No. vm.
Maandag 7 December 1896
21ste Jaargang
QagBlaó voor cföooró- en Suió-JCollanó
De Begrootlngsülscussle.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
7V
De Amerikaan sehe.
Duitschland
Deneraarken.
Italië.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem1 f 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,40
Voor het buitenland 4 4 2,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
Van 16 regels
Elke regel meer
AGITE MA NCN AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
50 Cents.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con t a t.
Hoojdagenten voor hat Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etranght de
G. L. DA IJ BE Co. JO UNF.JONES Succ., Paris Zlbis Faubourg Montmartre
Slechts zelden heeft de Tweede Kamer
bij de behandeling dar Staatsbegrooticg
zoo groote zelfbeperking in het spreken
aan den dag gelegd als ditmaal. Het debat
betreffende de algemeene politiek der Re
geering, gewoouljjk bestempeld met den
naam algemeene beraadslagingen, duurde
slechts een deg en fcepaa'de zich tot
enkele punten.
In de gegeven omstandigheden is het
licht verklaarbaar, dat wiinig ledea der
Kamer, lost gevoelden om lange redevoe
ringen te houden over den tegenwoordigen
staatkundigen toestand. Deze toch veikesrt
ten gevolge van de aanneming der Kieswet
en haar invoering in bet volgend jaar in
een stadium vsd overgang, zoodat het
vrijwel een nutteloos werk zou wezen om
breedvoerig over de politiek der Regeering
te gaan spreken. Dat begreep men zeer
terecht en het hoofdpunt van het debat
bepaalde zich dan ook tot de bekende uit
drukking van den Minister vau Binner-
landsche Zaken in de E rste Kamer op deu
dag der aanneming vau de Kieswet.
Geljjk bekend is, had mr. Van Hou
ten toen de liberalen opgeroepen ia den
strjjd tegen het «clericalisme en protectio
nisme». Hij vertrouwde, dat in Juni van
het volgend jaar alle liberale elementen,
onverscbi'lig boe hun hooding in den
kiesstrijd is geweest, hand in hand zmden
staan, om richtingen, welke zij strjjd'g re
kenen met het algemeen belang, vau invloed
te kerocven, geljjk zij tot cinsver van in
vloed beroofd geweest zjjn. Eu onder dezen
zou de Minister den heer H. Muller,
die van geen groote uitbreiding van het
kiesrecht wilde weten omdat hg daarvan
de zegepraal vau het cl jricalisme en pro
tectionisme vreesde, niet gaarne ziea ont
breken. Daarom zeide mr. V anHouten:
«Hjj (de heer M o 11 e r) vreest clericalisms
pd protectionisme, maar waarachtig, wjj
niet minder. Wanneer wjj clericalisme en
protection sme willen keeren, behooren
zulke verschillen als bjj de Kieswet zgn
geblekeD, op den achtergrond te bljjzfn.»
Terecht heeft men deze woorden den
minister Va n H outeu kwalijk genomen.
Wjj hebben er ii.dertijd ork het onze van
gezegd, maar bannen riet nalaten er na
bet in de Tweede Kamer gevoerd debat
op terag te komen. Wg doen dit niet, om
dat deze strijilens van deD Minister van
Bmnenlandsche Zaken oog van veel batee-
kenis zal zgn voor zgn ministerieels han
delingen. De dagen van bet tegenwoordig
Kabinet zgn waarschgnlgk al get'ld, daar
de Regeering geljjk de h6er B e e 1 a e r t s
van Blokland meende na het af
treden van deze Kamer wel geen roeping
zal gevoelen aan te bljjveD.
Maar het jl. Dinsdag gevoerd debat had
nog eene andere beteekenis door hetgeen
de heer Harte over de bewuste woorden
in het midden bracht. Hjj gaf als zgn
oordeel te kennen, dat de Minister deD 5a
September heeft gesproken als een ver-
kiezings-agi'ator. En nu achtte hjj het
ambt van Minister natuurljjk volstrekt niet
veieenigbaar met de functie van em door
FEUILLETON,
20. {Vervolg.)
Wij moeten op God hopen, zeide ook
de geestelijke, die aan Marga het H. Oli sel
had toegediend. Dikwijls verricht God een won
der, wanneer de mensclielijke wetenschap on
machtig is.
