NIEUWE HbagBlaó voor <5fl/ooró~en S£uió~£Collanó. No. 2638 Woensdag 24 Maart 1897 22ste Jaargang Vrijheid. BÜITENLANÏÏT Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant. Een bereikt doel. JDuitschland. België. Frankrijk. ÜRUNSCHECOimiT. ABOWlTEMElTTSPBJja Pei 8 maande» voor Haarlem. t 1,10 Voor de orerige plaatsen in Nederland fr p. p. 1,40 Voor het buitenland 2,80 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschjjnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUBBAU: St. Janstraat Haarlem. PBIJS DBB ADVEBTENTIBN, Van 16 regels50 Cent* Elke regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte, AGITE MA HON AGITATE. R e d a c t e u r-Uit g a v r, W. KüPPSRS. i. Het is een in 'toogloopend verschijnsel van onzen tijd, dat de eene tegenstrijdig heid aan de andere verbonden wordt. Nooit waren de menschen dommer en kortzich- tiger, en toch wordt alles in het werk ge steld om de school tot het hoogste top punt op te schroeven. Nooit werd er zooveel gedaan om het ware geloof uit de harten der menschen te rukken, en toch doet men als gold het alleen de handhaving van den godsdienst. Nooit kroop men slaafscher en walgelijker voor den afgod der openbare meening. en toch spreekt men allerwegen van zelfstandigheid en laat de banier der vrjjheid in den wind fladderen en waaien. O vrijheid, wat wordt gij verkeerd be grepen en misbruikt, zoodat juist diegenen, die het hoogste opgeven van ude grootste knechten en de ergste slaven zijn! Men bazelt van eene vrjje K.rk in een vrijen Staat, terwijl de Staat, zelf de slaaf van zijne liberale partijen, de Kerk onder voogdij stelt en het slavenjuk wil opleggen. Bij deze algemeene begripsverwarring wordt zelfs de welgezinde bedreigd door het gevaar, van de vrijheid verkeerd te begrijpen. Daarom willen wij het begrip van vrijheid nader toelichtenen wijl het licht des te meer te voorschijn treedt, wanneer ook de schaduw zich vertoont, zoo willen wij eerst de valsche vrijheid, en vervolgens de ware vrijheid verklaren. Hoe ernstig het onderwerp ook is, toch willen wij met eene luimige anecdote be ginnen, omdat zij ons onderwerp buiten gewoon duidelijk maakt. Ten tijde van den zoogenaamden vrijheidstrijd werd ook aan den Rijn een vrijheidsboom geplant Toen riep een Jood terecht uit: «'t Is mooi! Wat beduidt een boom zonder wortels en een hoed zonder hoofd De wortel is het geloof en het hoofd is het verstand; en omdat bij de meeste vrijheidshelden èn het geloof èn het ver stand ontbreken, daarom is de vrijheid, welke zij verheerlijken en waarvoor zij strijden, eene valsche vrijheid. Zonder geloof, zonder godsdienst, zonder christelijke grondbeginselen heeft de vrjj heid geen vasten bodem, geen zekeren grondslag, geen duurzamen wortel; en evenals iemand, die zelf niet vaststaat, FEUILLETON, 72. Vervolg Zonder tegenspreken volgde hij hear in het kleine kamertje, welks meubileering slechts uit een bed met tafel en stoel bestond. Hij stond aan het venster, en leunde met het voorhoofd tegen de ruiten en keek naar buiten, hoe het regenwater door de dakgoot stroomde en met groote stralen op de straat neerkwam. Hij was zoo stil en bleek als het meisje, dat op den rand van het bed gezeten was met de beide handen voor haar gelaat. O hoeveel smart, hoe onuitsprekelijk veel pjjn hadden deze twee menschen elkander ge daan! De tijd vloog voorbij, de wijzer der klok ging steeds vooruit, het eentonig gekletter van den regen en het ruischen in de dakgoot ver minderde, het dikke wolkengevaarte ver deelde zich. De