No. 2653
Maandag 12
April 1897
22ste Jaargang
)ag6laó voor &looró* on SCuió-dCollanó
agite ma non agitate.
Liberale strijdmiddelen.
Dit nummer bestaat
uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD
BUITENLAND
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
50 Cents.
7V
fsvillston
Het verlaten kind,
Turkije.
Engeland
Amerika.
Oosten rij k-Hongarije.
Frankrijk.
Onlusten in het Oosten
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem.(1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en feestdagen.
Redacten r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
VlSTlKM'fUï
PRT.TR der advertentien.
Van l--ü regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con taat.
Hoojdagenten voor het Buitenjand'. Compagnie Générale Publicité Etranghe
G l. D AUBE 4" Co. JOHNF.JONESSucc., fats SlbisFaubourg Montmartre
Acht dagen geleden hebben wp aan deze
plaats gewezen op een in de liberale bla
den voortkomende opwekking tot aaneen
sluiting. Dit «verzamelen blazen» noemden
wjj het sein tot het voorbereiden van den
strijd tegen die richtingen in de politiek,
welke van oordeel zjjn dat met de.i aan
vang van de nieuwe kiesrecht-periode,
zoo liet mogelijk is, een einde moet worden
gemaakt aan de liberale overheersching
in ons vaderland.
Sedert is dat opwekken tot aaneen
sluiting in de liberale pers gevolgd door
een hettigen aanval tegen de niei-liberale
partijen, de Katholieke en de anti-revo-
lutionnaire. Zonderling moet het heeten,
dat de andere anti-liberale richtingen, met
name de radicalen en de sociaal-demo
craten, zoo goed als ongemoeid worden
gelaten, en dat juist de scherpste pijlen
door het liberalisme op de beide eerstge
noemde richtingen worden afgeschoten.
Waarschijnlijk is dit toe te schrijven aan
de vrees der liberalen, dat het resultaat
der aanstaande verkiezingen wel eens in
het voordeel zou kunnen wezen vau Ka
tholieken en anti-re volutionnairen, terwijl
radicalen en sociaal-democraten geen suc
ces van eenige beteekenis zullen hebben.
Ongemotiveerd wordt er door de libe
ralen maar op ingehakt. Zonder eenige
aanleiding is bijv. de N, Rott. Ct., dat
als het hoofdorgaan van het liberalisme
ban beschouwd worden, begonnen met
enkele artikelen uit Katholieke bladen te
gaan bestrijden en daaruit de leelpkste
insinuaties aan het adres dier b'aden te
trekken.
Wij behoeven natuurlijk niet de ver
dediging der aangevallenen op ons te
nemen. Die taak is bij bedoelde bladen
in goede handen, maar toch meenen wij
niet te mogen zwjjgen, waar onware voor
stellingen verkondigd"worden en"aan ons
volk dingen worden wijs gemaakt, die
slechts ten doel hebben, de voortreffe
lijkheid van het liberalisme aan te too-
nen.
Door de"W. IJselbode was o.a. betoogd,
dat het aan het liberaUsrae niet gelegen
heeft, als er nog geloof en christelijk
leven in Nederland bestaan. Daarop heeft
de N. Rott. Gt. geantwoord, dat zulk
geschrijf den politieken tegenstander las
teren isv wijl «in een openbaar bisschop
pelijk schrijven in de warmste bewoor
dingen geroemd werden de ontwikkeling
van het Katholiek geloof hier te lande in
de laatste jaren en de voorspoed, dien de
Katholieken genieten.»
De argumenteering van het liberale
orgaan is werkelijk waard eens op den
keper te worden beschouwd, niet om de
logica der feiten, maar om de zwakke
gronden, waarop het liberalisme wordt
verdedigd.