De wetenschap scheen ook inderdaad onmach
tig. Er was nog maar altijd geene verandering
in Marga's totstand gekomen; zij wo'stelde
tegen eene hevige koorts, ofwel zij lag roerloos
met verstjjfde ledematen, de groote uogen ge
pend, zonder iets te zien oftehcoren. De heer
Velsen, de dokter,schudde peinzend het hoofd
en toch kon hij er niet toe besluiten, aan te
nem»n, dat de dood zooveel jeugd en kracht
kon wegrukken. Alle hoop verzwakte van lie
verlede, de eindcrisis na.derde.
-Mijn ude vriend, wij moeten moed heb
ban en het ergste vreezen, zGde de dokter tot
den professor, die hem bezwoer Marga te red
den. Als er vandaag geen gunstige verandering
plaats vindt...
Zwijg toch, zwijg toch, antwoordde Za-
charias, de handen rouwende. De gedachte is
mij onuitstaanbaar, haar te moeten verliezen.
Liever dan een dergelijk ongeluk te moeten
beleven, zou ik ja, zou ik een brand al
mjjne boeken zien verteren.
partjj baat opgezweept persooo.Hjjweoschte
/daarom van de RcgosiioR een antwoord te
vernemen op
de
vraog,
of
het naar fcaar
oordeel met het karakter van een Neder-
IaodscbMinister strookt om als vetkiezings-
agitator op ta treden.
Zeer leuk werd hierop later van Regee-
lingstafel geantwoord, dat de minister
Van Houten volstrekt niet de bedoe
ling heeft gehad om invloed nit te oefenen
op de aanstaaude verkiezingen voor de
Kamer eu dat hjj das niet als een ver-
kiezinga-agitator kon worden beschouwd.
Dat met deze repliek weinig gcnoegin
werd genomen spreekt van zelf. Ook naar
onze meening is de Regeering in gebreke
gebleven de woorden van den heer Van
Houten, als Minister uitgesproken, vol
doende te verdedigen. Hat gaat toch niet
aau om ah Bewindsman zulk een partij
standpunt in te nemen als door mi. V a n
H o n t e n is geschied. Hjj had in de
Errste Kamer niets anders te doen dan
zgn Kieswet aan te bevelen. Ilg inecht de
mérites er van in het helderste daglicht
stellen; bjj mocht zgn wetgevend product
tot in de hoogste hemelan der volmaakt
heid veiheftar, maar hg mocht niet te
kennen geven, dit hij de stemmea van
liberalen voor zjjn wet wenschte om
daardoor kracht ger te wezen in den strjjd
tegen cleiicalisme en protectie.
De Kieswit is toch Diet gemaakt om
een bolwerk ts wezen tegen den invloed
van die richtingen, welke de heer Van
Houten door het brz'gen van de ge
wraakte woorden heeft bedoeld Waar bij
zelf vroeger verklaard he: tt zich niet te
zullen laten terugkonden van de door hem
noo'zakeljjk geachte kiesrechtu'tb'eicii'g,
ook al kwam die ten bate van aan de Staats-
gemeenschap vijandige elementen, daar
ging het toch niet aan om hij de aanbeve
ling van zija ontwerp te zinspelen op den
s'rjji tegen andere staatkundige richtingen
dan de zjjne. Hjj zou dan toch toonen
nog minder afkesrig te zjjn van aan de
SUatsgeroeeuschap vjjandige e'ementeu, in
casu de scc:a»l-democrater, daa van bjj-
voorbeeld de Katholieke partjj.
De Regeering is dan ook zoo verrtan lig
geweest de woorlen van den Miuistir van
Binnenland8che Zaken niet tot de hare te
maken. Zjj werden van den kant van het
Kabinet meer beschouwd als esne u t ngvan
den jjver, waarmede mr. Van Houten
zgn ontwerp aanbeval.
Daarentegen betoogde de Minister van
Binceulamische Zaken zelf, dat hg liberaal,
caot'-clericaa'» is, en dat bij meende te
moeten aandringen op de concentratie van
alle iberale krachten. Voorts wilde bjj
fiet toegeven, dit het aan een Minist r
i iet vergund zou wezen om zich ooit over
de algemeene politiek uit te laten. Hij
wei schte s'echts een raad te geven aan
zjjoe geestverwanten en metnie daartoe
het recht te hebben.
