m
N I E
HbagËlaó voor &tooró~ en o£uió~<JCollanó.
Woeaste 7 October f >06
21ste Jaargang
Het St. Alphonsas-feest
te Rotterdam.
BUITENLAND.
De Strandvoogd.
Engeland.
Frankrijk.
Koloniën.
con
ABONNEMEHTSPBl.ïï
i 3 maanden voor Haarlem. 1,10
•er de overige plaatsen in Nederland h p. p. 1,40
or het buitenland 2,80
.üooderljjke nummers0,03
Dit blad verschijnt
dadelijks, behalve Zot - en Feestdagen.
B U B B A (I: at. Janstraat Haarlem,
AG-ITJO MA HON AGITATE.
PBIJS DER ADVEBTENTIEH.
Van 16 regeh .50 Centi
Elke regel meer7%
Groote lettere worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant.
Redacteur-Uitgever, W. X P P E R S.
«O Doctor optime, Ecclesiae
sanctae lumen, beati Al-
phonsus Maria, divinae
legis Amator, deprecare pro
nobis Filium DeiI
Zoo heett het gekloakaa in den scboonen
tempel derEerw. paters Redemptoristen uit
den mond der koorzangerszoo hebben
gebeden èn priesters èa geloovigea tot den
heilige, bisschop, belgder, kerkieeraar en
ordestichter, tot wien3 eere men daar ver
zameld was om te vieren met groote blijd
schap., met ootmoedige dankbaarheid, den
200sten verjaardag zijner geboorte. Waar
het geldt de vereering van zóo groot een
heilige, van zóo bemind een vader bovenal,
daar ontzien zjjne trouwe zonen moeiten
noch zorgen om dat feest zoo luisterrijk mo-
geljjk te doen zjjn en dat zij daarin vol
komen zjjn geslaagd, daar ran kan spreken
de breede schare geloovigen, dia het plech
tig Tridüam beeft bjjgewoond. Of is er
schooner 6n hartverheffender schouwspel
denkbaar, dan dat waarvan die velac ge
tuige waren, toen Utrecht's Bisschop daar
knielde voor dat in bloemen-pracht en
goud-glans stralende altaar om Gode bet
Offer van Lof op te dragen, daarin bijge
staan door een stoet van assistenten, schit
terend in ongewoDen luister van kostbare
pracht-gewaden En toen twee dagen
later onze eigen beminde Opperprioster
daar zetelde op dien met letiëo bezaaiden
troon, waarroor da priesters kwamen
nederknielen in kinderlijken eerbied, toen
Bteeg, onder het heilig Offir, uit ieders hart
de vnrige verzuchting tot God omhoog
«Wjj bidden U daD, o goedertierer.dste
Vader, dat Gij onzen Bisschop zegene
Ook 's Pausen vertegenwoordiger aau
ons bof, Mgr. Lorenzelli, is aan dit
sehoone feest meerderen luister komen bij
zetten aan bet goud-fonkelende altaar,
stralend in bljjden, boog-feesteljjken licht
glans heeft ZEm. het Pontificaal Lof gece
lebreerd en Alphonsus' voorspraak bjj God
voor het Christenvolk ingeroepen. En met
grooten aandrang hebben allen toen gebe
den voor onzen eerbiedig-vereerden, grooten
Paus Leo XIII, opdat «de Heer Hem
beware, hem behoude in het leven, bem
gelukkig make opaardejen bem met ovfr-
geve aan den wil zjjner vjjandeu.»
FE FILLET ON.
10j {Vervolg.)
//Die vervloekte stuurman!// bromde bij.
„Spookt die u nog altijd door het hoofd. Hij is
lang dood en in dö zee begraven! Kom, sta
maar eens op en roer uwe handen. Er is nog
volop te doen en eene bruid moet niet zoo
werkeloos blijven zitten.// Maar geen antwoord
kwam van hare lippen, geene beweging in hare
leden.
//Greta,,, riep Blaaker, //pas op, als gij mij
morgen schande aandoet en u niet behoorlijk
gedraagt, dan wee u Dan ken ik geen mede-
ljjden!//
Woedend verliet hij de kamer en wierp de
deur in het slot.
Het was donker. Maar nu joeg de wind daar
buiten de wolken uit elkander en de maan goot
haar tooverachtig licht in het kamertje. Met
open oogen staarde Greta in de ruimte. Toen be
wogen zich hare lippen en zachtjfes fluisterde zij
//Luder Hein, ik zie u. Gij komt om mij
te verwijten, dat ik u ontrouw ben geworden.
