NIEUWE
U>ag6laö voor <3fooró- on Suió-JCollanó.
Revolutie-mannen.
No, 2719
Zaterdag 3 Juli 1897.
22ste Jaargang.
13 UI TE J\ L AiM 1).
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
fl,10
«1,40
«2,80
«0.03.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Het helsch serpent heeft aan de oogen
vaa onze eerste ouders die misdadige eer
zucht voorgespiegeld, welke het begin was
van hun opstand en van ons aller balling"
schap. «Gjj zult als goden zijn.» En waarin
anders bestaat dit gelijk-zijn aan God, dan
in de volstrekte alleenheerschappij van de
menschelijke persoonlijkheid: de volstrekt
geljjke en volstrekt vrije menscheu moeten
onafhankelijk zijn van eenig hooger gezag
en bjjgevolg naar eigen willekeur kunnen
handelen.
De algemeene gelijkheid van alle klassen
der maatschappij; de verachting van God
en van alles, wat heilig is, zijn de twee
groote steunpilaren van het socialistisch
gebouw.
Maar om de volstrekte gelijkheid te ver
kregen, om te vernielen wat heilig is, daar
voor is eene revolutie noodzak eljjk. Het
socialisme is dan ook niets anders dan
een zekere vorm van revolutie.
Hoort men niet telken dage en telken
dage opnieuw, op allerlei wijzen de sociale
revolutie prediken door de woordvoerders,
die in meetings en socialistische vergade
ringen optreden Opstand tegen God; «weg
met den Christus,» schreeuwen de socia
listen godslasterlijk. Opstand tegen de
maatschappij, geen gezag meer. Opstand
tegen het huisgezin, geen huwelijk meer.
Opstand tegen het individu, geen eigen
dom meer, geen zedelcer meer. En om de
christelijke grondbeginselen, die zóo diep in
de zielen der menschen zijn geworteld, uit
te roeien; om aan den arme den geringen
eigendom te ontrukken, die ten koste van
zooveel arbeid, ten koste van ontelbare
zweetdruppelen is verworven; daarvoor zijn
daden van geweld noodig, daarvoor is eene
revolutie noodzakelijk.
En waarin bestaat die revolutie, welke
luidkeels wordt geëischt door de roode
schreeuwers en windbuilen Werpt een blik
op de dagen van het verleden. Aanschouwt
FMV1LLMTON
Beschuldigd.
21.
Vervolg.
Jal vertrokken, en naar hui» gegaan.
En zjjt ge niet teruggekomen?
Volstrekt niet, ik ben naar huis gegaan
en thuis gebleven,
Zoo, gat Jarilot kortweg ten antwoord, en
zich vervolgens tot Baptistin wendende
Zjjt ge niet ten tweede male door het brommen
van uw hond gewekt? Hebt ge niet iemand
hooren loopen, dicht bjj uw bed tegen een
meubel stooten? Hebt ge niet giroepen:
Zjjt gjj er nog, mjjnheer Jacques en heeft hjj u
niet geantwoord: Ja, ik ben het, ik had
iets vergeten. Slaap wel.
Maar, dat was ik niet, riep Jacques uit,
dat was ik niet.
Baptistin heeft u toch gezien.
Mij gezien? onmogelijk, want het gaslicht
was uitgedraaid: anders had hij wel gezien, dat
ik het niet geweest was.
Hjj heeft toch uw stem herkend.
Mijn stem 1 Spreek Baptistin, hebt ge
mjjn stem herkend
Baptistin zweeg.
Antwoord! hebt ge mijn stem herkend
antwoord dan toch, zeg toch, dat het niet mijn
stem was, die ge gehoord hebt, aangezien ik
daar niet was Gjj sliept, en hadt de
lrlanV nog in uwe ooren, ziedaar de vergissing;
kom, spreek, apreek bid ik u
de gruwelen van het jaar '48. Leest die
vreeseljjke verhalen en beschouwt het Frank
rijk, dat door de guillotine werd geregeerd.
En wanneer de aarde genoeg gedrenkt was
met bloed, wanneer de arm van den scherp
rechter, afgemat van het moordend beulen
werk, in stille werkeloosheid uitrustte, was
toen het maatschappelijk vraagstuk opge
lost? Frankrijk zieltoogt op het huidig
oogenblik nog onder de felle slagen van de
gramschap Gods en het jaar 1870 heeft
recht doen wedervaren voor alle die gru
welen, welke de heerlijkste bladzijden van
Frankrijks geschiedenis hebben bezoedeld
en onteerd.
Wat blijft er na dit alles over? Het
janhagel heeft zich verrijkt en te goed ge
daan ten koste van de eerlijke en recht
schapen lieden, en het Staatsbestuur is in
handen van de mannen der Loge, die hooge
traktementen opstrijken en hunne trawan
ten aan zich verplichten.
Proudhon zeide eens: «Zij beginnen
met het communisme te prediken, vervol
gens verklaren zjj de gemeenschap verbeurd
ten voordeele van hun buik.»
