NIEUWE
De President der Vereenigde
Staten.
No. 2667
Donderdag 29 April 1897.
22ste Jaargang
BUI TEW LAND.
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschpnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUBSAïï: St. Janstraat Haarlem.
/1,10
c 1,40
«2,80
«0.03
Van 16 regels50 Cents
Elke regel meer71/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteu r-U itgever, W. KüPPERS.
De verplichtingen die een President van
Noord-Amerika te betrachten heeft zijn
inderdaad groot. Er valt veel te beraad
slagen en veel te doen, maar het is ook
zeer belangrijk eens het aangename van
zpne positie te leeren kennen.
Het traktement van den President be
draagt 50.000 pond sterling per jaar. Be
halve aspn salaris staan bem nog vele ver
lokkende kleinigheden ten dienste. Niet
alleen woont hp natuurljjk vrij in het
Witte Huis te Washington, dat ter zijner
beschikking is gesteld, maar ook voor de
menbileering daarvan worden de meeste
uitgaven door gelden, door het Congres
toegestaan, gedekt. Er worden b. v. voor
den President al het noodige linnengoed,
beddegoed, daarbjj handdoeken enz. enz. aan
geschaft. Hjj wordt door den barbier, die
in het Witte Huis woont, kosteloos gescho
ren en gekapt. Hp heeft eene oranjerie,
die hem niets kost en waarvan de prach
tige bloemen het huis en zijn tafel sieren.
Deze laatste wordt met het fijnst damast
gedekt en is van kostbaar tafelservies en
zilverwerk voorzien, tot het aanschaffen
waarvan de President niet in zijn zak be
hoeft te tasten. In het huis bevindt zich
e°n telegraaftoestel, dat gebruikt wordt
tot het afzenden en ontvangen van telegram
men voor Regeeringszaken niet alleen,
maar ook voor het gezin van den Presi
dent.
Schrjjfpapier, postpapier, en postzegels
worden naar behoefte den President vrp
verstrekt. Wil hij uitrijden gaan, dan stapt
hjj in een prachtig rijtuig, dat zoowel als
de paarden en koetsier door de Regeering
bekostigd wordt. Het Witte Huis is vol
bedienden en bewakers, die allen onder
geschikt zjjn aan den President. Een pri
vaat-secretaris zorgt voor zijne briefwisse
ling en andere correspondentie, deze kaa
hjj zelf benoemende Regeering betaalt
er 5.000 pond sterling 's jaars voor en geeft
dezen secretaris voor hulp een snelschrij
ver.
Heeft de President lust om een ple
ziertochtje op zee te maken, dan stelt de
Marine een prachtige stoomboot te zijner
beschikking.
Er zjjn buitendien nog andere zaken,
FE V ILLBTOX
Het verlaten kind,
door L. e. O
«Bravo!» riepen al de anderen in koor.
Den molenaar zwollen de aderen op bet voor
hoofd, toen Sibylla hen van het bezoek vertel
de. «Het heeft mjj al lang niet lie vallen,// zeide
hjj, «dat wjj iedereen, wien thuis de tjjd te
lang valt, hier maar moeten ontvangen en bedie
nen!'/ Hjj keek het meisje met gramstorigen
blik aan. Misschien dacht hjj wel aan de pla
gerijen van Koorn, dat het wellioht Sibylla was,
welke die lieden naar den molen lokte. Toen
dan ook den volgenden dag een oude man met
een kalen jas, hjj noemde zieh den regisseur
der vrjje kunatenaarsvereeniging meldde, en
voor een gezelschap van twaalf personen eene
lange lijst opnoemde van wat men bjj het vol
gende bezoek wensehte te gebruiken, wees de
molenaar hem eenvoudig de deur. Te vergeefs
praatte de man hem in hoogdravenden stjjl voor
dat men den Direoteur een landelijk feest wilde
aanbieden; de molenaar was doof en werd op
het laatst zoo weinig beleefd, dat de beleedigde
kunstenaar het puntje van zjjn Spaansch man
teltje over den linkerschouder wierp en ver
dween.
