No. 2434.
Donderdag 14 Mei 1896
21ste Jaargang
Ondank is 's werelds Loon.
O. H. HEMELVAART.
BUITENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 0,85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,10
Voor het buitenland a 1,80
Afzonderlijke nummers a 0,03
Dit blad verschijnt eiken DINSDAG, DONDERDAG en ZATERD AG.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels. 50 Cents.
Elke regel meer71li
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Advertentiën worden uiterlijk Maandag-, Woensdag- en Vrijdag-avond
voor 6 uur ingewacht.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DA UBE 4" Co. JOHNF.J ONES, Succ., Parijs 3 lit# Faubourg Montmartre.
Abonnementen op de NIEUWE
HAARLEMSCHE COURANT en hetZON-
DAGSBLAD worden dagelijks aange
nomen. Proefnummers van beide bladen
zijn gedurende veertien dagen gratis ver
krijgbaar.
Abonné's en nieuwe abonnenten kun
nen als premie aanvragen voor slechts
30 cents de boeiende novelle van Julius:
De Erfenis eener Moeder.
Glorievol is het feest, groot het Myste
rie dat wjj morgen vieren en met ons
geheel het Christenvolk.
De Hemelvaart van den Christus is het
laatste tafereel van zjjn tjjdeljjk leven.
Zjjn opstjjgen ten Hemel is roemrjjk ge-
ljjk Zjjne verrijzenis en wordt daarom ook
met bljjdschap en plechtig gevierd.
In zjjne Hemelvaart toont de Zaligma
ker ons den weg naar het eeuwige vader-
derland, dat Hjj voor ons toegankelijk
heeft gemaakt.
Voorzeker, onze harten staan verrukt
als wjj den Zaligmaker, na zjjne taak der
Verlossing voltrokken te hebben, in ma
jesteit boven de wolken zien stjjgen om
ejjne plaats weder in te nemen aan de
Rechterhand zjjns Vaders, die Hjj 33 jaren
te voren had verlaten om in dit aardsche
tranendal in armoede en ljjden ons vrjj
te koopen van de slavernjj der zonde.
Zegepralend steeg de Godmensch ten
Hemel; de Engelen hadden zich met Hem
vereenigd en ook de talrgke stoet der
Aartsvaders en andere Heiligen, die Hjj
Dit het voorgeborcht der hel verlost had,
voerde Hjj als eerstelingen der verlossing
met zich. Ook tot onB heeft de Zaligma
ker deze troostvolle woorden gesproken:
«Ik ga voor u eene verbljjfplaats bereiden;
in het hnis mjjns vaders zjjn vele wo
ningen.»
Als wjj deze woorden overdenken, dan
vinden wjj eene rjjke stof om onze vreug
de te toonen over het heilig Mysterie
der Hemelvaart, en die vrengde zal nog
verhoogen als wjj gedenken welke groo
te voordeelen er voor ons uit voort
spruiten. Die Hemelvaart bevestigt ons
Geloof en versterkt onze Hoop. Zjj geeft
ons ook redenen tot eene heilige vreugde
Vvant zjj verheft onze harten van het aard
sche tot het hemelsche, van het tjjdeljjke
tot het eeuwige.
De Hemelvaart des Heeren ondersteunt
ons ook in onze wederwaardigheden en
versterkt ons geduld. De Hemelvaart was
de bekroning, de voleinding van alle de
Mysteriën onzer Verlossing; op de diepste
vernedering van Jesns volgde de hoogste
Verheerljjking.
Christus is ten Hemel gestegen met zgn
menscheljjke natuur in welke hjj onze
zonden heeft uitgeboet met zgn lichaam
FEUILLETON.
De zoon van den speler.
17. Vervolg.)
Hoe lang deze diepe verkwikkende sluimering
geduurd had, dit bepalen kon hij volstrekt niet,
Want niet het licht van den aanbrekenden dag
deed hem ontwaken. Een felle bliksemschicht
eQ een vreeseljjke donderslag deden hem plot
ting verschrikt opspringen en eer zijne ver-
Warde zinnen het beeld zijner omgeving weder
hadden kunnen vatten, deed een enkele hef-
hge windvlaag, die bruisend door het dal
v°er, de drie kaarsen op den armluchter uit
gaan.
