N I E U W E
HDagGlaó voor efóooró- en Suió-eXolUtnó.
i
Belgische Brieven.
No, 2614
Woensdag 24 Februari 1897
22ste Jaargang.
BUITENLAND.
Een bereikt doel.
Engeland.
comNT.
ABONMEMIilïTSPBJJ i
Pei 3 maanden roor Haarlem.
Voor de overige plaatsen in Nederland fr p. p.
Voor het buitenland
1,10
1,40
2,80
Afzonderlijke nummer» 0,03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBSiü: St. Janstraat Haarlem.
AGIT® MA lïOJf AGITATE.
PBIJB DEK ADVEBTENTIEN.
Van 1regels .50 Cents
Elke regel meer71/»
Croste letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant.
Redacteu r-U itgever, W. KfiPPIRS.
IX.
Van onzen Brusselschen Correspondent).
Op de klokke Roelaut in het Belfort te
Gent staat ongeveer het volgende rijmpje
gegoten
Ik heete Roelant,
Als ik klep is er brant,
Als ik storm is 't krijg in Vlaanderenland.
Ik weet niet of klokke Roelant dezer
dagen geklept of gestormd hesft, maar wel
weet ik dat er krjjg op handen is in Vlaan
derenland. Het met-een-kluitja-in-'t-riet-
stureo van de wet C o r e m a n s-D e
V r i e n d t heeft bp de Vlamingen verba
lend veel kwaad bloed gezet, in alle bladen
werd de krijgstrompet gestoken, de vredes
pijp werd begraven en in meetingeo en
bijeenkomsten werden den heeren die voor
het amendement-Le Jeune gestemd had
den, harde dingen gezegd. .Antwerpen,
Brugge, Gent en in nog veel andere plaatsen
kwamen de Vlamingen bgeen en ik zon
mij zeer moeten bedriegen of het zal er
niet bp blpven. Liberalen en clericalen slaan
de handen ineen:
Oude veeten
Zijn vergeten,
en uit aller mond klinkt het andermaal
«wat walsch is valsch is, «loet 't al doet!»
Tot een tweede Brugscbe Metten zal 't toch
nog niet bomen, ofschoon de gemoederen
tamelijk opgewonden zpn.
Nu, er is redeD voor. De wet Core-
man s-D e V r i e n d t was de kroon op
het werk, de eind-ze gepraal na jarenlaDgen
en heeten strjjd, een strjjd waaraan men ia
bet Noordon geen flaaw denkbeeld heeft.
Voet voor voet moest het terrein veroverd
worden en gemakkelpk ging het oiet. Het
Vlaamsch W8rd door de Walen en de
Vlaamsch-onbnndigen zoowat beschouwd
als een koeterwaalscb, een boerentaal zon
der beteekenis, zonder letterkunde, niet veel
meer dan een provincialisme van betDnitecb.
Aan spotternijen van de Fransobe drukpers
op eenige lofljjke uitzonderingen na
ontbrak bet niet en enkelen dezer hielden
er eene bjjzoDdere rubriek op na waarin zij
op eene would-be geestige wjjve de Moeder-
taeliens bespotten. Dat zij zicbzelven in de
eerste plaats bespottelijk, aartsbespottelpk
maakten schenen deze geestipaards niet in
FE PILLET ON,
48.
Vervolg.)
Madame Wullbradt, in hare sortie gehuld,
ruischte de trappen af; beneden stonden al de
dames met ongeduld op haar te wachten. //Ik heb
lang op me laten wachten, niet waar. Freule
Yon Huber zie ik niet.
//Die is naar bed gegaan, en wenscht onge
stoord te bljjven.»
Amelies verwarring ontging niemand, zij droeg
haar gewoon huiskleed en was een weinig bleek,
//Hebt gij misschien ook hoofdpijn?// vroeg
madame vol argwaan.
Amelie antwoordde met. Tot de dames ge
wend, ging de directrice voort. //Allen in haar
mooiste toiletten? 't Is t» hopen, dat er niet»
vergeten is? Waar heeft u uw gouden haarspeld
barones Karger, ze s'aat u zoo voortreffelijk en
ik ben zoozeer gewend er u mede getooid te
zien, dat het me wezenlijk mishaagt, ze te moe
ten missen.//
len zacht gemompel liep door de dames.
