No. 2430. Zondag 3 Mei 1896 21ste Jaargang De Kieswet-Van Houten. BUITENLAND. BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. 50 Cents. De zoon van den speler. Oosten rij k- Hongarije. Duitschland. Spanje. Engeland. Frankrijk. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10 Voor het buitenland 1,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG. Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS. fiOÜMKT. 7 Ho jTMAlN HEN PR ATT AQTTE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels. Elke regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond voor 6 uur ingewacht. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DA UBE 4' Co. JOHN., F.J ONES, Succ., Parijs 2>\bis Faubourg Montmartre. Dat het tegenwoordig Ministerie hier te lande geen Kabinet ad hoe voor Kies- rechthervorining wil wezen, heeft de Mi nister van Binnenlacdscbe Zaken reeds door meerdere maatregelen getoond. Wg denken hier slechts aan de ondeiwge-pos- ten op de StaatsbegrootiDg van dit jaar, aan de benoeming van den heer Bol land tot hoogleerasr te Leiden, aan de thans goedgekeurde L'ersoneele Belasting van den Minister van Financiën, en aan oog verschillende andere zaken, welke ten duidelijkste bewgzen, dat het Bewind zich als eene zuiver liberale Regeering be schouwt, die zich volstrekt niet op eeni- ger wjjze verplicht acht aan de anti liberalen. De dagen van het voorjaar van 1894 schjjnen geheel vergeten te zjjn, en het Ministerie R o l-V an Houten doet bet in ieder opzicht voorkomen alsof het z{jn ontstaan had te danken aan eene krachtige liberale meerderheid in de Tweede Kamer. Dit bljjkt nu weder uit de Memorie *an Antwoord, welke de minister Van Qoiten heeft ingezonden op het Voor lopig Verslag van de Tweede Kamer no pens zjjn ontwerp tot regeling van het kiesrecht. Geen enkel woord in die Memorie wjj&t er op, dat de Minister rekening heeft wil len houden met den wensch van hen, die >n eene te groote uitbreiding van het aan bal kiezers een gevaar zien voor de ge- fegelde ontwikkeling van de staatkundige toestanden. Die Memorie is een aaneen geschakeld pleidooi voor het ontwerp, be stemd om het aantrekkelgk te maken voor be radicalen van verschillende gading, doch er is volstrekt niet aangedacht om voldoening te schenken aan diegenen, die beducht: zgn voor eene al te groote uit breiding. Ja, toch heeft de heerVanHonten de tegenstanders van T a k's-Kieswet en de mogeljjke tegenstanders van de zjjne üiet geheel vergeten. Hg heeft echter niet Betracht hnn grieven weg te nemen. la vendeel, waar hg zegt, dat zgn ont werp niet strekt tot invoering van nieu wigheden op electoraal gebied, als daar 'tinklassenstelsel, organisch kiesrecht, boismanskiesreebt, meervoudig kiesrecht, etemdwang en proportioneel kiesrecht, daar wjjst hg dos elk correctief tegen te Broote uitbreiding, elk middel om de te- gonstanders van het bgna algemeen stem- 'echt te bevredigen, beslist van de hand. En op wat voor wjjza doet de Minister o n H o u t en ditHjj beweert, dat de Voorstanders van veranderingen, die buiten b0t aangewezen bader liggen (hiermede beeft hjj de ovengenoemde correctieven op bet oog) hun geluk maar moeten beproe- veu bg de nieuwe kiezers. Hg schgnt dos willen, dat eerst het kiesrecht aanzien lik wordt uitgebreid en Jat later de cor- *®ctieven tegen die te groote uitbreiding 111 de wet zouden worden opgenomen. Maar dit is immers het spannen van de Pftftrden achter den wagen. Wanneereen maal °ngeschikten tot kiezer zgn gemaakt, dan Buat het toch niet aan om hun laterdat kies- *®cht te gaan ontnemen. De Minister Y a n j*® U t e n weet dit ook wel. Maar hg heeft Iflkbaar een loopje willen nemen met FEUILLETON. 