No. 2398. Zondag 16 Februari 1896. 21ste Jaargang. j Terugkeer tot protectie. BUITEN LAfrl). bPBT Eene moeder en haar kind. lo. Spanje. Bulgarije. Duitschland. Engeland. Italië. België. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Voor liet buitenland Afzonderlijke nummers f 0,85 1,10 1,80 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. AGTTE MA TIEND ÏU7: NON AGITATE. Er hesft zich weder een stem ten gunste der protectie voor den landbouw verbever, Welke in het land grooten weerklank heeft gevonden en er zeker toe zal medewerken, dat dit beginsel allengs meer tot grondslag zal worden genomen bp de beoordetlmg Tan hetgeen gedaan moet worden om den landbouw uit zjjn toestand van verval op te heffee. Het is nu niet de Protectionistische Landbouw-Vereeniging, welke door de aanhangers van het vrphandelsstelsel als •ene reactionnaire Vereeoiging beichouwd en daarom geen aandacht waardig gekeurd Wordt, neen, thans is het eer der be kwaamste laudbou w-leeraars, dr. A d o 1 f Hay er te Wageniugen, die de pen heeft opgenomen om de groote dwaling der Trphandelaars ia het licht te stellen en de noodlottige gevolgen er van voor den Taderlandschen landbouw uiteen te zetten. Dr. Mayer doet dit in een schrijven a*n mr. 0. J. Sickesz in het Neder- landsch Landbouwweekbladwaar hjj dezen ver«vijt zich het vulgair argument der ▼iphandelspartp tot het zgue te hebben gemaakt, nl. «dat de protectie van den landbouw ook elders niet beeft gebaat, eb dat in de beschermende landen de toalaise even hard gevoeld wordt als hier 'e lande.» Znlk eene algemeene uitspraak is ge makkelijk genoeg te leveren, doch zjj behooit op feiten te berusten. En waar "u jdio feiten niet worden aangevoerd, eu de uitspraak slechts op allerlei wjj/en Wordt gevarieerd zonder degelpke motie ven, daar ia het van groote waarde, d&t der gezaghebbende personen op land bouwgebied met een degelgk gemotiveerd oordeel voor den dag komt en de onwaar heid van de telkens geuite bewering, dat ^0 protectie den landbouw geen voordeel *ou aanbrenger, duidelpk aantoont. De heer Mayer sehrpft aan den heer i c k e a z o. a. het volgende «Wat waar j* aan uwe herhaaldelijk uitgesproken bewering ia alleen de qnaliteit van het Vsrschpusel. Malaise hier, malaise daar, met of zonder bescherming. Maar bepaald °uwaar is de stelling, dat het verschijnsel loantitatief hier en daar hekelfde is. Hot Verschil iu intensiteit is zelfs zoo groot, dat Seen zeer nauwkeurige statistische opgaven voor nodig zpu om het dadeipk, als jet ware met handen,te kuunen grjjpec. h geloof niet, dat ik veel tegenspraak zal °udervinden, indien ik bewear, dat da ^eivere winst uit landbouwondernemingen l0r te lande riuds bet keerpuntjaar 1879 Setniddeld tot op de beift gedaald ie. Bjj et)kele ondernemingen meer, bjj andere binder, maar i< ben ook reeds tevreden want dit uitgangspunt is bij mgu betoog Weldoende indien men toegeeft, dat de gemiddelde daling 40 pCt. of zelfs 30 PCfc draagt. «En nu lnistere men niet naar de Verdreven uitingen der agrarische partgen Q beschermende landen, die de bestaande k°eetanden wel eens zwart kleuren in de ,°°P des te meer concessies van de rjjde ®t Regesring te verkrijgen, maar naar lectieve gegevens, zooali zjj bjjv. in bet ^°üg«t verschenen werk van prof. Vod Goltz Die ograrisclien Aufgaben PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels. 50 Cents. Elke regel meer 7'/s Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-a vond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DA UBE 8f Co. J OHNF.J ONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre. FE PILLET ON. Vervolg arme kind? Het arme kind, da*" Jekend is, dat zonder