N I E U W E Moderne Kannibalen. No 2813 Donlerdag 21 October 1897. 22ste Jaargang. Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers /1.10 «1,40 «2,80 «0.03 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BUBÜAV: St. Janstraat Haarlem. Van 16 regels50 Cent Elke regel meer7'/s Groote letters -worden berekend naar plaatsruimte. Dieastaanbiedijngen 25 Cents per advertentie a Contant. Redacteu r-TJ itgever, W. KüPPERS* Den 12 October werd in Amsterdam eene vergadering gehouden van den Nederland- schen Vegetariërs Bond, waarin men heel wonderljjke diogen te hooren kon krjjgen. Natuurlijk is het een kwestie van smaak wat men het liefst te eten en te drinken heeftieder is er vrij in, om datgene te kiezen wat het meest overeenkomt met zjjn smaak, of het voordeeligst is voor zjjne ge zondheid, maar een andere zaak is het zpn persoonlijke smaak an^gren op te dringen en daarvoor argumenten aan te voeren, die de hoogste belangen der menschheid betreffen. Wat schjjnt er onschuldiger en zelfs in ze ker opzicht prijzenswaardiger dan zich in zjjn zintuigen te beheerschen, zjjn lagere neigin gen te beperken, eenvoud en soberheid te verkiezen boven weelde en onmatigheid? Ligt er niet zelfs iets zeer christelijks aan zulk eene opvatting ten grondslag? Gaven de kloosterlingen niet sedert lang het voor beeld in deze verzaking van het vleesch? Uit vrijen wil zjjn sedert eeuwen Karthui- zers, Trappisten, Dominicanen, Klooster lingen en andere vegetariërs geworden; maar als zjj dit besluit namen, dan was het om God een offer te brengen, om zich te ver sterven en te heiligen; wat zjj deden be hoorde tot de hoogere volmaaktheid, hoewel niemand was verplicht hen na te volgen. De onthoudingswet der Kerk legde de verplichting op aan alle geloovigen, op zekere dagen het vleesch te derven, en dit bewjjst genoeg hoe reeds van het begin van het Christendom het gedwongen vege tarisme als een maatregel van versterving of boete werd beschouwd. Zonderling is het zeker dat, terwijl zich de Kerk in haar moe ierljjke bezorgdheid, steeds toe gevend toont in de toepassing harer Vasten- en onthoudingswetten, en schjjnt te begrjjpen dat in onze zenuwachtige, ge jaagde tjjden de menschen meer behoefte hebben aan krachtig voedsel dan voorheen van andere zjj de er op aangedrongen wordt den mensch te onderwerpen aan een voort durende vasten, en dit niet om zich zedeljjk hooger te heffen, maar integendeel eigen- ljjk om zich gelijk te maken met het dier. Om tot dit schitterende resultaat te ko men, beginnen de vegetariërs de zaak heel hoog op te vatten het is immers volgens den Voorzitter, Jhr. O r 11, de liefde, die ons tot het vegetarisme moet brengen. FEUILLETON. Is zij schuldig? 21 {Vervolg.) (/Vergelijk Hendrik niet met Sir Keginald," protesteerde Emmy beleedigd. //Hendrik is een edel karakter, waarheidslievend, degeljjk, met goede beginselen, algemeen geachtv. //Natuurljjk een ideaal mensch, bij wien nie mand kan worden vergeleken//, lachte Bertha. //Wees niet boos//, ging ze voort, als Emmy zich toornig wilde afwenden van haar, vik weet, gjj hebt mij lief en meent het goed met mij.// Zjj omhelsde hare vriendin en kuste ze recht harteljjk. Emmy was veel te edelmoedig om lang na te kunnen pruilen, veel te gelukkig in het be wustzijn van de edele hoedanigheden van haren beminde dan dat ze anders dan toegevend zou kunnen zjjn jegens de vriendin, die zoo onvoor zichtig was geweest m hare keuze. Zij gaf Bertha den kus met innige hartelijk heid terug //Ja, ik meende het oprecht goed met U,„ sprak ze.// Geheel onmogeljjk ware het mjj, Haan den vooravond van mijn hu wel jjk met opzet beleedigende woorden toe te voegen. Ik vraag U echter met aandrang: Handel niet in overjjling. //Een paar uurtjes zich vermnken kan men met iedereengelukkig zijn kan men ech ter alleen met een waarachtig goeden, vromen er. godsdienstigen man.