m N I E HbagËlaó voor &tooró~ en o£uió~<JCollanó. Woeaste 7 October f >06 21ste Jaargang Het St. Alphonsas-feest te Rotterdam. BUITENLAND. De Strandvoogd. Engeland. Frankrijk. Koloniën. con ABONNEMEHTSPBl.ïï i 3 maanden voor Haarlem. 1,10 •er de overige plaatsen in Nederland h p. p. 1,40 or het buitenland 2,80 .üooderljjke nummers0,03 Dit blad verschijnt dadelijks, behalve Zot - en Feestdagen. B U B B A (I: at. Janstraat Haarlem, AG-ITJO MA HON AGITATE. PBIJS DER ADVEBTENTIEH. Van 16 regeh .50 Centi Elke regel meer7% Groote lettere worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant. Redacteur-Uitgever, W. X P P E R S. «O Doctor optime, Ecclesiae sanctae lumen, beati Al- phonsus Maria, divinae legis Amator, deprecare pro nobis Filium DeiI Zoo heett het gekloakaa in den scboonen tempel derEerw. paters Redemptoristen uit den mond der koorzangerszoo hebben gebeden èn priesters èa geloovigea tot den heilige, bisschop, belgder, kerkieeraar en ordestichter, tot wien3 eere men daar ver zameld was om te vieren met groote blijd schap., met ootmoedige dankbaarheid, den 200sten verjaardag zijner geboorte. Waar het geldt de vereering van zóo groot een heilige, van zóo bemind een vader bovenal, daar ontzien zjjne trouwe zonen moeiten noch zorgen om dat feest zoo luisterrijk mo- geljjk te doen zjjn en dat zij daarin vol komen zjjn geslaagd, daar ran kan spreken de breede schare geloovigen, dia het plech tig Tridüam beeft bjjgewoond. Of is er schooner 6n hartverheffender schouwspel denkbaar, dan dat waarvan die velac ge tuige waren, toen Utrecht's Bisschop daar knielde voor dat in bloemen-pracht en goud-glans stralende altaar om Gode bet Offer van Lof op te dragen, daarin bijge staan door een stoet van assistenten, schit terend in ongewoDen luister van kostbare pracht-gewaden En toen twee dagen later onze eigen beminde Opperprioster daar zetelde op dien met letiëo bezaaiden troon, waarroor da priesters kwamen nederknielen in kinderlijken eerbied, toen Bteeg, onder het heilig Offir, uit ieders hart de vnrige verzuchting tot God omhoog «Wjj bidden U daD, o goedertierer.dste Vader, dat Gij onzen Bisschop zegene Ook 's Pausen vertegenwoordiger aau ons bof, Mgr. Lorenzelli, is aan dit sehoone feest meerderen luister komen bij zetten aan bet goud-fonkelende altaar, stralend in bljjden, boog-feesteljjken licht glans heeft ZEm. het Pontificaal Lof gece lebreerd en Alphonsus' voorspraak bjj God voor het Christenvolk ingeroepen. En met grooten aandrang hebben allen toen gebe den voor onzen eerbiedig-vereerden, grooten Paus Leo XIII, opdat «de Heer Hem beware, hem behoude in het leven, bem gelukkig make opaardejen bem met ovfr- geve aan den wil zjjner vjjandeu.» FE FILLET ON. 10j {Vervolg.) //Die vervloekte stuurman!// bromde bij. „Spookt die u nog altijd door het hoofd. Hij is lang dood en in dö zee begraven! Kom, sta maar eens op en roer uwe handen. Er is nog volop te doen en eene bruid moet niet zoo werkeloos blijven zitten.// Maar geen antwoord kwam van hare lippen, geene beweging in hare leden. //Greta,,, riep Blaaker, //pas op, als gij mij morgen schande aandoet en u niet behoorlijk gedraagt, dan wee u Dan ken ik geen mede- ljjden!