No. 2398.
Zondag 16 Februari 1896.
21ste Jaargang.
j
Terugkeer tot protectie.
BUITEN LAfrl).
bPBT
Eene moeder en haar kind.
lo.
Spanje.
Bulgarije.
Duitschland.
Engeland.
Italië.
België.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor liet buitenland
Afzonderlijke nummers
f
0,85
1,10
1,80
0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
AGTTE MA
TIEND ÏU7:
NON AGITATE.
Er hesft zich weder een stem ten gunste
der protectie voor den landbouw verbever,
Welke in het land grooten weerklank heeft
gevonden en er zeker toe zal medewerken,
dat dit beginsel allengs meer tot grondslag
zal worden genomen bp de beoordetlmg
Tan hetgeen gedaan moet worden om den
landbouw uit zjjn toestand van verval op
te heffee.
Het is nu niet de Protectionistische
Landbouw-Vereeniging, welke door de
aanhangers van het vrphandelsstelsel als
•ene reactionnaire Vereeoiging beichouwd
en daarom geen aandacht waardig gekeurd
Wordt, neen, thans is het eer der be
kwaamste laudbou w-leeraars, dr. A d o 1 f
Hay er te Wageniugen, die de pen heeft
opgenomen om de groote dwaling der
Trphandelaars ia het licht te stellen en
de noodlottige gevolgen er van voor den
Taderlandschen landbouw uiteen te zetten.
Dr. Mayer doet dit in een schrijven
a*n mr. 0. J. Sickesz in het Neder-
landsch Landbouwweekbladwaar hjj dezen
ver«vijt zich het vulgair argument der
▼iphandelspartp tot het zgue te hebben
gemaakt, nl. «dat de protectie van den
landbouw ook elders niet beeft gebaat,
eb dat in de beschermende landen de
toalaise even hard gevoeld wordt als hier
'e lande.»
Znlk eene algemeene uitspraak is ge
makkelijk genoeg te leveren, doch zjj
behooit op feiten te berusten. En waar
"u jdio feiten niet worden aangevoerd,
eu de uitspraak slechts op allerlei wjj/en
Wordt gevarieerd zonder degelpke motie
ven, daar ia het van groote waarde, d&t
der gezaghebbende personen op land
bouwgebied met een degelgk gemotiveerd
oordeel voor den dag komt en de onwaar
heid van de telkens geuite bewering, dat
^0 protectie den landbouw geen voordeel
*ou aanbrenger, duidelpk aantoont.
De heer Mayer sehrpft aan den heer
i c k e a z o. a. het volgende «Wat waar
j* aan uwe herhaaldelijk uitgesproken
bewering ia alleen de qnaliteit van het
Vsrschpusel. Malaise hier, malaise daar,
met of zonder bescherming. Maar bepaald
°uwaar is de stelling, dat het verschijnsel
loantitatief hier en daar hekelfde is. Hot
Verschil iu intensiteit is zelfs zoo groot, dat
Seen zeer nauwkeurige statistische opgaven
voor nodig zpu om het dadeipk, als
jet ware met handen,te kuunen grjjpec.
h geloof niet, dat ik veel tegenspraak zal
°udervinden, indien ik bewear, dat da
^eivere winst uit landbouwondernemingen
l0r te lande riuds bet keerpuntjaar 1879
Setniddeld tot op de beift gedaald ie. Bjj
et)kele ondernemingen meer, bjj andere
binder, maar i< ben ook reeds tevreden
want dit uitgangspunt is bij mgu betoog
Weldoende indien men toegeeft, dat de
gemiddelde daling 40 pCt. of zelfs 30 PCfc
draagt.
«En nu lnistere men niet naar de
Verdreven uitingen der agrarische partgen
Q beschermende landen, die de bestaande
k°eetanden wel eens zwart kleuren in de
,°°P des te meer concessies van de rjjde
®t Regesring te verkrijgen, maar naar
lectieve gegevens, zooali zjj bjjv. in bet
^°üg«t verschenen werk van prof. Vod
Goltz Die ograrisclien Aufgaben
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels. 50 Cents.
Elke regel meer 7'/s
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-a vond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBE 8f Co. J OHNF.J ONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
FE PILLET ON.
