No. 2624.
Maandag 8 Maart 1897
22ste Jaargang
QagSlad voor eStooró- en Suió-eJCollanó
agite ma non agitate.
Een nieuw verzoek om be
scherming.
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
BUITENLAND.
BUREAU: St. Jaasstraat. Haarlem.
Een bereikt doel.
Griekenland.
Amerika.
Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
f 1,1)
Yoor de overige plaatsen in'Nederland franco per post1,40
2,80
0,03
Yoor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Kedacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
UST1KNDK4J
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Conti.
Elke regel meer71^,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con taut.
Hoojdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etranaère
^BE^Co- JOGNFON ESSucc.Paris 31 bis Faubourg Montmartrt.
Zg, die zich met den aanvang van
het nieuwe kwartaal (1 April) ale abonné
doen inschrjjven, ontvangen van af heden
de voor dien tjjd verschjjuende nummers
van de NIEUWE HAARLEMSCHE
COURANT eu hot ZONDAGSBLAD
gratis.
In het laatst dezer maand beginnen wjj
met een nieuw boeien! feuilleton, getiteld:
Bet verlaten Kind door L. 0. O.
Hoe dikwjjls reeds is door mannen, die
onzen vaderlaudschen landbouw liefhebben,
die zijn belangen kennen en de middelen
weteD, waardoor hg uit zjjn verval kan
worden opgeheven, bjj onze Regeering
eangedrongen op de heffing van een in
voerrecht op bnitenlandsch graan! Mannen,
die ia de politiek elkanders tegenvoeters
zjjn, hebben zich bjj elkander aangesloten,
om Regeering en Vertegenwoordiging te
wijzen op de noodzakelijkheid om op deze
wijze den voornaamsten tak van ons volks
bestaan tegen ondergang te behoeden
Adressan en smeekschriften van belang
hebbenden en belangstellenden zijn bjj het
hoogste Staatsbestuur ingekomen om het
eenig redmiddel voor den landbouw te fee-
pleiten en te trachten onze regeerders te
overtuigen van de wenscheljjkhsid om een
vaderlandsch product tegen vreemde con
currentie te beschermen en daarbjj boven
dien een aanzienlijke bate voor de schat
kist te verkrijgen
Het heeft alles niet gebaatMen is
doof gebleven voor de roepstemmen ten
gnnste van een gewichtig volksbelangen
heeft tot nu tos vastgehouden aan eene
theorie, welker toepassing slechts voordeel
heeft gebracht aan enkelen en nadeel aan
duizenden. Dat is de theorie van den vrjjen
handel, die geen protectie gedoogt en liever
de nationale welvaart ziet kwjjnen dan het
gezonde beginsel van bescherming der
bronnen van ons volksbestaan wil zien
toegepast.
Toch wanhopen wjj niet aan de einde-
lgke zegepraal van het protectionistisch
beginsel. Er moet voor gestreden worden,
zonder ophouden. Men moet ons volk
overtuigen van de noodzakelijkheid er
van en bljjven aandringen met klemmend
betoog en met goed gemotiveerde redenen.
Dan zal er eenmaal hopen wij, dat
het niet te laat zal wezen een tjjd
aanbreken, dat ook Regeering en Verte
genwoordiging tot het besef komeu, dat
het niet aangaat om ter wille van enkelen
dan buitenlander te begunstigen ten koste
van een aanzienljjk deel onzer landge-
nocten.
Met genoegen zien wjj daarom, dat
zich een nienwe stem heeft verheven om
van onze Regeering bescherming te ver-
FJSU1LLSTON,
S8.
Vervolg.)
Ook waren er die het oponthoud van de
grappige zjjds opnamen, en schertsten met het
ongeval, eenigen hunner hadden zich met pak
ken en pakjes beladea en liepen langs de
rails, om naar het station te komen, welks
lichteu op korten afstand zichtbaar werden.
Eene slanke jonge dame, diep in haren
pelsmantel gehuld, en die we aanstonds als
Manon Bitter herkennen, was beslniteloos
blijven staan. //Waar zijn we?// vroeg ze den
conducteur, die in hare nabijheid stond.
