No. 2351.
Zondag 27 October 1895.
20ste Jaargang
agite ma non agitate
Loon en Arbeidsduur.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
f 0,85
50 Cents.
Vl%
Nog bijtijds.
Frankrijk.
Italië.
Duitschland.
België.
ROT.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem e
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
1,10
1,80
0,03
TIEND*
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1--6 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en V r ij d a g-a v 0 n d
voor 6 uur ingewacht.
Hoo fdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. TD AÜ BE Co. JO HNF. JON ES, SuccParijs 31 bis Faubourg Montmartre^
Er zija vraagstukken op sociaal gebied,
waarover reeds ontelbare redevoeringen
werden gehouden en boekdeelen vol zjjn
geschreven, zonder dat men een stap ver
der is gekomen tot de oplossing er van.
Iu allen ernst wordt er over gesproken
en geschreven, de wenscheljjfeheid er van
in het licht gesteld, zelfs proefnemingen
uitgevoerd, en ondanks dat alles, is men
nog niet tot eenig resultaat gekomen.
Toch gaan de aanbidders van die idealen
maar voort met te trachten hunne deDk-
bielden bjj anderen ingang te dosn vinden
door ze in de aanlokkelijkste vormen aan
te p^jjzen en hanne verwezenlijking als
het einde van alle moeiijjkhedeu voor te
stellen.
In plaats van nit dien tegenspoed de
les te pntteD, dat hetgeen men in theorie
misschien kan aanbevelen, voor de practijk
van nul en geener waarde is, bljjft men
zich aan abstracte bespiegelingen vast
klampen en houdt de oogen gesloten voor
hetgeen het werbeljjk leven als onwrikbare
waarheid heeft geleerd.
Deze opmerkingen betreffan vooral de
door velen op den voorgrond geplaatste
wenscheljjkbeid om voor de werklieden in
de verschillende vakken bepalingen vast
te stellen omtrent minimum-loon en maxi
mum-arbeidstijd.
Hoeveel is in"de jongste jaren over deze
vraag geschreven en gesproken! Wat al
meeningen zjjn hierover verkondigd en
wat al luchtkasteelen zjjn op de tot stand-
koming van zulke bepalingen gebouwd!
En toch, ondanks iu enkele gevallen een
en ander omtrent loon en arbeidsduur in
bestekken werd vastgesteld, het vraagstuk
in het algemeen is nog volstrekt niet op
gelost. Nog alt jjd maakt deze quaestie het
onderwerp uit van tal van beraadslagii g=n
in bjjzondere vereenigirgen en openbare
collegep, en eindigt men gewoonljjk met
over de zaak geen beslissing te nemen,
maar haar nader te onderzoeken.
De vraag is daarom gewettigd, of men
hiermede niet een ideaal najaagt, dat
voor geen vervulliog vatbaar is. Indien
toch het vaststellen van bedoelde bepa
lingen in hst algemeen mogeigk ware,
dan zou de ondervinding reeds lang heb
ben aangegeven, in hoeverre deze bepa
lingen zgn te verwezenlijken en langs
welken weg men tot d e verwezenlgking
moet komen.
Geljjk wjj reeds"'zeiden, in enkele ge
vallen is men zoofjgelukkig geweest om
eene regeling te octwerpe n, die in de
practjjk kon worden toegepast. Bij de uit
voering van sommige groote werken heeft
men dan ook aangegeven, hoe lang de
dageljjksche arbeid moet duren en hoeveel
aan de werklieden voor hun arbeid moet
worden uitbetaald. Maar men vergete niet,
dat dit slechts enkele gevallen betreft, en
dat in het algemeen nog geen regeling
*an Staatswege en dit schgnt toch het
einddoel te wezen kon worden ver
kregen.
T)e bepaling van een minimum-loon en
een maximum-arbeidsdnur heeft inderdaad
geen ander doel dan om het door den
Werkman verdiende loon te verhoogen en
zfin werktjjd te verminderen. Dit moet
FE V ILL ET O N.
men bjj het bespreken dezer quaestie spe
ciaal in het oog houden, want daarop
komt feiteljjk het geheele vraagstuk neer.