De ontwikkeling van het Katholiek ge
loof zou men te danken hebben aan het
liberalisme Met evenveel woorden beweert
de /V. Rott. Ct., dat «de Katholieken in
Nederland hunne vrijheid var godsdienst,
de onafhankelijkhe d van hun kerkge
nootschap en het herstel der bisschops
zetels aan het beschimpte liberalisme»
moeten danken
't Is haast te dwaas om het tegen te
spreken. Onze tegenstanders zouden dus
hun best hebben gedaan om ons den
invloed te verschaffen dien we in den
jongsten tijd op politiek en s -eiaal ge
bied hebben verkregen. Niet wij heb
ben door volharding en strijd de rechten
verworven, die men ons langen tijd hier
te lande had onthouden, m rar de liberalen
ziju zoo goed geweest om ons in het ge
not te stellen van de boven opgesomde
rechten en vrijheden Niet de kracht van
ons geloof is het geweest, waardoor do
Kerk zich ontwikkelde, maar de gunst
vaa het liberalisme heeft dit tot stand
gebracht, en bij de gratie der liberale
partij worden de Katholieken thans op
gelijken voet behandeld als zjj, die tot
andere staatkundige richtingen behooren!
Waarlijk, men moet toch wel door den
glans, die van het eenigo, heerlijke libe
ralisme afstraalt, geheel verblind zijn om
zulken onzin op te schrijven 't Is of men
denkt, dat ons volk eigenlijk maar be
staat uit een troepje bo>ren, wien men
wel wat op de mouw kan spelden. Zulk
geschrijf veroordeelt zich zelf het meest
Neen, met de JV. IJselbode zijn wij het
volkomen eens, dat bet niet aan het li
beralisme gelegen heelt, als er nog geloot
en christelijk leven in Nederland bestaan.
En als door de liberalen gevraagd wordt
om aan te toonen, dat ooit eenige libe
rale Regeering Jiets ondernomen heeft te
gen geloof en godsdienst, daft hebben we
slechts te denken aan de heerlijke neu
trale schoolwet, welke ten gevolge heeft
gehad, dat overal in het land gelden zijn
bijeengebracht voor de oprichting van bij
zondere scholen en dat thans in de open
bare school tal van mannen werkzaam
zijn, die in de jonge harten de teêre kie
men van geloof en eerbied trachten uitte-
roeien en te vernietigen.
Dit is het, wat wij aan het liberalisme
te danken hebben 'en wat wij voor de
toekomst van de heerschappij van het li
beralisme kunnen wachten. Wij kunnen
het ons begrijpen, dat de liberalen met
zekeren trots wijzen op hetgeen zij in
hun langdurig beheer hier te lande hebben
verricht, omdat zij meenen, dat de toe
passing der liberale beginselen ten slotte
een hoogst gewenschten toestand op on
derscheiden gebiel in het leven zal roe
pen. Het zou dan ook verschrikkelijk zijn,
indien die partij met haar lang verleden
en die er steeds op stoft dat zij met haar
tijd medegaat, thans zou moeten erken
nen geen stap nader te zijn gekomen aan
haar doel. De liberalen mogen dan ook
juicheu over hun verleden, over hun stre
ven, over hun werken, maar zij moeten
door L. e. O.
12 Vervolg.)
'/Daarover moet mijne vrouw maar beslissen
zeide Klaasseu, die het voorhoofd fronste bij
het voorstel van den Burgemeester. «Als gjj
mg vraagt, dan zeg ik, neen. Mjjne vr„uw
echter heeft er al den last van, die moet het
maar uitmaken."
De molenaaister echter zeide ookneen. Het
kind was haar, als bit ware door den lieven
God in huis gebracht en zij zoude het errlijk
groot brengen.
«Maar wat heb ik geh ord,« vroeg de Bur
gemeester, «stelt freule van Sprangen zoo veel
belang in het kind? Zoude deze misschien niet
eene kleine bjjdrage?
«Dat hebben wij, Goddank, niet noodig!"
viel hem de molenaar in de rede. «Zoo veel
hebben wjj wel, dat wjj het ki-.d te eten kun
nen geven en het kunnen kleeden.//
«Misschien ook nog wel wat meer!// lachte
de Burgemeester en klopte hem op den schou
der. //Ik vrilde u volstrekt niet beleedigen. Ik
meende maar, dat die rijke dame, misschien
in de toekomst wat voor haar doen kon, haar
bijvoorbeeld een uitzet kon geven. O it zet,n
had ik moeien zeggen, niet//bijdrage.// Zij
schijnt toch belang te stellen in het kind.//
Koorn keek zijn zwager ernstig aan maar
deze glimlachte.
zich niet in het hoofd stellen, dat wij
hun daarvoor dank hebben te bewijzen,
want dan slaan zjj de plank glad mis.