Vervolg
arme kind? Het arme kind, da*"
Jekend is, dat zonder twijfel zal sterven,
naar een ziekenhuis vervoerd. Liefde-
*ordt
ZUst!
tBo ers> met meer liefde in het hart dan menige
en 'j or doet blijken nemen hem in hare armen,
il eSgen hem voorzichtig en liefdevol in een
0ft,jn' zeer helder bed. Men heeft de wonden
ü^tlei/'ocht en afgewasschen de twee beenen
ctl Scbroken, het geheele lichaam is gekneusd
hlej 'er ademt de arme Jacob nog. Een
hoor Wezen van vijf jaren, had tien malen
btaa ZU^ een V!'i moeten gedood worden,
gt0 ii°d heeft den kleine in zijne ond oor-
Mat 6- raa<isbesluiten nog een levensvonk
fn> 4ie door het dienstdoende personeel
hen t6*" buis, dat zijne legerstede omgeeft, voor
tijn °°d»trijd wordt aangezien. De liefdezusters
«tnartZeer grirofi'en bij de gedachte aan de
dL» den angst, waaraan de moeder van
nen engel moet ten prooi zijn zij
jen vurig voor die onbekende vrouw.
der Gegenwart) te vindsa zpu en men zal
moeten toegeven, dat de vermindering van
de zuivere winst ran het landbouwbedrijf
sinds 15—20 jaren in Duitschland ten
hoogste op kO pCt. gemiddeld, waarsebijo-
Ipk nog op aansienlpk minder te be
groeten za! zjjn.
«De oorzaak der vermindering van de
zuivere winst is meer gelegen in het rjjzen
dar bedrpfskostea dan in het dalen der
prjjzen, zegt Vod der Goltz. Deze
beide oorzaken, vooral de eerste, werken
ook in Nederland mede, maar de malaise
is ten onzent belangrijk verzwaard door
do enorme daling der producten, die men
ia Duitschland en andere beschermende
landen door doelmatige protectie tameljjk
wel op prjjs heeft weten te houden. Ook
denkt ginds bb'na niemand, behalve enkele
socia riten en Iortschrittler aan een laten
vervallen der bestaande rechten. Zelfs de
oude tegenstanders zjjn in zooverre groo-
tendeels bekeerd. De sriijd is a'ben hoe
hoog zjj in de toekomst zullen zpo. Deze
toestand is voor iedereen, die zich maar
een weinig moeite heeft gegeven om daar
van op de hoogte te komen, zoo duidelijk,
dat het mp geheel wonderbaarlijk toe
schijnt, hoe men het kan ontkennen........
«Er is (hier te lande) werkeljjk te
rugtocht over de geheele linie der vtij-
haudelspariij. Tien jaren geleder, toen de
Landbouw-Commissie werd benoemd om
de oorzaken van den aebturuitgang te be-
stndecren, werd door deze Commissie,
waarvan u voorzitter en ik een bescheiden
lid was, alles en nog iets, dat met den
landbouw in verband staat, zorgvuldig
onderzocht; maar het vraagstuk der pro
tectie werd door de groote meerderheid
«iet eens der bespreking waardig geacht.
Protectie was in Nederland toen eene ge
heel onmog. lpfee zaak, afgedaan voor al-
tjjd sinds dea grooten T h o r b e c k e, die
liberalisme op staatkundig en bet laisser-
faire der Manchesterschool op economisch
gebied met elkander vereenzelvigde. MeD
word toen eenvoudig als reactionnair ver
dacht gemaakt, als terugverlangende naar
middeleeuwsche toestandeo, indien men
bescherming durfde verdedigen.»
Wjj gelooverr, dat Dr. Mayer in dit
betoog de vinger op de wonde heeft ge
legd en daardoor zeer krachtig heeft me
degewerkt om weder een eird verder te
komen tot het; (enig afdoende middel om
dsn landbouw hier te laude uit zijn verval
op te heffen. Hg heeft duideljjk aange
toond, dat ook in Duitschland door den
ongunst der tijden de zuivere winst van
het landbouwbedrijf is verminderd, doch
daarnaast- heelt bij in het helderste licht
gesteld, dat die vermindering hier te lande,
als uitfluitend gevolg van het vrphandsls-
systeem, veel grooter is.
De «chrpver geeft ook den raad, indien
men nog tot protectie van het landbouw
bedrijf door invoerrechten op granen enz.
wil overgaan, daarmede niet te lang te
wachten. Reeds vele jaren duurt de ach
teruitgang van den landbouw voort. Nog
eenigen tjjd en de landbouw zal geheel
zjjn vernietigd. Dan helpt geen protectie
meer, omdat er niets meer zal te bescher
men zpu. Dau heeft de vrphaudels-theorie
over haar tegenstanders gezegevierd, maar
dan is tevens een der hoofdbronnen van
ons volksbestaan verdwenen.
