No. 2573. Woensdag 6 Januari i 897 22sie Jaargang QagBlaó voor cttooró*on Suió^Collanó De armen. BUIT E NLA ND BUREAU: St. Jansstraat. KÜPPEIÏS. Haarlem. Wegens den Feestdag van DRIE KONINGENte vieren als Zondag, zal de NIEUWE HAARLEMSCHE COU RANT morgen niet verschijnen. Van 1—6 regels. Elke regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Een bereikt doel. Duitschland. Rusland. België. Ter gelegenheid van de Nieuwjaars receptie heeft koning Leopold in eene door hem gehouden redevoering over vader landsliefde, met eene reeks van voorbeel den uit de oulheid toegelicht, betoogd, dat zonder vaderlandsliefde een land teite- ljjk niet kan bestaan. Z. M. liet duideljjk bljjkon dat het hem aangenaam zon zjjü, dat er verbetering werd gebracht in het leger en uitbreiding weid gegeveD aan dendienstplicht.Hefc soldaatje spelen schijnt den Koning der Belgen toch te bevallen. Engeland. Bulgarije. Frankrijk. verheugt inlander boven 16 jaar moet een hoofd geld van 2Vs fr. p«r jaar betalen; van Je rijstvelden moet 80 centimes of 8 mt'en rjjst worden opgebracht. Alle contracten over persoonlijke diensten of eigendoms overdracht moeten worden ingeschreven tegen betaling vau T/s frank «n van e«n evenredig recht naar den dunr. De tiqaro ziet in den uitslag d( r Senaatsverkiezingen eene beslists veroor- deeling van de radicale politiek. Aan de miterste linkerzjjde men z'eh vooral over de met-herkiezing van Constans, den oad-minister, die door d« herinnering aan F o u r m i a wordt vervolgd, en van H b r a r d, den T<mpa-directeur,die een millioen heeft ver diend bjj d< uitgifte der laatste Panama- leecing. De linker- en uiterste linkerzijde heb ben, voorzoover eene juiste groepsering te maken valt, negan zetels gewonnen, teg ju het verlies van een in Isère. Italië. Koloniën. De luitenant-kolonel S o e t e r s onder vond bij zjjne landing in Lahong oen vrjj sterken tegeustaud.In een gevecht met de Atjehers werden van zjjn troep gewond de le luitenant der infanterie P. A. U. Heidens en 11 minderen; gedood 5 minderen. Er gaat artillerie ter versterking heen. Een proces om 3 centimes. NIEUWE (Olim. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. 1,10 1,40 2,80 0,03 Redacteur-Uitgever, W. Vervolg tn slot.) Indien men de armen op ernstige wgze wil heipen en de ellende verzachttm, dan moet men op de allereerste plaats de laad- looperjj bedwingen. Alles, wat aan die landloopers gegeven wordt, die ^zouden kunnen werken en in hun eigen levens onderhoud voorzien, wordt ontstolen aan hen, die wezenlgk arm zjjn. Eu juist de landloopers ontvangen de overvloedigite aalmoezen, omdat vij het meeste durven, omdat zjj het slimste zjjn. Maar ook, zg vervelen en ontmoedigen de liefdadigheid. Hoe overvloedig de gaven ook ago, de ellende vermindert niet, omdat deze tafel schuimers het grootste gedeelte van die gaven verslinden. Naarmate de liefdadig heid zich ontwikkelt, wordt het bedelbe- drjjf meer winstgevend en worden de bedelaars talrgker. De milddadigheid pat zich nit en de armen hebben er geen voor deel van. Zelfs het vertrouwen verdwgnt. De christen zal zeggen: «Lier wil ik een on waardige helpen, dan mgne penning weigeren aan een ongelukkige, die ljjden Tnjc, wor(jen. moet ea honger heeft.» Maar zoo hg ontdekt, dat hg zeer dik- wgls is bedrogen, dat hg verschalkt is door sluwe bedriegers, dan zal hg meenen dat alle ellende leugentaal is en