Ook overeen mogelijk samengaan vau
Katho'ieken en auti-revolutionnair n bij
de aanstaande verkiezingen zijn de libe
ralen in deu laatsteu t\jd druk aan het
phantaseeren. Om hun partijgenooten, die
jammerlijk verdeeld zijn, tot eensgezind
heid aan te sporen, wijzen zij er op, dat
de programma s van Katholieken en anti-
revolutionnairen zulk een samenwerken
niet beletten, ja met opzet zoodanig zjjn
gesteld geworden, da* dit samengaan mo
gelijk is. De liberalen beweren, dat de
geschilpunten tusscheu de beide geloovige
richtingen wel spoedig bijgelegd zullen
zijn en zij eensgezind den verkiezingsstrijd
zullen aanvaarden.
Zulke beweringen getuigen van een
voorspellenden geest, want zij kunnen niet
geput worden uit hetgeen tot nog toe
zoowel aan onzen krat als aan dien der
anti-re volutionnairen is geschied, lo h
kunnen wij het ons niet ontveinzen, dat,
indien er bij de verkiezingen hier en daar
samenwerking tusscben de geloovige rich
tingen zal plaats hebben, de liberalen dit
aau zich zeiven hebben te wijten. Zij kun
nen zich tochwel begrijpen, dat bijv. in
een district, waar de drie hoofdrichtingen
op politiek gebied ieder eigen candidaten
hebben gehid, bij een eventueele herstem- j
ruing de geloovige richtingen elkanders
candidaat zullen steunen.
Doch deze overwegingen zijn op het
oogenb'.ik eigenlijk nog "voorbarig. Even
goed zouden wij thans reeds kunnen be
weren, dat de liberalen, indien zij in de
nieuwe Kamer een zetel meenen te. kun-
uen betwisten aan een Katholiek of auti-
revolutionnair, de voorkeur zullen geven
aan het stemmen op een radicaal of so
ciaal democraat. Wij gaan daarop thans
echter niet nader in, maar wenschen ten
slotte wel onze geloofsgenooten reeds nu
op te wekken om zich te hoeden voor het
liberalisme, dat eenerzjjds de Katholieken
tot dankbaarheid wil stemmen en ander
zijds tweedracht wil zaaien om daarvan
iu den aanstaanden zomer partij te trek
ken.
Eene richting, die aldus handelt, ver
oordeelt zich zelf. Zulke strijdmiddelen
zijn iu ons o g onwaardig. En als de
liberaleu spreken van- lasteren, wanneer
van onze zijde het libera'isme wordt aan
geduid als de partij van het ongeloof,
dau meenen wjj het recht te hebben om
aan het liberalisme ten laste te leggen,
dat het thans ter bereiking van ziju doel
i i toepassing tracht te brengen het be
ginsel: Verdeel en heersch.
Invl edrijke personen te K nstantino-
pel voorspellen, dat zich eene spoedige
omwentelii g op den voorgrond dringt in
het Turksche Rijk, omdat de Sultan zoo
wel tegenover de Mahomedanen als tegen
over Christenen een stelsel van spionee-
«Als zjj dat doen wil, antwoordde Klaas-
aen, «zal ik het haar niet beletten; maar er
haar om vragen, doe ik niet.//
«Is zij kortelings nog hier geweest?" vroeg
de Burgemeester als zonder erg.
«Voor een dag af acht. Zij moest toon in
Akkerdorp zijn bij de pastoor.//
«Zo.? Bij den heer pastoor?// herhaalde de
Burgemeester en keek dej heer Koorn knip-
oogecd aan. «Zij is anders niet gewoon, geloof
ik, den heer pastoor dikwijls te bezoeken.
Of wel?//
«Zij gaat trouw naar de kerk,// antwoordde
Klaas?en, «en ik meen, dat zij met den beer
pastoor op zeer goeden voet stsat. Overigens
bemoei ik mij niet met andermans zaken.//
«En hoe gedroeg zij zich t-genover het kind?
