No. 2283.
Zondag 12 Mei 1895.
20ste Jaargang
De aanstaande Kieswet.
B U 1T E N L A i\ D.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
"De samenzweerder.
Ruslan d.
Servië.
Engeland.
Oostenrij k-Hongarije.
Frankrijk.
Italië.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Yoor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Yoor liet buitenland 1)80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U itgever, W. KÜPPERS.
NDKlf
PRIJS DER ADVERTENTIES.
Van 16 regels.
Elke regel meer
50 Cents.
VI,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
AGITE MA NON AGITATE.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBECo., JOHN. F. JONESSucc., Parijs 31 Ms Faubourg Montmartre
De voorboden van den Kieawetstrjjd,
die bjj vernieuwiug hier te lande zal
worden gevoerd, doen zich reeds bemer
ken. Reeds worden in de pers voorposten
gevechten geleverd, welke doen vermoe
den, dat de eigenljjke strijd, hevig en Iang-
dorig zal wezeD.
Getjjk bekend i*, bevindt zieh het nieuwe
ontwerp tot regeling van het Kiesrecht
bjj den Raad van State, zoodat over eeni-
geu tjjd de indiening bjj de Tweede Ka
mer kan worden verwacht.
De ultra-liberale bladen vinden echter
dat het Ministerie weinig haast met deze
voordracht heelt gemaakt. Het Vaderland
bjjv. beweert, dat het Kabinet zich in het
afgeloopen jaar eigenljjk slechts heeft
bezig gehouden met administreeren. Het
blad zegt, dat het Ministerie, opgetreden
enkel en alleen om eene nieuwe Kiesrecht
regeling te ontwerpen, reeds kort daarna
met een voorstel voor den dag had moe
ten komen.
Om haar ongeduld te verklaren, wijst
genoemd blad op hetgeen indertjjd door
den minister Thorbecke werd ver
richt, na de Grondwetsherziening van het
jaar 1848. In ruim U/si»®' kwamen eene
Kieswet, eene provinciale wet en eene ge
meentewet tot stand, terwjjl tal van an
dere maatregelen van inwendig bestuur,
hetzij tot uitvoering van sommige wetten,
hetzjj tot regeling van andere onderwer
pen, werden genomen. Genoemd blad
meent, dat het tegenwoordig Kabinet, op
de vraag waar de vrachten zjjn van een
jaar werkens, niet anders kan antwoor
den dan het beruchte woord van den scep-
tischen Belgischen staatsman Nous axons
vécu
Wjj maken van dit artikel van het
liberale blad melding om aan te tooi;en,
hoe vurig de liberalen, en met hem natuur-
ljjk de radicalen en sociaal-democraten,
verlangen om den Kiesrechtstrijd, die zoo
veel gemoederen in beroering heeft ge
bracht, te hernieuwen.
In zijn lof voor den minister Thor
becke ziet het blad bovendien voorbij,
hoe de tjjden van toen volstrekt niet zijn
te vergeljjken met die van thans. De
Kiesrechtetryd van die dagen ging voor
het grootste gedeelie buiten het volk om.
Men eischte in die tjjden niet bet Kies
recht om daarmede stoffelijke voordetien
tra te jagen en om invloed op hot Staatsbe
stuur te verkrijgen, teneinde van den Staat
verbetering van maatschappelijke toestan
den te bekomen. Het was voor den mi
nister T horbe c ke eeae eenvoudige taak
om het Kiesrecht op andere grondslagen
te vestigen, daar de gevolgen van Kies-
rechtwjjziging in 1849 lang niet zoo ge
wichtig konden wezen als dit in onze
dagen het geval is.
Het is gemakkelijk om feiten uit vroe
ger tjjden te plaatsen naast die van den
tegenwoordigen tjjd, maar men moet niet
uit het oog verliezen de omstandigheden,
waaronder deze plaats hadden en de ge
volgen, die nit deze feitsn voortvloeien.
Dit meenden wij te moeten opmerkeD,
alvorens melding te maken van de ver-
schilleude geruchten,die omtrent de nieuwe
Kieswet worden verbreid. Yolgens het eene
FE UI L LET ON.
30.) Vervolg
Red mijnen echtgenoot.
Verbaasd zag hij haar aan.