zon schoot hare gulden stra len in het kamertje en verborg dan weer het lachende gelaat achter de grauwe wolken. De bleeke, ernstige man bleef roerloos hij hoorde en zag niet, hoe beBeden lachende stemmen weerklonken, hoe de dames met op genomen japonnen en lichten tred over de blin kende waterplassen sprongen en de plaats ver lieten, hoe de kippen kakelend uit hare schuil, plaatsen onder het koetshuis te voorsch jn kwa- men en vol vreugde met de vleugels sloegen een ander niet staande kan houden, zoo kan iemand, die geen geloof bezit, onmo gelijk anderen vrjj maken en tot de ware vrijheid brengen. De republikein Cromwell liet munten slaau. Op deze munten stond aan de eene zijde«God met ons,» en aan de andere zijde «Vrijstaat Engeland.» Hier mede spotte een spotboef, terwijl hij zeide «Het is jammer, dat God en de republiek op verschillende kanten staan.» Hij wilde daarmede zeggen, dat deze vrijhei! onmo gelijk veel waarde hebben kon, omdat zij gescheiden was van God. Lacordaire noemt de vrijheid zonder geloot zeer terechtEen zeepbel, die glin stert en uiteenspateen vuurwerk, dat sist en ontploft. Voor de vrijheid, wil zij duurzaam en blijvend zijn, worden vereischt: bezadigd heid, zelfbeheersching, reinheid van zeden, karakter, moed. Maar deze deugden wor den alleen geschonken door het geloof. Waar geen geloof is, daar zijn ook deze deugden niet te vinden, en aldus is de vrijheid zonder geloof een hersenschim. De valsche vrijheid heeft geene deugden, maar slechts misdaden in haar gevolg. Wij willen slechts eenige daarvan opnoe men en in de geschiedenis aanwijzen. Nemen wij den overmoed, dan vinden we daarvan in de Fransche revolutie een voorbeeld. De revolutiemannen riepen met donderende, stemmen: «Hoort, de oude aristocraat daarginds is weer aan het brommenEn een generaal schreef toen maals aan de Conventie«Gisteren viel een twaalfponder op twee passen afstand voor mij neder; de slaaf had eerbied voor den vrijen man!» Wanneer wij de onrechtvaardigheid beschouwen, dan verschijnt zij bij de liberalen in het helderste dagiicht. De liberalen disschen steeds met dezelfde on beschaamdheid de onbeschaamde leugen op, als strijden zij voor de vrijheid en voor het welzijn van het volk. Zij kennen slechts eene vrijheid voor zich zeivenvan eene vrijheid voor anderen willen zij niets weten. Evenzoo verlangen zij vrijheid van het woord, vrijheid in de pers, vrij heid van geweten voor zieh zeiven maar terzelfdertijd leggen zij aan degenen, die hunne partij niet volgen, een dwangjuk op of willen dit ten minste doen. Voor waar, op hen past het woord: Zij willen Jonge mannenstemmen hieven bij het vertrek het heerlijke lied aan, //Wie heeft u, o prathtig woud, gebouwd, zoo hoog daar boven?// Het was tijd. Manon stond op, en ging zachtjes tot den in smartelijke gedachten verdiepten man, knielde neder, omvatte zijne knieën eu smeekte met hartverseheurende stem //Vergeef vergiffenis!// Bruneck sprong verschrikt opont steld //Vergeef" smeekte ze weer, en sloeg de treu rige oogen tot hem op." //Vergeven, dat ge mijn hart hebt gestolsn zeide hij bitter, en toch trilde er iets in zijne stem, als diepe, onuitsprekelijke droefheid. //Ik was een dwaas, toen ik u vertrouwen schonk, ofschoon ik wist, dat ik tot die menschen be hoor, welke van eeuwigheid zijn voorbeschikt, om een eenzaam leven te leiden. Voor dezer kennis heb ik een hoogen prjjs betaald, bij God, hij was te hoogveel hooger dan anderen moeten betalen 1 Hij heeft mij tot een ellendigen mensch gemaakt, wien