Van het landeljjk feest kwam nu niets, maar
de Directeur vac het gezelschap tooneelspelers,
die zieh door de uitdrukkingen van den mo
lenaar beleedigd hield, klaagde hem aan bjj den
die hjj kosteloos heeft, namelijk de inrich
ting en al het gerief der keuken, een kok,
die de inkoopen op de markt doet en daar
enboven het is in Amerika zoo 't ge
bruik - de vele lekkernjjen, die den Pre
sident van ondernemende handelsvrienden
worden toegezonden.
De grootste uitgaven, die de President
te bestrjjden heeft, zijn de officieele of
staatsdiners, die hjj geven moet, dat zijn
de groote feestmaaltijden waartoe de af
gezanten van vreemde landen en andere
hooggeplaatste personen uit de Vereenigde
Staten uitgenoodigd worden. Zoo ook moet
de President de onkosten betalen die hjj
wil maken bjj feesteljjkheden op receptie
dagen. Zjjne uitgaven voor dergeljjke doel
einden beloopen 7000 a 8000 pond sterling
per jaar. Hjj behoeft echter op zulke
dagen voor geen muziek te zorgen, het
welk de kapel der Marine levert, noch voor
bloemen of het versieren der zalen.
Is de President nu geen verkwister dan
kan hij, na verloop van zijn vierjarigen dienst
tijd, nog al een aardig sommetje overleg
gen. Keert nu, na verloop van vier jaren
de President in het privaat leven terug,
dan kan hjj, dank de hooge plaats die hjj
als vader des vaderlands heeft bekleed,
zich een goed inkomen bezorgen, hetzij
door voorlezingen of redevoeringen die hjj
houdt, hetzjj door artikelen, die hij voor
een tijdschrift schrijft, hetzij als advocaat
in gewichtige zaken voor het Gerechtshof;
dit alles wordt hem als hjj er lust toe
heeft, aan de hand gedaan en dubbel en
dik vergoed.
En toch heeft de betrekking van President
der Vereenigde Staten met al dat moois
ook eene keerzjjde. De Amerikanen eischen
werk van het hoofd van den Staat. Op de
schouders van den President rust eene groote
verantwoordelijkheid, wanneer hij getrouw
zjjne plichten wil vervullen, heeft hjj zwa-
ren arbeid en wordt hjj bovendien nog door
zjjne tegenstrevers onophoudelijk fel bestre
den en op onverholene wjj ze bitter gehaat.
Ook hier geen rozen zonder doornen!
Amerika.
Dezer dagen is voor het Gerechtshof te
Baltimore wederom schitterend bewezen,
Burgemeester. Deze trachtte hèm tot bedaren
te brengen en dat gelukte hem ook. «Ik zal
echter zelf een onderhoud met dien man heb
ben,» zeide de directeur en dat liet hjj zich
niet uit het hoofd praten. //Ook hebben mijne
lieden mjj het beeld geschilderd van eene schoon
heid, die op den molen verbljjf houdt, dat ik
nieuwsgierig ben ze te zien. Is dat zoo, mjjn
waarde heer?»
Avemeijer bevestigde het en liet zich tegen
den directeur ontvallen, wat hij wist van de
geheimzinnige afkomst van Sibylla en dat ver
hoogde zeer diens belangstelling voor het schoo-
ne meisje, dat men hem als een ideaal had ge
schilderd. Hij onderzocht naar alle omstandig
heden en het scheelde niet veel of de Burge
meester had hem zelfs zjjne particuliere mee
ningen over betrekkingen met treule van Sprangen
medegedeeld. Mjjnheer Hoogschild, zoo was de
waarschjjnljjk aangenomen naam van den tooneel-
directeur, had toch al een paar maal met hem
gesproken over de freule, die hij zeide in vroegere
jaren te hebben gekend. Hjj zelf zag er nog
niet zoo oud uit, dat hjj haar tjjdgenoot kon
zjjn, maar tooneelspelers verren wel eens hun
haar en ook wel eens hun aangezicht, ook al
staan zjj niet op het tooneel. Dat was tenminste
de meening van mjjnheer Kooin.
De molenaar had nu voor eens en voor goed
aan zjjne vrouw verboden, gasten toe te laten
op den molen of hun iets voor te zetten.
„Sibylla breng ik weg,» zeide hjj beslist. «Wjj
zjjn beiden oud, de dood kan ons overvallen,
dan erft uw neet den molen en dien willen wjj
het meisje toch niet toevertrouwen. Dan staat
hoe de katholieke priesters het biechtge
heim weten te bewaren.
