No. 2430.
Zondag 3 Mei 1896
21ste Jaargang
De Kieswet-Van Houten.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
50 Cents.
De zoon van den speler.
Oosten rij k- Hongarije.
Duitschland.
Spanje.
Engeland.
Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,10
Voor het buitenland 1,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
fiOÜMKT.
7 Ho
jTMAlN HEN PR ATT
AQTTE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBE 4' Co. JOHN., F.J ONES, Succ., Parijs 2>\bis Faubourg Montmartre.
Dat het tegenwoordig Ministerie hier te
lande geen Kabinet ad hoe voor Kies-
rechthervorining wil wezen, heeft de Mi
nister van Binnenlacdscbe Zaken reeds
door meerdere maatregelen getoond. Wg
denken hier slechts aan de ondeiwge-pos-
ten op de StaatsbegrootiDg van dit jaar,
aan de benoeming van den heer Bol
land tot hoogleerasr te Leiden, aan de
thans goedgekeurde L'ersoneele Belasting
van den Minister van Financiën, en aan
oog verschillende andere zaken, welke ten
duidelijkste bewgzen, dat het Bewind zich
als eene zuiver liberale Regeering be
schouwt, die zich volstrekt niet op eeni-
ger wjjze verplicht acht aan de anti
liberalen.
De dagen van het voorjaar van 1894
schjjnen geheel vergeten te zjjn, en het
Ministerie R o l-V an Houten doet
bet in ieder opzicht voorkomen alsof het
z{jn ontstaan had te danken aan eene
krachtige liberale meerderheid in de Tweede
Kamer.
Dit bljjkt nu weder uit de Memorie
*an Antwoord, welke de minister Van
Qoiten heeft ingezonden op het Voor
lopig Verslag van de Tweede Kamer no
pens zjjn ontwerp tot regeling van het
kiesrecht.
Geen enkel woord in die Memorie wjj&t
er op, dat de Minister rekening heeft wil
len houden met den wensch van hen, die
>n eene te groote uitbreiding van het aan
bal kiezers een gevaar zien voor de ge-
fegelde ontwikkeling van de staatkundige
toestanden. Die Memorie is een aaneen
geschakeld pleidooi voor het ontwerp, be
stemd om het aantrekkelgk te maken voor
be radicalen van verschillende gading,
doch er is volstrekt niet aangedacht om
voldoening te schenken aan diegenen, die
beducht: zgn voor eene al te groote uit
breiding.
Ja, toch heeft de heerVanHonten
de tegenstanders van T a k's-Kieswet en
de mogeljjke tegenstanders van de zjjne
üiet geheel vergeten. Hg heeft echter niet
Betracht hnn grieven weg te nemen. la
vendeel, waar hg zegt, dat zgn ont
werp niet strekt tot invoering van nieu
wigheden op electoraal gebied, als daar
'tinklassenstelsel, organisch kiesrecht,
boismanskiesreebt, meervoudig kiesrecht,
etemdwang en proportioneel kiesrecht,
daar wjjst hg dos elk correctief tegen te
Broote uitbreiding, elk middel om de te-
gonstanders van het bgna algemeen stem-
'echt te bevredigen, beslist van de hand.
En op wat voor wjjza doet de Minister
o n H o u t en ditHjj beweert, dat de
Voorstanders van veranderingen, die buiten
b0t aangewezen bader liggen (hiermede
beeft hjj de ovengenoemde correctieven op
bet oog) hun geluk maar moeten beproe-
veu bg de nieuwe kiezers. Hg schgnt dos
willen, dat eerst het kiesrecht aanzien
lik wordt uitgebreid en Jat later de cor-
*®ctieven tegen die te groote uitbreiding
111 de wet zouden worden opgenomen.
Maar dit is immers het spannen van de
Pftftrden achter den wagen. Wanneereen maal
°ngeschikten tot kiezer zgn gemaakt, dan
Buat het toch niet aan om hun laterdat kies-
*®cht te gaan ontnemen. De Minister Y a n
j*® U t e n weet dit ook wel. Maar hg heeft
Iflkbaar een loopje willen nemen met
FEUILLETON.
13.
