N I E IJ W E HbagBlaó voor ^tooró^en S/uió'éCollanó. Amsterdamsche Brieven. No, 2634 Vrijdag 19 Maart 1897 22ste Jaargang BUITENLAND, Een bereikt doel. Griekenland. Italië. Engeland. ABOMMEMENTSPEJJtj Pei 3 maanden voor Haarlem. Voor de overige plaatsen in Nederland h p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke aammeri Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BÏÏBBAD: st. Janstraat Haarlem. 1,10 1,40 2,80 0,03 XV. Er heerscht eens buitengewone stilte in onze hoofdatad. Dat wil zeggen: er ia drukte en beweging genoeg, de menschen loopen en draven langs de straten, de koffiehuizen zjjn gevold als gewoonigk, de café-concert*, de caié-ohantants. despecialiteiten-theatres, de schouwburgen zijn avoud aan avond gevuld, en da meest gewaagde stukken, om niet te zeggen de meest onzedeljjke hebben het meeste bekijks en lokken het meeste volk, al zwaait ook een enkele maal een min of meer eerljjk recensent den geesel der satyre, maar er valt niets bgzonders voor; niets, dat plotseling de opmerkzaamheid trekt en iemand aanzet tot het schrgven van een brief. Zelts onze praatgrage ge meenteraad is rustig. Nu de beursbouw zjjn beslag heelt gekregen, is er zoo geen brandende quaeitie aan de orde, tenzg de verschaffing van het noodige drinkwater aan de zich voortdurend uitbreidende stad en de tramquaestie. De eerste, eeue koud- waterquaeatio zal de gemoederen niet licht in hevige beroering brengan en de tweede is van zoo doornige substantie, dat meu er heel voorzichtig mede moet omgaao, wil men niet de vingers kwetsen. Verschil lende gedeelten van Amsterdam toch be ginnen en terecht aanspraak te maken op eeue behoorlijke tramverbinding mat het centrum der stad en al zjja er du enkelen, die zeggen, dat er dageigks slechts 50.000 menschen van de tram gebruik maken en er dus ruim 400.000 geen belang hebben bjj de tram en deze quaestie derhalve geen alge meen gemeentelijk belang is, dan ag op gemerkt, dat die 50.000 toch wel niet alle dagen dezelfde zullen zgn en dat ook hg, die slechts ééa of tweemaal per week vau de tram gebruik maakt, dien als het een voudigst, gemakkelgkst en goedkoopst ver voermiddel beschouwt voor deze groote stad eu vooral in een winter en voorjaar als bet tegenwoordige, waarin de zon perti nent d. i. voortdureud en impertinent d. i. onbeschaamd, zich schuil hondt achter re genwolken, dia haar nimmer uitgeputten voorraad zonder ophouden over onse goede stad uitstorten. Da gemeenteraad beschouwt de quaestie dan ook wel als van algemeen belang en meu zou, o zoo gaarne, er de vingers naar u'Uteken, naar de trams, be- F E V1LLET O N, 68. Vervolg //Wat is er?// Barones Liza had de oude dienstbode gezien. //Mevrouw Burkhart wenscht dringend juf frouw Bitter bij zich te hebben, met dit ver zoek zendt ze mij naar Mevrouw de Barones.// z/'t Is goed. U kan gaan, ik zal de juffrouw laten aflossen. Wil u mij naar het buffet verge zellen, mijnheer de verlooide assessor? Dau ver tel ik u verder van het programma, dat ik ont worpen heb ter gelegenheid van mijn verjaardag.