bedrog, weldra gtlserd hebben, welke de nuttige heldewetken en de noodzakelijke hervor mingen zij o In Frairk ijk heeft de openbare onder stand, somtijds zalft ds bijzondere onder stand, een groot gebrek. Men houdt na melijk geea rekening met God en mst den godsdienst. Wanneer men aan den arme werk en brood bezorgd hsef't, wan neer men zijne deugd geprezen, zjjne rechten erkend, zjjn geduld geroemd heeft dan gelooft men genoeg gedaan te hebben voor hem. Dit zija gevaarlijke meeningeu. Da eischen en dt behoeften vermeerderen met den dag. Wat weleer gelukkig zon gemaakt hebben, wordt nu veracht. Niet alleen de vorderingen moat men beschou wen, maar vooral tie behoeften. Imdien de eischen toenemen, naarmate de vooruitgang toeneemt; indien de eischen vooral uog spoediger dan de vooruitgang toenemen, dan zjjn da resultaten dubbel zinnig ot zeer middelmatig. Men heeft veel gedaaa voor de armen, man heeft de wetkloonen verhoogd, de werkuren verminderd, de arbeiders beschermd, haime veiligheid verzekerd. De weikliedeo, de armen bljjven echter niet minder verbit terd, ontevreden, bedreigend. Dit komt, omdat meu verwachtiagej heeft opgewekt, die niet verwezenlijkt worden; behoeften heeft geschapen, die niet worden bevre digd, eischen heeft gevleid, die met ver- MASK Tl AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. 50 Cents. 71/,» Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Cos iaat. Hoo] dag enten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co. JOHN., F.JONESSucc., Paris 31 bis FaubourgMontmartre. zieke'pke philantiopie, het kenmerk van eei e beidensche en niet christelgke lief dadigheid. dat alle armen lengenaais zjjn, die zjjn vertrouwen en zijne milddadigheid trach ten t8 misbruiken. Hjj zal minder geven; bovendien zal hg geven met wantrouwen en slecht-gelaimd; en al zal hg zjjn geld afstaan, de goede woorden en de minzame waarschuwingen, die somtjjds méér nut stichten dan de aa'moes zelf, zal hg zeker weigeren. Da beteugeling van de landlooperjj zal den bgstand tar plaatse, waar alle vrienden der armen die verlangen, mogeljjk maken. Men troost en belpt veel liever de armeD, die men kent en wier ontbering en bt- hoefte men aantchonwl; de liefde zelve is krachtdadiger, omdat zjj uitgeoefend wordt volgens de natnnr voor het kwaad en volgens ds uitgestrektheid van ds el lende. De luiaards gaan bedelen buiten hun woonplaats en verre verwjjdeid van hei), die hen kennen. Indien zij niets te verwachten hebben, zullen zjj wederom aan den arbeid gaan. Dit zal voordtelig en gunstig zjjn voor de armen. Nog ééne zaak is zeer noodzakeljjk, nameljjk de regeling van de liefdadig heid. De milddadigheid is dikwgls onvoor zichtig, de giften bljjven zonder nut en bereiken de ware behoeften niet. Maar men late vrijheid; men belette de liefdadige werken tiet zich in volle vrijheid nit te breiden en dan zal de gaping spoedig zjjn aangevuld. Hg, die geeft, wil dat zga aalmoes nuttig zal zijn en iets goeds voortbrenge. Da ondervinding zal hem FEUILLETON 5. Vervolg). Hij hield haar steanae en vroeg: «1 wilt toch niet vertrekken, zonder mij gesproken te hebben Haar hjj aan bare verlegenheid be merkte,dat zulks wezenljjkhaBrplan was geweest, greep hij snel haren arm als vreesde hij, dat zij hem zoude ontglipppen. //Ik hoopte, dat u mij eerst antwoord op mijn voorstel zou hebben gegeven, en ik kom er rond voor uit, dat ik vast op a had gerekend.