■3
N I E U W E
)ag6laó voor <3t/öoró~ en S&uió~3Collanó.
Noord en Zuid.
No. 2684
Woensdag 20 Januari 1897
22ste Jaargagg
BUITENLAND.
Een bereikt doel.
Engeland.
Duitschland.
Rusland.
Frankrijk.
Mi
imiiliHSniElfllRUT.
ABOHNBMESTBJPRJ J i
Pei 3 maanden voor Haarlem. 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr p. p. 1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlgbe nummer* 0,03
Dit blad verschijnt
dagelijks, bebalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA ÏTOÏÏ AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIE».
Van 16 regels .50 Cents
Elke regel meer71/*
Groote letter* worden berekend naar pUatsruimte,
Dienstaanbiedingen 35 Cents per adverUnt.s k Contant.
R e d a c t o u r-Uit g e v er, W. K P P B R 8.
De Katholieken van Nederland zjja ver
deeld in twee gelijke helften. De eene helft
treft men aan bezuiden en de andere helft
benoorden den Moerdijk.
In staatkundigen zin oefenen die twee
helften echter een zeer verschillenden in
vloed uit. Terwijl door Noord-Brabant en
Limburg te zameu 17 Katholieken nair
de Tweede Kamer worden afgevaardigd,
zenden de Katholieken van al de andere
provinciën gezamenlijk (op dit oogenblik)
Blechts 8 gdloofsgenootsn daarheen.
Nog storker komt dit verschil uit, als
men b. v. bedenkt, dat Amsterdam, Rot
terdam en Den Haag met hun drieëo circa
260.000 Katholieken tellen, en dezen geen
enkele vertegenwoordiger van hun partij
in da Kamer hebben, terwijl L'mburg, d»t
ongeveer evenveel Katholieken tilt, door
6 pa-tggenooten in da Twee le Kamer ver
tegenwoordigd is.
Toch neemt dit alles niet weg, dat da
Roomschen, benoorden den Motrdgk vaak
evenveel, ja, soms nog meer invlosd kan
nen uitoefenen op dsn gang der publieke
zaken dan die bazu dm daarvan.
Terwjjl d-z* laatston toch door hst feit
dat 17 der 25 leden van de Katholieke
Kamtrclub door hen afgeviard'gd word-m,
in de Kamer grotten invloed nitoefeue i,
doordat bun afgevaardigden daar dikwgls
de echsal kannen laten overslaan r.aar de
zjjde, welk* voor de Katholieke belangen
het meeat gewenscht is, oefenen de Room-
schen benoorden den MoorJgk bij de stem
bus dikwerf sen grooien in'loei uit in
denzelfden ain, die in het algemeen aan
odzs belangen niet minder ton goede
komt.
Zoo waren b. v. in 1894 de Katholieken
sshier algemeen tegen de kieaw«t-T a k.
Hun eigen afgevaardigden alleen konieu
die wet, natuurlijk, niet latsn vallen. Eu
toch kan men gernst zeggea, dat die wet
van de baan is geraakt door den invloed
der Katholieken, doordat dezeu ca de ont
binding schier overal benoorden dan
Moerdjjk hunne stem uitbrachten op te
genstanders dier wet, met hst resultaat,
dat zjj in de meeste districten de scöaal
deden overslaan ten gunste dier tegen
standers en dezeu daardoor de overwinning
bezorgden. (De strgd toen gestreden ba-
hoort gelukkig tot htt verleden, eed.)
FEUILLETON,
18. {Vervolg).
Reeds lang had de Baron ook den oudsten
schipper afgelost, hij had diens riemen ter baud
genomen, en werkte met wan reuzenkracht, ter
wijl de schipper aan het roer zat. Zijn oog trachtte
de duisternis te doordringen, eindelij* riep hij
vreugdevol uit //Een licht, wij naderen het
strand Be schippers wenkten bevestigend.
Manon had het geroep vernomen en werkte
zich uit hare omhulling los, terwijl zij tegen den
rand van de boot leunde. De hevigheid van den
storm ssheen een weinig te verminderen, zij kon
ten minste de oogen openen, en in de schuimende
baren zien, die zich soms verdeelden, als wilden
zij haar een blik laten slaan in hare vreeselijke
diepten. 2ij beefde bij de gedachte, dat rij nu
allen ongetwijfeld daar beneden onder de golven
zouden liggen, als de Baron niet zoo goed het
roer had gehouden en de schippers niet zoo
dapper hadden gewerkt.
