No. 2274.
Zondag 24 April i 895.
20ste Jaargang
Geen radicalisme.
BUITENLAND.
B I EAI b 4 >1 I).
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG-, DONDERDAG en ZATERD AG-.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Van 1—6 regels. 50 Cents.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale de Puhlicité Etrang'ère
G. L. DAUBEfy Co., JOHN. F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre
Een deel van den bandwerksstand in
Nederland heeft op de beide Paaschdagen
belangen bepleit gezien in een twee
tal vergaderingen, waarvan de eene werd
Rehooden te Amsterdam en de andere te
Deventer.
Wg zeggen hier bepleit gezieD, om in
de terminologie der vergaderde personen te
"preken, hoewel wg naar onze innige
overtuiging niet gelooven, dat die belan
gen door bedoelde vergaderingen in een
®okel opzicht zgn bevorderd. Integendeel
zÜn wg er zeker van, dat zoowel de alge
mene vergadering van het Nederlandsch
Werklieden-Verbond te Amsterdam, als
oet een te congres der sociaal-democratische
■Arbeiderspartij te Deventer bjj tal van
kerklieden weder verwachtingen hebben
°Pgewekt, die nimmer tot verwezenlijking
zollen komen, of zoo er al een begin van
opvoering aan wordt verzekerd, toch wel
dra door de practjjk zullen worden ver
oordeeld.
Het is niet om de beide vergaderingen
®'er te bespreken, dat wij er de aandacht
°P vestigen. Indien wij dit wenscbten te
^Oeo, dan zouden wjj waarschijnlijk tot
®®ne veroordeeling van bijna alle beraad
slagingen en besluiten moeten bomen en
oiets dan eene afbrekende critiek leveren.
Maar wel meenen wij in het algemeen
°P het afkeurenswaardig optreden van
spike Vereenigingen te moeten wijzeü, ten
eiode de goedgezinde werklieden, die hech-
l®h aan de plichtep, welke de godsdienst
k'J0 oplegt, te waarschuwen om toch niet
te geven aan radicalistische neigingen
etl cok om niet mede te gaan met de
r&dicaleD, zelfs niet al strgden dezen in
eeQ of meer opzichten voor sene zaak, die
o°k de goedkeuring kan wegdragen van
«et ordelievend deel der samen'eviug.
Het is toch een feit, dat nimmer iets
goeds kan voortbomen uit een samengaan
mt heu, die de grondslagen der maat-
®chapFjj ondermijnen, ook al verklaren zij,
oat het hun doel is de maatschappij op
heter grondslagen te vestigen. Zoomin uit
o®t verkeerde itts goeds kan voortkomen,
®Ten min moet men gelooven, dat zjj, die
D»n verkeerde grondbeginselen bjj de her
vorming der samenleving uitgaan, de tnaa^-
s°happjj werktljjk zullen verbeteren.
Men bedenke tocb, dat by het tijdeljjk
Sanaenwerken met andere werkmassgroe-
psn niet de belangen gediend worden, van
don ordelievenden godsöienstigen arbeider.
Neen, de radicalen gebruiken den goed-
Rezinden werkman nitsluitend om een stap
a»der tot hon doel te komen, eo, indien
oogmerk bereikt is, dan laten zjj hem
Vorder aan zjjn lot over.
Zoo oudar anderen b schouwden wjj het
®omengaan van den Ned. Roomsch Katho-
heken Volksbond met de beide andere werb-
bedec-verboudeo, het Algemeen Werklie
den- Verbond van den her r H e 1 d t en
ntrimoniumin zake de pensionneering
V&u oude werklieden. Wjj hebben daar
r®eds de aandacht op gevestigd, toen de
jootie-H e 1 d t bjj de Tweede Kamer aac-
hangig was en er toen onze afkeuiing
ojor uitgesproken, dat de Ned. R. K.
Volksbond met de radicalen ten str jjde trok.
De Ned. R. K. Volksbond heeft eene
Roheel andere roeping te vervullen dan
F EU 1 L L ET ON.
De samenzweerder.
Wilt gij mij nu ook nog vertellen, dat hij
nek is riep de dokter uit, de handen ten he
mt slaande. Bracht hij u geen ellende genoeg
ten huwelijk mee?
in de achterhoede van het radicalisme
mede te gaan en de legermacht der radi
calen te versterken. Zulk eene taak zon
rcor den R. K. Volksbond zoo vernede
rend wezen, dat wjj liever den gehee'en
bond zouden zien te gronde gaan, dan
te moeten zien, dat hg een werktuig werd
in de hand der radicalen.
