NIEUWE HDagêlaó voor stoort- en Suid-eXollanó. No. 2519 Zaterdag 31 ""October 1896 21ste Jaargang Belgische Brieven. BUITENLAND. De wraak van den jood. Spanje. Italië. ABONSEMENTS PB) J i Pei 3 maanden voor Haarlem. f 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland ft p. p, 1,40 Voor het buitenland 2,80 Afconderljjke nummeri 0,03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. B UBBAU: St. Janstraat Haarlem. PBIJ8 DEB ADVEBTEN TIEN Van 16 regels 50 Cent» Elke regel meer7V* Groote letter* worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertent.e k Contant. AGITE MA NOW AGITATE. R e d se t e ur-Uit g e v er, W. KüPPBRS. Van omen Brusselsclien correspondent III. In mjjn laatsten brief heb ik beloofd iets over het democratisch congres van Char leroi te zullen zeggen en ofschoon dit con gres al vrjj wel tot het verledene behoort, zal ik toch mjjne belofte gestand doen. Zooals uwen lezers niet onbekend zal zgn, bestond er in het Katholiek kamp eene groote en betreurenswaardige verdeeldheid en dat wel betreffende de toepassing van de zoogenaamde volksgezinde beginselen en met name de Christen-democraten. De laatBte verkiezingsstrijd te Aalst, waar paster D a e n s, zooals meu hier zegt, tegen over den heer Woeste stond, bet groote kiezingsproces dat daarvan het gevolg was, de maatregelen, door het Belgi.cb Episco paat ten aanzien van de al te heftige taal enhetalles behalve katholiek of cbristelgk optreden van de Christen-democraten, had den eene groote verdeeldheid veroorzaakt, waarover de liberalen zich verkneukelden en waarnit de socialisten munt slóegen, dit alles tot groot nadeel der Katholieke een- beid en van het werken ten goede van het Katholieke ministerie en de Katholieke meerderheid. Die grooto verdeeldheid openbaarde zich op eene allertreurigste wijze in de Kamer zittingen van het afgeloopen zittingsjaar, waar de heer Woeste en paBter D a e n s meermalen zeer scherp tegeuover elkander stonden en elkander heftig aanvielen en bestookten. In elk land en niet het minst in België worden er altgd, overal en in elke partjj lieden gevonden die in troebel water vis- schen eerzuchtigen die zich van de volks partij een laddertje willen maken om om boog te klimmen en tot aan een zttelia de Kamer. Voor advocaten zonder praklgk, voor mannen zonder groote of werkeljjke ver diensten, maar met een gladde tong en veel aplomb is zulk eene verdeeldheid een kolfje naar de hand en de 4000 frs. benevens de andere vooideelen aan het lidmaatschap verbonden, zgn een voldoend lokaas voor dezulken om zich op den voorgrond te plaatsen. Het ontbrak dan ook volstrekt niet aan zoogenaamde volksvrienden, die vooral in de boerengemeenten als sprekers FEUILLETON. 18. Vervolg.) Vau haar broer gesproken, vervolgde Tree», hij wordt met den dag brutaler. Hij doet net of hij bij ons thuis is, en meneer Van Balen wordt, als het zoo nog langer duurt, zeker kindsch. Met Willem en Frans is het eigenlijk nog erger. Sedert die met Van Praag op reis zjjn geweest, zijn ze bokkig, dat ik al lang uit het huis zou zijn geloopen, als ik niet om Lucie bleef. Ik moet u zeggen, dat ik tegenwoordig mijn pleizier wel op kan, en God weet wat er nog gebeuren zal." «Kom, Trees, je moet nog een beetje moed houden. Ik geloof, dat bet niet zoo heel lang meer duren zal." //Weet u er dan meer van, meneer Leeman, en kan u dat mij niet zeggen?// //Neer., Trees, voor het oogenblik niet. Maar ga nu heen, want het is niet eens goed, dat ze merken, dat je zoo dikwijls hier komt. Als Van Praag het ter oore kwam, zou hij misschien argwaan krijgen, en we moeten hem in zijn ge rustheid laten.