NIEUWE
Hbagêlaó voor fatoord- en o£uió-<JCollanó.
Oproep voor Kreta.
No. 2660
Woensdag 21 April 1897
22ste Jaargang.
BUITENLAND.
Het verlaten kind,
Tranivaal.
Frankrijk.
Duitsohland.
flMRLEMSCHI (10UB4IT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
/1,10
1,40
<2,80
<0.03
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent»
Elke regel meer7Vs
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteu r-U itgever, W. KüPPERg,
Naarmate de toestand in het Oosten
ernstiger en het lot der Christenen bekla
genswaardiger wordt, stjjgt ook de belang
stelling en deelneming der beschaafde
wereld met het lot van zoovele duizenden
ongelukkigen, die aan de brutale willekeur
van een snooden dwingeland zjjn prijs ge
geven. Allerwegen vormen zich scharen
van strijders die zich gereed houden op
gegeven teeken naar Griekenland te snellen
en hun goed en bloed ter beschikking
te stellen eener zaak die zeker het recht
niet alleen, maar ook de sympathie van
ieder weldenkend mensch aan hare zijde
heeft. Er bi staat in de kerk een militaire
ridderorde door den H. Dominicus gesticht,
met het doel om de Albigenzen te bestrij
den, doch wier leden in vroegere eeuwen
aan de hand der Maltheser-ridders raak
met het meeste succes tegen de verdruk
kers van het Christendom zjjn opgetreden.
Bedoelde orde, genaamd de Órde der
Ridder» van de Militie van Christus, doet
thans bp monde van haren plaatsvervan-
genden Grootmeester, den Luitenant der
Órde, Dominicus Piccoli, een beroep op
de Christenheid, met het doel een legioen
te vormen van strjjders, die aan de zjjde
van koning George van Griekenland
tegen den Turk te velde zullen trekken.
Wjj laten hier volgen den letterlijken
tekst van een brief, door den Luitenant-
Generaal der Orde gericht tot bet hoofd
der Orde in Nederland, den heer Jos.
De mei inn e te Maastricht, waarin Zjjne
Excellentie genoemden heer gelast met
hetzelfde do»T een beroep te doen op Ne
derland en nog meer in het bjjzonder op
het Prioraat van Maastricht.
Geachte Ordebroeder
Ik kom u heden eene allerbelangrijksts
zaak mededeelen onze Orde betredend#,
en ik reken er op, dat gjj al uwen jjver
aan den dag. zult leggen opdat de zaak
met het meeste welslagen moge bekroond
worden. Na de gruweljjke moordtooneelen
van Armenië en Constautinopel, hebben
die van Kreta de maat van ongerechtig
heid gevuld van dat Rijk van Mahomed,
waarvan verkrachting, plundering, moord
en brandstichting de grondslagen vormen
waarop zjjn bewind gebouwd is. Het held
haftige "Kreta, heeft na al de snoodheden
FJtUlLLBTOJS
door L. e. O.
21
De pastoor? Ja, die wist er wel meer van.
Had men dien maar eens tot spreken kunnen
dwingen. Vele niet-roomsehen betreuren het, dat
de roomsche priesters geene vrouw hadden
dan zoüde het geheim wel aan den dag zijn
gekomen. En Erits? Di« was, God weet
waar! Hem ondervragen ging met, en wat
zoude cie ook hébben kunnen mededeelen, om
trent de onbekende vrouw, wier naam niet eens
op bet doo.learegister kon ingeschreven worden
en die in een afgelegen hoek van het kerkhof
was begraven geworden. Zoo bleef er niets
over, dan in de onzekerheid en onwetendheid
te berusten.
Een zware sluier bleef over de geheele zaak
verspreid, «popje// behield den naam van Sibyl
la Horst en bleef op den Boechmolen, want
Klaassen en zjjn vrouw weigerden beslist haar
in een weeshuis te laten plaatsen.
Langzamerhand keerde de rust in het kleine
stadje terug. Alles nam weder zjjnen gewonen
loop. Op de koffiekransjes der dames deden de
selfde praatjes weder de ronde; op de sociëteit
besprak men de Europeesche politiek naast die
van het eigen land, en het meest//onze ruiters//
die men zoo zeer terugwenschte en di# maar
steeds niet wederkeerden. Daar kwam op eens
het bericht, dat het garnizoen niet meer terug
van den dwingeland, die op den Bospho'
rus troont, te hebben onderstaan, ter zelf
verdediging naar de wapenen gegrepen.