twijfel zal sterven, naar een ziekenhuis vervoerd. Liefde- *ordt ZUst! tBo ers> met meer liefde in het hart dan menige en 'j or doet blijken nemen hem in hare armen, il eSgen hem voorzichtig en liefdevol in een 0ft,jn' zeer helder bed. Men heeft de wonden ü^tlei/'ocht en afgewasschen de twee beenen ctl Scbroken, het geheele lichaam is gekneusd hlej 'er ademt de arme Jacob nog. Een hoor Wezen van vijf jaren, had tien malen btaa ZU^ een V!'i moeten gedood worden, gt0 ii°d heeft den kleine in zijne ond oor- Mat 6- raa<isbesluiten nog een levensvonk fn> 4ie door het dienstdoende personeel hen t6*" buis, dat zijne legerstede omgeeft, voor tijn °°d»trijd wordt aangezien. De liefdezusters «tnartZeer grirofi'en bij de gedachte aan de dL» den angst, waaraan de moeder van nen engel moet ten prooi zijn zij jen vurig voor die onbekende vrouw. der Gegenwart) te vindsa zpu en men zal moeten toegeven, dat de vermindering van de zuivere winst ran het landbouwbedrijf sinds 15—20 jaren in Duitschland ten hoogste op kO pCt. gemiddeld, waarsebijo- Ipk nog op aansienlpk minder te be groeten za! zjjn. «De oorzaak der vermindering van de zuivere winst is meer gelegen in het rjjzen dar bedrpfskostea dan in het dalen der prjjzen, zegt Vod der Goltz. Deze beide oorzaken, vooral de eerste, werken ook in Nederland mede, maar de malaise is ten onzent belangrijk verzwaard door do enorme daling der producten, die men ia Duitschland en andere beschermende landen door doelmatige protectie tameljjk wel op prjjs heeft weten te houden. Ook denkt ginds bb'na niemand, behalve enkele socia riten en Iortschrittler aan een laten vervallen der bestaande rechten. Zelfs de oude tegenstanders zjjn in zooverre groo- tendeels bekeerd. De sriijd is a'ben hoe hoog zjj in de toekomst zullen zpo. Deze toestand is voor iedereen, die zich maar een weinig moeite heeft gegeven om daar van op de hoogte te komen, zoo duidelijk, dat het mp geheel wonderbaarlijk toe schijnt, hoe men het kan ontkennen........ «Er is (hier te lande) werkeljjk te rugtocht over de geheele linie der vtij- haudelspariij. Tien jaren geleder, toen de Landbouw-Commissie werd benoemd om de oorzaken van den aebturuitgang te be- stndecren, werd door deze Commissie, waarvan u voorzitter en ik een bescheiden lid was, alles en nog iets, dat met den landbouw in verband staat, zorgvuldig onderzocht; maar het vraagstuk der pro tectie werd door de groote meerderheid «iet eens der bespreking waardig geacht. Protectie was in Nederland toen eene ge heel onmog. lpfee zaak, afgedaan voor al- tjjd sinds dea grooten T h o r b e c k e, die liberalisme op staatkundig en bet laisser- faire der Manchesterschool op economisch gebied met elkander vereenzelvigde. MeD word toen eenvoudig als reactionnair ver dacht gemaakt, als terugverlangende naar middeleeuwsche toestandeo, indien men bescherming durfde verdedigen.» Wjj gelooverr, dat Dr. Mayer in dit betoog de vinger op de wonde heeft ge legd en daardoor zeer krachtig heeft me degewerkt om weder een eird verder te komen tot het; (enig afdoende middel om dsn landbouw hier te laude uit zijn verval op te heffen. Hg heeft duideljjk aange toond, dat ook in Duitschland door den ongunst der tijden de zuivere winst van het landbouwbedrijf is verminderd, doch daarnaast- heelt bij in het helderste licht gesteld, dat die vermindering hier te lande, als uitfluitend gevolg van het vrphandsls- systeem, veel grooter is. De «chrpver geeft ook den raad, indien men nog tot protectie van het landbouw bedrijf door invoerrechten op granen enz. wil overgaan, daarmede niet te lang te wachten. Reeds vele jaren duurt de ach teruitgang van den landbouw voort. Nog