor en daardoor aangelokt, laat
bjj zich verleiden om met graagte de wel
daden aau te nemen, welke het radicalisme
hem aanbied. Doch de reactie zal zeker
komen en deze reactie zsi hem doen terug
verlangen naar den tijd, toen meerdere
vrgheid voor werkgever en werknemer
bestond en geen dwangjuk van wettelgke
maatregelen de bewegingsvrijheid be
perkte.
Ge'ijk we zoo even opmerkten, verzet
de practgk zich ten etelligste tegen den
door da radicalen gewenschten maatregel.
In theori» moge bet schoon klinken, dat
de Staat optreedt als de beschermer van
de economisch z vakken in Je samenleving
doch deze bescherming zal allengs ont
aarden in het verleenen van alle macht
aan hen, die men thans zoo gaarne als
de economisch zwakken aanduidt. Dan zal
aan de werklieden de bevoegdheid zjju
gegeven om als meesters van hun werkge
vers op te treden en da daaruit ontstane
wanverhoudingen zullen doen ziet), dat de
radicale theorie gebaseerd is op een leugen,
die in een kleed van waarheid is gehuld
geweest.
Gij zult tot na de begrafenis in dit dorp blij
ven, niet waar hernam zij eindelijk met inspan
ning.
ik zal blijven zoolang gij alleen zijt; daarna
roepen andere plichten mij vau hier.
Andere plich en herhaalde zij werktuige
lijk. Uwe ouders zijn immers zelf nog in lang
met op Sterna terug.
Ik keer ook niet naar Sterna weer.
Maar dan zijt gij immers vrij, nog te blij
ven als ik het u verzoek.
Gisteren was ik dat nog geweestik tele
grafeerde echter heden tevens aan eenige vrien
den te Warschau, dat ik nog binnen tweemaal
24 uren bij hen zou wezen.
Alma wierp het hoofd met eene trotsche be
weging achterover.
Dan zal ik u ook niet terughouden, zeide
zij. Ik begrijp te goed dat gij er behoefte aan
gevoelt na al deze treurige tooneelen feest te
vieren.
Iwan gaf geen antwoordhij liet zich op
eenen stoel neervallen en hief de oogen niet
meer naar haar op.
Zij ook wilde hare plaats weer innemen aan
de zijde baars vaders, maar er was iets, dat haar
drong haren hoogmoed te overwinnen en, stil
blijvende staan, zeide zij op onvasten toon
Ik vrees dat mijne woorden p pijn hebben
gedaan
- Vergeet dat, antwoordde hg snel.
Er komt een oogenhlik waarop men beter
doet voor goed van elkander te gaan, omdat
de haat, dien men elkaar toedraagt, nog en
kele wreede gezegden naar onze lippen zendt.
.iffTS/UNMEMJJ
Slff
pRIJS DER ADVERTENTIEN.
Yan 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compaqnie Générale de Publicité Etrangère
G. L DA UB E 4* Co., JOHN. F. JONES, Succ., Parijs 31te Faubourg Montmartre
In de Kamer werd door de voorstanders
der motie zoo op den voorgiond gesteld,
dgt zij een zeer onschuldig karakter had,
dat zg volstrekt geeu dwang beoogde en
dat de Staat ook volstrekt niet verplicht
zal zjju te volgen, wat in verschillende
gemeenten omtrent minimum-toon en
maximum-arbeidsduur is bepaald. De radi
calen betoogden, dat het alleen de bedoe
ling is om den Staat bij de uitvoering
van bouwwerken in Gemeeuteu, waar hel
gebrnikeljjk is bijzondere bepalingen om
trent loon en arbeidsduur in de bestekken
op te nemen, met dat gebruik rekening
te doen houden.
Maar, zoo werd terecht gevraagd,in
dien de motie werkelgk zoo onschuldig
waarom moest de Kamer er dao
was,
mede worden bezig gehouden, en wel nu op
dit oogeublik?
Doch het beweren van de onschuldig
heid der motie is slechts schijn geweest.
Men wilde, dat de Staat zich geheal zon
onderwerpen aars bepalingen, geheel buiten
zgue medewerking gemaakt, aaa bepa
lingen, die niet alleen door Gemeentebe
sturen doch ook door maatschappijen en
particulieren waren in het leven geroepen.
De Staat zou dus ondergeschikt gemaakt
worden aan hetgeen door anderen, die
volstrekt geen rekening hadden gehouden
met het karakter vau den Staat als werk
gever, was voorgesteld.
Werkelgk, er was geen enkel gegrond
motief aau te voeren, waardoor deze motie
in het waarachtig belang «au eaüe klasse
der samenleving eu nog veel minder in
dat van de maatschappij in baar geheel
gerechtvaardigd kon heetee.