Een hevige stoot schudde de geheele boot,
maar dadelijk daarna werden de golven meer
effen, en de vloed werd rustiger.
De Baron gaf den riem aan den schipper
terug.
//Goddank het gevaar is voorbij 't Was een
karde arbeid, kijk daar in de verte begint de
lucht op te helderen, ik kan reeds enkele huizen
van het strand onderscheiden.//
Mea ziet derhalve, dat de actie der Ka
tholieken bg de stsmbus in da onder
scheidene dselan da* land* alom van groote
beteek mi* ie, zij het ook, dat de resultaten
daarvan veelal op verschillende wjjz»zicht
baar worden.
Da actie zal voortaan nog in sterke mate
kunnen worden verhoogd, nn de Katholieke
Kamerclab omtrent de voornaamste punten
van st*at*belaag tot eenstemmigheid is
geraakt en daarvan door hit vaststellen
van oen program heeft doen blgkeo.
Immers, met het oog hierop wordt de
vraag: met wie de Katholieken in dis
tricten, waar zij de minderheid vormen
hetzg bg eerste stemming, hetzij bg her
stemming, zulten medagaan, me*r dau ooit
van overgroot belang.
Waaneer het om treh gelukt om, be
halve eene zoo talrgk mogelgse eigen par-
tg in de Kamer t* brenger», door onzen
invloed niet-Katholieken tè doen kiezen,
vaneen* in zoo groot mogelgkeu getale,
die in staatkundigen zin althans gedeelte
lijk met ons meiegaao, daa beitaat er veel
kans, dat meerdere punten van het Katho
liek program reels in de aaiste toekomst
in praktjjk worlen gebaeht.
Vaa het groot.te belang komt het ons
derhalve voer, dat er ook onder de Katho
lieke kiecers gestreefd zal wo deu naar
eenlra:ht in dezeu zin, dat zij zooveel
dosulgk tot eenstemmigheid geraken over
da vraag, welke taktiek door hen gevolgd
zal worleu in districten, waar zg in de
minderheid zgo.
Het is wellicht op het oogenblik nog
niet de geschikte tgd om reed* uit ta ma-
k-m, aan welko partg wg in zulke districten
c. q. onzen stean zullen verleeaeo. Maar
dat een zoo groot mogolgke eenheid van
handelen daa;omtrent over de gahe le linie
noodzakelijk i», springt te ze»r iu't oog, dan
dat zulks nader zou behoeven te worden
uiteengezet.
Wg twgfelen er daa ook niet aan, of< te
gelegener tij i zal ook in dit opzicht 'de
noodige eenheid van handelen ood»r do
Katholieken worden verkregen, en dat de
Roomsche hiezers gaarne hot schoone voor
beeld zullen volgjnvan de Katholieke Ka
merclub en het hasle laad tooueo, dat zij
va-t aaneengesloten en als een man aan de
sttmbns willen verschijnen ter verdediging
van hunne rechten en belangen.
(M.)
Manon had niet naar hem geluisterd, zij wenkte
met de hand. //Daar daar, heeft u 'tgezien...?//
„Mijn God, wat dan
„Onder de wateren..."
„Ik zie niets, uwe opgewekte verbeelding
toovert u schrikbeelden voor den geest. Kijk niet
me/r io de diepte.
Een luide kreet van Munon onderbrak hem,
en wekte ook mevrouw Bruneck uit hare onmacht.
„wat gebeurt er, waarom zijt u zoo verschrikt
en ontsteld
Manon boog nog verder over den rand der
boot, zij trok den Baron dicht aan hare zijde,
opdat hij ook kon zien, wat zich daar beneden
aan hare blikken vertoonde. //Ziet u het nu
duidelijk
Hij antwoordde niet, zijn gelaat lag dicht op
den waterspiegel.
Verwonderd keken de schippers naar die beiden,
gespannen de oplossing van het raadsel ver
wachtend.
//Het is geene verbeelding de Baron ver
hief het hoofd en richtte zich langzaam op.
//Het is werkelijk geene begoocheling, er is eene
lijk in ons Taarwater gekomen en volgt ons.//
//Een lijk?" riepen de bootslieden verschrikt.
