N I E IJ W E WagBlaó voor <3iïooró* en ^uió-dCoHand. Over den huiselijken aard. No, 2609 Donderdag1 18 Februari 1897 22ste Jaargang. BUITENLAND. c» Een bereikt doel. Frankrijk. Turkije. Engeland. Brazilië. Zwitserland. Duitschland. ABONHEMKIS T8 PB J J>i Pei 5 maanden voor Haarlem. Voor de overige plaatsen in Nederland fr p. p. Voor het buitenland Afaonderlgke nummer» Dit blad verschgnt dagelijks, behalve Zod- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem. 1,10 1,40 2,80 0,03 AGITE MA WOW AGITATE. PRIJS DER ADVERTBNTIEN. Van 16 regels50 Cents Elke regel meer7% Qroote letter» worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant. Redacteur-Uitgever, W. JRL fi P P E R S. (Slot.) De Kardinaal sprak over de hoedanig heden, die «aders eu moeders moeten be zitten en openbaren, waaneer zjj wenschen han buis geheiligd to zien. Over hunne verplicl tingen dienaangaande sprekende, zeide hg cVerwgdert van den huiselgken kring alle schadelijke en gevaarlgke literatuur. De wereld is vol van goede en van Blechte geschriften, evenals de zee vol is van goede en slechte visscheD. Verwijdert van uw huis alle nieuwsbladen van een sentimenteel karakter. Gg aileu zjjt het met mg eens, dat er goede en slechte nieuwsbladen zjju. Zeker is het dat wjj eenige ontaarde voor beelden van journalisms hebben, bjjvoor- der iD degroote handelssteden. Zjj handelen als makelaars van de slechtste en ver- dorvenste ondeugden. Moorden en zelf moorden, overspel en echtecheiding en andere maatschappelijke en familieschanda len zjjn zaken, waarover zjj met voorliefde schrijven. Geen karakter, hoe verheven ook, geene betrekking, hoe geheiligd cok, geene vrouw, hie zuiver ook, ontsnapt hunne schichten van verkeerde voorstellingen. Zjj versmaden zelfs om valsche indrukken te veibeteicn. «Gjj zoudt op den schoorsteenmantel in uw huis geen flesch plaatsen, die gevaar lgke en vergiftigende vloeistof bovat, zeSer niet waaneer daarop een aantrekkelijk en verlokkelijk etiquette geplakt was nit vrees dat het gevaarlgk en doodelijk zou kunnen zjjn voor uwe kinderen of voor andere leden van uw huishouden Eu hoe kunt gij dan op uwe tafel leggen eeu sentimenteel Wad, met een aantrekkelijk niterljjk en hetwelk het meest verraderlijk vergift bevat, dat voor joDg en oud ezen schadelijk is? «Niemand hecht meer waarde aan de vrjjbeid der drukpers dao ik. Eeie vrjje pers is orontbeerljjk. Maar vrjjheid van de pers is ééne zaak, en losbandigheid van de pers is iets geheel andere. «Ik ben er zeker van, dat niemand meer bitter eene sentimenteel pers betreurt dan de eigenaars en bestuurders van achtens waardige nieuwsbladen. Zjj zjjn verlangend, om den standaard der nieuwsbladen te verheffen, en met recht gaan zg trotsch op hun edel beroep. Zjj gevoelen, dat journa- lisme in waarde vermindert door de senti- FB V1LLBT O N, 43. Vervolg). mentëele per», jaistzooals bet geneeskundig vak wordt verlaagd door den kwakzalver en het beroep van advocaat door den beunhaas. «Nog een woord over de Zondagslectuur. Ik zou wenschen, dat het voorbeeld gevolgd werd van Engeland door de verspreiding van Zondagsbladen te bemoeilijken- Maar zg bestaan en ik denk zullen bljjveu bestaan. Ik wensch u twee vermaningen te geven, betreffende de Zondagsbladen. «Eerstens. Neemt geene dan de beste, zulke, die zuiver zjju en een hoogen toon van zedelijkheid bezitten en u voeden zonder u te vergiftigen. «Tweedons. Beslnit om geene Zondags bladen te lezen totdat gjj eerst de H. Mis en het Woord Gods