Vervolg
*Ik betreur bet bovendien tocb al levendig
genoeg,,, zeide Isa verder, //dat zicb vreemde
'einenten in de gestalte van overtollige bescher-
®\6*8 tusscben ons en onze arbeiders dringen
t Ulcn en dat ik de macht niet bezit om dit
verhinderen. Nimmer echter zal ik er mij
e henen om dezenzoogenaamden beschermers
B ®ls aangeefster te dienen.//
P bet ernstige gelaat van den kapitein
e loonde zicb niet de minste schaduw van
^geprikkelde gevoeligheid,
re i aar ik noch commissaris van politie, noch
We r- Van iustructie ben, zoo heb ik uwe
J- 'Bering om getuigen eenvoudig te eerbie-
SeïfT' meJuffrouw antwoordde bij met de-
be k°el afgemeten hoffelijkheid die hij van
blrf'Ilne *n kei °°g had gehouden, „en het
Qv^ i Datum lijk geheel en al aan uw oordeel
t_ 'gelaten in hoever zich dit met uwe plich-
ti .jegens u zelve en jegens uwe familie ver-
yjgen laat. Maar wie is dat meisje daar?//
He vraag was niet meer tot de dochter van
ff!.? bandelsraad gericht, maar tot denkleinen
bew; ikans echter was het Isa, die uit eigen
/,Zj;lllK hem met haar antwoord voorkwam,
aardsch 18 dochter van den man, wiens
kapitein 0nikulsel gij hier op dit bed ziet,
n/ en ik hoop, dat uwe dienstplichten
die «electorale nieuwigheden!, en stelt
deze noodzakelijke correctieven opgeljjke
Ijjn met zgn electorale stokpaardjes van
vrouwenkiesrecht en evenredige vertegen
woordiging. Deze zaken had de Minister
graag verwezenlijkt,zooals hg zegt,maar hg
beweert zich beperking te hebben opge
legd, omdat hg meende te moeten buigen
«oor de eischeu der practische staatkunde.
Heel lief van den Minister, maar hg
vergeet er bij te zeggen, dat tijn electo
rale nieuwigheid van vrouwenkiesrecht
slechts strekt tot vermeerdering van het
aattal kiezers, terwgl de boven medege
deelde correctieven ten doel hebben dat
aautal te beperken. Een groot verschil das!
Yoorts stoot de Minister allen van zich
af, die hnn steuu aan de wet zouden
willen verbinden aan eenige te stellen voor
waarde. Hg kan zulk een stem niet aan
vaarden, zoodat hg de Yertegenwoordi-
ging stelt voor het alternatief: aannemen
of verwerpen.
Het heeft er wel wat vaD, indien men
dit leest, alsof de heer Tak nog aan het
woord was. Ook hg wilde niet weten van
<traD8igeerec> op kieBrecht-gebied en ook
bg meende er wel te zullen komen zon
der «gemeen overleg.»
Doch dit is niet de weg om te komen
tot eene regeling van het kiesrecht, in
overeenstemming met de weuschen van
de meerderheid der Natie. Zulk eene bon
ding kau misschien ontzag inboezemen
bg hen, die zich gemakkelgk laten inti-
mideeran, doch onze Tweede Kamer laat
zich niet met een kluitje in het riet stu
ren. Dat heeft zg getoond tegenover den
heer Tak en wg hopen, dat zg dit, zoo
noodig, ook zou doen tegenover den heer
Van Houten.
De Minister schgnt er te veel op te
rekenen, dat een ieder tot welke staat
kundige richting bg ook behoort, haakt
naar het beëindigen van het kitsrecht-
vraagstak, en zich daarom desnoods zoa
vereenigen met een ontwerp, waarin niet
al zjjne wenschen zgn bevredigd. Hjj ge
looft, dat alle leden der Kamer over hun
bezwaren zullen beenstappen en als een
man zgn ontwerp zullen goedkeureu, een-
vi uiig omdat de Kieswet al zoo lang aan
de orde is geweest en eene geregelde be
hartiging van 's lands zaken daardoor
wordt belemmerd.
Doch zulks zou wel eens kunnen tegen
vallen. De overtuiging is bg de meesten
te krachtig gevestigd, dat begane mis
stappen op electoraal gebied moeilgk
kunnen worden goedgemaakt, dan dat men
zich maar blindelings zon onderwerpen aan
hetgeen de Minister gelieft te decreteeren.