Nogmaals verklaren wü daarom, dat
het dea voorstanders er vau meer de be
doeling is geweest om getuigenis af te
leggen vau hun sympathie (wij zouden
haast zeggen vereerin^) voor den werk
man dau we! om sjjn belang te dienen.
Bij de aenstaaude behandeling van nog
audere aanhangige moties, zoowel als bg
de nieuwe Kieswet, zullen van deze ver
goding vau dau werkman nog wel meer
staaltjes worden vertoond. Man waehte
zich echter voor deze werktnaasvriendao,
omdat hun liefde zich slechts bepaald tot
woorden eu zij de daden willen overlaten
aan don Staat, waarvau zjj alles hopen en
verwachten, terwjjl, naar wij vast over
tuigd zjjn, al een het persoonlgk optre
den tan gunste van den werkman iets voor
zjjue toekomst kau oplevereu.
eden avond echter zullen wij voor altijd sehei-
den, laat het tot dan wapenstilstand tusschen
ons zijn.
- Indien gij het betreurt tot zoolang te moe
ten wichten, mompelde het jonge meisje,
laat u dan niet terughouden door de gedachte
aan mijne eenzaamheid. Ik ben niet vreesachtig
van aard
IwanKaroskine was overeind gerezen in zijne
oogen schitterde een koortsachtig vuur.
Gij verjaagt mij dus, sprak hij somber, ten
tweede male denkt gij het noodzakelijk, mij een
dier zweepslagen toe tc brengen, zooals alleen
eene vrouwenhand die ongestraft kan opleggen.
Welnu, evenmin als gis eren zal ik mij van uwe
zijde laten verdrijven. Nog een uur zult gij mij
in de nabijheid moeten dulden, want ik kan hier
noodig zijn zoo lang gij u alleen bevindt. Maar
aan den langsten dag komt een einde en daar
na zweer ik u, dat gij mij niet weer zult zien.
Gij verstaat mij verkeerd, maar gij wilt
het, geloof ik Het zij zoo, indien gij mij geen
vergiffenis schenken kunt.
En naar den doode terugkeerende, wierp zij
zich aan zijne zijde neer en verborg het hoofd,
in de dekens om hare brandende tranen te ver-
hergen.
Bij den aanblik harer droefheid trad Iwan
op haar toe.
Ik hoop niet, dat ik uw verdriet vermeer
derd heb, sprak hy zacht. GijzelYC zult misschien
in later jaren kalmer oordeelon on inzien, (lat
ik mijn leven gegeven zou hebben, om dat van
uwen vader te redden. Dan, als ik ver, waar
schijnlijk heel ver van hier zal zijn, zult gij tot
Keizer Wilhelm, die, gaarne doet
uitkomen persoonlgk groote waarde te
hechtan aau eene verbeterinsr van de bf-
trekktDgen van Duitschlaud met Fraobrjjk,
heeft gffast bem alle beschou vingen over
dit onderwerp in de Fransche dagblad
pers onverschillig of zij vriendschap
pelijk dam wel vjjaudig van inhoud zjjn
woordeljjfe voor te leggeD, met toelichtin
gen betreffende de bladen en de schrij vers
De afgevaardigde Ah! wart die
in den Rjjbsdag de namen van roofdieren
parasieten, cholera-baeillen en g-spuis toe
gepast beeft op alle Joden zonder onder
scheid is door don voorzitter Y o n Le-
v e t z o w, volgens de afgevaardigde Rich
ter te Iaat, dus niet voor het uitspraken vau
die woorden tot de orde geroepen. «Bij eene
dergerljjke, door den President gedoogde
vrgheid van schelden,» zeide Richter,
«verliest de Duitsche Vertegenwoordiging-
At laatste restje barer waardigheid, e.i
dieper kan ze nu iet ziuken!»
De Freisinnige Zeitung daalt na dit ge
val mede, dat in parlementaire krirgen
reeds overwogen was, of men niet zou
protesteeren tegeu de wijze waarop de
heer Levetzow als voo:zitt8r opge
treden is. Deze geschiedenis doat het blad,
opoienw de vraag rjjzen, of Levetzow
niet als voorzitter van den Rijksdag zjju
zenuwgestel overspannen heeft en door
een ander behoort vervangen te worden.
DeFigaro kan den heer F a u r e, presi
dent der Repabliek niet mei rust laten,
al zijn doen eu laten gaat het blad na.Nn
word gezegd, dat F a n r e op weg is om
een populair man te wordeD, waut bij
heeft de kazerne Chateau d'Eau bezocht
en daar de soldaten die naar Madagascar
vertrekken, toegesproken.