geboord bebt. Zooals gjj op dagen, dat gij tot de H. Tafel nadert, döD vasten niet breekt voor ua het ont vangen van het Allerheiligste Sacrament, zoo laat de stem van uwen Hemelschen Vader door gebed in uw hart en geheugen geprent zjjn, voor dat gjj uwe oplettendheid wjjdt aan wereldsche dingen. «Heiligt uwe woning. De heiligheid van het altaar behoort tot de heiligheid van uwen haard. De etroom rjjst nooit boven zjjnen oorsprong. Dat de baard een tempel zg van huiselgken vrede. Dat het de schuil plaats zjj van onderljjke waakzaamheid en zorg, van kinderlijken plicht, m&tighsidy kalmte, vreugde, bljjdscbap, eenvoudige vrooljjkbeid en opgeruimdheid, die de bron zjjn der onschuld. «Ik geloof niet, dat de huiseljjke haard, zooals die nu bestaat, genoeg aantrekke lijkheid aanbiedt. De mancen gaan naar hunne club on de vrouwen naar bun gezel lig kransje; terwijl de genoegens van den haard gedeeltelijk, zoo niet geheel, vergtten worden. Dat Godes geluk in uwe woningen etrale. De bedorvenheid des ongeloof» komt nooit in een huis, dat door gebed geheiligd is.» Bruneck zweeg nadenkend. Ook Manon deed zulks, het verhaal had diepen indruk op haar gemaakt. Een leeuwerik zong jubelend zijn morgenlied boven het hoofd van deze beiden. Op eenigen afstand gingen arbeiders voorbij, geleid door een jong houtvester, zij groetten beleefd, en ver dwenen dieper in het woud om hunne dag taak te beginnen. Van uit de woning van den houtvester, ver nam men het geschreeuw van pluimgedierte, hoDden blaften, in alle richtingen weerklonk geroep; de dag riep elkeen tot zijn arbeid, en bracht onze beide wandelaars terug lot de wer kelijkheid. Zij sloegen den terugweg in In de zaal van den beganen grond zaten de opperhoutvester Gotthilf, een door de zon ver brande, krachtige, mooie jonge man, met. zijne echtgenoote, haar moeder en Lucie bij het ont bijt toen Manon aan Brunecks zijde langzaam door den tuin schreed. De deuren der zaal voerden direct in den tuin, en sto den wijd open, opdat de geurige warme herfstlucht on gehinderd kou binnendringen. //Daar zjjn onze vluchte'ingen!' Meviouw Bruneck verhief zich een weinig van haren zetel, om beiden beter te kunnen beschouwen. ffWerkeljjk, dat meisje bevalt mij,// deopper- Men moet zich niet boos maken maar bet voor een grap opnemen wat de aoti- clericalen in de Franeche Republiek zoo nu en dan zich veroorloven te doen. Te Brest werd dezer dagen de Eerw. heer G a y r a n d, tot lid der Kamer gekozen. De commissie, belast met het onderzoek der houtvester trommelde met de vingers tegen zijnen koffiekop. //Ik zou willen, dat ze een weinig langer bij ons bleef," zeide hij, terwijl hij glimlachend zijne vrouw toeknikte. „liet zou me veel aangenamer zijn, als freule Lucie ertoe kon besluiten eenige weken bij ons te blijven# zeide zijne echtgenoote. //U is zeer vriendelijk.// //Mag ik uwe zuster verzoeken mijne vraag aan uwen papa te willen ondersteunen?// //O doe u dat, als het u belieft, ik kom heel gaarne als papa er verlof toe geeft,// hernam Lucie levendig. „De opperhoutvester vond geene woorden voor eene invitatie, hij stond met veel drukte op en ging naar de open deur. Hij gaf Manon de hand en hield dan een oogenblik zijn zwager terug, om hem een zeld- zamen fruitboom te toonen, dien hij tot proef in de nabijheid van het huis geplant had; maar te midden zijner uitleggingèn onderbrak hij zich zeiven en zeide plotseling terwijl hij met den duim naar de ontbijttafel wees //Leacodie vreest voor je, wegens de kleine Barones; die vrouwen kunnen 't nu eenmaal niet laten het genoegen dat ge nu eindelijk begint te ontdooien, is spoedig vervlogenge moest nu ook verliefd geraken in die dame, welke zij het liefst zouden wenschen. Ik behoef je niet te waarschuwen wees op je hoede Raimund 1 Toon den vrouwen dadelijk uit welken hoek de wind waait!