//In Drenthal, het station ligt voor ons.
We zijn juist aan den overgang zie ik, binnen
tien minute* zijn we aan het dorp, als u van
gezelligheid houdt, zou ik u aanraden naar een
logement te gaan, want de dag zou kunnen
aanbreken voor we verder sporen en 't is nu
pas tien uur. Als u den spoorwegdijk afdaalt,
ziet u den rijweg juist voor u, aan weers
kanten is hij met boomen beplant, u kan dus
r -Ti mogelijk misloopen. Goeden nacht." Hij
snelde verder. Manon volgde dezen raad en
betrad den rijweg, dienaar het dorp geleidde.
Nu wa» zö bijna honderd mjjlen van N.
verwijderd, ver genoeg dus, om allen onb -
kend te zjjn. Trouwens, het was haar totaal
onverschillig, waar zij belanden zou, vóórhaar
bestond er immers geen toevluchtsoord.
1 ijjgon tegenover de baittnlandsc'ae con
currenten. Het rs ditmaal de Vereeniging
vaa Meelfabrikanten, die zich met een
fcdre? lot de Tweede Kamer heeft gewend,
n daaria verklaart, dat da meelindustrie
hier te laude, tengevolge van onnatuurlijke,
kuiteoiandsche concurrentie met totalen
endergang wordt bedreigd, terwjjl zg be
toogt, dat dia oudergang slechts te voor
komen is door een tjjdeljjk inkomend recht
rfr tarwebloem van f 1,— per 100 Kilo te
heffen, zoolang Frankrijk of een ander land
een uitvoerpremie op tarwebloem verleent.
Hoewel dit verzoek wel niet direct met
het oog op de bevordering vau den land
bouw wordt gedaan en meer betrekking
beeft op de toch ook belangrgke maaün-
dustrie hier te lande, valt het niet te ont
kennen, dat bij inwilliging er van onze
landbouw toch indirecte» steun ontvangt.
Daarom verblijds het ons, dat ook de meel
fabrikanten z:ch ook tot de Vertegenwoor
diging hebben gewend en alzoo hun aan
drang voegaa bjj de herhaalde verzoeken
om bescherming van de vaderlandsche tak
ken van welvaart.
Het adres van de meelfabrikanten aan
de Kamer ia uitatekeud gemotiveerd. We
zouden haast durven zeggen, dat Kamer
n Regeering verplicht zjjn om aan hun
wenscbeu gehoor te geven. Men oordeele:
Da ongunstige positie van de maalin-
do8trie wordt veroorzaakt door de vol
gende omstandigheden
le. Het buitenland is bjjoa geheel
voor ons ontoegankelijk door de schier
overal bestaande inkomende rechten
2e. Het buitenland kan hier vrjj in
voeren
3e. Frankrijk geeft aan zjjn molenaars
eene uitvoerpremie, waardoor de concur
rentie op verschillende tijdstippen ons
onmogeljjk wordt gemaakt
4e. Niet alleen op onze markt is die
concurrentie van invloed, maar ze belet
ons ia de weinige lauden, zooals bijv,
ZwedeD, Noorwegen en Denemarken, waar
heen eenigen onzer een tameljjk aanzien
lijken afzet vonden, ons meel verder te
plaatsen
5e. België heeft een recht op meel
geheven vau fres. 2 per 100 Kilo. Daar
door gaat een groot deel van het Fransche
en Amerikaansche meal, dat vroegar daar
heen ging, ook naar Nederland, waardoor
de offerten nog dringender worden en
ons is hat onmogelijk verder ook in
België te leveren
6a. Hat vau het buitenland biar inge
voerde meel, dat ons die groote concur
rentie aandoet, is iu hoofdzaak van infe
rieure quaiiceit. Het baste deel van den
graankorrel blijft iu Amerika en Frankrijk,
waar alleen de eerste qualdeit meel wordt
geconsumeerd, terwjjl de iofeiieure quali-
teiten, die daar minder gezocht zjju, naar
Holland gaan.
