N I B YV E 2tagêlaó voor <3Pooró- en SCuid-tJCollanó. Brusselsche Brieven. No 2781 Dinsdag 14 September 1897. 22ste Jaargang. B U I T E JNÏ L AT dT~ Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem. /1,10 «1,40 «2,80 «0.03 Van 16 regels50 Cent. Elke regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. Redacteur-Uitgever, W. KüPPEïtS. Zij, die zich vanaf heden op de NIEUWE UAARLEMSCÜE COURANT abonneeren, ontvangen de num mers gedurende deze maand verschijnende gratis. Van onzen Belgischen Correspondent.) XXHI. Evenals de familiefeesten vaak de alom verstrooide leden van een gezin bjjeen doen komen en de door de afwezigheid losser geworden banden opnieuw aanhalen en te vens de tradities van het gezin doen be waren en eeren, zoo ook hebben de vader- landsche feesten in den vreemde het groot voorrecht, dat zjj de liefde tot het vader land wakker houden, soms versterken en de verstrooide leden van het groote gezin vau denzelfden geboortegrond met elkan der in aanraking brengt en doet kennen. Zulk een feest woonden een aantal in Brussel verbljjvende Nederlanders Zondag avond bp in de Nederlandsche Werklieden- Vereeniging. Zooals men wel zal bevroeden gold het feest onze geliefde Koningin, wier verjaar dag eenige etmalen vroeger met zooveel geestdrift en opgewektheid in het lieve Vaderland was gevierd. Het weer was Zon dag in Brussel niet minder bar dan het in Nederland is geweest, maar trots storm en regenvlagen was de opkomst zeer tal- rjjk en niet alleeD de werkende leden, de werklieden en hunne vrouwen waren ge trouw opgekomen, maar zelfs aanzienlpke dames en heeren, tot de Nederlandsche Kolonie te Brussel behoorende, hadden zich door niets laten weerhouden om van hunne gehechtheid voor de Vereeniging door hunne aanwezigheid bljjk te geven. De Neder landsche Gezant en de meeste leden van hel Gezantschap waren, hetzij dooruitste- digheid, hetzij door andere oorzaken ver hinderd, maar hadden zich doen veront schuldigen en hunne ingenomenheid met fmuIllkton. Beschuldigd. 83. {Vervolg.) Daarop schreef hjj een recept, dat hij den ad vocaat verzocht bjj een apotheker te laten ge reed maken.En, vervolgde hjj, daar ze waar- schjjnljjk in de koorts een en ander zal spreken, dat ons in het onderhavige geval van nut kan zjjn, is het goed, dat onze vriend Jarilot daar bij tegenwoordig is, verzoek hem dus hier te komen. De commissaris met het advies van den dokter zeer ingenomen, volgde dien raad ge trouw op. Den volgenden morgen begaf hjj zich vroegtij dig in gezelschap van André naar Neuilly, ter wijl hjj tevens zijn getrouwen Savignol naar den markies zond, met de opdracht, dezen geen oogenblik uit het oog te verliezen en inmiddels naar den welstand van zijn zuster te vernemen. Het rijtuig dat Jarilot en André naar Neuil ly voerde, was in alle opzichten gelijk aan eene gewone fiacre, doch behoorde aan de politie de koetsier, een stevige ruwe kerel was zjjn agent. Kent gjj den markies de Montgerbois vroeg Jarilot hem. Jawel, chef ik heb hem dikwjjls gereden, als hjj 's morgens vroeg met den baron de Ma ternes uit de club des Tambourins kwam. Goed, als ge hem soms in het bosch mocht zien, waarschuw mjj dan en let wel op, of hjj ons volgt, in dat geval moet ge hem ons spoor bjjster maken. het feest doen kennen. Het lokaal in de Aculaystraat was van binnen keurig met vlaggen, trofeeëo en bloemen versierd en de Nederlandsche en Belgische kleuren om strengelden elkander in eendracht en liefde, als wilden zjj getuigen van den broeder band die beide volken verbindt en zich verheugen in de herstelde vriendschap tus- schen beide landen. Van den gevel van 't gebouw wapperde het rood-wit-blauw met den oranjewimpel, kloek storm en regen trotseerende. Het tooneel, daarbinnen, was kwistig versierd met een rjjken kleurige bloemen- schat en groen, in 't midden waarvan zich de buste bevond van Neêrlands hoop en Neêrlands trots, de jeugdige, bevallige Vorstin, wie in de eerste plaats het feest gold. Om de buste was een krans van rood-wit-blauw electrisch licht dat later, bp het zingen der cantate «Hulde aan Wilhelmina» ontstoken werd en het hoofd der Vorstin met eene schitterende kroon der Nationale kleuren, als een aureool en tevens als symbool