No. 2392.
Zondag 2 Februari 1896.
21ste Jaargang.
Advertentiën
Staatkundige richtingen.
BUITENLAND.
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland c
Afzonderlijke nummers
f 0,85
1,10
1,80
0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Van 16 regels. 50 Cents.
Elke regel meerVls
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoo] dagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicitè Etrangère
G. L. DA UBE 4" Co. JOHNF..JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
waarvan de plaatsing driemaal is opgegeven,
worden slechts tweemaal in rekening gebracht
De Volksvertegenwoordiging heeft, wat
de staatkundige richtingen en haar onder
linge verhouding betreft, een geheel ander
aanzien dan eenige tientallen van jaren
terug. Waren het toen twee partgen,
waarvan de eene de machtigste was en
die dan ook den meesten invloed bezat op
den gang van zaken, thans doen zich in
de Vertegenwoordiging des Volks verschil
lende richtingen voor, die meerendeels
scherp van elkander zjjn onderscheiden en
ieder afzonderlek niet zoo machtig zjjo,
dat zjj de wetgeving in den door haar
gewenschten geest kunnen leiden.
Bjj het tot stand brengen van regelingen,
waarbjj meer in het bjjzonder de politieke
quaestie betrokken is, treedt herbaaldeljjk
aan bet licht, dat de veelheid der staat
kundige richtingen belemmerend werkt op
den wetgevenden arbeid der Kamer, het
geen natuurljjk niet geacht mag worden in
het belang des lands te zjjn.
Voorts moet nog worden opgemerkt, dat
de verhouding der staatkundige richtingen
onderling van dien aard is, dat iedere part jj
met angstvalligheid tot in de details vast
houdt aan eenmaal voorgeschreven regelen
omtrent de in zekere qoaestie te volgen
gedragslijn, waardoor het bereiken van
overeenstemming zoo goed als onmogeljjk
is geworden en ten slotte eene stemming
moet uitmaken, hoe de meerderheid van de
Kamer over het bewuste vraagstuk oordeelt.
Met zulk een stemming is dan een einde
gemaakt aan de besprekingen over bedoelde
quaastie, maar er kan niet van gezegd
worden, dat men daarmede tot overeen
stemming betrekkelijk de zaak is gekomen.
De redenen, waarom de leden van twee
onderscheiden richtingen hun goedkeuring
aan zeker voorstel hechten, zijn soms regel
recht met elkander ia tegenspraak en wor
den vaak alleen bepaald door het partij
voordeel, dat van de goedkeuring der
betrokken regeling wordt verwacht.
De veelheid der staatkundige richtingen
werkt dus niet slechts vertraging der par
lementaire machine in de hand, maar belet
tevens, dat de genomen beslissingen een
zuiver objectief karakter bezitten. Thans
gebeurt het meermalen, dat pohtieketege i-
standers bp de stemming over een voor
dracht, waarbjj de staatkundige overtuiging
der Uden dej doorslag moet geven, toch
hetzelfde votum moeten uitbrengen.
Nu weten wjj wel, dat dit in de gewcne
samenleving ook herhaaldelijk voorkomt.
Als twee menschen hetzelfde doen, dan is
dat nog niet altjjd hetzelfde. Langs gelijken
weg ban dikwjjls een zeer verschillend doel
bereikt worden. Maar men moet hierbjj
nietnit het oog verliezen,dat eene d rgeljjke
combinatie van stemmen beslist in 1 et
nadeel is van het algemeen landsbelar g,
daar een de 1 dier stemmen is uitgebracht
door personen, die niet medegaan met de
strekking van het aangenomen voorstel en
er slechts voorgestemd hebben om daar
door een stap nader te komen tot de ver
wezenlijking van hun eigen wenschen.
FEUILLETON.
Eene moeder en haar kind.
5. Vervolg
Voor den drommel, vrouwtje gij raaskalt
en zijt zeer onbeschoft, zeide de kamenier op
schamperen toon als Mevrouw u hoorde, zou
zij weinig over u tevreden zijn. Welk een groot
°ngeluk dat gij niet naar de mis gaat
Mogelijk wacht de pastoor u wel om te beginnen;
gij zijt zulk een gewichtige persoon.
Zwijg, ongelukkige! riep de voedster ver
ontwaardigd uit, ja iemand wacht mij, iemand
roept mjj Vervolgens, alsof zij besvhanmd
Ware over hare drift voegde zjj er met zachtheid
bjjIk ben op de zusterschool geWeest juffrouw
Laurence, en zij hebben mjj geleerd den
Zondag te heiligen door het gebed en goede
werken.