// Woedend verliet hij de kamer en wierp de deur in het slot. Het was donker. Maar nu joeg de wind daar buiten de wolken uit elkander en de maan goot haar tooverachtig licht in het kamertje. Met open oogen staarde Greta in de ruimte. Toen be wogen zich hare lippen en zachtjfes fluisterde zij //Luder Hein, ik zie u. Gij komt om mij te verwijten, dat ik u ontrouw ben geworden. O, ik heb het verdiend en zal geduldig uwe gramschap verdragen. Gij schudt met het hoofd? O, hoe treürig ziet gij er uit! Uw gelaat is bleek geworden yan verdrietEn tranen in uwe oogen O, ween niet, Luder Hein, ik kan uwe. tranen met zien. Zij branden als vuur"Wat blinkt daar in uwe hand? Het is de ring, die Wat, te zeggen van die schoons, die over- heerljjke feest-predikaties Daar betreedt de hoogeerw.pater J. Kr o- n e n b u r g, provinciaal der Congregatie van den Allerb. Verlosser, den kausd en houdt neus welsprekende rede «aar aanlei ding van den tekstPatrem mpitarum gen tium couatitui te;» Gen. 17,5. (Ik heb u gesteld tot «en Vader vau vele volkeren».) Hier is een zoon van den H. Alphonsus aan het woord, met vreugde, met innige vreugde spreekt hij van zjju geliefden Vaderhg ver kondigt diens lof ia klare, oagekunstelde woorden van opreéhts bewondering, die stjjgt tot geestdrift, als hooger en hooger in hem óp-leeft de bigde verrukking van het-zich-zoon-weten vau zóo groot een heilige Maar wat vooral de wooidon des gewjj- den sprekers zoo aantrekkelijk maakt, wat ze zulk eene zoets, meeslsependa bekoring verieent, wat ze doet gaan van hart tot hart is de liefde, waarvan ze overvloeien, de reine, bewonderende, tinderlgke liefde, blanke vlam, die zich meedeelt aau de har ten der toehoorders en hea in vervoering doet uitroepen: «Heilige Alpbonsus, wees ook onze Vader, verwarm ook onze koude harten door een straal uwer teedere, ont fermende, allesomvattende liefde?» Zóo leeft Alphonsus' geest voort in zgne edele zoueo! Dan de tweede feast-avond zien wjj Dr.Sc h a ep m a n als spreker optreden. Dr. Schaepman nu is te klein het toch zoo ruitne kerkgebouw om de talrijke schare te bevatten, die daar is samenge stroomd om te hooren het woord van hem, die met volle recht koning, beheerscher van het woord genoemd mag worden! En wjj hebbsu hem gehcord, den grooten re denaar, wij hebben in verrukking geluisterd i:aar die sterke, me'alen etem, wier gouden klank den hoorder wonderbaar aangrgptea met intense klaarheid in zjjn ziel het be wustzijn rijzen doet, dat die stem door God geschapen is om te leiden met machtige woorden breede legioenen van fiere strijders ten heiligen kamp! Want geweldig ais felle, klinkende zwaard-slagen vailen die woorden neder, verpletterend wat zonde en onrecht is; twee, drie malea eenzelfde woord her halend, scherpe geeselstriemeu, die geen genade kennen. Maar week en teeder kan die stem worden als zjj den troostvollen naam Maria uitspreektdan kaa zjj trillen ik u gaf bij het afscheid. Komt gjj mij den ring terugbrengen, Luder Hein?// Met een kreet sprong zij op, de maan was voorbij zij was geheel ontwaakt, Nu eerst ontwaarde zij de ring in de hand, die haar vader er in had gelegd. //God,// riep zij uit, „Luder Hein was hier en bracht mij zijn ring Weder terug Het luiden der klokken riep het volk naar de kerk op den volgenden Zondagmorgen. Van alle kanten stroomden de kerkgangers aan. God- tried Blaaker trad met zijne dochter aan de hand naar buiten. De strandvoogd 11 anke Luder ging naast haar en keek met koogmoedigen blik naar het volk, dat het aan scherpe gezegden niet liet ontbreken. Greta hoorde ze niet. De godsdienstoefening had haar gewone beloop. De lecraar kwam af van den kansel. Voor hem kwam het bruidspaar, met de getuigen en achter hen allen die de nieuwsgierigheid aandreef. Aan de bruid zag men niets bijzondersdan dat zij z-er bleek was en als willoos zich liet leiden. Nu sprak de leeraar //Greta Blaaker, wilt gij Hanke Luder, hier