Geljjk wjj reeds betoogdeD, is ook zelfs
een tgdelgk samengaan met de radicalen
zonder zich tot iets te verbinden,hoogelijk af
te keuren. Al wil men op een gegeven
oogenblik hetzelfde, dan mag het nog lang
niet onverschillig zjjD, welke middelen
behooren te worden aangewend om tot
het gewenschte doel te geraken. Men
kan toch langs verschillende wegen aan
hetzelfde eindpunt komen. En nu moet
het ons doel wezen om langs den
weg, dien onze kerk ons aanwjjst, te
gerakentot de verwezenlijking der wensche-
ljjke denkbeelden, zoowel op sociaal- als
politiek terrein.
Het radicalisme is niet kieskeurig in zjjne
middelen. Indien slechts wordt bereikt,
wat men wénscht, dan zjjn de radicalen
voldaan. Zjj vragen niet naar godsdienstige,
maatschappelijke en zedelgke plichten.
Zij kennen alleen het luchtkasteel, dat
zich in hunne verhitte phantasie heeft op
gericht, en gaan op dat doel af, totdat
zij eindelijk, maar te laat, zullen bemer
ken, dat er voor huune schoone verwach
tingen volstrekt geen grond aanwezig was.
Daarom ook achten wij het verkeerd,
wanneer R. K. werklieden zich laten voor
lichten door radicale sprekers en voorgan
gers. Oogenscbjjnljjk is het den Iaatsten
te doen om over een bepaald onderwerp
hun gehoor goede begrippen te schenken,
maar in werkeljjkheid maken deze radicale
leiders onder do goedgezinde werklieden
propaganda voor hun afkeurenswaardige
beginselen.
Het is, volgens ons, eene ontnogeljjkheid,
dat door een radicaal voor anti-radicalen
een of ander maatscbappeljjk of staatkun
dig vraagstuk goed wordt behandeld. Reeds
het uitgangspunt der redeneeringen van
den radicaal druischt regelrecht in tegen
de beginselen van den anti-radicalen toe
hoorder. En als de radicaal nu handig
genoeg is om zulks voor zgne hoorders
te verbergen, dan weet hg zoetjes aan
velen van hen in te palmen. Het verkeer
de zaad is eenmaal gestrooid en men weet
het, dat onkruid welig wortel schiet en
opkomt.
De goedgezinde werklieden behoeven
zich echter met geen luchtbasteelen tevre
den te stellen. Zjj kannen de overtaigiug
koesteren, dat in werkelijkheid hun lot zal
worden verbeterd, indien zjj zich getrouw
aaneensluiten om, met inachtneming van
de plichten, welke cp hen rusten, voor
hunne rechten te strijden.
Dan, maar ook dan alleen, kan het
arbeiders-vraagstuk eene oplossing vinden.
Legt men echter het oor te luisteren aan
den radicalen mond, dan zollen de moeie-
Ijjkheden z'ch integendeel vermeerderen
en ten slotte zich opstapelen tot een berg,
waarvan alleen het geweld hen zal kun
nen verlossen.
Het radicalisme is de vijand van den
werkman en juist van den werkman veel
meer dan van eenige andere groep van
de samenleving, omdat het er juist op uit
is om den werkman in zgne strikken te
vangen.
De radicalen, die meester van den toe
stand willen worden, weten het zoo goed,
dat de werkman bet6ï dan de meer ont
wikkelde tot hunne begrippen is over te
halen. En wanneer zjj nu eenmaal vasten
grond bjj den werkmansstand hebben ge
kregen, en de werklieden meer staatkun
dige rechten dan thans bezitten, dan heb
ben de radicalen het roer van den Staat
in banden.
Wjj bunnen dan ook niet ernstig ge
noeg er voor waarschuwen om het radi
calisme buiten onzen Volksbond te bonden.
Is het reeds hier en daar fcinnengeilopeo,
men verdrjjve het met krachtige hand,
evenals de tuinman het onkruid tusschen
zjjne planten verwjjdert. Wg mogen geen
dienstknechten worden van het radicalisme,
maar moeten als vrije mannen strijden
voor die beginselen, welke ons heilig zjjn
en waarvoor wjj zelfs tgdelgk voordeel
moeten opofferen.
