NIËÜ W E
HbagBlaó voor cftooró- en Suuiö'éCollanö.
Het Huwelijk.
buiteFla N D,
No 2761
Zaterdag 21 Augustus 1897.
22ste Jaargang.
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verscbjjnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBEAïï: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels50 Cent.
Elke regel meer
77»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteu r-U itgever, W. KiiPPERS.
In onze dagen van sociale hervormingen,
van genotzucht en weelde, wordt het huwe-
ljjk in gesprekken, in boeken, op het too-
neel en wie weet al niet waar, aange
vallen.
Er worden allerlei bezwaren opgeworpen
die het sluiten van een huwelijk in den
weg staan. Men spreekt van het conven
tioneels huwelijk, men wijst er op, dat in
de meeste gevallen allerlei oorzaken de
keuze bepalen, behalve de eenig ware oor
zaak wederzijdsche liefde. De jonge doch
ter moet wachten tot zjj wordt gevraagd,
en in veel gevallen, ook wanneer bjj haar
de noodige sympathie niet bestaat, zegt
zjj ja, om de kans van ongehuwd te blij
ven, te ontgaan. Men verhaalt van men-
schen, die aan elkaar geketend zijn voor
het leven en die toch in alles even ver
van elkander staan als Noordpool en Zuid
pool van mannen, die het leven hunner
vrouwen, van vroawen, die hetleven hun
ner mannen vergiftigen, en die ieder voor
zich misschien de beste menschen van de
wereld zouden zijn, wanneer zij maar in
eene andere omgeving waren geplaatst, dat
komt, omdat gebrek aan godsdienstzin bui
ten hunne woning is gebleven.
Wjj kunnen ons geen vereeniging den
ken, die hooger staat dan het voor den
Almacbtigen God gesloten huweljjk, een
verbond voor het leven tusschen éen man
en éene vrouw.
Yreeseljjk is de gedachte zelfs aan de
heiligheid van het huwelijk te willen tor
nen, daarmede wordt de vrouw onmiddel-
Hjk tot slavin van den man gemaakt.
Wil men tomen aan den duur van het
huweljjk, het niet langer als een baud
voor het leven sluiten, het maken tot eene
verbintenis tot wederopzeggens toe, dan
wordt het huwelijk een instituut van la
ger orde, waar het huweljjk voor het leven
boven staat. Men doet dan in de practjjk
afstand van iets zeer hoogs, dat in de
FMU1LLITOM.
63.
Beschuldigd.
{Vervolg.)
André Naugy, meer dan iemand anders, door
de zaak geinteresseerd, verloor zjjn cliënt niet
uit het oog, zich vleiende met de hoop, dat
hem, in een oogenblik van woede, de langge-
wenschte naam ontsnappen zou.
Doch tevergeefs. Wel verhief de beschuldigde
zioh van zjjn zitplaats, strekte de hand uit als
om de aandacht van het publiek te trekken en
sprak met bevende stem:
Wat ge zoo even gehoord hebt, mjjne
heeren, is totaal gelogen 1 dat bezweer ik u op
het hoofd mjjner moeder. Laat men mjj van
diefstal beschuldigen, het is mjj onverschillig,
maar de beschuldiging als zou ik uit winzucht
de oogen naar de dochter van mjjn weldoener
hebben durven opslaan is een te groote laagheid,
is in een woord afschuwelijk t
Luide kreten van toejuiching weerklonken op
deze woorden door de zaal.
Mevrouw Bertin was door deze uitbarsting
vau den beschuldigde geheel terneergeslagen,
met verwilderden blik staarde zjj om zich heen,
onmachtig een woord meer te uiteD. In haar
sierljjk rouwgewaad maakte zjj een erbarmeljjke
vertooning, ternauwernood vond zij de kracht,
de zaal te verlaten.
Ten slotte werd de laatste getuige opgeroepen,
nameljjk mevrouw Moulin.
Op het hooren vau den naam zijner moeder
gedachte blijft voortbestaan. Men dringt
de beschaving terug.
Alleen bij het huwelijk voor God, tus
schen éen man en éene vrouw gesloten
voor het leven, is de vrouw wat zjj behoort
te zjjn, de levensgezellin van haren man,
en niet zjjne slavin. Alleen bjj dit hu
welijk bloeit de zedeljjkheid en vaart de
maatschappjj wel. En alle critiek, die
geveld wordt over de huweljjksinstelling
is wel beschouwd te herleiden tot critiek
over de menschen. Hoe groot is niet de
ljjst der onberaden huweljjken Er wordt
maar getrouwd alsof het de minst gewich
tige zaak van de wereld ware. Men huwt
soms op een leeftijd, waarop men zelf de
leiding van moöder en vader nog noodig
heeft. De geestelijken ontvangen ouders
met hun kind ten doopvont, ouders, die
zelf nog eens gedoopt moesfen worden
met wat meer ernst in levensopvatting.