O, ik heb het verdiend en zal geduldig uwe
gramschap verdragen. Gij schudt met het hoofd?
O, hoe treürig ziet gij er uit! Uw gelaat is
bleek geworden yan verdrietEn tranen in uwe
oogen O, ween niet, Luder Hein, ik kan uwe.
tranen met zien. Zij branden als vuur"Wat
blinkt daar in uwe hand? Het is de ring, die
Wat, te zeggen van die schoons, die over-
heerljjke feest-predikaties
Daar betreedt de hoogeerw.pater J. Kr o-
n e n b u r g, provinciaal der Congregatie
van den Allerb. Verlosser, den kausd en
houdt neus welsprekende rede «aar aanlei
ding van den tekstPatrem mpitarum gen
tium couatitui te;» Gen. 17,5. (Ik heb u
gesteld tot «en Vader vau vele volkeren».)
Hier is een zoon van den H. Alphonsus aan
het woord, met vreugde, met innige vreugde
spreekt hij van zjju geliefden Vaderhg ver
kondigt diens lof ia klare, oagekunstelde
woorden van opreéhts bewondering, die
stjjgt tot geestdrift, als hooger en hooger in
hem óp-leeft de bigde verrukking van
het-zich-zoon-weten vau zóo groot een
heilige
Maar wat vooral de wooidon des gewjj-
den sprekers zoo aantrekkelijk maakt, wat
ze zulk eene zoets, meeslsependa bekoring
verieent, wat ze doet gaan van hart tot
hart is de liefde, waarvan ze overvloeien,
de reine, bewonderende, tinderlgke liefde,
blanke vlam, die zich meedeelt aau de har
ten der toehoorders en hea in vervoering
doet uitroepen: «Heilige Alpbonsus, wees
ook onze Vader, verwarm ook onze koude
harten door een straal uwer teedere, ont
fermende, allesomvattende liefde?»
Zóo leeft Alphonsus' geest voort in zgne
edele zoueo!
Dan de tweede feast-avond zien
wjj Dr.Sc h a ep m a n als spreker optreden.
Dr. Schaepman nu is te klein het
toch zoo ruitne kerkgebouw om de talrijke
schare te bevatten, die daar is samenge
stroomd om te hooren het woord van hem,
die met volle recht koning, beheerscher
van het woord genoemd mag worden! En
wjj hebbsu hem gehcord, den grooten re
denaar, wij hebben in verrukking geluisterd
i:aar die sterke, me'alen etem, wier gouden
klank den hoorder wonderbaar aangrgptea
met intense klaarheid in zjjn ziel het be
wustzijn rijzen doet, dat die stem door God
geschapen is om te leiden met machtige
woorden breede legioenen van fiere strijders
ten heiligen kamp! Want geweldig ais felle,
klinkende zwaard-slagen vailen die woorden
neder, verpletterend wat zonde en onrecht
is; twee, drie malea eenzelfde woord her
halend, scherpe geeselstriemeu, die geen
genade kennen. Maar week en teeder kan
die stem worden als zjj den troostvollen
naam Maria uitspreektdan kaa zjj trillen
ik u gaf bij het afscheid. Komt gjj mij den
ring terugbrengen, Luder Hein?//
Met een kreet sprong zij op, de maan was
voorbij zij was geheel ontwaakt,
Nu eerst ontwaarde zij de ring in de hand,
die haar vader er in had gelegd.
//God,// riep zij uit, „Luder Hein was
hier en bracht mij zijn ring Weder terug
Het luiden der klokken riep het volk naar
de kerk op den volgenden Zondagmorgen. Van
alle kanten stroomden de kerkgangers aan. God-
tried Blaaker trad met zijne dochter aan de hand
naar buiten. De strandvoogd 11 anke Luder ging
naast haar en keek met koogmoedigen blik naar
het volk, dat het aan scherpe gezegden niet liet
ontbreken. Greta hoorde ze niet.
De godsdienstoefening had haar gewone beloop.
De lecraar kwam af van den kansel. Voor hem
kwam het bruidspaar, met de getuigen en achter
hen allen die de nieuwsgierigheid aandreef. Aan
de bruid zag men niets bijzondersdan dat zij
z-er bleek was en als willoos zich liet leiden.