omgaf. Het programma was goed gekozen en muziek wisselde zich af met komische voordrachten, solozangenen koren, die de meeste zeer goed, enkele onberispelijk en met veel kennis, gevoel of humor werden uitgevoerd, terwpl een bljj- spel «Wie waagt die wint> dat waarljjk zeer vlot werd gespeeld, den avond besloot. Het hoofd-moment van den avond was evenwel de feestrede van den HoogedelGestr. heer Staatsraad, Mr. Heydenrpck, van 's-Gravenhage, die met de hem eigene warme en gevoelvolle welsprekendheid onze Koningin beschouwde in betrekking tot haar zelve, tot het buitenland en tot haar onderdanen. Mr. Heydenrpek, men weet het, is een warm Nederlander, een vurige vereerder van ons Vorstenhuis en vooral van onze jeugdige Vorstin en lid van den Raad van voogdij van H. M. Dat het behandelde onderwerp den spreker meer dan eens ge legenheid gaf om aan die warme gevoelens uitdrukking te geven en zjjn gehoor mee De commissaris wilde zjjne maatregelen ne men,dat bjj den markies geen vermoedens wer den opgewekt die hem op zjjne hoede konden doen zijn. De agent-koetsier echter, een oud gediende, in tal van geheimzinnige zaken ingewjjd, wist zich naar de gegevene voorschriften uitstekend te gedragen. Na eenige toeren door het bosch, reed hjj een laan in, liet het voorraampje van zijn rjjtuig zakken en riep naar binnen Niets gezien, chefde markies is er niet en wij worden niet gevolgd. Goed 1 dan regelrecht naar de villa Mou lin. Weinige minuten daarna opende Bamboula het portier en stegen de heeren Jarilot en Nau- gy uit. Intusschen had Savignol, alias baron de Ma- teroes zich naar het hotel de Montgerbois in de rue de l'Université begeven. Wil mjjnheer de markies verwittigen, dat de baron de Maternes er is, sprak hjj tot den lakei, die hem de deur opende. Ds markies echter ontving hem reeds op den drempel. Ah, mjjn waarde, ik heb u laten wachten? O neen, maar ik maakte me ongerust, daar ik u dezen morgen nog niet gezien had. Hoe gaat het u, zjjt ge niet vermoeid Vermoeid, ik? Och neen, zooals ge ziet, ik ben gereed een rit te paard te gaan maken. Ah, ge rjjdt zeker naar het bosch; zal ik het genoegen hebben miss Ketty daar te zien Neen, mjjn waarde, zjj gaat heden niet uit. te sleepen en te begeesteren, behoef ik wel niet uitdrukkelijk te verklaren. De begaafde spreker wist, vooral in het eerste gedeelte, met gelukkig gekozen woorden nadruk te leggen op de groote sociale rol we ke de vrouw in de maatschappij, vooral in de tegenwoordige, te vervullen heeft en daarbjj de aanwezige vrouwen en dochters der Nederlandsche werklieden aan te sporen die rol niet uit het oog te verliezen, maar zich te beijveren hunne echtgenooten te doen bljjven in die christelijke en maat schappelijke deugden zonder welke de demo cratie spoedig zou ontaarden in eene valsche democratie. De ware democratie houdt het het gezag in eere. Mr. Heydenrpck is een volksvriend van den echten stempel; hjj bemint het volk, maar erkent en eer biedigt slechts eene democratie die eerbied bewaart voor het gezag en de wetten. In het tweede gedeelte wees de begaafde spn ker in zeer goed gekozen termen op de goede verstandhouding en de herstelde vriendschap tusschen Nederland en België, de twee landen, die door zoovee! banden van taal- en stamverwantschap zoo nauw met elkander verbonden zjjn. Hij bracht hulde aan de Belgische dynastie en hoopte dat België, dat in prins Albert zijn jeugdigen aanstaanden vorst zag, evenals Nederland in koningin Wilhelmina zjjne beminde jonge vorstin aanschouwde, geluk kig en voorspoedig mocht zijn en bewaard blpven voor verdere rampen Deze woorden werden niet alleen luide toegejuicht door de aanwezige Nederlanders, maar meer nog door de verslaggevers der Brusselsche bladen welke tegenwoordig waren. De rede van Mr. Heydenrpck had een buitengewonen bjj val en het woord van dank, door den ZeerEw. heer Van Winkel, diiecteur van de Vereeniging uitgesproken, was zeker wel de echo van hetgeen allen gevoelden. Zondag herdacht de Nedét landsche Werk lieden- Vereeniging te Brussel ook baar acht jarig bestaan en deze omstandigheid werd Ziek niet, maar erg vermoeid. Dus zullen we haar toch zeker morgen wel zien. Morgen zeker, maar vandaag moet ze een weinig rust nemen. Wij zjjn gisteren naar de villa Bertin gegaan en daar is ze dezen nacht bljjven logeeren: morgen ga ik haar weder af halen, tenzij ze liever daar nog wil bljjven. Gedurende dit gesprok hield de baron de Maternes Savignol den markies scherp in het oog, en hoezeer gewoon aan misdaden van allerlei aard, walgde hjj van de koelbloe digheid van den bandiet, die met zooveel kalm te over eene vrouw kon spreken, die hjj, naar hjj meende, weinige uren te voren had vermoord. Zooals dokter Molonguet had voorzien, had miss Ketty in de crisis, die op haren slaap volgde, verscheidene aanvallen van jjlende koorts. Zij schreeuwde, riep om hulp en uitte omsa- menhangende woorden. Verscheidene malen richtte zo zich op den divan overeind en riep luidkeels: Bosco! laat af 1 hulp, hulp Bosco. Middelerwijl gutste haar het zweet langs het hoofd en staarde ze ieder met verwilderden blik aan. O riep ze, het schavot, de bjjl, Bosco ziet ge, hjj is het, Bosco. Neen, ik wil niet, red mjj, red mjj Ze verweerde zich krampachtig tegen een denkbeeldigen vjjand en slechts de sterke ar men van Bamboula waren in staat haar te be dwingen. door den geachten Directeur tevens in her innering gebracht. Klein begonnen had zjj met veel moeiljjkheden te kampen, maar trots dien kan zjj veel goeds stichten en zich niet alleen staande houden, maar ook uitbreiden. Moge zjj steeds vooruitgaan in bloei en beteekenis en alom dien Bteun ondervinden, welken zij verdient. Transvaal. Het praatje, dat de heer Paul Kru- ger zich bjj de eerstvolgende verkiezing de presidentskeuze niet meer zou laten welgevallen, omdat mama K r u ger er tégen zou zjjn, heeft zich niet bevestigd. Het aantal politieke vrienden van den heer Kruger neemt met den dag toe, zjjn presidentsherkiezing is zeker. —De regeering van Natal heeft besloten dat op de ljjst van goederen, welke vrjj zjjn van doorvoerrechten, in het vervolg ook zullen worden geplaatst eene talrpke serie koopwaren, welke bestemd zjjn voor den Oranje-Vrijstaat en de Zuid-Afrikaan- sche Republiek. Dit besluit wordt beschouwd als een nieuwe stap tot afschaffing der doorvoer rechten, welke de Staten in Zuid-Afrika nog steeds heffen op de goederen, die be stemd zjjn voor de Staten der Boeren. Deze rechten werden steeds ten sterkste in de Zuid-Afrikaansche Republiek afgekeurd. Amerika. De Amerikaansche Republiek is steeds vrijgevig geweest met het verleenen van pensioenen aan de dappere zonen van het vaderland, maarhet hinkende paard kwam achterna en zoo heeft men op 't oogenblik bjjna een millioen gepensioneer de militairen tot zjjn last. Hun aantal is thans reeds gestegen tot 983,528 en zjj kosten de schatkist der Vereenigde Staten meer dan het Duitsche Rjjk zjjn leger. Sedert den burgeroorlog zgn vijf duizend millioen gulden uitgegeven aan pensioenen. De kosten van den oorlog zinken in het niet bjj de uitgaven voor het onderhoud van de veteranen met hun betrekkingen. En het merkwaardigste is, dat hoe meer Jarilot en Castillac sloegen haar oplettend gade- In haar waanzin zal ze de waarheid zeg gen. sprak de commissaris en zullen we alles te weten komen. André Naugy, aan een kleine tafel gezeten, schreef nauwkeurig alles op, wat hij vernam, terwijl de dokter een geneesmiddel gereed maak te, dat bij haar, zoodra ze tot kalmte was ge komen, toediende. Daarop richtte ze zich langzaam in hare kus sens overeind. Stil, sprak de dokter, laat haar begaan, van deze laatste crisis hebben wjj niets te duchten. En werkeljjk richtte miss Ketty na weinige oogenblikken het hoofd op, doch zonder dat haar gelaat eenige uitdrukking van woede of vertwijfeling vertoonde. Alleen eene uitdrukking van droefheid, en hare oogen vulden zich met tranen. Ze vouwde de handen als tot hot gebed en op langzamen toon en met diep bewogen stem, als verhaalde ze eene droevige geschiedenis, vloeiden haar de volgende woorden van de lippen Arme vader, hjj wist het niet! hjj heeft slechts de misdaad gezien, zonder den misda diger te kennen en mjj heeft hij gevloekten toch was ik niet schuldig. {Wordt vervolgd.) IIURIEHSMl COBRAST. ABONNEMENTSPRIJS AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Zoo, is zjj ziek?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1