NIEUWE
QagBlaó voor cföooró' on Suió-eJCollanó.
Brusselsche Brieven.
No. 2680
Vrijdag 14 Mei 1897.
22ste Jaargang
BUITENLAND.
Duitachland.
Griekenland.
HlARLEMCHECOmiT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem ƒ1,10
Voor da overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
B U E A U St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA WON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van l-®6 regels50 Gents
Elke regel meer77a
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Gents per advertentie a Contant.
Redaeteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Van onzen Belgischen Correspondent).
XV.
Eindeljjk is dan de Brusselsche tentoon
stelling officieel geopend! Men zal zich
herinneren dat de 24e April voor deze
plechtigheid bepaald was, maar dat de
onvoldoende toestand waarin de werk
zaamheden zich nog bevonden, alstoen tot
eene verdaging deed besluiten. Het zou
dan ook inderdaad onverantwoordelijk zjjn
geweest voor het oog van de vorstelijke
familie, van het corp3 diplomatique en
van al de hooge genoodigden den ellendi-
gen staat van zaken, zooals die zich toen
vertoonde, bloot te leggen.
Toen ik eenige weken geleden, over deze
opening sprekende, mjjn twijfel te kennen
gaf of zjj wel werkeljjk zou plaats hebben,
had ik het waarlijk niet mis en mijn twij
fel was gegrond op hetgeenjüik toen met
eigen oogen aanschouwd had. Om even
wel het ongeduld der Brusselaars op niet
al te zware proef te stellen, besloot men
toeh de niet geopende tentoonstelling toe
gankelijk te stellen voor de nieuwsgieri
gen en vaa den eersten dag af stroomde
het publiek reeds derwaarts, ofschoon een
groot gedeelte der buitenlandsche afd«eling
nog weinig bjjzonders te aanschouwen
gaven en men verplicht was door omge
woelde terreinen en over bouwmaterialen
heen te klauteren, op gevaar af een on
geluk te krjjgen en men bij eiken pa»
genoodzaakt was uit te wjjken voor de
ploegen werklieden, die met koortsachtigen
jjver den verloren tjjd zochten in te halen.
Maar Oud-Brussel, of, zooals men het
noemt Bmxelles-Kermesse was gereed en
deze nabootsing van de oudere stad scheen
op de bevolking een onweerstaanbare aan
trekkingskracht uit ta oefenen, zoodat men
naar Tervueren jjlde, alsof reeds alles in
optima forma gereed was.
Nu, wat men ook van deze popperige
nabootsingen moge zeggen, onaardig zijn
ze niet en daar die meeste (juasi-antieke
geveltjes achter zich lokalen verbergen
waar de inwendige mensch zich naar har
telust aan spijs en drank kantegoeddoen,
ontbreken de bezoekers en bezoeksters
nooit. Doch over eenige bijzonderheden
der tentoonstelling spreek ik later; voor
heden hebben wjj ons bezig te houden
met de officieele opening.
F M VILLMT O N
Het Gezin van den Dokter.
4. Vervolg)
In de nabjjzjjnde eetkamer hoorde men een
veelbelovend bordengerammel, dat van tjjd tot
tjjd zoo sterk werd, dat de moeder een beetje
angstig naar de gesloten deur keek. Daar was
Bertha op haar manier bezig, zjj had namelijk
«de week». De drie nog thuis zjjnde dochters
van den dokter verdeelden de huishoudelijke
bezigheden zoodanig, dat ieder, onder het op
perbestuur der moeder, een vaste week had. Als
Bertha aan de beurt was, werd volgens Papa
het meest gebroken.
Adèle zat te lezen, of liever deed alsof zjj las,
want een opmerkzaam toeschouwer en dat was
de moeder kon spoedig genoeg zien, dat zjj
meestal over het boek heen zat te turen, eenige
malen zuchtte zjj zelfs diep.
Liefkoozend legde de moeder de hand op haar
arm, en zeide zacht«Wat scheelt er aan, kind
«O niets, moeder zei Adèle verlegen.
//Ben bruid, die zucht 1 Zeg, is er iets voor
gevallen met je bruidegom
«Neen moeder, heusch niet!»