He kapitein lachte bij zich zeiven over de
°m8teltenis, waarin .hem gedurende eenige
seconden dit onvriendelijke ontwaken had
gebracht. Hij dacht evenmin eraan de ramen
te sluiten als opnieuw de kaarsen van den
lichter aan te steken.
Het onweer was hem welkom genoeg en met
een welbehagen ademde hij de koelere lucht
die de bruisende wervelwind de kamer in
geef. Nog viel er geen enkel regendroppeltje
doch het oproer in de natuur was desniettemin
to«h "I geweldig genoeg Het was een rui-
7»? steunen en kraken in de hoornen en
ruiken in den tuin, als wilds de dolle ruk
wind alles in woeste omslingering met zich
'°ortrukken op zijn vernielenden weg, en al
^°lgden de afzonderlijke bliksemstralen elkan-
de vjjf wonden dragende, als roemrjjbe
zsgeteekenen over den duivel, als fonteinen
zjjner goddelijke liefde uit welke het offer
bloed over onze zaligheid op de aarde is
gevloeid.
Aan dan voet van den Oljjfberg, in den
Hof der oljjfboomen was Cbristns' ljjden
begonnen, op den top van den Oljjfberg
zon Hg voor de laatste maal Zjjne heer
lijkheid aan de wereld opennaren. Die
Oljjfberg ligt 20 a 25 minnten van Je
rusalem en heeft drie toppen; over de mid
delste die de hoogste is, loopt den weg
naar Bethanië. Daar, omringt van zjjne
Apostelen en volgelingen, bad bet verheven
schouwspel der Hemelvaart van den Za
ligmaker plaats, daar nam Jesua afscheid
van deze aarde. Wat een ontzagwekkend
oogenblik. De Godmensch verhief zjjne
handen, zegende d^e hem omringden sn
terwijl Hjj dit deed, verhief zgn heilig
lichaam zich allengskens in de hoogte;
daar steeg de Christus met zgn op Cal va-
rie gemarteld, maar nu verheerljjkt lichaam
naar boveD, om ons eene plaats te bereiden
in het Homelsch Jerusalem, nagestaard
in heilige verrukking door allen, die op
den top van den Oljjfberg getuige waren
van Gods almacht.
Indien wjj de kwalen des levens ljjden
met onderwerping aan Zjjnen wil, in al de
wederwaardigheden die ons overkomen,
zullen ook wjj eens met Christus verheer
ljjkt worden. Geen vergankeljjke belooniDg,
maar eene eeuwige glorie zal het deel dei
menschen zgn die den Christus belgden
en hem trouw blijven ten einde toe.
Het is in die gevoelens van hoop en
troost, dat wjj onzen lezers een vrengde-
vollen en schoonen feestdag wenschen, dien
wjj morgen vieren.
Wjj weten het, dat dit maar al te vaak
het geval is.
Eu toch menigmaal was onze hand
uitgestrekt, om het, naar wjj stellig
msenden, wèlverdiende loon in ontvangst
te nemen, en er kwam niets of er kwam
heel wat auders. Eu wjj trokken ons terug,
zielsbedroefd bjj de bittere teleurstelling.
Zoo is het gegaan, in menig oogenblik
van ons leven, en zoo hebben wjj het zien
gaan bjj anderen, hongerend en dorstend
naar hetgeen hnn rechtens toekwam en
waaraan hun ziel behoefte had. Ondank
gewerd hun van de zjjde dergenen, wien
rij weldaden hadden bewezen, en smaad
vanwege de voorwerpen hunner zoo goed
gemeende belangstelling. Ja, zoo lang er
oog uit hen was te putten, en het voor
uitzicht bestond, dat de eenmaal verleende
halp herhaald zou worden, dan was er
oog iets te bespeuren, dat het voorkomen
had van erkentelijkheid, maar in de meeste
gevallen deed het verdwjjneu van den nacht
der zorgen ook het gevoel van dankbaar
heid verdampen als een morgennevel aan
den horizon.
Ondank is 's werelds loon. Veel grooteren
der ook vooreerst met tamelijk lange tus-
sehentijden op, zoo waren toch de donderslagen
waarvan zij vergezeld gingen, zoo hevig en
dreunden zij zoo lang na, dat de grond er
van scheen te beven.
