No. 2421.
Zondag 12 April 1896
21ste Jaargang.
De socialisten en de boeren
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
50 Cents.
De zoon van den speler.
Uuitschland.
Spanje.
Italië.
Frankrijk.
Engeland.
Koloniën.
ABONNEMENTSPBIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG-, DONDERDAG en ZATERD AG-.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
IH t VI.
Wij vestigen de aandacht op ach
terstaande advertentie: LIEFDADIGE
LAN OGENOOTEN* waarin een beroep
wordt gedaan op het Nederlandscht volk
ter ondersteuning van een aantal ongelukki
ge»die bij den jongsten storm hm verzor
gers hebben verloren. Vonden zever, menschen
den dood in de golven en bleven hun dier
bare betrekkingen onverzorgd achterdan
vertrouwen wijdat het Nederlandsche volk
gaarne een offertje zal storten om het lot
van de overgeblevenen te helpen verzachten.
Op verzoek van de Commissienemen wij
gaarne voor dit goede menschlievende doel
gijten in ontvangst.
De Redactie.
Die socialisten zjjn toch goede menschen.
Reeds is bet hun gelukt een deel der
werklieden in de steden te overtuigen van
hun goede bedoelingen en kunnen zjj vooral
in fabrieksplaatsen zich over eenig succes
verheugen, doch daarmede stellen zij zich
x iet tevreden. Zij hebben thans het oog ge
slagen op het platteland en willen ook den
boer bekend maken met den heilstaat, dien
zjj het voornemen hebben te stichten op
de pninhoopen der tegenwoordige kapita
listische maatschappij.
Dit propaganda-plan werd besproken
op de socialisten-vergadering, welke ge
durende de Paaschdagen in Utrecht is
gehouden. Het was vooral de bekende
Utrechtsche advocaat T r o e I s t r a, die
dit denkbeeld verdedigde en de wensche-
ljjkheid en noodzakelijkheid er van be
toogde.
Wjj behoeven aan deze plaats niet iu
bijzonderheden de argumenten aan te halen,
welke voor deze socialistische propaganda
op het platteland werden aangevoerd. Men
begrjjpt wel dat deze argnmenten in den
grond der zaak overeenstemmen met die,
waarmede men de socialistische begrippen
aan den werkman in de steden tracht
op te dringen.
Toch gat de heer Troelstra in zjjn
verdediging der propaganda voor het
platteland nog een nienw argument aan.
Hjj wees nameljjk op den Boerehbond,
waarvan de stichting vooral door Katholie
ken is aangemoedigd en die, volgens hem,
niet ten doel had de belangen van den
boer te bevorderen, maar enkel om de
aanstaande plattelandskiezers te lokkeD.
Daarom dus zeker was bet ook noodig,
dat de socialisten eens aan de boeren
kwamen vertellen, welke schoone resul
taten de verwezenlijking van hun begin
selen zon opleveren.
Het is bijna onnoodig om te waarschu
wen voor deze socialistische propaganda.
Over het algemeen knnnen wjj aan onze
boeren genoeg gesond verstaad toeschreven
om van hen niet te verwachten, dat zjj
in het socialistische lokaas zullen bjjten.
De Hollandiche boer staak in ontwikkeling
Sn godsdienstzin veel hooger dan in de
meeste landen der wereld. Hjj leeft niet
geïsoleerd, maar weet wat er in de wereld
omgaat. Hjj laat zich niet zoo heel gemak
kelijk om den tain leiden, en, al zjjn er
voorbeelden van geringe snuggerheid aan
FEUILLETON.
4. Vervolg.)
Door een handgebaar gaf hjj beiden man
nen hun afscheid, doch dezen draalden nog
een oogenblik heen te gaan.
'/Mijnheer Mercker, zeide Martens einde
lek, «ik werk nu al 43 jaar in de weverij
van Haedeuroth en heb daar al heelwat door
leefd, goede zoowel als slechte tijden, maar
een werkstaking hebben wjj nog nooit gehad
en het zou mij bitter leed doen, wanneer ik
°P mijn ouden dag zooiets nog moest mede
waken."
