NIEUWE
No 2359
Vrijdag 15 November 1895
20ste Jaargang
Eigendom.
BUITENLAND.
Pel S maanden voor Haarlem.
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
0,85
1,10
1,80
0,03
Dit blad verschjjnt
eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG,
BïïBEAIJ: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7Vi
Groote lettert worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant.
Advertentiên worden uiterlgk Maandag-, Woensd ag-
en V r jj d a g-a vond voor 6 uur ingewacht.
Redacteur-Uitgever, W. K P P B R S.
De socialisten prediken het collectivisme en
rekenen hierbg op de trouwhartigheid der
werklieden en op de verlokkende zpde van
de medaille, ten einde voor zich aanhan
gers te winnen.
Maar de eerljjke werkman, de werkman
die arbeidt en redeneert, weet heel goed,
dat hp onder het socialistisch bestuur in
veel slechter toestand zal verkeereü, dan
waarin hg nn verkeert, omdat hg alsdan
den eigendom van zjja werkloon niet meer
zal bezitten hg zal niet langer de zoete
hoop hebben vaa zgn toestand te verbe
teren
Denk eens eene wgle na, brave werklie-
den:Gelooft gg, dat gg bij de opheffing van
den persoonlijken eigendom wezenlgk voor
deel zult hebben? Neen 1 Velen wrgven
reeds in de handen bg het denkbeeld, dat
alle eigendommen zullen worden verdeeld,
maar zg deuken er niet aan, dat zg de
eerste slachtoffers van deze stelselmatige ver
beurdverklaringen zullen zgn! WaDt, als de
bgzondere eigendom niet meer bestaat, dan
zal niemand iets meer bezitten. Welnu;
wanneer gg thans door nwen arbeid nw
werkloon verdiend heb, doet gg er mede, wat
gg wilt: d. w. z. indien gg méér verdient dan
nwe dageljjksche bezigheden vorderen,zgt gg
vrg om bet overschietende te verbruiken
of wel om het te besparen; terwgl in de so
cialistische maatschappij het overschieten
de van het werkloon moet teruggeven wor
den aan den Staat, die belast is met de
voeding van heD, wier traagheid en wan
gedrag het dagelgkech brood niet ver
dienen.
Het is alzoo de onteigening van den
eerlijkeu enarbeidzamenwerkmao, ten voor-
deele van de nietsdoeners en drinkebroers.
Gij ziet dat het gezond verttarid de ntopie
van het collectivisme veroordeelt. Overigens,
welke werkman zou van voldoening in zgue
handen wrgven, indien het staatsbestuur,
om hem zijne spaarpenningen te ontne
men, aldus tot hem sprak: «Vriend, gg
hebt de geheele week gewerkt, gg hebt
15 gulden verdiend; geef mg 5 gulden,
want met 10 gulden kant gg best leven.»
Gg zoadt u beroepen op uw goed recht;
maar de socialistische inspecteur (wantal-
tjjd zullen er ambtenaren zgt!) zal tot n
zeggen: «Uw buurman moet ook te eten
hebben.» En gg, gij brave werkman, gg
weet dat nw buurman de geheele week
door, den laiaard gespeeld of zgn geld ver
dronken heeft
Welke weikmaD, die een klein huisje of
FE UIL LET ON.
Nog bijtijds.
Vervolg.)
38.
Toornig hield hij op en sprong recht.
Hoe ga ik die goudvosgeschiedenis maar aan
pakken zonder mij in een gek pak te steken?
vervolgde hij in gedachte. Halt, halt, daar heb
ik mijnen ouden heer Stevenspn, wiens zoon in
de koninklijke stallen in dienst is die zal de
zaak ophelderen.
l)e dokter streek tevreden met de hand door
'thaar, en belde daarna zijnen bediende.
Dadelijk aanspannen, ik moet oogenblikke-
fijk uit.
Na tien minuten reed het rijtuig voor de
deur.
Naar den ouden heer Stevenson, Perry-
'traat.
De oude heer Stevenson lag ziek te bed:
de dokter had hem nog den vorigen dag be
kocht en bezocht hem anders maar tweemaal per
'reek.
Ben ik dan werkelijk zoo zwaar ziek
Mijnheer Wilson? vroeg hij verschrikt als deze'
kinnen kwam.