//Gauw Amy, loop even naar boven en haal de
haarspeld,// beval madame snel.
Amy was bleek geworden als de muur. Zij
wilde echter, gehoorzaam aan het ontvangen be
val, naar boven gaan.
«Doe u gaene moeite, juffrouw Wullbradt.
Juffrouw Lilly haeft mij eene prachtige theeroos
gegeven, die veel beter by mijn toilet past, dat
zeggen ook alle dames.*
te zien en dat zjj soms bljjken gaven van
de grootste onkunde behoeft wel niet var-
zikerd te worden. Ettelpbe weken geleden
bevatte de Soir, een van die quasi-geestige
b aden van Brussel, ouder bovenganoemden
t'tei van Moedertael te lezen, «dat er ia
Holland zoo pas een boek was verschenen
getiteld «vogels van diverse pluimagie»
waarvan de Directeur van Rolduc(ü?)
de schrpver was. Die woorden «diverse
pluimage» waren den geleerden criti
cus een bewjjs dat het Nederlandsch (Jus
ook het Vlaamsch) zich zelfs moest bedienen
*an verbasterde Fraosehe woordsn voor de
titels van boeken. Jammer genoeg heb ik
I et pru'ariom Diet meer, 't was anders wel
waard om in een Ipstje gezet te worden
met h6t onderschriftProeva van ver
gaande Franschs domheid. Hoe het nu met
die berucht geworden wet Co rem an s-
De Triendtzil afloopen, is niet met
zekerheid te zeggen; dit alleen is zeker, dat
'.'e zaak niet bpgedragen heeft om de ver
houding tosschen Vlaamsch- en Fransch-
gezinden er beter op te maken. Aan de
Katholieke Hoogescboo) van Leuven heeft
zjj reeds eene betreurenswaardige oceenig-
beid tuischen Waalsche en Vlaamscbe stu
denten teweeggebracht zoo wij hopen
evenwel gtene blijvende.
Inmiddels wordt er met allen ijver ge
werkt om binnenkort het eeuwfeest van den
«Bosrenkrjjg» met allen luister te vieren.
Wat de «Boerenkrijg» was, behoef ik zeker
ciet te zeggen; een ieder toch heeft in
Conscience's roman van denzelfden titel
den beldhaftigen strpd gelezen, dien de boe
ien vau de Kempen in het laatst der vorige
eeuw gevoerd hebben tegen de Franache
overweldiging en meer nog tegen de godde
loosheid van Fransche Republikeinen, die
onder de lenze «Vrjjheid, Gelijkheid en
Broederschap» de snoodste dwingelandij en
de grootste slavernp brachten.
Da Fransch-gezinds bladen vooral
bedoel ik er mede de liberale zpn mat
deze feestviering alweer niet zeer ingenomen
en 't laat zich begrijpen: Openlpk durven
zjj, wel is waar, geen partjj voor de Repu
blikeinen van 't laatst der vorige eeuw trek
ken, maar zjj komen tegen die feestviering
op omdat, zooals b. v. de Gazette zich
uitdrukt, «die feestvieringen de geesten op
winden, hen naar nieuwe voorstellingen
//Nu, dan is het goed. Maar nu vooruit, de
rijtuigen staan te wachten.//
Toen de dames met behulp van Kitty in het
rijtuig hadden plaats genomen, keek Amelie het
zoolang na, totdat het uit haar gezicht was ver
dwenen. Toen sloot ze de huisdeur.
XII
De jonge Raron keek z'chtbaar oc geduldig
naar de zaaldeur; zjjn teleurstelling was niet te
miskennen, toen de eene groep na de andere
binnentrad, zonder dat de verwachte verscheen.
Assessor Buchhall had juist voorgesteld de
bladeren eener bloem een voor een uit elkan
der te trekken onder het uitspreken der be
kende woorden: ze komt, ze komt niet, om
hem het wachten een weinig te verzachten,
toen de Baron het hoofd ophief Madame
Wullbradt was juist binnengekomen met hare
dames.