«Maar wat scheelt er dan aan, liefje
«Weet u, moeder het is mjj de laatste da
gen opgevallen dat Erich zoo'n ernstig gezicht
trekt, en zichtbaar verstrooid is. Daaraan dacht
ik zoo evan.»
«Dwaas kind heeft hjj je een beetje ge
plaagd
Zooals men weet was deze bepaald op
Zaterdag 8 Mei en zou zij geschieden door
den Koning in eigen persoon en in tegen
woordigheid van geheel de koninklijke
familie. Het verschrikkelijk onheil dat te
Parijs in den Bazar de Charité plaats
had en waarvan de Hertogin d' A1 e n 9 0 n
eene der slachtoffers was en het onmid
dellijk daarop gevolgde overljjden van den
Hertog van Aumale, een oom des Ko-
nings, scheen andermaal de officieele ope
ning voor een geruimen tijd te zullen
verdagen. Evenwel, langer uitstellen was
wel niet goed mogelijk; te vele en te
groote belangen stonden op het spel, en
zoo werd dan ook besloten dat zij jl.
Maandag zou plaat» hebben. Eu zoo is
het dan ook geschied. Evenwel niet door
den Koning, maar door den heerNyssen,
minister van Njjverheid en van deu Arbeid;
eerst later, nadat de gebruikelijke toespraken
gehouden, de openingacantate gezongen
en de zoogenaamde feestelijkheid geëin
digd was, kwam de Koning om met ras-
sche schreden de verschillende sfdeelingen
te doorloopen, eenige woorden met de
commistarissen der vreemde afdeelingen
enz. te wisselen, en daarmede was de ge-
heele plechtigheid zoowat afgeloopen. Van
de koninkljjke familie was natuurlijk nie
mand aanwezig. Men kan du» niet zeg
gen dat de worlds-fair van Brussel onder
zeer gunstige omstandigheden begint, maar
die overweging scbjjnen de duizenden aan
wezigen gisteren niet gemaakt te hebben,
want, trots regen- en hagelbuien, wind
en koude, waren duizenden en duizenden
naar Tervueren gesneld en de terreinen
en gebouwen, die in de laatste drie weken
waarljjk met reuzenhanden schijnen be
werkt te zjjn en nu hunne geheele vol
tooiing nabij komen, waren opgevuld met
schitterende uniformen, in kleurigen zomer-
dos pronkende dame* en dito heerea. Le
den vaa Senaat en Kamer, van de hooge
rechterlijke colleges, officieren van alle
rangen en wapens, de vertegenwoordigers
van alle Mogendheden, met het personeel
van hun huis, vulden de tuinen, lanen,
paviljoens en galerijen, maar men kan
niet zeggen dat het er juist zoo heel
ordelijk toeging. Trouwens, ik ben meer
malen in de gelegenheid geweest het op
te merken, het Belgische publiek zelfs
wat zich onder het fatsoenlijke en deftige
meent te mogen rangschikken, weet maar
«Neen, moeder, dat niet!»
De pianospelers hadden hunne voordracht
geëindigd, en keken nu zegevierend hun klein
publiek aan.
De doktersvrou» gooide het gesprek op iets
anders, en maakte haar gait een compliment
over zijn fraai «pel, dat deze met een vergenoegd
gezicht aannam. Hjj was ni;t weinig trotsch op
zjjn muzikaal talent, en werd bijna nog liever
een begaafd musicus, als een geschikt dokter
genoemd. Ook Emma hield veel van muziek,
zoodat bjj iedere geschikte gelegenheid de beide
jongelui samen musiceerden, tot groot genoegen
der moeder, die gaarne vroolijkheid om kaar
been zag.
Hasselbrecht kwam wat dichter bij de dames
zitten, en beproefde met do bruid een gesprek
aan te kroopen. In gespannen aandacht sloeg
Emma hen gade, maar Adèle antwoordde zoo
weinig en dan nog zoo verstrooid, dat het ge-
sprek geheel verflauwd zou zijn, wanneer de
moeder niet van tjjd tot tjjd een opmerking er
tusschen had geworpen.
Plotseling werd er zeer h»rd gebeld. De drie
meisjes riepen eenstemmig, en bl|kbaar verlicht:
«dat is Marie
«Stellig, zij belt altjjd zoo hard zeide Em
ma toen zjj het verbaasde gezicht van Hassel
brecht zag.