13. Vervolg *Ik betreur bet bovendien tocb al levendig genoeg,,, zeide Isa verder, //dat zicb vreemde 'einenten in de gestalte van overtollige bescher- ®\6*8 tusscben ons en onze arbeiders dringen t Ulcn en dat ik de macht niet bezit om dit verhinderen. Nimmer echter zal ik er mij e henen om dezenzoogenaamden beschermers B ®ls aangeefster te dienen.// P bet ernstige gelaat van den kapitein e loonde zicb niet de minste schaduw van ^geprikkelde gevoeligheid, re i aar ik noch commissaris van politie, noch We r- Van iustructie ben, zoo heb ik uwe J- 'Bering om getuigen eenvoudig te eerbie- SeïfT' meJuffrouw antwoordde bij met de- be k°el afgemeten hoffelijkheid die hij van blrf'Ilne *n kei °°g had gehouden, „en het Qv^ i Datum lijk geheel en al aan uw oordeel t_ 'gelaten in hoever zich dit met uwe plich- ti .jegens u zelve en jegens uwe familie ver- yjgen laat. Maar wie is dat meisje daar?// He vraag was niet meer tot de dochter van ff!.? bandelsraad gericht, maar tot denkleinen bew; ikans echter was het Isa, die uit eigen /,Zj;lllK hem met haar antwoord voorkwam, aardsch 18 dochter van den man, wiens kapitein 0nikulsel gij hier op dit bed ziet, n/ en ik hoop, dat uwe dienstplichten die «electorale nieuwigheden!, en stelt deze noodzakelijke correctieven opgeljjke Ijjn met zgn electorale stokpaardjes van vrouwenkiesrecht en evenredige vertegen woordiging. Deze zaken had de Minister graag verwezenlijkt,zooals hg zegt,maar hg beweert zich beperking te hebben opge legd, omdat hg meende te moeten buigen «oor de eischeu der practische staatkunde. Heel lief van den Minister, maar hg vergeet er bij te zeggen, dat tijn electo rale nieuwigheid van vrouwenkiesrecht slechts strekt tot vermeerdering van het aattal kiezers, terwgl de boven medege deelde correctieven ten doel hebben dat aautal te beperken. Een groot verschil das! Yoorts stoot de Minister allen van zich af, die hnn steuu aan de wet zouden willen verbinden aan eenige te stellen voor waarde. Hg kan zulk een stem niet aan vaarden, zoodat hg de Yertegenwoordi- ging stelt voor het alternatief: aannemen of verwerpen. Het heeft er wel wat vaD, indien men dit leest, alsof de heer Tak nog aan het woord was. Ook hg wilde niet weten van <traD8igeerec> op kieBrecht-gebied en ook bg meende er wel te zullen komen zon der «gemeen overleg.» Doch dit is niet de weg om te komen tot eene regeling van het kiesrecht, in overeenstemming met de weuschen van de meerderheid der Natie. Zulk eene bon ding kau misschien ontzag inboezemen bg hen, die zich gemakkelgk laten inti- mideeran, doch onze Tweede Kamer laat zich niet met een kluitje in het riet stu ren. Dat heeft zg getoond tegenover den heer Tak en wg hopen, dat zg dit, zoo noodig, ook zou doen tegenover den heer Van Houten. De Minister schgnt er te veel op te rekenen, dat een ieder tot welke staat kundige richting bg ook behoort, haakt naar het beëindigen van het kitsrecht- vraagstak, en zich daarom desnoods zoa vereenigen met een ontwerp, waarin niet al zjjne wenschen zgn bevredigd. Hjj ge looft, dat alle leden der Kamer over hun bezwaren zullen beenstappen en als een man zgn ontwerp zullen goedkeureu, een- vi uiig omdat de Kieswet al zoo lang aan de orde is geweest en eene geregelde be hartiging van 's lands zaken daardoor wordt belemmerd. Doch zulks zou wel eens kunnen tegen vallen. De overtuiging is bg de meesten te krachtig gevestigd, dat begane mis stappen op electoraal gebied moeilgk kunnen worden goedgemaakt, dan dat men zich maar blindelings zon onderwerpen aan hetgeen de Minister gelieft te decreteeren. Wel kan de Minüter het een feit noemen, jat Kamer en Regeering tot