//Om Gods wil, er zal toch niemand veronge
lukt zjjn, is het een bekende vroeg de oude
dame niet minder ontsteld.
„Het is eene mooie jonge vrouw met gesloten
oogen,// verklaarde Manon bevend.
//Laat de zee hare slachtoffers behouden, en
roeien wij verder,// zeide de oudste schipper,
die het bijgeloof van de meeste zjjner beroepsge-
nooten deelde.
In het Huis der Afgevaardigden te Lon
den heefs Zaterdag eene zeer rumoerige
vergadering plaats gehad, toen het geven
van bgdragen ter bestrjjding van den hon
gersnood in Britsch-Iud aan de orde kwam.
Er waren veel personen aanwezig, o. a. lord
Hamilton, minister voor Iud.ë. De
Hirtog van Connaught stelde een motie voor
waarin met voldoening werd gewaag! van
de krachtigs maatregelen door de regeering
geoomen tot afwering van het kwaad en
werd verklaard dat het de plicht van het
Britsahe volk ia da regeering daarbjj krach
tig te itennen. Lord Hamilton verde
digde de motie, waarop een zekere heer
Hyndman opstond om een amendement
op de eersts zïusnede voor te stellen.Er ging
daarbjj zulk een geschreeuw op, dat het
amendement door niemand werd verstaan.
De strekking er van een critiek op het
talmen der regeering inde aanvaarding vaa
particuliere hulp werd echter ze#r goed
begrepen en gaf aanleiding tot een onbe-
schrjjtelgk rumoer. De heer Hyndman
eu de voorzitter schreeuwden om het hardst
tegen elkanderzij werdea echter overstemd
door de kreten: «Ga voort Hyndme n»
Hear Hear en het luide protest tegen het
verzoek v au den Lord-Mayor aan den Voor
steller om de motie in te trekken. Er kwam
eersteen eind aan het rumoer toen de Voor
zitter den heer Hyndman door twee
politieagenten uit de zaal liet zetten. Deze
protesteerde heftig uitroepende «Ik zeg dat
lorn H a m i 11 o n de oorzaak van dit alles
is!» Da motie werd aa/genomen,een veer
tigtal aanwezigen stemden tegen bij wjjze
van pretest.
In het land der BiitUn heerscht groote
ontevredenheid over de karige gift van
koniDgin Victoria, voor den hongers
nood in Iudië. Geheel Engeland door wor
den commissies gevormd om geil in te
same en. De gemeenteraad van Edinburg
geeft alvast f 3000. Onder de giftan, die
bg den L./rd Mayor van L »nden inkomen,
zjjn er verscheiden van 1000 poud of gui
neas, zoowel van corporatiëj eu firma'* ais
van persoaen. De gift van f 6000 van de
Koningin, die jaarlijks uit de schatkist
f 4,500,000 trskt, ougerekend du bjjua
//Het lijk is heel dicht bij ons, wij kunne11
het grijpen, ik zal het ophalen, maakt een weinig
plaats.// De Baron boog ver over, de jongste
schipper was hem ter zijde gesprongen, en on
dersteunde hem in zjjne onderneming.
Het duurde nauwelijks eene minuut, of zij
hadden het levenlooze lichaam aan zijn nat graf
ontrukt, en legden het neder op den bodem
van het vaartuig, 't Was waarlijk eene treurige
vondst.
Zonder een woord te spreken, zonder een ver-
j moeden te uiten of eene vraag omtrent de on
bekende vrouw te stellen, wendden de opvaren-
den alle pogingen aan, om het strand zoo sn.T
mogelijk te bereiken.
Toen de Baron de dames uit de boot had
geholpen en naar het hotel begeleid, zeide hij
nog bij het afscheid nemen „Dat was een be-
teekenisvolle dag Barones, ik zal in het ver
volg nog dikwijls aan uw gedicht moeten denken."
