No. 2273.
Donderdag 18 April 1895.
20ste Jaargang
De hoop des vaderlands.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Ue samenzweerder.
Oostenrijk-Hongarije.
China en Japan.
Duitschland.
Engeland.
lüRLUSm (OME
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
X»TMAlNliKN DKAT
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
50 Cents.
7»/,
AGHTE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangére
G. L. DA UBEf Co., JOHN. F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montrnartre
Zeer terecht heeft men de hoofdstad van
°ns land vergeleken met een der voornaam
ste steden van Italië en Amsterdam be
hoeft zich den Tbjjuaam van Venetië van
het Noorden niet te schamen. Maar ook
'n een ander opzicht kan men de hoofd
stad des Rijks thans met andere kleinere
Italiaausche plaatsen vergelijken en daar
over heeft Amsterdam zich wel te schamen.
Indien wjj hierbjj in de eerste plaats
do hoofdstad noemen, dan is het omdat
de reden, welke tot die vergelijking aan
leiding geeft, zich het meest en het krach
tigst ia Amsterdam openbaart. Waarop
die vergeljjking betrekking heeft,zullen onze
lezers dadeljjk begrjjpen, indien wij her-
'oneren aan de feiten van straatroof, bal
dadigheid en straatschenderij, waarvan
®en in de laatste tjjden herhaaldelijk mel-
ding vindt gemaakt en die inzonderheid
te Amsterdam plaats hadden.
Wanneer wjj lezeD, dat in een of ander
slein Italiaansch dorp de bewoners zjjn
°Tervallen door eene rooverbende, die zich
met geweld van de eigendommen der dor
pelingen meester maakte en weer ijlings
verdweeD, dan zjjn wjj geneigd te zeggen,
dat zoo iets dan ook maar alleen daar te
lande kan gebeuren en wjj hier in ons
gezegend vaderland voor dergeljjke schan
delijke tooneelen zijn bewaaid.
Maar hetgeen dezer dagen valt waar te
lemen, zoowel te Amsterdam als op ver-
aohillende andere plaatsan, moet toch wel
aan de grootste optimisten de overtuiging
Seven, dat het met de veiligheid van per-
®onen en goederen hier te lande al niet
'eel beter staat geschapen dan el den.
Zonder ons in bijzonderheden te bege
ren over de schandelijke feiten, die ia den
Jongsten tjjd zjjn voorgevallen, meenea wjj
'°ch gerechtigd te zjjn om deze baldadig
heden niet van de straatjeugd, maar van
Volwassen personen toe te sehrjjven aan
den geest van onverschilligheid, van afval
*8n den godsdienst, van verloochening der
hoogste begrippen, welke zich heeft mees
eer gemaakt van een deel van ons volk.
Treuriger verschijnsel dan dit kan zeker
h'et bjj een volk worden opgemerkt. Ach
teruitgang van de volkswelvaart door het
®wjjnen van verschillende takken van be-
®taan en andere materieele tegenspoeden
slechts quaestiën van tijd. Zjj kunnen
«oor verandering van wetteljjke bepalin
gen en wjjziging van sommige toestanden
weldra worden verbeterd, maar ze
is
holgke achfceroitgang van eene natie if
het ergste, dat zulk een volk kan over
komen.
Wjj hebben in den jongsten tjjd, onlangs
h°g bjj de behandeling der motie-Dob-
helmaun in de Tweede Kamer, her-
haldeltjk gelegenheid gevonden om er
°P te wijzeü, hoe door het treffen van de
geschikte maatregelen materieele tegen-
8poeden kunnen worden overwonnen, en,
a' betreuren wjj het, dat de meerderheid
'an (je "Volksvertegenwoordiging soms
•h'stast in de middelen om de volkswel-
Vftart te bevorderen, wjj troosten er ons
h?ede, dat wellicht eene volgende Regee
ring en eene nieuwe Kamer beter inzicht
'Qilen hebben in hetgeen voor het vafer-
Bad nuttig en noodig is. Maar bjjna ho-
Peloos moet men worden, indien men de
FEUILLETON.
Vervolg
li .m111 s^on<^ T00r haar, een brandend rood
e ekte zijn gelaat. Hij snakte naar adem.
Gij hebt mij dus bezocht om mij aan mijne
./moede te herinneren, om mij een aalmoes te
Keven hromde hij.