De Eerw. heer Lutz, werd in 1894
veroordeeld tot 10 jaren dwangarbeid, we
gens het misbruiken van zijn macht om
aan eeu baakier, die op sterven lag, een
aanzienlijke som gelds te hebben ontsto
len. Tijdens heü verhoor verklaarde de
priester aanstonds, dat hij onschuldig was
aan het misdrijf, dat men hem ten laste
legde, maar hjj weigerde verder uit te leg
gen hoe en waarom het verdwenen geld
in zijn bezit was gekomen. Hij verdroeg
kalm en gelaten den vuigen laster en de
smaadwoorden die men hem naar het hoofd
slingerde en betrad als een schavuit ge
brandmerkt het huis der misdadigers.
Ruim twee jaren heeft de Eerw. heer
Lutz tusschen de gemeenste misdadigers
zwaren arbeid moeten verrichten, gebrand
merkt als een booswicht.
Dezer dagen is hij echter onder toejui
chingen van een talrpk gehoor onschuldig
verklaard, en betreurde de Rechter ten
zeerste de destjjds begane rechterljjke
dwaling.
De volgende omstandigheid gaf aanlei
ding tot de herziening van het proces.
In de papieren van den financier beeft
men een brief gevonden, waarin de over
ledene den priester, die hem in zijne laat
ste oogenblikken bijstond, belastte met de
teruggave van de som gelds, die men bij
den eerw. heer Lutz bad gevonden, aan
een zeker persoon, die den bankier een
aanzienlijk bedrag in geld had doen ver
liezen. Maar deze teruggave was hem op
gedragen onder het geheim der biecht, dus
mocht de priester in dezen niet openbaren.
Hp had zijn plicht gedaan.
Turkije.
De Sultan heeft Edhem-Pacha, den
bevelhebber der Turksche troep van het
leger dat Thessalië is binnengevallen, het
Groothuis der Osnanie-orde met brillanten
geschonken.
De Ottomaansche Bank spreekt het ge
rucht tegen, det zij een korps vrijwilligers
zou hebben uitgerust. Wel heeft zjj een
ambulance gezonden ter verpleging van
gekwetsten, onverschillig van welke na
tionaliteit.
Griekenland.
De nederlaag der troepen in de Thessa-
lische vlakte heeft te Athene eene diepe
zjj weder alleen in de wereld, geljjk in hare
jeugd. Wil je tenminste niet een testament
maken, oudje, en haar wat vermaken, al is het
ook nog zoo weinig?//
De vrouw vond dat goed, maar daar zjj zich
nog gezond gevoelde en geljjk vele eenvoudige
lieden er een afkeer van had, wat vroeg baar
testament te maken, kwam het er niet van en wist
haren man het plan uit het hoofd t3 praten, Si
bylla, aan wie zij beiden zoo gehecht waren, uit
het huis te verwijderen. Al kwam ook de een
of ander wat meer naar den molen, Sibylla was
best in staat iemand, die het haar wat lastig
maakt, op zjjne plaats te zetten.
Daags na dit gesprek ging Sibylla met eene
mand om klaver te halen en keerde langs een
eenzaam pad zingend terug. Haar lied verstom
de bjj de verschoning van een vreemden man,
die zich met voorbedacht op haren weg plaatste,
om haar tegen te houden. Zjj keek hem kalm
aan. Hjj was een slanke man, van het hoofd tot
de voeten in een grjjs zomerpak gestoken en
een strooien hoed op het hoofd.
„Goeden morgen, Sibylla// zeide hjj vriende-
ljjk. Zjj dankte hem en keek hem wat nauwkeu
riger aan, nu hjj haar naam noemde. Hjj had
een fraai gezicht met een Binken snorbaard en
een bakkebaard, zoo laDg en zwaar als zjj er
nog nooit een gezien had, slechts de kin was
glad geschoren.
«Kent gjj mjj niet meer vroeg de vreemde
en dwong haar te bljjven staan, terwijl hjj haar
aangezicht met blpbaar welgevallen beschouw
de. »Ik zoude u echter op mjjn eerewoord, ook
niet teruggekend hebben. Weet gjj niets meer
neerslachtigheid te weeg gebracht. Men
wanhoopt er nu aan of de troepen zich
kunnen staande houden bij Phersala en
vreest dat zij genoodzaakt zullen zijn, zich
tot de Othrys-bergen terug te trekken.