taak hebben de uitbreiding van het kiesrecht tot stand te brengen, en voorts kan hjj het in overeen stemming met de bg de stembns van 1894 gehuldigde inzichten noemen, dat in die aitbreiding een ieder worde begrepen, die in staat is zich op het bezit van een ken- teekeu van geschiktheid en maatschappe- Ijjken welstand te beroepen, hetwelk de wetgever als zoodanig zal hebben erkend; maar die stembus van het voorjaar vaa 1894 heeft ook geleerd, dat de Natie zich niet wil vereenigen met eene kieswet,die zooals bg de wet-T a k werd voorgesteld negatieve kenteekeuen bevat, of die gel jjk bg de wet-V au Houten het geval u niet de wreedheid voorschrijven, om de ongelukkige juist nu met uwe vragen te kwellen.// De officier keek haar scherp en doordringend aan. //Ik hoop, dat men den oproermaker ook buitendien wel in handen zal krijgen,zeide hij na een kort stilzwijgen. //Doch mijn tijd is beperkt. Mag ik u om de eer van uw bege leide verzoeken, mejuffrouw?// Isa weifelde, doch haar besluiteloosheid was slechts van korten duur. //Ik ben tot uw dienst,// zeide zij kortaf. „Ja blijtt er dus bij, om hier te blijven, Gertrude?// De dochter van deD gedooden wever boog slechts stom bevestigend het hoofd, toen ech ter Isa haar tot afscheid vriendelijk de hand reikte, wierp zij zich luid snikkend voor haar op de knieën en drukte herhaaldelijk hare hand aan hare lippen: //O, juffrouw Isa, kunt ge me vergeven, dat ik mjj daar straks zoo hatelijk tegen u gedra gen heb?// Vriendelijk richtte Isa de knielende op. „Ik heb je niets te vergeven, Gertrude, want ik begrijp zeer wel, dat je heden alles gehaat moest zijn wat een menachelijk gelaat draagt. Maar ik hoop, dat je weder het volle vertrou wen in mij krijgen zult, wanneer j« wat kalmer geworden zult zijn, en je tot niemand anders wenden zult dan tot mij, wanneer je bescher ming en bijstand behoeft.// De fabrieksarbeidster was in een heftig wee- nen losgebarsten en dokter Walterhausen wenk te nu achter haar rug Isa toe, om heen te gaan. is, nietsboteekenende kenteekenen aan geeft. «Alles lost zich op in een concrete beoor- deeling en waardeering der voorgestelde kenteekenen», zegt de Minister Van Houten zeer juist. Wg willen dan ook eenvolgend maal ons oordeel over die niets- beteekenende kenteekenen nader uiteen zetten, omdat dit het hart der quaestie raakt. Het was voor hedeu meer ons doel om iu het licht te stellen, dat zg, die io 1894 hebben samengewerkt om de kieswet-T a k te verwerpen, alleen daarom oog volstrekt niet gehouden zgn den Minister Van 3 o a t e n op zgn kiesrechtweg te volgen. Hg heeft ten duidelgkste getoond als Minister ook zgn eigen weg te willen gaan. Door verschillende handelingen heeft bg zgn staatkundige tegenstanders geprikkeld, in plaats van elke reden lot ontevredenheid te vermgden. En ten slotte heeft hg eene kieswet aanhangig gemaakt, waarvan hg het vermoedelijk resultaat niet wil opgeveD, doch waarvan beweerd wordt, zonder dat er tegenspraak op is gevolgd, dat het aaa- tal kiezers nog grooter zal wezen dan bg de wetsvoorstellen der vorige Regeering. Waar de Miüister van Binnenlandsche Zaken zich op zulk een standpunt heeft geplaatst, daar kan en mag hg niet ver wachten, dat de Vertegenwoordiging zgn wet zal goedkeuren eenvoudig om maar van het kiesrechtvraagstuk af te wezen. Hoe vervelend zelfs de kiesrecht-quaestie ook wordt, een consciëntieus Vertegen woordiger zal er niet aan denken om zgn goedkeuring aan het tegenwoordig voorstel te scheuken, wanneer bg voor zich zelf niet de overtaiging bezit, dat deze oploB- siDfz de eenig mogelijke is. Naar onze meening is de heer Van H o u t e n te ver gegaan door de eischeu van