// //Meent ge ook, dat ik barones Manon bemin?// //Ja, zeker meen ik dat, en heel stellig ook je wendt immers nauwelijks de oogen van haar af geloofsbrieven, stelt nu voor.... niet om hem toe te laten maar om een parlemeutair onderzoek in te stellen naar de verkiezing, »rjjl de geestelijkheid ten gunste van den candidaat is opgetreden Kan men iets onzinniger bedenken waar over hier de kerkvervolgers struikelen Een priester heeft op een priester gestemd, een priester die ziji burgerrechten heeft en kiezer is, heeft op den priesterkandi daat gestemd. Dat mag niet in da Franscbs vrgmetselaars-repabliek. —Eeu grappig geval deed zich dezer dagen voor te Montmagny iu Frauktjjk. Daar liep eeu dikke rjjke heereboer over zjjn veld, toen hg een prachtige haas in de struiken verward zag zitten. Hjj liep er heen en pakte het dier, dat hevig spartelde. Toen bond de geldzak den haas om hem vast te houden eeu zjj den beurs (waarin 760 franks) om den nek. Maar de haas waagde een laatste poging, gleed tusschen de handen van don heereboer door en verdween met de 760 franks om zjjn hals: Sedert dit feit te Montmagny bekend is geworden, is de liefhebberjj voor de jacht er aanmerkelijk toegenomen. riet Tnrksohd Inqor fcir sterkte van 12 van de 62 bataljons in Macadon e is langs de grens van Thessa'.ië-opgesteld en 10 ba- taljoDS zjja op tnarsch naar de Grieksche grens. De peetziekte breidt zich van uit Britsch- Indië hoe langer hoe meer uit en voor de grenslanden is dat niet zonder gevaar. In Beloetchistan en Afghanistan zgn ook reeus gevallen waargenomen en beide landen grenzen aan Perzië en het laatste ook aan Ruslaud, Ten opzichte vau dit land kan men gerust ziju, want dit heeft de grenzen behoorlijk met oen militair cordm afgezet, maar Perz handelt volgens bet blad minder krachtig, waat daar zija reeds eeu paar pestzieken binnengeslopen en gestor ven. Turkge heeft nu op zijn beurt weer zeer sirenge maatregelen t6gen Persië genomen. Tan maatrege^n om -den sani- tairen toestand in al die landen zelf te verbeteren wordt niets vermeld en op het Engelsche standpunt staat men daar dus nog niet. Een heldere glans vloog over Raimunds ernstig gelaat, hij antwoordde niets. //Niet waar, Raimund, je brengt ons Lucie heel spoedig terug?// fluisterde Leocadie, toen zjj haren broeder bij het afscheid nemen om helsde. Hij knikte. //De Barones niet?// //Nu ja, als gij het wilt, maar ik gevoel voor Lucie meer sympathie.// //Arme kleine Manon,// zeide hij zacht. Toen het rijtuig voor de deur stond, en Leocadie hare moeder nog eenmaal omhelsde, fluisterde zij: //Tracht een hinderpaal te brengen tusschen Raimund en Manon, want de zaak be valt mij niet, zie derhalve goed toe en breng hem de arme, kleine Manon onder de oogen uit.