// «Het zal mij een groot genoegen zijn// haastte zicb Buchhall te antwoorden. Hij bleef aan de zijde der schoone vrouw, toen deze dwars ovei de plaats ging. Manon was meer dood dan levend, toen de Barones en de assessor voor haar stonden. Zijn blik gleed over haar gelaat en hij herkende haar oogenblikkeljjknauwelijks kon hij eenen verwonderden uitroep onderdrukken; met groote tegenwoordigheid van geest ging hg Manon voorbij, naar het buffet, en onderwierp de daar opgestelde lekkernijen aan een nauwkeurig on derzoek. Hjj was er juist klaar mede, toen Ma non verdween in de riohting van het paviljoen zonder een enkelen blik op Buchhall te slaan. //Mag ik uwe verdere bevelen vernemen vroeg hij lachend aan de Barones, maar kon toch niet nalaten, een langen blik te werpen PBIJS DEB ADVEBTEHTIEN, Van 16 regels50 Cents Elke regel meer 7% Qroote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant. B e d a c t e u r-Uit g e v e r, W. P P E B 8. AGITE MA MOW AGITATE. doel ik en er misschien een gemeentezaak van makeD, waaraan vrjjwel een duitje te verdienen zou zjjn, of voor do plaunen- Sanders ooren hebben, die men zgn Ceintuur-baan en aanleggende ljjnen door een geheel net van tramljjnen alle uithoe ken der stad mede in bet genot eeuer tram verbinding zoude willen stellen, maar daar is de oade, de machtige A. O. M. met hare uitgebreide coucessiën, die mon ontzien moet, op wier terrein men niet goed komen kaD, wil men zich de vingers niet branden en aan kostbare en vervelende processen blootstaan. Een doornige kwestie,welker- oplossing heel wat schranderheid zal vorderen. Maar overigens is het rustig. Men hoort van geene werkstakingen, van geene op stootjes van socialen, van gesne wandelin gen van werkeloozen. Alleen deDiamant- bewarkersbond liet weer eens van zich hooren, maar het kon wel gebenren, dat het bedaard en toch krachtig optreden van de diamautbewerkers-afdeeliug van den Ned. R. K. Volksbond, die het aanhoudend drjjven moede, op eigen band de zaken op rnstige en ordelievende wjjze met patroons en juweliers en fabriekseigenaars afhande len wil, zich tevreden stelt met een redelgk loon en naast de handhaving der rechten, ook het betrachten der plichten van den werkman erkent, eene koude douche is ge weest voor de dolle drjjvers en woelzieke jjreraars, die het best het spreekwoord verstaan«In troebel water is het goed vissefcen.» Ook de vreemdsoortige moordenaar, wiens staal de dienstmeisjes tot slachtoffers koos, schjjnt spoorlooB verdwenen en de rust keert zachtjes aan terug in de hartjes onzer dienstdoende geesten en waar zg vroeger angstig duchtten voor de wonde vaa het moordend staal, kunnen zg na weder rustig aan denken dat Amor's pijl haar niet of wel moge wonden. Rustig is het ook onder de katholieke kiezers, onder de oude, zoowel als onder de nieuwe kiezers te Amsterdam. Geene ver gaderingen, geene lezÏDgen, alles is kalm. De kiesvereenigingen zgn gevormd, d. w. z. de bestoren in de verschillende districten zjjn nu alle gekozen. Hier hebben twee, daar drie honderd kiezers zich als leden der Kiesvereeniging doen inschrijven en daarmede schjjnt de zaak haar beslag te hebben gekregen. Het scbjjut, dat men nn op de slanke gestalte, die juist tusschen de schaduwrijke boomen verdween«wie is die jonge dame?« vroeg hjj terloops onder het ge sprek door. «De verpleegster mijner moeder, die, gelijk u weet, lijdend is aan eene zenuwziektejuffrouw Bitter, een persoon waarop men kan rekenen.// De assessor streek ijverig zijn snor. Toen hij met Bïuneck in 't rijtuig zat en met dezen huiswaarts keerde, gelijk hij ook met hem was gekomen, zeide hjj plotseling: «Ik heb op Woltersdorf eene groote ontdekking gedaan.// «En?« vroeg Bruneck. «Ik heb er de vroegere barones Karger ge- gezien.// Niettegenstaande de duisternis zag Buchhall toch hoe er eén gloeiend rood over Brunecks voorhoofd gleed. «In welke positie bevindt ze zich op het kasteel?