Nu sprak de leeraar
//Greta Blaaker, wilt gij Hanke Luder,
hier tegenwoordig, nemen tot uw wettigen man,
dan antwoord duidelijk „Ja
Toen vloog er een koortsige gloed over het
aa; gezicht der maagd en luide riep zij „Neen!"
Schrik en verwondering ging door de menigte.
Hanke Luder verbleekte en Godfried Blaaker
zag mef woedenden blik op zijne dochter, die
op de knieën was gezonken.
l'e lecraar onderdrukte het gevoel, dat dit
tooneel in hem wekte en sprak
van nauw-badwongen ontroermg, dan ver
raadt zij de rjjke, kinderljjk-devote liefde,
waarvan 'a dichtere hart gloeit voor die
gebenedijde Moeder.
Wat Dr. S c h a e p m a u wel gesproken
heeft liet zoude eene ontwjjdiag zjja van
iets hóóg-heerlijks, als wjj wilden trachten
dit na ta stamelen in gewone menschentaal.
Van de gloriörjjke, zegevierende liefde sprak
bjj, deaanbiddeijjk-verheven liefde van St.
Alphonsus; vau diens wonderbare heilig-"-
heid, waarvan znlk eeae ouwederstaanbare
bekoring uitging, dat zjj tot zich trok ook de
diepet gevallen menscbenziel met zoet ge
weld. En dan jubelde die goaden stem en
vervulde met bigde vervoering de harten der
opgetogen hoorders. Ergeljjkeen geniaal
bouwmeester schetst in forsche, breede
ljjuen de zuilen van het statig Gods-huis,
dat hg bouwen gaat, zoo doet, krachtig en
toch teeder, scherp omljjnd eu toch als om-
glansd door lichtwolken van devotie, de
dichter voor oüzen geest het beeld ver-
rjjzen van den grooten ordestichter en dan
moeten wjj vereereu en beminnen, vurig
beminnen den heiligen biscchopmaar
bovenal juichen, juichen in het voorrecht
van kinderen te zjjn eener Kerk, dta zoo
uitstekende zonen heeft voortgebracht
want luid en duide'jjk, fier en triomfan
telijk klinkt ons tegen uit alles, wat van de
lippen des grooten redenaars vloeitCredo,
credo in unam, sanctam, Catholicam et
apostolicam Ecclesiam
M. V.
(Slot volgt.)
Een Eagelsch eskader bestaande uit niet
minder dan 31 oorlogsschepen is Zondag
middag ta Spithead voor anker gekomen.
De reusachtige zeemacht heeft zich iu drie
linies opgesteld om het vertrek van den Kei
zer en de Keizerin van Rusland af te wach
ten. Het eskader is bestemd om het Russi
sche Keizerspaar met gevolg te vergazellen
tot aan het grensgebied in het Kanaal,
waarde Fransche oorlogsvloot het Engebch
eskader zal vervangen om de hooge gasten
naar Cherbourg te vergezellen.
Wat al een machtsvertooning en dat ter
wille van denalleenheerscher over het Rus
sische Rijk, terwjjl daar ginds in bet
//Bezin n, mijne dochter, en bedenk wel,
waarom gij hier zjjt verschenen. Ik zal nog
eens mijne vraag herhalen
„Neen, eerwaarde,// snikte Greta, //vraag
mij niet meer. Ik kan u geen ander antwoord
geven. Laat mij spreken, ik zal a zeggen, wat
ik heb misdreven en nu bitter berouw.1'
En nu vertelde zij snikkend en in vliegenden
haast, al wat er gebeurd washoe zij aan
Luder Hein was verloofd en men haar diens
dood had gemeld hoe haar vader haar had
geprest zich met den strandvoogd te verloven en
hoe haar eerste bruidegom naar was verschenen
en haar den ring had teruggebracht.
En zij hield den ring in de hand en toonde
hem den leeraar. Toeu zonk zij ter aarde en
verloor het bewustzijn. I.en paar vrouwen na
derden haar vol medelijden en droegen haar weg.
In de kerk was alle orc.e verbroken. De strand
voogd bekeek den ring, dien de leeraar in de
hand hield.
