N I E
E
Ïï)ag6laó voor cTioorè* en c&uiè*éCollan&.
Onze voornamen.
No. 2553
Donderdag 10 December 1896
21ste Jaargang
BUITENLAND.
De Amerikaansohe.
Duitschland.
België.
Engeland.
ABONNE M EK TB
Pel S maanden voor Haarlem. 1 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland ft p. p. 1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummer»0,03
Dit blad verschijnt
dadelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBIÜD: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA ÏÏON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIE».
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7aA
Groote letter» worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
<35=s$5=^&»—
E e d a c t e u r-Uit g e v er, W. KüPPEES.
De studie der voornamen heeft menig
geleerde een uitgebreid veld voor Diet onbe
langrijke onderzoekingen opgeleverd.
De meeate onzer voornamen hebben eene
beteekenia, en 't kan zeker niet zonder eenig
belang beschouwd worden deze te leeren
kennen.
Menigeen hoort men vaak zeggenWat
een ordinaire naam Hoe kon men dit of
dat kind toch zoo doopen En dan gebeurt
het vaak, dat juist deze naam de schoonste
en diepste beteekeois heeft, welke men
denken kan.
Onze voornamen zjjn aan schier alle lalen
ontleend en dikwijle is 't geen gering werk
om tot den oorsprong op te klimmen.
De namen, welke wjj van de joden over
genomen hebben, bevatten bgna altjjd een
godsdienstig idee.
Twee voorbeelden ter staving
Jan, Joannes beteekentGod gaf
Asm:
Elisabeth: God is mijn eed.
Het idee, dat in de Griebsche namen
vooral doorschemert, is dat der schoonheid.
Deze namen beloven aan jonge meisjes lieve
trekken, bevalligheid, luister, frischheid. Zjj
worden vergeleken met de sterren, de rpzen,
den laurier, de myrtheplaöt. Zelfs de namen
der mannen doen vaak aan bloemen deuken.
Stephanas, Etienne, beteekent
een kroon.
In eene menigte eigennamen treft men de
geliefkoosde bezigheden der volkeren auD,
zooals de scheepvaart, bet p&ardrjjden. Meer
dan 150 hebben bttrekfciDg op het dior, dat
li u f f o n de edelste overwinning des men-
tcben noemt.
Philip, de vtiend des paard».
Hippocrate r,de meester van 't paard.
De volgende namen zjjn aan de Griekscbe
taal ontleend:
Margaretha, de paarl.
Catharina, de kuische.
A g n e s, de zuivere,
Agatha, de goede,
Sophie, de wgsheid.
Bjj de Romeinen was de familienaam
alleen vau beteekenis. Dikwjjls werd er een
min of meer satyrischebgnaam toegevoegd,
tenvjjl de voornaam gewoonlgk niets perso
neels bood. De vrouwen droegen in 't geheel
geen voornaam.
Wjj hebben geen enkelen Romeinschen
FEUILLETON.
'28. (Ftrstlg.)
Wat bedoelt gij toch? vroeg de professor
verbluft.
Maar eensklaps zwesg hjj; 't was wel beschouwd
nog maar beter, die fabel ingang te laten vin
den dan gevaar te loopen, dat men te weinig
welwillende nieuwsgierigheid op het spoor der
waarheid bracht. Tot dusver had niemand die
geraden en hij meende zich verzekerd te heb
ben van het stilzwijgen der oude Sophie, die
door hem bedreigd was met eene vervolging,
indien zij het ooit in haar hoofd kreeg de
werkelijke oorzaak van Marga's toestand te laten
vermoeden.
Ik begrijp niet goed, waar gij op zin
speelt, zeide hij met «ene lichte verlegenheid.
Mevrouw von Bergen haalde, al glimlachend
de schouders op, en nog dienzelfdan dag wist
ile gebeele stad met bijna volkomen zekerheid,
dat de neiging, door den heer de Trevors aan
Marga ingeboezemd, de oorzaak van haar dood
zou zijn, en dat alle andere lezingen op dwa
lingen berustten. De professor had zijne nicht
ten dienst bewezen, waartoe de slimste diplo
maat misschien niet in staat zou geweest zijn.