Dat zijn dwaasheden, zeide het dienst
meisje, terwijl zij voor den spiegel ging staan
en haar haren in orde bracht. Men maakt de
kleine kinderen maar wat wijs, maar later
Weet men wel dat de goede God zich noch
met de mis noch met al die dingen bemoeit,
dat. is goed voor hen, die niets te doen hebben....
Want, voedster! indien het noodzakelijk ware,
juffen orze meesters, zoowel als wij, verplicht
hta er heen te gaanmaar gij ziet wel, dat
een ofschoon hij zeer goed is, nimmer
c *n de kerk zet, en dat Mevrouw steeds
Om hiervan eeu voorbeeld te geven,
wyzen wjj er op, dat de voorstanders van
het algemeen stemrecht niet ingenomen
zjjn met de thans aanhangig zjjnde wet-
VauHouten ,daar bjj deze wet het stelsel
van algemeen stemrecht Diet wordt gehul
digd. Toch wordt door de meeste voor
standers van dat stelsel geadviseerd aan de
leden der Kamer om de wet-V a q Hon ten
goed te keuren, en dat wel, omdat
meenen met deze wet iets nader te komen
tot het door hen begeerde algemeen stem
recht.
Men zal ons tegenwerpen, dat dit in de
gegeven omstandigheden niet auders kan,
en dat bij de stemming over zulk eeu wet
aan geen der Kamerleden belet kau worden
zjju votum er aan te hechten, omdat hij
meent daardoor gemakkelijker te zullen
verkrjjgenhetgeen de meerderheid eigenljjk
niet wen8cht. Ook valt de opmerking te
maken, dat zulk eene onjuiste of liever
vaische stemming niet de schold is vau de
eigenaardige verhouding der staatkundige
richtingen in de Kamer, maar van den
inhoud en de strekking der wet-zelf.
Dit laatste ontkennen wjj volstrekt niet,
doch wjj voegen er onmiddelljjkaan toe, dat
de inhoud en strekking der wet een andere
zon wezen, wanneer de partjj-formatie in
de Kamer een andere was. Men bedenke, dat
juist da Kieswet een bewjjs oplevert voor de
noodzakelijkheid vanhet bestaan van slechts
twee hoofdrichtingen op politiek gebied.
De Kieswet, welke aanhangig is, vloeit
voort nit de radicale strooming, die sedert
eenige jaren zich doet gelden. Het radica
lisme tracht door verschillende wetgevende
maatregelen allengs de Staatsmacht tot
zich te trekken. Daardoor is een nieuw
element in de politiek binnengedrongen,
dat de oorzaak van eene andere party-vor
ming dan tot nog toe bestond moet geacht
worden.
Meermalen hebben wjj op het gevaar
zoowel als op de voortschrijdende macht
van het radicalisme gewezen cd daarbjj
aangedrongen op een front maken door de
gematigde richtingen tegen dien vjjand
>an de ordeljjke ontwikkeling der politieke
toestanden. De leoze behoort dan ook te
worden voor of tegen bet radicalisme,
waardoor van zelf twee hoofdrichtingen
ontstaan, die beantwoorden aan de tegen
woordige staatkundige eischen.
Door verschillende organen der pers
werd in deze dagen de verzachting geslaakt:
«Qcb, hadden we de oude twee partyen
van vroeger maar terng.» Men brengt
daarbjj in herinnering de pogingen der
jongste jaren tot samenwerking van de
minderheden, maar kan daarin toch geen
ideaal zien, omdat die samenwerking, juist
wanneer zjj iets zou te beteekenen hebben,
dikwijls ophield uit overweging van party
belang.
Wjj zjjn van oordeel, dat het niet by
het uiten van zulk eene verzuchting be
hoeft te bljjven, wanneer men zich voor
stelt om werkeljjk weder tot twee hoofd
richtingen op staatkundig gebied te komen.
Geljjk wij zeiden, wenscht hef radicalisme
thans den toon aan te geven, en daar het
nu niet een politiek stelsel is, dat slechts
enkele onderdeelen van wetgeving en staats
bestuur omvat, maar eeoe verandering
wenscht in de geheele Staatsorganisatie,
vormt het een basis, waarop eene nieuwe
naar de laatkerk gaat, omdat hare vriendinnen
zulks doen, ofschoon het haar tegen de borst
stuit.