//Halt, nog niet!// Buchhall hield den weg
ijlend en Dagobert met geweld terug. Als u mij
zonder medelijden verlaat, vervul dan ten minste
een verzoek en veroorloof mij eene toenadering
tot uwe zuster Lucie,//
//Yoor mijn part het geheele gevolg van
madame Wullbradt, uitgezonderd mijne aange
bedene.//
«Dat zal ik wel laten«, lachte Buchhall ter
wijl hij aan zijn sierlijken snor trok.
//Wat heeft u me lang laten wachten, Barones
Manon," fluisterde Von Stamm, terwijl hij zich
met geweld van hare danskaart meester maakte.
oea barker en, de slechts instincten van
gewald en den hoogmoed van de woeste
kracht versterken.» Daarom wil de Gazette
die feestviering niet, och arme! want zjj
vernietigen de broederlijkheid. De Gazette
en broederlijkheid, 'tis sterk!
Nog een dag of tien en we hebben car-
naval. Bruiselsche carnaval. Als 't weer
zoo fraai en zonnig is als deze laatste vier
of vjjf dagen zal hst overdruk ia alle
straten zjjn en vanaf Zon la? kon met reeds
overal de onvermijdelijks confetti zien aan
gekondigd. Een kleurige aanplakbrief van
Bruxellcs Attractions uitgaande, roept de
bnrgerjj reeds op om mee te diagen in
den zoogenaamden carnaval des Vitrines.
Wat dat is? Als een klein voorproefje van
hetgeen ik in mijn volgenden brief orer den
carnaval zal mededeeleo, wil ik nu ver
klaren wat die carnaval des Vitrines of
«Vastenavond in de Uitstalkasten» is.
Met de drie vastenavonddagen worden
de uitstalkasten van alle winkels ledig ge
maakt om zoo aan de bewoners dier huizen
gelegenheid te geven het bonte gewoel en
de bedrjjvige drukte ia de straten gade
te slaan.
Die ledige winkelkasten geven echter
een doodsch uiterlpk aan de straten en
om nu wat kleur eu leven voor die groote
spiegelruiten te brengeo, heeft men dien
carnaval des vitrines uitgedacht. Er worden
namelpk prpzan uitgeloofd voor de kinderen
die in het fraaiste, zonderlingste enz.
maskeradepakje zich voor die winkelruiten
zuilen vertooneD. Ik wil de moreele zjjde
van die kinderen-maskerade buiten beschou
wing laten —er kan metreden veel tegen
worden ingebrachtmaar ik wil de zaak
alleen uit een esthetisch oogpnnt beschou
wen en dan moet ik zeggen dat de aan
blik van dio kleine kleuters soms allerbe-
tooverend is.
Hier ziet mua een groepje meisjes van
5, 6 of 7 jaar gekleed, de een als een al-
lersDoeperigst markieziDnetje uit den tjjd
van Lodewpk XIV, klienePompadoor
tjes om te stelen, met allerbeeldigste ge
poederde pruikjes en dodderige kapseltjes;
daar herderinnetjes die vari een paneeltje
van Watteau of een porcelaine de Sèvres schij
nen te komen; Merveilleosetjes uit het laatst
der vorige eeuw, zigeunerinnetjes, Italiaan-
sche jonkvroowl jes nit de Middeleeuwen met
«Schrijf niet te veel dansen op, mijnheer de
Baron, ik zou vandaag gaarne een weinig vroe
ger naar huis gaan."
«Kom, waarom dat?"
//Ik bid er u om, mijnheer de Baron.//
Maar de contredans behoort mij, nietwaar?//
«Nu dan, het zij zoo.//
//Ik dank u!// Zijn oog flikkerde levendig."
//Herinnert u zich nog het verzoek, dat ik
u onlangs op de wandeling deed, om een on
derhoud met u te hebben?//
«Verlangt u dat nog?"
//Ja stellig."
//Hier zullen wij er wel geene gelegenheid toe
hebben.//
//Laat mij daarvoor zorgen. Wilt m er mij den
tijd van den contredans voor toestaan?"
//Is u zooveel aan het onderhoud gelegen?//
Manon glimlachte.
//Weldra mengden zij zich onder de anderen
en vlogen op de heerlijke tonen der muziek
door de zaal.