het leven een last is Ik heb u bemind, Manon, gelijk zelden eene vrouw bemind wordt. Toen mijne moeder mij door den dood werd ontrukt, gevoelde ik pas hoezeer ik u heb bemind, want de smart over het verlies dezer dierbare vrouw was eene zachte ik zou bijna zeggen eene troostrijkeik hoopte op een wederziende smart om u deed me wanhopenTusschen ons beiden kan geene vereeniging meer bestaan en toch mijn arm trouw hart wilde u niet verlaten, Als ik meende uw beeltenis te vuur en te vrij zijn en kunnen niet rechtvaardig zijn De vrijheids mannen tijdens de Fransche revolutie mogen wjj gerust als lafhartigen begroeten. Toen Bo naparte, beschermd door zijne grenadiers, zich ternauwernood voor de dolken ge vrij waard achtte, toen riep hij uit: «Soldaten, kan ik op u reke nen?» En de soldaten, antwoordde: «Ja, ja Bonaparte hernam: «Ha,"dan wil ik deze geestdrijvers eens wat wijzer ma ken En aldus trokken zijne grenadiers met gevelde bajonetten op naar 's Lands vergaderzaal en de afgevaardigden spron gen in hunne toga's uit het venster van St. Cloud, hetwelk de Parijzenaars spottend den waterval van St Cloud noemden. Een gevolg van de valsche vrijheid is ook de wreedheid, die zich duidelijk heeft getoond tijden» de revolutie door bet ver moorden van zoovele priesters en klooster lingen, en die haar toppunt bereikt in het beruchte woord: «Den laatsten koning moet men met de ingewanden van den laatsten priester verworgen.» Evenals boven aan den vrijheidsboom een hoed hangt zonder hoofd, zoo ontbreekt aan de vrijheid zonder geloof, aan de val sche vrijheid, het verstand. Het geloof verlicht het verstand. Ontbreekt het ge loof, dan is de mensch blind, dan doolt hg met geblinddoekte oogen rond en komt van de eene dwaasheid terecht bij de an dere. Het gevolg van zulk eene vrjjheid is onverstandig spreken en onverstandig handelen, dwaze taal en dwaze daden. De oude zwetser Garibaldi levert hier- soor een schitterend bewijs. Zjjne brieven en redevoeringen herinneren aan een dol leman, aa* een waanzinnige. Grenst ook de taal van ongeloovige woordvoerders niet vaak aan waanzinnigheid Welk een onzin kraamden immers de Fransche Com munisten uit, toen zij riepen; «Laten de Fransehen maar omkomen, als de vrijheid slechts zegeviertEn soortgelijke dolle manspraat is geleverd met de uitdruk king, die historisch is: «Ja, ik zal mijn hoofd bij de haren grijpen, het afsnijden, het aan den dwingeland aanbieden en zeg gen: «Ziedaar, o tjran, de handeling van een vrij man!» Het is duidelijk, dat aan zulke woorden ook de daden beantwoordenen hij, die de geschiedenis daaromtrent raadpleegt, krijgt, hiervan de volkomenste opheldering. Niet tevergeefs zegt het spreekwoord: «Spreek, zwaard in mijn kart te hebben uitgeroeid, dan verscheen het deq volgenden dag weer in al zijne bekoorlijkheid voor mijnen geest ik ontstelde bijna over de kracht van die onder drukte liefde en mijne moeder!// //Uwe moeder// stamelde Manon. „Ze overleed koit nadat u N. verlaten had, ze stierf met woorden van liefde en vergiffenis voor u op de lippen ze heeft me bekend dat ze tegen eene vereeniging was van ons bei den en dat ze ons van elkander verwijde rd heelt gehouden ik weet nu alles.// „Wjj hebben te weinig gedaan, om uw ver trouwen te verwerven, daartoe was ik wellicht niet de geschikte persooD. Het wantrouwen tegen anderen beeft me baatzuchtig gemaakt maar ik heb leeren inzien en heb u reeds lang vergiffenis geschonken Heeft u gehoord, Manon, dat ik niet meer boos op u ben?