Dwaasheid, mijnheer Stevensonl U moet
een dienst bewijzen, $g
O, van harte gaarne. Maar ik arme,
°ude
-Is uw zoon nog in dienst in de stallen
der Koningin op paleis BuckinghamP
een klein tuintje voor zjjne spaarpenningen
heeft kunnen koopen, zou gaarne den so
cialisten-staat aanvaarden en zeggeii: «Gg
vraagt mijn tuin, mgn huis, hetwelk ik
onder zoo groote moeiten en zoovele drup
pelen zweets en zoovele ontberingen heb
weten te bemachtigen; gg hebt gelijk: hier
hebt gg het!»
In weinig woorden: onder dit heerlijk
bestuur zonden de werklieden, die nn niets
bezitten, ook dan niets bezitten, want de
persoonlijke eigendom zon niet meer be
staan; en van den anderen kant zonden de
werklieden, die in onze dagen een klein
eigendom bezitten, ook dit zoo moeielgk
verkregen goed verliezen.Dit strijdt met het
gezond verstand en met alle begrip van
rechtvaardigheid!
En meent niet, dat er overdrijving
schuilt in hetgeen wg zeggen. Men moet
de socialisten maar aan 't werk zien en
de bekentenissen maar eens vernemen, die
somtijds aan hnn mond ontrollen.
De socialist Smeets heeft in den pro
vincialen raad van Luik verklaard, dat de
eerste de beste die zich eigenaar verklaarde,
een diefstal beging.» En al de aanwezige
socialisten hebben deze woorden toegejuicht.
De socialist B n r y voegde erbij: «Geen
persoonlijk eigendom! Wg willen niets we
ten van eigendom voor sommigen, ten na-
deele van anderen. Wg willen den eigendom
voor allen, d. i. het collectivisme.»
En Smeets heeft deze woorden aldus
verklaard: «De eigendom moet verdwgneD,
want hg is de oorzaak van de ellenden,
van den honger van vele menscheo. Wg
willen, dat de aarde toebehoore aan allen.
De eerste de beste die zich eigenaar heeft
verklaard, bg heeft diefstal gepleegd.»
Op deze woorden vroeg een katholiek
raadslid hem: «Gij schaft dus den eigen
dom af, maar doet gij dat zonder schade
vergoeding te geven?»
En de socialist antwoordde: «Zonder
eenige schadevergoeding.»
Alzoo door middel van gewelddadige en
revolutionnaire maatregelen.
Overdenkt deze woorden der socialisten,
en vraagt daarna eeDS, wie er gelijk heeft:
öf de socialister, die zeggen, dat eigendom
diefstal isöf wel Z. H. L e o XIII, de
groote Paus, zoo terecht genoemd de Paus
der werkliedendie in zgue onsterfelijke
Encycliek tot de werklieden van de ge
heele wereld deze woorden heeft gespro
ken
«Om het kwaad te genezen, geven de
socialisten voor, dat alle eigendom van
persoonlijke goederen moet worden alge-
Hij is sinds gisteren verplaatst naar 't paleis
te Windsor.
Hm, dat spijt me. Hij komt zeker zelden
naar Londen. Gaarne hadde ik hem iets ge
vraagd.
O, binnen twee weken geloof ik, of ook
spoediger, mijnheer Wilson. Als men hem schreef
dat ik ernstiger ziek geworden ben, voegde de
oude man er aarzelend bij.
Neen, Stevenson, we mogen onzen Heer
niet op de proef s.ellen, meende de dotter
vriendelijk. Dus in WTindsor: goed, ik zal hem
schrjjven. Anders nog alles op 't oude?
Het gaat goed met mij, mijnheer Wilson!
Gij zijt immer zoo vriendelijk jegens uwe zie
ken; de laatste rekening is ook nog niet vol
daan.
Waar ligt ze, mijnheer Stevenson! Ha, daar
ginds in uw evangelieboek, dat komt niet over
een met die plaats.
Hij nam 't boek van tafel, de rekening er
uit en schreef er bet //voldaan// onder met zijn
potlood.
Is al betaald, vader Stevenson! God be-
houde u! En weg was hij; de verraste zieke
hoorde slechts 'trollen des rijtuigs.
XVIH
Een Telegram.