Wel kan de Minüter het een feit noemen,
jat Kamer en Regeering tot taak hebben de
uitbreiding van het kiesrecht tot stand te
brengen, en voorts kan hjj het in overeen
stemming met de bg de stembns van 1894
gehuldigde inzichten noemen, dat in die
aitbreiding een ieder worde begrepen, die
in staat is zich op het bezit van een ken-
teekeu van geschiktheid en maatschappe-
Ijjken welstand te beroepen, hetwelk de
wetgever als zoodanig zal hebben erkend;
maar die stembus van het voorjaar vaa
1894 heeft ook geleerd, dat de Natie zich
niet wil vereenigen met eene kieswet,die
zooals bg de wet-T a k werd voorgesteld
negatieve kenteekeuen bevat, of die
gel jjk bg de wet-V au Houten het geval
u niet de wreedheid voorschrijven, om de
ongelukkige juist nu met uwe vragen te
kwellen.//
De officier keek haar scherp en doordringend
aan.
//Ik hoop, dat men den oproermaker ook
buitendien wel in handen zal krijgen,zeide
hij na een kort stilzwijgen. //Doch mijn tijd is
beperkt. Mag ik u om de eer van uw bege
leide verzoeken, mejuffrouw?//
Isa weifelde, doch haar besluiteloosheid was
slechts van korten duur. //Ik ben tot uw dienst,//
zeide zij kortaf. „Ja blijtt er dus bij, om hier
te blijven, Gertrude?//
De dochter van deD gedooden wever boog
slechts stom bevestigend het hoofd, toen ech
ter Isa haar tot afscheid vriendelijk de hand
reikte, wierp zij zich luid snikkend voor haar
op de knieën en drukte herhaaldelijk hare hand
aan hare lippen:
//O, juffrouw Isa, kunt ge me vergeven, dat
ik mjj daar straks zoo hatelijk tegen u gedra
gen heb?//
Vriendelijk richtte Isa de knielende op.
„Ik heb je niets te vergeven, Gertrude, want
ik begrijp zeer wel, dat je heden alles gehaat
moest zijn wat een menachelijk gelaat draagt.
Maar ik hoop, dat je weder het volle vertrou
wen in mij krijgen zult, wanneer j« wat kalmer
geworden zult zijn, en je tot niemand anders
wenden zult dan tot mij, wanneer je bescher
ming en bijstand behoeft.//
De fabrieksarbeidster was in een heftig wee-
nen losgebarsten en dokter Walterhausen wenk
te nu achter haar rug Isa toe, om heen te gaan.
is, nietsboteekenende kenteekenen aan
geeft.
«Alles lost zich op in een concrete beoor-
deeling en waardeering der voorgestelde
kenteekenen», zegt de Minister Van
Houten zeer juist. Wg willen dan ook
eenvolgend maal ons oordeel over die niets-
beteekenende kenteekenen nader uiteen
zetten, omdat dit het hart der quaestie
raakt.
Het was voor hedeu meer ons doel om
iu het licht te stellen, dat zg, die io 1894
hebben samengewerkt om de kieswet-T a k
te verwerpen, alleen daarom oog volstrekt
niet gehouden zgn den Minister Van
3 o a t e n op zgn kiesrechtweg te volgen.
Hg heeft ten duidelgkste getoond als
Minister ook zgn eigen weg te willen gaan.
Door verschillende handelingen heeft bg
zgn staatkundige tegenstanders geprikkeld,
in plaats van elke reden lot ontevredenheid
te vermgden. En ten slotte heeft hg eene
kieswet aanhangig gemaakt, waarvan hg
het vermoedelijk resultaat niet wil opgeveD,
doch waarvan beweerd wordt, zonder dat
er tegenspraak op is gevolgd, dat het aaa-
tal kiezers nog grooter zal wezen dan bg
de wetsvoorstellen der vorige Regeering.
Waar de Miüister van Binnenlandsche
Zaken zich op zulk een standpunt heeft
geplaatst, daar kan en mag hg niet ver
wachten, dat de Vertegenwoordiging zgn
wet zal goedkeuren eenvoudig om maar
van het kiesrechtvraagstuk af te wezen.
Hoe vervelend zelfs de kiesrecht-quaestie
ook wordt, een consciëntieus Vertegen
woordiger zal er niet aan denken om zgn
goedkeuring aan het tegenwoordig voorstel
te scheuken, wanneer bg voor zich zelf
niet de overtaiging bezit, dat deze oploB-
siDfz de eenig mogelijke is.