(j ,ma vergat de nieuwe pijn, die hij haar aan-
T0°r zijn eigen lijden en voor het eerst
L x-'1 Krïpende, bad zij
Neem slechts in allen eenvoud mijn voor-
e aan. Wat begin ik voor mij, met dat oude
are landgoed dat ik slechts in Olga's plaats
0or u bewaarde
T~ Waartoe zijt gij dan gekomen vroeg hij
t ebt over haar heenbuigende om te trach-
n ondanks de schemering in haar blik te lezen.
D sloeg de oogen neêr.
Despaar mij die vernedering het u te zeg-
fluisterde zjj.
Neen, gij zult spreken, riep hij gebiedend.
Wil u eindelijk kennen zooals gij zijt.
Ik was gekomen, antwoordde Alma bijna
onhoorbaar en achteruit tredende, als wilde zij
hem ontvluchten, omdat ik vernomen had, dat
gij ziek waart, omdat ik ijdel genoeg was te
meenen, dat gij mij misschien noodig kondet
hebben.
Als verpleegster? Een nieuwe rol voor ul
toenemende demoraliseering van geheele
groepea onzer samenleving gadeslaat. Men
komt bjj eenig nadenken tot de overtui
ging, dat hier geen maatregelen van wet-
tclgken aard kunnen helpen en dat er
slechts een middel aanwezig is om tot ver
betering van den toestand te komen, dat
is door innerljjke verbetering van de men-
scben zelveo.
In den jongsten tjjd heeft de baldadigheid
der straatjeugd een onderwerp van onder
zoek en bespreking uitgemaakt in ver
schillende vereenigiogen, in dagbladen en
tpdschriftao. Men kwam in het algemeen
tot de conclusie, dat de schoolgaande
kinderen door straffen en andere peda
gogische middelen van het plegen van
baldadigheden op de openbare straat moes
ten worden teruggebracht. Dit is zeker
zeer goed en wjj voegen er aan toe, dat
de ouders hieraan ook heel wat zouden
kunnen doen door nauwkeuriger de gan
gen van hun kroost gade te slaan.
Maar het is niet in de eerste plaats de
schoolgaande jeugd, welke op dit oogenblik
eene schande voor het Nederlandsche volk
uitmaakt. Wjj hebben hier op het oog
de jongelieden van beiderlei geslacht, die
de schoolbanken ontwassen zjjn en nog
niet oud genoeg om in de gelederen der
ernstig denkende vrouwen en mannen den
strjjd om het bestaan met overtuiging en
volharding te voeren. Deze jongelieden,
die de bloem der Natie zouden kunnen
wezen, vormen nu haar schandvlek en
zullen nimmer eene eervolle plaats kunnen
veroveren onder de nuttige leden der sa
menleving.
Dat jonge volkje behoeven wjj niet nader
aan te duiden. Men vindt het niet slechts
in de hoofdstad, maar, geljjk wjj reeds
zeiden, in vele andere plaatsen van ons
land. Niet gewend aan voortdurenden
arbeid, geen begrip bezittende van zede-
ljjkheid, geen gevoel hebbende voor hoo-
gere dingen, groeien die jongelieden op
in liederljjkheid en gemeenheid en zjjn zjj
niet slechts ongelukkig voor zich zelf,
maar bemoeilijken zjj ook de rnstige bur
gers en verwoesten de toekomst van ons
vaderland.
De groote steden kunnen er van mede-
spreken, hoe des avonds in de hoofdstra
ten die zedelooze jongens en meiden er
vermaak in scheppen om den mensch
onwaardige taal te spreken en schandelijke
daden uit te halen, terwijl de groote win
keliers het maar al te zeer ondervinden,
dat hun magazjjnen des avonds niet door
een fatsoenljjk publiek kunnen worden
bezocht.
Wat is aan dien verschrikkeljjken toe
stand te doen zal men vragen. En ons
antwoord lnidtzeer veel, indien allen,
die kunnen, er aan willen medewerken;
maar zeer weinig, indien het goedgezinde
deel der bevolking de handen slap laat
hangen en zich bepaalt tot weeklagen.