Moet bet zoo ver komen? Wjj hopen
van niet. Gelukkig beeft de heer Mayer
niet misgetast, waar hjj er op wees, dat
over] de geheele linie der vrphandeispartp
teruggang valt waar te nemen. Maar velen
worden nog tegengehouden door valsche
schaamte. Men wil het niet bekennen ge
dwaald te hebban, toea men den vrijhan
del als de hoogste economische wjjsheid
uitkraamde.En thans, door de ondervinding
geleerd, durft men wel niet zoo hoog op
to geven van die schoone leer, maar aar
zelt men toch om rond en ruiterlijk te
verklaren, dat die leer een der grootste
drogredenen bevatte, welke op staathuis
houdkundig gebied werden verkondigd.
Indien evenwel mannen als na dr.
Mayer, die door huu persoou en hun
betrekking gewicht in de «chaal leggen,
voorgaan, dan twjjfelen wjj niet of anderen
zullen volgen. Daarom juist is het schrpven
van dr. Mayer aan mr. Sickesz van
zoo gioot gewicht.
Oüs volk bezit de eigenaardigheid, dat
het veel van zijne naburen overneemt en
zoo zal ook de protectie van den land
bouw door de heffing van invoerrechten
zeker ook over eenigeu tjjd in ons laud
burgerrecht verkrijgen. Doch, gtljjk wij
reeds opmerkten, dan kan het te laat
wezen en dan zullen de invoerrechten niet
meer noodig zjjn. Da verantwoording van
hen, die daartoe hebben medegewerkt, zal
groot wezen. Op hen zal het verwpt
rusten de welvaart der natie schromeljji
te hebben verwaarloosd ter wille van 6eae
schoonschijnende theorie, die slechts werd
verdedigd door het onware argument, dat
in beschermende landen de malaise even
goed gevoeld wordt als bij ons.
EeDe economie,welke op zulken grond
berust, moet wel tot ongeluk van het
land strekken, waar zp wordt toegepa t.
Moge men spoedig die keillooze leer voor
goed den rug toekeeren en zich spiegelen
aan het voorbeeld van al de ons omriu-
gende StateD. Misschien is het dan nog
niet te laat
zuhen wij verhalen wat er in het huia
Damfree voorviel, toen het immer
meul v»"1' en noch het kind noch de kinder
ZÜ is sleden Jeuny is nog niet ongerust
toppunt ij, ^^oedend de woede heeft haar
hevig karakter bereikt.
Die Miss Aurora is gek, zeide zij, terwijl
zij driftig de kamers doorliep, het is reeds vijf
uren, het is bijni avond, Jacob zal bjjna be-
vrozen zijn, en de kapper zal weldra komen!....
Och dat on verdragelij ke schepsel
Al die uitroepen, nu en dan onderbroken
door het geven van een bevel, verraadden eene
blinde woede. En de tijd ging immer voorbij.
Half zes zij is er nog niet 't is
niet langer uit te houden en dat op een dag
als deze Waar kan dat schepsel heen zijn
gegaan Het is om razend te worden. Heeft
men niet gebeld.
Mevrouw! het is de kapper.
Is het zes uren Maar het is vreeselijk;
vertrouw maar op de dienstboden nog heden
zal ik haar wegjagen. Och hoe jammer, dat
zij zijn uitgegaan Komaan, laat de kapper
binnentreden, hij kan intusschen mijn haar in
orde maken in dien tusschentijd hoop ik,
dat zij zijn teruggekeerd Het is onver
klaarbaar, ja, wezenlijk onverklaarbaar Het
gas is reeds overal ontstoken, het is reeds
duister Och, Miss Auroraik zal het u
betaald zetten.
Men kapt baar, men vlecht paarlen in haar
hoofdhaar. In het ziekenhuis ligt haar zoon
te sterven het arme meisje, dat zij met
verwijtingen overlaad, heeft haar verstand ver
loren.
Het is zeven uren. De etensbel wordt geluid.
Henri treedt de zaal binnen, aanschouwt de
lichtkronen, de bloemen, en schielijk aan het
eenig voorwerp denkende, waarvoor zijn hart
nog klopt, vraagt hij naar zijn zoon.