kiesbevoegdheid te laag te stelleo. Wg hopen dit nader aan te toonen en dan daaruit de conclusie te trekkeD, dat de Minister niet anders mag en kan doeu dan te luisteren naar hen, die het een of ander correctief willen gesteld zien tegen te groote en te plotselinge nitbreiding van het kiesrecht. Die electorale «nienwigheden» hebben eenvoudig de bedoeling om ons vaderland te beschermen voor de invoering van «nieuwigheden» op staatkundig en maat schappelijk gebied, welke nog veel minder thuis behooren in het kader onzer samen leving dan de gewenschte correctieven in het kader van VanHouten's kieswet. Keizer Frans Jozef die te Buda pest ter viering van de millennium-feesten is aangekomen, werd door het volk harte lijk ontvangen, niettegenstaande enkele bladen er Z. M. een verwgt van hebben gemaakt, dat hg met Dr. L u e g e r aller hartelijkst heeft geconfereerd. Nooit te vreden roept de liberale pers tbans uit «Dr. L u e g e r bestrgdt niet alleen de Joden maar ook de Hongaren.» Zoo'n verdachtmaking zgu de mannen die het recht hebben te verdedigen, gewoon te ontvaugen en zg zullen allermiust Dr. L u e g e r van zienswgze doen veranderen. Hjj heeft toegegeven aau den wensch van De kapitein was een weinig ter zijde getre den, om den smallen uitgang vrij te^ laten, hij maakte een korte buiging, toen Isa's slanke gestalte hem voorbijging en trad toen, zonder haar den arm aan te bieden, naast haar naar buiten. De menschenmassa, die de jonge dame te voren bijna het binnentreden van het huis on mogelijk had gemaakt, was verdwenen en slechts op tamelijk verren afstand vertoonden zich nog enkele kleine groepen, die er somber uitzagen en in fluisterend gesprek de hooiden bij elkaar staken. De oorzaak van deze verandering in den toestand was niet moeilijk te raden; tien in fanteristen stonden met de bajonet op het geweer, in een gelid, gelijk een levende muur voor het hutje van den verslagen wever, blijk baar gereed, om iedere dreigende nadering, der menigte met de meeste beslistheid af te wijzen. //Ik wil hopen, dat ik niet door dezen gan- schen troep soldaten naar huis geëscorteerd zal worden,// zeide Isa, terwijl hare bovenlip spottend trilde, //Ik zou er werkelijk liever geen aanleiding toe geven, kapitein, dat men zich na jaar en dag nog vroolijk over mij maakte.,, „Ge hebt iets dergeljjks niet te vreezen, me juffrouw. Wanneer ge het aldus wenscht, zal ik alleen de eer hebben, om u naar uwe fa milie terug te brengen.,, Haar zwijgen kon slechts als een toestemming uitgelegd worden, en zoo gingen zij dan, aan gezien de dokter bij Gertrude achtergebleven zgn Vorst, maar zal zeker waarborgen gtëisebt hebben voor de toekomst. De duelwoede in Duitschland heeft eene hoogte bereikt die tot het bespottelijke is overgeslagen, zoover zelfs, dat Rech ters in functie worden uitgedaagd. Voor een Duitscbe rechtbank hadden zich drie personen wegens een laffen aanval op een vierden te verantwoorden DeRechter, die de zaak te beslissen had, noemde de haudelwgze der beklaagden Diet «gentlemanlike». Ongelukkig geuoeg voor hem was een dier beschuldigden een officier der reserve, die onmiddellijk van deu duelduivel was bezetea en denRechter uitdaagde. Deze, die ook een reserve officier is, meende evenwel dat bg dit duel moest weigeren, op grond, dat bjj de woorden in de vervulling van zgn ambts plicht had geuit. Het eeregerecht van het officierscorps,waartoe de assessor behoorde, meende evenwel dat hg het dnel moest aannemen. Verder kan het militairisme in Duitsch land zeker niet gaan De Geheimraad FriedrichHein- r i c h G e f f k e d, die bekend gewordea is door het uitgeven vau Keizer Friedrich's dagboek, en