eenigen tjjd en de landbouw zal geheel zjjn vernietigd. Dan helpt geen protectie meer, omdat er niets meer zal te bescher men zpu. Dau heeft de vrphaudels-theorie over haar tegenstanders gezegevierd, maar dan is tevens een der hoofdbronnen van ons volksbestaan verdwenen. Moet bet zoo ver komen? Wjj hopen van niet. Gelukkig beeft de heer Mayer niet misgetast, waar hjj er op wees, dat over] de geheele linie der vrphandeispartp teruggang valt waar te nemen. Maar velen worden nog tegengehouden door valsche schaamte. Men wil het niet bekennen ge dwaald te hebban, toea men den vrijhan del als de hoogste economische wjjsheid uitkraamde.En thans, door de ondervinding geleerd, durft men wel niet zoo hoog op to geven van die schoone leer, maar aar zelt men toch om rond en ruiterlijk te verklaren, dat die leer een der grootste drogredenen bevatte, welke op staathuis houdkundig gebied werden verkondigd. Indien evenwel mannen als na dr. Mayer, die door huu persoou en hun betrekking gewicht in de «chaal leggen, voorgaan, dan twjjfelen wjj niet of anderen zullen volgen. Daarom juist is het schrpven van dr. Mayer aan mr. Sickesz van zoo gioot gewicht. Oüs volk bezit de eigenaardigheid, dat het veel van zijne naburen overneemt en zoo zal ook de protectie van den land bouw door de heffing van invoerrechten zeker ook over eenigeu tjjd in ons laud burgerrecht verkrijgen. Doch, gtljjk wij reeds opmerkten, dan kan het te laat wezen en dan zullen de invoerrechten niet meer noodig zjjn. Da verantwoording van hen, die daartoe hebben medegewerkt, zal groot wezen. Op hen zal het verwpt rusten de welvaart der natie schromeljji te hebben verwaarloosd ter wille van 6eae schoonschijnende theorie, die slechts werd verdedigd door het onware argument, dat in beschermende landen de malaise even goed gevoeld wordt als bij ons. EeDe economie,welke op zulken grond berust, moet wel tot ongeluk van het land strekken, waar zp wordt toegepa t. Moge men spoedig die keillooze leer voor goed den rug toekeeren en zich spiegelen aan het voorbeeld van al de ons omriu- gende StateD. Misschien is het dan nog niet te laat zuhen wij verhalen wat er in het huia Damfree voorviel, toen het immer meul v»"1' en noch het kind noch de kinder ZÜ is sleden Jeuny is nog niet ongerust toppunt ij, ^^oedend de woede heeft haar hevig karakter bereikt. Die Miss Aurora is gek, zeide zij, terwijl zij driftig de kamers doorliep, het is reeds vijf uren, het is bijni avond, Jacob zal bjjna be- vrozen zijn, en de kapper zal weldra komen!.... Och dat on verdragelij ke schepsel Al die uitroepen, nu en dan onderbroken door het geven van een bevel, verraadden eene blinde woede. En de tijd ging immer voorbij. Half zes zij is er nog niet 't is niet langer uit te houden en dat op een dag als deze Waar kan dat schepsel heen zijn gegaan Het is om razend te worden. Heeft men niet gebeld. Mevrouw! het is de kapper. Is het zes uren Maar het is vreeselijk; vertrouw maar op de dienstboden nog heden zal ik haar wegjagen. Och hoe jammer, dat zij zijn uitgegaan Komaan, laat de kapper binnentreden, hij kan intusschen mijn haar in orde maken in dien tusschentijd hoop ik, dat zij zijn teruggekeerd Het is onver klaarbaar, ja, wezenlijk onverklaarbaar Het gas is reeds overal ontstoken, het is reeds duister Och, Miss Auroraik zal het u betaald zetten. Men kapt baar, men vlecht paarlen in haar hoofdhaar. In het ziekenhuis ligt haar zoon te sterven het arme meisje, dat zij met verwijtingen overlaad, heeft haar verstand ver loren. Het is zeven uren. De etensbel wordt geluid. Henri treedt de zaal binnen, aanschouwt de lichtkronen, de bloemen, en schielijk aan het eenig voorwerp