// Hjj boog zich dieper over hare knielende gestalte; misschien vreesde hij, dat ze in onmacht zou valleE, hij hoorde slechts haar strikken en zag niets dan de krampachtige beweging harer lippen. Eene vreeselijke ontroering had zich van haar meester gemaakt en nooit in zjjn leven zou hij den blik vergeten, dien ze op zjjn gelaat sloeg. Met een innigen druk greep ze zjjue hand en bracht ze aan hare lippen. Ontsteld tot in het diepste zijner ziel maakte hij zieh los en ging met groote stappen door het kleine vertrek; hij was verschrikkelijk bleek. Op de trappen hoorde men stappen. Slechts na herhaald kloppen, gaf Bruneck het teekeu om binnen te komen. opdat ik t leere kennen.» Alwie onver standig spreekt, zal ook onverstandig hande len. De Maistre zegt: Dwaze woorden hebben onrijpe plannen, verkeerde maatre gelen, onhandige bevelen, valsche oordeelen en nadeelige handelingen ten gevolge. Het Duitsche volk viert den honderdsten geboortedag van den eersten keizer van het opgestane Duitsche rjjk, Wilhelm I, die, met behulp van krachtige mannen en groote geesten, de vernedering van vroeger jaren heeft begraven onder de glorie van het heden. Het was een heldenfiguur die Wil helm I, die meermalen zjjn eigen mee ning geweld moest aandoen om de raad gevingen te volgen van zjjne groote raadgevers wereldhistorische figuren al druischten die dikwjjls ook in tegen zjjn eigen menschelijk gevoelomdat hjj steeds dat eene ideaal voor oogsn hiald; Duitschland groot en machtig te zien. Of de Duitschers gelukkig zjjn geworden T Op deze vraag zullen wij geen beslist ant woord geven. De socialistische wethouder van het openbare onderwijs te Seraing, citoyen G o n y, werd onlangs aangehouden, omdat hjj de schadevergoeding niet betaalde, waartoe hjj door de Rechtbank voor eer- rooverjj was veroordeeld. De socialisten zien natuurljjk in den veroordeelden Ci toyen een slachtoffer der verouderde bur- gerljjke wetgeving en hebben een inschrjj- ving geopend om het noodige geld bjjeea te brengen. De inschrijving bracht slechts een onbeduidend sommetje op. Gony moet nu zelf betalen of zjjn eerrooverjj met gevangenistraf boeten. De rechter van instructie P o i 11 e- v i n i'b naar Londen geweest en is van daar teruggekeerd met verschillende be wijsstukken, door den Panama-held, die thans de verklikker speelt, hem toever trouwd. Het was de herbergier, die vragen kwsm, of het den beiden behaagde in de gelagkamer te komen, die door het vertrek der meeste gasten bijna ledig was. Bruneck dankte en bevel, dat bet rjjtuig voor de huisdeur zou rjjden. Toen de waard zieh verwjjderd had, zeide hij snel: //De koetsier zal u terugrjjden naar Woltersdorf. Blijft u nog lang daar?» «Neen ik heb mjjn ontslag gevraagd en zal 't nu nog eens verzoeken.// XVIII. //Juffrouw Bitter, u wil met alle geweld Woltersdorf verlaten? Mag ik niet weten waar om? Zonder reden laat men eene betrekking toch niet varen. Wist ik ze, missohien kon ik u helpen. Hindert het u misschien, dat we voorgisteren zonder u van de renbaan zijn weg gereden? Mjjn hemel, u bleef immers bjjna een uur weg, Jacques liep als een bezetene ach ter u en kon u nergens vinden. De dames en mjjne moeder, die bjj een ongelnk altjjd zeer gejaagd is, dwongen mjj om zoo te zeggen tot vertrekken; Bruneck bood zieh aan, voor u te zorgen, hjj zou u in zjjn rjjtuig naar Wolters dorf terugzenden, dat heeft hjj ook gedaan en zjjne plichten als cavalier getrouw vervuld- Wat wil u dan toch tigenljjk.// 'Woedt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1