No. 2380.
Zondag 5 Januari 1896.
21ste Jaargang.
De keuze van een beroep.
agite ma non agitate.
BUITENLAND-
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Geen Lafaard.
Transvaal.
Frankrijk.
België.
Engeland.
Duitschland.
Hoe zij ongelukkig werd l
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
50 Cents.
7Ht
Meenden wjj het bjj de wisseling des
jaars onze plicht te wezen aan de ouders
toe te roepen, dat zjj hebben te waken
voor hun kinderen door hen rerwjjderd
te houden ran alles, wat tucht en zede
lijkheid kan vermoorden en hen met ver
achting kan vervullen voor hun hoogere
en voornaamste plichten het schgnt
ons ook niet van belang ontbloot op een
naar onze meening verkeerde opvatting
te wjjzen, welke bij veie ouders bestaat
ten opzichte van het beroep, dat zjj voor
hun kroost bestemmen.
Dat bet voor ouders geen gemakkelijks
taak is om een keuze te doen uit de
velerlei wjjzen, waarop hun kinderen op
lateren leeftjjd voor zich en gowoonljjk ook
voor anderen het dageiijksch brood moe
ten verdienen, weet een ieder, die daarvan
ondervinding heeft, terwjjl, indien dit niet
het geval ie, men bij eenige levenservaring
toch wel kan vermoeden, met welke zwa
righeden ouders in dit opzicht hebben te
kampen.
Gewoonlijk hebben de jongens on op
hen hebben wjj thans vootnameljjk het
oog reeds vroeg een keus gedaan. Op
de schoolbanken reeds hebben zjj het aan
hnn makkers verteld, wat hun idealen van
het leven zjjn en op welke wjjze zg die
idealen znllen trachten te verwezenlijken.
Maar kinderen koesteren vaak onvervul
bare wenschen of stellen hnn ideaal op
zulke vreemde en wonderljjke zaken, dat
ouderen van dagen er schouderophalend
over glimlachen en zcmder die illnsiëa te
willen verstoren, stilzwijgend een gansch
andere meerling hebben.
Zelden dan ook wordt een jongen opge
leid tot het beroep, dat hjj zich heeft
uitgekozen en reeds met zj>n speelmakkers
heeft besproken. Dikwerf verandert het
kinderlijk inzicht, wanneer werkelijk een
keus moet worden gedaaD, doch meestal
hebben de ouders den plicht om aan te
wjjzen, in welke richting hun zoons een
maal als nuttige leden der maatschappij
werkzaam zullen zjjn.
Waar dit zoo is, mag het wel overweging
verdienen, wat dezer dagen de bektnde
Engelsche staatsman Gladstone over
de keuze van een beroep heeft gezegd. Bjj
wees er op, dat zoovele ouders hun kin
deren bestemmen voor een taak, welke
voor hen het minst geschikt is en in het
bjjzonder, dat vele jongens worden opge
leid voor geestesarbeid, waar handenarbeid
veel meer zou overeenkomen met bun
aanleg, geschiktheid en maatschappelijke
omstandigheden.
Hetgeen Gladstone hier heeft be
toogd, geldt niet slechts voor de Engel
sche samenleving, maar ook in vollen
nadruk voor ons vaderland.
Wjj weten tocb, dat in vele werkmans
gezinnen de ouders hun zoon of zoons, zoo
als zjj zich uitdrukken, een bet're opvoeding
willen geven dan zjj zeiven hebben gebad.
De nette en latsoenljjke werklieden achten
voor een groot deel hun stand te gering.
Zjj wenschen dat bun kinderen zich een
loopbaan kiezen, waardoor zjj later in
aanraking komen met personen nit andere
standen en gelooven, dat op deze wjjze
bet best het gelnk vau hun kiode.- en
wordt bevorderd.
FEUILLETON.
2.
Vervolg en Slot.)
Vijf jaren zijn alzoo in ballingschap vervlo
gen, toen moeder Mancey afgeleefd kwam te
sterven. Alfred vervulde de laatste plichten en
begaf zich te voet bijna zonder geld naar zijn
land.