«Of het is haar man,» hernam de moeder.
«Neen, die belt nog harder
Op hetzelfde oogen blik ging de deur open,
en als een weiverwind stoof de joDge vrouw de
kamer in.
«Goeden avond, mama Goeden avond zusjes!
zeer zelden een passend decorum te be
waren. Dat dringt en aehuift en stoot en
host verder en verder, luistert naar niets
en naar niemand, heeft slechts een ge
dachte zoo dicht mogelijk er bij te komen
om zijne nieuwsgierigheid te bevredigen,
en gedraagt zich soms op eene wijze die
meer dan ergerljjk mag heeten. Is deze
houding van het publiek misschien oorzaak
geweest dat de Koning als 't ware de ten
toonstelling is doorgerend? Hoe het dan
ook zij, de officieele opening is allesbe- j
halve schitterend en deftig geweest en het
Brusselsche publiek heeft zich niet van
eene zeer aangename zijde doen kennen.
Binnenkort hoop ik met wat meer ge
mak de, we willen het hopen, voltooide
tentoonstelling andermaal te bezoeken en
de lezers kennis doen maken met het
meest bezienswaardige; reeds nu kan ik
verzekeren dat zjj wel een bezoek verdient.
Gisterenavond, ongeveer 9i/4 uur, ter
wijl ik mij een oogenblik op mijn slaap
kamer bevond, werd deze plotseling door
een rooden gloed verlicht. Naar buiten
ziende, zag ik dat de geheele lucht, zoover
het oog reikte, rood gekleurd was, terwijl
rosse rookwolken door den wind werden
voortgezweept. Er was niet aan te twijfe
len, er moest in de nabjjheid een feilen
brand woeden. Naar buiten snellende, zag
ik, na een paar straten doorgeloopen te
zjjn, machtige vuurzuilen ten hemel stjj-
gen. Een der grootste stoomhoutzagerjjen
der stad, langs den zoogenaamden «Groe
nen laan» gelegen, stond in lichte laaie.
Daar deze zagerij met het voorgedeelte
op den Antwerpschen steenweg, een der
meest bevolkte straten van Brussel, uit
komt, bestond er een oogenblik veel ge
vaar voor de aangrenzende gebouwen.
Gelukkig wist men dit gevaar te voorkomen,
zoodat de brand tot de houtzagerij beperkt
bleefde stoffeljjke schade moet zeer aan
zienlijk zijn. Men zeide dat een knecht
bjj den ramp het leven heeft verloren
de bevestiging daarvan heb ik evenwel
nog niet vernomen.
Daar de Duitschers weten, dat het hunnen
held, den ouden Yon Bismarck steede
Ah, de dokter!» Wat zit ge allen armzalig
bjj elkaar, met gezichten of ge u vreeseljjk ver
veelt. En dan nog wel een bruid in hui» Dan
was ik toch wat anders, niet waar Mamatje?*
Mevrouw Eromann knikte toestemmend, en
zag lachend met rechtmatiger; moederljjken trots
deze gelukkige levenslustige vrouw aan, die
prettige gezichten te voorschjja riep, waar zij
ook kwam.
«Waar is je man, Marie?» vroeg zjj.
//Ah, die werkt. U weet aiet hoe ijverig hij
thans is. Na de koffie u weet hij dringt zoo
graag koffie zooals Schiller, en de meeste voor
name dichters, dat wekt zoo op ja, wat wil
de ik nu ook eigenlijk zeggen O, ja, na
de koffie, was hij in zoo'n goede stemming, dat
hij dadeljj* naar zjjn werkkamer is gegaan.»
«Waaraan werkt uw echtgenoot dan op het
oogenblik P»
«Dat is iets waar men een schrijver zoo maar
niet naar vragen kan, maar daar het geheim
toch reeds een beetje verraden is, wil ik het u
wel zeggen. Hjj is druk bezig aan een blijspel
en wel aan een zeer komisch bljjspel,hjj is reeds
aan het tweede bedrijf, en hahaha, neem me
niet kwaljjk, dokter maar als ik aan dat
tweede bedrjjf denk, krijg ik een onweerstaan
bare neiging tot lachen, daar komt toch zoo'n
zotte figuur in, een hahaha een verlegen
verliefde!