Daar wordt op dit oogenblik op het we-
reldtooneel eene onedele en lage comedie
gespeeld, waarbij de acteurs met een bedrie-
geljjk masker zich in 't openbaar vertoo-
nen op het looneel, maar achter het too-
neelscherm lachen om de onnoozelheid van
hunne toehoorders. En wie zal het rijkste
deel hebben bij de algemeene onteigening?
Wie auders dan zjj, die deze alg-meene
onteigening in hun eigen belang en voor.
deel prediken?
Indien de wereld dwaas genoeg zou zijn
om zich in den valstrik te laten lokken,
indien de revolutie werkelijk zou losbreken,
dan zou men hen, die misleiders van het
arme volk, achter het tooneelscherm de
opgestapelde goudstukken kunnen zien tel
len, welke zij ten koste van de zweetdrup
pelen en afmattingen van het arme volk
hebben bijeenverzameld.
De toestand van de hedendaagsche
Baptistin wendde het hoofd Bf, en antwoord
de niet.
Jacques aan de hevigste wanhoop ten prooi,
door het stilzwjjgen van den grjjsaard, viel voor
hem op de knieën, greep zijne handen en tracht
te zjjn blik te ontmoeten, dien hjj steeds met
aandoening hield afgewend.
Ge hebt mij niet gezien, niet gehoord
riep hjj, spreek dan toch, ik bezweer u, in
naam mijner moeder, in naam mjjner zuster, die
ge als een dochter liefhebt, spreek geknield
bid ik u, spreek, ge hebt haar beider leven,
ge hebt het mijne in uwe hand, zeg de waar
heid, spreek
De man bleef echter onverzettelijk geen ge
luid ontsnapte hem, hoewel dikke tranen langs
zjjn wangen vloeiden.
Men kon wel zien, dat hij niet wilde ant
woorden. Wanneer hij verklaarde, dat het Jac
ques Moulin niet geweest was, wiens stem hjj
nochtans gemeend had te herkennen, dan loog hij.
Wanneer hjj zeide, dat hij het wel geweest
was, dan klaagde hij hem aan.
Een verschrikkelijke tweestrijd had in zijn
binnenste plaats en deze was voor Jacques Mou
lin noodlottig.
Jarilot, een einde aan deze pijnljjke stilte
willende maken, nam thans weder het woord.
Laat ons voor een oogenblik aannemen
sprak hjj, dat het uw stem niet is geweest die
door Baptistin is herkend, dan kan het toch
niemand anders zijn geweest, anders zou de
hond zich, na zjjn eerste gegrom niet stilgehou
den hebben, daar hjj tegenover vreemden zeer
waakzaam is. Het moet dus een van de huis
maatschappij is verre van rooskleurig. Maar
ziet men niet telken dage uit den schoot
der Katholieke Kerk allerlei werken van
weldadigheid te voorschijn treden, welke
liefdadige werken ten doel hebben het lot
van den werkman te verzachten en te le
nigen? Laten die woordenrijke en praat
zieke socialisten ons hunne werken van
weldadigheid eens aanwijzen! Laten, zij ons
eens aanwijzen, welke ziekenhuizenwelke
toevluchtsoorden voor ouden van dageD,
zij hebben gesticht! Ja, gemakkelijk is het,
veinzen te weenen over huichelachtige
klachten; gemakkelijk is het, de pogingen
van ijvervolle lieden te belasteren en te be
kladden. Maar daarmede is de lijdende en
hulpbehoevende menschheid niet gebaat.
Op daden komt het aan, op daden van
liefde en van belangeloosheid; daaraan is
het socialisme arm, doodarm.
Gelukkig dat de christelijke liefdadigheid
er is om de ongelukkigen op te heffen en
te genezen, die onder den voet geraakt
zijn van den socialistischen troepdie ver
pletterd zijn onder den tred van de oproerige
bende. Gelukkig, dat het vaandel der chriite-
ljjke liefde nog allerwegen waait en wap
pert!
Het onweer zweeft dreigend boven onze
hoofden, en bij de verschrikkelijke kalmte,
die het onweer voorafgaat, voorziet men
eene ontzaglijke losbarsting. De menschen-
massa, van God vervreemd, hakend naar
geluk, zoekt bevrediging in de lage ge
noegens en vermaken van het stof. Het
socialisme, dat de opbruisende hartstochten
vleit, is een krachtig voedsel voor lage
zielen. Het verduisterde verstand, de ver
zwakte wil van den hartstochtelijken mensch
verzet zich tegen degenen, die den hartstocht
durven veroordeelen, namelijk tegen God
en tegen den godsdienst aldus wordt
de opstand aangewakkerd en aangeblazen.
En te midden van alle oppervlakkige en
gezwollen redevoeringen, welke door de
socialisten worden ten beste gegeven, treedt
de haat tegen wat heilig is en gezag heeft
genooten zijn geweest, die binnenkwam, Boven
dien waren slechts drie personen bekend met
het depot, nameljjk u, Maurice en de heer
Montgerbois.
Pardon, viel de markies hierop in, terwjjl
deze verschrikkelijke scène plaats had, speelde
ik met den kapitein en bovendien was ik niet
bekend met het geheim van het slot.