Met die bijna eerbiedige verrukking, welke
de razende strijd der elementen gewoonlijk in
gezonde naturen opwekt, gaf de kapitein zich
op zjjn waarnemingspost aan bet genot van
dit grootsche schouwspel over.
Plotseling echter sprong hij op en zijne oogen
schenen zich, als 't ware in de duisternis te
willen doorboren. In het blauwachtige licht
van een bliksemstraal had hij duidelijk het
openstaande venster en de in den storm ge
zweepte boomkronen daarvoor gezien maar het
had hem toegeschenen, alsof er nog iets anders
iets vreemds in dit vale kortstondige licht voor
hem opgedoken was, iets dat te voTen niet
tusschen de vensterposten geweest was, er
dat in elk geval daarin niet behoorde. Het
was hem als 't hoofd en de schouders van een
mensch toegeschenen, doch de duur der waar
neming was zulk een verbazend korte geweest
dat hij zelf niet aan de juistheid der ver
meende waarneming geloofde, en zich door
het een of ander toeval bedrogen waande. Met
nieuwsgierigheid eerder dan met bezorgdheid
wachtte hij op de bevestiging of de weder
legging van den zonderlingen indruk, die nu
immers toch spoedig genoeg volgen moest en
het viel hem niet eens in, om naar zijn revol
ver te grijpen, die toch onder zijn bereik lag.
Wederom een bliksemstraal even alsof t
hemelgewelf uiteenbarsten en de blik vrjj ge
en betereu dan wij hebben dat ondervonden,
altgd en overal. De wereldgeschiedenis is
bezaaid met de namen van mannen en
vrouwen, die groote diensten hebben be
wezen aan hun tjjdgenooten, doch wier
zedelgke meerderheid eerst werd erkend,
nadat hun gebeente tot het stof was
teruggekeerdbjj huu leveu ontmoetten
zjj tegenkanting, onwil, en vaak erger nog.
Somtjjds treedt de hoogere Rechtbank van
het nageslacht dan ook op, om de vroegere
uitspraak te casseereu, en richt men een
standbeeld op voor den held, die eenmaal
zjjne beste bedoelingen zag miskend en niet
slechts onbeloond, bovendien nog onbe
grepen ten grave is gedaald.
Zgn we dan ook niet erg dwaas, indien
we ons loon vragen aan de wereld aan
haar, die rekent met vervalschte cjjfere, die
meet met onjuisten maatstaf Aan de
wereld, die het elk voor zich tot leuze
aanneemt, en eigea profijt als de hoogste
wetgeefster huldigt Aan de wereld, die
den schjjn trekt voor het wezen, die haar
narren bewierookten haar profeten steenigt?
Dat is zelfs niet de groote dwaasheid
daar is er eene, die alle andere overtreft.
En, wie er zich aan overgeeft, dat is
degeen die dankbaarheid eischt als een
wettig'.jjk verschuldigd loon.
Laten wjj toch goed onderscheiden. Er
is hier geen sprake van eene railing van
diensten, zooals op de drokke wereldmarkt
onopboudeljjK, zonder tusschenpoozen,
telken dage plaats heeft, dat ia het heel
gewone maatschappelijk leven, waarbjj de
wet van vraag en aanbod de eeoige
heerscberes is. Loon naar verdienste, geljjk
in het contract is bepaald. Voor dank, in
den gewonen zin des woords, is hierbjj geen
plaatsmen mag al zeer tevreden zgn,
indien «partjjen» het goed met elkander
weten te vinden,en het wederzjjdsch genot,
dat uit de ouderlinge verhouding voort
vloeit, eene welwillende stemming doet
ontstaan.
En dan nog is het wel recht, dank te
vragen? wat gjj te geven hebt, 0 menschen-
vriend, is geen koopwaar, het kan u niet
betaald worden, er is geen marktprgs voor.
Bovendien, gjj geeft, niet in ruil, maar om
niet. Als men nw gave aanneemt, dan is
reeds nw doel bereikt. Of gjj er dan niets
voor in de plaats krjjgt? O, voorzeker,
maar dat, dat is geen wereldsche gave het
geluk, gever te mogeD zgn, is veel meer
dan zelfs de meepteischende zon kunnen be
dingen. Wie iets anders verlangt, verwerpt
het meerdere voor het mindere hg geeft,
zooals de H. Schrift het kernachtig uit
drukt, zijn loon weg.