Dit onomstootelijk bewijs zou zonder twijfel
een sterken indruk op eene minder oprechte
en onschuldige ziel als Öicntj<s gemaakt hebben;
maar de godsdienstige begrippen, die de gees
telijke zusters met het onderwjjs belast, in het
hart der jeugdige dorpbewoonster hadden
aangekweekt, waren ruimschoots tegen die
vaische redeneeringen bestand.
Op het oogenblik, waarop Sientje wilde
antwoorden, klonk de bel uit het vertrek van
Mevr. Damfree.
Och welk een gelukzeide de voedster;
Mevrouw is ontwaakt, laat mjj spoedig tot
haar gaan
Gij zijt eene zottin 1 antwoordde Laurence
toornig, zeer verbolgen, dat zij met hare wel
sprekendheid zoo weinig opgang had gemaakt;
ga naar de kamer van den kleinen Jacob ik
hoor hem schreienindien Mevrouw wist, dat
gij hem aan zichzelven overliet, zou het slecht
met u afloopen.
En na deze bedreiging ging zij heen,
Het kind schreide inderdaad. Het was wak
ker geworden en onrus'ig alleen te zijn, hij
riep weenend de liefdevolle vrouw in wier
armen hij weldra zijn kortstondig verdriet
vergat. Sientje was zoo gemakkelijk niet te
troosten. Zij beminde baar voedsterling, maar
zij hield er nog meer van haar plicht te doen.
Haar plicht schreef haar voor heden op Zondag,
naar de kerk te gaan, de mis te hooren, te
bidden, hare hulde te bewjjzen aan den Meester
party-formatie kan worden gegrond.
Dat hst radicalisme hiertoe bestemd is,
bewjjst het feit, dat alle thans bestaande
polititieke partjjen reeds den invloed ervan
min of meer hebbeu ondervonden. In iedere
richting is eene strooming merkbaar, bjj
de eene krachtiger dan bjj de andere,welke
naar de zegepraal van bet radicalisme wil
leideD. Hat sluipt thans ongemerkt binnen
in de politieke partgen en tracht ze aan
zjjue bedoeliogen dienstbaar te miken.
Onder schoocschjjnende vormen poogt het
zich aangenaam te maken, en verzuimt niets
om de noodzakelykheid van zjjn streven aan
te tronen.
Deze voortgang is enkel te stuiten, als
er openlijk tegen wordt gestreden. Een
bedekt opgestelde vjjand is veel meer te
duchten dau wanneer men hem in het open
veld ontmoet. Het radicalisme moet in zjjne
verschillende vormen en gedaanten duide
lijk worden voorgesteld. Het zou kortzich
tigheid verraden, indien men mocht wen-
schen, dat niet uitdrukkelijker dau thans
werd aangewezen, wat het radicalisme
eigenljjk beoogt en waartoe het lei it. De
consequente toepassing er van doet niet
slechts den staatkundigen toestand andere
vormen en een ander karakter aannemen,
maar zjj brengt ook in de maatschappe
lijke samenleving eene geheele omkeeriag
te weeg. Dit ban niet geloochend worden.
Eene politieke en sociale revolutie staat
derhalve in de toekomst te wachteD, in
dien het radicalisme zegeviert.
Meenen de radicalen, dat het daartoe
komen moet, wil de rechtvaardigheid op
alle gebied kncinen betracht worden, wjj
zjjn eene andere leer toegedaan. Geen re
volutie kau het oureebt hersteilen, omdat
da revolutie zelf het grootste onrecht is.
Daarom verwachten wjj alleen heil van de
doorwerking der christeljjbe beginselen
ook op het staatkundig terrein, doch dit
kan niet eensklaps, door eene enkele daar),
geschieden. Daartoe zjjn vele jaren noodig,
vele jaren van onvermoeiden arbeid en
van voortdurende toewydiug door mannen,
die in den godsdienst de kracht zoeken
en vinden voor hun schoone taak.
En deze mannen, voor zoover zjj zich
op staatkundig terrein bewegen, moeten
zich aaneen sluiten ter bsstrjjding vau
het radicalisme en ter handhaving van de
ware beginselen, bjj welke ons volk alleen
heil kau vinden- Gaat het dien weg op,
dan vervalt elke reden tot klagen over de
veelheid der politieke party en en zullen
alle partjj-overwegingen verdwjjoeu bjj dat
eene groote belang: de bevordering van
het geluk van het gemeenschappelijk va
derland.
gehouden, terwjjl hun leger in Afrika,
daardoor in eene veel slechtere conditie
is gebracht. Koning M e n e 1 i k is den Ita
lianen te slim af.