De zoogenaamde Christen-mogendheden
volgen eene slinksche en kleingeestige
staatkunde, en hebben, in plaats van de
edele overleveringen die zij in het Oosten
schragen moesten, zich eerder tot ver
drukkers dan tot beschermers der Chris
tenen aangesteld. Wij hebben de vloot der
gezamenlijke Mogendheden het kamp der
Kretenzers zien beschieten en de dappere
verdedigers van een zoo heilige zaak bij
honderden zien sneven.
Ik, Yenetiaansch patriciër, de afstam
meling der graven van Piccoli en Cesana,
die zooveel ridders van St. Marcus hebben
voortgebracht, ik, daarenboven als Hoofd
der ridderorde van de Militie van Christus,
gesticht ter verdediging van het Geloof,
van den verdrukte en zwakke, ik mag in
deze droeve omstandigheid niet werkeloos
blijven.
Wjj staan aan den vooravond van groote
gebeurtenissen. Binnen weinige dagen
misschien zal George van Griekenland
zich genoodzaakt zien Turkjje den oorlog
te verklaren. Mjj dunkt, dat wjj in der-
geljjke omstandigheden niet beter kunnen
doen dan eene keurbende van katholieke
vrjjwilligers te vormen, die door de Griek-
sche regeering zal gewapend worden. Dit
regiment zal de machtspreuk voeren onzer
Orde, strjjdsnde onder den standaard onzer
Militie. Het zal tevens zijn eigen aalmot-
zeniers hebben ter verstrekking van gees
telijke hulp. Reeds hebben twee aalmoe
zeniers der Orde zich tot dat doel bij ons
aangemeld.
Ik verzoek u daarom dringend, alle
pogingen in het werk te willen stellen
ten einde vrijwilligers te werven, zoowel
in Nederland als ia België. Sluit u aau
bij de comit#'s die zich alom vormen.
Wend u tot de oud-officieren en soldaten
der Pauseljjke zouaven. Doe hun de hei
ligheid van het doel kennen en begrijpen
en zeg hun dat zij behalve op de dank
baarheid van koning Ge orge, tevens nog
aanspraak kunnen maken op het lidmaat
schap onzer Orde. Ik reken op uwe jjve-
rige samenwerking in deze omstandigheid.
De plaats van samenkomst voor onze
vrijwilligers zal in den Piraeus of in eene
andere stad van Griekenland zijn. De
vrjjwilligers zullen enkel de reiskosten ten
keereu zoude, omdat veranderde inzichten om
trent de landsverdediging het raadzaam deden
voorkomen andere garnizoensplaatsen te betrek
ken. Dit stemde velen treurig en het stille
landstadje werd nog stiller en eenzamer.
Ook op het slot Sierenberg was het stil. De
freule leefde nog meer afgetrokken dan vroeger
en velen viel het op dat zelfs de jonge baron
van Diependaal, wier moeder de zuster der
freule was, en dien men langen tijd verdacht
had vau een oogje te hebben geworpen op tan-
te's erfenis, zich volstrekt niet laten zien.
Het baarde dus eenig opzien en gaf een wel
kom onderwerp aan de hand ter bespreking op
sociëteit en koffiepartjjtjes, dat op Sierenberg be
zoek was, een oude heer met sneeuwwitte
haren. Nog hooger steeg de belangstelling, toen
men vernam, dat deze bezoeker niemand min
der was, dan de oude graaf van Eversberg, de
vader van den lsatsten bezitter, van wien de
freule, met voorbijgaan van alle bloedverwanten,
het kasteel had geerfd. Dat diens vader toen
leefde, had men niet geweten, zooals men trou
wens al heel weinig wist van den zoon, die in
het buitenland en vooral te Weenen had ge
leefd en daar ook gestorven was. Dat hij met
Freule van Sprangen verloofd geweest was, meen
de men te weten waarom hjj haar niet had
gehuwd, moest men raden. Misschien had de
dood, bet sluiten van het huwelijk verhinderd;
misschien had ook de vader, die nu zoo eensklaps
opdook, het huweljjk belet, hetgeen eene groo'ere
waarschijnlijkheid kreeg, daar Celestine arm was.