Liefde vraagt geen loon, maar wil ook
geene miskenning. Zjj vraagt wederliefde.
Dat is te zeggeo, niet voor zich, als een
baar toekomend recht. Zjj, de groote
kweekster vbd al wat goed is en schooD, zjj
ontsteekt, waar zjj haar werking nitoefent,
een vuur van bjjzondere kracht. En waar
liefde ontwaakt, daar is de dankbaarheid,
zonder dat men haar opzetteljjk najaagt.
Daarom hebben wjj reden, om dank te
verlangen, niet als een huldebetoon, maar
als een gevoel, dat wjj het geluk hebben
gehad te doen ontstaan. Als van de tien
genezen melaatschen slechts een de be
hoefte gevoelt, zgn hart uit te storten voor
zjjn Redder, dan klinkt de vraag <Waar
zgn de negeD anderen in den mond van
den Grooten Meester niet als een verwjjt,
worden ware in een daarachter liggende wereld
van vuur en vlammen.
Drie bliksemschichten volgden elkaar met
zulk eene verbazende snelheid op, dat daar-
tusschen niet eens de tijd bleef voor het
weder intreden der duisternis en in het spook
achtige, blauwe licht bemerkte nu Nordenholz
met eene duid-lijkheid, die iederen verderen
twijfel uitsloot, dat datgeen, wat hij zooeven
had meenen te zien, geen gezichtsbedrog maar
de volle waarheid geweest was.
Een breedgeschouderde man, blootshoofds,
met door den storm verwarde haren, had
zich over de vensterbank van het lage raam
gewerkt. In het vale licht, dat hem omvloot,
had zijn voorkomen iets spookachtigs gehad
en zijne gestalte was bovennatuurlijk groot, ja,
reusachtig geschenen.
De kapitein had zijn stoel achteruit geduwd
en riep nu met al de kracht zijner longen:
//Wie daar?» De rollende, geraasmakende don
der, die door het dal dreunde, even alsof een
reusachtig rotsgebergte in honderdduizend
over elkander neerploffende stukken brak, ver
zwolg den klank der menscheljjke stem.
De hand van den officier tastte naar de
revolver, doch zjj stiet slechts tegen den voet
van den armluchter, die van de tafel af en
op den grond viel.
En nu opnieuw een schel opflikkeren aan
het firmamenteen stroom van tooverachtig
licht, die voor den duur van een opslag alle
hoeken van het vertrek vulde, maar toen ook
had de brutale indringer bemerkt, dat hjj zich
in zijn hoop om deze kamer ledig te vinden,
maar als een klacht. Een klacht, niet over
eigen gemis van een welverdiend eerbewjjs,
maar meewarigheid met die anderen. Een
ondankbaar mensch is een ongelukkig
mensch, en als wij er velen van die soort
rondom ons zien, dan kan en moet ons znlks
bedroeveD, niet om onzent, maar om
hannentwil. Want wat is het grootste
mysterie der liefde, hoe en waar ook
werkzaam
't Is immers niet te onthouden, maarte
geven en te ontvangen met volle hand en
lachenden mond, opdat een ieder zal ge
schonken worden meer dan men heeft
durven verwachten, door Hem die zich heeft
gegeven voor het heil van allen.
Spanje.
De Amerikaansche regeering heeft ver
zocht, de voltrekking van de doodvonnissen
tegen de aan boord van de Competidor
aangehouden Amerikaansche vrjjbuiters te
willen uitstellen, totdat de zienswgze van
de Hnie-regeering aangaande de toepassing
van het verdrag van 1795 en de protocol
len van 1877 over zulke gevallen inge
diend en overwogen knnnen worden.'
Nu de Spaansche regeering aan dit ver
zoek heeft voldaan, komt geueraal W e y-
1 e r, de Spaansche bevelhebber op Caba
daartegen in verzet. Hg zal zgn ontslag
nemen indien het vonnis van den kr jjgs-
raad niet ten uitvoer wordt gelegd, over
tuigd als hjj is, dat de opstand nooit
zal onderdrukt worden als de Regeering
altgd gedwarsboomd wordt door de Ver-
eenigde-Staten.