toen wegens hoogverraad ver volgd werd, is volgens een telegram uit Muncheu gisteren door verstikking omge komen bg een brand in zgu kamer, teweeg gebracht door het ontploffen van een petroleumlamp. De Berlgnsche Ngverheidstentoon- ptelling is gisteren-voormiddag te 11 uur geopend.De Keizer en Keizerin woonden de opening bg. Redevoeringen werden ge houden en onder daverende hoch's op kei zer W i 1 h e 1 m en op prins F r i e d r i c h Leopold die als beschermheer was op getreden, begonnen alle machines te werkeD. Het Keizerlijk paar met gevolg deed, begunstigd door prachtig weder na de opening een wandeling over het Tentoon stellingsterrein. Ouder het gevolg des Keizers werd opgemerkt prins Ferdi nand van Bulgarije. Heel Berlijn is iu feestdos. RuBland. De St. Petersburger correspondenten van de MagdeburgischeZeitung en die van de Daily News deelen mede, dat de Czaar bg de kroning een oekas zal uitvaardigen waarbjj voor zgu geheele Rgk gewetens- en persvrijheid wordt verleend. De Russische Synode en haar opperprocureur Pobe- donotief, moeten alle pogingen in bet werk stellen, om het plan van den Rnssi- schen Keizer te vergdeleD. In den jongsteu Spaacschen Minister raad is gewezen op den ernstigen toestand. Op het eiland Cuba heeft Spanje te worstelen met eeD gedachten vjjand en binnenslands heerscht eene algemeene malaise. Daarbjj komt nog dat door de langdurige droogte de oogst dreigt ver loren te gaan. Het koren vooral komt op vele plaatsen niet meer tot wasdom. De landbouwers zieu de toekomst donker in. Valt niet binnen eenige dagen wat regen, dan is alles verloren en eeDe scbade aan gericht, die begroot wordt op 900 millioen pesetas. was, de dorpstraat af en in de richting, waar in de villa van mevrouw Hacdenroth lag. Aanvankelijk scheen geen van beiden eene bijzondere neiging te gevoelen om een gesprek aan te vangen. Isa keek hardnekkig recht voor zich uit, terwijl des kapiteins oogen scherp bespiedend, naar alle kanten heendwaalden, alsof hij zijn best deed om zich iedere heg en iedere plooi van het terrein in zijn ge heugen te prenten. Ten laatste was het echter toch de jonge dame, wie dat hardnekkig stilzwijgen het eerst begon te verdrieten. Zonder haren begeleider aan te zien, zeide zij plotseling: //Was er dan werkelijk zulk eene groote mi litaire macht noodig, mijnheer, om dezen armen menschen vrees aan te jagen? Berst sinds uw binnentrekken in het dorp heeft het inderdaad het aanzien gekregen, alsof wij ons in een openlijken krijg met onze arbeiders bevonden!// Zonder een oogenblik de opneming van den omtrek te staken, antwoordde hij met koele terughouding: //Het past mij niet hieromtrent mijne mee ning te zeggen, want ik ben soldaat en volg slechts de bevelen, die mij gegeven zijn ge worden. Maar gjj schijnt te vergeten, mejuf frouw, dat het de eigenaar dezer fabrieken zelf is geweest, die in zeer dringende termen om militairen bijstand heeft verzocht.// Isa drukte de witte tanden in den onderlip en op een veel minder hoogmoedigen en bit teren toon dan zoo even, hernam zij na een poos: i #Het heeft natuurlijk niet in mijn bedoeling Het eeuwig groene Erin schgnt bestemd om altoos even arm en ellendig te bljjven, of althans uit zgn ellendigen toestand zich niet te kannen naar boven werken. Loodzwaar blgft de band van de Engel- sche Lords drukken op de arme Iersche bevolking, zoodat jaarlgks duizenden het lieve vaderland vaarwel zeggen, om in vreemde werelddeelen, ver, zeer ver van den geboortegrond, een ganBtiger lot te zoeken. In 1895 bedroeg het getal landverhuizers 48.934 tegen 35.959 in 1894. Het aantal landverhuizers sedert 1 Mei 1851, toen men begonnen is de