Resumeerende, bljjkt uit het debat over
deze quaestie, dat de Minister op een oo-
gelegea tjjdstip heeft laten ontvallen, wat
de eigenlgke staatkunde van de libtralen
beoogt. De andere richtingen moeten van
in Hoed blgven beroofd, ev<-nals zjj dit
De dokttr haalde de schouders op en zweeg.
Hij kon anderen de hoop niet schenken, die
hij zelt had verloren.
Nauwelijks was de dokter vertrokken, of er
werd aan de huisdeur gebeld; men belde ove
rigens den geheelen dag. Het is toch zoo
gemakkelijk, het gevoel van medelijden voor te
wenden ten eiude dat der nieuwsgierigheid te
bevredigen. Sinds Marga ziek was informeer
den clan ook alle dames der sta bewogen
door menschlievendlie d en medelijden, als om
strijd aan de woning des professors, zij waren
onuitsprekelijk in haar lof over de schoonheid,
de bevalligheid en het verstand van bet jonge
meisje; er waren zelfs goede zielen, die met
gestrengheid oordeelden over den heer de
Trevors.
Openlijk had hij haar toch het hof gemaakt,
en toen zich eensklaps
vroeger zijn geweest. Alleen het liberalisme
mag iefs, ja most alles te zeggen hebben
op politiek gebied. Het moet de taak, de
plicht, de roeping zjjn van alle liberalen
om de andere richtingen uit te tlciten van
eiken invloed en niet te gedoogen, dat zjj
ia eenig opzicht kunnen influeDceeren op
den gang ven zaken.
In hoever dit zal strekken tot bevorde
ring van bet algemeen belarg en tot eene
onpartijdige behartiging der algemeene
zaken, behoeven wjj bijkans niet te betoo-
gen. Maar zeker kan bet niet genoeg
worden herhaald, dat de bestaande onte
vredenheid over het landsbestuur en de
wetgeving niet zal verminderen, wanneer
het liberalsme ook na de verkiezingen
van het volgend jaar alleenheerscher bljjft.
De draDg naar kiesrscbtuitbreidirg
sproot bjj velen voort nit misnoegen over
de eenzjjdigs politiek der liberalen. Men
wilde verlost worden van e«n be stnur, dat
zgn hoogste wj)3heid toonde in toeneming
der lasten zoDder wegneming van werke-
Ijjke grieven. In de laatste tientallen vau
jartn zgn die la; ten op ergerijjke wjjze
verzwaard, terwjjl da redenen tot ontevr<-
danheid steeds vermeerderden. Eti in de
hoop, dat ean ander kiezerskorps daaraan
een einde zou maken, stemden velen toe
in eene oitbreiding van h-t kiesrecht, die
ia andere opzichten bedenkt ljjk moest
heeteD.
Werd nu de wensch van M'.
Houten vervuld, dan zouden de verbie-
zingan in Juni 1897 weder de liberale
meerderbe:d in de Kamer brengen, eu
misschien zou hjj daarin wel aaLlei !ing
kunnen vinden om zjju tegenwoordige
waardigheid te blgven vervullen.
Maar welk resultaat zou dan de invoe
ring der Kieswet hebben? Geen ander dan
dat de liberalen, sterk door hun succè
met vernieuwde krachtsinspannm^ den
slriji tegen de gehate cleriealen eu pro
tectionists zouden aanbinden. De kieswet
zou dan geeu nieuwe periode in ooze
staatkundige geschiedenis openeD, maar
slechts een middel zgn geweest voor de
liberalen om het verloren terrein iu ar-
dere richting te herwinnen. De oude mis-
bru ken en het oude wanbeheer zouden
worden voor'g zet met slec hts enkele cor-
ce?s es aan de nieuwe kieze r, d e tot de
overwinning der liberalen hua medewer
king hebban verleend.
