No. 2321. Zondag 18 Augustus 1895. 20ste Jaargang B U I tITn L a N D. agite ma non agitate. De vredesbeweging BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. Nog bijtijds. Engeland. Spanje. België. Bulgarije. Duitschland. Frankrijk. Italië. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10 Yoor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1--6 regels. 50 Cents. Elke regel meer7ll3 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrjjda g-a v n voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangere G. L. DA U BE f Co. JOHNF. JONESSuccParijs 31 its Faubourg MontmarUe Met veel ophef hebban de groote libe rale hladen in de afgeloopen week melding gemaakt van het inter-parlementaire con gres voor den vrede en de arbitrage, dat te Brussel werd gehouden. Uit verschil lende Earcpeesche Staten zgn iu genoem de stal afgevaardigden bgeen geweest, ten einde met elbauder van gedachten te wi - selen over het streven om internationale quaestiëa langs minneljjken weg op te lossen en aldm de oorlogen ta voorkomen. Het belangrjjkste punt, dat op deze Conferentie werd behande'd, was het voor stel tot het ins ellen van een Hof van arbitrage tot regeling der geschillen tus- schen de volkeren. Do Belgische afgevaar digde, de heer Houzeau de La h aye ontwikkelde een uitvoerig plan van ue wgze, waarop zulk een Hof van arbitrage moet zjjn samengesteld en besloot met de verklaring, dat hierdoor zeker een belang rijke stap zou worden gezet op den weg, welke voert naar bet doel: de verdwgeing van dan oorlog. Niemaud zal beweren, dat de interna tionale beweging, welke zich iu dit congres uitspreek*, geen waardeering verdient en dat het streven van heD, die er aaa deel nemen, geen lof waardig is. Toch schgat het ons geoorloofd toe om twjjfel te koeE- teren omtrent de resultaten, die de vredes congressen zullen opleveren. Het inter-farlemeita're congres voor den vrede en de arbitrage vormt een nog al scherp contrast met de leger-toerustin- gen, welke vooral de groote Staten van ons werelddeel maken en waardoor eeu massa brandstof wordt opgestapeld, dis sltchts op eene kleine vonk wacht om in lichter laaie uit te barsten. Uit dit oogpunt beschouwd, bez tien de vredes-congressen op bet oogenblik nog zeer weinig beteekenis. Iu tal van landen van Europa heerscht eene chauvi nistische stemming, weke zeer weinig ge- ljjkt op vaderlandsliefde en die aangewak kerd wordt door de vermeerdering der strijdkrachten in iederen Staat. Het is meerdan eene toepassing van het bekende spreekwoord si vispacem para helium. Het is een oorlogszuchtige geest, welke voort komt uit overdreven nationalen trot», welke in iederen vreemdeling een vjjand ziet en in iedere daad van den vreemdeling eene uitdaging. Nu kan men wel zeggen, dat de inter parlementaire congressen juist de bedoe ling hebben om deze stemming onder de volkeren tegen te gaan en een beteren geest in dit opzicht iogang te doen vin den, doch dan kan hierop zeer terecht worden geantwoord, dat hiervan nog niets is gebleken. Men bespreekt wel de in stelling van een Hof van arbitrage, maar men doet niets om de werkelijke oorzaak van de oorlogen weg te nemen. Er worden op die congressen veel groote woorden gebezigd, doch wat baat dit Als de minister Npsena namens de Belgische Regeering de sympathie ver tolkt, welke in België voor het werk des vredes wordt gekoesterd en als bij de be weging van het Congres karakteriseert in de woorden: «Wg willen de rnwe kracht terugdringen, om het recht voorwaarts FEUILLETON. Een raadselachtig en ontzettend voorval. Een vreeselijke misdaad, sinds menschenge- heugen daar niet gepleegd, bracht ter. tijde des Deensch-Duitschen krijgs in 864 het stadje E. schilderachtig gelegen aan een inham der Oostzee, in schrik en ontzetting. De furiejdes oorlogs, die aan de grenzen haar bloedige schepter zwaaide, nam zoo uitsluitend aller aandacht in, dat het bedoelde duistere geheim, nadat het graf zich over het slacht offer gesloten had, in de schaduw werd ge steld. Andere, ernstige gebeurtenissen verdron gen de afschuwelijke daad weldra en leverden ze der vergetelheid over. Schilderachtig merkten wij