In dezen betreurenswaardigen tijd drongen
de legers der vreemde Mogendheden 1' rankrijk
in en Alfred kwam onder de muren van Vitry-
le-Eranqais aan op het oogenblib, dat een le
gerkorps van 60.000 Oostenrijkers, die in Frank
rijk waren binnengedrongen, zich gereed ma ik-
ten om het beleg voor die kleine stad te slaan
welke zoo onvoldoende door geringe macht
beschermd was, dat elke weerstand mogelijk
werd. Een toeval of liever een plan van de
Voorzienigheid wilde, dat Alfred, op de bol
werken wandelende, in een der officieren van
het garnizoen Jumilly ontmoette, dien hij van
verre kwam zoeken.
Jumilly was te midden van een groep sol
daten en las met luider stemme eene procla
matie van den generaal, bevelhebber der stad
voor, die een dapper man vroeg, gereed om
zich voor het heil van allen op te offeren.
Het gold hier de vraag om een kruithuis op
uur gaans van de stad gelegen te doen
fe'Qgen, en zoo wanorde te brengen in de
egetingswerken ten einde aan Napoleon tij
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Yan 1—6 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a C o n t a n t.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrjjda g-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBE 4' Co. JOHNF.JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Niets is minder waar dan dat. Het is
niet den stand, die den persoon vereert,
maar omgekeerd is het de persoon, die den
stand, waartoe hjj behoort, eer aan doet.
De handwerksstand staat in geldeljjk op
zicht beneden enkele andere groepen van
de samenleving, doch geen enkele hand
werksman, die zjjn plicht doet, staat in
zedelijke beteekeni3 onder de hooggeplaat-
sten in den lande. Terecht zeide eenmaal
onze koning Willem III, dat hjj in den
handwerksstand de kern van zjja volk er
kende en hjj achtte het zich eea eer met
dien stand m aanraking te komen.
O aders, die dan ook van het denkbeeld
uitgaan, dat hunne zoons een carrière
moeten kiezen, waardoor zjj op lateren
leeftijd zullen behooren tot andere krin
gen der samenleving dan waartoe zjj zelf
behooren, doen in ons oog zeer verkeerd
en geven aanleiding, dat hunne kinderen
zicb, als zjj volwassen zjjn, dikwerf alles
behalve gelukkig gevoelen in het beroep,
dat voor hen werd gekozen.
Dat ouders wenschen hunne kinderen
te zien vooruitkomen in de wereld, is geen
misplaatste eerzncht, maar alleszins be-
grjjpeljjk en volkomen te billjjken. Het
zjjn ontaarde ouders, voor wie zulks on
verschillig zoa zjjo. Maar het mag bjj het
kiezen vaa een beroep niet in de allereerste
plaats de vraag zjjn om de bitderea op
te leiden tot eene omgeving, waartoe de
ouders niet behooren. Indien op lateren
leeftjjd door het talent en de werkkracht
de kinderen zich hebben ontwikkeld tot
personen, die ontgroeid zjjn aan den kr:ng,
waartoe zjj eertijds hebben behoord, dan
is hierop natuurlijk niets af te dingen en
dan ook zon het niet mogeijjk zijn om
hen t9 houden in de beperkte omgeving
van hanne kindschbeid. Doch daarmede
mogen de ouders niet begiuneo. Zulks kan
enkel het gevolg wezen van den bjjzonderen
aanleg der kinderen.
En hiermede zjjn wjj in het hart der
quaestie, die zeer nauw verwant is aan
het groote maatschappelijke vraagstuk. De
zucht vau tal van handwerkslieden om
hunne zoons laten wjj het maar duidelijk
zeggen op te leiden tot een «heer,»
beeft al heel wat verkeerds teweeggebracht.
Weinigen van die jongelieden brengen het
zoover, dat zjj zich later in hua beioep
of ambt ge/'ukkig en tevreden gevoelen.
Het meerendeel van hen kenmerkt zich
door eene oppervlakkige kenuis van ver
schillende wetenschappen. Zjj hebben,be
halve natnurljjk van lezen, schrjjvan en
rekenen, eenige kennis van wiskunde, na
tuurkunde en andere vakken, spreken enkele
woorden Praasch of eou andere vreemde
taal, maar weten van geen enkel dier
vakkeu iets grondigs. Het is niets dan een
flauw vernisje van ontwikkeling, dat over
een od wetend hulsel is getrokken en voor
ouingewjjden mooi scbjjnt, doch voor bet
leven en voor de maalscbappjj van nul en
geener waarde is.