Daarom achten wjj de beide vergade
ringen, waarvan wjj in den aanvang spra
ken, eene waarschuwing voor de goedge
zinde werklieden. Zjj leerenons, dat het
samengaan met radicalen en sociaal-demo
cratische Vereenigingen den eerljjken en
ordelievenden werkman niet slechts tegen
de borst moet stuiten, maar hun ook zelfs
geen tgdelgk voordeel kan aanbrengen.
In het bjjzonder hopen wjj voor onzen
Nederlandsch Roomsch Katholieken Volks
bond, dat in geen enkele zjjner afdeelin-
gen de radicale geest de overhand zal
krggen, maar dat alle leden getrouw aan
hun belofte zullen strjjden voor de eer
der kerk en voor het welzjju van het lieve
vaderland. Daar zullen ten slotte de weik-
lieden-zelven het beste bjj varen.
Frankrijk.
Bjj het bezoek van den President der
Fransehe republiek, den hec-r Felix
F a u r e te Havre, waar hem door den
EngelschecConsul de commandant van den
kruiser Australia werd voorgesteld, en
waar harteljjke woordjes over vriendschap
pelijke gevoelens tusschen Engelaud bd
Frankrjjk werden gewisseld, waren uitge
breide voorzorgsmaatregelen genomen
tegen een anarchistisch complot. Verschil
lende inhechtenisnemingen hebben plaats
gehad.
De werkstaking der Iocifersarbeiders te
Pantin en Aubervilliers zal volgens de
verklaring van een der leden van den Al-
gemeeuen Raad misschien niet langer dan
nog een paar degen duren. Welke oplos
sing er gevonden is, weet men niet en de
werkstakers zelf weten het evenmin, want
hun bestuur hult zich in een geheimzin
nig stilzwjjgen en weigeit alsnog iets mede
te deelen. Zoo worden de werklieden door
hen leiders geëxploiteerd, ze weten niet
waarom zjj het werk moeten staken, even
min waarom zjj weder den arbeid mogen
hervatten. Leve de vrjjheia!
CMna en Japan.
gaan. Waarscbjjnlijk zullen de groote
Mogendheden tot een congres worden uit-
genoodigd, om de bepalingen van den
Japansch-Chineescben vrede te herzien,
als waarlijk Chineesch gebied op het vas
teland aan Japan wordt afgestaan.
Binnen 3 weken zal de Chineesche met
de Japaneche rageering de vredesvoor
waarden ratificeereD, daartoe heeft men
den wapenstilstand tot 8 Mei, middernacht
verlengd.
Een telegram te Berljjn uit Tokio ont
vangen, meldt, dat behalve de definitieve,
afstand van het schiereiland Liao-Toeng
met Port Arthar, bjj de vredesvoor
waarden ook bepaald is, dat Japan tot
nader ook Wei-hai-Weij in bezit houdt,
als waarborg voor de nakoming der vre
desvoorwaarden.
Te midden van het krijgsrnmoer is in
middels omstreeks half April te Kioto eene
Japansche njjverheids-tentoonstelling geo
pend. Aan The Times wordt daaromtrent
getelegrapheerd, dat zjj hoofdzakelijk be
staat uit geweven goederen, lederwerk,
voorwerpen van pottebakkerskunst, ma
chines, chirurgische en andere wetenschap
pelijke instrumenten, chemicaliën, glas
werk enz. enz., en dat alles tegen prjj-
zeD, die elke concurrentie schier onmo-
geljjk maken.
Italië.
Een vreemd oataurve'schjjnsel doet zich
bjj Leprignano voor. Daar heeft zich plot
seling een meer gevormd van zeer zwavel
achtige wateren die uit den bodem te
voorschjjn springen. Reeds is een omtrek
van een K. M. met dit water bedekt en
zeer veel nieuwsgierigen komen het ver
schijnsel zieD.
Da beroemde juwelier Mnsy te
Turjjn, heeft van den Hertog van Aosta
last ontvangen om de prachtigste diaman
ten te koopen, die in Europa zjjn te vin
den, ten einde die te plaatsen in een dia
deem bestemd voor zgne brnid prinses
Helena van Orleans.
In Verviers en omstreken staan nog
vjjf-en-twintig spinnerjjen stil. De stakers
toonen aldaar nog niet veel neiging om
weer aan 't werk te tijgen.
Oostenrijk-Hongarije.
