N I B U W E Hbagêlaó voor <3Tooró~ m SCuió-JCollanó. Slechte tijden. No 2742 Yrijdag 30 Juli 1897. 22ste Jaargang. BUITENLAND. Per 3 maanden yoor Haarlem Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem. /1,10 «1,40 «2,80 «0.03 Van 16 regels50 Cent. Elke regel meer 77* Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS. Hoe gaan de zaken hoort men zoo dikwijls den eenen reiziger den anderen vragen, «Och, zoo'n gangetjeverkoopen gaat nog al, maar betalen, dat is wat anders, daar heeft men een broertje aan dood», 't Meest hoort men zeggen: «Het is tegenwoordig zoo'n slechte tijd!» En wie men ook spreekt of niet, rijk of arm, iedereen bezigt die uitdrukking, nu eens hier, dan eens daar. Voornamelijk wordt die gebruikt als een gemakkeljjk redmid del, wanneer er bijv. een beroep wordt gedaan op de milddadigheid der menigte. Het is een pasklaar gezegde in vele levens omstandigheden. We willen volstrekt niet beweren, dat de zaken tegenwoordig volkomen naar wensch gaan, dat de toestand van den tegenwoordigen tijd er rooskleurig uitziet; ook ontbreken ons de statistieke gegevens waarmede wij het voldingend bewjjs zou den moeten leveren, dat het verleden niet even slecht of liever even goed was als het heden. 't Is onbetwistbaar: elk tijdperk heeft zjjne bijzondere lusten en noodenmaar het valt ook evenmin te betwisten, dat in onze dagen, hoe groot ook de nooden zijn, de lusten en begeerigheden daarmede ge lijken tred houden. Er bestaat een nauw verband tusschen lusten en noodende laatsten zijn dikwjjls het gevolg van de eersten; die aan weinig lusten heeft te voldoen, wiens begeerigheid weinig vraagt, zal ongetwijfeld spoedig gelukkig zijn, want zijne nooden zjjn tot een minimum beperkt. Zeker, er bestaan werkeljjk behoeften, waar wij onmogeljjk buiten kunnen. Als er aan dergelijke behoeften niet voldaan zou worden, dan krijgen wij gevaarlijke nooden maatschappelijke nooden zjjn eene levensquaestie voor de samenleving. De maatschappij zou echter een oneindig be ter aanzien krjjgen, wanneer ieder gedach- F XU1LLXTON Beschuldigd. 44. {Vervolg.) Eerder moet ik u om vergiffenis vragen, ik was veel te gestreng, maar ik ben er vree- seljjk voor gestraft 1 Lieve Ninieinkelijk kan ik n dan weer aan mjjn hart drukken. O, ver vloekt zij de dag, waarop ik u verstiet, maar thans is alles geleden, thans kunnen we het le ven weder beginnenkunnen we te zamen weer gelukkig zjjn Miss Ketty antwoordde niet. Ach, ik gevoel, sprak de oude, ge zult te veel verliepen, hier zjjt ge door weelde en rjjkdom omringd, en bjj mij wacht u armoede en ontbering: maar... stamelde hij, waarom heet ge thans miss Ketty en noemt men u de zuster van den markies O, lieve vader, zoo ge alles wist, ach die weelde, die rjjkdom drukt me terneer, ik zou willen vluchten, deze gevangenis verlaten, bjj u zjjn. Ge zjjt hier ongelukkig maar verlaat dan dit huis en kom met mjj mede. Ach ja, vader, neem mij mede, ontruk mjj aan de macht van dat monster, van dien demon, voer mjj uit deze hel En de oude man bjj de hand vattende, riep zjj in vervoering uit O, kom, vader red mjj, spoedig van hier. Doch op 't oogenblik, dat beiden het vertrek wilden verlaten, stonden zjj van aangezicht tot tig was aau de gulden spreuk onzer voor vaderen en volgens die gulden spreuk zjjne levensdaden inrichtte, nlSpring niet ver der dan uw stok lang is. Het is een eigenaardig, maar noodlottig verschijnsel van onzen tjjd, dat men hooger wil vliegen dan de vleugelen toelaten. Men schept zich behoeften, om welke te bevredigen ons de middelen ontbreken, behoeften die te zwaar bljjken voor onze financieele draagkrachten. De werkende klasse klaagt over den slechten naren tjjden al hebben velen hunner billjjke klachten, toch zjjn er ook zeer velen onder hen, die meegesleept worden door den wisselenden stroom des tjjds en zich behoeften hadden geschapen, welke zjj vroeger volstrekt niet kenden, terwjjl zjj de middelen niet bezitten om die veeleischende behoeften te bevredigen. Of zou men wel zeggen, dat er sociale nooden zjjn, wanneer men de lieden uit den werkenden stand des Zondags ontmoet, gekleed en opgedirkt