De opening der Cortes, heeft door
de Koningin-Regentes plaats gehad. In de
troonrede wees H. M. op Cuba en vertelde
dat de opstand reeds geheel onderdrukt
zou zgn, wanneer de opstandelingen geen
halp ontvingen van vreemdelingen.
Die hulp zou op zich zelf niet voldoende
zgn, doch de opstandelingen worden daar
door gesterkt in hun hersenschimmige
hoop, dat zjj de bescherming zullen ont
vangen vau eene groote Mogendheid.
Bulgarije.
Het mag toch een publiek schandaal
genoemd worden zooals de vorst van
Bulgarjje de weduwe van den Staatsman
Stambouloff laat behandelen.
Niet alleen dat prins Ferdinand
zich een ondankbare heeft getoond door
zjju weldoener waaraan hjj zgn bestaan
te danken heeft geen bescherming te heb
ben verleend, waardoor het mogeljjk werd
gemaakt Stambouloff door sluip
moordenaars te laten vermoorden, laat bjj
thans de diep bedroefde weduwe van den
vermoorden Staatsman gebrek ljjden omdat
die vrouw de eer van haar man hoog weet
te honden, tegenover haar meineedigen
en gewetenloozeu vorst. Al hare pogingen,
om de door haar echtgenoot nagelaten
goederen in bezit te krjjgen, zgn tot das
ver te vergeefsch geweest, die goederen
heeft menisten verzegelen en mevrouw
Stambouloff, die laaghartig van haar
man werd beroofd, wordt haar eigendom
onthouden, terwjjl de Coburgsr aan de Ho
ven der Europeesche vorsten, met eerbe
wijzen en ridderkruisen wordt overladen
wegens eene gepleegde laagheid tegenover
zgn kind en de Roomsche Kerk.
bedrogen zag.Op minder dan eene armslengte
had de een den ander voor zich gezien, en in
die onmeetbare spanne tjjds had de een toch op
het gelaat van den ander gelezen dat er hieraan
geen onderhandelen te denken viel,maar slechts
aan een strijd op leven en dood.
Wie van de twee zijn tegenstander het eerst
had aangegrepen,geen van beiden zou in staat
zijn geweest, dit later zelf te zeggen, doch toen
de nachtelijke duisternis hen weder in haar
ondoordringbaren mantel had gehuld, toen
hielden zij elkaar in een ijzeren omstrengeling
vast, eenieder met de uiterste inspanning van
spieren en pezen zjjn best doende om den
ander op den grond te krjjgen.
Tweemaaldriemaal had de kapitein in het
begin van deze worsteling een roep uitgestoo-
ten.die zijne ondergeschikten opmerkzaam moest
maken, maar wanneer de rollende donder wer-
keljjk al eens voor eene seconde zweeg, dan
smolt het bruisen van den storm met den als
door een wolkbreuk neerstroomenden regen
nog steeds tot zulk een vreeseljjk zinbedwel
mend geraas te zamen,dat iedere roep onmoge
lijk tot buiten de enge ruimte van het vertrek
kon doordringen.
En de nuttelooze inspanning der longen was
buitendien eene krachtsverspilling, die bij zulk
een strijd maar al te licht noodlottig kou
worden. Daarom dan ook liet Nordenholz iede
re hoop op bjjstand van buiten varen, om
slechts des te energieker alle geestelijke en
lichamelijke krachten tot het behalen van een
yoordeel op zijn onbekenden en toch zoo ver
bitterden tegenstander in te spannen.
Volgens de laatste berichten zal de
gemalin van vorst Ferdinand met
prins Cy r i 11 n s naar Sofia terugkeeren.
Als dat waar is, dan zal die terugkeer
der Vorstin, die heenging omdat van haar
kiod prins Boris een afvallige werd
gemaakt, ons al een heel onpasseljjke ver
tooning te aanschouwen geven.
Als zoo'n comediespel gespeeldwordt moet
dat echter niemand verwonderen. In het
laatst der 19e gewetenlooie eeuw, is veel
mogeljjk.
Het was bepaald grappig hoe de Go-
burgtr dezer dagen aan het Servische Hof
als een slaaf en Rnssenvriend poseerde.
Heel koeltjes werd hg dan ook te Belgra
do ontvangen. Spoedig verliet hg de Ser
vische hoofdstad op zgn terugreis naar
Sofia, waar hg, tot kalmte gekomen, zal
hunnen nadenken over zjjne daden.