Is dan de loonstandaard in het algemeen
te laag Hierop antwoorden wjj bepaald
ontkennend. Natuurljjk sommige gevallen
uitgezonderd, [kan de werkman, indien hg
voortdnrend werk heeft, inj den tegen-
woordigen tjjd een voldoend loon verdie
nen. Vergelijkt men de loonen van thans
met die van 20 a 30 jaren geledeD, dan
spriagt het dadeljjk in het oog, dat in
dit opzicht eene groote verbetering is te
bespeuren. BreDgt men hiermede in ver-
baad de daling der prijzen van de eerste
levensmiddelen,dan moet men tot de gevolg
trekking komen, dat de werklieden van
thans in veelgunst:ger positie verkeeren dan
die van vroeger.
De vraag naar vermeerdering van loon
spruit dan ook enkel voort uit de ver
hooging van den levensstandaard der
meeste werklieden. Er is meer geld noodig
voor vermaak, voor opschik en voor tal
van genotmiddelen, waaraan in vroeger
tgden niet werd gedacht. De eenvoud bij
den werkmansstand heeft plaats gemaakt
voor een zucht naar afwisseling en genoe
gens, die natuurljjk grooter moet worden,
naarmate er meer voedsel aan gegeven
wordt.
Zoo zou dan ook de algemeene bepaling
van een minimum-loon slechts ten ge
volge hebben, indien zjj al bon worden
nageleefd, dat in de toekomBt r og hooger
eischen dan thans zouden worden gedaan.
Voor slechts zeer korten tjjd zou men dus
geholpen wezen, maar men zou nieuwe
moeiljjkbeden voor de toekomst scheppen.
En wat na den maxiiuum-arbeidsduur
aangaat, indien al de mogeljjkheid aan
wezig was, dat deze voor alle vakken en
in alle gevallen werd vastgesteld, de be
zwaren daaraan verbonden zouden er even
eens toe medewerken om den toestand
vao den werkman te [verergeren. Ia de
allereerste plaats most worden opgemerkt,
dat hier te lande in slechts zeer weinig
fabrieken of werkplaatsen langer wordt
gewerkt dan wenscheljjk is met het oog
op de werklieden zeiven. Over het geheel
genomen kan worden gezegd, dat zelfs in
de centra van nijverheid da arbeidsduur
n et te lang is. Waarom moet de wetgever
nu den duur van den arbeidsdag bepalen
Is het niet om den werkman meer vrjjen
tjjd te verschaffen dan weikeljjk nuttig
voor hem is
Wjj zgn er zeker van, dat tal van ar
beiders voor zich zeiven, voor hun gezin
en voor de geheele samenleving vrij wat
nuttiger zjjo, wanneer zij den geheelen
dag flink werken, dan wanneer zjj wette-
Ijjk genoodzaakt waren om een deel van
den dag in ledigheid door te brengen.
Waarheen tal van werklieden zich zou
den begeven veel meer dan thans, begrjjpt
men dadeljjk. De kroeg zou voor velen nog
meer dan thacs een toevluchtsoord wezen
en slechts zeer weinigen hiervan kan
men zich verzekerd houden zouden hnn
vrjjen tjjd besteden aan geestesontwikke
ling en aan de bevordering der belaDgen
van hun gezio.
Hierbij hehben wjj nog maar alleeD reke
ning gehouden met [de werklieden en hun
levensomstandigheden. Wjj spreken niet
Dit bevel gaf zij den bediende mede, die
spoorslags wegijlde om den arts, 't mocht kos
ten wat het wilde, mee te brengen.
31.
Vervolg
K,
O, waar vind ik een lichtstraal in dit
gruwzaam duister,fluisterde zij. Misdaad of waan
zin! Een derde uitzicht bestaat er niet, en
voor mij eene troostelooze toekomst, een gou
den kerker, waarin mijn hart dood, mijn ge-
Voel ontzenuwd zal zijn. Waanzinnig? Hij!
Plotseling sprong zij op.
"7" Weten wil ik het, tenminste wil ik den
sluier trachten op te lichten.
Zij schreed naar de deur, die echter op
dit oogenblik door tante Ellen geopend werd.
Ik wil slapen gaan, tante Ellen, zei zij
°P matten toon, wist ik maar of dokter Wil
ton thuis is
Ziet ge wel, dat het toch erger met u
16> dan ge meent, jammerde tante haar be-
torgd omhelzende. Dadelijk laat ik den dokter
halen.