Dan komt er in het adres eene becijfe
ring, waaruit big tl, dat de invoer van
meel in de laatste twintig jaren schrik
barend is toegenomen en ten slotte wijzeu
de adressanten met ernst en klem op dn
gevolgen, welke de vernietiging der ge
noemde industrie voor laad en volk zal
Op goed geluk af, had ze haar biljet ge
nomen naar eene groote stad aan den Bijn
wat kon het schelen als zij onderweg ergens
tleef hang n. Zij stapte dapper voort, door
storm en sneeuw heen, in de richting van het
dorp, dat zij tengevolge van den sneeuwstorm
niet meer kon zien, maar aan beide zijden van
den weg bemerkte zij hooge boomen, die bem
omzoomden, zij kon dus niet verdwalen. Ein
delijk bemerkte ze aan hare rechterhand een
traliehek, en daarachter hooge boomen, welker
naakte takken met zware sneeuwmassaas be
laden waren. verloop van eenige minnten
stond ze voor een laag, met stroo bedekt
huis, het eerste van het dorp; het scheen ge
heel begraven onder de sneeuw, die hier bui-
te gewoon lag opgestapeld.
De straat, die voor haar lag, was eenzaam;
in de weinige huizen die rechts en links ge
bouwd waren, sliepen alle bewoL ers, slechts
in een nabijgelegen stal weerklonk bet gebrul
eener koe, die geen voeder voor den nacht
meer had, en op een erf hoorde men het blaf
fen van den waakhond, die verschrikkelijk met
zijne ketting rammelde. Manon stond op het
punt, hare nachtelijke wandeling voort te
zetten, toen ze een tweede straat ontdekte, die
in een ander gedeelte van het dorp scheen te
leiden. Zij bleet b sluiteloos staan, waarheen
zou zij hare schreden wenden? En waar was
het logement? Daar was liet eene vergis
sing. Onwillekeurig trad ze eenige schreden
dichter bjj het ingesneeuwde huis, waaruit
baar de tonen van eene oude piano tegemoet
klonken. //Vertrouw op God, Hij s de Heer...» I
ten gevolge hebben.
Hst aires eindigt aldus:
«Wjj gaaa met stilzwijgen voorbjj de
indirects gevolgen, dia graanhandel en
scheepvaart zullen ondervinden, waaneer
zulk eene groote hoeveelheid tarwe aan
het vervoer wordt onttrokken. Wg vra
gen ons af, of de meermalin bjj velen
onzer door de Regeering genomen infor-
matiëo, in hoeverre te allea tjjde bjj ons
op een zekereu voorraad graan en stean-
i olen kan worden gerekend, zoader eeuig
doel zijn geschied, ea of juist het ver
dwijnen vau de meelfabrieken, de tegen
woordige eenige stapelplaatsen van tarwe
en meel, ook uit een strategisch oogpunt
niet moet wordeu voorkomen Maar met
voorbijgang van dit alles vragen wg u: Moa-
ten,ineen tjjd waarin er langsalle mogelijke
wegen getracht wordt om, zelfs door de
mee9t kunstmatige middelen, de j werkman
arbeid te verschaffan, waar subsidiëa
verleend worden aan behoeftige Gemeenten
!ot dekking der armenverzorging, voort
spruitende nit gebrek aan arbeid, moeten
in dergelijke omstandigheden arbeidzame,
oppassende arbeiders, die direct of indi
rect aan de meelfabricatie hua brood
vinden, tot werkeloosheid gedoemd wordeu
en moeten hunne gezinnen in armoede
gedompeld worden, omdat onze Rrg eeriug
toelaat, dat eene gezond', nationale indus
trie eenvoudig ten doode wordt opge
schreven, doordat ze niet opgewassen is
tegen eene uitvoerpremie, waardoor het
machtige Frsukrjjk hare indastrieeleu
>n st at stelt hunne producten hieronder
de^waarde te verkoopen
Eigenlijk ia hier niets aan toe te voegen.
De feitefn spreken zoo luide, dat elk nader
betoog de kracht er vau slechts kan ver
zwakken. Maar wij kunnen het niet na
laten de blindheid vau onze Regeering te
betreuren, die ter wille van eene voorop
gestelde theoretische opvatting de^na'io-
nale belangen in den letterlijken [zin van
het woord tegenwerkt.