De marsch dien koning M e n e 1 i k door
het vooruitbrengeu van zjjne troepen ge»
maakt heeft, is uit een strategisch oogpunt
beschouwd, reeds eene overwinning voor
hem, want het Abessyaiache leger is nu
deu neus vau generaal Baratieri voor-
bjj getrokkea, zonder dat de generaal,
wegens de bekende onderhandelingen, van
deze gelegenheid kon gebruik maken om
den vjjaod aan te vallen. Straks beloopen
de Italianen de kans ingesloten te worden.
Bulgarije.
Te Sjfi» hserscht groote spanning onder
de bevolking. In Regeeringskringen be
weert men beslist, dat de doop van den
gearriveerd van den Rassischen Czaar
de erkenning zyner dynastie in Bulgarije
verwacht, indien hjj prins Boris Iaat
opnemen in de Grieksche Kerk. F e r d i-
nand, zegt men in Weenen, zal zich aan
de weigering van Z. H. den Paus, om
zjjne toestemming al of niet te geven, niet
meer storen.
Niet de Czaar van Rusland heeft aan
geboden het peetschap over Boris te
aanvaarden maar prins Ferdinand
heeft een hofmaarschalk naar St. Peters-
bnrg gezonden om den Czaar het verzoek
daartoe over te brengen. Dat noemen wjj
het werk van een gewetenloozea Vorst, die
zeker in de oogen van den Keizer aller
RusseD, niet in aanzien gestegen zal zjjn.
Volgens de Politische Correspondent,
heeft keizer Frans Jozef er niet aan
gedacht om eene wijziging te breogen in
Kroonprins ieder oogenblik kau plaats ^g^g dT
hebben. Men leeft er tusschen hoop en
vree9, wachtende op de terugkomst van
vorst Ferdinand en den naar St.
Petersburg gezonden hcfiuaarscba'k, die
tot Czaar Nicolaas de bede moest
richten om als peet in het te plegen doop-
schandaal te willen optreden.
Hst Katholieke Bulgaarsche volk ver
wacht niets anders, dau dat hun Kroon
prins eeu afvallige wordt gemaakt. Er is
niets meer aan te veranderen, langzaam
voortgaande is prins Ferdinand er toe
gekomen om zjjn kind aan den wil van
deu Czaar te offerenHet zon zoo'u
vaart niet nemen, meenden de verdraag-
zameu, maar nu zal men helaas te laat
ontwaren, waartoe msn gekomen is. De
Katholieken in Bulgarye, zjj mogen
treuren over dit feit, maar te vreezen
hebben zjj niets. Zoolang de Bulgaar
sche katholieken hun geloof bewaren
eu het opeoljjk verdedigen en beljjden,
mag boog de nool der ty lea beginnen
De Oostersche quaestie.
Italië.
De Vorst der Abessyoiërs heeft zjjne
strijdkrachten vooruit gebracht en bezit
genomeu van de sterkte waaruit hjj de
Italianen zier hoffsljjk liet vertrekken. De
vredesvoorstellen die hjj de Italiaanscbe
r ageering beeft gezonden zjju van dien aard,
dat men er niet aan wil deuken, ze aan
te nemen.
De Italianen juichen de verkragen vrjj-
heid van kolonel G a 11 i a n o en zjjne sol
daten toe die als gijzelaars werden vast-
van al het geschapene. Toen het kind aange
kleed was, toen het ontbeten had en geheel in
zijn spel verdiept was, knielde de boerenvrouw
neder, en bad voor hare lievelingen, voor de
dierbare afwezigen die op dit uur in de
dorpskerk zongen en eene ontspanning van
den dagelijkschen arbeid in de rust des Heeren
vonden; zij zag in de bank hare plaats ledig,
en den draad harer gedachten volgende, ver
gezelde zij haar echtgenoot en haar kind van
de kerk naar huis, waar hen een beteren
maaltijd, het Zondagseten wachtte. Van den
buiselijken disch gingen zij eene wandeling
doen onder de in bloei staande appelboomen
eene onschuldige en gezonde beweging waaraan
de huurlieden deelnamen, die gekomen waren
om eenige oogenblikken vriendschappelijk te
kouten.