De overheid dient hier natuurljjk streng
op te treden. En daarom zou het mis
schien aanbeveling verdienen, wanneer ook
bjj ons te lande werden ingesteld politie
rechtbanken, die zich zouden hebben bezig
te houden met het barechten van lichte
vergrjjpen, baldadigheden, straatschende
rgen enz.,zoodat oumiddelljjk na het plegen
der misdaad de zaak kon worden afge
handeld. Indien thans deze feiten al wor-
spotte Iwan. Onder dien laatsten geeselslag hief
zij het hoofd op en zag hem hooghartig aan,
terwijl zij trotsch ten antwoord gaf
Misschienmaar gij zijt de eenige, die
het recht mist mij van dien wensch een verwijt
te maken, en gij zult thans aanhooren wat mij
tot dat verlangen dreef. Het zullen mijne laatste
woorden zijn, want daarna is ook de jongste
schakel tusschen ons verbroken. Ik had, in weer
wil van tijd, van scheiding en zelfs van hoon
den man blijven liefhebben die alleen mijn hart
bezeten heeft, en toen ik zijn terugkeer vernam
en wist dat hij niet tot mij kon komen, ging
ik tot hem, met het voornemen hem te zeggen:
gij hebt aan mij getwijfeld, uwe eigene liefde
is dood, maar de mijne is groot genoeg voor
ons beiden, laat mij voortaan aan uwe zijde in
uw ballingschap doe uw lang gegeven woord
gestand. Dat was de zwakheid, die mij tot u
dreefvaarwel thans, Iwan Karoskine, na deze
woorden acht zelfs ik dat er niets meer tusschen
ons kan worden gesproken.
En zonder hem zelfs ook maar de hand toe te
steken, verwijderde zij zich.
Maar hjj was haar voor en versperde de deur,
wier knop hij met krampachtige vingers vaster
toeklemde.
Alma, stotterde hij, bij den hemel die u
hoort, waren deze woorden ernst
Zjj boog sprakeloos het hoofd.
Maar ik ben door de geneesheeren opge
geven.
De vrees, dat het zoo zijn mocht, deed
mij des te duidelijker inzien, hoe lief gij mij
Waart.
den vervolgd, dan komt de strafzaak zoo
laat, dat zij geheel en al haar uitwerking
mist. Werd bovendien de bevoegdheid der
politie minder aangetast dan dit tegen
woordig maar al te vaak geschiedt, dan
zou deze met meer kracht en dus ook
met veel meer succês haar zoo moeilijke
taak kunnen vervullen.
Maar dan ook zouden wjj willen, dat
de verschillende Yereenigingen, die zich het
heil van ons volk t8n doel stellen, er
zich meer op toelegden om de jongelieden,
zoo meisjes als jongens, die niet meer
de school bezoeken, meer onder huu lei
ding te krjjgen en ze op de een of andere
wjjze hun plicht voor de oog6n hielden.
Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan,
zal men ons misschien tegenwerpen, doch
men bedenke wel, dat hier het gelnk en
de toekomst van ons vaderland van af
hangt, en dat derhalve de moeilijkheden,
welke zich zullen voordoen, geen beletsel
mogen vormen om dien vaderlandslieven-
den plicht te volbrengen.
Een derde middel tot beteugeling van
de baldadigheden op de straat zouden wjj
vinden in de persoonlijke medewerking
van alle onders. Dezen hebben het op zoo
velerlei wijzen in hun macht om de opge
schoten jongelieden van de straat te hoa-
den, hen tot betere dingen te brengen,
hun aandacht te vestigen op de plichten,
welke de maatschappij hun oplegt, en
eindeljjk bovenal op hetgeen de godsdienst
van hen eiacht. Indien de ouders hierbij
den rechten weg inslaan, indien zjj den
raad van meer ontwikkelden hierbjj vol
gen en zich ook doordringen van hun eigen
verplichting om hun kinderen zoo goed
hnn znlks mogeljjk is, op te leiden, dan
zjjn wjj er zeker vau dat bjjaa ieder vader
of moeder hun kind van den verkeerden
weg kan terughouden.
En dan zal er misschien nog eenmaal
voor ons volk een tjjd aanbreken, waarop
de door ons gemaakte vergelijking met
Italië geen reden meer heeft en door de
ouderen van dagen met voldoening zal
kunnen gewezen worden op de spes patriae,
de hoop des vaderlands, die bestemd is om
eenmaal hun voetstappen te drukken en
de eer en roem van ons volk uit te maken.
Nu Pascheu achter den rug is, zal in
Hongarjje de strjjd op nieuw een aan
vang nemen over de invoering dsr aan
hangige kerkelijke wetten.