Voor zooverre ik weet, wordt Karoskine's
bestaan door niets bedreigd, sprak hij op zijn
gewonen sleependen toon, maar ik bid, u, zet
u neer, of gij dwingt ook mij staande te
blijven.
Ditmaal gaf zij aan zijn wenk gehoor en ver
volgde:
Hij is zoo goed als ter dood veroordeeld,
indien hij nog langer te Clairvaux blijven moet.
Zijne reeds wankelende gezondheid kan het ge
brek aan lucht, de eenzaamheid, de atmosfeer
der gevangenis niet verdragen; de directeur van
Clairvaux zeide mij zelf, hem als verloren te
beschouwen.
De jonge man schudde somber het hoofd.
Dat alles is zeker hoogst pijnlijk voor u,
Mevrouw, zeide hij, maar zelfs de Chef van
den Staat kan er weinig aan veranderen. Iwan
Karoskine behoort tot die onverbeterlijke sa
menzweerders, die nooit wijzer zullen worden
door het eens geledene. Gesteld eens voor een
OOgeiiblik, dat het onmogelijke geschiedde, ik
weet waarlijk niet of gij aanleiding zoudt heb
ben, u daarover langer dan een oogenblik te
verWen Uw echtgenoot zou doodelijk zwak
de gevangenis^ verlaten; watalnnsscMenver-
blad zullen de aanstaande kiezers den ouder
dom van 25 jaar hebben bereikt. Een
ander blad deelt weder mede, dat in het
ontwerp geen sprake zal wezen van kies
plicht, hetgeen door weer ean ander blad
was beweerd. Door nog anderen wordt als
OBomstooteljjk vaststaande verzekerd, dat
de personeele belasting en de Kieswet met
elkaader in verband zullen staan.
Wat van al die geruchten waarheid is,
zal men niet eer te weten komen dan
wanneer de Regeering bet ontwerp-kies-
wet bjj de Kamer zal hebben ingediend,
zoodat wjj ons geheel kannen aansluiten
bjj hetgeen door De Tijd werd gezegd over
het maken van gevolgtrekkingen uit de
«onthullingen» omtrent den inhoud van het
wetsontwerp. Nog zeer kort geleden wist
opeens de N. Rott. Ct. alles van het ont
werp- S p r e n g e r-v an E jj k, tot her
ziening vaD het personeel en kort daarop
werd dat alles van andere, minstens even
bevoegde zjjde, beslist tegengesproken.
Toch waren et al gewichtige hoofdartike
len en nog gewichtiger ingezonden stuk
ken, beide met statistieken incluis, ge
sebreven over die personeels belasting van
de N. Rott. Ct. Als beide ontwerpen een
maal" zullen verschenen zjjn, zegt De
lijd zal er heusch nog papier en iokt
genoeg noodig wezen. Dan zal men er
nog pleizier genoeg vau kunnen beleven,
Wjj zjjn het hiermede geheel eens,
want de kiesrechtstrijd behoeft werkeljjk
niet te worden vervroegd. De voorposten
gevechten, waarvan wjj zoo even spraken,
hebben dan ook weinig of geen waarde
en het is niet te onderstellen, dat de Re
geering zicb daardoor van haar oorspron
kelijk plan de campagne zal laten afbren
gen. Het tegenwoordig Kabinet heeft de
regeling van het kiesrecht op zich geno
men en mee zal moetsn afwachten, wat
de R'geering wenscht voor te stellen.
Alle gevolgtrekkingen omtrent bedoelde
onthullingen zjjn daarom voorbarig en
bezitten geen waarde.
Maar wjj begïjjpen zeer goed de tactiek
der radicalen. Men wil thans reeds on
tevredenheid zaaien en trachten ds groote
massa te bewerken om tegen de openba
re behandeling van de Kieswet in de Ka
mer de Regeering t9 intimideeren, indien
zjj voorstellen doet, welke niet naar den
zin der radicalen zjjn.
Deze tactiek meenen wjj te moeten
signaleerec, omdat zjj getuigt van eene
partjjdigheid, welke de groote belangen
van het vaderland in de waagschaal stelt..
De radicalen zouden, evenals dit in België
is geschied, het algemeen of bijna alge
meen stemrecht desnoods door middel van
straatgeweld willen afdwingen. Indien het
hun zou gelukken om bij de kiesreehlbe-
handeliug eene straat-manitesta'.ie tot stand
te brengen ten gunste van het algemeen
stemrecht, dan zonden zjj de bewering
luide doen klinken, dat het da wensch van
het volk is, om aan een ieder het stem
recht toe te kennen. En, vox populi,
vox Dei.