Toen zij haar gebed geëindigd had en haar
gouden kooi, ver van de kerk, ver van hare
familie verwijderd, aanschouwde, begon de
brave voedster te weenen.
Tegen twee uren werd haar gelast Jacob
zijn feestgewaad aan te trekken en hem in de
zaal te brengen. Er bevond zich daar een
groot gezelschap. Het kind wekte de algemeene
bewondering opelkeen bewonderde zijne
schoonheid en de regelmatigheid zjjner trekken.
//Hoe gelijkt hij zijne moeder!" zei de een,
welke schoone oogen heeft het kind zei een
ander. Wat is hij goed gevormdzei een
derde. Jenny was in de wolken over die lof-
tuigingen en drong met gretige teugen het gift
der vlijerjj dat haar met kwistige hand werd
toegediend.
te s'.y^en, en aau velen der kloekhar-
tigsten op het slechte voorbeeld vau hun
Vorst zelfs den moed gaan begeven, het
geloof in de Kerk van Rome, zal zjjne
verwinnende kracht, door de brutaliteit
van den Coburger niet verliezen, maar
heerlijker door uitkomen.
Het armeKroonprintje vau Bulgarye
vierde gistarau zija tweeden verjaardag
zonder dat zjjn vader er bjj was.
Spanje.
Da Rugeering te Madrid is in nieuwe
moeiljjkheden gewikkeld, nu van uit Wat-
hiugton de wensch wordt uitgesproken
om de Cubaansche opstandelingen als
oorlogvoerende party te erkennen. Het is
moeiljjk zich een denkbeeld te vormen van
de verontwaardiging, welke het Ameri-
kaansche voorstel te Madrid heeft veroor
zaakt.
De Madridsche bladen verlangen algemeeD,
dat de Spaansche regeering Eogelands voor
beeld volge en te Washington zal doen
weten, dat Spanje geen bemoeiingen van
anderen met baar eigen aangelegenheden
duldt.
Men verwacht, dat de minister-president
C a n o v a s weldra tot ontbinding der
Cortez zal overgaan en zoo spoedig moge-
ljjk de Kamer tot dat doel zal byeenroepen.
Oostenrijk-Hongarije.
Te Weenen is men er zeker van dat vorst
Ferdinand die inmiddels hier is
Jacob, die een aardig kind was, liet zich
liefkoozen en aanschouwen en was volstrekt
niet eenkennig. Hij vermaakte het gezelschap
ten hoogste, toen hij een diumanten kruis wilde
kussen, dat een jong meisje om den hals droeg.
Gelukkig voor de eigenliefde van Mevr. Damfree
schreef een ieder dat op rekening eener vroeg
tijdige hoffelijkheid, en schertste met het gods
dienstig gebruik, waaraan Sientje het kind
gewend had.
Sientje, in eene andere kamer gezet, werd
van tijd tot tijd geroepen, om Jacob, die zich
somtijds verveelde, te halen. Dan kwam er weder
ander gezelschap en Jacob moest op nieuw
verschijnen. Het waren weder de zelfde uitroe
pingen. Goen wonder dus dat Jacob, hoe klein
ook, een weinig hoogmoedig werd, en met
zekere soort van verachting op arme kinderen
nederzag. Daar hij nochtans em uitmuntend
hart bezat, bedierven die gesprekken zijn inborst
nietzijn leeftijd en zijn gezond verstand
moesten die indrukken uitwisschen, en de
verheven hoedanigheden, waarmede de Voor
zienigheid hem begiftigd had, in al hun rijkdom
laten ontwikkelen.
Op zekeren dag toen hjj drie jaren oud was,
kwam eene vriendin uit het dorp Sientje een
bezoek brengen zjj bewonderde het kind en
de voedster, trots op die foftuigingen, beval
Jacob die vrouw te groeten.
Neen, voedster I antwoordde het kind
gramstorig, ik wil niet
De voedster bleef aandringen, en knorde
maar zonder eenig gevolg; het kind begon te
weenen en gehoorzaamde niet. Toen de vriendin
Het wordt zeer duidelijk, dat Busland een
dubbelzinnige rol speelt in de Oostersche quaestie.
Vooral ,.nu de PetersburgscheWotwf» met zeer veel
feiten die men voor het grijpen heeft betoogt,
dat Busland alleen kan instaan voor de hand
having van Turkije's integriteit, indien de
Bussische oorlogsvloot verlof wordt gegeven,
de straat der Dardanellen te passeeren. Immers
zegt het blad verder er bestaat geen
enkele reden, waarom de Bussische vloot moet
opgeslote* bljjven in de Zwarte Zee.