De uren vlogen voorbij. Juist had hij met
meviouw Hertwig den beleefdheidsdans geëin
digd. //Vraagt u niet naar freule Von Huber?"
vroeg ze plagend, toen de Baron haar naar hare
plaats terugbracht.
"Ik heb ze nog niet gezisn,// hernam hij
verstroi id.
//Dat is zeer natuurlijk, want zij is volstrekt
niet hier.//
//Niet hier in de zaal?// hernam hij rer-
strooid.
//Ja, bemerkt u wel iemand anders dan de
barones KargerP//
de bekende hooge spitse kappen op, waar
van de langejduier golvend afdaalt, kleine
queen Elisabeth's of Maria Stu
arts; ia eenj woord de kleederdrachten
uit alle tijdperken, een levend plaatwerk
van coatuamkande. En die kleine nesten
weten dat alles met eene coqnetterie te
dragen, die waarljjk alleraardigst is.
Niet minder schitterend zpn de kleine
jongens uitgedost; de flaweelen en zpden
wambaizea en dito broeken, de panttohoen-
tjes, de mioiataardegens, de barrets en
vederhoeden, alles is even sierljjk en wan
neer men zoo'n groepje van in doosig
fluweel en kleurig zij le ea satpn stolzierende
riddertjes en pages ziet, zou men zich kun
nen verbeelden aan het hof van de rpks
hertogen van Brnrgondië to zpo. En met
welk een crónerie wordt dat alles gedragen!
Men zon waarlijk zeggen dat die kleuters
nooit anders aan 't lpf hebben gehad. En
meen niet dat die costnmes zoo maar wat
bijeen gelapt zpn. Alles is even rjjk, even
krachtig. Finweel en zjjde zpn frisch en
fonkelnieuw, alles is volkomen in den stjjl
van het tpdperk, waarvan men de kleeder-
draebt wil voorstellen. Ds kleurige model
len en platen zpn sedert weken voor alle
modemagazijnen uitgestald en alles is pik-
fijo. Naiuurljjk! er worden prpzen uitge
loofd, de namen der bekroonden komen in
de kranten en le plaisir de te voir imprimé,
gevoegd bjj de pdelheid der ouders en de
zucht om boven andsren uit te blinken,
zpn prikkels genoeg om het fijnste, het
nieuwste, bet schoonste voor den dag te
brengeD.
En hiermede voor ditmaal genoeg.
Sedert drie dagen had men te Londen
tpdingen verwacht van de expeditie naar
Benin. Over bet uitblijven van belichten
maakt men zich zeer ongerust.
Volgens The Standard hebben de
beeren Cecil Rhodes en Beit zich
bereid verklaard, de vordering der Trans
vaal, wat de materieele schade betreft, uit
eigen beurs te betalen. Van de «zedelijke
en intellectueele», die inderdaad gebleken
is de ronde som van een millioen te be
dragen, willen zp niets weten.
Niet alle Eugelsche bladen spotten met
//Ik vraag wel excuus, heb ik u, mevrouw,
niet aanstoeds gezien en
//Juist, omdat ik toevallig naast barones
Manon liep! Nu ja, u heeft zeer beleefd uw
plicht gedaan, en daarom moet u zich nu haasten
naar uwe dierbare plaats.//
//Ben ik bij u in ongenade gevallen?"
//Ja en neen! Echter wil ik er u nog aan
herinneren, dat u nog met Lilly en Daisy de
Heesen moet dansen. U zon zulks lichtelijk
kunnen vergeten bij de haast, die u heeft om
weer in den lichtkring uwer zon te komen.
//Ik daDk u, mevrouw, voor uwe aanmaning.
De beide zusters dus nog, ik dacht al, dat ik
gelukkig aan het einde der dansen was geko
men, zijn ze nog in den rouw?"
«Zouden ze dan hier zijD?"
«Bon,// hij trok zijne handschoenen glad, en
keek rond in de zaal om de genoemden te zoe
ken. //Beklaag me een weinig, mevrouw, wrnt
het is eene ware barbaarsohheid, deze dansen
uit beleefdheid."
//Hoeveel kostbare tijd gaat hierdoor verlo
ren!" zside de weduwe plagend.
Daar ging hij reeds dwars door de zaal, naar
de dames De Heesen, die bij madame Wull
bradt zaten.
Wordt vervolgd.)