Er wordt hier geen uitvoerpremie ge
vraagd, geljjk de groote induetrieelen in
Frankrijk van overheidswege ontvangen.
Zulks zou met het oog op andere belan
gen, die gelijke behartiging verdiecen,
misschien ook niet geheel gerechtvaardigd
wezen. Men vraagt slechts eene geringe
bescherming vooreen vaderlandsche indus
trie, zooals die in bijna alle andere landen
wordt verleend, eene bescherming, welke
strekt ten voordaele van de schatkist en
tot beschermiag vau een industrie, die aan
velen brood verschaft.
Is dit teveel gevraagd? Immers neen,
want geen enkel auder belang wordt door
een inkomend recht op meel geschaad.
Iutegendeel zullen enkele aan de meel-
iudustrie verwante bedrijven er de voor-
deelen van genieten en velen dus door
dezen maatregel gebaat wordeD.
Laten wij toch niet langer ten opzichte
van de bescherming onzer nationale indus
trie de Chineezen vau Europa blijven. Ef
moetpaal en perk aan worden gesteld. Er
moet een einde aan komen, want het pau
perisme op het platte land ea in de steden
neemt steeds toe. De werkloosheid vermeer
dert met den dag en de oen ua de andere
bron van welvaart geraakt verstopt. Nog
is het misschien niet te laat om het goede
voorbeeld der ons omringende natiën ta
volgen. Nederland is te klein en te nieti g
om zich de weelde te big ven veroorloven
het buitenland te begunstigen boven den
landgenoot. De dagen, dat wg op velerlei
gebied den toon aangaven, zjjn voorbjj. Wg
hebben nog slechts te zorgeu, dat we be
houden wat van onsen nationaleu rijkdom
van vroeger is overgebleven. Eu dat kan
allean geschieden door een matige en ver
standige bescherming van de producten
van onzen landbouw en ngverheid.
zong eene oude, bevende mannenstem. Manon
vouwde hare handen hier, in eene haar ge
heel onbekende streek klonken haar troostrijke
woorden tegen! Zij luisterde, totdat het lied
geëindigd was, toen klopte ze aan de gesloten
huisdeur.
De melodie werd plotseling afgebroken en
eene heldere, onuitsprekelijk zachte vrouwen
stem zeide:
//Vader, er wordt aan de deur geklopt, zou
u niet willen openmaken?//
//In den gang werden weldra langzame stap
pen verneembaar, en een heldere lichtstraal
drong door de deur.
//Wie is daar?" vroeg de oude mannenstem,
die Manon zoo even had hooren zingen.
//Eene roorbijreizende vreemdelinge, die voor
dezen nacht een onderkomen zoek'.//
De grendel werd weggeschoven en de deur
draaide op haar hengsel, //Treed in Gods naam
binnen, al hebben we hier geen logement, we
wijzen toch niemand van onze deur af.//
Het licht dat uit de kamer in den gang
riel, verlichtte het gelaat van den grijsaard,
terwijl ook Manon duidelijk zichtbaar werd.
In hetzelfde oogenblik slaakten beidan een
kreet van verwondering. De oude man was
de'.elfde, die met haar in hetzelfde coupe had
gezeten, toen zij haren eersten stap in de we
reld deed.
//Een zeldzame samenloop van omstandig
heden,// zeide de oude man, terwijl hij zijn
fluweèlen mutsje afdeed, //wezenlijk zeldzaam!//
//Heeft u me herkend?// Manon haalde ver-
l'cht adem. Van deze zachte, trouwe gelauts-
Ds Kretenzer quaestie is voor Grieken
land eene levensquaaetie geworden en de
familieleden vau koning George doen
hun best om Z. M. tot terugtrekken te
bewegen. De Koning denkt er echter anders
over eu met hem het geheele Grieksche
volk'.
Enkele aanhalingen uit de Griekscho
bladen zjju voldoende om te doen zien, dat
Griekenland den toorn der Mogendheden
wil braveeren.