// //Enfin, u bent advocaat en zal dus wel weten hoe het hoort,// antwoordde Trees bermtend, //maar ik mag lijden dat het goed afloopt, hoe wel ik er een zwaar hoofd in heb-" Mr. Leeman was bljj, toen Trees vertrok, want nu kon hjj kalm den geheelen toestand en apostelen optraden van de Christen democratie en zich niet ontzagen kwaad bloed te zetten, verdachtmaking uit te strooien en ontevredenheid op te wekken tegen de Katholieke meerderheid en het ministerie, en dat tegen den wil en het uitdrukkelijk verbod der Bisschoppen. Aan dien ongelukkigen toestand heeft het Congres te Caarleroi, naar men hoopt en verwacht, een einde gemaaktmen is tot overeenstemming gekomen wat de hoofd punten van het Christelgk volksgezind pro gramma betreft, terwpl niettemin aai da twee groepen genoegzame vrgheid wordt gelaten over de onderdeelen van het pro gramma, dat beiden zich tot doel hebben gesteld. Of het compromis op vaste grondslagen rust, zullen de aanstaande Kamerzittingen ons weldra leeren. In enkele Nederlandsche bladen en de Ylaamsche hebben er zich de echo van gemaakt is het als een bewjjs van groote minachting voor het Vlaamsch beschouwd, dat vele Congresleden de zaal verlieten, zoodra er Nederlandsch of Vlaamsch werd gesproken. Ik heb aan een mgoer kennissen, die als verslaggever van een der Brusselsche bladen de zittingen van het Congres heeft bijge woond, naar deze zaak gevraagd. Zjjn ant woord was«Het congres werd door een zeer groot aantal werklieden bggewoond, d;e uitsluitend Fransch verstaan, zooals te verwachten was in eene stad als Charleroi, waar uitsluitend Fransch gesproken wordt. Die werkloden nu, hadden weinig geduld om eene lange redevoering aan te hooren in eene taal, waarran zg het eerste woord niet verstaan, en die zg soms reeds eerst in 't Fransch hadden gehoord. Al was hunne handelwjjze nn ook misschien niet overbe leefd, heel kwaljjk kan men het hun niet nemen, vooral wanneer men bedenkt, hoe dikwjjls, ook in Nederland, door een aantal personen de zaal wordt verlaten waar een spreker in hunne taal het woord voert, maar niet in hun smaak valt of boven hun begrip of bevattingsvermogen spreekt. Zooals ik zooeven zeide, hebben de Vlaminganten die klachten in de Nederlandsehs pers gret g overgenomen en er nieuw voedsel voor hnnne grieven in gevonden. Bjj deze gelegenheid ten onrechte, maar zoo heel nauw kjjken die overzien, in verband ook met de ontdekking, die zij gedaan bad. Al sprak hij Van Balen of diens zoons niet meer, toch wist hij uit zeer goede bron, dat hun positie met den dag onhoudbaarder werd. iedereen was er van overtuigd, dat hun val nog maar een kwestie van tijd was. Het passief ging het actief ver te boven, en vandaag of morgen zou de bom losbarsten, die Van Balen aan de armoede en schande zou overleveren. Alleen was men er algemeen verwonderd over, dat hij zijn ongeluk niet scheen in te zien, doch steeds meer en meer een willoos werktuig in de handen van Van Praag werd. Deze was zelfs zoo schaam teloos geworden, dat hij in het publiek durfde zeggen, dat Van Balen van hem afhing en dat een woord van hem voldoende was, om hem tot een bedelaar te maken. Leeman had voor zich zelf de vaste overtui ging, dat de jood jegens van Balen een, oneer lijk spel had gespeeld, dat hij van zijn vertrou wen een schandelijk misbruik maakte, maar hoe het bewijs daarvoor te vinden De geslepen Van Praag zou wel zoo slim zijn, zich buiten de mazen der strafwet te houden, en bovendien beteekende zelfs het sterkste vermoeden in rech ten niets, wanneer het niet door bewijzen werd