Neg al vriendelijk? Of vroeg zij er niet naar?//
«Natuurlijk vroeg zjj er naar. Zij liet het
dadelijk binnenioepen. Maar vriendelijk? Dat
is zjj bjjna tegen niemand. Zij is al jjd kortaf.»
«Vriendelijk is zjj altijd tegen Frits,// voegde
de molenaarster er bij. «Die schijnt een wit
voetje bij haar Ie hebben. Opmerkelijk is het
echter, hoe weinig angst het k nd voor vreemde
menscheu heeft. Het is zektr gewoon geweest,
vele vreemde menschen te zien.//
«Natuuiljjk//, antwoordde Koorn. «Indien
het, zooals bijna zeker is, aan eene landloop
ster behoort, die het achtergelaten beeft, dan
heeft het bijna dagelijks andeie en vreemde
mecschei gezien.//
De molenaar knikte Duideljjk bleek het, dat
hjj niets gehoord had van hetgeen er verteld
werd Over het aandeel, dat freule van Spran
gen misschien in het achterlaten van het kind
zoude kunnen gehad hebben en het zoude zeer
dwaas geweest zijn, daarover nu te gaan spre
ken. Dat zag zelfs de Burgemeester iu, die
anders gaarne zich op gl >d ijs waagde.
«Gij houdt dus de kleine Sibylla bij u?//
zeide hjj. «Mogen wij het wonderkin i niet eens
zien e molenaarster haalde haar. Koorn,
die haar alleen gezien had, toen zij zittende
op een ezel, huilend, als een vrjj verwaarloosd
wezentje voor ijjne deur verscheen, was geheel
ye'wooderd over het zonderlijke, lieftallige kind,
dat hem ook op zijn verzoek bereidwillig de
hand gaf. «Zoo ziet men, wat met water en
eene goede verzorging te verkrijgen is,« riep
bij uit. «Ik wilde wel, dat mijne vrouw je eens
z»g.«
Pas op, dat mgne zwagerin zoo iets niet hoort,
schertste de Burgemeester, «zij zoude het u niet
in dank afnemen. Sibylke is echter een
Hef kind men zoude zeggen dat zjj fijne, zelfs
voorname trekken in het gelaat heeft niet
waar, Koorn
„Nu, Burgemeester," antwoordde deze, weder
ongerust geworden, door den nieuwen zijsprong
van zijn zwager, «Onze lieve Heer deelt de
aangezichten niet uit naar stand en rijkdom.//
«Weet gij ook iels van uwe moeder, Si
bylke vroeg de Burgemtester vriendelijk aan
het kind en boog zijne lange gestalte tot haar
neer, om haar goed inde oogen te kunnen zien.
Zij keek hem aan, drukte zich wat meer te
gen de molenaarsvrouw aan, wier hand zijlrad
vastgehouden, maar antwoordde niet.
//Waar is uwe moeder popje?// vroeg de
ring, van willekeur en dwingelandij toe
past, dat niet kan blijven bestaan.
I s ra a e l-K h e ra i 1-B e y, oud gouver
neur-generaal van Tripoli, zet met zeer
duidelijke termen de onbekwaamheid van
de Turksche administratie uiteen en de
dwaling, waarin de Sultan le ft, «'oor te
regeeren, zonder ooit rekening te li inden
met de meening zijner onderdanen.
Bovendien heerscht te Konstantiuopel
een fooien- en omkooperijstelsel, dat in-
heemsck is geworden bij al de rangen
der administratie die de uitvoering der
beve'en van den Sultan, soms goed be
doeld, doen verlammen.
In bet Engelscke Lagerhuis is de wet,
waarbij vergund wordt, dat in crimiueele
strafzaken een gevangene kan gehoord
worden als getuige en het hooren van de
vrouw of den echtgenoot van den gevan
gene medeplichten t wordt gesteld met 210
tegen 41 stemmen aangenomen.
Groole overste ooraiugen hebben de
Vereenigde Staten geteisterd. De rivier
Mississippi heeft 50 plaatsen ouder water
gezet, waardoor meer dan 60.000 men
schen van have en goed zijn beroofd.
Het water rees 0 8 dm. hooger dan bij
eenige vroegere overstrooming. De water
vloed strekt zich uit over eene lengte v. n
300 en eene breedte van 4 a 5 mijlen.