reeds op, ligt de stad E. daar in den boezem der Oostzee, in eene prachtige omgeving. De aan het strand gelegen huizen worden voornamelijk bewoond door visschers. Links langs den zeeboezem slingert zich over de walvormige hoogte een eenzaam voet pad naar een donker woud, dat eveneens door de golven der zee bespoeld wordt. Rechts zijn de visscherswoningen door een populicronlcicin to»et de eigenlijke stad verbonden. te doen sehrjj ien,» wat beteekeneu dan deze woorden, indiea men bg zich zelf de overtuiging bezit, dat slechts eene onder geschikte qaaestie van internationalen aard volJoende is om het oorlogsvuur te doen ontbranden en de volkeren als wilde dieren elkander te doeu aanvallen? Neer, wg twgfslen zeer erustig aan het resultaat der besprekingen van die con ferenties. Meu beweert, dat de vredes beweging toch vorderingen maakt eu de Nederlandsche afgevaardigde herinnerde zeifs aan arbft'ale schikkingen tnsschen ons land en andere Staten ten betocge, dat men cok hier te lande op deze wijze int'rnationale gaschillen wil beslechten. Hij sprak van de zaak der Costa Rica Packeten haalie dit als voorbeeld aan var de mogeljjkhdd om iuLrnatic- ua'e quaestiëa langs minnelgken wig op te loisen. Doch wg gelooven niet dat in den legenwoordigen tgd ora zulk eenequaestie een oorlog tusschen Engeland en Nederland zon kunnen uitbarsten. Waaneer de natioLale eigenliefde er niet bg betrokken is, en de openbare meening zich weinig o? niet over znlk eene quaestie heeft uitge'ateD, dan is hst niet denkbaar dat zg een casus belli vorm*. Geschillen, welke voortkomen uit feiten die ia de koloiiëa der verschillende Sta ten voorvallen, zullen daarom ook gemak- keljjk langs den weg der arbitrage worden opgelost, maar minder gemakkelijk, ja omnogeljjk noemen wg het om de vonk uit te dooveo, die door een misdadige hand kan worden geworpen in de brand stof welke in de onderscheiden Staten van ens werelddeel zelf is opgehoopt. Daartoe is de inter-parlementaire con ferentie onmachtig, omdat zg den grond der vijandschappen tusscheu verschillende volkeren niet kaa wegnemen. Op welke wgze zon zj bgvoorbeell bg de chauvi nisten ouder de Eranscbe natie het idee van een revanche-oorlog kunnen doen verdwgnen en den haat tegen de Pruisen kunnen verzachte.? Wg noemen hier slichts een enkel geval, hoewel het bekend is, dat er nog verschillende andere kuanen aangewezen worden. Hoezeer dan ook het denkbeeld der vredes-congressen moet worden toegejuicht, wij gelooven niet aan bon succes en meeuen, dat om het doel dier conferenties te bereiken, andere wegen behooren te worden gevolgd. Ia da eerste plaats zien wjj in de ms- dewtrkiog van bet groot aantal socialisten nit verschillende Staten aan de inter-par lementaire conferentie geen heil, om de eenvoudige reden, dat de verbroedering, welke het socialisme voorslaat, slechts tea doel heett de heillooze leent Hingen van de socialisten te bevorderen en geenszins strekken zal om de ruwe kracht terug te dringen, ten einde het recht te doen ze gevieren. Indien de socialisten zich meester maken van de vredes-beweging,dan kan men er op rekenen, dat het kwaad van den oorlog niet wordt bestreden, maar enkel een ander karakter verkrggt. En in de tweede plaats zou de vredes beweging moeten gegrondvest worden op den godsdienst. Dan alleen zal zg goede resultaten opleveren, want gelgk nog dezer dagen zoo terecht in het Venloosch Hei eenzame pad, links begrensd door wei landen loopt naar eene steenachtige hoogte en daalt dan schuin raar beneden tot aan den zoom des wouds, waar des wandelaars voet door de zilte wateren der zee bespoeld worden. Hier, achter de rotsachtige hoogten is men eensklaps in eene andere wereld, in een stil, onbezocht wouddal, waar men geen huis ziet, zelden een natuurgenoot ontmoet. Enkel de wijde zee met haar groene oevers en het ge- heiinnisvolle, donkere woud! Gewis is dit dal allergeschikst voor de uit voering eener lichtschuwe daad. Wie daar 's nachts ronddoolt, moet of op een misdaad peinzen of als offer eener zulke hierheen ge lokt zijn. Eene dergelijke, als hier bedoeld wordt, was daar nog nooit gepleegd. Vandaar, dat het af