Zulke jongelieden komen dan op eeu
kantoor, nadat zjj misschien eenige jirei
hebben loopen lanterfanten en kunnen dan
eerst na zeer veel jaren een salaris ver
dienen, waardoor zjj zich zelf en een gezin
kunnen onderhonden.
Dat zulke personen een gelukkig leven
hebben, zal niemand bewereD, zjj zelven
te geven om met voldoende krijgsmacht naar
de belegerde stad te rukken. De lezing van de
proclamatie werd aanstonds gevolgd door een
diep stilzwijgen en niemand bood zich aan om
zijn broeders ten koste van zijn leven te red
den.
Alfred, kalm en vastberaden, naderde toen
den troep.
Mijnheer Jumilly, zeide luj, herkent ge
mij?
Neen, antwoordde deze, maar toch her
inner ik mij u elders gezien te hebben.
Ik ben Alfred Mancey, de jonge schilder
van llouaan, dien gij beleedigd hebt, nu vijf
jaren geleden en dien gij voor lafaard hebt
uitgekreten, omdat hij weigerde zich met u te
meten in een duel toen zijne oude moeder zijn
steun behoefde; ik heb u beloofd terug te
keeren als ik vrij zou zijn; mijne moeder is
gestorven en nu beu ik hier, mijnheer, tot uwe
dispositie.
De heer Jumilly stond op het punt met een
nieuwe beleediging te antwoordeu.
Hoor mij aan tot het einde, mijnheer, en
uwe wapenbroeders zullen rechters zijn over
de billijkheid van mijn voorstel. Ik kom thans,
nu het vaderland zoo zeer behoefte heeft aan
zijne zonen, u niet een uitgesteld en onvrucht
baar duel voorstellen, dat ik ten allen tijde
als eeu ongerijmd gebruik beschouw en op
den dag' van heden nog een goddelooze daad
is Laten wij onzen twist vruchtbaar maken
ten voordeele van het land. Men vraagt een
man, die zich toewijdt tot in den doodWelnu!
om u te bewijzen, dat ik zoo dapper ben als
allerminst. Uit baloorigheid over hun
geringe maatschappelijke vooruitzichten
geven zjj zich zelven bovendien dikwijlB
over aan hun hartstochten, verwoesten
dan huu leven en zijn voor tjjd en eeuwig
heid ongelukkig.
Diezelfde personen hadden op geheel
andere wijze kannen worden voorbereid
voor het maatschappelijk leven en zoudeD
dan een sieraad vau hun stand geweest
zjja en zich verheugen in hun levensver
houdingen. Indien zjj een beroep hadden
geleerd, dat hen wel niet toestond om
iederen dag met een hoef op het hoofd
en een wandelstok in de hand door de
straten te flaueereD, maar dat hen een flink
bestaan opleverde, zonder zorg voor de
toekomst en omringd door een liefhebbend
gezin, dan zouden zjj niet willen ruilen
met de zoogenaamde «heeren», die eer
medeljjden dan beschimping waardig zjjn.
Gladstone heeft dea vinger gelegd
op een wonde plek onzer samenleving.
Geestesarbeid is niet voor een ieder geschikt,
zoomin voor jongelieden uit deu hand
werksstand als uit andere kringen. Het
ware te wenschen, dat de oaders die
waarheid meer bedachten bjj het doen van
een kenze voor het beroep hnnner kin
deren. Wie een vak grondig heeft geleerd,
behoeft nimmer bevreesd te zgu dat hg later
niet de gelegenheid zal vinden om in zjjn
onderhoad te voorzien. Degeljjke hand
werkslieden staan niet slechts op hooger
zedelijk standpunt dan leeghoofdige «hoe
ren» en zjjn daardoor niet alleen veel
nuitiger leien der maatschappij, maar
gevoelen zieh zelf ook ver verheven boven
zooveleD, die nimmer iets goeds en degeljjks
zullen kunnen tot stand brengen.