// //Dat spijt mij erg. Baron Von Stam ra hoeft mij andere vooruitzichten geopend, en die wil ik liever eerst beproeven. Daarbij heb ik u reeds mijne gegronde bedenkingen gezegd, en het is stellig beter, dat ik een betrekking zoek buiten de stad." //U wil naar de residentie en daar een be trekking zien te krijgen vroeg bij snel. //Baron Von Stamm beeft er mij eeue in zijn huis aangeboden,// antwoordde zij ontwijkend. //Zoo, zoo, u wil dus niet komen?// //Vergeef mij, dat ik weiger, mijnheer Muller. De verandering mjjner positie in uw huis zou te groot ïijn,van den laagsten op den hoogsten trap //Ik begrijp u,// voegde hij er glimlachend bij. //Eu als ik u nog een beter voorstel deed, zulk een, waarvoor alle praatjes verstommen, wat an?// Zeker, er kan nog meer beloofd worden voor de armen, de resultaten zullen de zelfde zjjn. De eischen zullen alijjd groo- ter worden. Ia plaats van te bevredigen en te voldom, zal s echts verbittering worden gewekt. Mooie beloften worden gedaaD,maar met dia beloften worden de menscheu niet ge holpen. Het Christendom is veel bekwamer. Van den eenen kant verwekt het de liefdewer ken, beganstigt het sloffeljjk welzgn, ver betert den toestand der werklieden en der armen; van den adderen kant vermindert het de behoeften, beperkt de eischen, ma tigt de lusten. De Kerk he a ft nooit het gelnk beloofd; ten minste zgn de vertroos tingen, welke zjj aanbiedt, wezenlgke vertroostingen ea da vorderingen, welke zjj voorbereidt, zjjn ni>t bedriegiljjk. Erenzoo baisten de sociale crisivsea niet nit, wanneer de Kerk triomfeert; evenmin worden er onder de leerlingen en vrien den der Kerk anarchisten en opstandelin gen aangetroffen. Tot hiertoe het artikel van da Univers. Wg hebben het lezenswaardige stuk op den voet gevolgd en twjjtelen niet, of de lezer zal met ons instemmen, als wij her halen, wat wg in den aanvang Z9idea: dat dit artikel van de Univershetwelk blgkbaar op Frankrjjks toestand ziet, ook op den toestand van ons vaderlaid kan worden toegepast. Inderdaad ook hier te lsnde moet de laudlooperij worden tegan- gegaar,de echte liefdadigheid goed worden geregeld, maar vooral moet die liefdadig heid b zield worden door den geest der Kerk, en niet door dan geut van e»ne Manon keek hem v rwo/iderd aan. //Als ik u dat huis laat betreden als mijne eebtgenoote, wat dan?// Muller hield het voor zoo natuurlijk, dat Manon zich bij deze mede- deeling terstond in zijne armen zoule werpen, dat hij ze reeds bij voorbaat opende. Maar wat was dat Het meisje schrikte zichtbaar, en week achteruit, zoodat de gedachte bij hem opkwam, met zijn huw lijksaanzoek een weinig voorbarig te zijn geweest. Maar lieve hemelWie kon tegenwoordig nog de jonge meisjes kennen in zjjne jonge jaren werd hij overal gaarne aangenomen, want hij gold voor een goede partij en het scheen hem, dat sedert dien tijd nog veel te zijnen gunste veranderd was. Daarom beprotfde hij haar tot bedaren te brengen. //Lief kind, ik beb u schrik aangejaagd met mijn overhaast aanzoek, maar in dize positie, nu u om z o te zeggen op de vlucht is, moet men eerst de woorden smeden, maar daartoe ben ik de man niet. Overleg de zaak nog eens goed, en wijs me nog Diet af. Bedenk welke gunstige vooruitzichten ik u open, zulk een voorstel zal u nietlieht te tweeden male gedaan worden, nu „lk bedank u voor bet in mij gestelde ver trouwen, op zoo iets was ik volstrekt niet voorbereid.