tegenwoordig, nemen tot uw wettigen man, dan antwoord duidelijk „Ja Toen vloog er een koortsige gloed over het aa; gezicht der maagd en luide riep zij „Neen!" Schrik en verwondering ging door de menigte. Hanke Luder verbleekte en Godfried Blaaker zag mef woedenden blik op zijne dochter, die op de knieën was gezonken. l'e lecraar onderdrukte het gevoel, dat dit tooneel in hem wekte en sprak van nauw-badwongen ontroermg, dan ver raadt zij de rjjke, kinderljjk-devote liefde, waarvan 'a dichtere hart gloeit voor die gebenedijde Moeder. Wat Dr. S c h a e p m a u wel gesproken heeft liet zoude eene ontwjjdiag zjja van iets hóóg-heerlijks, als wjj wilden trachten dit na ta stamelen in gewone menschentaal. Van de gloriörjjke, zegevierende liefde sprak bjj, deaanbiddeijjk-verheven liefde van St. Alphonsus; vau diens wonderbare heilig-"- heid, waarvan znlk eeae ouwederstaanbare bekoring uitging, dat zjj tot zich trok ook de diepet gevallen menscbenziel met zoet ge weld. En dan jubelde die goaden stem en vervulde met bigde vervoering de harten der opgetogen hoorders. Ergeljjkeen geniaal bouwmeester schetst in forsche, breede ljjuen de zuilen van het statig Gods-huis, dat hg bouwen gaat, zoo doet, krachtig en toch teeder, scherp omljjnd eu toch als om- glansd door lichtwolken van devotie, de dichter voor oüzen geest het beeld ver- rjjzen van den grooten ordestichter en dan moeten wjj vereereu en beminnen, vurig beminnen den heiligen biscchopmaar bovenal juichen, juichen in het voorrecht van kinderen te zjjn eener Kerk, dta zoo uitstekende zonen heeft voortgebracht want luid en duide'jjk, fier en triomfan telijk klinkt ons tegen uit alles, wat van de lippen des grooten redenaars vloeitCredo, credo in unam, sanctam, Catholicam et apostolicam Ecclesiam M. V. (Slot volgt.) Een Eagelsch eskader bestaande uit niet minder dan 31 oorlogsschepen is Zondag middag ta Spithead voor anker gekomen. De reusachtige zeemacht heeft zich iu drie linies opgesteld om het vertrek van den Kei zer en de Keizerin van Rusland af te wach ten. Het eskader is bestemd om het Russi sche Keizerspaar met gevolg te vergazellen tot aan het grensgebied in het Kanaal, waarde Fransche oorlogsvloot het Engebch eskader zal vervangen om de hooge gasten naar Cherbourg te vergezellen. Wat al een machtsvertooning en dat ter wille van denalleenheerscher over het Rus sische Rijk, terwjjl daar ginds in bet //Bezin n, mijne dochter, en bedenk wel, waarom gij hier zjjt verschenen. Ik zal nog eens mijne vraag herhalen „Neen, eerwaarde,// snikte Greta, //vraag mij niet meer. Ik kan u geen ander antwoord geven. Laat mij spreken, ik zal a zeggen, wat ik heb misdreven en nu bitter berouw.1' En nu vertelde zij snikkend en in vliegenden haast, al wat er gebeurd washoe zij aan Luder Hein was verloofd en men haar diens dood had gemeld hoe haar vader haar had geprest zich met den strandvoogd te verloven en hoe haar eerste bruidegom naar was verschenen en haar den ring had teruggebracht. En zij hield den ring in de hand en toonde hem den leeraar. Toeu zonk zij ter aarde en verloor het bewustzijn. I.en paar vrouwen na derden haar vol medelijden en droegen haar weg. In de kerk was alle orc.e verbroken. De strand voogd bekeek den ring, dien de leeraar in de hand hield. //Dat is mijn ring// riep hij met een lach, //dien ik aan haar vader heb gegeven, omdat de oude te gierig was, er zelf een voor zijne dochter te koopen. Dat is de geheele spookgeschiedenis.// //Hij spreekt dewaarheid,// voegde Blaaker er bij. //Mijn God, had ik ooit kunnen deuken, dat dit het ande zou zijn?