// In haren eenvoud had Emmy thans het juis te woord getroffen. Bertha bleef in nadenken En om die liefde in alle harten te ont steken, wordt ons eerst duideljjk gemaakt hoe de mensch eigenljjk bestemd is voor planteneter; nu dat mogen de geleerden uit maken, erger is het dat zij den armen vleesch- eters allerlei akelige dingen over hun lie- velingsspijs vertellen, wel geschikt hen de haren te berge te doen rijzen. Dan komt de quaestie der goedkoopte. Best, maar dat is een zaak van feders portemonnaie. Verder, dat er innig verband bestaat tusschen vleesch- eten en drinken. Een vleescheter is gewoon- ljjk ook een flinke bierdrinker, en een planteneter kent geen dorst. Foei, wat zou de wereld toch nog meer dan thans een dronkemansboel zjjn, als ieder vleescheter ook meer of minder een drinkebroer was! Nog maakt vleescheten bloeddorstig; de heele menschheid zal veranderen in een kudde schapen en lammeren als het vleesch eten maar op houdt, dat kunnen wij af wachten maar eindelijk komt de aap uit de mouw. Zonderling dal de rede van den heer De Veer slechts zeer onvolledig is weer gegeven door de meeste bladen. Enkele alleen gaven er een volledig uittreksel van; de meeste gleden handig over de be weringen van Spreker heen en toch wan neer men goed begrjjpt, ligt juist hierin des Pudels kern, het eigenlijke doel en de ware drijfveer der vegetariërs. Mensch en dier toch zijn door een innigen band verbonden. De mensch verbeelde zich toch vooral niet iets anders te zjjn dan een hooger bewerktuigd dier. Wie het bloed van dieren vergiet, is even schuldig als hjj die een mensch doodt. Men spreekt met afschuw van de Kannibalen, men huivert van het eten van menschen vleesch en da- geljjks vallen hecatomben van allerlei soort dieren ten offer aan een twjjfelachtig, ge- gevaarlijk, walgelijk genot. Men stompt zijn gevoel af om een kip den nek om te draaien of een os te slachten, men verwildert zich zelf door het vermaak van jacht en vis- scherij na te jagen. Het leven moet geëer biedigd worden in het dier, zoo goed als in den mensch. Beiden zijn schakels van denzeltden keten. Niets verheft den mensch boven zijn slachtoffer dan dat hij eenige trappen hooger gevorderd is in zjjne ont wikkeling. De misdaad is even groot öf een Jack the Ripper weerlooze vrouwen vermoordt, öf een dwaas vrouwmensch als A ug u s ti n e achter. Zij herinnerde zich zoo menige levens opvatting, zoo menigen levensregel, dien Sir Be- ginald zoo geheel anders had voorgesteld dan haar vader haar steeds had geleerdwas het echter geene zwakheid, geen trouweloosheid zelfs, zich door deze bedenkingen te laten afbrengen van haar eene genomen besluit? Sir Beginald bezit een bjjzonder karakter, en bjjzondere karak ters mogen niet door algemeene regels worden geoordeeld, dan, al meende Emmy het nog zoo goed, hoe kon het oordeel eener weinig begaaf de ziel beslissend zjjn voor een eigenaardig ka rakter als dat van Sir Beginald? Terwjjl dergeljjke gedachten haren geest bezighielden, verrastte- haar de boodschap harer grootmoeder, welke haar verzocht oogenblikkeljjk tot haar te komen. Zij raadde natuurljjk de oorzaak van dit onder houd, en met eenige onrust begaf zjj zich tot haar. XIV. Bertha's grootmoeder, Barones Weikersdorf, behoorde tot het soort oude menschen, die spe lend door het leven zjjn gegaan, wiereenig doel is geweest alle genoegens ten volle te genieten. Natuurljjk maakte zij het voorbehoud, dat geen genoegen den naaste mocht schaden was echter deze stelregel voor het uitvoeren van een of an der plan hinderljjk, dan wist zjj door eenige schoonklinkende volzinnen den regel weg te redeneeren. Zij geloofde aan God en verachtte het atheïsme. Haar God echter was een nevel achtig wezen, dat hoog boven de wolken troonde; een goede, oude vader, wien men zoowat alles kon aanbieden, wat niet buiten de grenzen Pépé een achtenswaardig priester aanvalt öf een Caserio met zijn dolkCarnot doorsteekt, öf een ander onverlaat onze dierbare Neen, onze pen weigert zulk eene ontzettende mogelijkheid neer te schrjjven, maar wie de redevoering van dezen vegetariër aandachtig heeft gevolgd zooals ziju publiek het bljjkbaar met de grootste instemming deed en wie dan consequent doordenkt, moet tot deze slot som komen. Door voor zulk een beginsel propaganda te tnaken, door het in de har ten van de menschen wortel te doen vat ten en om dit doel te bereiken offers te brengen kan men het beste deze gelijkheid tusschen mensch en dier algemeen ingang doen vinden. 