NIEUWE QagBlaó voor <3Tooró~ on ££uió-<JCollanó. Rotterdamsche Brieven. No 2760 Vrijdag 20 Augustus 1897. 22ste Jaargang. BÜITEJV LAjn D. Per 3 maanden voor Haarlem .ƒ1,10 Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40 Voor het buitenland2,80 Afzonderlijke nummers«0.03 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BIJ BE AU: St. Janstraat Haarlem. Van 16 regels50 Cent. Elke regel meer7'/j Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Redaeteur-Uitgever, W. KüPPERS. XIV Men spreekt hier nog altijd van «ker- mis-inluiden», dit hoog-gewichtig feit heet plaats te hebben des Zaterdagsmorgens, precies te twaalf uur, doch het is nog geen enkel Rotterdammer gelukt ooit iets van dat luiden te vernemen. Dat de kermis officieel is begonnen, kunnen we echter heel duidelijk zien, als we ons eene wan delingdoor onze «Oranjewjjken» getroosten. Daar toch hecht men nog aan oude, tra- ditioneele gebruiken en nu wil het ge bruik een algemeen uitsteken van de va- derlandsche driekleur juist op 't moment van kermisinluiden. Natuurlijk is een edele wedstrjjd daarvan het gevolg; men stelt er een eer in, juist met klokslag twaalf zijne woning te versieren met de «schit terende kleuren van Neerlands vlag» en dat de te-laat-komers in deze 't hard te verantwoorden hebben, spreekt van zelf. 't Is een vroolijk levenslustig volkje, dat daar woont in onze Oranjebuurten, vroo- ljjk tot het uitgelatene soms en onbarm hartig voor wie hun feestvreugde koud laat. Na het vlaguitsteken volgt dan een gezamenlijk «uit onbeklemde borst» aan heffen van het kermislied, waarbij dan natuurlijk de traditioneele kermisdrank al lerminst ontbreken mag, wat niet weinig bjjdraagt om de feestvreugde te verhoogen, tot het den pretmakers ten laatste gaat als den sergeant-schrjjver Hazelhoff» inWerumens Buning's geestige «Ma rineschetsen,» die naar «bootsman Klab- berdos'» geloofwaardige getuigenis «eene hooge fatsoenlijkheid over zich had,» maar bjj wien het «als de drank erin was, tot een rampzalig uiteinde kwam.» Maar onze politie doet bjj zulke gelegenheden een oogje toe; 't gebeurt dan ook niet zoo heel dikwjjls en 't is slechts een voor proefje op bescheiden schaal van wat het over acht dagen, met «dolle Zaterdag,» zjjn zal. Dan bepaalt de uitgelatenheid FX U ILLETO S. Beschuldigd. 62. {Vervolg.) Voorts, sprak de markies, ben ik verloofd met mejuffrouw Jeaune Bertin, zoodat de ver denking, als zou ik mjjn aanstaanden schoonvader het leven hebban benomen, van allen grond ont bloot is. En wat nu betraft de avond van de misdaad, toen speelde ik juist met den kapitein Castillac, zooals hjj zelve naar waarheid heeft verklaard. Ik geloof dus, dat een en ander vol doende is om allen twijfel aan de waarheid van het door mjj aangevoerde, tegenover de be- leedigende uitdrukkingen van der. advocaat van den moordenaar te doen verdwjjnen. Hierop groette hij het Hof, wierp een over- moedigen blik door de zaal, als wilde hjj het publiek, dat zoo duidelijk blijken van afkeu ring had gegeven, toeroepen Wie durft het nu nog tegen den markies de Montgerbois opnemen en verliet met lang zame schreden het gerechtshof. Intusschen fluisterde een onbekende stem den advocaat in het oor: Dat is stout gesproken Deze keerde zich driftig om en ontmoette den heer Jarilot, die zich xoo onverschillig mo- gelijk, over de leuning van zjjn bank boog Nu, antwoordde de advocaat, hij is stout, maar niet onoverwinnelijk Hjj heeft den strjjd aangebonden, van nu aan is het tusschen ons, op leven of dood zich niet tot enkele pretlievende wijken, maar giert ze door de geheele stad; dan weergalmen alle straten van het gejoel der hossende kermisgangers, dan slingeren zich van boom tot boom de kleurige ser pentines, kinderen uit het land van Prins Carnaval, overgewaaid naar 't koude Noor den, dan zijn onze toch al niet breede straten in de binnenstad, versperd door lange rijen zingende en springende pret makers, dan zijn de café's stampvol, dan regent het uit trams en rijtuigen stroomen van confetti over de hoofden der argelooze voorbijgangers. Die confetti en serpentines hebben hier kleur en fleur gebracht in de sinds eenige jaren kwijnende kermis vreugde, ze hebben er een soort karna- valsjool van gemaakt, vroolijk en diuk en luidruchtig, maar minder woest, min der tot ongebondenheid overslaand dan voorheenwe zijn er op verbeterd, dunkt me. Ook de eigenlijke kermis het ter rein met kramen en spellen en tenten is grooter geworden, dank zij de in den Raad gevallen beslissing tot instandhouding der kermis en in spijt van requesten en adressen van kermishatende stadgenooten, die op algeheele afschaffing aandrongen. Nu is men met frisschen moed aan 't op bouwen gegaan en luisterrijker dan ooit, grooter dan sinds jaren het geval was naar getuigenis van deskundigen is ze verrezen uit het stof en de zwarte, hoog opwolkende karkas, die hier de nieuwe veemarkt of wel kermisterrein genoemd wordt. Toch hebben de anti-kermisgezinden zich niet uit het veld laten slaan; niet alleen bij lezingen, protest-vergaderingen, etc., hebben zij hun atkeer van de ker mispret gelucht, maar op eigen terrein zijn ze de veelgesmade gaan bestoken, te midden der kermisvreugde hebben ze hunne tenten opgeslagen hier in letterlijke beteekenis. De bijbeltent der Gerefor meerde Kerk, toegerust met meer dan 20.000 traktaatjes en dergelijke gescbrift- Wees voorzichtig, antwoordde de commis saris, ga niet te ver, zonder afdoende bewjjzen daardoor zoudt ge de zaak voor goed bederven. Verlaat u op mjj, sprak de advocaat. Op den markies de Montgerbois volgde de heer Maurice Bertin. Zoodra Jacques Moulin dezen zag binnentre den, kon hjj een kreet van woede niet onder drukken en verhief zich, als wilde hjj zich op hem werpen. Zjjn geheele voorkomen teekende de diepste,verontwaardiging,en krampachtig klem de hij zich aan de leuning van zjjn bank vast. Als een bliksemstraal vloog hem het tooneel van de misdaad voor den geest en zag hjj zich, alleen met Maurice Bertin voor het ljjk van den vermoorde. Duideljjk hoorde hjj zjjn eigen woorden Grjj zijt de diefZoo gjj den achtenswaar- digen naam uws vaders niet voor het gerecht wilt brengen, neem dan een wapen en dood u, maar, bjj alles wat heilig is, bezweer ik u, laat mjj niet beschuldigen, laat mjj niet veroordee- lengjj weet, dat ik onschuldig ben. En, laf hartig als hij was, had Maurice het pistool, dat hem voorgehouden werd afgewezen, daarop was Jeanne binnengekomen en had zich, als vernie tigd, in zjjne armen geworpen, hjj voelde haar hart tegen het zjjne kloppen, zjjn besluit was genomen, zjjn Ijjdensweg begon, en moest hjj ten koste van alles, thans voortzetten. Totnog toe had hjj, met de hem eigen edelmoe digheid en toewjjding, gehoopt, dat Maurice door wroeging gedreven, de beschuldiging tegen hem niet zou laten voortgaan, en hem niet on schuldig in het ongeluk storten. jes staat daar als een krachtig protest midden op de kermis, en de dolle, uitge laten menschenmassa hotst en danst en springt er omheen, hand aan hand in lange rijen, uitjubelend het onsterfelijk vDe Rotterdamsche kermis gaat noo-oo-oo-ooit verlorenlv. alles tot stichting en vreugde der zich in de tent bevindende colporteurs, die al even weinig aftrek van hun waar hebben als die der «Vereenigde Drankbestrijders, wier tent even buiten het centrum der kermisdrukte geplaatst is en prijkt met het veelzeggend opschrift: «Wjj, die des daags zijn, laat ons waken en nuchteren zjjn Of deze woorden op het uitgaand publiek animeerend werken? Wat het eerste, het «waken» betreft, dat wordt nogal in toepassing gebracht, daar van getuigt het gezang en gejoel, dat weerklinkt in de nachtelijke stilte, of het ook een bewjjs is van het «nuchteren zijn» zou ik niet durven veronderstellendit is echter zeker, dat de in de tent aangebo den geschriften en ververschingen er hoe genaamd geen schuld aan hebben. Hoeveel goeds er nu ook moge schuilen in dergelijke pogingen, dienen ze, aldus aangewend, toch veelal meer om den lach lust van het groote publiek te wekken dan om te leiden tot de gewenschte uit komst en zijn ze dan ook niet aanbeve lenswaardig. En zoo is de kermis hier dan weer zoo goed als achter den rug en krijgen de Rotterdammers tijd om uit te rusten van de vermoeienissen en zich met meer ern stige zaken bezig te houden. Frankrijk. De Hertog van Orleans, prins Henri, de gekwetste in het duel met den Graaf van Turjjn, heeft volstrekte rust noodig, hij gebruikt niets anders dan bouil lon en melk. Maar integendeel, had Maurice zjjn loffiandi- ge levenswjjze voortgezet, gelukkig dat geen va- derljjk gezag hem daarin verhinderde. En thans durfde hij, om de maat vol te meten, tegen een onschuldige komen getuigen. Een gevoel van afkeer, van walgiDg maakte zich van Jacques Moulin meester. De ellendeling, dacht hjj, durft nog hier te komen en mjj te zien op de plaats die hjj behoorde in te nemen, hij durft nog tegm mjj getuigenO, die ellendeling. En uit de blikken, die hjj op hem wierp sprak al de haat, al de verontwaardiging die hem op dit oogenblik beheerschtedaarna drukte hjj beide handen tegen de slapen, en boog het hoofd, als om zich aan het gezicht van zjjn tegenstander te onttrekken. Deze beweging ontging Jarilot niet. Hebt ge wel opgemerkt? vroeg hjj aan André met een hoofdbeweging naar Jacques. Ik heb alles gezien, antwoordde deze. De nu volgende getuige was mevrouw Bertin. De weduwe van den bankier herhailde voor het Hof al hare besehuldigingen tegen den kas sier van haren gemaal, en voegde er nog zoo veel aan toe, als haar slechts mogeljjk toescheen, om hem te verzwaren, Gig weet niet, mijne heeren I vervolgde zjj met woedende gebaren, waartoe die man in staat is. Het was hem om ons fortuin te doen, daarom heeft hij ons bestolen. Hjj wilde zich wreken, daarom heeft hjj mjjn armen Bertin vermoord 1 Zich wreken vroeg André Naugy, op wien dan wel, als ik vragen mag? In het hotel der rue Jean-Goujon te Parijs waar de Prins verpleegd wordt, be vinden zich de He rtog en de Hertogin van Chartres, prins Jean en eene liefdezuster welke laatste met de bijzonde re zorg voor den gekwetste is belast. De President van de Fransche Re publiek is gisteren met zijn gevolg voor de reis naar Rusland te Duinkerken scheep gegaan. Hij was vergezeld van den minis ter van Buitenlandsche Zaken Hanotaui, admiraal Besnard, generaal Frederic, enz. De volksmenigte juichte den President toe met de kreten: «Leve de Republiek «Leve Rusland!» «Levë Faure!» Italië. Het Italiaansche volk, de goeden niet meegerekend, met koning U m b e r t o aan het hoofd, hebben den Graaf van Tu rijn, een man die uittrok en op het punt stond zijn evenmensch te dooden. als een dappere bewierrookt. De Koning heeft den Graaf een telegram gezonden, luidende«Ik wil de eerste zijn om n een goede aankomst toe te wenschen. Ik wensch u geluk over uwen moed en uwe dapperheid. Ik verwacht u te Cogne. De Italiaansche Koning is te Cogne ter jacht. Aan het station te Turjjn werd de Graaf- duellist verwelkomd door den Prefect, ver scheidene Ministers, Kamerleden en bur gerlijke autoriteiten. De menigte juichte hem toe. Duitschland. De Norddeutsche Allgemeine Zeitung, ken schetst minachtend het duel van prins Henri van Orleans met den Graaf van Turjjn. Het blad noemt het gehou den duel, eene behoefte aan sensatie bui tenmatig opgeblazen reporter-geschiedenis. Daarentegen deelt de Breslauer General Anzeiger mede, dat Keizer Wilhelm aan Koning Humbert een telegram van ge lukwensen zond, waarin hjj zeide dat hjj wel geen vriend van het duel is, maar dat de officier zjjn wapeneer, zoo die aan getast wordt, tot zjjn laatsten druppel bloeds moet verdedigen en dat hjj, de Keizer, zich destemeer over den afloop van het tweegevecht verheugt, waar het om de handhaving der wapeneer van een nauw met het zjjne verbonden leger ging. Ja, zeker wilde hjj zich wreken, omdat wjj hem de hand van onze dochter Jeanne niet wilden geven. Maar mevrouw, die heeft hjj u nooit ge vraagd. Ja, dat had hjj eens moeten wagen Zoo'n armzalige kantoorbediende, zonder eenige fortuin, die mjjn armen Bertin, met zjjn gewo ne goedhartigheid, uit medeljjden heeft aange nomen, durft de oogen tegen mjjn dochter op heffen. En het bewjjs, dat hjj zich wilde wreken, ii duideljjk, daar hjj, juist op het oogenblik dat mjjn dochter met den markies de Montgerbois verloofd was, de kas bestal en mjjn echtge noot van het leven beroofde. En, dit is nog niet alles, daar hjj wel begreep, dat zjjn aan zoek om de hand onzer dochter zou worden afgewezen, heeft hjj naar andere middelen uit gezien. Om ons fortuin meester te worden, heeft hij de genegenheid van onze dochter trachten te winnen, daarvan misbruik te maken, haar in zjjn voordeel te winnen en ons zoodoende te noodzaken, onze toestemming te geven I Nn kon Jacques Moulin zich niet langer in houden. Dat is gelogen I riep hjj met donderende stem. {Wordt vervolgd.) HU RHUS (Hi: (Uj RUT. ABONNEMENTSPRIJS AGITE MA NOW AGITATE. PBIJS DEB ADVEBTENTIEN.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1