De officieuse Proya: Wij begrijpen niet,
waarom een Grieksch-Turksche oorlog den
Europeeschen vrede iu gevaar kan brengen;
wjj vragen niet alleeu rechtvaardigheid van
Europa, maar wjj waarschuwen haar tevens
dat de vrede oumogeljjk zal zijn, wanneer
een nieuwe onrechtvaardigheid tegenover
het Hellenisme wordt begaan.
De AstiHet self government is eene
dwaasheid of eene commissie
De AcropolisDe autonomie fis iets
onmogsljjks
De Nea EmeraEuropa kau Grieken
land dwingen, maar de Kretenzers dwingen
kannen zjj niet.
De ScripWjj roepenjgansch 'Europa de
waarheid toe. Ad ienne que pourra.
De Embros Griekenland zal voortgaan,
onder Gods hoede.
De KairiWg zullen Macedonië en den
Epirns in opstand brengen en God zal
onze wapenen zegenen
De Nea Ephimens (regeeringsorgaau)j:
Wij hopen, dat het antwoord van den heer
Deiyannisin overeenstemming zal zjjn
met den wensch der natie
Wil koning George aan de bevelen
der Mogendheden gehoorzamen, dan be
loopt Z. M. de kans, dat zjjn volk, na hem
trouw en tot elke opoffering bereid, in
verzet komt.
Het optreden vanjfMc |K i|n,l e y^als
president der Vereeoigde Staten kenmerkt
zich door niets bjjzonders. In zijn bood
schap aan het Amerikaansche volk zegt
bjj in hoofdzaak bet volgende
De regeling van het muntwezen behoeft
herziening. De geldsomloop moet gevestigd
worden op een duurzamen grondslag. De
President zal gaarne zijne medewerking
verleenen in geval het Congres aan eene
trekken kon ze niets dan goeds verwachten.
Een innig dankgebed steeg uit heur hart ten
hemel op, die hare schreden hierheen had ge
leid.
//Zulk een jorg lief gelaat verbeet men niet
licht integendeel, ik heb dikwijls aan u
gedacht maar treedt binnen, mijn kind, en
vertel ons, wat u in deze streek heeft gebracht.
Hij hielp Manon de sneeuwvlokken van haren
mantel verwijderen, nam haar handkoffer en
voerde haar in de huiskamer.
Eene weldoende warmte vervulde het ver
trek, op de sola achter de ronde tafel lag
eene jeugdige jonge dame in doeken en kus
sens gewikkeld, die de binnentredende vol
spanning aanzag.
//Dat is mijne dochter Toni, die nog niet
geheel en al van eene zware ziekte hersteld is,
om haar ondernam ik toen de u bekende reis,
ze was eenige jaren geleden gouvernante bij
eene familie in de nabjjheid van N.ik bjacht
baar toen een bezoek, en op de terugreis ont
moetten wij elkander in deu trein. Kijk, lieve
Toui, dat is mijne jonge reisgenoote, waarvan ik
u vertelde. Ga u zitten, ik bid u, en verhaal
u ons, welke redenen u hierheen brengen.//
Dat was snel afgeloopen; Manon had nog
niet geëindigd, toen de oude man en zijne
doshter haar het voorstel deden, bij hen te
overnachten. //Ik ben de onderwijzer van het
dorp en mijne woning is de school; we zjjn,
wel is waar, een weinig eng behuisd, maar we
hebben toch een klein slaapvertrek, ik zal er
dadelijk heengaan en een paar flinke brokken
hout in de kachel leggen, opdat het vertrek 1
commissie wil opdragen eene herzienin g
te bestudeeren van de wetten betreffende
bet muntwezen en het bankwezen. Aan
het vraagstuk van het internationale bi
metallisms zal spoedig ernstig de aan
dacht worden gewjjd. Er zal eene poging
wordeu gedaan om dat bimetailisme te
verzekeren door de samenwerking met an
dere groote handelsnatiën. Het crediet van
de Unie, de integriteit van het ruilmiddel
en de onschendbaarheid der aangegane
verbintenissen moeten voor alles worden
bewaard en zeker gesteld. De politiek der
regeering zal zjjn de inkomsten der schat
kist te vermeerderen door belasting te
beffen van buitenlandsche voortbrengselen
met vermjjding van rechtstreeksche be
lasting behoudens in tijd van oorlog; voorts
in herziening van het bandelstarief. Bij
zondere aandacht zal worden geschonken
aan de weder-invoering en uitbreiding van
de reciprociteits-wet van 1890. De Presi
dent beveelt voorts het denkbeeld aan om
aan hem groote zelfstandige macht te ver
leenen tot het slniten van handelstractaten.