Naar onze meening is de heer Van
H o u t e n te ver gegaan door de eischeu
van kiesbevoegdheid te laag te stelleo. Wg
hopen dit nader aan te toonen en dan
daaruit de conclusie te trekkeD, dat de
Minister niet anders mag en kan doeu dan
te luisteren naar hen, die het een of ander
correctief willen gesteld zien tegen te
groote en te plotselinge nitbreiding van
het kiesrecht.
Die electorale «nienwigheden» hebben
eenvoudig de bedoeling om ons vaderland
te beschermen voor de invoering van
«nieuwigheden» op staatkundig en maat
schappelijk gebied, welke nog veel minder
thuis behooren in het kader onzer samen
leving dan de gewenschte correctieven in
het kader van VanHouten's kieswet.
Keizer Frans Jozef die te Buda
pest ter viering van de millennium-feesten
is aangekomen, werd door het volk harte
lijk ontvangen, niettegenstaande enkele
bladen er Z. M. een verwgt van hebben
gemaakt, dat hg met Dr. L u e g e r aller
hartelijkst heeft geconfereerd. Nooit te
vreden roept de liberale pers tbans uit
«Dr. L u e g e r bestrgdt niet alleen de
Joden maar ook de Hongaren.»
Zoo'n verdachtmaking zgu de mannen
die het recht hebben te verdedigen, gewoon
te ontvaugen en zg zullen allermiust Dr.
L u e g e r van zienswgze doen veranderen.
Hjj heeft toegegeven aau den wensch van
De kapitein was een weinig ter zijde getre
den, om den smallen uitgang vrij te^ laten, hij
maakte een korte buiging, toen Isa's slanke
gestalte hem voorbijging en trad toen, zonder
haar den arm aan te bieden, naast haar naar
buiten.
De menschenmassa, die de jonge dame te
voren bijna het binnentreden van het huis on
mogelijk had gemaakt, was verdwenen en slechts
op tamelijk verren afstand vertoonden zich nog
enkele kleine groepen, die er somber uitzagen
en in fluisterend gesprek de hooiden bij elkaar
staken.
De oorzaak van deze verandering in den
toestand was niet moeilijk te raden; tien in
fanteristen stonden met de bajonet op het
geweer, in een gelid, gelijk een levende muur
voor het hutje van den verslagen wever, blijk
baar gereed, om iedere dreigende nadering,
der menigte met de meeste beslistheid af te
wijzen.
//Ik wil hopen, dat ik niet door dezen gan-
schen troep soldaten naar huis geëscorteerd
zal worden,// zeide Isa, terwijl hare bovenlip
spottend trilde, //Ik zou er werkelijk liever
geen aanleiding toe geven, kapitein, dat men
zich na jaar en dag nog vroolijk over mij
maakte.,,
„Ge hebt iets dergeljjks niet te vreezen, me
juffrouw. Wanneer ge het aldus wenscht, zal
ik alleen de eer hebben, om u naar uwe fa
milie terug te brengen.,,
Haar zwijgen kon slechts als een toestemming
uitgelegd worden, en zoo gingen zij dan, aan
gezien de dokter bij Gertrude achtergebleven
zgn Vorst, maar zal zeker waarborgen
gtëisebt hebben voor de toekomst.
De duelwoede in Duitschland heeft eene
hoogte bereikt die tot het bespottelijke
is overgeslagen, zoover zelfs, dat Rech
ters in functie worden uitgedaagd. Voor
een Duitscbe rechtbank hadden zich drie
personen wegens een laffen aanval op
een vierden te verantwoorden DeRechter,
die de zaak te beslissen had, noemde
de haudelwgze der beklaagden Diet
«gentlemanlike». Ongelukkig geuoeg voor
hem was een dier beschuldigden een
officier der reserve, die onmiddellijk van
deu duelduivel was bezetea en denRechter
uitdaagde. Deze, die ook een reserve
officier is, meende evenwel dat bg dit
duel moest weigeren, op grond, dat bjj de
woorden in de vervulling van zgn ambts
plicht had geuit. Het eeregerecht van het
officierscorps,waartoe de assessor behoorde,
meende evenwel dat hg het dnel moest
aannemen.
Verder kan het militairisme in Duitsch
land zeker niet gaan
De Geheimraad FriedrichHein-
r i c h G e f f k e d, die bekend gewordea is
door het uitgeven vau Keizer Friedrich's
dagboek, en toen wegens hoogverraad ver
volgd werd, is volgens een telegram uit
Muncheu gisteren door verstikking omge
komen bg een brand in zgu kamer, teweeg
gebracht door het ontploffen van een
petroleumlamp.