gesteund. Honderdmaal reeds had de advocaat zich de vraag gesteld, wat de jood mocht drijven bij het ten uitvoer brengen van zijn wraakplan want dat hjj een vast beraamd plan op het oog had, was voor Mr. Leeman geen oogenblik aan twijfel onderhevig. Sedert geruimen tijd reeds had hij verband gezocht tusschen de liardnek- prikkelbareVlamingen niet en voor sommige bladen is zoo iets koren op den molen. Dezer dagen las ik in een Nederlandsch blad ik meen dat het De Tijd was een correspondentie nit Brussel waarin werd gezegd rat de Belgische regeering aan verzwaring der militaire lasten denkt. Deze opvatting is gehsel en al in strjjd met de waarheid. Dat de Koning uitbreiding van het leger, persoonlijken dienstplicht enz. zou willendat de minister van oorlog dezelfde wenschen zou koesteren is zeer wel mogtlgk en zelfs waarschgDljjk, maar zeer zeker denkt de Regeering er in de verste verte niet aan om bij de Kamer met een voorstel van dien aard voor "den dag te komen. Het grootste gedeelte der Katho lieke meerderheid is gekozen op een pro gramma dat afkeerig was van elke verzwa ring van militaire lasten ol van persoon leken dienstplicht.De Regeering zou het niet wagen met zulk een voorstel bg de Kamers aan te komen, want zjj zon zeker een groote nederlaag lgden en zich onmogelijk maken. Het meerendeel der bevolking wil geen verzwaring van krijgsdienst en de afgevaar digden, als lasthebbers van hunne kiezers; hebben zich naar dien eisch te voegen. De gevoelens van het volk over deze aangelegen heid zgn duideljjk aan het licht getreden bg de verhandelingen iu de Provinciale raden, die op dit ocgenblik hnnne zittingen hou den. Iu die van de provincies Namen, L!m- burg eu West-VlaandereD, tiaar de kwestie is ter sprake gekomen, heeft men zich teu sterkste tegen den persoouljjken dienstplicht gekant en men kan gerost zeggen dat in de andere provincies niet anders gedacht wordt. Een groot aantal dagbladen uit ver schillende gewesten zgn bet sterkste tegen eeoige verzwaring gekant, zoodat we vei lig mag zeggen dat het grootste gedeelte van het volk zich er tegen verzet; 't Is waar, de meeste liberale en socia listische bladen zgn vóór den persooDlgken dienstplicht, maar bij dezen zal wel de groote beweegreden zgu, dat zg daardoor hopen het ministerie te verzwakken of de eenheid der Katholieke parijj te verbre ken. Laten zg zich evenwel niet te spoedig verheugen de Regeering zal zich Diet in het net laten vangeD. kigheid, waarmee Van Praag zijn slachtoffer vervolgde, en den moord op den ouden Van Balen. Largzamerhand werd het voor hem een uitgemaakte zaak, dat de jood, indien hij dezen al niet bedreven had, er toch in ieder geval in betrokken was. Doch dit alles waren louter veronderstellingen, en de rechtsgeleerde begreep, dat hij daarmee geen stap vorderde. Maar de ontdekking van Trees deed plotseling een heel nieuw licht voor hem opgaan. Was de jood inderdaad een zoon van Hartog, die door toedoen van den ouden heer Van Balen in de gevangenis was gekomen, dan werd veel wat hem tot dusver duister was, opgehelderd, de advocaat kende de taaiheid en de wraakzucht van het jooasche ras, en ah de vader door den dood was verhinderd zich te wreken, dan was het niet onmogelijk, dat de zoon die taak had overgenomen. Veel bleef hem evenwel nog duister en raad selachtig. Kon Trees zich, ondanks haar perti nente verzekering, niet vergist of zich door een toevallige gelijkenis hebben laten misleiden? In dien er nu nog mogelijkheid bestond, het mi niatuurportret aan andereu te laten zien, die Hartog gekend hadden, aan den directeur der gevaDgenis of aan