Na mevrouw von Bergen zag men mevrouw
Elfeld komen, de vriendin van mevrouw de
Trevors. De woorden van sympathie, die zij tot
den professor richtte, troffen hem, daar hij er
voornaam aangenomen. De enkele namen,
die wg hun ontleend hebben, zga familie
namen, zooals Jules, Emile, Antoon
of bguameu, gelgk August.
Zser talrjjkziju de Germaansche namen
en zeer symboliek ook. De meeste hebben
betrekking op de oorlogzuchtige neigingen
onzer voorouders.
L o n i i, C 1 o v i s, beroemd veldheer.
G r a r d, sterk met de lans.
Edgar, die zgue bezittingen met de
lans verdedigt.
Willem, die beschermt.
Bertrand, de mau met het schild.
Bruno, de luister van 't staal.
Leopold, stoutmoedig onder het volk.
Roland, bereemd ia het land.
Robert, schitterend vau roem.
De Germaausche dames droegen eveneens
dergel£ke oorlogzuchtige namen.
M a t h i 1 d e, machtig in den oorlog.
Gertrude, het jonge meisjs met de
lam.
Toch zgn er ook we) Germaausche namen,
die eene meer vreedzame beteekenis hebben.
Frederik, vorst vau den vrede.
Ferdinand, moedig in den vrede.
Hendrik, hg die thuis regeert.
E d m o n d en E d u a r d, die zgn goed
verdedigt.
Albert, schitterend van adeldom.
A dele, joDg edel meisje.
Raymond, hg die beschermt met zgn
raad.
Hubert, het verstand.
Zeer ta'rgke namen besluiten iu zich een
godsdienstig begrip. Men smeekte zoo de
goddeljjke bescherming af, of wel verge
leek de mensch zich in eene hoogmoedige
naïeviteit met de godheid.
Ansel mus, de berchermeling der
goden.
Oswald, bjj over wien een God waakt.
Oscar, de lans der goden.
Irma, Emma, aan de godin I r m i n o
toegewijd.
Bertha, de schitterende (bjjnaam eener
godin.)
Alfred, de raadsheer der goden.
Ook aan de dieren, waarran sommige
aan goden waren toegewijd, zgn talrjjfce
namen ODtleend.
Adolph, de edele wolf.
Bernard, de beer.
Arnold, de valk.
Laat ons hier deze reeds al te talig
de oprechtheid vau gevoelde. Zij kwam dikwijls
en altijd werd haar hetzelfde antwoord ge
geven.
Geen verandering, weinig hoop!
Zoo was het ook heden en toen zij den pro
fessor verliet, zeide zij, hem de hand drukkende:
//die henengaan, zijn nog het ongelukkigte niet.//
Dat weet ik. Het ongelukkigst zijn zij,
die achterblijven om hen te bewenen, zeide hij
neerslachtig. En toch wil de gedachte er niet
bij rnjj in, dat een onnutte grijsaard gedwongen
zal zijn, die smart nog gedurende eenige jaren
mede te sleepen, terwijl dat kind, zoo le»ens-
lustig, hare dagen al bij de lente haars levens
zal eindigen onder mijn dak. Neen, dat kan
niet zjjn.
Dat kan niet wezen, en onder het herhalen
van deze woorden ging de professor weer naar
de kamer der zieke. Men had de gotdqnen
neergelaten om het daglicht wat te temperen.
Een zonnestraaltje echter was koppig genoeg
geweest, om de kamer binnen te sluipen en had
zich gevestigd op een tafeltje, dat dicht bij het
bed van Marga stond, een bouquet verlichtende
van de laatste rozen van het seizoen. De hove
nier was nooit in de taak te kort geschoten,
die hij zichzelven had opgelegd en braeht lederen
dag bloemen voor de juffrouw.
En wanneer Anna 't beproefde, hem het nut-
telooze van deze attentie te toonen, dan schudde
hij het hoofd. Zelfs al ziet zij ze niet, toch zal
ik voortgaan met ze haar te brengen. Den een
of anderen dag zal ze wel weer bij kennis komen
en dan zullen die bloemen haar genoegen doen.