De President der Vereenigde Staten
zal aan het Congres geldelijke hulp vragen
voor de noodlijdenden dior deze ramp.
De verkiezing \an Dr. Lu eg er tot
burgemeester van Weenen werd met ge
juich begroet. Uit geheel het land zijn
den dapperen kampvechter gelukwen-
schingen gezonden.
Het is nu voor de derde maal dat hem
de burgemeesterskeuze te beurt valt. Ver
moedelijk zal ditmaal keizerFransJozef
het menscbelijk opzicht der joden en dat
der liberalen in de hoofdstad vau zijn Rijk
trotseereu en niet weigeren de benoeming
te bekrachtigen.
De Duitsch liberale partij moet thans,
om haar macht niet geheel te verliezen,
den steun zoeken van Dr. Lueger en zijne
anti-semieten.
De Deutsche Ztg. spreekt de hoop uit,
dat de nieuwe burgemeester van Weenen
zich tot leider zal pwerpen van «de ge-
heele Duitsche burgerij, opdat het Duit-
sche element in Oostenrijk weder de plaat»
zal innemen, die het toekomt
Het Fransche volk neemt de dingen
niet zwaar op, zelfs over de meest tra
gische Onderwerpen weten de Fran-
schen een humoristisch sausje te gieteD.
Grappenmakers van groot talent staan
altijd gereed, om deze of gene zaak uit
een komisch oogpunt te beschouwen en
in een vermakelijk daglicht te stellen.
Burgemeester weer, dien laatsten naam kiezen
de om haar aan haar verleden te herinneren.
„Modder is in den hemel!// antwoordde de
kleine, tot-aller bevr emding, want ook de mo
lenaar en zgne vrouw hadden dat antwoord nog
nooit uit haren mond gehoord.
«Wie heeft, u dat gezegd, Sibylla?,, vroeg
de molenaarster dadeljjk
«Die vrouw antwoor 'de het ki d en zij
keek hare pleegmoeder met groote oogen open
hartig aan
«Welke vrouw vroeg de Burgemeester snel,
maar daarmede was alles bedorven, want bet
kind gaf gean antwoord meer en Koorn ver
zocht zijn viend het arme ding niet langer
las ig te vallei. Zfj namen afscheid en de Bur-
•ge'meester beval den molenaar hem dadeljjk te
verwittigen, indien hij eenig spoor mocht ont
dekken omtrent de afkomst van de kleine, want
het was zijn plicht de zaak zooveel mogelijk
tot helderheid te brengen. Ook omtrent de wij
ze, waarop met den weggeloopen Frits zoude
gehandeld worden, verwachtte hg hunt e beslis
sing, al vorens hij in zijne hoedanigheid als bur
gemeester zoude optreden.
«Daar hebben wij het alzeide hjj tot Kcorn,
toen de wazen langzaam wegreed, «Welke
vrouw kan het anders geweest zijn, die het kind
deze woorden óvèi zjjue moeder in den mond
gelegd heeft? De moeder loopt natuudjjk nog
op de aarde rond, maar zij wordt naar den he
mel verwezen, waarop zjj misschien weinig aan-
spraak kan maken begrjjpt gg dan niet,
dit zulks geschiedt om onze nisporingen te be
moeilijken
Eu zoo geeft nu weer het geval met
Burdeau, den man, die met nationale
eer begraven werd, terwijl uit de jongste
Panama onthullingen blijkt, dat «óok hjj
oogeublikken van zwakheden» heeft ge
had, den humorist Alfred Capus stof
voor een allervernuftigste fantasie. Capus
oppert n.l. het denkbeeld om een «voor-
loopig P. nthéon» op te richten, waar men
het stoffelijk overschot der groote mannen
plaatsen zou, om er een soort van proef
tijd door te brengen. Blijkt dan na eenige
jaren wachtens, dat op de nagedachtenis
van dezen of genen groolen man geen
enkele smet kleeft, dat hij zich niet heeft
laten omkoopen en een lieilzamen afschrik
had van cheques, dan kan men hem de
finitief op een voetstuk plaatsen. Voor de
politici zou de proeftijd echter vrij lang
moeten zijn, meent Alfred Capus, die
voorts^nog de grappige opmerking maakt
dat men het gebruikelijke opschrift boven
I de proef-Panthéous aldus zou behooren
te wijzigen: «Aan onze groote mannen,
I het voorloopig erkenteljjk .Vaderland
De «boutade» is echt geestig en ech
Fransch. En de achtergrond van waarheid
ontbreekt niet!