//Dat is mijn ring// riep hij met een lach,
//dien ik aan haar vader heb gegeven, omdat de
oude te gierig was, er zelf een voor zijne dochter
te koopen. Dat is de geheele spookgeschiedenis.//
//Hij spreekt dewaarheid,// voegde Blaaker
er bij. //Mijn God, had ik ooit kunnen deuken,
dat dit het ande zou zijn?//
//Greta is de mijne riep de strandvoogd,
//en zij ral het blijven, al zouden hemel en aarde
er zich,tegen verzetten!//
//Zwijg!" sprak de leeraar met toornigen
ernsc. //Gaat heen en verlaat dit gebouw, waar
de Heer slechts gediend wordt en waar gij
ergernis hebt gegeven. Gaat allen naar huis en
Oosten bitter wee en jammer heerscht,
moord, plundering en ellende wordt be
stendigd.
De rapublikeinsche party in Frankrjjk
heeft een zwaar verlies geleden in generaal
Jung die op 63-jarigen leeftjjd te Parjjs
is overleden. Hg was een dapper en be
kwaam officier; ook als scbrgver had
generaal Jung naam gemaakt.
Reeds op 24-jarigeu leeftgd was hg kapi
tein, nadat hij den vuurdoop had gekregen
in den strjjd tegen de Kabylen. Te Sol-
fetïao werd hg gedecoreerdin den oorlog
van 187071 stroef hjj onder Baz a ine
met wien hij na de capitulatie van Metz
gevaukelgk Daar Dnitschland werd ge
voerd. Na zjja terugkeer in Frankrjjk werd
hij door de pars met lasteringen overladen.
Een proces tegen de lasteraars verschafte
hem herstal van eer, doch bracht te
vens het ongeluk van zjjn leven aan het
licht, zjjn huweljjk met baronesD e K a n 1-
1 a, van wie hg zich kort daarop liet schei
den. Li 1891 werd hjj op zjjn verzoek ge-
pensionneerd.
Sedert 1893 was de overledene afgevaar
digde voor Duinkerken; in de Kamer was
hg gezeten aan den kant der repablikein-
sche partjj
Tgdens het verblgf van den Keizer
van Rusland te Pargs, wordt het garnizoen
met 8000 man infanterie en 1000 man
cavalerie versterkt.
Bjj de aankomst van de jachten mt,
het Franscbe eskader te Cherbourg stond
de Czaar op de brug van de Poolster en
beantwooidde met militaire groet de hoera's
van de Fransche matrozen. Toen het jacht
binnenvoer, losten de battergen salvo's. De
President van de Republiek wachtte in het
arsenaal den Czaar af met de ministers en
het personeel van de Russische ambassade
D.l. de heeren: Loubet Brissor, Mé-
1 i n e, Hanotaux, Besnard, Moh-
renheim enSjisjkin.
Admiraal G e r v a i s en een aantal bnr-
gerljjke en militaire autoriteiten waren al
len in nni/ormen aanwezig.
Berichten nit Atjeh deelen mede, dat de
luitenant-kolonel C. P. J. Yan Vliet,
wegens ziekte met verlof Daar Earopa zal
gaan.
bidt God op de knieën, dat hij de zonde van
u wegneme. Wee hem, door wie de ergernis
komt
De kerk stroomde leeg.
Het nieuws verbreidde zich door de gemeente.
Voor (le uitdragerij van Godfried Blaaker
ontstond een hevige twist tusschen hem en den
versmaden bruidegom.
//Ik was op w«g,//riep Hanke Luder, een
ander mensch te worden. Ik wilde aan uwe
dochter weer goed maken, wat ik aan mijne
afgestorven vrouw heb misdreven, maar zij heeft
mij versmaad en verworpen voor God en de
menschen. Dat zal zij boeten door elke kwaal,
die ik voor haar kan bedenken."
//Geen haar zult gij haar krenken// schreeuw
de de vader, die nu toch zijn kind wilde ver
dedigen, al zag hij met angst op naar den woe
denden strandvoogd. //Als gjj een hand naar haar
uitsteekt, roep ik het gerecht tegen u op
Daar trad de dorpsdokter uit het huis en zeide:
//Godfried Blaaker, kom binnen, uw kind
is zeer slecht en zou kunnen sterven.//
#0, mijn God, heb erbarmen schreeuwde
dc vader, //Greta, mijn kind
Hij ijlde naar binnen.
//Stil,// zeide de dokter en legde de hand
op zijn arm,//geen woord, Godfried Blaaker een
enkele kreet kan uwe dochter doen sterven."
Zwijgend zette zich de vader aan het bed zijner
dochter. Geen oog wendde hjj van haar. Soms
bewogen zich zijne lippen. Dan bad hij.
Wordt vervolgd.)