denkende, waarvoor zijn hart nog klopt, vraagt hij naar zijn zoon. Bp de begrafenis van deu bp de terug komst van Martinez Campos dood geschoten vischkooper Carrera was geheel Madrid op stelten. Zooals men weet is Carrera doodgeschoten door een gendarme toen hp, ua gearresteerd te zjjn, zich wist los te maken. Toen bjj wegliep werd hjj doodgeschoten. De kist was met bloemen bedekt. Achter den wagen gingen de leiders der republi- kemsche partp daarna volgde een rjjtuig met da redactie van El Pais, het repu- blikeinsche blad. D^ze hield een krans in de hand met het opicnrift<.El Pais aan Tomas Carrera. Rust in vrede, martelaar het volk zal n wreken.» Eene ontzagljjke menigte sloot zich bjj den stoet aan de correspondent begroot haar op 25,000 personen, onder wie 6 a 7000 vrouwen, sigaren-arbeidsters, die bijzonder veel leven maakten- Op het kerkhof was het gedrang zoo groot, dat drie of vier vrouwen in de geopende groeve vielen. Men riep: «Weg met de regeering en de politie! Leve de viijhcid en de republiek! Dood aan Campos!» Voor het Koninklijk paleis warden door een troep van 10.000 menschen oproerige kreten aangeheven en beleedigende schimp woorden tegen de Regentes en het Konink- Ijjke Huis uitgebruld. Generaal W e y 1 e r heeft onmiddel lijk na zjjn aankomst op Cuba den toestand overzien en zjjn oordeel over het beleid van maarschalk Martinez Campos is voor dezen verpletterend. De Generaal bevond alier in eea staat van volkomen desorganisatiede vijand stond op slechts 15 kilometer afstand van ds hoofdstad. Zjjn oordeel is dat er krachtig en snel gehandeld moet worden, zal eene algemeene nederlaag vermeden worden. Het leger is ontwricht. Generaal W ey 1 e r zal de cavalerie en het troepenkorps concentreeren. Hjj hoopt dat de toestand, ofschoon onrustbarend, spoedig befer zal worden. Het aan de dagbladcorrespondenten gegeven verlof om het leger op den voet te volgen, is ingetrokken orn misbru'keu te voorkomen. De generaal zal geen militaire chtfs benoemen tot maires. Hg verklaarde zich voldaan over de ontvangst die hg heeft geTondeD. Na zoo'n optreden laten zich daden wachten. Zoodra echtsr dagbladcorrespon denten uit een leger geweerd worden, is het er niet pluis waar men openbaarheid schuwt, deugt het gewoonlpk niet. Daar moet te veel in den doofpot. Spreek er mij niet van, antwoordt Jenny, met eene levendigheid, die slechts hare onrust verbergthij is om drie uren met de kinder meid gaan wandelen en nog niet te huis ge komen. Nog niet te huis gekomenriep M. Damfree op woesten toen uit. Door een vreeselijken angst aangegrepen, en als een krankzinnige de trap opvliegende, ijlt hij naar de straat, loopt met een ontsteld gelaat tegen de voorbijgangers aan, houdt de kinderen staande, werpt een wanhopigen blik in de winkels en vindt Parijs eene woestijn. De mi nuten schijnen hem uren toe. Hij begeeft zich naar de wandelplaats, waar Jacob gewoonlijk heen gaat. Het hek is gesloten, hij wil, dat men het opene, hij zoekt zijn kind.... hij moet zijn kind hebben... Men opent het hek.... hij zoekt overal.... hij roept JacobJacob het is alles te vergecfsch hij verlaat den tuin. Een plotselinge ingeving zegt hem dat zijn zoon te huis is gekomen. Hij vliegt naar zijne woning. Hij kan nauwelijks het woord Jacob uitbrengen. De portier schudt treurig het hoofd. De vader begrijpt dat teeken, hij is weder vertrokken. Hij is uitgeput. De hoop vervliegt met den tijd en met een vruchteloos onderzoek. H\j sl ept zich naar den wijkmeester, die hem niets kan mededeelen, maar de man zal dadelijk eenige agenten uitzenden, naar zijne collega's, binnen eenige uren zal men alles met zekerheid weten. Haast u 1 riep de