De fabrikant, die den beiden mannen den
*ug toegekeerd had, wendde zich nog eenmaal
heftig naar hen om. «Wat, je vermeet je dus
°m mij te dreigen?//
»Wij dreigen volstrekt niet, mijnheer Mer
ger, maar wij mogen u ook niet verzwijgen,
uat wij tot het uiterste besloten zijn. Ik heb
e anderen genoeg gewaarschuwd en tot vrede
Vermaand,zoolang het ons nog maar eenigszins
Wogelijk was, om onzen toestand te dragen.
Wanneer ge ons echter met zulk een antwoord
laat henengaaD, dan moet ik zelf verklaren:
Neen, er is geen ander middel meer, om ons
a"1 ons goed recht te helpen."
•£En ge denkt me daarmede te dwingen,
w? Doch het is overbodig daar nog verder
esn woord over te spreken. Gaat en doet wat
te halen, in het algemeen laten de boereo
zich maar niet zoo gemakkeljjk alles op
den mouw spelden.
De boerenstand heeft het echter» in den
Juk
jongsten tjjd hard te verantwoorden. Het
vrpbandelsatelsel heeft vele landbouwers
op den rand van den ondergang gebracht.
In tal van streken is de welvaart veranderd
in een kommervol, zorgenrjjk bestaan, en
ziet de boer met smachtend verlangen naar
betere tjjdea uit, die misschien nog zoo lang
kunnen wegbljjven.
Ia die omstandigheden is het begrjjpeljjk
hoewel natuarljjk niet te billjjkeu dat
hier en daar groote ontevredenheid heeischt.
Waar gebrek en armoede voor de deur
staaD, daar komen vaak ontevredenheid en
ondankbaarheid voor httgaen tot nog toe
geDOten wordt, het venster in. En dit is het,
waarop de socialisten loeren.
Grjjpen zjj in de Bteden iedere gelegen
heid aan, welke hun geopend wordt om
de werklieden tot opstand tegen de over
heid aan te sporen, zp willen dit, nu op
het platteland allengs de toestanden slech
ter worden, ook bjj den boer trachten te
doen.
Gdljjk wjj zeiden, is bet vrjjhandelsstel-
s> 1 de voornaamste oorzaak van dien ach
teruitgang van het landbonwbedrjjf. Meer
dan eenmaal hebben wjj aangetoond, dat
hit voornaamste beginsel der liberalen
hier te lande, de vrjjhandelstheorie, toe
gepast op de voortbrengselen van den
landbouw, voortdurend heeft gewerkt aan
de vermindering van de welvaart />nder
den boerenstand, totdat het op dit oogen
blik reeds zoo ver is gekomen, dat velen
er aaa beginnen te twjjfeleu, of ooit het
herstel van den bloei van den landbonw
weder mogelgk zal worden.
En dit tjjdstip na achten de socialisten
gunstig om hun zaad nit te strooien, en
zieltjes te winnen voor hnn zaak.
Hiernit bljjkt weder ten duidelijkste,
dat op dit gebied het ook weder de libe
ralen zjju geweest, die als wegbereiders
voor de revolutie optraden. Zjj zjjn het,
die den bloeiendeu toestand van den land
bouw hebben vernietigd door hnn vrjj
handelstheorie en zjj zijn doe ook de schuld
van de neiging tot ontevredenheid, die op
verschillende plaatsen te plattelande wordt
aangetroffen en misschien vele boeren zal
leiden in de armen van het socialisme.
Mag deze Paaich-vergadering der socia
listen na niet weder een wenk genoemd
worden voor onze tegenwoordige regeer
ders om beter laat dan nooit terug te
komen van de noodlottige vrjjbaudels-
theorit? Ons dankt, dat het thans meer
dan ooit plicht wordt voor de Regeeriug
om te lnistereu naar de roepstemmen,
welke op verschillende plsatsen van ons
land opgaan om de producten van onzen
vaderlandschen bodem tegen die uit den
vreemde te beschermen.
Men moet ziende blind wezeD, om te
bljjven vasthouden aan het ongelukkige
vrghandslsstelsel. Al de ons omringende
Staten zjjn er reeds van ternggekomeD.
Zelfs het radicale Fraokrjjk ia ons daarin
voorgegaan en daar te lande werd het
bewjjs geleverd, dat de bescherming wel
degeljjk een middel is om den eigen land
bonw te helpen. Moet het na zoo lang
doren, tot er geen sprake meer kan zijn
van landbouw en de boerenstand geheel tot
den bedelstaf is gebracht?
ge goedvindt, doch neemt u in acht. Ge kon-
det mij bij die gelegenheid wel eens van eene
zijde leeren kennen, die u weinig pleizier zou
doen."