Het is waar, man en vrouw behooren
bij elkander van nature. Zij vullen elkan
der aan. De vereeniging van man en
vrouw in het huweljjk is de teederste, de
edelste en de zedeljjkste van alle aardsche
banden. Nochtanszjj hebben ieder hun
eigen verleden, hunne eigene jeugd, hunne
eigene denkbeelden, en die verschillen moe
ten tot eene eenheid worden herleid. Daar
toe zjjn dikwjjls jaren noodig. Parker
zei, dat zjjn zilveren bruiloftsdag zijn
eigenlijke huweljjksdag was. Die eenheid
kan alleen tot stand komen, wanneer de
verschillen niet al te diep zijn. Verschil
len in geloofsbelijdenis, b. v. geven vaak
tot groote en voortdurende moeieljjkheden
aanleiding. Een gemengd huwelijk is maar
al te dikwjjls een ramp voor tjjd en eeuwig
heid. Eerste voorwaarde voor een geluk
kig huweljjk isdat de echtgenooten elkan
der begrijpen en als zjj elkander niet
verstaan, elkander althans trachten te
verstaan.
En eindeljjk als een kanker knaagt
aan het huwelijksgeluk van menigeen de
zucht naar weelde. Men stelt aan het leven
beefde Jacques over al zjjne ledende woede
en de verontwaardiging van zoo even hadden
plotseling plaats gemaakt voor de teederste ge
waarwording en met den uitroepMoeder,
lieve moeder I liet hjj zich op zijn zitplaats neer
vallen, terwjjl hjj beide handen op het hart
drukte, als om het onstuimig kloppen te be
letten.
Onder de doodsche stilte, die er op dit oogen
blik heerschte, getuigende van de angstige span
ning, waarin het publiek verkeerde, trad me
vrouw Moulin met hare dochter leunende op
den arm van den goeden dokter Molonguet, de
zaal binnen.
De oude dame was geheel in het zwart ge
kleed, in zwaren rouw, sedert den dood van haar
gemaal had zjj het weduwen kleed niet afgelegd.
Van onder haar zwarten sluier kwamen hare
zilvergrjjze lokken te voorschijn.
Met wjjd geopende oogen, die echter voor
het licht zoo goed als gesloten waren, tuurde
ze door de zaal, het hoofd wendende naar den
kant, waar ze meende, de rechters, den verde
diger, haren zoon te zullen ontmoeten.
Met moeite schreed zjj voort, aan de eene
zjjde door Zezette, aan de andere door dokter
Molonguet ondersteund, terwjjl een tribunaal
knecht een leuningstoel achter haar aandroeg,
waarop ze, voor de rechters genaderd, plaats
nam.
Daarop nam de oude geneesheer het woord
Mjjne heerendaar ik in de zaak welke
thans aanhangig is, niet,betrokken ben, en mjjne
tegenwoordigheid, als zoodanig niet vereischt
wordt, acht ik mjj toch verplicht mevrouw Mou-
al hooger en hoogereischen. Waaromniet
in eenvoud geleefd En vooral: waarom
zoo hoog begonnen? Waarom in den aan
vang er niet aan gedacht, dat vrijwillig
in eenvoudigen staat aan te vangen, zooveel
schooner is dan, gedwongen, tot eenvou
digen staat af te dalen
Zjj, die het Christelijk huwelijk durven
aanranden, brengen niets anders voort, dan
de vernedering der vrouw, achteruitgang
der beschaving, ellende voor het opkomend
geslacht en verbastering der 5 eden. Dat
mogen de auteuis van romans en tooneel-
stukken wel bedenken. Op hun hoofd komt
de schande van wie naar hen luisteren.
Indien der Maatschappij eene toekomst
verzekerd is, .dan kan zij zich die toekomst
alleen verzekeren door de eerzame huisge
zinnen waar door man en vrouw en kinde
ren gearbeid wordt aan elkanders zedelij
ken welstand.
De toekomst der Maatschappij en het
geluk van den enkelen mensch liggen
beiden in het Christelijk huisgezin en niet
daar buiten.
Wie dus voor de toekomst der Maat
schappjj wil arbeiden en zjjn geluk wil
verzekeren, die trede in het huweljjk.
De vrouw leere haren man, de man leere
zjjne vrouw begrijpen en waardeeren, beiden
met een diep gevoel, dat een godsdienstig
leven geluk aanbrengt. Zij moesten diep
doordrongen zjjn van de waarheid, dat
het algemeen belang godsdienst eischt als
uitsluitende hoofdvoorwaarde voor het maat
schappelijk bestaan van alle geslachten.
Komen de stormen des levens, rampen,
teleurstellingen en droefheden, de Gods
dienst zal kracht schenken, tegen al wat
van binnen en van buiten komt. In een
godsdienstig huisgezin wordt het kwaad
overwonnen, tot heil der menschen voor
tjjd en eeuwigheid.
Rusland.
De Russische ontdekkingsreiziger Nos-
lin, mjjne patiënte, die hier op hooger bevel
moet verschjjnen, geen oogenblik te verlaten, en
verzoek ik dus aan het Hof, deze buitengewone
omstandigheid wel in aanmerking te willen ne
men en op grond daarvan, mjjne tegenwoordig
heid te dezer plaatse te willen verontschuldigen.
Daarop begat hjj zich naar den verdediger, en
hield zich verder op alles voorbereid.