Doe dat, tante, vroeg Alice, maar veront-
rust papa niet. Als de dokter thuis is, kome hij
uanstonds hierheen; ik wil alleen met hem
'Preken. Nu laat mij alleen en zend om den
dokter.
Wonderlijk kind! mompelde de oude dair.e,
allen, nog zoo welgemeenden bjjstand, te ver
baden. Het is immers stellig, dat ge veel
t^er zijt dan ge ons bekennen wilt. „Dc dok-
^aet dadelijk komen."
eenmaal van den patroon eu diens belan
gen, die zeker maar in slechts enkele ge
vallen zonden gediend worden door de be
paling van een minimum-loon en een
maximum-arbeidsduur voor den werkman.
Wjj willen er niet naar vragen of ieder
werkgever zoo knnnen voldoen aan zgn
verplichtingen, als hjj de gewenschte.be-
paliugen zou moeteu naleven en of niet
tal van patroons ia plaats van winst een
groot verlies zouden hebben te boeken,
wauneer zjj hooger loon uitbetaalden voor
minder werk. Dit ligt dunkt ons
zoo voor de hand, dat wjj er niet eens
een motief aan willen ontleenen voor onze
meening,dat eene algemeene invoering der
bedoelde bepalingen eenvoudig onmogeljjk
moet heeten. Men kan er ons dan ook
geen verwjjt van maken, dat wjj in deze
quaestie de belaogon der patroons stellen
bovej die van de werklieden.
Een der argumenten voor de bepaling
van den maximum-arbeidsduur is ook, dat
de werklieden daardoor iu de gelegenheid
worden gesteld zich in geesteljjk opzicht
meer te ontwikkelen en daardoor hun ge
zichtskring te verruimen. Van batte hopen
wjj dat de arbeider in werkeljjke bescha
ving en ontwikkeling allengs vorderingen
zal maken, zoodat bjj meer en meer de
oogen zal openen^voor de valschheitl in
de redeneeringen van zjjnezoogenaamde
beschermers.
Juist daarvan hopeu wjj veel voor de
toekomst. De werklieden motten zeiven
gaaa inzien, dat de eiscbet1, welke thaos
niet door hen maar voor hen worden ge
daan, onmogeljjk vereenigbaar zgn met
de maatschappeljjke omstandigheden van
hen zeiven en van hun werkgevers. Zjj
moeten door hun voortdurende ontwikke
ling allengs meer gaan begrijpen, dat de
leiders, die hnn gouden bergen oelover,
in waai beid slechts hun eigen belang op
het oog hebbeD. Zjj moeten de overtuiging
verkrijgen, dat slechts samenwerking met
hun patroons en eene onderlinge goede
verstandhouding het middel kan wezen
om hnn eigen positie te verbeteren.
Is men eenmaal zoover, dau zullen de
hooggeprezen idealenweiopgeborgen en ver
vangen worden door een practische levens
beschouwing, welke ruimte laat ook voor de
behartiging van hoogere belangen.Dan juist
zal de materieele zjjda van bet leven niet
langer eenzjjdig worden behartigd, maar
zullen ook de hoogere eischen, welke in
den godsdienst hun oorsprong vindeD,
worden besproken en bevorderd.
Men ga nu voort met proefnemingen
tot verhooging van het loon en vermin
dering van den arbeidsduur. Men spreke
er over op vergaleringen en schrjjve er
van in dagbladen en tjjdschrift-artikelen,
wjj zgn er zeker van, dat dit alles jjdel
zal bljjken en dat allengs meerderen tot
de overtuiging zullen komen, dat wie^ in
dit opzicht te veel regelt, eigenlijk niets
regelt.
XIV.
In Duitschland.
Mijnheer Gerald en Erancis waren midde
lerwijl behouden in Berlijn aangekomen en had
den de zaken met het bedreigde huis "Schröt-
ter Comp." op de uitstekendste wijze ten
einde gebracht, De wissels waren gereedelijk
betaald, en de schitterende uitslag was dade
lijk naar Londen getelegrafeerd.