Dit moet voorkomeu word n, en h-t
kan, waeneer slechts met en'rgie voor de
waai h id en het recht ook in de politiek
wordt gestreden, en waniaeer eendraclt in
onze gel'deren blgft heerschen. De hoofd
voorwaarde voor deze eendracht en sa
menwerking is reeds vervuld. Da Katho
lieken hebben in het dezer dagen mede
gedeeld staatkundig program een leiddraad
voor huu o( treden en een waarborg voor
de behartiging hunner belangen. Men be
hoeft nist meer iu bet duister te taiten
over de vraag in wtlke richting a \u onze
zjjde dient te worden gestuurd. Tegenover
de wjjsheid der liberalen hebben wij een
programma van beginselen, dat aau du -
deljjkheid niets te wenschen overlaat, en
dat, indiea het tot vervulling mag komen,
ons vaderland aanzienljjk verder zal bren
gen op den weg der bevrediging van de
ware volksbelangen.
Hiermede gewapend hopen wg den kies-
rechtstrgd tegen het liberalisme en de
rerolutionnaire elementen aan te vaDgen,in
de verwachting, dat de leus van mr. Van
H o n t en: tegen de cleriealen en de protec-
tioi-isteio, haar uitwerking zal missen, om
dat ons volk uiet langer de sprelbal wenscht
te zgn van liberahst'sche partjjgangers,
dia de belangen van ons land vereenzel
vigen met dis van knn verderfelgke rich
ting.
Het politiek sensatie-proces dat te Ber
lijn wordt gevoerd, trekt aller aandacht.
Eenige jonrnalisten en de hoogste staats
ambtenaren, tot zelfs de Rijkskanselier, zgn
er mede gemceid.
Terechtstaan: le De 20-jaiige journa
list H e i n r i c h L e c k e r t, tot aan 1893
leerling van het Fransche gymnasium,
daarna een halfjaar koopman, vervolgens
journalist; in voorloopige hechtenis.
2o. de40 jarige journalist K a r e 1 vo n
L t z o w, vroeger t.CS - ier; in voorloopige
hechtenis.
3o. de redacteur dr. A 1 f r e d P 1 ei t z,
Zwitsersch onderdsau.
de redacteur Georg Berger,
de verslaggever Oskar F 1 1-
teruggetrokken.
Om den loop van ons verhaal goed te be
grijpen, stappen wij eenige ooge. blikken van
het ziekbed van Marga af, om eene ontmeeting
van vroeger te beschrijven van Mevr. de Tre
vors met de Amerikaansche op eene groote
soiree ten huize van mevr. von Bergen.
Wat Marga zelf betreft, zij hael er lang en
rij elijk over nagedacht, of zij het bezoek van
mevr. von Bergen zou aannemen, want deze
en hare dochter Clara schenen haar vijandig
gezind, en welke behoefte had zij, om mevr.
de Trevors te ontmoeten!
Na vele aarzelingen zegevierde ele nieuws
gierigheid en in plaats van op het laatste
oogenblik zich te verontschuldigen wegens eene
ondraglijke hoofdpijn, had zij haren oom ver
zocht zich gereed ie maken, haar naar mevr.
von Pergen te begeleiden.
Sintls langen tijd was de goede professor zoo
gewoon geworden aan de grillen van zijne
nicht, dat bij zelfs niet protesteerde tegen dit
besluit, dat zoo geheel tegenstrijdig was met
hetgeenMarga aangaande de soiree van te voren
had gezegd.
Wilde Marga verblinden, of wel de '/oude
aristocrate,» zooals zjj bij zich zelve mevr. de
Trevors noemde, tarten?
Zooveel is zeker, dat zij hare keuze liet val
len op het praeh igste van hare toiletten, een
rood fluweelen kleed.
Diamanten spelden staken hier en daar in
heur haar en schitterden tusschen de kostbare
kanten.
Toen het jonge meisje een laatsten blik bad
geworpen in den greoten spiegel, greep zij
haren met diamanten buzetten waaier en dien
zegevierend bewegende, riep zij:
Koiraan, het ga zoo 't wil.
Mevr. de Trevors, een der eerst aanwezigen
van de genoodigde gasten, verbeidde met koorts
achtig oageduld de komst van het jonge meisje
dat haar onder zulke ongunstige kleuren was
afgeschilderd.
