N I E TJ W E 12)ag6laó voor <3tooró* en 3/uió*%3fCollanó. Plechtige Eerbetooging No. 2686 Vrijdag 21 Mei 1897. 22ste Jaargang BUITENLAND. Per 3 maanden voor Haarlem .ƒ1,10 Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40 Voor het buitenland2 0 Afzonderlijke nummers0.03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem. Van 16 regels 50 Cents Elke regel meer71/» Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant, Red a e t e ur-U i t g e v e r, W. Kil P P E R S. 0. H. Jezus Christus, Verlosser der Wereld. Te Rome, in de Eeuwige Htad, heeft zich onder de booge goedkeuring van den H. Vader een internationaal Comité ge vormd, dat zich ten doel stelt eene plech tige eerbetooging, eene hulde van dank baarheid en liefde te brengen aan O H. Jezus Christus, Verlosser der Wereld. Om dit Comité krachtigen steun te ver- leenen en het welslagen van het voor gestelde doel te bevorderen, heeft Z. H. zich gewaardigd, als teeken zjjner hooge welwillendheid, te benoemen tot Eere voorzitter Z. Emin. Kardinaal Dominicus Jacobini. Z. Eminentie heeft tot alle Patriarchen, Aartsbisschoppen en Bisschoppen der wereld den volgenden brief gericht: Monseigneur. Ongetwijfeld zult u reeds kennis gekre gen hebben van het voornemen van eenige in godsdienst uitblinkende mannen, die de geloovigen der geheele wereld, bij het eindigen dezer eeuw, uitnoodigen, om door een plechtige en gemeenschappelijke be tooging van geloof, hunne liefde en dank baarheid aan den glorievollen Verlosser der menschheid te bewijzen. In deze zaak is het groote doel, dat zij zich voorstellen, te gemoet te komen aan de verlangens van Z. H, Leo XIII, die wenscht, dat deze verdwijnende eeuw, evenals de komende, zal gewijd worden aan de eenheid en den vrede, onder de zegeningen van O. H. Jezus Christus. Dit voornemen heeft reeds de ruimste zegeningen van Z. H. ontvangen. Boven dien i3, om de verwezenlijking te verze keren, te Rome een Comité gevormd van Katholieken uit alle deelen der wereld, en heeft de Paus-Koning mij, ondanks mjjne onwaardigheid, tot Eere-Voorzitter benoemd. Deze schoone opdracht, ik nam ze gaarne op mjj, en ik heb ze met vreugde aange nomen. Wat toch is aangenamer, wen- schelijker voor mij, dan de weinige dagen, die mij nog te leven overbleven, met ge heele kracht te wijden aan de glorie van Onzen Verlosser, bjjzonder bp het eindi gen dezer eeuw. FX U1LLBTOJN Het Gezin van den Dokter. 10 Vervolg) //Gjj bekommert u wel veel om het lot van het kind. I// sis, dat doe ik ook \s »Nu, geef mij dan eens raad, want ik weet niet wat ik doen moet!// r/ Wel nietsDe verloofde van Adèle ia een schurk of anders in ieder geval kunt ge hem slecht naar haar toe sleepen!// "O, dat zou ik niet eens willen, alles is tus- schen ons uit, hij bestaat niet meer voor mij. Ik hoop, dat ook Adèle hem na verloop van tjjd zal vergeten. Er zal nog wel eens een ander brave man aanzoek om haar doen, ofschoon een afgesprongen verloving het is altjjd kwaad! //Het voornaamste op het oogenblik is het haar zoo voorzichtig mogelijk mede te deelen na een pcos peinzend voor zich heen te hebben gezien. „Mjjn arm kind! Zij heeft hem zoo lief! Ik voel mjj werkelijk beangst haar deze tjjding te brengen!,/ hernam de dokter zacht, en er trok een donkere schaduw over zjjn goedig, oud, vriendelijk gezicht. Zwijgend gaf hjj Dahlen de hand en verwijderde zich langzaam met gebo gen hoofd. UI Er was ruim een maand na het bovenver melde voorbijgegaan. De wereld zooals Ivjj Van die