ongelukkige vader uit-, Dat prins Ferdinand met handen en voeten gebonden aan Rusland zich heeft overgeleverd, blpkt meer dan ooit nn Jacobsohu, de vroegere tolk bp het Russische gezantschap te Boekarest, aan Rusland wordt uitgeieverd. Hjj heeft inder- tjjd den vermoorden heer Stamboeloff dccumtnien bezorgd, waardoor deze pa triot de Russen in de kaart kon zi»n om prins Ferdinand tegen Russieehen invloed te besebermtn. Is de Coburger die al zgue weldoener*, nu bjj ze misieD kan, vergeet, wel den schop waard dien hjj van Rusland te wachten heeft. Inmiddels gaat bet er te Sofia feestelijk aan toe. Graaf GolenisjtsjefKoe- t o e z o f, is er aangekomen. Aan bet sta tion werd hp met groote plechtigheid ontvar gen door Ferdinand, de Minis terp,leden van de Volksvertegenwoordiging, en eene zeer groote menigt*, die hem toe juichte. De Voist onderhield zich met hem en samen begaven zp rich naar het paleis, omstuwd door eene talrjjke menigte, die «leve de Czaar!» riep. Bjj de eerste ont moeting steide de Graaf aan den vorst prins Tsjarykof voor, den nieuwen diplomatiekeu agent van Rusland, die on middellijk zjjne geloofsbrieven aan den Bulgaarseheu m'nieter-president Stoji- lof overhandigde. Bjj de drie veibondtn Mogendheden Daitschlaad, Oostenrpk en Italië zjjn zeker gewichtige aangelegenheden aan de orde, nu de Norddeuische Allgem. Zeitung wpst op een tameljjk uitvoerig onderhoud dat de Gezant van Oostenrpk-Hongarpe gis teren heeft gehal met den Rpkskanselier die daarna een bezoek ontving van den Gezant vsn Italië. Prins Von Bis m are k, heeft den terwijl hij met de eene hand zich het zweet afwischte, en met de andere eenige goudstukken op tafel wierp. De wijkmeester deed hem, met de kalmte den man eigen, die gewoon is getuige van anderer smarten te zijn begrijpen dat geid on- noodig was, maar M. Damfree weet niet meer wat hij doet, wat hij zegt. Mijn fortuin, antwoordt hij, mijne gan- sche fortuin, als men mijn kind wedervindt. Eeeds is hij buiten hjj dwaalt door de straten; waar gaat hij heen Wat doet hij hij loopt, staat stil, slaat zich voor het hoofd, en roept uit: //Mijn zoon! Mijn zoon!" Hij opent zijne armen om zijn verloren kind aan zijn hart te drukken. Snikken, die niet gelijk de tranen verlichting schenken, verscheuren zijne borsi.... Hij gaat de kerk van St. Sulpice voorbijde tempel is nog niet gesloten hij treedt, mis schien werktuigelijk, binnen. Nauwelijks is hij de trappen opgeklommen of de rust die in de heilige plaats heerseht, deelt zich aan hem mede. Uitgeput naar lichaam en ziel, valt hij voor een beeld der H. Maagd, dat in eene kapel staat, op de knieën. Een herinnering aan zijne moeder, met wie hij eertijds in dit heiligdom kwam bidden, verteedert zijne ziel en doet op eene vreeselijke wanhoop, eene hevige snmrt, maar die het vertrouwen niet uitsluit, volgen. Hij b'dt tot haar, die onder liet kruis de Moeder van het mcnscheljjk geslacht is geworden, me delijden met hem to hebben, met een armen vader, die slechts een kind heeft, en geene andere genegenheid bezit, hij vraagt haar, hem zijn zoon weder te geven. Ja, hem Jacob weder Trausvaalschen Staals-secretatis Dr.Leyds zgue instemming betuigd met Duitschland's sympathieke houding tegenover de Trans vaal en met het telegram des Keizers. Nu het de Eugalsche regearïugia vele opzichten zeer moeilpk wordt gemaakt en zp veel aanvallen in sake de Transvaal- sche strubbelen heelt af te weren, is men te Londen niet op zjjn gemak. Dit blpkt uit hetgeen Diggers News bevat over eene dépêche nit Johannesburg waarin gezegd wordt, dat de Transvaalache Regeering, Chamberlains dépêche beantwoor dend zich beklaagd heeft over hare open baarmaking