Maar het is er nog ver vaD, dat van
het kiesrecht gezegd kan worden, dat het
volk er naar verlangt. Wel is in den
jongsten tjjd een deel van het volk, onder
radicalen en socialistischen invloed, be
werkt en ten gunste van de invoering
geefscbe zorgen en moeite zou het eischen hem
weder tot het leven terug te roepen
Ik zou hem redden, mijnheer, antwoordde
zij op eenen toon vol overtuiging. God zou
niet willen, dat ik voor niets mijne nachtrust
als mijn daguren opgeofferd zou hebben in het
zoeken naar het kruid, dat hem genezen moet.
Ik weet wat al studie gij daaraan be
steed hebt en zou wenschen, u heel mijne be
wondering te kunnen uitdrukken, maar aan
genomen zelfs, dat prins Karoskine herstelde,
wat dan nog? Ik heb lieden zien bekeeren van
dronkenschap, van den hartstocht van het spel
er is slechts eene genezing, waaraan ik wan
hoop; die van den samenzweerder. Men zou zeg
gen, dat die heillooze neiging in het bloed
slaat, dat zij den oproerling als een gif door
de aderen sluipt en niet voldaan is, aleer zij
hem het hart verlamde. Laat uw echtgenoot
vrijkomen en zijne krachten terugvinden, en
morgen zal men weer voor nieuwe betreurens
waardige feiten staan, die hem andermaal in
de gevangenis zullen voeren. Ware het dus
niet willekeurig de algemeene rust in gevaar
brengen en u zeiven slechts eene herhaling van
het reeds geledene bezorgen, door hem uit zijnen
kerker te ontslaan?
Alma gevoelde, dat hij waarheid sprak, maar
wat beteekende dat alles in haar oogen, indien
zijn bestaan slechts gered werd?
11 ij zou Frankrijk voor altijd verlaten,
zeide zij- De rust van dit land zou cr nief on
der lijden; daarbij zou liet lang duren eer hij
weer de oude krachten herwonnen had, en
mogelijk, wie weet, naarmate men ouder wordt,
van algemeen stemrecht gsstemd, doch
wjj merken op, dat dit sleehts een deel
Aan bet volk is, en lang niet het beste
deel. Dit laatste deel van de Natie ver
wacht geen heil van den volksinvloed op
staatsbestuur en wetgeving.
De Minister, wionslof door het Vaderland
is uitgebazuind, wist dit ook wel, toen
bjj sprak van een volkswaan van den dag
waarmede hjj wilde te kennen geveö, dat
bot voor een Staat geen geluk kan aan
brengen, wanneer zjj, die aan het roer
zitten, moeten bedelen om de volksgunst,
zoodat de hoogste belangen van het land
eigenlijk in handen zjjn bjj de wnfte
menigte, die morgen wil afbreken, wat
zjj heden heeft opgebouwd.
Telkens en telkens ook hoort men de
radicalen klagen over de onvruchtbaarheid
van de werkzaamheden der Regsering en
over het weinige, dat tot stand komt, maar
zjj zeggen er niet bjj, dat juist hun woelen
en wroeten de oorzaak is van het geringe
dat op wetgevend gebied wordt verricht.
Reeds nu ageeren zjj tegen mogelijke be
palingen van da nieuwe Kieswet en bren
gen allerlei bezwaren te berde, die zjj
vermoeden, dat zich zuffeu voordoen. Moet
snik eene houding niet hoogst ontmoedi
gend zjjn voor eene Regeering, die aan
den zin der radicalen wil voldoen, voor zoo
ver zij dit met da belangen van het volk
meeat te kunnen overeenbrengen?
En daarenboven, als de Regeering nog
andere zakea wil afdoen, zijn het dan
niet juist de radicalen, die beweren, dat
het Kabinet sleehts een taak, de regeling
aan het Kiesrecht, heeft te volbrengen?