Toen eindeljjk het gevreesde oogenblik daar
wa«, waarop, na de begroeting van de meeste
res des huizes, het jonge meisje aan haar werd
voorgesteld; toen deze Marga zich met zooveel
tact hoorde uiidrukken en met een eenvoud
en hartelijkheid hoorde spreken over de vriend
schap, die haar oom en den heer de Tremors
thans
4o.
5o.
mer,
Go, de koopman Bruno Leckert.
Het proces beeft oorsprong in het ont
staan eener dabbele lezing ?an de rede,
uitgesproken door deu Keizer van Rus
land op den fewtmaaltgd te Breslau.
Het geldt beleediging en belastering van
den opperhofmaarschalk graaf Zu E u-
1 e n b u r g en van den Minister van
Biitenl. zaken Von Mars chall en
anderen.
De Keizer van Rusland antwoordde op
de rede van den Dnitschen Keizer bd ge
bruikte hierbjj de woorden «Je puis vous
assurer, Sire, qne jeTsnis anindes trème
sentiments traditionele que Votre Majestê
Het bureau van Wolff gaf de slotwoor
den oi'juist wear als: que mon Père
Dit wat eene vergissing vau den verslag
gever G r a h 1, welke door het bureau met
groots beslistheid herroepen werd.
Op den 28 September bevatte na het
weekblad Die Welt am Montag, welks
redactenr dr. P 1 t z is, een artikel, waarin
graaf Eolenbarg werd beschuldigd
van vervalechiog van de rede van den
Czaar.
Toen dit artikel afkeurend werd beoor
deeld, Tolgd8 den volgenden Maandag een
Dieinv artikel, waarin de verva'.sching werd
toegeechreven aan Eogelscbe invloeden.
De openbare aanklager z et indeb'ide
artikelen aanduidingen, a!s zou graaf Zn
Eulenburg nit politieke redenen, en
Engeleche invloeden vdgeude, zich hebben
schuldig gemaakt aan vervalsching van de
rcd9 van den Czaar, om te voorkomen
I
verbond, toen viel der moeder een pak van
het hart.
Ongetwijfeld waren er in het met rijkdom
overladen toilet, dat Marga droeg, vele klei-
1 nigheden, die mevr. de Trevors mishaagden,
doch men moest wat door de vingers zien bij
een vertroeteld kind, dat daarenboven geen
1 moeder had om haar te raden.
Naar het uiterlijk te oordeelen moest zij rijk,
schatrijk zijn, en di ze omstandigheid, kon niet
anders dan ten hare gunste pleiten,
i Indien het jonge meisje eene oprechte ge-
n-genheid koesterde voor Robert, dan zou het
weinig moeite kosten, de gebreken in hare
verwaarloosde opvoeding te herstellen en haar
te gewennen aan de gewoonten, die het leven
der vrouwen in Europa beheerschen.
Mevr. de Trevors was dus niet ongenegen
om een gunstig oor te leenen aan de wenschen
van haren zoon, en zeer waarschijnlijk zou men
het spoedig een» zijn geworden, als er niet een
kwaadaardig huisduiveltje tusschen de diaman
ten geslopen ware, waarmede het haar van
Marga bezaaid was.
Het fluisterde haar duizende wonderlijke
raadgevingen in het oor, die alle kans hadden
opgevolgd te worden. Het strijdlustige karakter
va» het jonge meisje herschiep weldra voor
wendsels in geldige redenen, die hare handel
wijze wettigden. Weldra had zij in mevr. de
Trevors hoogmoedige "bedoelingen ontdekt, en
zij trachtte er zichzelven van te overtuigen, dat
zij door die dame met eene zekere toegevend
heid werd behandeld, en voor sommige naturen
nu 's de toegevendheid moeilijker te verdragen
datgene, wat lag in het voornemen van
zijn keizerlijken meester, nl. eene toenade
ring tusschen Duitschland en Roeland.
Verder bevatten de artikelen de beschnl-
diging van vervalsching, verraad en grof
misbruik van vertrouwen.»