Uuitschland.
Te Frankfort is met veel luister het
ruiterstandbeeld onthuld van keizer W i 1-
h el m II. Keizer en Keizerin van Dnitsch-
land waren er met groot gevolg bjj te
genwoordig, en met geestdrift sprak keizer
Wilhelm II eene rede nit, waarin hjj
de beteekenis niteenzette en dank betuigde
voor het onthullen van het gedenkteeken
ter eere van zgn grootvader opgericht.
In een extra nitgave van den Reichsan-
xeigtr is eene proclamatie openbaar ge
maakt waarin keizer Wilhelm hulde
brengt aan allea die hebben medegewerkt
aan de Frankfartsche feesten.
Oostenrijk-Hongarije.
Niet minder dan 30.000,' personen heb
ben te Bada-Pest eene monsterbetooging
voor het algemeen stemrecht gehonden,
gevolgd door eene bloedige vechtpartjj.fien
groot aantal manifestanten werd gekwetst,
ook de politie kwam er niet zonder kleer
scheuren af.
Te Karansebes, in het komitaat
Krasso-Szöreny, is een Hongaarsche vlag
verbrand, die daar ter eere van het mil-
lenniumfeest in een particulier hnis uitge
stoken was geweest. De daders moeten
studenten zjjn. Er is een onderzoek in
gesteld.
Italië.
De bevolking van dit land met zgn
schoonen blanwen hemel moet toch wel
laag gezonken zjjD. Geen land ter wereld
is er waar zooveel misdaden gjpleegd
worden dan in Italië. Baron G a r o 1 a t 0
constateerde onlangs in eene door hem
gehonden lezing te Rome, dat jaarlgks
minstens 4000 menschen worden vermoord,
een cjjfer, dat nergens, zelfs in de verste
verte bsreikt wordt.
Frankrijk.
In den nieuw gekozen Parjjschen ge
meenteraad hebben zitting 49 republi
keinen, radicalen en socialisten, 12 mo
narchisten en conservatieven en 19 revo-
Intionnaire socialisten.
Het sensatie verhaal van de Parijsche
Matin, dat oneenigheid zon zgn ontstaan
in het Hnis-0 r 1 e a n s, omdat prins
Henri, de ontdekkingsreiziger een de
coratie (het Legioen van Eer) heeft aan
genomen van den President der Republiek,
is niets anders dan een verzinsel.
Een van die geruimen tjjd durende bliksem
stralen geljjk ze bjj zware onweders niet zeld
zaam zjjn, had hem getoond, dat de, door de
omstrengeling tot dusver machteloos gebleven
rechterhand van den man een glinsterend voor
werp omvat hield, doch die bliksemstraal had
hem te geljjkertjjd ook van de ligging van zj|u
eigen revolver onderricht, die hjj nu naar zjjn
overtuiging ook in het donker met een enkelen
greep moest bemachtigen. Wel is waar moest
hjj daartoe den arm van den ander loslaten,
wanneer hjj dezen greep beproeven wilde en
het leed geen twjjfel of de ander wal daardoor
voor een oogenblik tegenover hem in het voor
deel. Doch het waagstuk was onvermijdelijk,
want op de een of andere wjjze moest aan
deze vreeseljjke worsteling een einde gemaakt
worden.
Door een vernieuwde krachtsinspanning was
het den kapitein eindeljjk gelukt, den indrin
ger tot vlak bjj d# tafel te dringen. Nu liet
hjj den arm los om met een bliksemsnelle
beweging naar de plek op tafel te tasten, waar
hjj wist, dat zjjn revolver lag, terwjjl hij te-
geljjker tjjd met de linker den ander van zich
stootte.
Alleen van de snelheid en het onverwachte
van deze manoeuvre had hjj zich eenig succes
mogen voorstellen, doch het was hem niet
gelukt den tegenstander te overrompelen. Hij
voelde een hevigeu slag of stoot tegen zjjn
borst en daarop een snjjdende stekende pjjn
in zijn linkerarm. Doch tevens ook voelde hij
de kolf van zjjn revolver tusschen de vingers
en eer nog het moordwerktuig van den ander
tui hi: iittKiiiisiHi: toen.