en uitgedost verre boven hun staat Des Zondags kent men geen nooden, dan is 't een uitgaan, met spoortreinen, trams en omnibussen, dat hooren en zien vergaat. Niet dat wjj hun die mooie kleeren misgunnen, niet dat de sieraden, waarmede zjj zich tooien, ons een doorn zjjn in het oog, o neenAllerminst misgunnen wjj hun het pleizier. Maar dat zjj verder springen dan hun stok lang is, dat zij hooger vliegen dan de draagkracht hunner vleugelen toelaat, brengt ontevredenheid. De dienstmeid is gekleed als eene dame, men zou bjjna zeggen dat zjj de mevrouw is. Onderling wedjjveren de boden wie het meest opzichtig zal gekleed gaandoch laat haar onderling eens wedjjveren wie het grootste bedrag op de spaarbank heeft staan? Zjj begrjjpen niet, dat flinke jon- gemenschen er voor bedanken zullen om zulke pauwen tot hunne vrouwen te maken. De ambachtsman is gekleed als de patroon aangezicht voor den markies, die haar op spot- tenden toon toevoegde He, waar wilt ge heen, zusje, in zulk lief gezelschap Een luide wanhoopskreet was het eenige ant woord, en als vernietigd onder zjjn alles be- heerschenden blik, deinsde ze achteruit en mom pelde Hjj, altijd die man Ja, ik natuurljjk, wie anders Eensklaps van uiterljjken toon veranderende, met vlammenden blik en gefronsd voorhoofd trad hjj op miss Ketty toe, en beval haar op dreigen den toon Kom hier 1 De ongelukkige weerde hem echter af en wierp zich met smeekend gebaar in de armen haars vaders. Deze breidde beschermend beide armen tot haar uit en voegde den markies op dreigenden toon toe Raak mjjn kind niet aan, ellendeling. Kom, koml sprak deze het hoofd schud dende, die comedie heeft nu lang genoeg ge duurd, zult ge gehoorzamen Neen, riep de ongelukkige, vader, vader, red mjj. Gehoorzaam, ik wil het, Eene laatste, wanhopige poging aanwendend, om zich aan den magnetischen invloed van den markies te onttrekken, kromp het arme meisje sidderend ineen, en, naar lichaam en geest ge broken gaf zjj zich eindeljjk willoos over en volgde hem als een levend ljjk naar de sofa, waarop ze bewusteloos neerviel. zelf, soms nog beter, vooral als de eerste nog jong is en de laatste een man op jaren. Maar, zoo zal men zeggen, de kleederen zjjn betaald. Goed laten ze betaald zjjn hetgeen echter nog in vele gevallen te betwjjfelen is - maar, zoo vragen wjj wie leerde hun van alles aan het lichaam te hangen en hoe konden zjj zoolang sparen om zulke kostbare kleederen te koopen O, dat komt, omdat zjj koopen op crediet, op de week, op de maand. Men borgt hun. De groothandelaar geeft cre diet, de kleinhandelaar eveneens. Beiden zeggen tot den kooper«koop het maar, neem het maar mede, ge be hoeft niet dadeljjk te betalen, ik zal u wel borgen». En ziet, dat borgen is juist de nood-" lottige oorzaak van allerlei kwade toe standen. De kooper gaat heen zonder te betalen, en in het heste geval is hjj in derdaad voornemens bjj termjjnen de be taling af te doen, want niet allen behooren tot het gilde der flesschentrekkers. Maar door den noodlottigen samenloop der om standigheden is hjj later niet in staat om de gemaakte schulden af te doen de han delaar heeft aan hem een bankroetje. O, dit gebeurt niet zeldzaam neen, dit komt zeer dikwjjls voor. En wat volgt daaruit? De winkelier, die het bankroetje heeft aan den kooper op crediet, ontvangt we derom zjjn waren van een ander, die op grooter schaal handel drijft. De kleine winkelier wordt niet betaald, bjjgevolg kan hjj ook niet betalendus de koopman, van wien hjj zjjne waren ontvangt, heeft og zjjne beurt eveneens een bankroet aan hem. En aldus gaat het verder, want wanneer dit dikwjjls gebeurt, dan moet de koopman ook de groothandelaars van den eersten, tweeden en derden rang erin laten loopen en aldus zjjn er velen de ljjdende partjj van het bankroetje dat de kooper op crediet bjj den kleinen winke lier geslagen heeft, omdat deze te licht- Als vernietigd had de oude Baptistin dit schouwspel aangezien, eindelijk, door woede overmand en zich zelve niet meer meester, vloog hij op den markies toe, greep hem bij de keel en schreeuwde Ellendeling, laffe moordenaargeef mjj mijn kind weer, Doch