Di Fransche regoaring moet bjj bet
welslagen der expeditie naar Madagascar,
het plan hsbban, alle Fransche koloniën
iu Westeijjk Afrika onder één bestuur te
brengen en dau tot gouverneur te be
noemen deo bekenden generaal Dodds.
Te Parijs heaft men de tnedeleeling
ont«angeD, dat de Dmtsche regiering be
sloten heeft deel te nemen aan deWereld-
teutoonffelliag die in 1900 ia Frankrijk's
Hoofdstad zal gehouien wordeD.
Een hevig gevecht is geleverd bjj den
aanval van Nioetsjang door de Japansche
troepen onder bevel van generaal Nad-
h o e. Zij vielen de stal die door de Ch -
neezeu verdedigd werd van het Zuid-Oosten
aan en bombardeerden gedurende twee aren
laug uit een groot aantal vuurmonden de
wallen der slad zoo hevig, dat de Chmee-
zen genooizaakt werden zich in de stad
terug te'trekken om zich in de huizen te
verschansen. Uit de vensters en vau de
daken schoten zjj op de Japanners, die
door ds smalle straten der stad avanceer
den. De Japanners kwamen slechts lang
zaam vooruit; elk buis werd een fort, dat
veroverd moest worden. Deu geheelen dag
duurde het ge.echt, dat hier en daar ia
een vreeseljjk bloedbad ontaardde. Eerst te
11 uur 's avonds had alle tegeuslaud op
gehouden. De Chiueez8u bebbsn zich dap
per gedragen. Bjjua 2000 Chineezen zjjn
gesneuveld of gewond, 600 zjja gevangen
genomen, 10 kanonnen en eene groote
hoeveelheid ammunitie en vivres zjju buit
gemaakt. Dd Japanners verloren meer dau
300 man nan dojden en gewonden.
Volgens berichten u t Haitsjing hadden
de verkenningen van generaal Nodzoe
uitgewezen, dat de ChineezeD zich bjj
L'aujang woder vereeuiga hadden, waarop
de brigade van generaal Katsoerabet
beval kreeg ben aldaar ten spoedigste aan
te taffen. De Chineezen bieiden nergens
stand en ontruimden zonder strj.:d Kan-
uzclve zeggen, dat zij die uit ons bestaan ver
dwijnen, evenals de doodeu recht hebben op
vergetelheid van eiken wrok, en zoo zal er zelfs
tusschen ons nog vrede kunnen komen.
Zijn toon was zoo zonderling geweest, dat zij
hem aanzag, verschrikt door een plotseling
voorgevoel.
Gij spreekt vau heengaan, ver van hier
Waarheen vertrekt gij
Laat mij dat zwijgen. Het is zonder be-
teekcuis voor u.
Ik wil het weten, zeg het mij.
Welnu dan (lit tenminste kan u geen
leed doen. Ik heb naar Warschau geseind dat
ik deel zou uitmaken van de nieuwe beweging
die zich daar voorbereidt. Het vaderland alleen
heeft nog waarde in mijne oogen.
Alma was overeind gesprongen, zoo bleek als
een doode haar groote oogen staarden hem aan
met eene uitdrukking van waanzin.
Gij hebt dat niet gedaan, niet waar mom
pelde zij op smeekenden toon, zoo het u het
schavot niet te gemoet doet treden, zal het lot
dat u daarna zou wachten, toch een leveiul be
graven zijn. O roep u geen droombeelden voor
den gee»t. Ook al stond goheel l'olen weêr als
één man op, Rusland is honderdmaal sterker
en de ondervinding heeft het ons geleerd, dat
geen vreemde mogendheid ons ooit te hulp komt.
Ik bedrieg mjj daaromtrent ook geen oogen-
blik, sprak iwan hoofdsohuddend Neen, onze
poging zal door geen welslagen bekroond wor
den, maar toch zal zij nuttig wezen, in zooverre,
dat zij Rusland bewijzen zal, hoe het bloed der
martelaars nog in de aders van het tegenwoor-
tbosanfoa en Sjahofoa, welke sta 1 Lianja g
bestrjjkt.
De reeds lang verwachte en zeer ru
stige crisis in da Engelsche laarzeuf-.br.e-
ken is uitgebroken. Hst laarzenmakers-
verbond heeft aan de leden van ie
fabriaksverboud kennis gegeven dat bet
werk zai worden gestaakt ten gevolge van
de door de laarzenmakers bestreden in
voering van machinerie. Het fabrikanten-
verbond hoeft daarop gisteren te Leice ff er
besloten alle 800 fabrieken van hef ver
bond met hare 200.000 arbeiders te sluiten.