Bp de begrafenis van deu bp de terug
komst van Martinez Campos dood
geschoten vischkooper Carrera was
geheel Madrid op stelten. Zooals men weet
is Carrera doodgeschoten door een
gendarme toen hp, ua gearresteerd te zjjn,
zich wist los te maken. Toen bjj wegliep
werd hjj doodgeschoten.
De kist was met bloemen bedekt. Achter
den wagen gingen de leiders der republi-
kemsche partp daarna volgde een rjjtuig
met da redactie van El Pais, het repu-
blikeinsche blad. D^ze hield een krans in
de hand met het opicnrift<.El Pais aan
Tomas Carrera. Rust in vrede,
martelaar het volk zal n wreken.» Eene
ontzagljjke menigte sloot zich bjj den stoet
aan de correspondent begroot haar op
25,000 personen, onder wie 6 a 7000
vrouwen, sigaren-arbeidsters, die bijzonder
veel leven maakten- Op het kerkhof was
het gedrang zoo groot, dat drie of vier
vrouwen in de geopende groeve vielen.
Men riep: «Weg met de regeering en de
politie! Leve de viijhcid en de republiek!
Dood aan Campos!»
Voor het Koninklijk paleis warden door
een troep van 10.000 menschen oproerige
kreten aangeheven en beleedigende schimp
woorden tegen de Regentes en het Konink-
Ijjke Huis uitgebruld.
Generaal W e y 1 e r heeft onmiddel
lijk na zjjn aankomst op Cuba den toestand
overzien en zjjn oordeel over het beleid
van maarschalk Martinez Campos
is voor dezen verpletterend.
De Generaal bevond alier in eea staat
van volkomen desorganisatiede vijand
stond op slechts 15 kilometer afstand van
ds hoofdstad. Zjjn oordeel is dat er krachtig
en snel gehandeld moet worden, zal eene
algemeene nederlaag vermeden worden.
Het leger is ontwricht. Generaal W ey 1 e r
zal de cavalerie en het troepenkorps
concentreeren. Hjj hoopt dat de toestand,
ofschoon onrustbarend, spoedig befer zal
worden. Het aan de dagbladcorrespondenten
gegeven verlof om het leger op den voet te
volgen, is ingetrokken orn misbru'keu te
voorkomen. De generaal zal geen militaire
chtfs benoemen tot maires. Hg verklaarde
zich voldaan over de ontvangst die hg heeft
geTondeD.
Na zoo'n optreden laten zich daden
wachten. Zoodra echtsr dagbladcorrespon
denten uit een leger geweerd worden, is
het er niet pluis waar men openbaarheid
schuwt, deugt het gewoonlpk niet. Daar
moet te veel in den doofpot.
Spreek er mij niet van, antwoordt Jenny,
met eene levendigheid, die slechts hare onrust
verbergthij is om drie uren met de kinder
meid gaan wandelen en nog niet te huis ge
komen.
Nog niet te huis gekomenriep M.
Damfree op woesten toen uit.
Door een vreeselijken angst aangegrepen, en
als een krankzinnige de trap opvliegende, ijlt
hij naar de straat, loopt met een ontsteld gelaat
tegen de voorbijgangers aan, houdt de kinderen
staande, werpt een wanhopigen blik in de
winkels en vindt Parijs eene woestijn. De mi
nuten schijnen hem uren toe. Hij begeeft zich
naar de wandelplaats, waar Jacob gewoonlijk
heen gaat. Het hek is gesloten, hij wil, dat
men het opene, hij zoekt zijn kind.... hij
moet zijn kind hebben... Men opent het hek....
hij zoekt overal.... hij roept JacobJacob
het is alles te vergecfsch hij verlaat den
tuin.
Een plotselinge ingeving zegt hem dat zijn
zoon te huis is gekomen. Hij vliegt naar zijne
woning. Hij kan nauwelijks het woord Jacob
uitbrengen. De portier schudt treurig het
hoofd. De vader begrijpt dat teeken, hij is
weder vertrokken.
Hij is uitgeput. De hoop vervliegt met den
tijd en met een vruchteloos onderzoek. H\j
sl ept zich naar den wijkmeester, die hem niets
kan mededeelen, maar de man zal dadelijk
eenige agenten uitzenden, naar zijne collega's,
binnen eenige uren zal men alles met zekerheid
weten.