Daarom, hoewel wij ons zullen onthou
den van het maken van gevolgtrekkingen
uit zoogenaamde onthullingeu, meenen wjj
toch den wensch te mogen uitspreken,
dat de Regeering bjj da behandeling der
Kieswet, op welke basis deza ook berust,
zich niet door de radicalen zal laten be-
heerschen. Zal zjj op sommige punten
genegen zjju om de wenschen der radica
len te bevredigen, waar deze niet strgden
met het belang des volks, wjj hopeu, dat
zjj nog zelfstandigheid zal bezitten om
het non possumus uit te spreken, wanneer
het radicalisme de vervulling eisebt van
bsgiuse'ec, waardoor de boogst3 belangen
des lands alhankeljjk zouden worden van
de afwisselende inzichten der groote
menigte.
In de Russische regeeringikringen
heerscht groote vreugde over bet aanble
ven van graaf K a l n o k y als Oosten-
rjjksch-micister van Buitenlandsehe Zaken.
Hetgeen door graaf K a 1 n o k y gedaan
is tot bevestiging der goede verstandhou
ding tusschen Rusland en Oosteurijk-Hon-
garjje wordt te Sr. Petersburg hoogeljjk
gewaardeerd, en in zijn aanbljjven ziet
men er den besten waarborg voor de voort
zetting der voor beide rjjken zoo ge-
wenschte politiek.
Over de geldverspilling van don ex-ko
ning M i 1 a n, den geldversliader van zijn
komt cr meer kalmte in het gemoed, zweert
men dikwijls de dwalingen der jeugd af. O
wees barmhartig, mijnheer, smeek uw schoon
vader uit mijn naam, prins Karoskine de vrij
heid te hergeven.
Gij vraagt zoo veel, zoo ontzaglijk veel,
Mevrouw!
De President der Republiek heeft het
recht genade uit te oefenen.
Dat heeft hij, doch hij kan geen misbruik
maken van die macht.
Dc 14e Juli nadert dien dag is het
volk zoo blij gestemd, dat het gaarne daden
van barmhartigheid ziet. O! ik bid u, zoo gij
ooit in uw leven hebt liefgehad, help mij het
eene wezen behouden, dat mij zoo dierbaar is.
Maar bedenk hoe schuldig uw echtge
noot is.
Dat is zoo; niemand erkent het, helaas!
zoozeer als ik. Dikwijls heb ik gewenscht, dat
ook mijne vaderlandsliefde, mijn medelijden
met de verdrukten krachtig genoeg mochten zijn,
om mij aan zijn streven deel te doen nemen,
ik zou er dan minder onder hebben geleden;
maar het was te vergeefs, ik ben te veel vrouw,
om niet te huiveren voor alle complotten, alle
samenspanningen. Bedenk echter, dat zoo prins
Karoskine er zich aan over gaf, het ook was,
omdat hij, en dat buiten zijne schuld, daarginds
in Siberië het onbeschrijfelijke heeft geleden,
dat liij zijne ouders, zyn vaderland, zijn ver-
mogen verloor enkel en alleen, omdat men
hem aantrof op eene vergadering, waar hij zijne
al te vurige landgenooten kwam aansporen toch
van alle pogingen tot opstand af te zien, Yer-
volk,welb8 Regeering telkens maar meergeld
bewilligt aau den onverzadeljjfcen verkwis
ter, geeft de Berljjnsche Vossische Zeitung
een verontwaardigd artikel. Het blad zegt,
dat Servië aan den rand staat van een
Staats-bankroet en vroeg of laat in da
noodzakelijkheid moet komen zjjue betalin
gen te staken, wat dan alleen de schuld der
Regeering zjjn zal. Het Servische volk
toonde dikwijls genoeg zjjn goöden wil.
Indien aau Milan wordt vergund over
's lands geldmiddelen nog verder te be
schikken, dan is het bankroet onvermij-
del jjk en de vel der dynastie evenzeer.
Inmiddels is de heer M i 1 a n in Italië
aan het reizen, bjj zon daar, zegt men,
plotseling overleden zjjn, 't zjj dan ver
moord of gevallen door eigen hand. Met
het oog op het innig verband tnsschen
Servië's financien en gezegden heer M il an
is men geneigd het voor eene beurs-ma-
noeuvre te honden.
Ex-Koningin N a t h a 1 i e, de tweede van
het lastig ouderen-stel, maar die ten minste
aan 't land geen geld kost en wier hou
ding ook altijd veel waardiger was, is nu
uit Parjjs vertrokken en op reis naar Servië.