Achter de fauteuil van de blinde had Zezette
plaats genomen:
Eenvoudig, doch met zekere élégance gekleed,
miste hare verschijning de uitwerking op de
toeschouwers niet en zoowel dezen als de rechters
waren eenstemmig in hun oordeel, dat de
zuster van den beschuldigde'betooverend schoon
was
Zoodra André hen zag binnenkomen, kou hjj
een gevoel vau ontroering niet onderdrukken,
terwjjl van hare zjjde, Zezette op het gezicht
van hun verdediger moed vatte, en zich minder
eenzaam, minder verlaten gevoelde, sedert ze
wist, dat een vriend over haar waakte, die haar
scheen toe te roepen
Houd goeden moed 1 Jacques is gered 1
Maar zoover was het nog niet gekomen. Daartoe
had mevrouw Moulin een poging moeten aan
wenden die hare krachten te boven ging. Ze
wenscite niet dat haar zoon haar zoo zwak zou
zien en daarom had ze, hoe moeieljjk het haar
ook viel, den gang naar het gerechtshof niet
willen weigeren.
Thans echter, nu het beslissend oogenblik
gekomen was, gevoelde ze, dat ze te veel van
hare krachten gevergd had.
Mjjn God I mompelde ze, schenk mjj in
si low is te St. Petersburg aangekomen;
hjj heeft een nieuwen rechtstreekschen zee
weg ontdekt tusschen Siberië en Europa.
Die weg zou den tocht veel verkorten en
vrjj van ijs zijn.
Te Ostrowo heeft jl. Maandag een
vreeselijke orkaan meest al de huizen ver
woest, twee personen zjjn gedood.
Frankrijk.
Onder kanongebulder ging het Fransche
eskader van Duinkerken uit, Woensdagna
middag te 2 uur onder stoom naar Rusland.
Zoodra de drie prachtige oorlogsschepen
het anker hadden gelicht, de Pothuau, met
den heer F au re aan boord, gevolgd door
de Bruix en de Surcouf, allen onder bevel
van den Schout-bjj-nacht De Courtille,
telegrafeerde de Maire van Duinkerken met
eene huldebetuiging, het vertrek aan den
Gzaar.
De Czaar had twee officieren van den
loodsdienst gezonden, benevens zes lood
sen, die de vaart zullen leiden zoodra het
Fransche smaldeel in de Russische wate
ren zal gekomen zijn.
Griekenland.
Met de Grieksche geldmiddelen is het
allertreurigst gesteld. De Minister van Fi
nanciën kan met al de bankiers en bank-
presidenten waarmede hij in onderhande
ling is getreden, de eerste termijn niet bjj-
eenkrjjgen. De Nationale Bank en de Bank
van Epirus en Thessalië zjjn uitgeput.
Inmiddels honden de Turken Thessalië
bezet, zoolang hun de eerste termijn der
oorlogsschatting niet is betaald.
Turkije.
De Sultan heeft aan keizer Wilhelm
zes kanonnen ten geschenke gezonden, die
op verschillende tijdstippen door de Turken,
«op de Duitscbers> veroverd zijn.
De Daily Chronicle maakt hier de op
merking bij dat dit geschenk aan het ver
keerde adres gekomen is, de kanonnen had
den naar Weenen gezonden moeten worden,
daar ze toch op de troepen van het oude
Duitsche rijk veroverd werden.
Te Konstantinopel is gisteren in de
straat tusschen het Paleis van den Groot-
Vizier en van den Raad van Staten een
dynamietbom ontploft zonder veel schade
te hebben aangericht.
deze beslissende ure de kracht om voor mjjn zoon
te spreken.
Slechts met de grootste moeite kon zjj op de
vragen van den President antwoorden, en, niet
tegenstaande de diepe stilte welke in de zaal
heerschte, kon men haar woorden nauweljjks
verstaan.
Ge weet, aldus nam de President het
woord, waarvan uw zoon beschuldigd wordt
en hoezeer alles tegen hem getuigt.
Dat weet ik, maar ik acht het de plicht
van het Hof de waarheid aan het licht te bren
gen.
Gelooft ge niet dat uw zoon schuldig is
Op deze vraag richtte zich de zieke, voor
zoover hare zwakke krachten het toelieten, op,
en riep met eene van aandoening bevende stem
Jacques Moulin is mjjn zoon, mjjnheer,
en een kind is nimmer schuldig in de oogen
eener moeder. Ik weet niet, mjjnheer de rech
ter: of gig kinderen hjbt maar, zoo gjj zelfvader
zjjt, verwondert het mjj, u zulk eene vraag aan
eene moeder te hooren doen.
De President beet zich op de lippen,
In het belang van de wet, stamelde hjj...
In het belang van de wet, viel de arme
moeder hem in de rede, zeg ik u, dat zoo
andere moeders haar kind al niet schuldig kun
nen achten, ik, voor mjj ten volle overtuigd ben,
dat het mjjne onschuldig ie.
{Wordt vervolgd.)
HliRLÏMSCRI COHRliïT.
ABONNEMENTSPRIJS
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
AGITE MA NON AGITATE.