Da bnitenlandsche politiek der Yer
eenigde Staten zal zjjn het bewaren van
▼rede en vriendschap met alle natiën, en
het vermijden van alle bnitenlandsche
verwikkelingen. De President zal eene vaste,
rechtvaardige en waardige bnitenlandsche
politiek volgen. De Yereenigde Staten
moeten weerstand bieden aan de verleiding
om hun gebied nit te breiden. De President
prjjst de scheidsrechterlijke uitspraak aan
als het baste middel om internationale ge
schillen bjj te leggen. Hg keurt het arbi-
trage-tractaat met Groot-Brittannië goed
en hoopt dat de Senaat spoedig in deze
zaak eene beslissing nemen zal. Hjj hecht
verder zjjne goedkeuring aan eene wjjziging
van de wetten bstreffende de immigratie
en de natnralisatie opdat niet-gewenachte
landverhuizers geweerd kannen worden.
De President kondigt ten slotte de bjj-
eenroeping tegen den 15en Maart, aan van
het Congres in buitengewone zitting, ter
behandeling van de herziening der tarief-
wet.
De Ministère in het kabinet-M c K i n-
ley zijn
JohnSherman, staatssecretaris (bui
tenlandsche zaken); Lyman J. Gage,
secretaris der schatkist; Russell A.
Alger, oorlog; Cornelius N.'B 1 i s s,
binnenlandsche zaken; John D. Long,
marine; James Wilson, landbouw
Joseph McKenna, justitie; James
A. Gary, postergen.
Het mouarchaal-comité wilde dezer da
gen eenige portretten verspreiden van den
Hertog van Orleans, Onmiddelljjk meende
de vrgmetaelaars-regeering dat de Repn-
bliek in gevaar werd gebracht en de
prefect van politie te Parjjs moest beslag
leggen op de afbeeldsels van den Prins.
Da baron De Y a nx onder wie de por
tretten in beslag waren genomen, heeft
tegen den prefect eene vordering tot terug
gaaf met schadevergoeding ingesteld. Die
vordering is echter afgewezen op grond,
dat da Regeering zich verplicht gevoelde
een weinig verwarmd is, als u ter ruste gaat,
Toni zal middelerwijl een beetje keuvelen.//
De oude vriendelijke man ontstak een licht en
ging naar buiten.
De morgentrein had nog eene tweede loco
motief gekregen en was in alle vroegte weg-
gestoomd. Manon echter was er niet mee ver
trokken, zij sliep onder het dak van een recht
vaardige den langen loodzwaren slaap, die op
eene algeheele uitputting volgt. Hare ziel was
ook te hevig geschokt.
Toen ze eindelijk uit hare lange sluimering
ontwaakte, was de dag reeds ver gevorderd;
zij kleedde zich in allerijl aan en snelde naar
beneden. Uit het schoollokaal klonk haar het
eentonige gezang van eene menigte kinderen
tegen.
Toni, da waardige dochter van den onder
wijzer, ontving haar in de huiskamer met een
vriendeljjken groet en een hartelijken hand
druk. Ze was niet meer jong, gelijk Manon nu
pas bemerkte, maar de uitdrukking van de
znive/ste goedheid en een edelen ontwikkel
den geest lag op haar gelaat. Toen ze zich
met moeite van de sofa wilde verheffen om
voor hare gast het ontbijt van de kachel te
krijgen, drukte Manon ze zacht ïn hare kus
sens terug, en ging zelf do warme melk halen,
die de onderwijzer daar had neergezet. 'tWas
het eerste voedsel, dat ze sedert haar vertrek
uit N. had genoten.
//Vader tracht alleen in huis klaar te ko
men, terwijl ik ziek Was Gave God, dat
k hem weldra kan helpen.//
//Het middagmaal komt ons een medelij