Verder wordt uit Konstantinopel nog gewag
gemaakt van een twist tusschen de Engelsche
en Bussische gezanten, sir PhilipCurrie
en den heer Von Nelidoffbij de vorige
bijeenkomst, welke de Europeesohe gezanten,
in zake de regeling der Armenische quaestie
hielden. De heer C u r r i e verweet den heer
Von Nelidoff, dat hij geen open spel
speelde en verliet plotseling de vergadering,
zeggende, dat hij zich niet wel gevoelde. De
Bussische gezant richtte toen leukweg tot de
andere gezanten de vraag, of zij begrepen wat
Sir Philip Gurrie bedoelde. De Oosten-
rijksche gezant, baron Von Calice, die zeer
goed wist waar de schoen wringt, schreef het
incident uitsluitend toe aan den prikkelbaren
toestand, waarin de Engelsche gezant zich
wegens zijn ongesteldheid bevond.
Tevens wordt door de Engelsche bladen
met eenigen ophef gesproken over de minder
aangename ontvangst, welke Sir Philip
C u r r i e bjj den Sultan ten deel viel.
Al bestaat er nu geen Bussisch-Turksch
verbond, dat is het voor een ieder duidelijk
dat de Bus een ruggesteun is geworden van
den Turk.
Hoewel de Engelschen niet geheel vrij te
pleiten zijn van overdrijven is toch met zeker
heid geconstateerd, dat de Turken een tjjdlang
op de Armeniërs jacht hebben gemaakt als op
wilde beesten, want het geheele district is ver
woest, eu grooter moorden zjjn slechts voorko
men door het bergachtige van het land. De
Turksche soldaten en Koerden hebben beest
achtig huisgehouden.
Er zijn dan ook werkeljjk 23 Armenische
dorpen geheel verwoest, en men kan het aan
tal gedooden en door gebrek omgekomenen in
elk dorp gemiddeld op 40 menschen tellen,
zoodat in het geheel 900 slachtoffers gemaakt
zijn. De slachting van 250 vrouwen in de kerk
te Geliëgoezan wordt in twijfel getrokken, maar
het vermoorden van de 50 gevangen vluchte
lingen, vrouwen en kinderen in het kamp van
Geliëgoezan wordt bevestigd.
Sommige dingen, zegt Gladstone, geven
duideljjk den toestand aan: de moorddadige
verdorvenheid van den Sultan, zijn volkomen
overwinning tot nog toe over de Europeesche
vertrokken was, nam Sientje Jacob op hare
knieën en vraagde hem de reden zjjner wei
gering.
Voedster 1 zij is geene dame, zeide het
kind, zonder de minste aarzeling.
Wat is zjj dan vraagde Sientje.
Zjj is eene gewone vrouw, zjj draagt
geen hoed.
Deze trek, die wjj mededeelen, kan dienen
als een staaltje van de slechte opvoeding, die
de jeugdige Damfree van zjjne omgeving ont-
ving.
De voedster, van haar dorp verwijderd, van
de open lucht en genoegzame beweging ver
stoken, verveelde zich achter de muren dezer
rijke woning. Na vele pogingen had zij eindeljjk
verkregen des Zondags eene leesmis te mogen
bijwonen. Maar hoe duur liet men haar die
daad van toegevendheid betalen I Bij hare
tehuiskomst waren het kreten, klachten, waarom
had zjj behoefte om te bidden Die oefeningen
waren goed voor menschen, die niets te doen
hadden. Sientje werd onder al die onrechtvaar
dige beschuldigingen zeer droefgeestig. Dikwijls
sloot zij zich in hare kamer op om te weenen
en verlangde sterk naar haar dorp, naar hare
eenvoudigheid, naar hare vrjjheid. De dienstbo
den verfoeiden haar, z\j behoorde met tot hen,
omdat zjj eer en plicht op zulk een llOOgen
prjjs stelde, als de anderen verachting voor
zulke verheven gevoelens aan den dag legden.
Sientje, eerlijk tot het uiterste, was een
beletsel voor hunne oneerljjke handelingen; zij
begrepen, dat zjj een onverbiddeljjk rechter in
haar zouden vinden, wier geweten zich bjj een
ABONNEMENTSPRIJS.
MAINHIENDRAT
AGITE MA NON AGITATE.
til RMT.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