// //De Barones vertelde mij, dat zij de verpleeg ster harer zieke moeder was!// Het gesprek liep nu over andere zaken; dicht bij de stad gekomen, zeide Bruneck opeens: «Wat zal u nu doen?" «Zwijgen, gelijk het e n cavalier betaamt// hernam Buchhall oogenblikkeljjk en met vuur. «Ik kan u niet helpen, juffrouw Bitter, u zal met de kinderen moeten rijden. Miss Brown is totaal ziek en ligt weenende te bed, omdat ze geen deel kan nemen aan de wedrennen. Ik heb haar al de thee laten koken, die in het geheele kasteel te vinden was, maar 't heeft raetig kan afwachten tot de tijd d6r ver kiezing nabjj is, of tot de kiezerslijsten openbaar worden en men derhalve een overzicht kan krggen over de strijdkrachten, die men zal kunnen ontwikkelen Nu gelukkig, als alles zoo rustig en kalm ia zga werk kan gaan. M lar treffend is die kalmte na al het geschreeuw, dat voorafgegaan is, over esn volk, dat voor de poorten stond en het kiesrecht eischte en God weet wat zouda doen, als men niet spoedig vrijwillig het kiesrecht ver leende Maar treurig zou die kalmte zjjn, vooral onder de katholieke kiezers, als zg het teeken ware der weiuige belangstelling of der onverschilligheid waarmede de aan staande strjjd wordt verwacht en de uoodige voorafgaande organisatie wordt ter hand genomen en voltooid. Turkije. In Kou8taatiuopel heerscht groote vreug de orer het werk der Earopeescha Mogend- beden. Kreta was reeds lang prijsgegeven en de Sultan beschonwt dan ook al de drukte die door de Mogendheden gemaakt wordt tegen de Grieken met innig welbe hagen. Kieta is als een bliksemafleider voor het Ottomaansche Rgk waar het invoeren van hervormingen nu wel weer op den achtergrond zullen gesteld worden. Eene gedrukte stemming die hoogstwaar- fchjjnljjk een vreeseljjken storm voorafgaat, heerscht te Athene, nadat bekeud is ge worden, dat de Mogendheden aan de blok kade blgveu vasthouden. Da Atheensche bladen werpen al wat gebeuren kan op de verantwoordelijkheid der Mogendheden. Een regiment en een bataljon infanterie zijn weer naar de grens vertrokken. Da soldaten werden geestdriftig toegejuicht. De dames wuifden van de balcons de ver- irekkenden toe en van alle kaotsn klonk tiet: «Leve GriekenlandLave Macedonië!» De soldaden antwoordden met een: «Leve do Koning Men verzekert, dat eerstdaags ook het regiment van den Kroonprins, het eenige niets gebaat; de arme gouvernante is nog altijd verkouden en kan het hoofd niet opheffen. Ik zelf kan niet naar de kinderen omzien. U gaat met de kinderen in den kleinen ponnywagen, ze verheugen er zich zeer op? Waarom heeft u geen lust om het vermakelijke schouwspel bij te wonen. U zal er veel vreemden en allerlei nieuws zien «Ik vrees, dat mevrouw Burkhart zich in dien tijd verschrikkelijk zal vervelen.// «Oca wat, als dit de eenige reden is, die heeft niets te betsekenen. Vrouw Heinemann kan bij haar blijven, voor een namiddag gaat dat wel, en 's avonds zijn we weer thuis. Nog iets, juffrouw Bitter, doe me een pleizier en zet eens een vroolijker gezicht op, de kinderen zouden bang voor u worden. Daarmede bederft u ons alle genoegen. A propos. Kleed u toch ook een beetje Irisscher dan gewoonlijk, uwe roodfluweelen blouse staat u voortreffelijk, maak eens een weinig toilet,// Manon ging langzaam en met looden tred terug naar het paviljoen. Hevige smart kwelde haar, de pijn was ondragelijk! Hoe kon ze zulke benarde positie ontvluchten? Altijd kruiste haar weg dien van Bruneck hoe lang zou het nog duren, totdat het toeval, dat haar tot nog