eeuw, zeg ik, waarin de trot- sche menschheid in den naam eener leu genachtige wetenschap, die haar als in koortshitte voortdrijft, den oorsprong van het Christelijk geloof zelfs in twijfel durfde trekken en zich vermat het bestaan van den Goddelijken Persoon van den Verlos ser te betwijfelen. Dit eerherstel voor zooveel beleedigin- gen, die Hem aangedaan zijn, die gebeden om den toorn Gods te ontwapenen, dat liefdewerk, dat de komende eeuw door liefdeshymnen in den naam van O. H. Jezus Christus wijden zal, stellen wij ons voor te bevorderen, ons hieraan te wijden met alle kracht en voortvarendheid, die in ons is. Alle krachten zullen zich nauw te samen sluiten. Zoowel de schitterende eerbetoogingen van godsvrucht en uitboeting, aJs de wer ken van kundige mannen, de herhaalde artikelen van goede nieuwsbladen, als de openbare betuigingen van aanhankelijkheid aan den Roomschen Opperpriester. Ook, moeten te midden van algemeenen bijval, de groote stemmen aller volkeren en natiën in deze groote plechtigheid te samen klin ken. Zóó zal met nieuwe klaarheid, de nauwe vereeniging der harten uitblinken; de wondervolle eenheid der H. Kerk en de volmaakte toegenegenheid der getrouwe katholieken aan het hoofd der Christen heid zullen aldus opnieuw schitteren. En als hoog boven de wereld het Kruis zal glansen, waarin aller heil ligt, dan zal de menschelijke maatschappij als ver jongd komen uit de gevaren van het ver derf en de nieuwe eeuw zal 6en gelukkig begin hebben in vrede en voorspoed. Ik durf vertrouwen en hopen, dat U. D. H. inet al de andere Bisschoppen krachtigen steun zult verleenen aan den Centralen Raad te Rome en ons de vor ming van eene Commissie in Uw diocees toestaan. Ik verzoek van IJ. D. H. een antwoord, dat ons in staat zal stellen den te volgen weg af te bakenen. Intusschen smeek ik Onzen Heer Jezus Christus ge nadig en goedgunstig al Uwe erlangens te verhooren. Yan U. D. Hgw., de zeer toegenegen broeder D. Kard. JACOBINI. Het vurige opwekkeude woord van den hoogen Prins der Kerk, zal zeer zeker gewoon zjjn den kleinen kring menschen te noemen, die ons persoonlijk of alleen bij naam kennen de wereld bemerkte niets van wat was voorgevallen. Ten eerste had de wereld zeer veel met haar eigen zaken te doen, en ten tweede was weinige dagen na het gebeurde de eerste luitenant van Wuifingen tot kapitein benoemd en naar een andere garnizoensplaats overgeplaatst. Daar hjj dus zijn verloofde niet meer kon be zoeken, en daar de familie zelf het strengste stilzwijgen in acht nam, bleef de zaak strikt geheim, even geheim als het verdriet dat Adèle verteerde. Als haar vader en haar moeder haar troosten wilden, lachte zij hen wel vriendelijk toe, doch zij lieten zich door dat lachje niet bedriegen. Het ontging hun niet dat Adèle immer bleeker en bleeker werd. De lieve blauwe oogen verloren hun glans, en werden duister en droevig, en dikwijls vulden, zjj zich met tranen als het jonge meisje alleen was of zich onbe spied waande. Zjj was nu zeer dikwijls bij haar ouden vriend Dahlen, dien zjj uren lang voorlas. De oude geleerde was een soort cursus in de natuurkun de met haar begonnen, waarin hjj haar op be vattelijke doch grondige wjjze de wonderen en geheimen der natuur leerde beschouwen, wat hjj voor het beste geneesmiddel hield voor de geslagen wonden. Hjj wilde een gedeelte van zjjn veelomvattende wereldkennis in het zachte verstandige meisje overbrengen en aldus haar klein oproerig hartje tot vrede brengen. En het