Dat Francis, die natuurlijk met Duitsche
toestanden vertrouwd was, het leeuwenaandeel
tot die gelukkige uitkomst had bijgedragen,
vermeldde Gerald heel afzonderlijk in zijn tele
gram. Ook liet hij zijn vader weten, dat hij,
thans geleid door een zoo bekwamen gids als
Francis,Duitschland grondigwilde leeren kennen
//Zoele zuidenwindjes waaiden.
In den nooit volprezen Mei.
Het was een wonderschoone voorjaarsdag,
toen de beide vrienden hun hotel onder de
Lindenverlieten en arm in arm door de prachtige
straten slenterden. Hun doel was, de merk
waardigste punten der Pruisische hoofdstad in
oogenschouw te nemen.
Hoor eens, mijn beste Francis! nam Ge
rald na een poos het woord. Houdt ge mij wel
werkelijk voor een edelman?
Kardinaal P a r o c ch i, vicaris van Z.H.
den Paos, heeft verklaard fier te zjju op
de Fran8che Congregatiën die aan de fiscus
Wel zeker, antwoordde Francis, zijn vriend
verrast aankijkende.
Ik heb daaraan zeer getwijfeld, vervolg
de de eerste op zijn gewonen, kalrnen toon,
daar de man dien ik ondanks alles immer als
edelman beschouwd heb, op wiens vriendschap
ik immer fier geweest ben, mij nog niet met
zijn vertrouwen vereerd beeft.
O, mijn beste vriend, riep Francis hem
ontroerd aanstarende, dat verwijt is wel gerech
tigd. Vergeef 't mij, Gerald, dat ik u een ver
trouwen onthield, waarop ge eene bijzondere
aanspraak maken kunt.
Deze drukte hem de hand en meende, dat
het toch beter ware, een weinig licht te bren
gen in den toestand.
Want voegde hij er bij, zoo ik zoo vast
en stellig op uwe eer vertrouw,'t is heel anders
met de overigen ginds in Londen. Voor hen
is uwe afreis de mooiste reden om een oor
deel der onteering over u te vellen.
En gij zelf waart in staat, mij tot die
reis aan te sporen, merkte Erancis bitter op.
Wjjl uwe opgewondenheid eene zoo be
denkelijke hoogte bereikt had, dat met 't uiterste
vreezen moest, sprak Gerald rustig. Buitendien
mocht ik aannemen, dat onze afreize geheim
zou blijden, en die geheimzinnige dokter M'Le-
an zich wachten zou, u voor oogen te treden,
zoodat sir Palmer in de club geen moeilijk werk
zul gehad hebben.
En toch meende Francis, bij kalmei be
raad, had ik toch ter plaatse moeten blijven;
zoo echter heb ik zelf 't oordeel over mij ge
veld. Ach, vriend, die geschiedenis is zoo gru.
aldaar weigeren de onrechtvaardige kloos-
terbelasting te betaleD. Z. Etn. verheugt
zich beschermheer te zgn van instellingen
met zoo'n uitmuntenden geest. God, zegt
de Kardinaal is sterker dan de vervolgers
van de Kerk, <door de vervolging en het
martelaarschap geraakt men tot de hemel-
sche glorie en ook tot deu triomf op aarde.»
Onder de tegenwoordige mannen die
Frankrjjk regeeren doen zich afschuw
wekkende zaken voor. Uit een weeshuis
te Parjje werden de zusters verjaagd en
eeoe directrice er voor iu de plaats gesteld.
Nu is de directrice van het leeken-weeshuis
iu hechtenis genomen, of liever de gewe
zen directrice want wegens schnld was zjj
met al de haar toevertrouwde kinderen
(60 meisjes) uit haar woning gezet. In
plaats van de kinderen naar de families
terug te zenden bracht ze die in een huis
in Saint Denis ODder dak bd zond de arme
kleinen uit om te bedeler. Alsof dit nog
niet genoeg ware, heeft zjj ook een der
meisjes afgestaan aan eene rjjke vreemde
ling", die haar, naar nit eea brief bleek,
eene aanzienlijke som daarvoor gaf. Eerst
op aanhoudend verzoek der moeder van
het verdwenen meisje wees zjj aan, waar
het kind was. Zjj moet ook nog meerdere
kinderen op dergelijke wjjze hebban doen
verdwgntn.