de markies, op alles voorbereid, wierp hem met een welberekenden stoot terug. Laat los, oude gek, ge zjjt dronken Een tweede aanval volgde. Neen, ik ben niet dronken, ik wil mjjn kind terug hebbenlang genoeg is zjj marte lares geweest. Bedaar, ik ben op die drukte in mjjn huis niet gesteld, en zou genoodzaakt zjjn, u door mjjn bedienden de deur te doen uitzetten. Door uw bedienden die zal ik bijeenroepen als getuigen van hetgeen hier voorvalt, mjjnheer de markies verstaat ge, Bosco f Wat, Bosco, riep de markies verbleekende. Ja, Bosco, de moordenaar Bosco, de dief. Bosco, roep thans uwe lieden bijeen opdat ze weten, welk een edelen meester ze dienen, mar kies van de guillotine Ge ziet, dat ik u ken, ha, ge zult mjj niet ontsnappen, maar vervolg de hij op ovenedenden toon, ik zal zwjjgen, maar geef mjj dan mjjn dochter weer, die gjj in uw helsche macht gekluisterd houdt, doe haar ontwaken, geef mij haar terug, zie, het is een vader, die u om zjjn dochter smeekt, het eenige wat hjj nog op de wereld bezit. Kom, wees niet wreed, laat alles vergeten zijn, zoo ge mjj mjjn dochter maar weergeeft* Ge zwjjgtkan dan niets uw hart vermurwen hebt ge geen eerbied vaardig op crediet verkocht, maar ook omdat de kooper op crediet zich behoeften schiep, om welke te bevredigen hjj de middelen niet bezatomdat hjj verder wilde springen dan zijn stok lang is, om dat hij hooger wilde vliegen, dan de draag kracht zijner vleugelen toeliet. Frankrijk. De President der Fransche Republiek wil niet met leege handen te St. Peters burg aankomen. Hij heeft bij een der voornaamste goudsmeden te Parijs een graf monument besteld voor wijlen Czaar Alex ander IIL Bij zijn bezoek aan St. Pe tersburg zal de heer Fa u re, dit monument plaatsen op het graf van den overleden Czaar in de Peter- en Paulusvesting. Engeland. De Koning van Siam, die een rondreis doet door Europa, zal bij zijn aankomst in Engeland plechtig worden ontvangen. Van Kopenhagen komende wordt de Koning Vrijdag te Spithead verwacht, waar ka nongebulder zijn komst zal aankondigen. Z. M. zal door den Prins van Wales van Portsmouth naar Osborne vergezeld worden. Hij zal in Buckingham-palace de gast van Koningin Victoria zijn, een aan tal appartementen worden op schitterende wijze tot zjjn ontvangst in gereedheid ge bracht. Spanje. De kleine Koning van Spanje wandelde dezer dagen met zjjne moeder de Konin gin-Regentes in een der bosschen in den omtrek van San Sebastian, toen plotseling eenige kogeltjes hagel hun voorbjj vlogen en in een boom drongen. Het bleek dat een jongmensch daar aan 't vogelschieten was, niet wetende dat er menschen in 't bosch waren. De onvoorzichtige schutter is gedagvaard wegens jachtovertreding. Rusland. Toen Czaar Ni col aas II van Rusland den troon beklom, sprak hij de gedenk waardige woorden uit: «Mijn grootvader was de Czaar, die zjjn volk vrijmaakte, voor vaderliefde en vadersmait, zjjt ge zulk een monster De markies, aanvankeljjk door de woorden van Baptistin in het nauw gebracht, had zich ech ter spoedig hersteld en voegde hem toe Ho, ho, vadertje gjj weet te veel, wij zullen u eens spoedig den mond sluiten. Et haastig een doek uit den zak trekkend, hield hij dien den grijsaard onder den neus. De uitwerking was verschrikkelijk, als verlamd deinsde de oude man terug en zakte, na eenige vruchtelooze pogingen om zich staande te hou den, in éen. De markies wierp haastig den doek in den haard, waar hjj onmiddellijk vlam vatte en tot asch verging. Arme dwaasriep hjj in een hateljjken lach uitbarstend, het tegen mjj te willen opne men. En zich vervolgens tot miss Ketty wen dende Sta op 1 Als uit een diepen slaap ontwakend, richtte het arme meisje zich op, wreef zich deoogen, en zag half wezenloos om zich heen. Nauweljjks bemerkte zjj haren vader, die als levenloos ter nederlag, of ze herinnerde zich alles, wat zooe^en was voorgevallen en riep, terwjjl ze zich naast het lichaam op de knieën wierp Vader, arme vader, dood II.... {Wordt vervolgd.) HÜRLEMSCRl COERjlïT. ABONNEMENTSPRIJS PRIJS DER ADVERTENTIEN. AGITE MA NON AGITATE.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1