te Londen voorde verzending. De Regeering verzet zich tegen de, zoo zij meent daarin vervatte bedekte poging tot inmenging in hare binnenlandsche aan gelegenheden, en geeft als bare overtuiging te kennen, dat de dépêche den toestand ingewikkelder heeft gemaakt en eene vredelievende schikking, waarnaar de Transvaal streeft, moeielpker gemaakt, den vrede in Zuid-Afrika andermaal in gevaar brengend. Dat beweren van de Eugelsche regeering is vrp belachelijk; als de Transvaalscbe Boeren iets te zeggen hebben, gaat Enge land toch te ver met dit vrpe volk den mond te willen snoeren. De Hertog van Westminster heeft voor het fonds voor de Armeniërs weder 3000 p. st. ontvangen, n.l. van Liverpool, Manchester en Leeds ieder 1000 p. it. Niet minder dan 27 personen, boeren, werklieden en vrouwen zijn te Gandino tot kosten en boeten veroordeeld omdat zjj op den 20 September jl. toen devrpmet-- selaarsbende den Statenroof herdacht, riepen «Leve de PausLsve de Kerk Leve het Geloof Het gaat toch te ver om deze eenvoudig® lieden bjj niet betaling in de gevangenis te werpen en toch worden zp met die straf bedreigd. De Europeesche diplomatie zwpgt uit verdraagzaamheid over de gruweldaden die dageljjks in Italië plaats vinden. In het land der Belgen ziet het er alles behalve rooskleurig uit met den politieken toestand. L'abbé D a e n s blpft halsstarrig in zjjn democratisch drjjven doorgaan, zoodat de Belgische Volksbond verklaard beeft hem voortaan a's tegenstander te zullen beschouwen, te meer nu bjj zich een tegenstander toont van de eenheid der Katholieke part jj, hetgeen door de libe ralen en socialisten wordt toegejaicht. De felle strijd dien de heer Woeste dan ook met den afgevaardigde van Aalst beeft te voeren is kras, geen Kamerzitting gaat bjjoa voorbp, zonder dat l'abbé D a e n s het met dezen of genen Katholieken afgevaardigde aan den stok ïeeft. Aan de Regeeringstafel telt de afge vaardigde van Aalst geen enkele vriend. Van het laatste diner der Parlementsleden ten Hove, werd bjj uitgesloten en als hjj bot woord in de Kamer neemt, loopt de iank, waarop bp zit, leeg. Een aller treurigst figuur maakt l'abbe D a e n s. te geven, al ware het kind, ook gewond of stervend,als hij slechts zijne laatste liefkoozingen mocht ontvangen. Terwijl hjj aldus met eene godsvrucht, aan die zijner kindsheid gelijk, bidt, schept hij een weinig moed, en uit zijne brandende oogen vloeien de eerste tranen op dien avond, op dien hartverscheurenden avond waarop hij beurtelings de kwellingen der hel en den weldadigen troost des hemels heeft gekend. Hij verliet de kerk toen men haar sloot. Lleeds was het gas in een aantal winkels uit gedoofd reeds zag men weinig menschen op straat, en reeds begon die treurigheid en een zaamheid te heerschen, die zulk een invloed op lijdenden uitoefent. In de kerk had Henri dien droevigen invloed niet gevoeld. Op straat is zulks het geval niet. M. Damfree gevoelde opnieuw zijn lijden toen hij de kerk verliet hjj had eenige oogenblikken verademing ge vonden voor eenige oogenblikken had zijne ziel zich losgemaakt van de aarde om haar troost te zoeken bij Hem die alleen hoop er/ kracht kan schenken; de barmhartigheid en d# lietde hadden een weinig zijn ljjden verzacht, maar niet geheel weggenomen, omdat het ljjden voor den mensch goed en nuttig is. Onder dien laat sloeg liij den weg naar huis in. Jenny had insgelijks geleden. Ofschoon lichtzinnig en hoogmoedig was zij moeder, en een onzer dichters heeft waarheid gezegd toen hij schreef//hij de moederliefde vergeleken zijn alle andere gevoelens slechts rook en wind." Woidt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1896 | | pagina 1