De Voce della VeritiX, to Rome, bespreekt
nu en dan zeer kernachtig de godsdienet-
looze moraal bjj het verdedigen van den
Roomsch Katholieken godsdienst. Dej eug-
dige Redactie aarzelt Diet de waarheid te
verkondigen en heeft er bljjkbaar pleizior in,
menige staaltjes mede te deelen dieallerba-
spotte.ijkstworden aangevoerd om hethuwe-
lijk voor dezen of genen ambtenaar van den
burgerlijken stand gesloten, te ontbinden.
Het blad geeft eene illustratie op de parodie
van eene vereeniging, welke den naam
draagt vau «burgerljjk huwelijk.»
jjTe Parjjs, zegt het blad, wordt druk
gesproken over eene aanvrage tot echt
scheiding tusichen twee jonggehuwden,
liaden met een groot fortuin en welbe
kend in de wereld, «waarin men zich
vermaakt.»
Wat is daarvan de oorzaak?, 7Z
Da vronw voert als grief aan, dat de
snit van haars maus kleeren haar volstrekt
niet bevalt, evenals zjm buitensporig hooge
halsboorden haar afsehuweljjk voorkomen;
de man van zjja kant beklaagt zich o iet
de aanhoudende huiseljjke twisteD, door
zjjne wederhelft veroorzaakt.
Er zjjn, zegt de Voce»meerdere echi-
scheidingen uitgesproken op grond van
dergelgke dwaze eu belacbeljjke motieve
Bekend is o.a. de veelbesproken eour-
schei ling vau Lord en Lady Oxford te
Florence. Na zeven weken ondt r storm u
eu orkanen in het huwelijk te hebben
rondgedobberd, scheidden zij van elkamu-r
omdat volgens haar zeggen Lord O x f o r d
«iet wilde dat zjj meer dan twee
kloutje3 suiksr in haar thee nam, terwijl
de Lady er gaarne vier in belief J Do
Lord, van zjjn kant, beweerde, dat ziju
redenen geheel audere, veel gewichtiger,
waren. Zijne vïouw weigerde n.I. steeds
voor bet souper toilet te maken eu baai ie
de klontjes suiker niet met een lep i j"
maar met de vingers uit deu suikerpot!
Zulke ergerlijke dwaasheden, merkt de
«Foce» terecht op, toonen hoe ernstig
men het in de godsdieostlooze moraal op
vat met het «burgerlijk huwelgk», wa a'iti
de luimen en grillen van wispeltarige
karakters vaak de eerste viool spelen.
Z. H. Leo XIII heefc zijne afkeu
ring te beunen gegeven over de verslapping
van de kerkeljjae tucht.
De Paus is voornemens eerstdaags een
schrjjven uit te vaardigen, waarin de gren
zen van de deelneming der Katho!ieken
aan de sociale bewegiog worden aange
duid. Naar dat schrjjven zien velen reik
halzend uit ten einde de verwarring kan
tiodigen die is ontstaan en die do b
dig geslacht bruist, cn hoe wij tegenover gausch
Europa den dwingeland durven herhalen, hoe
misdadig hij is een helden volk tc verdrukken
en te folteren. Dat is het eenige wat wij berei
ken kunnen, doch het is waard er voor te sterven.
Heeft het leven dan alle waarde voor u
verloren? Bedenk, dat gij eene moeder bezit.
Zij heeft nog andere kinderen als i k de
naam zal door mijne neven voortgezet worden,cn
naast hunne droefheid zullen mijne ouders zich
toch ook verheugen over hot bewustzijn, dat hun
zoon als otter voor het vaderland is gevallen.
Prins Karoskine, zeide het jonge meisje
langzaam, ik heb het recht niet, üw besluit aan
het wankelen te brengen; maar zeg mij ten minste
dit ééne sedert wanneer hebt gij hetzelve op
gevat Nog slechts enkele dagen geleden scheen
een dergelijk voornemen nog verre van vast bij
u te staan.
Enkele dagen kunnen veel veranderen,
antwoordde hij,'den blik neerslaande. Ien alle
tijde heb ik mij aan de zaak van Polen willen
toewijden, ik geloofde echter het oogenblik nog
niet gekomen, en daarbij, mjjne ziel was nog
niet krachtig genoeg ik droomde nog van uren
van geluk mijne moeder las in mijn hart als in
een open boek, den dag, waarop zij zeide, dat
liefde alleen mij redden kou.
Maar waarom hebt gij dan ten minste niet
gewacht, of zij uw pad niet zou verlichten
Het was als hadde Iwan hare laatste vraag
niet gehoord, want op zachtcn toon ging hij
voort
Wordt vervolgd.)