gelukte hem ten deele, doch hare neerslachtig heid kon hjj niet geheel overwinnen. //Lief kind,,, zeide hij eens dringend, //ge hebt vruchtbaar zijn in zijne gevolgen. De ge heele Katholieke wereld, Herders en Vol keren, zullen opstaan in de vereeniging des geestes en der harten om deze alge- meene acte van geloof en liefde tot den Goddelijken Verlosser plechtiger en waar diger voor de menschheid te doen worden. Wij wenachen en hopen dat een broe derlijke wedstrijd van alle natiën Nationale Comités doe stichten. Wij vertrouwen dat elk diocees der geheele wereld zonder uit zondering, zijn diocesaan Comité zal heb ben of tenminste een afgevaardigde, dat de goede wil van velen het Internationaal Comité zal steunen, en aan zijne werken die eenheid van inzichten en middelen schenken, die het voorteeken zijn van het schitterendste resultaat. Wat ons aangaat, wij gehoorzamen vol gaarne de roepstem en het woord van Z. Eminentie tot de pers gericht, en zullen door ons blad en door de pen onzer re dactie het onze bijdragen tot de groote godsdienstige betooging. Griekenland. Nu Griekenland zoo goed als verplet terd is, heeft de minister-president Rallis nog een dreigement aan de Mogendheden doen hooren. Hp wil, als zij niet zorgen dat de wa penstilstand spoedig gesloten wordt, een beroep doen op alle gezinde mannen in het land, om het vaderland te beschermen. Een Koninklijke boodschap zou den ge- heelen landstorm oproepen en alle boeren zouden gewapend worden. Oostenrijk-Hongarije. In de omstreken van Weenen heeft het water door de aanhoudende regens eene hoogte bereikt die het ergste deed vreezen. De Wienthal-waterleiding was zoo ge zwollen, dat er groot gevaar was dat de kom zou barsten en de aan de Wien ge legen dorpen en stadswijken onder water zou zetten. Men had op de bedreigde punten mineurs geposteerd om hulp te verleenen, terwijl op bepaalde afstanden eeu stuk geschut geplaatst was voor de noodige signalen. Een oogenblik scheen het alsof de kom was doorgebroken, want het alarmsignaal werd gegeven en door nog tjjd genoeg om aan verier levensgeluk te gaan twijfelen, als ge ouder zij t. Geloof mjj dat kleine ding in onze bolst kan zeer veel verdra- zen en zeer veel vergeten. Als men nog zoo jong'is als gij heelt men het recht gelukkig te zijn, de vaan der hoop waait dan weer spoedig lustig op de puinhoopen van een ingestort geluk.// Adèle blikte hem aan met een lachje, dat hem door het hart sneed. De oude stond uit zijn leunstoel op en liep steunend op zjjn stok drif tig heen en weer. Eindelijk bleef hjj vlak voor haar staan, en keek haar met zjjn doordringende oogen aan, alsof hjj tot op den bodem harer ziel wilde lezen. //Gij hebt hem dan nog altjjd Hef, dien man?,, Tranen sprongen haar in de oogen en bjjna onhoorbaar fluisterde zjj //Ja, ik heb hem nog altijd lief //Ook als hjj die liefde niet meer verdient?// vroeg de oude snel. //Hjj is deze waardig, ik zal nooit aan hem twjjfelen, hij kon niet anders handelen, als hjj ge daan heeft.