De profeisor was zachtjes op de zieke toege-
aanhaliugen staken, overtaigd dat men wel
met ons zal instemmen, dat deze studie niet
van belaag ontbloot is. Eu 't is maar ge
lukkig, dat geleerden zich hiermede bezig
gehouden en deze wetenschap gedivulgeerd
hebben, want welk een werk zou 't niet zga
voorvaders, peter», meters, iudienzg daags
voor eeue geboorte, de openbare bibliothe
ken hadden na te snuffelen, ooi een gesohik-
ten naam voor hun zoon, dochter of pete
kind uit te zoeken.
Vooral Abel, Andreses, Stark,
Potten Fiok hebben zich daarmede
beziggehouden, eu aau hou ook danken wg
deze inlichtingen.
Zeer terecht zal mea opmerken, bigffc
voor de meeste ouders de beteekenis der
voornamen geheel onbekend. Mso kiest den
naam van vader of moeder, van oom of
tante, een naam die goed klinkt, niets
anders dan mode eu smaak.
Toch blijft het steeds zga nut behouden
te weten, wat de voornamen hebben te be-
teekenen. Zij vormen in zekeren zin een
biljet betaalbaar aan toonder en ieder moet
er belang in stellen da waarde er van te
kennen.
Keizer Wilhelm heeft eenige dagen
te Hamburg doorgebracht, om zich per
soonlijk op de hoogte te stellen vau den
toestand. Daarna heeft Z. M. zich naar
Bückeburg begeven, waar hg door prins
Georg en prins Adolf van Schaum-
burg-Lippe verwelkomd werd.
Zooals te verwachten was,heeft het Ber-
ljjnscbe Hof uitspraak gedaan in het pro
ces L e c ke r t-L t z o w, daarbjj nadruk
gelegd op de onschuld der bekladde personen,
zoowel van den opperhofmaarschalk Vod
Eulenburg als den staats-secretaris
Von Marschall en het Departement
van Buiteclandsche Zaken.
Veroordeeld zgn L e c k e r t wegen» laster
tot achttien maanden gevangenisstraf; het
Hof heeft aangenomen dat bij geen zegsman
heeft gehad. L G t z o w is wegens beleedi-
gicg eveneens tot achttien maanden ge
vangenisstraf veroordeeld; P 1 t z wegeDs
beïeediging tot 500 Mark boete; Berger
treden 'en beschouwde haar met tranen op de
wanren. Eensklaps opende Marga de oogen en
haar eerste blik viel op de liefdezuster die aan
het voeteneinde zat.
Wie zijt gij? vroeg het meisje met zulk
eene zwakke stem, dat zij ternauwernood ver
staanbaar was.
Zuster Placida, van het gesticht der Fran
ciscanessen, zeide de ziekenverpleegster, terwijl
zij zieh liefderijk over het jonge meisje heen-
boog.
Zuster gesticht, zeide zij, ongeduldig
haar hoofd op de kussens heen en weer draai
ende. Waar ben ik dan? Waar is mijn vader?
Gij zijt zeer ziek geweest, mijn kind. Doch
voor zjg er nog een woord kon bijvoegen vie
len de oogleden van bet jonge meisje weer toe.
Marga was ingeslapen.
Zuster, zuster, fluisterde de professor van
vreugde buiten zichzelven, zij heeft het bewust
zijn weer gekregen? Maar dan is ze ook gered.
Ja, gered door Gods genade. Doch nu
geen woord, geen enkele beweging of ik sta voor
niets in.
Gered, bevestigde op zijne beurt de ge
neesheer. toen hij bij zijn avondbezoek de kalme
regelmatige ademhaling van het meisje hoorde,
en hij hare trekken onderzocht.
Ja, Marga was gered. Na een langen en rus-
tigen slaap ontwaakte zij en glimlachte den over
haar heen gebogen professor toe
Oom Wallrad, zeide zij, terwijl zij beproefde
hare hand op te lichten, ten einde die van den
grijsaard te vatten, doch dit gelukte haar niet.