De Minister-president baron B a n f f y,
verklaarde dezer dagen aan den corres
pondent van hetiVeue Wiener Tageblatt, dat
hjj vasthouden zal aan het door Dr. Wec-
kerlé en de overige kerkvervolgers ge
stelde program, betreffende de gelijkstelling
der Israëlieten met de bsljjdars van andere
gezindten, dat bjj het Huis van Afgevaar
digden zal worden ingediend. In het
laatst van deze maand znllen de wetsont
werpen de Magnaten-Kamer bereiken.
Baron Banffy gaf ook nog te ken
nen, dat indien de Magnaten ook nu weer
de erfenis vau den kerkvervolger Dr.
W e c k e r 1 weigeren te aanvaarden, men
zich in Hongarije kan voorbereiden op een
strjjd tusschen de Roomsch Katholieke
Ik ben arm.
Gij bezit Sterna en het geld uwer ouders.
Eindelijk, eindelijk, was hij overwonnenwas
zijn twijfel gedood, zijn toorn verdwenen. Zij
die door de wereld van ziellooze behaagzucht
beschuldigd was, had zooveel macht tot liefheb
ben in zich, dat zij zich van alle fierheid ont
deed om een balling, een arme, een stervende
haar leven aan te bieden, en met een luiden
kreet zonk hij aan hare voeten neer.
Neen, sta op, Iwan, zeide zij haastig, gij
hebt mij voor niets te danken. Ik mocht alleen
mijn geluklaat mij thans verder gaan.
Ga, ik zal u vrijlaten, zoo in dit uur,
waarin ik zoo zwaar tegen u misdeed, het oude
gevoel uit uw hart verdween maar zoo niet...
hoor dan ook mijne bekentenis. Toen ik u sprak
over onze doode liefde, doelde ik alleen op de
uwe, die ik meende, dat gestorven was. Ik
ik bleef u beminnen, al waande ik ook bij oogen-
blikken u te haien, mijn leven was als toteen
gesmeed met het uwe. Oheb medelijden en
verlaat mij niet weer.
Hebt gij wel bedacht wat gij doen gaat fluis
terde hij teeder. Gig nog jong, nog onbeschrijfe
lijk schoon, gij zult u moeten begraven, ver van
uwe vrienden, ver van al waar gij aan hecht,
in de stilte eener ziekenkamer.
Zult gij niet bij mij zijn O Iwan, doe
niet, alsof ik te beklagen ware. Daareven mis
schien, maar nu is alles goed, onuitsprekelijk
goed.
Maar ons huwelijk, hoe zal dat moge
lijk zijn
- Ik vrees, dat ik daartoe nog naar Polen
Kerk vjjandige meerderheid iu de Tweede
Kamer en de Roomsch Katholieke meer
derheid iu de Eerste Kamer.
De Minister-president hoopte, dat de
Magnaten nu de beide wetsontwerpen zou
den aannemen, want de Regeering, steu
nende op het vertrouwen der Kroon, is
verplicht de voorgestelde hervormingen te
handhaven.
Wjj vertrouwen, dat de Magnaten zich
aan al de praatjes van baron Banffy,
met deu Correspondent van het Neue
Wiener Tageblatt niet znllen storen en
flink weg de wetsontwerpen zullen terug
zenden vanwaar ze zija uitgegaan.
Uit den Parjjscheu sneltrein, die Za
terdag jl. te Weenen aankwam, steeg een
man, die een fleschje achterliet, waarin zich
een aautal sublimaat-pillen bevonden. Deze
pillen waren zoo sterk, dat elk voldoende
was om ten minste tien menschen te
dooden.
Het sluiten van den vrede tusschen
China en Japan laat nog zeer veel te wen-
scben over. Er bestaat kans, dat de onder
handelingen kannen springen. Deze worden
voortgezet en moeten in elk geval afge-
loopeu zjjn vóór 20 April e. k. den
termijn, waarop de wapenstilstand eindigt.
In China beschuldigt men de Japansche
pers van te trachten deu vrede tegen te
houdeu ten einde tijd ta winnen voor
krjjgsoperatiëo.
De laatste berichten van de Pesca
dores bevestigen de ambtelijke rapporten
omtrent de cholera. Onder 5000 man troe
pen overleden er 600 in 5 dagen ten ge
volge vau den slechten staat vau 'tkamp.