Haast u 1 riep de ongelukkige vader uit-,
Dat prins Ferdinand met handen
en voeten gebonden aan Rusland zich
heeft overgeleverd, blpkt meer dan ooit nn
Jacobsohu, de vroegere tolk bp het
Russische gezantschap te Boekarest, aan
Rusland wordt uitgeieverd. Hjj heeft inder-
tjjd den vermoorden heer Stamboeloff
dccumtnien bezorgd, waardoor deze pa
triot de Russen in de kaart kon zi»n om
prins Ferdinand tegen Russieehen
invloed te besebermtn. Is de Coburger
die al zgue weldoener*, nu bjj ze misieD
kan, vergeet, wel den schop waard dien hjj
van Rusland te wachten heeft.
Inmiddels gaat bet er te Sofia feestelijk
aan toe. Graaf GolenisjtsjefKoe-
t o e z o f, is er aangekomen. Aan bet sta
tion werd hp met groote plechtigheid
ontvar gen door Ferdinand, de Minis
terp,leden van de Volksvertegenwoordiging,
en eene zeer groote menigt*, die hem toe
juichte. De Voist onderhield zich met hem
en samen begaven zp rich naar het paleis,
omstuwd door eene talrjjke menigte, die
«leve de Czaar!» riep. Bjj de eerste ont
moeting steide de Graaf aan den vorst
prins Tsjarykof voor, den nieuwen
diplomatiekeu agent van Rusland, die on
middellijk zjjne geloofsbrieven aan den
Bulgaarseheu m'nieter-president Stoji-
lof overhandigde.
Bjj de drie veibondtn Mogendheden
Daitschlaad, Oostenrpk en Italië zjjn zeker
gewichtige aangelegenheden aan de orde,
nu de Norddeuische Allgem. Zeitung wpst
op een tameljjk uitvoerig onderhoud dat
de Gezant van Oostenrpk-Hongarpe gis
teren heeft gehal met den Rpkskanselier
die daarna een bezoek ontving van den
Gezant vsn Italië.
Prins Von Bis m are k, heeft den
terwijl hij met de eene hand zich het zweet
afwischte, en met de andere eenige goudstukken
op tafel wierp.
De wijkmeester deed hem, met de kalmte
den man eigen, die gewoon is getuige van
anderer smarten te zijn begrijpen dat geid on-
noodig was, maar M. Damfree weet niet meer
wat hij doet, wat hij zegt.
Mijn fortuin, antwoordt hij, mijne gan-
sche fortuin, als men mijn kind wedervindt.
Eeeds is hij buiten hjj dwaalt door de straten;
waar gaat hij heen Wat doet hij hij loopt,
staat stil, slaat zich voor het hoofd, en roept
uit: //Mijn zoon! Mijn zoon!" Hij opent zijne
armen om zijn verloren kind aan zijn hart te
drukken. Snikken, die niet gelijk de tranen
verlichting schenken, verscheuren zijne borsi....
Hij gaat de kerk van St. Sulpice voorbijde
tempel is nog niet gesloten hij treedt, mis
schien werktuigelijk, binnen. Nauwelijks is hij
de trappen opgeklommen of de rust die in de
heilige plaats heerseht, deelt zich aan hem mede.
Uitgeput naar lichaam en ziel, valt hij voor
een beeld der H. Maagd, dat in eene kapel
staat, op de knieën. Een herinnering aan zijne
moeder, met wie hij eertijds in dit heiligdom
kwam bidden, verteedert zijne ziel en doet op
eene vreeselijke wanhoop, eene hevige snmrt,
maar die het vertrouwen niet uitsluit, volgen.
Hij b'dt tot haar, die onder liet kruis de Moeder
van het mcnscheljjk geslacht is geworden, me
delijden met hem to hebben, met een armen
vader, die slechts een kind heeft, en geene
andere genegenheid bezit, hij vraagt haar, hem
zijn zoon weder te geven. Ja, hem Jacob weder
Trausvaalschen Staals-secretatis Dr.Leyds
zgue instemming betuigd met Duitschland's
sympathieke houding tegenover de Trans
vaal en met het telegram des Keizers.
Nu het de Eugalsche regearïugia vele
opzichten zeer moeilpk wordt gemaakt en
zp veel aanvallen in sake de Transvaal-
sche strubbelen heelt af te weren, is men
te Londen niet op zjjn gemak. Dit blpkt
uit hetgeen Diggers News bevat over eene
dépêche nit Johannesburg waarin gezegd
wordt, dat de Transvaalache Regeering,
Chamberlains dépêche beantwoor
dend zich beklaagd heeft over hare open
baarmaking te Londen voorde verzending.