«Nu, dat is toch niets nieuws,» meende
Emma, «dat komt in zooveel stukken voor.»
De jonge vrouw, die zich juist Deergezet had,
vloog als een veer overeind.
«Daar verstaat ge immers niets van, kind 1
een genoegen is als hij wordt erkend, togen
gisteren drie duizend vereerder» in optocht
naar Friedrichsruh om den Prins gelukte
wenschen met zijn herstel.
Dr. Semler voerde uit naam van de
betoogers het woord. De oud-kanselier,
van het balkon sprekend, bracht in herin
nering dat juist 50 jaar geleden zijn par
lementaire loopbaan begonnen was. Hij
had, zeide hij, in al die jaren veel liefde
e* veel baat ondervonden. Maar een voor
deel van het oud worden bestond hierin
dat men onverschi lig werd voor haat,
laster cd beleedigingen, terwijl men daar
entegen liefde en welwillendheid beter
leerde waardeeren.
Het is overal even koud. In Duitsch-
land heeft men in de laatste nachten tus
schen de planten in de wjjnbergen aller
wegen vuren van teertonnen ontstoken,
om te voorkomen, dat de wijnstokken be
vriezen.
De Regeering te Athene heeft de voor-
loopige v redes - bepalingen der Mogendheden
aangenomen, zoedat men nu op het oogen
blik alleen nog maar met Turkge doende i«,
Griekenland'» toon van onderwerping
en de afgelegde beloften namen Rusland
en Duitschland's laatste bezwaren om aan
het bemiddelingswerk deel te nemen, weg,
De Regeering te Athene is zeer ver
standig als zjj in de gegeven omstandig
heden de Mogendheden laat beslissen. Zjj
toch dragen op de eerste plaats de schuld
van den oorlog. Zjj zullen de bittere vruch
ten inoogsten.
De Oostersche-quaestie zal weder ter
hand genomen worden op het punt waar
men haar gelaten heeft. Zal de Turk, prat
op zjjne overwinningen, die besef heeft
gekregen van zjjn levenskracht en zijn
macht, zich nog even gewillig laten beve
len door een Europeesch Congres, dat we
gens onderlingen afgunst niets uitvoert,
als voorheen?
De toekomst zal het leeren.
Turkije.
De Porte is niet genegen een wapen
stilstand met Griekenland te sluiten. Zjj
zou, indien Griekenland zich ook maar in
't minst hardnekkig toont over den te slui
ten vrede, willen zien, dat een Europeesch
congres bjjeenkwam te Berljjn.
Het komt er natuurlijk alleen op aan, hoe men
de gedachte uitwerkt. Let wel, voor het tooneel
is de wfjze van bewerking hoofdzaak!»
«Ja, maar ik dacht, het idee, de stof,» viel
de jonge dokter in.
«Juist, de stof,» onderbrak Marie levendig,
«die is van het grootste belang, e* u zult mjj
toegeven, dat een sehrjjver steeds, waar hjj zich
ook bevindt, stof moet verzamelen. Alles wat hjj
om zich ziet gebeuren, moet hjj nauwkeurig
gadeslaan, uit het geringste feit, kan hjj som»
het grootste nut trekken. Daar valt mjj in, ik
had daar straks ik heb nog vlug eeu bezoek
afgelegd eer ik hier kwam, daar heb ik stof
gevonden, een mooi idee, het viel mjj op, ik
wilde het nog aanteekenen, en nu kan ik het
mjj niet meer herinneren!» Zij zocht al haar
zakken door, doch vond niets, «Waarljjk, ik heb
het niet opgeteekend, en het was zoo'n aardig
idee.»
«Het zal u wel weer invallen,» troostte haar
de moeder.
«Neen, neen mosder, ik ken dat, het valt mjj
niet meer in, Het was ook dom van me, een
schrijver mag niet zonder petlood en aanteeken-
boekje uitgaan, zoo min alg een schilder of een
ander kunstenaar
«Ik zou wel eens willen wetsn, of alle vrouwen
van schrjjvers zooveel belang stellen in den ar
beid hunner mannen,» zei Emma een beetje
vinnig, zjj stond met haar zwager nog al eens
op een voet van oorlog.
Wfdt vervolgd.)