Beweeg u niet, kindlief. Gij zijt ziek ge-
wegens beleedigiug van het Ministerie van
Buiteulandsche Zaken, tot eene maaud ge
vangenisstraf; F 1 1 m e r wegens beleedi
giug van VonMarschalltot 100 Mark
boete. L e c k e r t Sr. is vrggesproken.
Zeer opvallend was het hoe de Gezant
Von Eulenburg zich VonTausch
van het Igf hield. Toch erkende hg, mee
gewerkt te hebben, om Von Tausch
als flink ea gverig ambtenaar na het be
zoek van den Oostenrgkschen Keizer aan
Stettin een lintjs te doen verwerven.
Maar het meest verbazingwekkende oogen-
blik kwam, toeu bet in den loop van het
getuigenverhoor bleek,dat zekere G i n g o ld
Stark, die sedert eenigen tgd bg het
Berl. Tageblatt, werkzaam is, in de soldg
der gsbeime politieke politie stond. De
hoofdredacteur Levysohn vernam dat
tot zgn alles behalve aaagenapae verrassing
io de gerechtszaal. Zooals Tageblatt bericht,
heeft Stark onmiddellijk zga ontslag ge
kregen. Deze had geen geld van de politie
behoeven aan te nemen, want bg verdiende
ODgeveer 5000 Mark aan bet blad.
De Kriminal-Commissar VonTausch
blgft, naar men zegt, volhouden dat hg
onschuldig is. Hg moet vol vertrouwen ia
de toekomst zga: hg heeft ook achttien
jaar dienst bg de geheime politie, en menige
kiesche opdracht moet hem gedaan zgn.
De Gemeenteraad te Brussel heeftal de
wethouders die tegelijk met den burge
meester Bals ontslag hadden genomeD,
herkozen. Of burgemeester B n 1 s zgn aan
gevraagd ontslag zal intrekken wordt sterk
in twgfel getrokken tenzij door de meerder
heid van den Raad op de eeue of andere
wijze worde teruggekomen op het besluit,
dat tot de crisis aanleiding gaf.
De katholieke senator voor Diksmuiden
en Veurne, baton de Coninck van
Mer ckem, is op zgn kasteel Merekem
overleden. Hij was vroeger lid van de Ka
mer geweest, maar zat sinds 1870 in den
Senaat. Hg kenmerkte zich door zgn on
afhankelijkheid. De parlementaire beweging
tegen de speelwoede is door hem op touw
gezet.
De North-Western Railway te Luuffep is
bezig met het houden van een schrikbe-
weest, en wij zullen nog veel voorzorgen moeten
nemen voor uw herstel.
Nu keert het geheugen allengs bjj mjj
terug. Ik moet lang ziek geweest zijn. Maar wat
is er dan eigenlijk voor mijne ziekte gebeurd?
Ik, ik weet het niet. Help mij eens, lieve oom.
Er i3 als 't ware een groot zwart gat in mijn
hoofd en ik doe vergeefsche pogingen, om op
den bodem te zien.
Later, wanneer gij wat sterker zult zijn.
Toor bet oogenblik moet gij aan niets anders
den Ken, dan nan uwe gezondheid terug te krij
gen, en daartoe moet gij stipt aan zuster Placida
gehoorzamen.
Marga schudde ongeduldig het hoofd, doch door
de zwakte naar geest en lichaam, gaf zij gehoor
aan de beden van haar oom, die haar smeekte
zich te laten verzorgen, als ware zij een kind.
Een der volgende dagen kon zij echter nipt lan
ger weerstand bieden aan het verlangen, om
een paar woorden tot de ziekenverpleegster te
richten.
Heeft mijn oom aan mijn vader geschre
ven, dat ik ziek was? Mijn oom is zoo verstrooid,
zoo vergeetachtig en mijn vader... Mjjn vader!
riep zij plotseling. Zuster er is iets voorgeval
len, zeg het mij; ik smeek er u om.
Gij moet all» gemoedsaandoeningen ver
mijden, lieve juffrouw; zij zouden gevaarlijk zijn
in uwen toestand Houd u zoo min mogelijk
met u zelve bezig, en denk aan uwen voor-
treffelijken oom, die gedurende uwe ziekte zeker
wel tien jaar ouder is geworden.
Wordt vervolgd.)