Waar wij daarom aan de ouders toe
roepen «Waakt voor uwe kinderen dat
zjj niet besmet worden m6t het gif van
ongeloof en revolutie, daar voegen wjj er
aa toeLet bjj het bepalen van het be
roep uwer kinderen er ernstig op, of zjj
later in staat zullen wezen als onafhanke
lijke mannen in hua onderhoud te voor
zien. Brengt uwe kinderen niet in kringen,
die niet in overeenstemming zjjn met uwe
levensomstandigheden en hnn aanleg, en
houdt steeds de waarheid voor oogen, dat
het niet de stand is, welke den persoon
vereert, maar dat bat de persoon ie, die
den stand versiert.
De troap Eugelsehe vrjjbuiters van de
Chartered Company is reeds met de Trans-
vaalsche boeren bjj Johannesburg slaags
geweest. Het gerucht a's zou de bevel
hebber der vrjjbuiters «J a m e s o n» zjja
gevangen genomen, heeft zich niet beves
tigd. Zgn troep moet flink klop hebben ge
had en groote verliezen geleden. Officieren
en minderen zjjn deu boeren in handen ge
vallen die zij als gevangenen behandelen.
Cam berlaiu heeft naar Pretoria ge
seind, om voor de gevangenen en gewon
den een genadige behandeling te vragen.
Da Oraoje-Vrjjstaat heeft besloten de
Trausvaal bjj testsan met een leger van
1600 burgers, dat bjj de Vaalrivier geread
staat. De spoorweg tusscben Krügersdorp
en Johannesburg is opgebroken.
gij, sla ik u vonr het lot te laten be
slissen wie van ons beiden het kruithuis in de
lucht zal doen vliegen. Neemt gij dit aan?
Jumilly verbleekte en gaf geen antwoord.
Welnu, dan zal ik gaan, hernam Alfred
daarna: en nu hoop ik, mijnheer, dat gij net
woord //lafaard!// zult intrekken, dat gij mij
naar het hoofd geworpen hebt. Breng mij naar
den hevelhebber: ik ben zijn man.
Drie dagen later sloop Alfred middernachts
alleen en ongewapend door de vijandelijke
liniën en kwam bij het kruithuis aan. Midder
nacht was het bepaalde uur en als de klok deu
twaalfden slag zou doen hooren, moest de
brand uitbreken. De geheelc stad was op de
bolwerken en met onuitsprekelijke angst wachtte
men dit pijnlijk uur af. De 12de klokslag werd
vernomen en met. een allerijselijkst gekraak
sprong het kruitmagazijn in de lucht, dood
en verwoesting zaaiende in het vijandelijke kamp
en alzoo werd de inneming dezer stad voor
eenige dagen vertraagd, welke twintig dagen
later door het verraad werd overgeleverd. Een
wonder beschermde den dapperen Alfred, die op
eenige meters afstand in een volle sloot was
terechtgekomen. Den volgenden morgen keerde
hij naar de stad terug, welke hij zoo edelmoedig-
o-ered had. Twee uren daarna kwam Napoleon
San en vroeg Alfred Mancey te zien. Deze, be
scheiden en verlegen, werd aan den Kei
zer voorgesteld, die na hem geprezen te hebben
zooals alleen Napoleon eigen was, de vraag
Over het leger der Boeren wordt het
Davolgende medegedeeld. Zjj beschikken
shebts over 450 mau geregelde troepen
(staats-artillerie) bewapend met 6 zware
kanonnen en enkele Armstrongs en Maxims
van klein kaliber. Uit Pretoria kunnen
denkeljjk 750 man deze troepenmacht
vergrooten. Ia bet geheele la id kannen
10,000 mai ongeveer de wapens dragen,
zjj zgu met geweren van verschillende
soort gewapend en zorgen zelf voor huü
uitrusting. Binnen een week kan daarvan
denkeljjk de helft te velde trekken.
De Johannesburgers beschikken over
een vrjj willigerskorps van 600 man, daar
enboven zjjn er nog 400 valide burgers.
Zoodra bekend werd dat Jameson
de grenzen was overschreden trokken de
Transvaalsche boeren hem te gemoet.