Volgens een telegram nit Weenen,
heeft bjj de pannenbakkerij te Wienerberg
eene botsing plaats gehad tnsschen 500
werkstakers en de politie, die zich van
hare wapens bediende.Elf werklieden wer
den gewondeen hnnner ernstig. Een
groot aantal opruiers zjjn gearresteerd.
De schade door da aardbeving te
Laibach in Oostenrijk teweeggebracht,
schat men op 100,000 florijnen. In het
district Stein zjjn bjjna alle kerken en
scholen beschadigd.
De Gemaün van aartshertog O 11 o
van Oostenrjjk heeft het leven geschonken
aan een zoon.
Engeland.
De werbstakende laarzen- en schoen
makers in Engeland zjjn aan de grootste
ellende ten prooi. Hnn ondersteuningskas
is nitgepot, zjj hebben reeds een beroep
gedaan op de halpvaardight id der overige
werkliedenbonden des lands en het ergste
is nog, dat zjj of althans zeer veel werk
stakers geen werk meer zullen vindeD.
G-rcote verschep:ngen van laarzen en schoe
nen worden door de fabrieken uit Lynn,
Haverhil en andere steden in Amerika,
naar Engeland gezonden. De Nederlan-
sehe schoenen- en laarzenfabrieken schij
nen van de omstandigheden niet te prcfi-
tteren.
België.
«WE
ABONNEMENTSPRIJS.
MAINTJaNDR
AGITE MA NON AGITATE.
MMNT.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
21-) {Vervolg.
tenzij dat gij mij iets anders aanraadt.
Een schoone grap Alsof ik verwachtte
gij naar mij zoudt luisteren.
Ik zal het in dit geval toch onvoorwaar-
d®% doen.
,T~ Leg mij dan eens nader uit, want ik hoor
j e ongelooflijke dingen sedert een kwartier,
at het mijn verstand te boven gaat.
Heel moeilijk te begrijpen is het toch niet.
tellier de zaak Iwan Karoskine heeft veel ge-
eden daar ginds
Dat spreekt van zelf. Voor zijn pleizier
Wer" hij er niet naar toe gestuurd.
En zijne vroeger zoo forsche gezondheid
Rtng er bij verloren
Stel u zelve toch niet onbarmhartiger voor
dan gij zjjt, dokter, sprak zij op vriendelijken
loon. Ik weet immers te goed, hoe medelijdend
gij tegenover uwe kranken kunt zijn. Welnu, ja,
hij is^ vrees ik, zeer ongesteld, maar dat is mij
slechts een reden te meer geweest, om mijn lot
an het zijne te verbinden. Hij heeft onaige-
oken en liefderijke zorgen noodig, maar be-
halve dat moet ik ook een klimaat vinden, dat
geschikt voor hem is en daarin moet gij mij
helpen.
Mijzelven medeplichtig maken aan uw
onzin Welnu, ja dan, omdat gij het zijt. Wat
heeft die belangwekkende patiënt rhumatiek,
aan de koude daarginds te danken
Spot niet, mijnheer, zeide Alma met droef
geestige stem, de zaak is waarlijk ernstig. Ik
vrees, dat Iwan tering heeft.
Tering Hm Dat zit toch niet in zijne
familie maar het is waar, ze springen in de
mijnen raar met hun volkje om. Laat eens hooren
welke verschijnselen dat doen gelooven leeken
in het vak bedriegen zich zoo licht.
Alma haastte zich hem een trouw verslag te
geven van hetgeen zij door Nesdorft'vernomen
en ook zelve opgemerkt had. De oude genees
heer luisterde met afgewend gelaat toe, nu en
dan eene korte vraag tot haar richtende, die zij
op heldere wijze beantwoordde. In het eind
haalde hij de schouders op.
Gij kunt naar Nizza gaan, naar Hyères
of naar Bournemouth, al naar gij verlangt, zeide
hij, wat er op aankomt, is een zach'e luchtstreek
op te zoeken.
En verder vroeg zij haperend.
-Verder zooveel melk en eieren, als hij
slechts op een dag gebruiken kan. Dat is alles.
Maar welke geneesmiddelen raadt gij aaD?
Er zijn er geen, klonk het kortaf, zonder
dat bij den moed had haar aan te zien.
Geen geneesmiddelen, in het geheel geen?
morde zij vol ontzetting, als ging daarmee haar
laatste hoop ten gronde.