toe gunstig was geweest, eene ontmoeting onvermij delijk maakte. Haar ontslag was haar geweigerd ofschoon ze had aangeboden iemand in haar plaats te stellen. Haar laatste toevluchtsoord was mevrouw Burkhart. Deze naar geest en lichaam gebroken vrouw bezat veel scherpzin nigheid misschien, als ze eene zachte aanwijzing gaf den naam van Bruneck be- dat zich in Athene bevindt, bevel zal krjjgen om op te rakken. Een treffan met de Turken wordt on vermijdelijk geacht. Voor de duivenliafhebbars zal het zeker belang inboezemen hoe kolonel V a s- s o s eeu zeker aantal postduiven op zjjn tocht naar Kanea had medegenomen en daarvan met succes heeft geprofiteerd. Zoodra hg er in geslaagd was, te Pla- tania, niet ver van Kanea, to landen, liet bg twee dezer duiven los. Opmerking ver dient het, dat de diereu nimmer in Kreta gevlogen, doch Blechts den afstand, die Athene van het eiland Serifo, scheidt, eenige malen afgelegd hadden. Niettemin kwamen ze bjjna tegeljjkertjjd te Athena aan en brachten daar het eerste bericht van de ontscheping der Grieksche troepen op Kreta. De financieele wereld te Piacenza is ge heel van streek door de feiten die zich in de laatste dagen aldaar hebben voorgedaan. Twee harer beambten zgn wegens verduis tering ontslagen en de boekhouder heeft «zich verwijderd» met een tekort van 112.000 lire ten nadeele van de kas. Nog steeds wordt in het Engelach La gerhuis de Zuid-Afrikaansche aangelegen heid in zake de quaestie GecilRhodes en Dr. Jameson drnk besproken om de Engelseh gevoerde politiek in Zuid-Afrika te rechtvaardigen, al heeft de inval van Dr. Jameson een betreerenswaardigen haat aangewakkerd en den handel gevoelig getroffen. De heer Schreiner gewezen «attor ney-general» van de Kaapkolonie beweert, dat, wanneer de proclamatie van den Hoog8n Gouverneur, waarin de inval werd afgekeurd, niet ware uitgevaardigd, een rassenoorlog in Zuid-Afrika daarvan het gevolg zou zgn geweest. De inval had een betreurdDBwaardigen invloed en den haat meer aangewakkerd. De Uitlanders hadden grieven, doch deze werden sterk overdreven. Bovendien werd president K r ug e r niet in een conciliante politiek door de beste raadgevingen gesteund. Verder ontkende de heer Schreiner, dat de Hollanders ia de Kaapkolonie niet hoefde za niet eens te noemen enkel, dat ze eene ontmoeting met bekende personen wilde ontwijken, en 't ook moest. Ja, de eerste ge legenheid de beste zou ze gebruiken om der zieke vrouw alles te zeggen. Manon ging naar hare kamer, bracht het haar een weinig in orde en wisselde van kleeding, zooals de Barones verlangde. Mevrouw Burkhart beschouwde haar met ver wonderde blikken: „U ziet er goed uit, het roode fluweel doet uwe zachte gelaatskleur voortreffelijk uitkomen; blqft u lang weg?// vroeg ze. «Dat denk ik niet; zoodra de Barones het veroorlooft, kom ik terug, en vertel u, wat ik gezien heb.// De zieke knikte. Ik heb vreemde visioenen gehad, verbeeld u, ik zou bijna beginnen angst te krijgen.// Manon zag de rilling, die haar door de ledematen voer, en zeide snel: Wil u niet naar het kasteel verhuizen? Mevrouw de Barones wenscht dat reeds sedert geruimen tjjd: 't ware beter, als u gezelschap en verstrooiing zocht. Neem deel aan het uitstapje van vandaag, de afwisseling zal u goed doen.//_ «U noodigt me daartoe uit, en zelf gaat u niet gaarne mee.// Deze vrouw doorzag alles, men kon haar niet bedriegen; Manon beproefde daarom ook niet te ontkennen. 'Woedt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1