Misschien had de oude Graaf zjjn zoon gedwars
boomd in zjjn liefde en had deze, die heer en
hunnen laste hebben. Zeg hun, dat zjj mij
hun verzoek moeteu indienen, en dat ik
hun per post alle mogeljjke inlichtingen
verstrekken zal.
Ge hebt, Geachte Ordebroeder, zonder
uitstel te handelen en onze vrijwilligers
ten spoedigste op te roepen, opdat ik de
noodige maatregelen kunne nemen, want
ik ben besloten in persoon het korps aan
te voeren.
Ik zou tevens gelukkig wezen zoo ge
door de dames uit Nederland een vaan
del liet maken van de Militie van Christus.
Het moet wezen van witte zjjde door eeu
zwart zijden streep omljjst, met blauwe
bies omboord en voorzien van gouden
franjes. Midden in moet prjjken het kruis
der Orde. Grond rood, goudgele kroon,
evenals de panden en de binnen-zinn#-
beelden.
't Is uit naam van Jesus-Christus, onzen
Koning, van O. L. V. van den H. Rozen
krans. en van onzen Vader den H. Do
minicus, dat ik u dit schrijven aanbied.
Ik bid u nog nogmaals alles in het werk
te stellen tot aanwerving van vrijwilligers
en tot welslagen van ons plan. In die
hoop beveel ik mp in uwe gebeden en
bied u de broederlijke omhelzing in ge
bruik bjj onze Orde, iu Christo, Rege
Nostro.
Fr. f D. PICCOLI,
Luitenant-Generaal, en Dienaar van hei
Huis van de Militie van Chrietus.
Geldel|jke bjjdragen ten bate van bo
vengenoemd doel zullen met dankbaarheid
aan onderstaand adres ontvangen worden.
Jos. DEMELINE,
Groote Staat, Maastricht.
Vertegenwoordiger der Orde in Nederland.
Om niet op te gaan in het alles inpa'-
mende Engeland en als het beste middel
tot wering van vreemde overweldiging,
heett de Transvaalsche Regeering een
wjjs besluit genomen. Bij den Volksraad
is een wetsontwerp ingediend waarin het
volgende wordt bepaald:
<Alle marktberichten en binnenland-
sche handelspapieren moeten in het
Nederlandsch of, als men daar zegt, in
het Hollandsch gesteld zijn Ieder inwo-
meester was van zjjne eigene goederen, zich
daarover gewroken, door aan zjjne geliefde, die
hjj niet voor het altaar had kunnen voeren, het
kasteel Sierenberg te vermaken en zjjne familie
leden te onterven, eene heel romantische
wjjze van doen, die wel eene geschikte stof aan
bood voor eeue ballade. Volgens de getuige
nis der stadbewoners had de oude Graaf nog
nooit Sierenberg betreden en dat hjj er nu de
voet zette, kon niet anders zjjn, dan omdat hjj
zjjn einde voelde naderen en zich met de vroe
gere geliefde zjjn» zoons wilde verzoenen voor
zjjn dood. Zeker zoude de pastoor van Akkers-
dorp er wel meer van weten. Die ten minste
was den eersten Zondag den besten, dien de Graaf
op het slot doorbracht, op het middagmaal ver
zocht. Zeker is het, dat de freule hem meer toe
vertrouwde, dan aan wien ook; en ook dat zjj
hem deelgenoot maakte van hare menigvuldige
werken van liefdadigheid en tot raadsman in
vele harer moeilijkheden. Wat er echter op dien
Zondag op het kasteel was besproken, verklap
te de pastoor alweer niet, al zeide hjj ook, dat
er volmaakte eensgezindheid heerschte tussehen
de freule en den ouden Graaf. dat deze laat
ste in alle opziohten een gentleman was, maar de
eer van zjjn adeldom boven alles stelde. Nog
minder kon hjj verklappen, wat hjj niet meer
had gehoord. Toen zjjn Eerwaarde nameljjk op
de meest hoiïeljjke wjjze uitgeleide gedaan, naar
zjjne pastorie was teruggekeerd, zeide de freule
tot haren bezoeker.