De Berlgnsche Ngverheidstentoon-
ptelling is gisteren-voormiddag te 11 uur
geopend.De Keizer en Keizerin woonden de
opening bg. Redevoeringen werden ge
houden en onder daverende hoch's op kei
zer W i 1 h e 1 m en op prins F r i e d r i c h
Leopold die als beschermheer was op
getreden, begonnen alle machines te
werkeD. Het Keizerlijk paar met gevolg
deed, begunstigd door prachtig weder na de
opening een wandeling over het Tentoon
stellingsterrein. Ouder het gevolg des
Keizers werd opgemerkt prins Ferdi
nand van Bulgarije.
Heel Berlijn is iu feestdos.
RuBland.
De St. Petersburger correspondenten
van de MagdeburgischeZeitung en die van
de Daily News deelen mede, dat de Czaar
bg de kroning een oekas zal uitvaardigen
waarbjj voor zgu geheele Rgk gewetens- en
persvrijheid wordt verleend. De Russische
Synode en haar opperprocureur Pobe-
donotief, moeten alle pogingen in bet
werk stellen, om het plan van den Rnssi-
schen Keizer te vergdeleD.
In den jongsteu Spaacschen Minister
raad is gewezen op den ernstigen toestand.
Op het eiland Cuba heeft Spanje te
worstelen met eeD gedachten vjjand en
binnenslands heerscht eene algemeene
malaise. Daarbjj komt nog dat door de
langdurige droogte de oogst dreigt ver
loren te gaan. Het koren vooral komt op
vele plaatsen niet meer tot wasdom. De
landbouwers zieu de toekomst donker in.
Valt niet binnen eenige dagen wat regen,
dan is alles verloren en eeDe scbade aan
gericht, die begroot wordt op 900 millioen
pesetas.
was, de dorpstraat af en in de richting, waar
in de villa van mevrouw Hacdenroth lag.
Aanvankelijk scheen geen van beiden eene
bijzondere neiging te gevoelen om een gesprek
aan te vangen. Isa keek hardnekkig recht voor
zich uit, terwijl des kapiteins oogen scherp
bespiedend, naar alle kanten heendwaalden,
alsof hij zijn best deed om zich iedere heg
en iedere plooi van het terrein in zijn ge
heugen te prenten.
Ten laatste was het echter toch de jonge
dame, wie dat hardnekkig stilzwijgen het eerst
begon te verdrieten. Zonder haren begeleider
aan te zien, zeide zij plotseling:
//Was er dan werkelijk zulk eene groote mi
litaire macht noodig, mijnheer, om dezen armen
menschen vrees aan te jagen? Berst sinds uw
binnentrekken in het dorp heeft het inderdaad
het aanzien gekregen, alsof wij ons in een
openlijken krijg met onze arbeiders bevonden!//
Zonder een oogenblik de opneming van den
omtrek te staken, antwoordde hij met koele
terughouding:
//Het past mij niet hieromtrent mijne mee
ning te zeggen, want ik ben soldaat en volg
slechts de bevelen, die mij gegeven zijn ge
worden. Maar gjj schijnt te vergeten, mejuf
frouw, dat het de eigenaar dezer fabrieken
zelf is geweest, die in zeer dringende termen
om militairen bijstand heeft verzocht.//
Isa drukte de witte tanden in den onderlip
en op een veel minder hoogmoedigen en bit
teren toon dan zoo even, hernam zij na een
poos:
i #Het heeft natuurlijk niet in mijn bedoeling
Het eeuwig groene Erin schgnt bestemd
om altoos even arm en ellendig te bljjven,
of althans uit zgn ellendigen toestand zich
niet te kannen naar boven werken.
Loodzwaar blgft de band van de Engel-
sche Lords drukken op de arme Iersche
bevolking, zoodat jaarlgks duizenden het
lieve vaderland vaarwel zeggen, om in
vreemde werelddeelen, ver, zeer ver van den
geboortegrond, een ganBtiger lot te zoeken.
In 1895 bedroeg het getal landverhuizers
48.934 tegen 35.959 in 1894. Het aantal
landverhuizers sedert 1 Mei 1851, toen men
begonnen is de eerste statistieke opgave te
maken tot het begin van 1896, bedraagt
3.688.399.