Om te doea zien, wie zich in Frankrgk
al niet geroepen acht om als weesmoeder
op te treden, diene, dat deze waardige
dame (ze telde 60 jaar) nog een vouuis
tot gevangenisstraf weaens oplichterjj van
eea bedrag van 40.000 franks tot haar
last had.
Het is belacheljjk zooals de Italiaansche
bladen in dienst der Regeeringspartij, de
nederlaag; willen uit den weg ruimen,
die hit I aüaansche gouvernement heeft
geleden in bet üiet naar Rome gaan van
boniDg Carl os van Portugal.
De Riformahet orgaan van den mi
nister-president C r i 8 p i, de zaak bi spre
kende, doet uitkomen, dat de Italiaansche
Regeering noch officieel noch officieus den
wensch heeft te kennen gegeven, dat de
Portugeeeche vorst koning Ham bert,
betzij te Rome, hetijj te M >nza, zou be
zoeken. De Portugeesche gezant bjj het
Quirinaal zegt de Rijorma is deD
lsten October zelf bjj den teer Cr is pi
gekomen, ten einde hem mede te deelen,
dat koning Carlos voornemens was,
koning Humbert in de tweede helft
van October een bezoek te brengeD.
Denkt nu de Riforma met een leugen-
bericht C r i s p i te redden Koning Car
los gaf hennis zijo oom te Monza een
bezoek te willen brengen en niet in bet,
Quirinaal te Rome. Het échec, dat de
Italiaansche legeering niet alleen maar
ook koning Humbert van Italië geleden
heeft, is Didt weg te cjjferen. De Portu
geesche regeering te Lissabon heeft ge
toond meer te hechten aan het Yaticaan
dan aan het Qairinaal.
Om nu officieel te breken met Portngal,
daartoe is Italië te laf en nu zoekt de
Italiaansche regeering het incident te ver
kleinen en neemt den kaakslag voor lief
die tegenover geheel de wereld den roover-
koning is toegebracht.
welijk, dat ik mij met mijne gedachten als in
een dwaalhof bevind.
Kom, we nemen een rijtuig, om naar
Charlotienburg te rijden. In den stillen dieren
tuin zal ik mijne geschiedenis verhalen.
Na enkele minuten reeds rolden zij door de
straten en hadden weldra de dierentuin be
reikt, waar Francis den opmerkzaam toeluis
terenden vriend zijn verleden verhaalde.
De lezer heeft reeds daarmede kennis ge
maakt.
Hemel! Francis, riep hij buiten zichzelven,
zoo gelooft ge dus werkelijk, dat die Amerikaan,
dien sir Palmer tot schoonzoon heeft uitge
kozen,dezelfde persoon is als de ellendige dok
ter M'Lean?
Dat is mijne vaste overtuiging. Gerald!
En ge zwijgt? Kondet ge met eene zoo
schrikkelijke overtuiging Londen verlaten en
den schurk vrij spel laten.
Over Francis' schoon gelaat ging als een
waas eene dreigende gemoedsbeweging.
Ik had u geloofd, Sir, sprak Gerald
op plechtigen loon, zoo ge mij in Londen even
als hier uw vertrouwen geschonken had. Die
Indische moordgeschiedenis heeft docter M'Le
an na mijne verwijdering in de Club ten bes
te gegeven. John Morley, die uwe partij koos,
heeft mij zulks den volgenden dag verteld'.
En in die geschiedenis was ik als spion
en moordenaar genoemd? riep Francis hem
strak aanblikkende.
Gerald knikte.
En gij wist dat, Sirl vervolgde de corres
pondent op doffen toon. Gij kendet den vree-
De officieuss Italiaansche pers neemt
een zeer dreigende houding aan tegenover
bet Vaticaan. Het orgaan van C r i s p
de officieuse 'Iribuna staat in 't voorste
gelid en meent zich tot den strjjd te
moeten voorbereiden.