schuwelijk geval, dat in Maart 1864 de stad bewoners in opschudding bracht, nog te vree- selijker zijn moest, daar het in eene duistere geheimzinnigheid gehuld was. Op een morgen iu die maand was een melkboer, die dagelijks naar die stad voer, als naar gewoonte door het woud gekomen, ten einde in die laagte, geholpen door zijn knecht, de melkemmers in een bootje te dragen en op die wijze naar de stad te varen. Zijne dochter zou met het ledige rijtuig door het woud naar huis keeren. Het bootje werd na volbrachten dagdienst op 't strand getrokken en bleef daar onbewaakt liggen. Zoo was het steeds van va der op zoon geschied. Kil was de nacht. Nog glansde de maan met heldere stralen Weekblad werd opgemerkt al wie aan den geopenbaarden godsdienst den rug toekeert, vervalt tot het meest dierlgke materialisme. De afvallige R e n a n be weerde terecht: Onze maatschappij teert nog op de overblijfselen van het Christen dom. Zoodra ze deze trfenis h eft opge teerd, zal ze tot het dierisme, de verd er- ljjking overgaan. Hoe zal nu eene maatschappij, buiten deu godsdienst en da3 op geeu hooger zedeljjk standpaet staande dan het dier, geestlr'fc kunnen opvatten voor de vredes beweging eu sympathie kunnen gevoilen voor eene verbroedering, niet gegrond op de idéé der communisUn, maar op deu godsdienst van Christus? Wg diel-n daarom niet in de goede verwachtingen, welke sommigen van de vredes-congressen koesteren. Om het doel er van te bereiken, moet heel wat anders gedaan worden. Zoowel de Regeeringen als de volkeren moeten eeu afkeer van den oorlog krjjgeD, omdat de godsdienst liefde en verdraagzaamheid predikt. De verschillende Staten behooren voorbereid te wezen op deu oorlog, niet om uit kleingeestige opvatting van vaderlandslief de den vreemdeling aan te vallen, maar alleen om zoo noodig verkregen rechten tegenover den vgand te kunnen hand haven. De illusie, dat de vredes-congressen eiken oorlog zullen kunnen beletten, is een droombeeld, hetwelk nooit zal ver wezenlijkt wordeD. Zoolang er verkeerd heden op de wereld bestaan, zoolang zullen ook de oorlogen voorkomen. Maar wel kan op goede gronden de verwach ting worden gekoesterf, dat bg algemeener waardeering van deu godsdienst allengs een geest bg de volkeren zal levendig worden, welke hen afkeerig maakt var iederen onrechtvaardigon of ongemoti- veerden strijd. De vredts-beweging zal ans niet worden gediend door socialisme of materialisme. Alleen de godsdienst wjjst in dit belang rijk vraagstuk den juisten,den een'geu weg. Over de Chrislenmoordeu iu ChiuadeelJe lord Salisbury in bet Eugelsche Par lement ia eene rede mede, dat de Keizer van China uitdrukkelijk zijn voor nemen heeft doen kennen om hen, die zich aan deze moorden schuldig maakten, streng te straffen. Voorloopig moet zich derhalve de Engeleche regeering er toe bepa'en, da Chineesche regeering aan te sporen haar plicht te vervallen. Ten opzichte van den staat van zaken in Armenië verklaarde lord Salisbury, dat de tegenwoordige ministers dezelfde politiek volgen, als door hunne voorgan gers ia begonnen. «Wij zullen» zeide de Piemier «er naar streven, ons doel te bereiken. Reeds ontvingen wg de verzekering, dat de ge- eischte hervormingen zullen worden ia- gevoerd. Alleen is ons nog geen voldoende waarborg gegeven, dat de Porte inderdaad baar belofte zal nakomen. De Fransche en Russische regaeringen big zen met En- aan het uitspansel. De boer en zijn knecht wilden juist beproeven de boot naar zee te duwen, toen beiden eensklaps verschrikt terug deinsden. Wat hebben wij hier! riep de eerste met bevende stem. Eene in een donkeren mantel gehulde ge stalte, wier gelaat door een en hreeden grauwen vilthoed bedekt was, lag lang uitgestrekt op den bodem des viartuigs. Die heeft zich een nachtkwartier hier gezocht, meende de knecht, zijne vrees over winnend. Dat is mij nog nooit overkomen, bromde de boer,terwijl hij echter nieuwsgierig na'Ier trad. Blijf bij de paarden, Katrien! gebood hij en boog zich over den gewaanden slaper. Heila, vriend! wordt r'eis wakker, wat voert ge in mijn bootje nit. Ge zult n eene zware verkoudheid op den hals halen; Hij pakte hem