// //Daarom juist zeg ik, overleg nog eens ik bad wel is waar gemeend, dat u voorstel met beide handen zoudt aan grijpen, maar de wereld is veranderd.// «Ik zal u schrijven, mijnbeer Muller," Deze gedachte kwam Manon voor als een ïeddcnde engel. Op deze manier kwam ze van hem af, if mijn Te Guabwilier in d#n Elzas heeft zich gedurende de Kerstdagen een eigerlgk geval voorgedaan van echt ^Pruisische willekeur. Drie zoons van den grooten fabrikant Schlumbergtr aldaar, jon gelieden van 30, 18 en 16 jaar, waren met Kerstmis overgekomen, om »hun va der en han grootvader te bezoeken. Zg hadden paspoorten, een verblgfsverlof van het «Kteitibssiuur» en terstond na bon aankomst hadden zg a^n de overheid daarvan kennis gsgeveo. Zg meenden dns aan alle formaliteiten te hebb«n voldaBn. Maar onverwachts kwam er een bevel van de Regeering te Straatsburg,waarbg hau gelast werd,ononiddelljjk het iand te verlaten. Het misdrgf, bejaaa door de jonge lieden achterkleinzoons vau G u i z o t, van moeders zgde is, dat zg op han 16a jaar verklaard hebben, bg hunne meerderjarigheid Fransche staatsburgers te willen zijn en in Frankrjjk te willen wonen. Wat eene laffe wraakuitoefening waar aan zich de Rsgeeringsmancen in het Rgksland schuldig makeDl De vraag rest rest nog of zij het recht hebben deze jongelieden aldus te behandelen. Te Eiuhau8 ii 03n nit Sotst ko mende personentrein op een goederen trein geloopen. Eren voor de botsing plaats had, liet de machinist den goede rentrein nog achterimstoomen. De botsing kon niet voorkomen worden en dsn goe derentrein werd gsdealtelgk vernield. Es* beambte is zwaar gekwetst, drie andere, en ook een reiziger, zjjn licht gekwetst. Nog op twee atdere plaatssn in West- falsn schgnen tengevolge van den zwaran mist, kleine spoorwegongelukjes te zjjn gebuid. Op de nituwjsars-ieceptie heeft keizer W i 1 h e 1 m tot de hem omi\u- gnie generaals met nadruk gewezen op da noodzakelijke verbeteringen van het leger, zij moeten steeds raar Tetbeteiing blgven s:reven. Men mag nooit zeggen dat men klaar is. A'.tgd blijft er nog iets te verbeteren iets dat verouderd is, te vervangen. On geveer in dezea zin zon de Keizer ge sproken hebben, en natanrljjk maakt men daaruit de gevolgtrekking dat de Keizsr eene toespelling heeft wilien maken op de quaestie van da veibatetirg der artilLrie, die nu reeds als esn dreigend spooksel voor de belaslingschul tigen in Frankrjjk en Duitschlan f aan dsn horizon oprijst. De Czaar van Rusland heeft in zijD land een «Opperste Raad» ingesteld om den alleanheerscber vaa het Russische Rijk een weinig van zga zwaren arbeid en om te schrijven bad zij immers niet veel woorden noodig. „Ik bid u, doe bet spoedig mijn aanzoek was wel wal, prozaïsch, maar midden op siraat, kon ik toch geene scène gaan maken, doch ik beloof u heilig en vast, gij zult de zon mijns levens zijn Manon, laister toch Maar Manon luisterde niet meer, zjj snelde de straat op, en toen zij buiten adem voor het stationsgebouw stond, fluisterde ze half lachend: //Ik geloot waarlijk, dat hij mij ten huwelijk wilde nemen." Op hare vraag deelde een ambtenaar baar mede, dat de eerstvolgende trein naar Berlijn over een uur zoude vertrekken, hij wees baar de wachtkamer, waarheen zij zich begaf, en waar ze in een hoekje ging zitten. Eene hevige angst overviel haar op het gezicht van die menigte medereizigers, die