Gebiedend had hij bjj deze laatste woorden
den arm naar de deur uitgestrekt, en ditmaal
waagden de beide afgevaardigden geen ant
woord meer. Zwijgend en terneergeslagen slo
pen zij de deur uit, en met eene uitdrukking
van kouden toorn in het blauwe oog keek
Mercker hen door het raam na, terwijl zjj daar
zwijgend en de grijze hoofden diep gebogen
de richting naar het weversdorp insloegen.
II
Eene BELEEDIGING, die bloed eischt.
De beide eenvoudig ingerichte kamers, waar
mede de fabrikant Karl Mercker zich voor
zjjn particuliere woning vergenoegde, lagen
aan den,naar de fabrieksgebouwen toegekeerden
kant der villa. Daarheen begaf hij zich nu
om van kleeren te verwisselen en zijn bedien
de, een man op leeftijd, met een baardeloos
listig gezicht, was hem daarbij behulpzaam.
Er werd geen woord tusschen beiden gespro
ken en eerst toen zjjn heer den hoed opzette
en naar de reeds gereedgelegde karwats greep,
schraapte de bediende zich een paar maal,
evenals iemand die gaarne eene aangelegenheid
zou willen voordragen, zonder daartoe echter
den moed te kunnen vinden.
/rHoe is het?// vroeg Mercker, //Is de bruine
al gezameld?//
AGÏTE MA NON AGITATE.
pBIJS DEB ADVEBTENTIEN.
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlgk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoodagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitè Etrangère
G. L. DA ÜBE fy Co. JOHNF. JONES, Succ., Parijs 316ts Faubourg Montmartre.
Wg hopen het niet en wenschen vurig,
dat de Regeering afstand doet van
haai meening, dat een bron van volksbe
staan, die kunstmatig in werking moet
worden gehoaden, maar behoort op te
drogen, en dat de menschen, die daarvan
bestaan, zich dan maar eene andere werk
kring moeten biezen.
Dat standpunt heeft men ten opzichte
van den handel toch ook niet ingenomen.
De Nederlandsche handel had zich nooit
tot zjjn tegen woordigen bloei konnen ver
heffen, indien de Staat hem niet had ge-
steuDd met het aanleggen van havens,
kanalen en spoorwegen.
Doch znllie opofferingen vanfiuancieelen
aard worden niet eenmaal voor den land
bouw gevraagd. Het betreft hier Blecbts
de opoffering van een onjuist vooroordeel,
dat gebleken is onhoadbaar te zgn en welks
opoffering tevens eene niet onaanzienlijke
bate voor de schatkist zon afwerpen.
Niet slechts indirect voordeel aan bet
land door verbetering der landbouwtoe-
standeo, ma*r ook directe voordeelen, in
den vorm van stjjving der schatkist, zou
dus het gevolg knnnen wezen vai een toe
geven aan den drang tot het heffen van
invoerrechten op de landbouwproducten.
Toch bljjven de Staatslieden, die thans
het roer in banden hekben, halsstarrig wei
geren om hiertoe over te gaan. Hebben
wjj dan niet het recht om hnn de schuld te
geven van de toenemende ontevredenheid te
platten lande en vaa de meerdere ontvan
kelijkheid der boeren voor de socialistische
wanbegrippen
Wjj gelooven, dat niemand dit zal
kunnen loochenen. De boerenstand heeft
steeds de kern van ons volk uitgemaakt,
maar de liberalen hebben het op bun ge
weten, dat zjj bet krachtigste er toe
hebben medegewerkt om de baere i te
verarmen en hun stand van gerioger con
ditie te maken.
Om die reden zien wjj met bezorgdheid
boe de social sten het plan hebben ook op
het platteland propaganda te maken. Hier
en daar zullen zjj em vruchtbaren bodem
vindAn voor het zaad der tweedracht, dat
zjj overal trachten rond te strooien. Waar
armoede de vroegere welvaart heeft ver
vangen, kan het socialisme, indien geen
sterk godsdienstig geloof de menschen van
de dwaalleer terughoudt, wel aanhangers
vinden.