De Minister van Marine is Zondag naar
Volo vertrokken, de Minister van Binnen-
landsche Zaken naar Phersala. Ook de
Koning moet voornemens zjjn, zich daar
heen te begeven, en dit wjjst er op, dat
hg er niet over denkt den strijd voorloopig
op te geven of de tusschenkomst der Mo
gendheden in te roepen.
Koning George van Griekenland
geeft den strpd nog niet op, al heerscht
er groote verslagenheid onder zjjn volk.
De Kroonprins is met zijn geheelen staf
naar Athene ontboden. Het schijnt, dat d#
Grieken ook al niet een nederlaaag waarop
de victorie volgen kan kunnen verdragen.
De Koning mag wel indachtig zpn, dat
het volk heden het hosanna roept en
morgen schreeuwt: kruisigt hem.
Transvaal.
In de Zuid-Afrikaansche Republiek is
men druk bezig met het aanleggen van
versterkingen, om zich tegen Engeland te
wapenen, omdat het uitbarstend optreden
van Engelcud's minister Chamberlain
niet veel goeds voorspelt.
Engeland versterkt zjjne troepen in
Zuid-Afrika en met zekeren ophef maakt
The Times melding, dat half Mei drie bat
terpen veldgeschut uit Engeland naar Zuid-
Afrika zullen verscheept worden.
Rusland.
Uit St. Petersburg wordt gemeld, dat
keizer Frans Jozef van Oostenrijk met
gevolg aldaar is aangekomen. De Czaar
heeft den Keizer allerhartelijkst ontvangen.
Z. M. bracht eerst een bezoek aan de
Keizerin-Weduwe en reed vervolgens met
den Czaar naar hek Winterpaleis.
Duitschland.
De Duitsche bladen verspreiden het vol
gende weinig waarschijnlijke bericht:
Toen prins Hein rich van Pruisen van
den Duitschen Keizer per telegram de op
dracht kreeg om den vorst te vertegen
woordigen bij het diamanten jubilé van
koniDgin Victoria, ging de prins dade-
van mjj af. Ik wilde u, zoo jong als ik was,
adopteeren, ik wilde uw vader worden»
Hier lachte hij en -Sibylla, die niet wist wie hjj
was, lachts mede.
»Ik ben baron van Diepeodaal vroeger
lag ik in garnizoen in het stadje en ben nu op
bezoek bjj freule van Sprangen, mijne tante. Her
innert gjj u niets meer van mij
Zjj wist er niets meer van. Hij ging nu met
haar naar den molen terug, waar hjj reeds naar
haar had gevraagd en van de] dienstmeid
gehoord had, waar zjj te vinden was. Eenvoudig
liet Sibylla haar vertellen, hoe het met dat adop
teeren afgeloopsn was. Als altijd werd zjj ernstig
nu men haar van hare jeugd sprak.
//Het gaat u goed, heeft mijne tante mjj ver
teld,» zeide van Diepeodaal en keek haar uit-
vorschend aan.
//Zeer goed,// antwoordde zjj. Hjj reikte haar
de hand tot afscheid, welke zjj z onder beden
ken aannam. Van Sierenberg was hjj niet lang
na zjjne aankomst aldaar te voet hier heen ge
wandeld om het meisje te zien dat hjj in <len
loop van den tjjd, waarin hjj van een overmoe
dig jongeling tot man gerjjpt was, geheel ver
geten had. Wat zjjne tante hem vluchtig
zjj scheen er niet van te willen spreken er
van verteld had, prikkelde zjjne nieuwsgierigheid
en daarom was hij op den Boschmolen versche
nen. Op den terugweg hield hem het beeld van
het sehoone meisje voortdurend bezig en tegsn-
over zjjne tante liet hjj zich van hare schoonheid
uit op eene wjjze, dat deze het noodig oordeelde
eene opmerking te maken, welke hem bevreemdde.
Wordt vervolgd).
HAARIÏMSEHECOIIRUT.
Hfragêlaó voor <3ïooró- on Suió-JCollanó.
ABONNEMENTSPRIJS
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
28