tamelijk ruw bij den schou der en stiet hem den hoed van 't gelaat. De maan bescheen nu een bleek aangezicht, waarin twee wijdgeopende verglaasde oogen hem aan staarden. God in den Hemel! een ljjkl riep de boer ontzet. Beiden, de knecht zoowel als de dochter deinsden met afschuw en schrik terug. Dan heerschte gedurende een oogenblik stilte des grafs, alleen afgebroken door hot ruischen der boomen en 't water der zee. Eindelijk trachtte de boer zich te vermannen, wierp een schuwen blik op den doode en vroeg dan zacht: geland, wat de Armenische quaestie aan gaat, samenwerken. De Sultan van Turkge zou eene ernstige fout begaan, indieD hg, teneinde zijne zelfstandigheid, die toch slechts in naam bsstaat, to handhaven en eene eveutueele beperking van zjjn gezag te voorkomeo, weigert de hnlp aau te ne men, wblke fcem door de Europeesche Mogendheden wordt aangebodeD, om de anarchie in Arnenië te doen eindigen en de daar steeds voorkomende gruwelen te voorkomen. «De wreedheden aldus eindigde lord Salisbury zgne rede die telkens in Armenië worden gepleegd, worden door geen tractaat gerechtvaardigd eu vinden alom afkeuring. Het beletten van derge lijke ongerechtigheden kan derhalve slechts strekken tot bev.s'iging van het gezag des Sultaos.» De Spaaniche troepen die zich morgen te Cadix zullen inschepen om naar Cuba te vertrekken, ten einde het opro r aldaar te helpen bedwmgen, worden door de Koningin-Regentes, vergezeld van den jeugdigen koning Alfonso, geïnspec teerd. Hare Majesteit is met baar zoon daartoe te Victoria aangekomen. Maarschalk Martinez Campos, de Spaaosche bevelhebber op Cuba, heeft den Minister-president Cauovas te Madrid, een ultimatum gesteld. De Maar schalk geeft de Spaansche regiering de heus om of Cuba's onafhankelijkheid te erkenneD, öf 100.000 goed geoefende en behoorlijk nitgernste soldaten te zjjner beschikking te snellen. Ia de nabgheid van Barcelona zjju twie trtinen iu botsing gekomen. Vgf waggons werden veib gzeld. Van de rei- z'gers werden dertig min of meer ernst'g gewond. Niemand verloor tenter bg dit ongeval bet leven. Da werkzaamheden van het Inter-par lementaire Congres voor den vrede en de arbitrage te Brussel hebben er toe geleid, dat met algemeene stemmen is aangeno men bet bes'u t waarbij een bljjvend in tern ationaal Hof voor scheidsrechterlijke uitspraak wordt ingesteld, dienende om kennis te nemen van de geschillen tns schen natiën die aan zjjn beslissing worden onlerworpeD. Het ontwarp uit 15 artike len bes aaude, bepaald o. m.: de zetel van het Hof, de wgze vau samenstelling, de schadevergoedingen die aan zgn leden worden toegekend, zgn organiek regle ment, de wgze van uitvoering vau zgn besluiten, enz. Te Sjfia wordt niet het minste bemerkt, dat mea priLS Ferdinand door de moordgeschiedenis van Stamboeloff vijandig gezind is. Men scbjjnt het ook niet kwalgk te nemen, dat hg zoo lang weg is geweest. De tegenwoordige Regeeritg, eu met haar de Vorst, wil deze gedragsljjn volgen: zg wil de vrieud8chap vau Rusland trachten te wianeD, maar nooit eene concessie doeu waardoor de staat wordt benadeeld. De Wat zullen we aanvangen? Klaas. De knecht wist geen raad. Zouden we den doode er uitnemen en in een graf leggen? Klaas schudde het hoofd. Hij was soldaat geweest, had te Kopenhagen bij de garde ge diend en wist, dat men in dergelijke gevallen niet eigenmachtig te werk mocht gaan. Dat gaat niet meester, antwoordde hij, loopt wat gij kuDt naar de stad bij den Bur gemeester om aangifte van de zaak te doen. Katiien en ik zullen zoolang de wacht hou den. De boer keek aarzelend voor zich heen. Hij zag in,dat Klaas recht had en ware graag heen gegaan. Maar, door het woud Intusschen de wacht bij den doode schrikte hem nog meer terug. Plotseling gaf de gedachte aan zijne melk en daarmede zijn eigenbelang den doorslag en in 't volgende oogenblik ijlde hij naar de stad. Daar gekomen klopte hij onmid dellijk aan bij den gestrengen heer Burgemees ter, wien hij kende als een zijner klanten. Deze scheen niet zeer gunstig gestemd door de nachtelijke stoornis en bemerkte knorrig, dat het daarmee tijd genoeg was den volgen den morgen. Zoo