Geen land ter wereld telt in de laatste
jaren in evenredigheid der bevolking zoo
veel landverhuizers als Ierland en Italië.
Maar ook geen land ter wereld bestaat
waar de bevolking meer wordt uitgezogen
in hnn bestaan dan in het eeuwig groene
Erin cd bet prachtige Italië met zgn
schoonen blauwen hemel.
Graaf dela Barre de Nantenil,
heeft onder den titel«Het Pausschap en
de toekomstige Europeesche oorlog», eene
brochure geschreven, waarin hg spreekt
over het herstel van het Panseljjk gezag
met het oog op den toekomstigen oorlog,
dien hg onvermgdelgk acht en die gevoerd
zal wordeD door Duitschland, Oostenrijk
en Italië aan de eene zjjde, en door Frank-
rjjk, Rusland en Denemarken aan de andere
zjjde, terwgl hg meent, dat Engeland on
zijdig zal bljjven.
In dien oorlog zal Frankrjjk met zgn
bondgenooten 8.441.000 soldaten in het
veld kunnen breDgen tegen 9.136.000
vijanden, dus 695.000 minder.
Om hierin te voorzien brengt hjj het
vraagstuk te berde van het herstel der
tijdelgke macht des Pausen, hetgeen door
eiken oprechten katholiek wordt gewenscht,
en wil daartoe een internationaal katho
liek leger op de been brengeu, dat ge
makkelgk zou kunnen gevonden worden
door de bjjdragen der verschillende paro
chiën over heel de katholieke wereld.
Graaf de la Barre deNanteuil
heeft zgn brochnre opgedragen aan gene
raal deCharette, den moedigen kamp
vechter voor de zaak des Pausen, die den
schrjjver zgn volle instemming heeft be
tuigd en de hoop uitspreekt, dat denkbeeld
verwezenlijkt te zieD.
De heer EugèneMejjer, redac
teur van de radicale La Lanterne is op
den loop. Het blad heeft als volksblad
eenigen invloed gehad, en zelfs een groo-
ten bloei gekend, toen de journalist V v e e
G u y o t vjjftien jaar geleden daarin onder
het niet bekende pseudoniem van un vieux
petit employé artikelen openbaar maakte
over de Prefektnur van Politie. De heer
G i g o t toenmaals Prefect, nam dienten
gevolge zgn ontslag. EugèneMeyer
laat een groot te kort na, naar men zegt
heeft hjj ongelukkig gespeculeerd.
De Fransche Senaat heeft met 214
tegen 42 stemmen het voorstel tot her
ziening der Grondwet verworpen. De zitting
werd daarna geschorst, in afwachting van
de beslissing der Kamer.
Zooals de gewoonte is heeft het
gelegen, om u uitiuwe aanwezigheid alhier een
verwijt te maken, kapitein, want ik weet zeer
goed, dat ge niet uit eigen beweging gekomen
zijt. En wellicht behoeft het zelfs eene bijzon
dere rechtvaardiging, dat ik als meisje met
u over zulke zaken spreek. Gij vindt dat on
gepast en onvrouwelijk, niet waar?//
Hij keerde haar voor de eerste maal weder
zijn ernstig, mannelijk gelaat toe en keek haar
aandachtig aan.
//We kennen elkaar te kort, juffrouw, en de
toestand, waarin onze kennismaking geschiedde,
is een te ongewone, dan dat ik rnjj een mecning
omtrent uwe handelwijze veroorloven zou.
Daarvoor, dat deze in een ongunstigen zin
uitviel, daarvoor zou u bovendien uw jeugd
bewaren.//
„Ha, dat is zeer vleiend! Ter wille van mjjn
groote jeugd, zult gij het dus ook versmaden
om mij te antwoorden, wanneer ik u vraag,
wat gij nu verder denkt te doen?„
//O neen, want dit antwoord is zeer eenvou
dig. Ik zal doen, wat de omstandigheden mjj
gebieden.»
//Maar gjj zult toch niet laten schieten, niet
waar? Wat er ook gebeuren moge, dat zult gjj
zeer zeker niet doen?//
De kapitein loosde een diepen zncht, en de
ernstige plooi tusschcn zjjn wenkbrauwen kwam
thans nog scherper uit.
„Ik hoop en wensch van ganscher harte,
dat mij zulks bespaard moge blijven, mejuf
frouw!//
Wordt vervolgd.)