// XI De slimme, verstandige oude dame beproefde werkeljjk ter wille van haren eenigen, hard gekwelden zoon, Manon langzamerhand uit het huis te verwijderen. Onder voorwendsel, van juist op dien tijd eene zieke vrouw te moeten bezoeken, schafte zij allereerst het gezellige praatuurtje gedurende de avondschemering af. een uurtje, dat beiden dierbaar en bijna on ontbeerlijk geworden was. Raimund was er in den laatsten tijd regelmatig bij geweest. Vol vreugde had zij deze verandering in haren zoon begroet; daarom viel haar nu de gedachte dubbel zwaar, dat juist deze samenkomst en deze ongedwongen omgang de eerste schakel tusschen hem en Manon gevormd had. Ondanks In onze verlichte eeuw gebeuren nog aller gekste diugen. Zelfs zulke waar zich de diplomatie mede bemoeid. Het Braziliaaneehe gezantschap te Londen meldt dat de berichten nit Netv-York over de ernstige onlusten in de provincie Bahia ODjuist en overdrevea zija. Ia het binnen land der provincie, bjjkans een wildernis, heeft een godsdienstige dweper, C o n s e 1- h e i r o geheeten, sedert eenige jaren eeu paar honderd arme lieden om zich verzameld, die hem blindelings volgen en een zwervend leven leiden. Vagebonden en misdadigers nit naburige staten hebben zich bjj hen aange sloten en rooven en plunderen. De benden blgven uit de nabijheid der bevolkte streken. Dientengevolge is het haar niet moeilijk gevallen te ontkomen aan de tegen haar uitgezonden politiemacht. Conselheiro kan den vrede in het land niet verstoren, maar toch heeft de Braziliaansche regeering besloten om zgn bende uiteen te jagen. In den staat Bahia zal duB spoedig weder volkomen rust en orde heerschen. De verwoestingen, die in den taatsen tjjd in Zwitserland zjjn voorgekomen door het van rot^oiuiviv-JA., hahLo» tot becijferingen geleid over de langzame afne ming der Alpen. Jaar in jaar uit komen massa's rotssteen en uit de hoogte neder en vullen alleDgs de meren. Men heeft bere kend dat de Aare jaarljjks 135,000 kub. meter steenen in het meer van Brienz brengt, welks oever voorheen veel verder lag. De afstaud tusschen ouden en cieawen oever is i i duizenden jaren gevuld en allengs zal het geheele meer aldus verdwijnen, waarmede echter nog ongeveer 400 eeuwen gemoeid ziju. De bergen, waaruit de Aare ontspringt, nemen elke 33 eeuwen één meter af, zoodat 7l/3 millioen jaren noodig zulten zijn om ze geheel te doeu verdwjj- ueu. Na 16 millioen jaren zullen de Alpen geheel vlak zijn geworden, en zooals een Duitsch blad opmerkt dan zollen de wielrijders ongestoord uit het Noorden naar Italië kannen rjjden De Daitsche Rijkskanselier Vo n H o- heulohe heeft gisteren zgn gonden brui- de zorg, die haar deze handelswijze baarde, tastte de oude. dame toch vastberaden door. O, wat verzint trouwe moederliefde niet tot welzijn van haar kind! Ongemerkt werd Lueie meer en meer naderbij getrokken en altijd in het voordeeligste licht geplaatst, ook kon er altijd een oogenblik ge vonden worden, waarin Lucie en Raimund on gehinderd samen konden praten. En zonderling genoeg! Raimund scheen haar niet te vermij den, integendeel, hij nam elke gelegenheid te baat, om met Lucie te keuvelen. Amelie Wullbradt sloeg dit met opmerk zaamheid gade; reeds eenige keeren had zij eene bemeiking gemaakt op Lucie's verkeer in de naburige woning, waarbij zij vol verach ting de lippen krulde en Manon doordringend aanzag. Manon echter scheen Lucie's afwezigheid niet te bespeuren, en hoe meer deze zich bij de fa milie Bruneck inleefde, des te enger sloot Ma non zich aan bij de beide zusters De Heesen. 's Avonds echter alvorens naar bed te gaan, trad ze dikwijls voor de vensters van haar slaap vertrek en drukte een oogenblik het voorhoofd tegen de koude ruiten; hare armen hingen slap en een bange zucht ontsnapte aan hare borst. Het paradjjs begon zich reeds voor haar te sluiten. De droom was uitl Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1