echter den man nog te redden ware? meende de slimme boer. En daarenboven, heer Burgemeester, moet ik mijne boot ge bruiken. Hm hm., bromde de achtbare heer na denkend, daarin hebt ge wezenlijk gelijk. Voor eerst, Hans Hanzen, moet ge maar een visscher vragen uw melk te willen varen. Loop nu da- erkenning van den Vorst mag het land niet zgne zelfstandigheid kosten. Gisteren herdacht prins Ferdinand den dag, waarop bij voor 11 jaren te Ternova tot vorst van Bulgarge werd ge kozen. Te Sofia werd ten paleize eene offi- cieele receptie gehouden, waarbij al de ministers aanwezig waren. Ook werd eene re/ue gehouden over de troepen van het garnizoen. Bg het feestmaal, dat door de officieren der garde werd gegeven, waren behalve vorst Ferdinand, ook de ministers en de voornaamste geesteljjken tegenwoordig. De commandant van bet regiment stelde een dronk in, waarin bg vooral wees op den onverbreekbaren band, die er bestaat tnsschen den vorst en het leger. Toen Ferdinand dezen toost beant woordde en vervolgens afscheid nam, hie ven de officieren den Vorst op huone schouders en droegen hem naar zgn rij tuig. In Je straten was eene ta'rgke volks menigte op de been, welke den Vorst met geestdrift toejuichte. In de plaats van den ontslagen redac teur Frbr. Vou Hammer stein zal met 1 September als hoofdredacteur der Kreuzzeitung optreden de afgevaardigde Kropatschek. De schuldenlast van Vou Hammer- stein wordt op 700.000 Mk. geschat; volgens de Vossische Ztg. is bet bedrag nog hooger. Keizer Wilhelm is nog steeds in Engeland de gast van lord Lonsdale. Z. M. wordt echter spoedig te Berlgn te rug verwacht om bg de onthalling tegen woordig te zgn van het nationale monu ment ter eere van keizer W i 1 h e 1 m I. Deze plechtigheid zal Zondag a. s. plaats bebbeD. De Hamburger Nachrichten be vestigt de mededeeling, dat prins Vou B i s ui a r c k de uitnoodiging, om dit feest bg te wonen, van de hand heeft gewezen. Zooals wg iu ons vorig nummer mede deelden, heeft de so ciaal-democratische afgevaardigde Compayré in eene school waar prgzon werden uitgedeeld zich zeer laag gedragen, waarom hg dan ook door de gendarmen moest worden verwgderd. De zoon van den Afgevaardigde die een van de gendarmen bg deze gelegenheid uitgescholden en een stoot heeft ge geven, is door de Rechtbank te Lavaar veroordeeld tot tene boete van honderd franks. Baron B r u c k, gezant van Oostenrgk- Hongarge bg bet Quirinaal te Rome, is voornemeLS zgn ontslag ts nemen. Volgens loopende geruchten wil hij niet tegenwoordig zgn bg het vieren der vrjj- metselaarsfeesteD op 20 S-ptemher e. k. Hij zon opgevolgd worden door baron P a s e 11 i, nu werkzaam aau het ministe rie van buiteulaudsche zaken te Weenen en, naar meu zegt, ee.i persona gratis- sima bg het Italiaansche bof. delijk naar den geneesheer, dat hij zich gereed make, mij te vergezellen; het is misschien mogelijk den mensch te redden. Reeds was de morgen aangebroken, als de boer met beide heeren, vergezeld van een politiedienaar en twee arbeiders met eene baar bij het strand aankwam. Klaas en Katrien hadden zich, na het ake lige doodengelaat weer met den hoed bedekt te hebben, zoover mogelijk van 't bootje te ruggetrokken en wachten in dof stilzwijgen, de komst des vaders. Ontzetting had hunne harten overmees terd. Dat was zeker de vreeselijkste nacht huns levens! Zwijgend sloeg de geneesheer, een oud, eer biedwaardig man, den mantel des doode terug. Fluisterend, na den hoed des verslagenen weggenomen te hebben, sprak hij tot denBur- gemeester, die met zichibaar afgrijzen aan zijne zijde stond deze woorden: Dood, morsdood! en vergis ik mij niet, vermoord! Almachtige God, riep de Burgemeester vol schrik, wie is die man? Vanwaar is hij gekomen? Wie zou die wandaad gepleegd hebben? Daarover ligt een dichte sluier vriend. Nemen wij van alles den stand op en laat den doode naar de stad voeren Gij, mijn waarde Petersen, wendde hij zich tot den politiedie naar, onderzoek nauwkeurig het omliggende terrein, opdat we te weten komen van welken kant die vreemdeling, want dat is by, geko men is.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1895 | | pagina 1