De Regeering verzet zich tegen de, zoo
zij meent daarin vervatte bedekte poging
tot inmenging in hare binnenlandsche aan
gelegenheden, en geeft als bare overtuiging
te kennen, dat de dépêche den toestand
ingewikkelder heeft gemaakt en eene
vredelievende schikking, waarnaar de
Transvaal streeft, moeielpker gemaakt,
den vrede in Zuid-Afrika andermaal in
gevaar brengend.
Dat beweren van de Eugelsche regeering
is vrp belachelijk; als de Transvaalscbe
Boeren iets te zeggen hebben, gaat Enge
land toch te ver met dit vrpe volk den
mond te willen snoeren.
De Hertog van Westminster heeft
voor het fonds voor de Armeniërs weder
3000 p. st. ontvangen, n.l. van Liverpool,
Manchester en Leeds ieder 1000 p. it.
Niet minder dan 27 personen, boeren,
werklieden en vrouwen zijn te Gandino
tot kosten en boeten veroordeeld omdat zjj
op den 20 September jl. toen devrpmet--
selaarsbende den Statenroof herdacht,
riepen «Leve de PausLsve de Kerk
Leve het Geloof
Het gaat toch te ver om deze eenvoudig®
lieden bjj niet betaling in de gevangenis
te werpen en toch worden zp met die straf
bedreigd.
De Europeesche diplomatie zwpgt uit
verdraagzaamheid over de gruweldaden die
dageljjks in Italië plaats vinden.
In het land der Belgen ziet het er alles
behalve rooskleurig uit met den politieken
toestand. L'abbé D a e n s blpft halsstarrig
in zjjn democratisch drjjven doorgaan,
zoodat de Belgische Volksbond verklaard
beeft hem voortaan a's tegenstander te
zullen beschouwen, te meer nu bjj zich
een tegenstander toont van de eenheid
der Katholieke part jj, hetgeen door de libe
ralen en socialisten wordt toegejaicht.
De felle strijd dien de heer Woeste
dan ook met den afgevaardigde van
Aalst beeft te voeren is kras, geen
Kamerzitting gaat bjjoa voorbp, zonder
dat l'abbé D a e n s het met dezen of genen
Katholieken afgevaardigde aan den stok
ïeeft.
Aan de Regeeringstafel telt de afge
vaardigde van Aalst geen enkele vriend.
Van het laatste diner der Parlementsleden
ten Hove, werd bjj uitgesloten en als hjj
bot woord in de Kamer neemt, loopt de
iank, waarop bp zit, leeg. Een aller
treurigst figuur maakt l'abbe D a e n s.
te geven, al ware het kind, ook gewond of
stervend,als hij slechts zijne laatste liefkoozingen
mocht ontvangen. Terwijl hjj aldus met eene
godsvrucht, aan die zijner kindsheid gelijk,
bidt, schept hij een weinig moed, en uit zijne
brandende oogen vloeien de eerste tranen op
dien avond, op dien hartverscheurenden avond
waarop hij beurtelings de kwellingen der hel
en den weldadigen troost des hemels heeft
gekend.
Hij verliet de kerk toen men haar sloot.
Lleeds was het gas in een aantal winkels uit
gedoofd reeds zag men weinig menschen op
straat, en reeds begon die treurigheid en een
zaamheid te heerschen, die zulk een invloed
op lijdenden uitoefent. In de kerk had Henri
dien droevigen invloed niet gevoeld. Op straat
is zulks het geval niet. M. Damfree gevoelde
opnieuw zijn lijden toen hij de kerk verliet
hjj had eenige oogenblikken verademing ge
vonden voor eenige oogenblikken had zijne
ziel zich losgemaakt van de aarde om haar
troost te zoeken bij Hem die alleen hoop er/
kracht kan schenken; de barmhartigheid en d#
lietde hadden een weinig zijn ljjden verzacht,
maar niet geheel weggenomen, omdat het ljjden
voor den mensch goed en nuttig is. Onder
dien laat sloeg liij den weg naar huis in.
Jenny had insgelijks geleden. Ofschoon
lichtzinnig en hoogmoedig was zij moeder, en
een onzer dichters heeft waarheid gezegd toen
hij schreef//hij de moederliefde vergeleken
zijn alle andere gevoelens slechts rook en wind."
Woidt vervolgd.)