met allerlei bagage beladen heen en weer liepen. Elke aankomende trein vermeerderde het getal passagiers. Met waren zielsangst verbeidde zij het leeken tot veittek. Een handelsreiziger nam met veel gedruisch plaats in hare nabijheid en bekeek baar op onbeschaamde wijze. //Een liefelijke kleine, dat zou een aangenaam reis gezelschap zijn,// zeide hij luid bij zich zeiven, zonder zich de moeite te doen, zijne stem te matigen. /,Mag ik u geielschap houden, lief kind,'/ riep hij lachend over de tafel heen. Manon was ontsteld. Een hevige angst deed haar hart ineenkrimpen. De eerste zelfstandige schrede in het leven deed haar dezen onbe- schaamden, indringenden man ontmoeten! //Ge zjjt toch niet doofstom, lieve kleine, ontlasten. Dez» Raad zal zooveel als een tusschenpersoou wezen tusschen de Ministers en den Vorst. Slechts in zeer dringende gevallen zou de Keizer confe- reerea met zjjn Ministers. Grootvorst Constantijn Coc- stantiowitsch, bekend als zeer ont wikkeld en ook algemeen geacht, zou tot Voorzitter van dien Raad bestemd zjjn. Ia het einde van Jaaoari zal in Rusland de algemeene volkstelling een aanvang nemen. In de laatste 15 maanden hebben zich in Engeland niet minder dan 15.000 per sonen tot het Rcomsch Katholieke ge loof bekeerd. Io bet bisdom Westmin ster alleen 20000, Onder deze bekeerlin gen telt men manuen en vrouwen uit de foogste kringen. De Kamer van Afgevaardigden heeft een gewichtig besluit genomen. Zjj heeft een wetsontwerp aasgenomen waarin am nestie wordt verleend aan hen, die zich aan politieke overtredingen hebben sehul- dig gemaakt. Daartoe behooren op de eerste plaats zjj die behooren tot ds samenzwering tegen wjjlen vorst Alexander en de naar Rusland uitgeweken officieren. Ook werd door de Kamer eene voor dracht goedgekeurd tot wjjziging van sommige invoerrechten. De voornaamste daarvan betreft de invoering van een I invoerrecht van 14 percent op baiten- landsch vee van 1 Jauuari af. Met het in werking treden der nieuwe handels verdragen evenwel, 1 Maart op zjjn laatst, zal dat recht weer komen te vervallen. De Gouverneur van Madagascar, gene raal G a 11 i e o s, heeft daar de leerplicht iDgevoerd van 8 tot 14 jaar. Voorts worden na de slavernjj is afgeschaft aan alle mannen tan 16 tos 60 jaar, behalve die in militairen dienst zgn, beeredieDSten opgelegd voor openbare werken gelorende ten hoogste 50 dagen in het jaar, waarbij han 20 centimes daags voor voeding wordt toe gelegd. De ambtenaren, personen boven 40 jaar en zg dis bewjjzen voldoende Frausch te verstaan, mogen die diensten affeoopen voor 50 centimes per dag. Elk je verroert geen lid la< hte de elegant ge- kleede man, toen hij zijn uitroep te vergeefs bad herhaald. Hij stond op en stak de hand uit naar het schoone, witte gelaat, om in de wang te knijpen. //Onbeschaamde Manon was opgesprongen, greep een der vilten bordjes, die men onder de bierglazen legt, en slingerde het hem in het gericht. Een luid gelach der omstanders vergezelde hare moedige daad. „Eene kleine Xantippe,// lachte de getroffene onverschillig, en wierp een woedenden blik op de slanke meisjesfiguur. Op dit oogenblik weerklonk buiten het sig- aal tot vertrek. Allen verdrongen zich naar den uitgang, Manon was nu pas naar het loket geijld en had een kaartje geuomeD, gelijk zij dat anderen eveneeus zag doen. De bewuste reiziger ging op het perron dicht langs haar voorbij, en