't Is nog niet genoeg de menschen op hun manier met alle geweld gelijk te heb ben gemaakt, zelfs door de guillotine er bjj ter hulp te roepen, men moet nu ook die gelijkheid verkrjjgen met de dieren. Welk een verschil bestaat er immers tusschen een Michel Angeloof een kip, tusschen een Dan te en een os, tusschen Pasteur en een zwjjn? Zjj leefden im mers allen. Dat die mannen door hun genie zich hoog verhieven boven hun ge- slachtgenooten, 't is maar een quaestie van tjjd. Gun os, kip, zwjjn, eenige hon derden millioenen jaren van bestaan, in plaats van ze op te offeren aan uw wreed aardige, lage lusten en wie weet of zij die groote mannen niet zullen overtreffen. De eerste stap is gedaan, de gelijkheid is bewezen, men heeft in allen ootmoed zich gebogen voor het feit, dat onloochen baar bewezen is door den weisprekenden redenaar. Dieren dooden is «lecht, dieren- vleesch eten maakt ons tot kannibalen en om nu te bewjjzen hoe vast overtuigd men was van deze onomstooteljjke waarheid zou de vergadering, waar al dit sehoone en hart verheffende gehoord werd, zich neder zetten aan een idealen maaltjjd, een maaltijd, die de kroon moest plaatsen op al die zware redeneeringen. De tafel is gedekt, gedektmaar dat is ook alles, er ontbreken alle gewone gereed schappen op, die een feest-disch zoo aan trekkelijk kunnen maken, zelfs glazen. Het menu i» smakeljjk voor de liefhebbers, erwtensoep, rqst-cotelette, andjj vie, aard appelenpap, doperwten, beschuit-pudding met vanille saus en nog bleek dat deze magere kost niet vegetarisch genoeg was klaar der wellevendheid ging. Dat zjj bjj deze levens opvatting meende, dat het hoogste levensdoel voor een meisje bestond in het zoeken naar eene goede partij, is niet te verwonderen. Het hart sprak in deze zaken niet mede, het gold voor haar slechts als een gecompliceerd rader werk, dat, zoo het goed in elkaar was gezet, geen buitensporige sprongen zou kunnen doen. Hare dochter Eanny had zjj volgens dit systeem opgevoed, zij had echter moeten ondervinden, dat hare theorie schipbreuk leed. Na het hu- weljjk had Eanny ontdekt, dat haar echtgenoot een hart bezat, slechts kloppend voorjongerech- tigheden. Toen warea dagen van bitter leed aangebro ken, en terecht had barones Von Kreptowilsch het een geluk genoemd, dat de dood den knel lenden band had gebroken. Deze tragedie had echter de oude Barones niet tot nadenken kun nen stemmen. Zorgeloos had ze denzelfden weg gevolgd en maar al te veel scheen ze geneigd met Bertha eenrelfde spel te spelen. Zij veroor loofde haar, zich te amuseeren zooveel haar lustte, liet toe dat men het hot maakte, maar zinspeelde altijd op het groote levensdoel van een huwbaar meisje, te trachten een goede par- tjj te verwerven. Zoo had zjj zich in den begin ne volstrekt niet ongerust gemaakt over de atten ties, welke Sir Beginald aan haar nicht bewees. Maakte iemand haar opmerkzaam, dat de En- gelschman een zeer wuft persoon scheen, dan haalde zij onverschillig hare schouders op en zeide //Bjj salon-conversatie is dit van geen belang.// Als men begon te mompelen van zjjn stormvol verleden, werd zjj eenigszins nadenkend. gemaakt. Maar wat deed het er toe, ieder was tevreden en opgewekt in het zalig bewust zijn de menschheid een stap vooruit te hebben gebracht op de baan der ontwikkeling. Nu hij ziju eigen rede heeft gelijk gesteld aan die van het beest, of liever daarvan afstand heelt gedaau, voelt hij zich inwendig zoo rjjk en hoog verheven boven kleinighe den als het missen van een heerlijk malschen biefstuk, een smakeljjke kreeft of üjne tar bot, het drinken van een krachtig glas wjjn of een frissche teug bier. