N I E W E
Ïï>ag6laó voor t3Tooró- en
Een candidaat voor de
Tweede Kamer.
No 2743
Zaterdag 31 Juli 1897.
22ste Jaargang.
BUITEiN LAIN 1),
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regels50 Cent.
Elke regel meer7'/s
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Te Amsterdam heeft men zich kostelijk
geamuseerd met den beer Den Boer, die
meende nu bet uitgebreid stemrecht er is,
ook wel eens voor tweeduizend gulden
's jaars naar het Binnenhof te 's Graven-
bage te mogen gaan.
De verslaggever van de N. Rott. Gt.
schrijft over de gehouden vergadering
waarin de candidaat zjjn politieke belijde
nis zou doen, het volgende
«In een der bovenzalen van Maison
Stroucken is eene droevige verkiezingsco-
medie afgespeeld. Men kon zich anderhalf
uur lang vermaken met de hansworsterjj
van een Kamercandidaat van veertig grap
penmakers, die niet beseft hebben, dat
hunne grappenmakerij eene smet wierp op
het nieuwe verkiezingsstelsel, en men kon
medelijden hebben met het slachtoffer, den
candidaat Den Boer, en zich ergeren
over het feit, dat op den avond voor de
herstemming in het 9e district ter afvaar
diging van een vertegenwoordiger in de
Tweede Kamer, zoo een caricatuui eener
verkiezings-vergadering geleverd kon wor
den, met succes. Men wist, dat Den
Boer, tweede keurmeester aan het abat
toir, zich had laten vangen door «vrienden»
die zich niet schaamden ook na afloop
der vergadering den man de hand te druk
ken die hem er nu eens «tusschen»
hadden. Men wist, dat Den Boer als
politicus niet wel bjj het hoofd was, of
wel, wat erger zou zjjn, een prototype van
Kamer-candidaten der toekomst. Daarom
mogen zjj, die de vergadering in Stroucken
bezochten en op de hoogte van het geval
waren, zich hunne tegenwoordigheid ten
schande rekenen. De keurmeester Den
Boer is niet toerekenbaar. Zjj, die hem
candideerden en hem, ten eigen vermake,
voor het voetlicht brachten, waren dit
wel. Niet ten vermake, maar om walging
FEU ILL ETON
Beschuldigd.
45. {Vervolg.
Kom, Kom I voegde de markies haar zoo
bedaard mogelijk toe, geen dwaashedende
goede oude man is een weinig van streek nu,
dat laat zich gemakkelijk begrjjpen wanneer
men na zoo lange scheiding zjjn dochter weder
vindt; maar we zullen hem wel weer spoedig
op de been helpen.
Dit zeggende, nam hij van een guerdon een
karaf water en een glas, schonk dit half vol,
voegde er wat suiker en een paar druppels
uit eeu klein fiescbje dat bjj bjj de hand had,
bij, en liet het verder onaangeroerd staaD. Ic-
tusschen was miss Kelty naast het lichaam van
haren vader neergeknield en hield, vol kinder
lijken esrbied, het grijze hoofd in hare armen,
terwijl ze hem met de teederste liefkoozingen
tot bewustzijn trachtte te brengen.
Lieve vader 1 riep ze, herkent ge de stem
uwer dochter dan niet? O, mjjn God, ra zoo
vele jaren aan droefheid en ellende, hem slechts
weer te vinden, om hem in mjjne armen te
zien sterven zelfs zonder een enkelen af
scheidskus. O, dat is te veel
Noch hare woorden, noch hare liefkoozingen
waren echter in staat, den ouden man tot be
wustzijn te brengen.
Inmiddels had de markies een tweede glas
met water gevuld, hierbij een weinig suiker ge
voegd, benevens eenige droppels tinctuur; dit
te wekken zjj hier even gezegd, dat men
den candidaat Den Boer de gelegenheid
liet, anderhalf uur lang zijn onzin uit te
kramen. Hij sprak in eenen adem over
den tiendaagschen veldtocht en over de
pensionneering van weduwen en weezen
van staatsambtenaren; over onderwijzers,
wier roeping het was op de punten van
het kind te lettenover technisch onder
wijs ter schole, dat hij in dezen zin opvatte,
dat de kinderen in miniatuur leerden ver
vaardigen al wat de maatschappij betreft,
opdat voortaan de Nederlardsche schepen
mochten worden gebouwd door «jongens
van Jan de Wit.» Hjj zeide, dat de Neder-
landsche werkman, evenals hjj zelf, naar
«maximum loon en minimum arbeid» dorst
te, als het hjjgend hert in de woestijn.
Hjj sprak over den hoofdburgemeester van
het abattoir, den heer v. d. Sluys, en
achtte het een zeer gunstig teeken van
vooruitgang, dat deze heer begiftigd was
geworden met eene Fransche ridderorde.
«Als keurmeester aan het abattoir ver
kondigde hjj van de publieke tribune de
waarheid, dat er in dorpen minder slach
ters wonen dan in groote steden, en hjj
lokte eene ongemeene hilariteit uit met de
stellige verzekering, dat de «grootste profes
sor in de geneeskunde» de gevolgen van
het fabriceeren van slechte worst nog niet
heeft kunnen berekenen. In verband met
deze stelling droeg hij de wenscheljjkheid
voor eener rjjkskeuring der levensmiddelen,
opdat voortaan, wanneer een kind des
Zondags of Maandags onpasselijk werd,
moeder niet meer zou kunnen vragen of
het ook aan de melk of aan de snijboonen
had gelegen. Hjj verklaarde zich voor
algemeenen persoonleken dienstplicht, om
dat men aan een soldaat kan zien, wat
men aan hem heeft, wat men niet kan zien
aan den «aangekleeden heer,» die te 's-Gra-
venhage eene kamerverhurende weduwe
oplichtte. En hg betoogde, dat het onder
zoek naar het vaderschap aan de vrouw
moest worden opgedragen.
reikte hij zijne zuster toe met de woorden
Kom, kom, niet zoo troostelooszoo erg
i« het met papa niet, laat hjj dit maar uit
drinken, dan zal hij wel spoedig bjjkomen.
Het meisje nam het glas uit de handen van
den markies, zag hem scherp aan en vroeg
Wat ia dit?
Wel eenvoudig suikerwater met een wei
nig spiritus.
Gij liegt 1 het ia vergif.
Zjjt ge dwaas? vergif, antwoordde hjj la
chende, denkt ge dat ik op een visite van mjjn-
heer Jarilot gesteld ben Ik zweer u, dat het
niets anders is, dan suikerwater met een wei
nig spiritus.
Zo liet zich evenwel niet overtuigen, maar
wierp met eene vlugge beweging den geheelen
inhoud in het vuur.
Nu, ik moet zeggen uw vertrouwen ver
eert, mjj, sprak de markies, terwjjl hjj lachende
in een fauteuil plaats nam.
Miss Ketty had zich inmiddels opgeheven
en het eerste glas, dat de markies, zonder dat
zjj hiervan iets bemerkt had, had gereedgemaakt,
opnemende, bracht zjj dit bjj haren vader.
Ge hebt gelijk, schertstede markies, men
wordt nooit zoo goed bediend, dan wanneer men
zichzelve bediend.
En, in het volle vertrouwen, dat zjj den grijs
aard een geheel onschuldig glas water gaf, bracht
ze het hem aan de lippen en liet hem drinken.
Het effect was werkelijk verbazend, de grijsaard
opende de oogen, kwam weldra tot zich zelve,
richtte zich op en wilde loopen.
Hij zag echter verwilderd om zich heen, als
«Wil men meer Het publiek vermaakte
zich kostelijk, en juichte eiken komischen
zet van den candidaat luide toe. De leider
der vergadering legde ontgdigden presidents
hamer neder en verliet het tooneel, waarna
diens plaats door een der heeren uit de
zaal, die het goed meende, werd ingenomen.
Er werd bij wijlen met een electrische bel
gewerkt ter verhooging van de feestelijke
stemming en men zong: «Lang zal bij
leven
«Toen de gelegenheid werd gegeven om
den candidaat vragen te stellen, wenschte
een der aanwezige grappenmakkers van
hem te weten, wat de verschijnselen waren
van het mond- en klauwzeer? De tweede
voorzitter, die, het goede bedoelende, zich
zelven als zoodanig had opgeworpen, vroeg
den heer Den Boer naar diens politieke
kleur, waarop uit de zaal geroepen werd:
«Oud-Luthersch!»
«En de ongeluks-candidaat zelf verklaar
de ten slotte met de hand op het hart,
dat hjj «wel een van de degeljjkste man
nen was, die er rondliepen en niet zoo
kinderachtig als men soms wel denken
kon.» En hij ging ten slotte heen, met
zjjne paperassen onder den arm, het gejoel,
gelach en rumoer van dezen avond indezen
zin opvattende, dat men het hem vrij warm
had gemaakt, maar dat de avond niet
zonder politieke overwinningen voor hem
was geweest.»
Italië.
Z. H. Leo XIII zal eerlang, naar men
bericht, eene Encycliek uitvaardigen, ge
richt tegen de socialistische neigingen,
waarvan zeer vele voorvechters op sociaal
gebied in den laatsten tijd blijk gaven.
Turkije.
Toen de Sultan verleden Zondag na de
godsdienstoefening in zijn paleis kwam,
beval hij de gevangenneming van vier aan
het paleis dienstdoende officieren. De ge
vangenen werden, na voorat in andere
herinnerde hjj zich niets van hetgeen voor
gevallen was, en scheen niemand tc herkennen.
De markies nam hem bjj de hand, begeleidde
hem tot aan de deur en sprak lachende
Hierheen, papa
Leideljjk gehoorzamende ging Baptistin de
kamer uit, waarna de markies de deur achter
hem sloot.
Miss Ketty had dit alles vol verbazing aan
gezien, eindeljjk richtte ze zich naar de deur, door
welke de oude man verdwenen was met den
uitroep: vader, vader
Ho ho markiezin, riep de markies haar
den weg versperrende, vergeet niet dat we naar
de opera gaan.