Thans zou de ziekte daar afnemen, doch
in Japan zelf zich uitbreiden. Trots de
strengste quarantaine wordt gemeld vau
40 doodelgke gevallen rondom Hirosjima.
PrinsV onBismarck heeft op tweeden
Paaschdag eene politieke rede uitgesproken
als antwoord op eene toespraak tot hem ge
richt door twee deputaties, een vau de
Duitschers in Stiermarken en een van de
Duitscbe studenten uit Oosteurgk. Hg
herinnerde aan de hartelijke ontvangst,
welke hem in 1879 bjj zijn bezoek te
Weenen was ten d-uel gevallen. Deze ont
vangst bevestigde bjj hem de gedachte,
dat, ter vervanging van de vorige betrek
kingen, nu tusschen Duitschland en Oos-
tenrjjk een bondgenootschap moest geslo
ten worden. Dit geschiedde door het slui
ten van het drievoudig verbond, dat is
gevestigd op de aloude tradition van het
Heilige Roomsche Rjjk.
«Dat Duitschlands eenheid in de toe
komst gevaar zal loopen>gingVon B i s-
m a r c k voort «daarover bahoeft het
Duitsehe volk zich niet ongerust te maken,
want hetzelfde verschijnsel heeft zich ook
voorgedaan bjj de naburige volkeren, die
insgeljjks, voordat zg vereend waren, ern
stige onderlinge twisten moesten door
staan.
Prins VonB i s m a r c k spoorde de Duit
schers in Oosteurgk, in het bawustzgu
hunner kracht, tot toegevendheid en ver
draagzaamheid aan jegens hun tegenstan
ders iu het rjjk der Habsburgers enein-
terug zal moeten keeren, om er alles te regelen,
ook wat onze bezittingen aangaat. Daarbij wil
ik persoonlijk de tijding aan uwe zusters over
brengen en haar de brieven overhandigen, die
gij mij zeker voor haar mee te geven zult heb
ben. Maar wees gerust, ik zal geen uur langer
wegblijven dan dringend noodzakelijk is, cn dan
kom ik voor altijd weer.
Hebt gij reeds bedacht waar gij geduren
de uwe bruidsdagen blijven zult, liefste vroeg
de jonge man bezorgd. Gij zoudt u zoo een
zaam gevoelen in deze groote stad en alleen in
een vreemd hotel.
Gij zult toch zeker Paul Nesdorff tot uwe
getuige kiezen welnu, dan zal ik vragen zoo
lang bij zijne vrouw te mogen blijven. Zij zullen
dit niet weigeren.
Er is niets, of gij weet er raad op. Welnu
dan, ik zal in alles uwen wil opvolgen, u blin
delings gehoorzamen alleen maar blijf niet
lang weg.
O Daarvoor bestaat geene vrees. Maar
nu, Iwan, moet gij ook bedenken, hoe kortaf
gij den man hebt weggezonden, aan wien wij
al dit geluk verschuldigd zijn. Het wordt tijd
hem terug te roepen, niet waar
Ja, ik had dit in de overmaat mijner
vreugde vergeten doch wij zullen beter doen,
dan hem terug te roepen, laat ons tot hem gaan!
Weet gij dan waar hij is
Waarschijnlijk in de kamer, die hij ook
tijdeus zijne afwezigheid aanhield. Kom slechts
mee.
Op dat oogenblik overviel hem eene nieuwe
hoestbui en moest hjj zich aan de deurpost
diprde zjjue rede met een Hoch voor keizer
Frans Jozef.
In Juli a. s. wordt te Meppen het
standbeeld onthuld van wglen Dr. W i n dt-
horst den wakkeren aanvoerder vao het
Duitsehe Centrum. Het is 5.5 M. hoog
en stelt den leider van het Centrum voor
staande op de trappen der tribune van
den Rjjksdag van waar hij gewooalgk
zjjne redevoeringen uitsprak.
De Engelsche troepen die in Chitral
ageeren, hebben eens nederlaag geleden
Kolonel B a 11 y e verkende de stellingen
des vjjands aan den overkant van den Z9er
gezwollen Panjkora-rivier, en stuitte daar
op eene groote vjjandeljjke macht.
Toen het detachement, onder zjjn bevel
de rivier Paojkora wilde overtrekken,
werden deEngelscben door eene talrjjke
bende Chitrali's aangevallen.