Alweer een Telegram uit New-Tork ont
vangen, Sir Palmer! 'k Moet minstens binnen
acht dagen wegreizen, daar in 't begin van Mei
het testament zal geopend worden.
schaft, dat de goederen van elk afzonder
lek, gemeenschappelijk goed van allen wor
den moet en dat het beheer dier goederen
aan de gemeente of aan den Staat moet
overgeleverd wordenmaar derge-
ljjke leer, in plaats van een einde te kannen
maken aan den strgd, zal onrecht plegen
aan den werkman, indien zg in beoefening
wordt gebracht. Zjj zal geen ander uit
werksel hebben, dan de toestand der werk
lieden nog onzekerder te makeu,door hnn de
vrge beschikking over hnn loon te ontne
men en door het feit zelf hun alle hoop en
mogelijkheid te ontrukken om hun erfdeel te
vergrooten en hun toestand te verbeteren.»
Italië.
Uit den kring van den Italiaanschen pre
mier Cr is pi, worden de geruchten om
trent eene Italioansche-Eogelsche overeen
komst, ter zake van Turkije tegengesproken.
In de Kerk der HH. Engelbewaar
ders te Rome is eene plechtige uitvaart
gehouden voor de zielernst der overleden
Pauselijke soldateD. Midden in de kerk was
een rjjk versierde en verlichte baar opge
steld. De H. Dienst werd verricht door
den nieuwen vice-gerente vau Rome, Mgr.
Cassetta, aartsbisschop van Nicomedia.
Onder de aanwezigen bevonden zich de
graven generaal Piancini, Salimei
van de Pauseljjke edelwacht, en comman
dant De Conrten, de vertegenwoordi
gers der Zwitsersche garde, paleiswacht en
Pauselijke gendarmerie, de leger-aalmoeze-
Diers en tal van oud-gedienden der ver
schillende wapens van het Pauseljjk leger.
Bulgarije.
Prins Ferdinand heeft volgens een
telegram nit Sofia, de commissie uit het
Sobtauië, die hem het adres van antwoord
op de troonrede kwam brengen, ontvangen.
Hjj zeide: dat bg het met het Sobranië
op het stuk van de godsdienstige behoeften
van Bulgarjje volkomen eens is. Sedert hg
aan de regeering was gekomen, had hg er
toe meegewerkt, dat de nationale kerk in
haren luister hersteld werd. «Ik ben vast
beslotensprak hg, «den Bulgaarschon
troonopvolger in dezelfde gevoelens van
eerbied voor de nationale keik op te voe
den. Het offer, dat men van mg vergt, om
prins Boris aanstonds den orthodoxen
doop te laten toedienen, is voor den over
tuigden Katholiek een smartelijk offer. Ik
zal mg echter in deu wensoh der afgevaar-
Ja, mijn beste heer Benett, wat is daar
aan te doen? Ge maakt naai 't schijnt, weinig
voortgang in de gunst mijner dochter en dwin
gen kan ik haar in geen geval.
Moet ik afreizen zooals ik gekomen ben?
mompelde Benett duister voor zich heen blik
kende; en intusschen keert uw correspondent
terug.
Bah, daarvoor zal ik zorgen! hernam Pal
mer rustig. Mijnheer Francis zal niet terug ko
men, daar zijne eer in Londen al te zeer ver
dacht gemaakt is; hij zal ei wel zelf de voor
keur aan geven op 't vasteland te blijven, of
schoon het mij spijt, zulk eene kracht te ver
liezen.
Wel, ik denk, ge kunt daar ook voor
uw levensredder zorgenSir! bemerkte de
Amerikaan, zijn hoed grijpende.
Ja, gewis, nikte Palmer ernstig. Maar
wat zie ik, mijnheer Benett, wilt ge weggaan?
Rijd met mij naar de Beurs en ga dan met mij
dineeren.
Ge moet mij werkelijk verontschuldigen, Sir,
bemerkte Benett. Ik moet brieven op de post
bezorgen en keer zoodra mogelijk terug.
Goed, tot weerziens dan!
Tot weerziens, Sir!
De Amerikaan verliet Palmers handelsgebouw
en wandelde langzaam door de volkrijke stra
ten. Hatelijke beelden doken voor zijnen geest
op en vervulden hem met toenemenden onrust.
Zou het spel gelukken, zou het hem ten top
punt van aardsch geluk voeren'1 Hij dacht aan
litis en aan kapitein Ned. Als de laatste over
winnaar bleef in den gevaarvollen aanslag; als
digden schikken zoodra het mg gelakt zal
zgn, de groote moeilijkheden van het oogen-
blik nit den weg te ruimen. Ik ben overi
gens overtuigd, dat de handeling binnen
kort voltrokken kan worden.»