// //Maar wanneer ik u nu bewijs, dat bet slechts een voorwendsel is, dat hjj nog steeds in hec bezit van zijn vermogen is, en u slechts Adèle zag hem zoo vertrouwend zoo overtuigd aan, dat da woorden hem in de keel stokten. //Dat is onmogelijk, maar al was het zelfs zoo, ik zou k m niet kunnen vergeten ik voel het. Maar het is onmogelijk!,, Een liefhebbende vrouw is als een blinde of als iemand, die met geweld de oogen dicht drukt om het licht niet te zien, mompelde hjj grimmig. de verschillende kanonnen herhaald, zoodat de aan de rivier wonende menschen elk oogenblik het hoogwater verwachtten. Dit kwam echter niet, en later bleek het een loos alarm geweest te zijn, zoodat de menschen met den schrik vrij kwamen. Toch is er schade geleden, en wel aan de vensterruiten, die door de persing bij kans overal gesprongen zjjn. Engeland- Het programma van de Jnbileumsfeesten van Zondag 20 tot Dinsdag 29 Juni a.s. ter eere. van Koningin Victoria te Lon den, luidt als volgt: Zondag 20. Dienst in St. Paul's. Maandag 21. Komst van de Koningin te Londen; ontvangst van de vorstelijke gasten op het Buckingham-paleis's avonds banket. Dinsdag 22. Optocht; banket op Bu ckingham illuminatie. Woensdag 23. Aanbieding van de adres sen van Hooger- en Lagerhuis aan de Koningin's middags audiëntie van lord- mayors en mayors. Donderdag 24. Fakkeloptocht van de leerlingen van Eton College naar het kasteel van Windsor, waar de Koningin zal zjjn; te Londen bal op Buckingham. Vrjjdag 25? Zaterdag 26. Vlootrevue voor Spithead. De Koningin zal hierbjj vertegenwoordigd zijn door den Prins van Wales, den Her tog van Coburg en den Hertog van York (welke laatste den 22en Juni tot schout- bjj-nacht wordt bevorderd). Maandag 28. Tuinteest op Buckingham. Dinsdag 29. Legerrevue te Aldershot, in tegenwoordigheid van de Koningin, de Keizerin-weduwe Friedrich enz. Frankrijk. In de Fransche Kamer van Afgevaar digden heeft de voorzitter,de heer Brisson, eene rede gehouden ter herdenking van de slachtoffers van den brand van den 4n Mei. Hij bracht hulde aan de burgers, die hun leven hebben gewaagd in het redden van hun medemenscben uit den branden den Weldadigheidsbazar. De heer Brisson zinspeelde op de predicatie door den Zeereerw. pater 011 i- vier gehouden, waarin deze priester zoo terecht heeft gewezen op de rampen, die In den loop van dienzelfden dag bracht bij een bezoek bjj Vollmer, tot groote verwondering van diens echtgenoote, daar bet de eerste maal was, dat dit gebeurde, ofschoon de schrjjver zelf hem reeds dikwijls bezocht had. De heereu be gaven zich naar Vollmer's studeerkamer, sloten de deur, en spraken wel een uur lang met elkander, docb tot groot leedwezen der nieuws gierige Marie, die aan het sleutelgat //stof# scheen te verzamelen, ging het zoo zachtjes, dat ze geen woord kon verstaan. Toen de oude heer vertrokken was, stormde de kleine levendige vrouw de kamer binnen, om van haar man te vernemen, wat dit bezoek beteekenen moest. Vollmer stak een sigaar aan, wat bjj hem een zeker teeken van een goeden luim was. Nadat hij deze gewichtige bezigheid op zjjn gemak volbracht had, zette hij zich voor zijn schrjjttatel, doopte de pen in den inkt en zeide kalm en bedaard: //Lief kind, ik ben nu juist in een goede stemming, ik ga aan m jjn laatste bedrjjf werken.// Mevrouw Vollmer keek haar man verbaasd aan. Zij waren gewoon elkander hun geheimste gedachten mede te deelen, alle mededeelingen en berichten die haar man kreeg, waren haar bekend. Een beetje scherp klonk het dan ook: //Ge schjjnt erg verstrooid te zjjn, lieve Frits, ik vroeg je, wat de ouden Dahlen bjj je doen kwam //Die? Wel, die kwam mjj maar eens opzoe ken. Hjj vond mjjn studeerkamer erg aardig, maar een beetje te weelderig. Hjj meende dat al die japansche vazen en schermen, en die beeldenWordt vervolgd.) IllftLIISCHi (jOVRilT. ABONNEMENTSPRIJS AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. AAN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1