Da Koningin-Regentes en koningin
W i 1 h el m i n a der Nederlanden hebben
Donderdag-avond Engeland verlaten. Te
half zeven verlieten zjj het Brown's
Hotel te Londen in het voor balfgala
gebru'keijjke rjjtuig van kooingin V i c-
toria, vergezeld door do Hertogin van
Albany. Alle inwonenden van het hotel
groetten eerbiedig Hare Majesteiten, welke
van de ontza^ijjke menigte in den omtrek
van hst hotel en op den weg naar het
Yictoria-station, eene ware ovatie kregen.
De politie had moeite den weg vrjj te
houden. Er was geen militair geleide,
maar honderd man van de muziek der
boninkljjke garde waren opgesteld bjj bet
station, waar zich eeue talrjjke menigte
bevond die de Koninginnen geestdriftig
toejuichte. Toen de stoet het station be
reikte, speelden de muzikanten het Neder-
landscbe volkslied. Ia de Koninklgke
wachtkamer werden Hare Majesteiten ont
vangen door den Prins en de Prinses van
Wales met hunne twee dochters, den Her
tog en de Hertogin van York, baron en
barones Van Goltstein, den consul-
generaal der Nederlanden jhr. M ay en
den consul Maas, lords R o s e be r y,
Carrington,en andere hooggeplaatste
personen. Na de begroeting bood de Prins
van Wales de Koningin-Regentes den arm
en geleidde haar naar den waggon, terwjjl
de Hertogin van Albany koningin W i 1-
helmina begeleidde Hare zuster met
warmte omhelzend, nam de Regentes met
bare dochter afscheid van de overige aan
wezigen. De trein vertrok te 7 u. 10 m.
onder de toejuichingen der menigte.
De kouinklijka trein kwam te 8 u. 27 m.
te Queenborongh aan.
H«t station was versierd, terwijl de eere-
wacht van het Nederlandsche koninklijke
yacht opgesteld stond. Hare Majesteiten
werden verwelkomd door den kapitein van
het yacht, den Burgemeester van Queen-
borough f n het stationspersoneel. De Ko
ninginnen namen afscheid van baron Y a n
Goltstein, en gingen aaa boord ter-
bittering hierna is verklaarbaar, al moge men
haar ook in hare uitingen niet kunnen ver
ontschuldigen.
Nooit werd hopeloozer zaak door wel
sprekender pleitster verdedigd, Mevrouw; maar
waarlijk
01 weiger het niet mjjne bede aan Zijne
Excellentie over te brengen! riep zij handen
wringend uit.
Ik beloof u integendeel het te zullen
doen; maar ik moet u voorbereiden op eene
weigering. U hoop in te spiegelen ware hier
misdadig, Prinses.
De jonge vrouw gevoelde zich aan de bit
terste vertwijfeling ten prooi.
Wal zal ik dan aanvangen? mompelde
zij tot zichzelve.
Ik kan hem toch niet overlaten aan zijn lot
o dat iemand gevonden werd, die mij zijne
vrijheid hielp verwerven, niets, neen niets zal
mij daarvoor te veel zijn.
Haar toehoorder had haar opeens een door-
borenden blik toegeworpen en daarna de
oogen neergeslagen, terwijl hij aandachtig de
figuren op het tapijt scheen te bestudeeren.
Tusschen hen was eene diepe, pijnlijke stilte
ontstaan.
Ten laatste hernam hij bjjna fluisterend:
Ik zou eigenlijk niet aldus tot u mogen
spreken, Mevrouw, want mijne nauwe betrek
king tot zijne Excellentie dwingt mij, als man
van eer, mij op dubbel kiesche wijze te ont
houden van elke inmenging in regeeringszaken;
maar ik heb diep medelijden met u en ik wil
er wel in toestemmen, u toe te vertrouwen,
wijl de muziek het «Wien Neêrlandsch
Bloed» speelde. De Valk vertrok onmid
dellijk daarna. De zee was kalm.
De Hongaarsche RegeeriDg wil wat het
ook koste een vertoog tot den Paus
richten tegen den Pauselgken Nuntius ta
Weenen. Zjj wil haar ingenomen stand
punt handhaven om van het zenden eener
nota aan het Vaticaan eene kabinets-
qoaestie te maken.