Zjjt gjj tevreden, Graaf
«Ik geloof, dat ik meer dan tevreden moet
zijn,// was het antwoord, «maar gelooft gjj ook,
ner van de Republiek heeft h#t recht
te vorderen, dat de h«m gegeven qui-
tanties in het Nederlandsch zijn ge
schreven. Het afgeven van zulke papieren
in eene andere taal wordt gestraft met
eene boete van 5 p.st. of bij niet betaling
daarvan, met gevangenis van hoogsten»
7 maanden.
De Engelschen zjjn hierover niet op
hun gamak. De Globe noemt zoo'n wet:
<Engelschen aan ketenen gelegd.»
De Duitsche rijkskanselier fprins V o n
Hohenlohe is te Parjjs aangekomen en
zal er eenige dagen verblijven.
Bewonderaars van Vieux temps
willen te Parjjs een gedenkteeken voor
den grooten meester op de viool oprich
ten. Er zal weldra een feest gegeven
worden ten voordeele van dit monument.
De socialistische maire van Albi,
de heer Alibert, die zich onmogeljjk
had gemaakt en een maand geleden door
den prefect was geschorst, is thans bjj
ministerieele beschikking afgezet.
Hoe royaal keizer Wilhelm van
Duitschland de dingen opvat, is dezer da
gen gebleken. Z. M. heeft prins Ludwig
van Beieren, den vertnoedeljjken troonop
volger van dat land (die destjjds van zich
deed spreken door zijn protest te St. Pe
tersburg tegen een toost, waarin van de
Duitsche Vorsten als van vazallen des
Keizers werd gesproken), allerhoffelijkst
uitgeuoodigd naar Stettin te komen, om
het van stapel loopen van een nieuwen
Kruiser bjj te wonen en dit schip te
doopen.
Het Berlijnsche anarchisten-proces is
geëindigd. Voor de Berlijnsche Rechtbank
stonden twee mannen en drie vrouwen
terecht voor den aanslag op het leven
van den commissaris van politie Kr a use.
De rechtbank verklaarde Koscheman
en Westphal schuldig en veroordeelde
eerstgenoemde tot tien jaar en een maand
tuchthuisstraf en tien jaar verlies van eer,
laatstgenoemde tot een jaar gevangenis
straf. Bij beiden wordt de voorloopige
hechtenis (vier maanden) in mindering
gebracht. Koscheman krjjgt daarvoor
een aftrek van drie maanden tuchthuis.
De drie vrouwen werden vrijgesproken.
lieve Celestine dat ik u nimmer eenig verwjjt
gemaakt heb, noeh in deze zaak, noch in vroe
gere omstandigheden. Steeds hebt gjj gehan
deld, zooals gjj het aan u zelve verplicht waart.
//Niet alleen aan mjj zelve, a antwoordde de
freule zacht.
«Ik begrijp u,// zeide de Graaf. «G» hebt
geljjk; wie kende ooit minder zelfzucht en eigen
baat aan gjj? Het is treurig, dat alles zoo ge-
loopen is, en voor mjj het allertreurigste, omdat
ik niet geheel van schuld vrjj te pleiten ben.
Maar gedane dingen nemen geen keer. Wjj
houden ons immers aan onze afspraak voor
morgen
«Zeker, als gjj het nog wenscht,» antwoordde
zjj. „Misschien hebt gjj echter de orertuiging
gekregen, dat alles goed geregeld is en het niet
noodig is een verandering te maken, welke ver
andering trouwens voor het oog der wereld
moeieljjk te rechtvaardigen zoude zjj'n. Want
meent gjj, mijnheer de Graaf, dat men het zou
gelooven, indien men alleen menscheljjke en
christelijke liefdadigheid, of misschien eene gril
als oorzaak opgaf?»
„Gjj hebt volkomen geljjk. Het komt ook
volstrekt niet bjj mjj op, veranderingen te wil
len maken. Uw brief, dien ik langs zoo'n groo
ten omweg eerst voor enkele dagen ontving, had
mjj aanvankeljjk wel tot dat denkbeeld doen
overhellen, maar nadat ik u gesproken heb en
na alles, wat ik heden gehoord heb en dat mjj
volkomen bevredigd en gerustgesteld heeft, heb
ik mjjn plan Opgegeven.»
Wordt vervolgd.)