den officier van justitie bij voorbeeld? Er zou misschien wel een voorwend sel te vinden zijn, om Roosje te bewegen, het medaillon voor enkele dagen af te staan, en Lucie zou haar daartoe bewegen zonder argwaan te wekken. Doch het rechtschapen gemoed van Mr. Leeman kwam er tegen in opstand het niets vermoedende kind als werktuig te gebruiken, om haar broer in het verderf te storten, om Tot slot een klein berichtje voor de postzegelverzamelaars. Voor eeuisre dagen is meu begonnen met de uitgifte van den tentoonstellings postzegel. In de laatste jaren ii het eene kleine speculatie geworden om bg internationale tentoonstellingen zulke postzegels nit te geven eu zoo was men er ook nn mede begonnen. Daitschland had er evenwel ge noeg van en gaf te kennen dat het die postzegels niet in het wereld-postverkeer zal opnemen. De Regeering besloot toen alleen zulke postzegels voor het binnenland te vervaar digen en wel van 10 en 5 centiemen. Met de nitgifte van de eerste soort was men begonnen. Maar ziet, deze postzegel, overi gens zeer fraai, werd na een dag reeds weder ingetrokken, omdat er een fout op was. In plaats van posterijen, stond er op posteruen. Deze foutieve postzegel, waarran er maar weinigen in omloop zgn, zal weldra eene groote zeldzaamheid worden en spoedig opgeld doen. Of men nn toch zal doorgaan met de nitgifte dezer zegels weet ik niet, zeker znllen zg veel navraag hebben. Als specimen zend ik u een dezer fou- liave zegels toede verzamelaars zullen er naar watertanden. Te Madrid is bericht ontvangen, dat eene samenzwering is ontdekt op de Solo-eilan den zeven soldaten zgn gefusileerd. De plaatselijke troepen, zoowel de land- als de zeemacht, zgn near Manila gezonden. Een gevecht heeft plaats gehad tegen een duizendtal rebellen, zg zgn op den linkeroever van het eiland Pansirit ^ver slagen en verloren 60 dooden met een groot aantal gewonden. De feesten in Rome ter gelegenheid van het huwelijk van den Italiaanschen Kroon prins worden voortgezet. Aan de groote wapenschonwing op de Piazza Independenza, ter eere v«n den van haar onwetendheid misbruik te maken? Maar zelfs, al had men zekerheid, dat de jood de zoon van Hartog was, dan nog had men daardoor geen enkel deugdelijk bewjjs, noch voor den moord, noch voor het overige. Het bleven altijd veronderstellingen, die ja voor hem groote waarde bezaten, doch voor ieder ander, die buiten de zaak stond, geen gewicht in de schaal legden. Toch liet Mr. Leeman den moed niet zinken. Zjju eerste werk zou nu zijn, uit te vorschen waar de jood op den dag van den moord geweest was. Een gemakkelijke taak was dit niet, vooral daar hij met de meeste omzichtigheid moest te werk gaan; maar dit was het kapitale punt, waar al het overige aan ondergeschikt was. Kon hij hieromtrent tot een gunstig resultaat geraken, dan zou hij al een heelen stap gedaan hebben. Een oogenblik dacht hjj er aan zich tot Roosje te wenden, die, al wist ze natuurlijk niets van het misdrijf, hem wellicht toch gewichtige in lichtingen ,kon verschaffen. Maar neen, daartoe kon hij niet besluiten. Het was voor hem anders een zware tweestrijd, de hulp, die Roosje hem bij zijn onderzoek kon verleenen, ongebruikt te laten. Wellicht zou daardoor in eens het heele ingewikkelde vraagstuk kunnen worden opgelost. Ook vroeg hij zich af, of het eigenlijk niet beter was, Lucie van alles op de hoogte te brengen, want de gedachte was voor hem stui tend, dat zij zoo innige vriendschap had ge sloten met de zuster van den man, die haar grootvader vermoord had, {Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1896 | | pagina 1