Mgr. A g 1 i a r d i kan nn niet anders dan
schouderophalend al het modderen van
den calvinist Banffy, den Hongaar-
schen premier, aanschouwen. Aan het Oos-
tenrjjksche Hof ziet men dan ook zeer
goed de minfeeid in vau Banffy 's
werk, den handlanger der Vrijmetselarij.
Yerre van te zjjn gecompromitteerd, is
de nuntius Mgr. A g 1 i a r d i, zoowel bjj
het Oostenrjjksche Hof als bjj het Yati-
caan in aanzien gestegen en kan zijn be
noeming tot Kardinaal wegens zgne groote
verdiensten, binnen kort worden verwacht.
De Pauseljjke Nuntius te Weenea
Mgr. Agliardi ontvangt veel deelne
ming wegens de aanvallen van den Hon-
flraarschen minister Ba n f f y. Yoor het
bisschoppelijk paleis volgt het eene rjjtuig
het audere op, waaruit de hoogste auto
riteiten uitstappen om den Nuntius geluk
te wenschen met zjjn optreden tegenover
de godvergeten aanvallers. Io hooge mate
J wordt het gedrag van den Hongaarschea
minister Banffy veroordeeld. De haat
tegen Rome heeft dezen calvinist dan ook
leeljjke parten gespeeld.
Het aangekondigde algemeen Congres
der Advocaten van St. Pieter, zal niet te
Parjjs, maar te Vienne (Isère) op den
28 en 29sten Mei e. k. gehouden worden
onder voorzitterschap van Mgr. F a v a,
bisschop van Grenoble.
De werkzaamheden zullen eiken dag
worden voorafgegaan met eene H. Mis
van den H. Geest.
Z. H. Leo XIII, die zoo dikwerf van
zgne bewjjzen van voorliefde aan de Orde
heeft doen bljjken, zal met het Congres
zjjn en zjjn vaderljjken zegen er aan
schenken.
Het Congres zal geopend worden met
eene toespraak door den Commandeur
Pierre Lautier, president-geueraal
van de Orde der Advocaten van St. Pieter.
Het woord zullen verder voeren l'abbé
P r a aartspriester van Sint Maurice,
Mgr. F a v a, bisschop van Grenoble, Graaf
F e r y d'E s c 1 a n d s, Mgr. Bel let, pro-
notaire apostolique, Mr. Desplagnes,
oud-magistraat, en M. P a s t o u 1, redac
teur s/d. Huivers.
De Advocaten van St. Pieter die het
congres bijwonen, zullen het Kruis hunner
orde, met het insigne Palmes Académi-
ques Romainesmoeten dragen.
In de liberale pers heeft men het zeer
druk en ellenlange artikelen zjjn geschre
ven over kardinaal H o h e n 1 o h e, die
op het diner bjj minister B 1 a n c een
Qüirinaals-gezinden heildronk zou hebben
uitgebracht.
dat er iemaid anders is, die veel invloed be
zit en misschien u zou kunnen helpen.
01 Heb dank! Heb dank! zeg mij zijn
naam.
Dat is, helaas! een geheim, dat ik met
verraden mag; doch ik kan meer doen, ik kan
zelf mot hem spreken en hem uwe belangen
aanbevelen.
Ja, doe dat, ik smeek u, doe dat, mijn
heer, en ik zal u mijn gansche leven zegenen.
De jonge man glimlachte droevig.
Zeg dat niet al te spoedig, Prinses, her
nam hij, want ik heb u nog niet gezegd tot
welke offers u dat zou nopen. De man, van
wien ik spreek is arm, hij leeft van eene be
trekking, die hjj voor u in dc waagschaal zou
stellen; het is dus niet onwaarschijnlijk dat inj
voor die verre van gemakkelijke taak eene ooge
som zou vragen.
Wat bekommer ik mij daarom? üen ik
niet rijk?
Hoeveel zou het u waard zijn? Natuurljjk,
zal ik vooraf bepalen, dat do som alleen dan
zal worden uitgekeerd, wanneer men mocht
slagen.
Hoeveel het behoud van mijn echt-
noot mjj waard zou zijn? Alles. 01 Zeg
gij zelf wat die onbekende zou moeten
hebben.
De schoonzoon van den President dacht een
oogenblik na.
Laat ons veronderstellen viermaal honderd
duizend franken sprak hij met eene lichte
aarzeling.
Den dag, waarop ik van u het bericht