Ouder commando van generaal Jo a ber t
vertrokken zjj onmiddellijk per spoor nit
Pretoria te sterkte van 1000 ruiters naar
Johannesburg om dadeljjk na aankomst
de indringers aan te vallen. De boeren
wareD voorzien vau hun voortreffelijke ach-
terlaadbuks en hebben de Chartered Com
pany's troepen een les gegeven,die vooreerst
wel voldoende zal zjjn om hon eerbied te
leeren hebben voor Joubert's boaren-
scldaten.
De Purgsche pers is, ban men zeggen,
eenstemmig in haar veroordeeliug van de
vrijbuiterij vaa Jameson en zjjn bende
tegenover Transvaal. De Jemps besluit
zgu scherp veroordeelende beschouwing
over deze daad met de volgende woorden
«Engeland heeft zjjn eer te redden. Het
heelt een aanslag te beleltsD, een schen
ding van grondgebied te herstellen. Op
dit oogenblik aanspraak te maken op een
welwillende behandeling zal het niet
kunnen. Er zjjn zelfs billgke concessies
welke Transvaal vrjjwiilig zou hebben
kunnen toestaan, maar wslke onmogeljjk
geworden zjjn tegenover dezen gewapender-
handscben aanval, begaan met d9 mede
plichtigheid van eeuBritschen ambtenaar.»
In den Franschen Ministerraad werden
de belangsn der in de Transvaal wonende
Franschen besproken.
De President der republiek heeft ter
gelegenheid van Nieuwjaar aan 1028
wagens militaire misdrjjveD veroordeelden
kwjjtschelding of vermindering van straf
verleen I.
De minister van Staat in België, de
heer F r r e-0 r b a n, jarenlang de leider
der liberale partjj daar te lande, is g steren
morgen overleden. Hij leed gedurende vele
jareu a3U bronchitis, welke ziekte bjj het
begin van dezen winter een ernstig ka
rakter had gekregen en den ljjder nood
zaakte te bed te bljjven. De nacht die
zgu dood voorafging was vrjj goed, maar
in den vrofgen morgen omstreeks 7 uur
werd de zieke door een kinbhoeet over
vallen die hem uitputte, en na koiten
doodstrgd gaf hjj den geest.
Frère Orbanwas afgevaardigde van
Luik gedurende 47 jaren (van 1847 tot
1884 en minister gedurende 24 jaren (van
1847 tot 1852 en van 1857 tot 1870, en
van 1878 tot 1884.)
stelde, welke belooning aan den dapperen
Sire, zei Alfred, ik ben voor een lafaard
uitgescholden, en het is nu vijf jaar geleden,
thans verzoek ik uwe Majesteit in mijn eer
hersteld te worden.
'Welnu! zei Napoleon, ik zeg u, dat gi]
de dapperste van allen zijt, en om de herin
nering aan de groote daad, welk gij verricht
hebt voor altijd te bewaren, wil ik, dat gij bij
uwen naam dien der stad voegt, welke gij hebt
gered.
Vervolgens maakte hij het kruis dat op zijn
borst schitterde los en bevestigde het op Alfred's
borst, zeggende:
Alfred de Mancey de Vitry, ik verbind
u aan mgn persoon; gij die moedig en dapper
weet te zijn, gij zult de daden van heldenmoed
mijner soldaten schilderen; ik benoem u tot
schilder mijner veldslagen.
Van deze hooge onderscheiding zou Alfred
niet lang pleizier hebben. Ilij volgde Napoleons
legerscharen en was even dapper soldaat als
kundig schilder Daar waar gevochten werd was
Alfred in de voorste gelederen.
Twee maanden later vond Alfred zoo edel
aardig gewroken en zoo roemvol gerehabiliteerd
den dood onder de muren van de stad Parijs,
terwijl liij zijn vaderland en zijn Keizer ver
dedigde.
Ia deu overledene Ijjdt d0 Belgische
vrijmetselarij een groot verlies.
Walter Frère, die later de naatn
van zijne vrouw «Orban» achter den
zjjnen plaatste, was de zoon van een
coucierge der Loge te Luik. Als jongen
van 18 jaren vocht hg in den Belgischen
opstand meê tegen de wettige Neder-
landsche regeering.
De leden der loge lieten den jongen
voor advocaat studeeren en bezorgden hem
op 35-jarigen leeftjjd reeds eene ministers
plaats.
Hjj was steeds een vurig bsstrij Jer der
Katholieken, maar het Catholicisme heeft
over dezen Kerkvervolgsr getriomfeerd.