// //Greta is de mijne riep de strandvoogd, //en zij ral het blijven, al zouden hemel en aarde er zich,tegen verzetten!// //Zwijg!" sprak de leeraar met toornigen ernsc. //Gaat heen en verlaat dit gebouw, waar de Heer slechts gediend wordt en waar gij ergernis hebt gegeven. Gaat allen naar huis en Oosten bitter wee en jammer heerscht, moord, plundering en ellende wordt be stendigd. De rapublikeinsche party in Frankrjjk heeft een zwaar verlies geleden in generaal Jung die op 63-jarigen leeftjjd te Parjjs is overleden. Hg was een dapper en be kwaam officier; ook als scbrgver had generaal Jung naam gemaakt. Reeds op 24-jarigeu leeftgd was hg kapi tein, nadat hij den vuurdoop had gekregen in den strjjd tegen de Kabylen. Te Sol- fetïao werd hg gedecoreerdin den oorlog van 187071 stroef hjj onder Baz a ine met wien hij na de capitulatie van Metz gevaukelgk Daar Dnitschland werd ge voerd. Na zjja terugkeer in Frankrjjk werd hij door de pars met lasteringen overladen. Een proces tegen de lasteraars verschafte hem herstal van eer, doch bracht te vens het ongeluk van zjjn leven aan het licht, zjjn huweljjk met baronesD e K a n 1- 1 a, van wie hg zich kort daarop liet schei den. Li 1891 werd hjj op zjjn verzoek ge- pensionneerd. Sedert 1893 was de overledene afgevaar digde voor Duinkerken; in de Kamer was hg gezeten aan den kant der repablikein- sche partjj Tgdens het verblgf van den Keizer van Rusland te Pargs, wordt het garnizoen met 8000 man infanterie en 1000 man cavalerie versterkt. Bjj de aankomst van de jachten mt, het Franscbe eskader te Cherbourg stond de Czaar op de brug van de Poolster en beantwooidde met militaire groet de hoera's van de Fransche matrozen. Toen het jacht binnenvoer, losten de battergen salvo's. De President van de Republiek wachtte in het arsenaal den Czaar af met de ministers en het personeel van de Russische ambassade D.l. de heeren: Loubet Brissor, Mé- 1 i n e, Hanotaux, Besnard, Moh- renheim enSjisjkin. Admiraal G e r v a i s en een aantal bnr- gerljjke en militaire autoriteiten waren al len in nni/ormen aanwezig. Berichten nit Atjeh deelen mede, dat de luitenant-kolonel C. P. J. Yan Vliet, wegens ziekte met verlof Daar Earopa zal gaan. bidt God op de knieën, dat hij de zonde van u wegneme. Wee hem, door wie de ergernis komt De kerk stroomde leeg. Het nieuws verbreidde zich door de gemeente. Voor (le uitdragerij van Godfried Blaaker ontstond een hevige twist tusschen hem en den versmaden bruidegom. //Ik was op w«g,//riep Hanke Luder, een ander mensch te worden. Ik wilde aan uwe dochter weer goed maken, wat ik aan mijne afgestorven vrouw heb misdreven, maar zij heeft mij versmaad en verworpen voor God en de menschen. Dat zal zij boeten door elke kwaal, die ik voor haar kan bedenken." //Geen haar zult gij haar krenken// schreeuw de de vader, die nu toch zijn kind wilde ver dedigen, al zag hij met angst op naar den woe denden strandvoogd. //Als gjj een hand naar haar uitsteekt, roep ik het gerecht tegen u op Daar trad de dorpsdokter uit het huis en zeide: //Godfried Blaaker, kom binnen, uw kind is zeer slecht en zou kunnen sterven.// #0, mijn God, heb erbarmen schreeuwde dc vader, //Greta, mijn kind Hij ijlde naar binnen. //Stil,// zeide de dokter en legde de hand op zijn arm,//geen woord, Godfried Blaaker een enkele kreet kan uwe dochter doen sterven." Zwijgend zette zich de vader aan het bed zijner dochter. Geen oog wendde hjj van haar. Soms bewogen zich zijne lippen. Dan bad hij. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1896 | | pagina 1