Van ernstiger aard is eene opmerking,
door Eduard Drumont dezer dagen
naar aanleiding der Panamageschiedenis
gemaakt. Deze schrjjver wijst op de zwakke
zenuwachtige houding der gecompromit-
teerdec, te wier gunste men thans het
medelijden tracht op te wekken. Maar
hebben zij zeiven ooit medelijden gehad,
vraagt hij. Hebben zij niet hun anti-cle-
ricale woede gekoeld aan weerlooze kloos
terbroeders en priesters, aan zwakke
religieuzen De meest ellendige beschul
digingen tegen deze religieuzen en pries
ters kwamen uit hun mond of vonden bij
hen verdediging. En terwijl zij steeds het
«clericalisme» voorstelden, als zijnde een
groot gevaar voor de belangen der natie,
vulden zij hunne zakken met de gelden
der kleine lieden, die hunne spaarpennin
gen aau de Panama-maatschappij toever
trouwden.
Waarlijk, e' zijn andere personen, die
medelijden verdienen
Onder al de ellende die op het eiland Kreta
geleden wordt door eene onverantwoordelijke
tyrannie op de bewoners uitgeoefend, hebben
d.e Admiraals der Europeesohe oorlogsschepen
eene bijeenkomst gehouden aan boord van het
Itali ansche admiraalschip, ora te beraadslagen
over het opstellen eener nieuwe proclamatie
aan de Kretenzers.
Hoogstwaarschijnlijk worden zjj op nieuw
gesard m^t bedreigingen. Ook zullen de Con
suls trachten de Kretenzers uit te leggen, dat
de blokkade van Kreta hoofdzakelijk het ge
volg is van de aanwezigheid der Grieksche
troepen op het eiland Zij zoeken dus twee
dracht te brengen tusschen Kretenzers en
Grieken.
Een i cident, dat ernstige gevolgen had
kunnen hebben, heeft zich, zegt de Daily News,
Dinsdag te Larissa voorgedaan. E-n Engelsch
correspo dent schoot dicht bij de voorposten
van het Grieksche kamp zijn revolver af. In
het kamp w.-rd oumiddellijk alarm geblazen
«Maar mijn goede Avemeyer,« dat was de
Daam van den Burgemeester, «Hoe kun je nu
zoo iets zeggen?// antwoordde Koorn. «Hetis
ze r «oed mogelijk, dat freule van Sprangen
haar die woorden heeft voo gezegd, maar wat
volgt daar dan uit? Zjj heeft het gedaan om
het kind eens en voor altijd te genezen van het
verlangen naar hare moeder, dat toch nooit
vervuld kan worden, en om de latere gedach
ten van het kind een troostend rustpunt te
schenken. Jelui, dienaars van de wet, hebt eene
duivelschc manier om overal misdaad en zonde
te zociec, en gij sehijut er u niet veel om te
bekommeren, al zoudt gij daardoor de beste
reputatie bederven en den braafsten mensch
zijne eer benemen?//
«Wat reputatie, wat eer!// zeide de Burge
meester. «Van daag is men een man van eer
en morgen schreeuwen je de jongens na op de
straat. Zoo gaat het in de steden, zoo gaat
het in de dorpen ook. Op freule van Sprangen
he fi het nooit iemand erg gehad. Zjj is trotsch
en hoovaardig en nu toch eens het ijs gebro
ken is en wg er over praten, acht i< er haar
best toe in staat een handje te hel; en om de
eer van hare familie, of haar fortuin of wat
ook door de eene of andere minder rechtma
tige daad te redden. Is het niet zeer verdacht
dat de vrouw, die het kind klaarblijkelijk
achtergelaten heeft, twee digen lang om het
kasteel heeft rondgezworven, en dat freule van
Sprangen dienzelfden morgen van het vinden
van het kind een rijtoer langs de Horst en
den Boschmolen heeft g maakt:
Vervolg in het Tweede Blad.)