De Tribuna noemt op wat het Italiaan
sche gouvernement al meer had kannen
doen dan den roover te spelen en ziet
daarin een welwillende gezindheid van
het Italiaansche gouvernement tegenover
den Paus. De welwillendheid van Italië
is het welke de stoutmoedigheid van het
Vaticaan ten gevolge gehad heeft. Het
wordt tjjd zegt de Tribuna dat daaraan
een einde kome; er moet een krachtga
en energieke politiek tegenover de gees-
teljjkheid te baat genomen werden, waar
tegen men noch in het binnen-'.noch in
het buitenland bezwaar zal maken.
Er zgn dus onweerswolken aan den
Italiaaoschen hemel. Crispi en consor
ten zgn tot berstens toe over het geval
met den L'ortugbeschen koning. Zulke
zaakjes rokken de huichelaars hun mas
ker af.
De begrafenis van den oud-minister
ea journalist Ruggero Bongbi is
een indrukwekkende plechtigheid geweest.
Verscheiden autoriteiten, vertegenwoor
digers van Kamer en Senaat, van den
Raad van State, de minister van Onder-
wjjs, deputatie nit de Pers waren erbg
tegenwoordig.
Koning Humbert heeft aan Bong-
h i 's weduwe een telegram gezonden, vol lof
voor den overledene.
Keizer Wilhelm heeft tienduizend
Mark geschonken voor het herstel en de
vergrooting van de Katholieke kerk te
Karzel.
Z. Em. Kardinaal Kopp heeft de
ieuwe S'. Matthiaskerk te Berljjo plech
tig geconsacreerd. Dat was een feestdag
voor de Katholieken van Berljjn. Reed9
vroeg in den morgen te 7 uur vatten de
deputaties der Katholieke vereenigiug van
stad eu voorsteden met bonne vanen post
aan het hoofdportaal, om den Kardinaal
te ontvangen.
Te half drie in den namiddag had in
de Diergaarde een feestmaal plaats.
De gespannen houding van keizer
Wilhelm en zgn broeder prins H e i n-
r i c h heeft een oplossing gekregen, dank
zjj de pogingen vau huune moeder en
grootmoeder koningin Victoria.
Prins Heinrich die met zijne gema-
lia op Balmoral vertoefde bjj koningin
Victoria is plotseling van daar ver
trokken, om te voldoen aan eene uitnoodi-
ging des Keizers, om naar Duitschland
te bomen. De Prins is benoemd tot Schout-
bjj-naebt op de Duitsche vloot een
rang, als nog aan geen Hohenzollern werd
verleend, met uitzondering van Prins
A d e lbert, broeder van den ouden Keizer.
Daar zit nog ambitie voor zgn paitjj
bjj denBelgischen liberalen Staatsman Fro-
r e O r b a n.
Van zgn ziekbed heeft hjj tot zgn partg
eene uitnoodiging ge icht om elk bondge-
selijken omvang van die aanklacht en kondet
mij tot zulke op eene vlucht geljjkende afreis
aansporen.
Toch geloof ik daarin gelijk te hehben
gehad, mijnheer Francis, hernam Gerald na
na eene poos. We mochten immers als zeker
aannemen, dat de lasteraar u niet onder het
oog durfde te komen; wat kon uw verschij
nen dan baten? Ge kondet den booswicht het
masker afrukken en u in dat geval rechtvaar
digen. Hoe echter ter wereld komt die schelm-
sche kapitein Brandon aan een voor hem
bekende zooals dien sir Horatio Benett uit New-
York?
Die twee heeren zag ik op den dag on
zer afreis voor mijne woning in druk gesprek
met elkander, merkte Francis spotlachend op.
Ik stormde de straat op. hen na, maar kon
alleen den waardigen kapitein inhalen, dien ik
in een koffiehuis noodigde en hem daar eene
boodschap voor docter M'Lean, die niemand
anders is dan de spion Robert Hodser, mede-
gaf. Ik denk, dat de bliksemende brilleglazen
van den ellendigen dokter nog heel andere
oogen verbergen.
Ha de verstandhouding van Benett en
Brandon is alzoo bewezen! riep Gerald ver
heugd. Drommels vriend, dan moeten we zoo
dra mogelijk het net verscheuren waarin men
sir Palmer vangen wil. Het beste ware, de
politie te waarschuwen en tot dat einde dadelijk
naar Londen te reizen.
Vergeefs, hernam Francis hoofdschuddend,
de hooswicht heeft de kaarten al te goed ge
schud. Wordt vervolgd