De storm had den volgenden morgen geheel
uitgewoed. De golven kabbelden eu murmelden
nog wel onrustig, tengevolge vaa het vreeselijke
noodweer gedurende den afgeloopen nacht, de
luoht was hier en daar nog met gcoote regenwol
ken bezaaid, maar de ktaeht van den orkaan was
gebroken
Het geheels gezelschap wae inet den schrik
vrijgekomen. Niemand had er schade bij geleden,
enkel mevrouw Von Huber lag ziek te bed, de
f 1,750,000 voor het onderhond van palei
zen en parken, komt daarbjj minder voor-
deelig uit, om hare gift niet eens te ver-
geljjken met de mildheid van dien Iudischen
vorst, die zjja pachters ongeveer f600,000
heeft kwjjtgescholden en evenveel aan werk
verschaffing wil besteden.
Men gaat in Duitschland eerlang weer
de nagedachtenis van verscheidene groote
msnuen eeren.
Den 16eu Februari is het de 400e ge
denkdag der geboorte van Melaocbtoo.
Die dag wordt op last der Regeering van
Saksen Weimar Eisenach in alle kerken
en scholen gevierd en de Universiteit te
Bonn houdt eene plechtige Feier.
Den 22sten Maart ia het de 100e verjaar
dag der geboorte van keizer Wilhelm I.
Di* gedenkdag zal door het geheele land
fessteljjk worden gevierd.Keizer Wilhelm
II wil aan zijn Hof een gecostumeerd feeet
geven, welke deelnemers allen gekleed
meeten zgn in costumes uit het jaar 1797.
De B jHjjnsche Lokal-Anzeiqer bevat kot
volgende bericht
«Toen de Ciaar onlangs jn b»t park van
Tsarskoje Selo wandelde, weckte hjj een
tuinier, die daar aan d n arbeid was, wat
uaderbg te komea. Tosn nu deze aan dat
bevel op een dr«fje volired, dacht een dor
soldaten, die aaaraltjjd in hst park ea in
de nabijheid des Keizers op wacht staan, dat
bij ifcts t*gen den Keizer in den zin had, en
schoot hem op de plaats dood. Ds Keizer wa*
(eu zeerste door het geboorde ontroerd.»
Dat laatste is zeer begtgpeljjk, als 't
verbaal waar is. Maar toch, hoezeer we ook
weten hoe overmatig de Cz*ar ten allen tjjde
beschermd wordt, komt htt verhaal ons
we nig geloofljjk voor. Het heeft daarvoor
te veel ge ijsenis m*t een aantal dergeljjke,
omtrent wgleu den vcrigea Czaar in omloop.
Iu de Franeche Kamer komen eerstdaags
vau Regeeriugs wege ia: esn wetsontwerp tot
nadere regeling vaa het vreemdelingen-
verblgf in Frankrijk. Wie daar handel of
eenig belrjjf komt oefenen, moet ziah
voortaan aangeven en, bjj verandering van
woonplaats, het bewjjs, dat hg di* ver-
doorgestane angst had haar leeljjke parten gt
speeld en zou nooit weer in eene boot gaan.
Aan het strand waren slechts weinige bad
gasten zichtbaar. De deelnemers van de partij
van gisteren rustten nog allen uit van de ver
moeienissen. De baron Von Stamm was de eenige,
die reeds vroeg in den morgen het strand op
en af wandelde; hjj beantwoordde zeer bereidwil
lig al de vragen, die men h*m stelde, met «en
goeden kennis knoopte hij ook soms e„n lang
gesprek aan, maar zjjn blikken vlogen zoekend
roud. De middag naderde en daarmee de groote
hitte. De wandelaars gingen naar elders, en de
jonge Baron was de laatste, die van het strand
verdween. Maar bij de avondwandeling was hij
er weer en nu had hjj meer geluk, want r*#d»
bjj den tweeden gang langs het strand ontwaarde
hjj de barones Karger, welke juist de trappen
van het strand hotel afdaalde. Wegens het koele
weder was zij in een donkerbruin jnquet gekleed,
zij scheen er hooger en slanker in en iets bleeker
da,n gewoonlijk. Hjj naderde haar dadeljjk, Manon
reikte hem de hand.
//Mag ik aan uwe zijde bljjven, terwjjl u op
het strand wandelt vroeg hjj.
Zij draalde een weinig met haar antwdBrd en
steunde daarbjj op den sierlijken ivoren knop van
haar regenscherm.
Hij zweeg afwachtend. Toen een kleine pauze
verliep, zeide hij op een ietwat verwijtenden
toon //Mijne tegenwoordigheid is u lastig.//
Wordt vervolgd).