eerste statistieke opgave te maken tot het begin van 1896, bedraagt 3.688.399. Geen land ter wereld telt in de laatste jaren in evenredigheid der bevolking zoo veel landverhuizers als Ierland en Italië. Maar ook geen land ter wereld bestaat waar de bevolking meer wordt uitgezogen in hnn bestaan dan in het eeuwig groene Erin cd bet prachtige Italië met zgn schoonen blauwen hemel. Graaf dela Barre de Nantenil, heeft onder den titel«Het Pausschap en de toekomstige Europeesche oorlog», eene brochure geschreven, waarin hg spreekt over het herstel van het Panseljjk gezag met het oog op den toekomstigen oorlog, dien hg onvermgdelgk acht en die gevoerd zal wordeD door Duitschland, Oostenrijk en Italië aan de eene zjjde, en door Frank- rjjk, Rusland en Denemarken aan de andere zjjde, terwgl hg meent, dat Engeland on zijdig zal bljjven. In dien oorlog zal Frankrjjk met zgn bondgenooten 8.441.000 soldaten in het veld kunnen breDgen tegen 9.136.000 vijanden, dus 695.000 minder. Om hierin te voorzien brengt hjj het vraagstuk te berde van het herstel der tijdelgke macht des Pausen, hetgeen door eiken oprechten katholiek wordt gewenscht, en wil daartoe een internationaal katho liek leger op de been brengeu, dat ge makkelgk zou kunnen gevonden worden door de bjjdragen der verschillende paro chiën over heel de katholieke wereld. Graaf de la Barre deNanteuil heeft zgn brochnre opgedragen aan gene raal deCharette, den moedigen kamp vechter voor de zaak des Pausen, die den schrjjver zgn volle instemming heeft be tuigd en de hoop uitspreekt, dat denkbeeld verwezenlijkt te zieD. De heer EugèneMejjer, redac teur van de radicale La Lanterne is op den loop. Het blad heeft als volksblad eenigen invloed gehad, en zelfs een groo- ten bloei gekend, toen de journalist V v e e G u y o t vjjftien jaar geleden daarin onder het niet bekende pseudoniem van un vieux petit employé artikelen openbaar maakte over de Prefektnur van Politie. De heer G i g o t toenmaals Prefect, nam dienten gevolge zgn ontslag. EugèneMeyer laat een groot te kort na, naar men zegt heeft hjj ongelukkig gespeculeerd. De Fransche Senaat heeft met 214 tegen 42 stemmen het voorstel tot her ziening der Grondwet verworpen. De zitting werd daarna geschorst, in afwachting van de beslissing der Kamer. Zooals de gewoonte is heeft het gelegen, om u uitiuwe aanwezigheid alhier een verwijt te maken, kapitein, want ik weet zeer goed, dat ge niet uit eigen beweging gekomen zijt. En wellicht behoeft het zelfs eene bijzon dere rechtvaardiging, dat ik als meisje met u over zulke zaken spreek. Gij vindt dat on gepast en onvrouwelijk, niet waar?// Hij keerde haar voor de eerste maal weder zijn ernstig, mannelijk gelaat toe en keek haar aandachtig aan. //We kennen elkaar te kort, juffrouw, en de toestand, waarin onze kennismaking geschiedde, is een te ongewone, dan dat ik rnjj een mecning omtrent uwe handelwijze veroorloven zou. Daarvoor, dat deze in een ongunstigen zin uitviel, daarvoor zou u bovendien uw jeugd bewaren.// „Ha, dat is zeer vleiend! Ter wille van mjjn groote jeugd, zult gij het dus ook versmaden om mij te antwoorden, wanneer ik u vraag, wat gij nu verder denkt te doen?„ //O neen, want dit antwoord is zeer eenvou dig. Ik zal doen, wat de omstandigheden mjj gebieden.» //Maar gjj zult toch niet laten schieten, niet waar? Wat er ook gebeuren moge, dat zult gjj zeer zeker niet doen?// De kapitein loosde een diepen zncht, en de ernstige plooi tusschcn zjjn wenkbrauwen kwam thans nog scherper uit. „Ik hoop en wensch van ganscher harte, dat mij zulks bespaard moge blijven, mejuf frouw!// Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1896 | | pagina 1