De vrede tusschen China en Japan ge
sloten, doen Rusland en Frankrjjk in de
Oost-Aziatische aangelegenheden samen-
Mijn hemel, neen gaf hij ruw ten ant
woord, want zijn eigene uitspraak deed hem pijn
voor haar. Ik zon u gemakkelijk allerlei schoone
fabels van troost en genezing op de mouw kun
nen spelden, maar dat ware slechts eene noode-
looze wreedheid te meer. Wij staan hier voor
een geval dat geen twijfel overlaat. Prins Ka
roskine is aangetast door volkomen karakteri
seerde longtering, accidenteel, maar de door u
opgenoemde verschijnselen bewijzen mij, dat het
kwaad reeds te ver gevorderd is, om hetzelve
nog te kunnen stuiten. Wij kunnen zijn leven
rekkenvan herstel is geen sprake meer.
Alma antwoordde niettot dusverre had zij
nog altijd hoop gekoesterd dokter Nadeski had
dikwijls wonderen verrichtwaarom zou hij ook
haar geluk niet kunnen redden Maar zijne taal
liet haar geene hoop meer over.
In het eind hief zij het hoofd weer op en
vroeg op gesmoorden toon
Hoe lang geeft gij hem nog te leven
Dat is moeielijk te bepalen, zoolang ik
hem nog niet onderzocht heb. Maar in den
blinde getast, durf ik wel veronderstellen, dat,
zoo gij er m slaagt, en dat zult gij doen, hem
dagelijks de noodige eieren en melk te doen ge
bruiken, gij hem nog tot het volgende najaar
in het leven zult houden.
Een jaar dus, mompelde Alma terwijl
er een bittere trek om hare lippen speelde,
hernam zij
En dat is dan alles, wat de wetenschap
bereikte sedert al de eeuwen, dat zij tracht zich
te volmaken! Wij staan hier niet voor een dier
geheimzinnige ziekten, waarnaar de grootste
it Twente de Victorie? De Christelijk-so-
ciale beginselen moeten niet slechts verkondigd
worden, maar ze moeten ook tot belichaming
komen, zegt een geestelijk Adviseur in Twente.
Deze Adviseur schrijft o. m. in Het Centrum
De Belgen bomen maar niet tot rust.
Iu en om Charleroi staken op 't oogen
blik zesduizend glaswerkers, terwijl er nog
vierduizend aan 't werk zijn. De meeste
stakers zouden graag het werk hervatten,
maar de blazers, die spaarpenningen heb
ben, zjjn koppig en willen volhouden.
Eiken dag zjjn er vergaderingen, waarin
wordt voorspeld dat de patroons spoedig
zullen toegevenmaar deze hebben glas
genoeg in voorraad en schijnen weinig
geneigd tot toegeven.
geleerden tevergeefs blijven raden neen, hier
is eene kwaal die jaarlijks duizenden slachtof
fers maakt, waarvanjmen vooraf elk verschijnsel
weet aan te geven, ieder tijdperk weet te be
palen, en niettemin verklaart men zonder blo
zen, dat er geen kruid voor gewassen is. Is dit
geen onuitwischbare schande voor al wie de ge
neeskunde als ernst opneemt Dat kwakzalvers
er zich bij neerleggen, wij verwachten niet beter
van hen, maar geleerden, maar mannen van stu
die, van geweten Wat behoeven zij naar groot-
sche ontdekkingen te zoeken, als zij de een
voudigste ziekte, die het menschdoin teistert,
niet eens weten te overwinnen
Wel verre van zich door hare woorden ge
krenkt te gevoelen, zeide dokter Nadeski
Gij hebt volkomen gelijk. Het ware meer
dan gewenscht, dat een man van ontwikkeling
zijn gansche leven zou wijden aan geen andere
studie maar wie onzer zal dit doen Wij wor
den niet door een, maar door honderd verschil
lende kwalen bezig gehouden. Elk hunner heeft
aanspraak op gelijk onderzoek. Daarbij, voor
iedere zieke zou eindelijk een verschillende
dokter noodig zijn, want zijn gestel, zijn inborst,
zijne levensomstandigheden wijken van al de
overige gevallen af en toch zijn zij van met
minder gewicht bij het groote vraagstuk, hoe
men hem zal behouden. Zijt gij rijk genoeg om
het te bekostigen en gelukkig genoeg, iemand
te vinden, die prins Karoskine genoegzaam ver
knocht is om zijn leven aan niets anders te wij
den dan aan het zoeken naar zijne genezing alleen,
welnu, dan zeg ik niets meer. Is dat echter het