Het is daarom te bopeD, dat de thans
opgerichte Boerenbond een krachtige werk
zaamheid openbaart en overal, waar het
socialisme tracht wortel te schuten, de
banier der ware beginselen omhoog houdt,
zoodat ondanks achteruitgang en ver
arming de spteekwoordeljjke braafheid
van het meerendeel van den boerenstand
bewaard bljjft en de hoop op betere tgden
onze landbonwers moed en lust schenkt
om de moeiljjke dagen van thans te door
worstelen.
Het heeft den schjjn, dat men te Berlgn
het duel voor een noodzakeljjk kwaad
houdt. De belachelijke lichte «tratfen die
den deelnemers aaa een tweegevecht ge
woonlijk worden opgelegd, en de dikwjjls
geschonken vermindering van strafljjd doen
duideljjk uitkomeu, dat er nog slechts voor
«Om u te dieuen, mijnheer, hij is gezadeld
doch wanneer u mij een onderdanige opmer
king veroorloven wilt, dan zou ik u wel den
raad willen geven, om heden dien wandelrit
liever aehterwege te laten.//
«Ben je gek geworden? Wat is er dan met
het paard?//
«Met het paard niets. Maar onder het volk
daar ginds is niet alles in den haak, naar ik
geloof. Ik bemoei me wel is waar niet met
dingen, die me niet aangaan, maar dat belet
niet, dat men toch zoo het een en ander hoort.//
«Praat toch geen onzinl En wat zou je dan
gehoord hebben?"
«Meneer Mercker weet heel goed, dat ik
met dat onbeschaafde volk niet gaarne wat te
maken heb, maar toen hedenmiddag mijn weg
mij langs een troepje van hen voerde, kon ik,
helaas, niet meer uitwijken en toen lieten zij
zich allerlei gezegden ontvallen doch het is
maar beter, als ik dat voor mij houd.//
„Je had eerst moeten nadenken, eer je met
je gewauwel fcegont. Thans wil ik alles weten.//
«Nu, ze zeiden dan met betrekking tot mij:
Daar heb je ook weer zoo'n kruiperigen die
naar van dezen voogd, en wanneer we bij een
goede gelegenheid met zijn meester afrekenen,
dan mag hjj ook wol oppassen, dat hem niet
een paar beenen gebroken worden.// En daar
bij wierpen zij mij zulke dreigende blikken toe,
dat mij eene rilling over het ljjfging//
«En dat was alles? Ik wil hopen, dat je
erop gekt hebt, wie de schelm was, die dat
zeide, en wie er in zijn gezelschap waren.
Schrijf me hun namen op. Wanneer ik terug
den vorm vaD strr.f sprake kan zgn.
Toen dezer dagen te Berljjn in een doel
een advocaat door een zeeofficier gedood
werd, had men den advocaat feiteljjk ge
dwongen te doelleereo. Hem was te ver
staan gegeven dat, als hij de uitdaging
niet aannam om te vechten, hem onge
vraagd zjju ontslag zou gegeven worden
als reserve-officier. De advocaat ging
duelleeren en werd vermoord
Te Potsdam heeft de Praisisohe Hof-
ceremoniemeester Trjjheer Yon Kotze,
onlangs vrijgesproken in de bekende zaak
der anonieme brieven aan hooggeplaatste
personen ten Hove, maar naar veler oor
deel toch nog niet rein gewasschen, met
den heer V o n S c h r a d e r, die dit ge
voelen daideljjk genit had, geduelleerd.
De beer Vod Schrader werd in
het onderlijf .zwaar gewond. Bjj wordt in
het stedeljjk hospitaal verpleegd.
Uit Karlsruhe wordt gemeld dat het
Ijjk van denij hoofdambtenaar Sijegel,
den 9an Maart te Preiburg in Badenjver-
dronken toen daar ds Schwabenthorbrücke
tengevolge van de overstroomÏDgen in
stortte, eindeljjk bjj Rust uit den Rjjn is
opgehaald.
Onder de timmerlieden in veleDuitsche
steden is eene werkstaking uitgebroken.
Niet minder dan 800 arbeiders heb
ben te Altona in de fabriek van[de beeren
Stück en Andressen, het werk ge
staakt. Er zgn daarbg ongeregeldheden
voorgevallen, zoodat 60 politieagenten
tusschenbeide moesten bomen; de voor
naamste rustverstoorders zgn in hechtenis
genomen.