Zoodat alleen mjjnheer Maurice Bertin ons
overblijft, antwoordde de commissaris.
Bij deze woorden richtte Jacques Moulin,
die tot nog toe aan de voeten van Baptistin
geknield gelegen had, zich eensklaps op en
riep
Maurice
Hjj wilde verder spreken; de adem stokte bem
evenwel in de keel, hjj kon geen woord uit-
brëngen en met verwilderden blik beurtelings
Maurice en Jarilot aanziende, wankelde hij als
had een slag hem getroffen en eindeljjk ontsnap
te hem de angstige kreet: Wee mjj, arme moe
der, arme zuster 1
Terwjjl men zich om den in onmacht geval
len kassier verdrong, met wiens toestand ieder
een begaan was, naderde Maurice den heer
Jarilot.
Mijnheer, sprak hij, dat het noemen van
mijn naam op den kassier van het kantoor mijns
vaders zulk een overweldigenden indruk heeft
gemaakt, zou gemakkelijk tot verkeerde gevolg
trekkingen aanleiding kunnen geven en daarom
verklaar ik hier plechtig en verzoek ik u drin
gend door alle mogelijke getuigen te doen be
vestigen, dat ik gedurende den geheelen avond
duidelijk op den voorgrond. Wanneer de
bezetenen hun theorie verkondigen, daarbij
den godsdienst aanranden, dan grijpen zij
naar het smerigste slijk, ten einde eeniger-
mate hun haat te kunnen beduiden. Wan
neer zij over de zedenleer willen spreken,
dan kan hun laag en bedorven verstand
geen woorden vinden, die vuil genoeg zijn,
om de zedenleer te bezoedelen en te be
kladden.
Dat zijn dan de mannen, die in de toe
komst over ons willen regeeren; dat zijn
de mannen, die in de toekomst de aarde
willen herscheppen in een paradjjs!
Zeker, het recht van den menseh wordt
in onze dagen op buitensporige wijze mis
kend en verkracht. De zwarte inboorlin
gen van Afrika zouden dergelijke wezens,
die als de socialisten zouden durven spre
ken, prijs geven aan de verontwaardiging
des volks en hen vervolgens ophangen aan
een boom. En zoo moest er inderdaad
gehandeld worden met zulke misdadigers.
Hij, die tegen God durft vloeken en
lasteren, verdient de hel. En hjj, die de
maatschappij durft bespotten en aanran
den in hare dierbaarste betrekkingen, moest
naar het schavot worden gevoerd om daar
onder de guillotine het hoofd te laten.
Frankrijk.
De Figaro is niet ingenomen met de
pracht en praal waarmede de Koning van
Siam die een tochtje door Europa maakt
in Frankrijk wordt bejegend, nu een hon
derdtal Siameezen de provincie Joung zijn
binnengedrongen, daar belastingen hebben
geïnd, dorpen hebben geplunderd en ver
brand. Zij hebben een Fransch missionna-
ris gewond en een ander priester die onder
Fransche bescherming staat heeft de zjjnen
moeten wapenen, ten einde zich tegen de
Siameezen te kunnen verdedigen.
De figaro betreurt, dat de Vorst van
zulke barbaren zoo lief in de Fransche re
publiek wordt behandeld.
Niettegenstaande Z. H. Leo Xni
den wensch heeft uitgesproken dat de
het feest geen enkel oogenblik verlaten heb.
Stel u gerust, mijnheer, antwoordde de
magistraat, mijn rapport is op dit punt volko
men juist.
En, vroeg de markies, is daarin ook ver
meld, dat ik, juist op het oogenblik van de
misdaad, met kapitein Castillac speelde
Ook dat is in het rapport opgenomen,
mijnheer, ik heb verder uwe verklaringen niet
meer noodig, ge kunt u dus verwijderen. De
beide jonge mannen benevens Baptistin verlie
ten het vertrek, terwjjl Jarilot, Savignol en de
agenten met Jacques Moulin achterbleven.
Een livrei-bediende kondigde den heer Cas
tillac aan, die zooeven was aangekomen en on
middellijk gehoor verzocht.
Dien heb ik juist noodig, sprak Jarilot,
verzoek mijnheer, binnen te komen.
De kapitein volgde hem op den voet en riep
reeds op den drempel:
Mijne heeren! ik heb wel de eer, u te groeten,
voor den duivel, een meer dan gedienstige geest
heeft mij van de zorg over mijn geld ontlast.
Dien gedienstigen geeet vindt u hier, ant
woordde de commissaris, terwijl hij op Jacques
Moulin wees.
Wie, wat, waar? riep hij verbijsterd in het
rond ziende. De hear Moulin, zijt ge beze
ten? Dien man als de dief van mijn depot aan
te wijzen, dat is krankzinnigenwerk.
Maar alle bewijzen zijn toch tegen heml
Naar den duivel met al uwe bewjjzen. Die
zjjn geen centime waard.
(Wordt vervolgd.)
IimilSMEIIOOMIT.