geval niet, danen waar zoudt gij een
het navolgende:
'/Thans zijn in Twente alom arbeidersver-
eenigingen opgericht in //democratischen"
geest, d. w. z. meteen door de arbeiders zeiven
gekozen bestuur, geen wassen neus, maar
een werkelijk bestuur. Was dat niet gebeurd,
waren er niet speciaal zulke vereenigingen
opgericht, de zaak ik zeg niet: van het
Christendom maar van de christelijke
werklieden in Twente, ware thans in zeer
groot gevaar geweestzij waren in do armen
van liet socialisme gevallen. Wij hebben voor
komen, van het uitroeien zijn wij vrij
De teekenen, die zich thans in het Zuiden
vertoonen, bedriegen nietzij waarschuwen:
't is tijd, 't is meer dan tijd, dat er begon
nen worde aan de christelijk-sociale organisatie
der arbeiders. Die verschijnselen verwonderen
ons niet in het minst, en evenmin dat men
daar De Roode Duivel leest, 't Is niet ge
noeg, dat men de menschen onder zijn ge
hoor krijgt. Er moet aangepakt en gewerkt
worden, niet op godsdienstig gebied en op
godsdienstige wijze alleen, maar vooral ook
op hetgebied vanhetstoffelijk-maatschappelijk
loven der werklieden, en op eene wijze die
de volle erkenning hunner rechten tot grond
slag heeft. Zonder dat is ons werken half
werk en vergeefsch werk. De ondervinding
is de beste leermeesteres."
Wat bedoelt deze Adviseur in Twente, spre
kende over een door de arbeiders zeiven ge
kozen bestuur, geen wassen neus?
Heeft hij den Ned. K. K. Volksbond op het oog,
dan mag hij tevreden zijn, want naar onze
meening spelen enkelen in dien Bond een kaart
uit in democratischen zin, waarvan de Twentsche
Adviseur de troeven in handen heeft. Al zijn
wij daarmede niet ingenomen en zeggen wij
flinkweg daarover onze meening, dan toch ver
zekeren wij den Twcntschen demoeraat, dat de
werklieden in den bed R. K. Volksbond, on
der de hoede van de geestelijke Adviseurs door
de Bisschoppen benoemd, onaantastbaar voor
democratische woelgeesten, zich bevinden in
eene veilige haven.
Wij verheugen ons dat ook do Volksbamer,
het orgaan van den Ned. R K. Volksbond met
groote belangstelling en blijdschap, de Katho
lieke bladen prijst die eene waarschuwende stem
hebben verheven tegen de aanprijzing van mid
delen door radicale woordvoerders, en spreekt
van radioaal en socialistisch onkruid dat te
midden der tarwe begint op te schieten.
De geestelijke Adviseur in Twente schijnt te
dergelijk persoon vinden
Gelooft gij werkelijk, dat er dan kans op
redding zou bestaan?
Op aanzienlijke verlenging van zijn leven
zeer zeker.
Welnu I riep Alma zegevierend uit, dan
wanhoop ik niet meer, want die persoon is ge
vonden.
Gij meent dat toch niet, is het welvroeg
de grijsaard, haar ongelooflijk aanziende, t s
gij waarlijk zulk een man van grondige kennis
ontdekt had.t, zoudt gij immers niet tot mij zijn
De'leerling mag toch den leermeester wel
raadplegenIGij begrijpt mijniet.mijn oude, i°uu e
vriend, en toch is het zoo eenvoudig. a.
geen dokter ter wereld kan vermogen, wi
het beproeven. Ik zal mij van nu af aan oe ®£SCU
op de studie der tuberculose en de mubLeen,
om haar te overwinnen. Gij glimlachtoiK
weet wel, hoe onwetend ik benmaar ik. zal
leeren, zoowel uit de boeken als in de hospitalen;
en zoo ik iu liet eind mag slagen,^ zult zelts
gij misschien toegeven, dat al was mijn verstand
ook niet geheel gezond, mijn hart wijzer was dan
mijn hoofd, en uw lof zal naast Iwan's herstel
mijne zoetste belooning wezen.
God zegene u, mijn kind! stotterde de
oude man. Uw geest is krauk, dat lijdt geen
twijfelwant het is niet wijs, zich aldus aan een
enkel leven vast te klemmenvroeg of laat
wordt men voor die afgoderij gestraft door den
ondank van dat uitverkoren wezen ieltmaar
dergelijke onzin beschaamt alle wijsheid en stem t
een oud man als ik gelukkiger clan al wat /iy