Volgens barichten uit Havana hebben de
opstandelingea onder bevel van generaal
Maceo, een aanval gedaan op Palma.
Zjj werden teruggeslagen met een verlies
van 39 dooden ea 80 gekwetsten.
De Spaansche kanonneerboot zGariota
heeft zich meester gemaakt van een schip
der opstandelingen.
Drie compagoiëa genie-troepen die ait
Madrid oaarCubazjjn vertrokken, werden
door het volk zeer geestdriftig toegejuicht
en uitgeleid.
Tijdens de reis van keizer Wilhelm
schjjnt de politiek niet bniten spel te
bljjven. De Duitsche Gezanten te Rome en
te Weenen zjja te Venetië aangekomen,
waar ook koniQg U m b e r t o Duitsch-
land's Keizer zal ontmoeten. Keizer W i 1-
helm zal das niet naar Rome gaanlom
daar Zjjne Italiaansche Majesteit te be
zoeken.
Koningin Margaretha van Italië
heeft een bezoek gebracht aan Prinses
A del he id van Sleeswjjk-Holstein, de
moeder der Keizerin van Daitschland.
De Dnitsche rijkskanselier prins Vod
Hohenlohe is te Pargs aangekomen
en zjjn reis wordt iD Terband gebracht
met eene mogeljjke nieuwe wesding van
de politiek van Daitschland in zake Egypte.
Men veronderstelt, dat Daitschland, de
expeditie Daar Dongola verder beschou
wende als van geen belang voor Italië
omdat Kassala zal worden ontruimd
kom, wil ik de opgave hebben.,/
„Meneer wil dus, niettegenstaande dat
alles, toch gaan rijden?//
«Natuurlijk, of zouden die schelmen soms
moeten gelooven, dat ik bang voor hen ben?
Geef me alleen maar de revolver nit mijn
nachttafeltje.//
Hjj stak het wapen, na er zich van over
tuigd te hebben, dat alle loopen geladenwaien
in zijn zak en ging met vasten tred de trap
at en door den tuin naar het traliehek, voor
'twelk zjjn ongeduldig paard reeds op den grond
stond te trappelen. Met eene lichtheid, die
duidelijk genoeg bewees, welk een verbazende
kracht en ltnigheid er in dit magere lichaam
woonden, spTong hij in den zadel, om vervol
gens terstond in korten draf de richting naar
de tabriek en het bijna uitsluitend door de
arbeiders daarvan en hunne huisgezinnen be
woonde dorp in te slaan.
Het rustuur had reeds geslagen, en hg de
zachte zwoele lucht van een zomeravond gaven
de menschen aan een oponthoud iu de open
lucht meestal de voorkeur boven een verblijf
in de kleine bedompte woningen. En het scheen
daarenboven of zij juist heden eene bijzondere
behoefte gevoelden naar wisseling van gedach
ten en naar gesprek, want bijna voor alle deu
ren stonden groepjes met levendig pratende
menschen. Behalve de kinderen, die in de
volste zorgeloosheid in de dorpstraat stoeiden,
waren er bijna alleen maar vrouwen en meis
jes te zien, terwijl de verlichte ramen van de
zijwaarts gelegen herberg duidelijk lieten zien
waar het meerendeel der mannen te zoeken was.
het plan zon koesteren om met Rnsland
en Fraukrgk eene overeenkomst aan te
gaan, zooals die welke verleden jaar tot
regeling van de Chineesch-Japausche
quaestie is tot stand gekomen.
Na bet bezoek van prins Ferdinand
aan St. Petersborg zal hg Pargs een offi
cieel bezoek brengen en wel naar aanlei-
van een gesprek met de ambassadeurs
van Frankrjjk en Rusland te Konstanti-
nopel.
De heer F a u r e heeft van de pers
in zgn land dezer dagen heel was tolver
dragen.
Zoo heeft o. m. de Gaulois het over
zgn onberispelijke kleeding bjj de wedren
nen te Autenil.