In den boezem van de Antwerpsche
kamer van koophandel zjjn oneenigheden
ontstaan. De Katholieken zjjn verontwaar
digd omdat in de plaats vau twee aftre
dende en niet herkiesbare katholieke leden
liberalen zjjn gekozen. Verscheiden katho
lieke leden hebben daarop bedankt, en er
wordt zelfs iets gemompeld van plannen
om een uitsluitende kamer van koophandel
te stichten, waarin alleen Katholieken
zitting hebben.
Ü8 Engelsche regeering heeft officieel
verklaard, dat zjj de manier van doen
vau de mannen der Chartered Company
in Transvaal desavoueert, en dat aan de
in Trausvaal binnengedrongen bende bevel
is gegeven terng te trekken.
Sir Hurcules Robinson is reeds
van Kaapstad naar Pretoria vertrokken
met het oog op de bevordering van een
vreedzame oplossing der zaak.
Tusschen Beiljju en Londen heeft eene
zeer drukke wisseling van telegrammen
plaats over de Transvaal. Da Duitsche
couranten van alle politieke partjjen on
dersteunen met de meest mogeljjke kracht
het diplomatieke optreden der Duitscne
regoeriDg ten gunste van Transvaal tegen
over de gewelddadige Eugelsehe plannen.
Het zjjn niet enkel de bedreigde Duitsche
belangen, maar het is ook da algemeen
bekende perfidie eu r rij buiter jj, welke een
algemeenen storm van verontwaardiging
Wökköo»
In Berljju vreest men, datdeTran-
vaalsche crisis de vriendschap tusschen
Engeland en Duitschland in gevaar brengt.
Het baat niets, zegt de correspondent van
de Times in Duitschlands hoofdstad, te
beweren dat Duitschland geen recht van
tueschenkomst bezitDaitscbland oiaakt
daar aanspraak op wanneer door versto
ring van dea s'asas quo afgescheiden van
de bedreigde handelsbelangen zjjn staats
belangen gevaar loopen. De correspon
dent verzekert, dat de rjjksregeering vast
besloten is geen verstoring van den status
quo ia Zuid-Afrika te dulden, en de ge
zant van het Duitsche rjjk te Londen
moet aangeschreven zjjn, dat ten stelligste
te verklaren.
Keizer Wilhelm zond aan L resi
dent K r g e r het volgend telegram
«Ik spreek er n mjju oprechten geluk-
wensch over uit, dat het u, zonder de hulp
der bevriende Mogendheden in te roepen,
gelukt is met uw eigen volk en door eigen
W.ht tegenover de gewapende scharen,
't Ging naar het midden van den Zomer.
Op de uitgestrekte akkers wiegelden de lange
koornaren, de grasvelden prijkten met een prach-
tig groen tapijt en de takken der boomenbe-
gonnen reeds te buigen onder het gewicht der
vruchten, die, eiken dag meer omvang kregen.
Op een smal voetpad, dat langs een rogge
veld loopt, vinden wij de twee personen wier
lotgevallen wij hier vermelden, tis Zondagen
no| vroeg in den morgen. De jongeling scheen
reeds een groote wandeling te hebben gemaakt,
het meisje was pas een vijftigtal schreden van
het dorp verwijderd; zoo hadden zij elkander
ontmoet. Beiden zagen er goed uit: bij was
breed geschouderd, zij was slank eu wist zeer
goed dat zij hagelwitte tanden en mooie bruine
oogen bad. Al ware er ook geen spiegel m
de wereld geweest, zij zou dit toch geweten
hebben, want men vindt maar al te veel
vleiende tongen en die zijn voor met weinig
jonge meisjes nog veel gevaarlijker dan spiegels.
J Het ontgir.g haar niet dat de jonkman met
vroolijk gestemd was, zij mg dit reeds in de
verte en glimlachte hem daarom zoo vriende
lijk toe, wat intussehen op dat oogenblik met
zeer veel baatte want de jonkman gaf haar
slechts aarzelend de hand.
hGoeden morgen Jacob, wat scheelt er aan?//
vroeg zij. //Ik ben vandaag jarig en gij hebt
niet eens een goed woord voor mij over.//