In dit proces verschenen reed» als er
bg betrokken de rgkskanselier VonHo-
h e n 1 o h e,de ministerV onMarechall,
geheimraad H o 1st ei n, legatieraad Ham
man, staatssecretaris VouMarschall
en anr'eren. Tien volle uren aan één stuk
zonder zich ook maar tgd voor eenige ver
kwikking te gnnnen,werden aan dit eenigs-
zins dramatisch proces besteed.
Naar aauleiding eener interpellatie over
het handhaven der neutraliteit in het
Folkething, heeft de Minister-president
verklaard, dat de Regeering te allen tjjde
de neutraliteit van het land zal bewaren.
Ds tegenwoordige Regeering, vervolgde
de Minister-president, streeft er naar, al-
h s te vermgden, waardoor aan Denemar
ken in geval van oorlog verplichtingen
zouden zgn opgelegd.Da mededeeling van
de Pall Mall Gazette betreffende eene
geheime overeenkomst mot Rusland noemde
de Minister-president volmaakt ongegrond.
De interpellant, Christotfer Ha ge,
constateerde dat dergelgke kwaadwillige
beweringen ten hoogste ongepast zgn, en
dat de Regeering en het Folkething ge
heel samengaan in het ernstige «Ireven
om het land ver buiten Enropeesche con
flicten te laten blgven. Hg stelde eene motie
van orde voor, het verzoek behelzend aan
de Regeering om in het Buitenland de
overtuiging te vestigen dat bij botsingen
tosschen andere Staten Denemarken uit
sluitend de handhaving van zjjne nentra-
li'eit wenscht. Deze motie werd met al-
g«me:ne stemmen aangenomen,
Ia de Italiaansche Kamer ie de Regee-
ring gi iatorpelleerd over het vermoorden
van den heer S o m a 1 i s te Magadoxo,
c'en consul-generaal van Itglië, C e c c h i>
de kapiteins der Italiaansche oorlogssche
pen Voltumo en Staffetta en zes andtre
officieren, aan de Somali-kast in Afrika.
De Rsgeering kon geen afdoende in
lichtingen geven; de beer Ce c chi moest
In-t station te Banadir overgeven aan een
particuliere maatscbappg. De Regeeriog
verklaarde, steeds de bezetting van de So-
malikost betrenrd te hebbeD, en zal zich
tegen uitbreiding der Italiaansche macht
in die streek bljjven verzetten.
De Italianen zijn maar niet gelukkig.
Pas is de vrede gesloten met M ene lik,
die een einde maakte aan een ongelukkig
gevoerden strjjd, of deze nienwe ramp
heeft zich voorgedaao. Wie weet welke
rampen nog voor dat land vol van onge
rechtigheden zgn bestemd.
Een aantal Italiaansche militairen,
gevangenen van den Negus in Abbessynië,
hebben aan den Minister van Oorlog ver
lof gevraagd ginds t9 mogen blgven zonder
I dan volkomen onverschilligheid of zelfs open
bare lompheid.
In het eene zoowel als ia k t andere geval
kan men zich verdedigen, maar zulks is niet
mogelijk met de toegeeflijkheid, die handelt
onder het masker der gedwongen beleefdheid.
Het sèheen Marga onverdraaglijk, te ont
dekken dat men als op een pedestal ging
staan, ten einde van uit de hoogte tot haar te
kunnen spreken, en zich te moeten buigen om
haar op te merken.
Ook gevoelde zij een onbedwingbaar ver
langen, om aan dit pedestal te schudden en
er van af te doen storten, die er zich op ge
vestigd had.
Toen deze dwaze gedachte door het hoofd
ging van het jonge meisje, stond mevr. de
Trevors, een weinig van de andere aanwezigen
afgezonderd, in de opening van eene breede
deur, die toegang verleende tot de veranda,
welke rijkelijk van heesters en bloemen voor
zien was.
De frissche en welriekende lucht van een
verrukkelijken Meiavond streelde haar aange
zicht, en het was met een soort van medelij
den, dat zij hare blikken vestigde op dit met
menschen gevulde salon, waar de atmosfeer
drukkend en bijna verstikkend was.
Mevr. de Trevors ving den blik van Marga
op, glimlachte en zeide:
Gij schijnt niet gewend aan groote ge
zelschappen; het is dus ook niet te verwonde
ren, dat het u dezen avond hinderlijk is.
Wordt vervolgd.)