Vader, vaderherhaalde het arme meisje.
Och wat! uw vader is vertrokken, hjj was
weer geheel in otde, wat wilt ge meer.
Maar gjj hebt hem vergiftigd
Ik?
Ja, met maerte Ciega, het doodelijke snel
werkende vergif, binnen een kwartier zal alles
beslist zjjn. O, mjjn God, ik herken het wel,
de Indiaan, die het u heeft gegeven, heeft het
in mijne tegenwoordigheid verklaard, eerst is
het opwekkend, daarna doodend.
Wat raaskalt ge toch de hemel is mjjn
getuige, dat ik het glas, dat gjj hem gereikt hebt,
niet heb aangeraakt. Hetmjjne hebt gein het vuur
geworpen, waarover ik mij met recht bad kunnen
boos maken, maar met uwe ongevoeligheid zie
ik wat door de vingers, en daarna hebt gij hem
zelve het tweede glas gegeven.
O mijn God, ik, ongelukkige, dan heb ik
zelf mijn armen vader gedood 1
kleerea gesloken te zijn, naar Beshiktash
gezonden. Sedert zijn meer dan honderd
Mahomedanen te Konstantinopel in hun
woningen in hechtenis genomen.
Engeland.
De Engelschen hebben het te kwaad met
de bewoners der Swetvallei (Britsch-Indië).
Het kamp der Engelschen te Malakand is
overrompeld, een officier is gedood en een
aantal minderen zijn gewond. De opstand
schijnt nogal van beteekenis te zjjn nu de
Opperbevelhebber van het Britsch-Indisch
leger, vier regimenteni nfanterie, eene bat
terij berggeschut en drie escadrons Ben-
gaalsche lauciers naar de bedreigde punten
heeft gezonden.
Frankrijk.
Een niet onaardig geval deed zich dezer
dagen aan het postkantoor te Saint Mulo
voor. Een inwoner wilde gebruik maken
van de dezer dagen in de Fransche Repu
bliek afgekondigde wet, waarbij het ge
wicht der te verzenden postpakketten is
verhoogd van vjjf tot tien kilogram. Hg
kwam met zijn pakket aan het kantoor en
kreeg ten antwoord; dat postpakketten
niet zwaarder mochten zijn dan 5 K. G.
«Maar er is nu eene wet die het maxi
mum-gewicht stelt op 10 K. G.»
Daar weet ik niets van, antwoordde
de Postdirecteur!
«Zij is toch drie dagen geleden afge
kondigd.»
Ik weet er niets van!
Daarmede kon de man naar huis gaan
en met de verzending wachten totdat de
dag gekomen zal zijn dat wetten die te
Parijs zijn afgekondigd, ook te Saint Malo
bekend zullen zjjn.
Denemarken.
Daar de Russische Keizerin-weduwe niet
gaarne op Fredensborg komt, waar zij den
zomer zoo vaak met haar gemaal door
bracht, zal dit jaar van bijeenkomst der
Deensche Koninklijke familie het slot
Bernstorff gekozen worden.
DuitscRland.
In de volkstelling van 1895 komen merk
waardige cijfers voor wat beroep en kerk
genootschap aangaat.
Pruisen telt omstreeks 31 millioen in-
Kom, kom, al genoeg geween, bederf nu
uw schoone oogen niet. Onze vriend de baron
de Matemes, komt in onze loge, en ge weet
dat hjj op u gecharmeerd is, ik wil dus, dat
gij er hedenavond eens bijzonder goed uitziet.
Vergeet niet, de Baron is een goede partjj.
En gjj zjjt een ellendeling.
Nu ja, maar daarover hebben wjj het nu
niet. Kom, uw kamenier wacht op ulaat u onder
hare wonderdoende bewerking zoodanig metka-
morphoseereu, dat heden avond geheel Parjjs
opgetogen is over de schoone Amerikaansche
Na eenige wanhopige pogingen te hebben
aangewend, om zich aan den helschen invloed
van den markies te onttrekken, bezweek ze ein
delijk, en een uur later was ze met haar voor
gewenden broeder in de Ojera.
Tusschen de bedrijven werd de loge van den
markies belegerd door een aantal elegante lie
den, jongen, zoowel als ouden, die de schoone
vreemdelinge hun hulde kwamen bieden.
Ieder bejjverde zich als om strjjd, op hare
schoone lippen een glimlach te voorschjjn te
roepen, doch te vergeefsze scheen door geheel
andere gedachten te worden beziggehouden dan
die op het tooneel of in de loge voorvielen.
Wees zoo goed, verontschuldigde de markies
haar, mjjne zuster te willeu excuseeren, zjj ge
voelt zich ongesteld, ze is hoogst zenuwachtig
en ik heb reeds alles aangewend, om haarült
die droevige stemming op te wekken, maar het
mag mjj niet gelukken, ik ben waarljjk troosteloos.
{Wordt vervolgd.)
HüRLÏMSflH! C0GR4ST.