«Het schijnt dat de overjas die de
President der Republiek droeg, zegt het
blad, kunstig vervaardigd was door den
heer P r n d e n t-D e r v i 11 i e r a, socia
listisch afgevaardigde en kleermaker van
beroep; dat de hoed, die het presidiale
hoofd dekte, afkomstig was van den heer
F a b e r o t, socialistisch afgevaardigde en
hoedemaker, en dat eindelijk de heer
Felix Faure zich op het laatste oogen
blik had laten scheren door den beer
C h a u v i n, socialistisch afgevaardigde en
kapper.»
Prof. Max Muller te Oxford heeft
met zjjne overwinning op Cambridge per
telegram een gelnkwensch ontvangen van
keizer W i 1 h e 1 m nit Palermo. Misschien
heeft de Keizer vergeten, dat men in En
geland op het oogenblik niet zeer gesteld
is op zjjne voorkomendheden, Z. M. heeft
niet bedacht, dat men om dit telegram
een loopje met hem nemen zou. Maar het
kan hem zeker niet schelen.
Bjj het ontzetten van de posten Biloel
en Lamkoenjit op Atjeh ondervonden onze
troepen veel tegenstand. In het gevecht
dat zich ontwikkelde, sneuvelde kapitein
F. P. A. Geluk met negen minderen.
Da luitenants J. H. H o e k s t e i n en R.
Ten Seldam met ongeveer 25 minderen
werden gewond. Generaal V etter brak
bjj een val van zgn paard het sleutelbeen,
hetgeen hem echter Diet belette op het
terrein van den strjjd te big ven.
Ook verschillende andere posten door
den vjjand omsingeld zullen worden ontzet.
Men zal dus in de eerste dagen nog wel
hooren met welk een gedachten vjjaod
onze troepen op Atjeh te kampen hebben.
De gesneuvelde kapitein Geluk is
bljjkbaar met de eerste suppletie van
Padang te Atjeh aaugekomeia. Bjj bereikte
den leeftjjd van 40 jaar, werd op 23 Dec.
1879 tot 2den luitenant der inf. bjj het
O.-I. leger benoemd en bevorderd tot lsten
luitenant op 3 October '84, tot kapitein
15 Maart 1894. Hg was versierd met het
eereteeken voor belangrjjke krjjgsbedrjjven
en het officierskruis voor 15-jarigen dienst.
Kapitein Geluk laat eene weduwe
achter met 2 zooas, nog sohoolknapen.
Zjjne hoogbejaarde moeder en eene zuster
wonen te Amsterdam.
De laatste berichteo vermelden:
Het! ontzetten san de bezetting van
Biloel is uitgevoerd. Daarfcjj sneuvelde
een Europeesche korporaal en werd ge-
De heldere hoefslag van het naderende
paard deed aller hoofden naar den ruiter wen
den, die zjjn bruine in den langzaamsten gang
langs de arbeiderswoningen deed loopen. Dui
deljjk genoeg wa» op deie vermagerde en uit
geteerde gezichten te lezen, hoe weinig gene
genheid en aanhankeljjkheid voor dezen man
in de harten woonde; doch de bedwingende
macht, die er van zijne persoonlijkheid en zijne
doordringende blikken uitging, openbaarde zich
ook hierin, dat slechts zeer weinige der arbeid
sters en van de afzonderlijk hier en daar op-
duikende mannen het nalieten om hem te
groiten. Nergens deed zich eene oneerbiedige
of zelfs dreigende bemerking vernemen, en
ongestoord reed Mercker het dorp door, om
vervolgens, toen hjj den grooten weg bereikt
had, met een zachten, spottenden lach zjjn
paard de sporen te geven.
Ongeveer een uur later keerde hij langs
denzelfden weg terug. Witte schuimvlokken
hingen aan stang en teugels van het paarden
zijn flanken gingen woest op en neer. Het ge
zicht des ruiters was niet de geringste scha
keering hooger gekleurd dan te voren. En
toch verrieden het gerimpelde voorhoofd en
de uitdrukking zjjnrr oogen voldoende, dat
het er ia het binnenste van dezen despotischen,
trotschen en eigenzinnigen man lang zoo kalm
niet uitzag, als hjj zich wel den schjjn trachtte
te geven. Nog meer Isa's optreden tegenover
hem, dan wel de komst van de arbeidersde
putatie, had hem in opwinding gebracht, die
slechts eene uiterlijke aanleidingbehoefde, om
los te barsten. Wordt vervolgd)