De terugtocht geschiedde in goede orde,
maar de kolonel sneuvelde aan de spits
zjjner troepen, ook ettelgke dooden en
gewonden vielen van den retireerenden
troep. Kolonel B a 11 y e, sedert 1867
officier, nam deel aan den oorlog tegen
de Afghanen en gold voor een der be
kwaamste hoofdofficieren van het Iadischs
leger.
Volgens de laatste berichten nit Chitral
zijn de Engelschen na esrst een klein échec
te hebben doorstaan, waarbjj o. a. de
bekwame kolonel Battye sneuvelde, er
nu in geslaagd het garnizoen van Martzy
te ontzetten, dat 18 dagen lang door den
vjjaad was ingesloten geweest. Hat ge
schiedde door eene colonne van 300 man,
onder kolonel Nelly, terwijl da rjjaud
500 mau sterk was. Na een gevecht van
een uur sloeg hg op de vlucht.
Met de werkstakers gaat alias zgo
gewonen, wel bekenden gang. Da een stookt
den auder op om ten slotte aau hon
gersnood en ellende te worden overge
leverd. De kas van een Gez°l!enboud, van
welke gezegd werd dat zjj 1,000,000 pd. st.
bavatte eene aardige spaarpenning voor
werkenden, maar een bagatel voor ledig
loopenden is reeds uitgeput en nood
druft sluipt de woningen binnen, nit welke
binnenkort het huisraad zal moeten wor
den weggedragen naar de bauk va a lee-
niog. Een der bestuursleden van den Pa
troonsbond verschaft dageljjks voedsel aan
een groot aantal der kinderen van zjjn
arbeiderspersoneel. Doch zoo iets kan
natuurlijk niet daren eu het is trouwens
slechts een klein lek gestopt aan e3n
schip dat in alle voegen water maakt
waut geen liefdadigheid van anderen,
slechts eigen arbeid kan in de levensbe
hoeften vaa 200,000 menschen voorzien.
Ook een ander verschijasel vertoont zich
bij deze werkstaking met treurige regel
matigheid de weinige mannen die in
eene dier fabrieken aan het werk zjjn
gebleven, kunnen het gebouw niet ver
laten wegens gevaar van mishandeling.
Door de bemoeiingen vau prinses B e a-
t r ice en haren echtgenoot (prinsH e i n r i ch
VonBattenberg) heeft gravi n H a r-
t e n a n, weduwe van vorst A 1 e x a n d e r
van Bulgarjje een onderhond gehad met
koningin Victoria, tjjdens haar ver-
bljjf te Cimiez: Prins AlexanderVon
Battenburg behoorde vroeger onder
vastklemmen. Alma rilde zij had den dood
vergeten, die haar zoo duur verworven gehiy
bedreigde. Zou heel hare liefde dan niet bij
machte wezen dien vijand van het dierbare hoofd
af te weren
Treur niet over mijn lot, Alma het is zon
niger, dan dat van welken sterveling dan ook,
en hoe spoedig ik ook moge sterven, ik zal
altijd nog oneindig gelukkig zijn geweest.
Een oogenblik later klopten zij aan Nesdorff s
kamer aan.
Toen zijne stem hem uitnoodigde binnen te
treden en zij de deur openden, trof hun een
schouwspel, dat hun de tranen in de oogen deed
opwellen.
De balling was aan een tafel gezeten, waarop
tal van voorwerpen lagen verspreid, en, besche
nen door het lamplicht, stond eene schoone
vrouw aan zijne zijde, den arm om zjjn hals
geslagen, in uitdagende houding, als verdacht
zij de speurhonden der politie en wilde zij hen
tarten haar den dierbaren herwonnen schat te
ontrukken.
Bij hun binnentreden liet zij den arm zinken
en stamelde enkelGoddank I
Ja, Goddank eu vrees niets, wij kwamen
alleen om uw geluk te declen, zeide Karoski
ne, wij hopen van ganscher harte, Mevrouw,
dat wij van nu af aan altijd trouwe vrienden
zullen zijn, en gij, Paul, ik durf u zelf mijne
vergiffenis niet af te vragen heel het schande
lijke van mijne handelwijze staat mij te zeer
voor den geest, maar hier is iemand, die onze
handen weer in elkaar wil leggen. Zult gjj mijne
bruid weigeren onze verzoening te bewerken i