keek haar vrijpostig aan. >/Dat gezicht moet ik goed onthouden, wie weet, misschien ontmoeten wij elkander nog eens,// bromde hij gramstorig bij zich zei ven. Manon deed haar best, om niet met hem in hetzelfde coupé te komen, zij snelde tot bijna aan het einde van den trein, waar ze zijn luid lachende stem niet meer kon hooren. De conducteur, vrien zij haar kaartje loonde, opende een «oupé, waarin zich slechts twee personen bevonden, en sloot bet achter haar dicht. De opgewondenheid over hare onzekere onderneming, over den gewaagden stap, dien De Kardinaal-aartsbisschop van Napels Z.Em. San Felice, is overleden. Deze Prins der Kerk werd in 1834 uit een oud-adelljjk geslacht geboren. Na eon zesr belangrgke geestelgke loopbaan werd de overledene in 1878 door Z. H. Leo XIII tot Aartsbisschop van Nap<ls gewijd, waar de bevolking hem met groole geestdrift inhaalde. In 1884 schonk de Paus Mgr. S an Felice den kardinaals hoed. Het is bekend wslk eene zelfopoffering de kardinaal toonde gedurende de chole- ra-epidsmieën van 1884 en 1885. Onver moeid bezocht hij ds hospitalan, verzorgde zelf zieken, bestread het bijgeloof der be volking, organiseerde de verpleging. Na de epidemie boden de vereerders vau dea kardinaal hem een gouden kruis van 20.000 lire waarde aan. Ds aarts- bi ischop stond dit kruis af ten behoeve van het werk van kardinaal L a v i g r i e tegen de slaverng iD Afrika. DeNapelsche bevolking kocht het voor meer dan 20.000 lire terag, en bood het weer aan haar vereerden geestelijken vader aan. Zgn invloed in Napels, op politiek en geestelgk gebied, was zeer groot. Zoo n proces is dezer dagen te Parijs in laatste instaat ie gewoanen door den aanklager. De quaestie nam volgenderwijze een aanvang. Op zekeren dag kwam een Parijsch rijk man in groote haast aan het spoorwegstation, maar kon niet meer in zijn trein komen, hoewel die er nog stond, omdat de conducteur hem de zij deed in de haar onbekende wereld, dreigde haar te sterk te worden. Een onuitsprekelijke anast overviel haar. Waar zou zij belanden, wat zou baar overkomen Gode zij dunk, op het oogenblik was zij ten minste van dien indrin genden viijpostigen mensch verlost en tegen hem gevrijwaard. De beide personen tegenover haar, eene vrouw, volgens alle waarschijnlijkheid eene jodin, die in een hoek van het rijtuig sliep, en esn oude man, met grijzen en stille vriendelijke trekken, deze menschen zouden huar niet lastig vall«n. De oude heer zat in zijn warmen pels gedoken, en keek haar vor- schend aan, gelijk men wel doet, als nieuwe medereizigers instappen. Million's hart klopte hoorbaar, zij waagde nauwelijks ad«m te halen, in haar hoofd suisde en draaide alles ia bet rond geljjk een molenrad, sleehts haar oor luisterde gespannen of de raderen van den trein nog niet iu beweging kwamen. De schrille stoomfluit en luid gelach weer klonken gelijktijdig daar buiten, haastig loopen en geroep aan den condutteur, werden hoorbaar, en hu waarlijk daar werd. de deur openge maakt, en de gqvreesde reiziger stormde het coupé binnen. De deur werd dicht geslagen, en de trein stoomde weg, met de snelheid vau Den wind, naar buiten in den donkeren nacht. Een verwonderd //ah ha, de liefelijke dame van zooeven,// deden Manon begrijpen, dat zij ten minste niet vervolgd was, maar dat het grilligs toeval deze ontmoeting had veroorzaakt. Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1