Deze Vorst durft zich een overtuigend
Katholiek te noemen, zoo iets is toch eene
bepaalde bespotting waard. Dat zjjne rede
voering door de schismatieke hoorders met
onbeschrgfeljjke geestdrift werd begroet,
laat zich begrjjpen.
Frankrijk.
De behandeling der zieke en gewonden
soldaten van de expeditie te Madagaskar
heeft veel te weuschen overgelaten, zoodat
de minister van oorlog, de heer Cavaig-
n a c, zich geheel onverwachts naar Per-
pignan heeft begeven om een persoonlijk
onderzoek in te stellen. 500 zieken zgn
aldaar met de Notre-Dame-dwSalut aan
gekomen.
Volgens de Délats beklaagden de solda
ten zich over niets minder dan gebrek aan
geneesmiddelen en geneeskundigen bijstand.
Als er genoeg qninine was,gaf men maar
qninioe aan alle zieken zonder onderscheid.
De Kabylen die als geleiders dienst deden,
konden dikwijls de bespanningen niet meer
bestoren en lieten ze dan maar met zieken
en al in den afgrond vallen
Oostenrijk-Hongarije.
In h6t Hongaarsche Huis van Afgevaar
digden is eene interpelatie gesteld, de vraag
behelzende of de Hongaarsche regeering
invloed had uitgeoefend op het besluit van
den Keizer-Kooing om Dr. Lueger niet
te bevestigen als Burgemeester van Weenen.
Da minister-president, graaf Ban ff y,
beantwoordde deze interpelatie en zeide, dat
de Regeering geen belang stelt in de ver
kiezing van Dr. L n e g e r en evenmin in de
niet-bekrachtiging. De Regeering heeft
geenerlei invloed geoefend op het besluit
van den Keizer.
De Kamer nam akte van dat antwoord.
Eea telegram nit Weenen deelt mede,
dat Dr. Lu eger tot Burgemeester is her
kozen met 92 stemmen; 45 blanco stem
men waren ingeleverd. Dr. L neg er heeft
natnurlgk de benoeming aangenomen.
Friebeis heeft nit naam van den gou
verneur van Neder-Oostenrjjk het beslnit
tot ontbinding van den gemeenteraad mede-
Na kan men te Weenen de grap be
leven, dat na de verkiezing van een nienwen
gemeenteraad Dr. Lueger weer herkozen
wordt. Wat dan? Zon dan keizerFrans
de kapitein hem verried. Dan? Bij die gedach
ten sidderde Sir Horatio Benett.
Een dwaas was ik, dacht hij verder, toen
ik die daad aan vreemde handen overliet. Ik
zelf moest ze uitvoeren en de beide medeweten
den uit den weg hebben geruimd.
Plotseling werd hij uit zijne mijmering ver
schrikt gewekt, door eene hand, die zich op
zijn schouder had gelegd.
Ah, zjjt gjj het, mijnheer Virch?
Goeden morgen, Sir Benett! Waarheen?
Het verheugt me u nog eens te zien.
Zeer verplicht, mijn waarde Sir Virch!
hernam de Amerikaan. Drinken we eene flesch
wijn samen?
Waarom niet, Sir? Juist hier op den hoek
is een prachtig wjjnhuis. Kijk, daar komt de
dikke John. Drommels, de dikke Morley is we
zenlijk verdiept in het lezen van een liefde
brief. Goeden morgen, Sir Morley!
Laat hem gaan, Sir! fluisterde Benett. Die
heer boezemt mij tegenzin in.
Mij ook, en daarom juist wordt hjj voor
den gek gehouden.
Sir John Morley stak het papier, dat hjj zoo
even gelezen had in den zak, liep rustig op
den jonker toe, en sprak, vlak voor hem staan
blijvende en zonder den Amerikaan aan te
zien:
Goeden morgen, jonker Zwakhoofd! Hebt
ge misschien weer een lasteraar in den zak?
Hij knikte hierbjj den verbaasden Virch boos
aardig toe en schreed langzaam vooit.
{Wordt vervolgd.)
H4ARLE1ISCHE COURiJVT.
ABONNEMENTSPRIJS
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIE».
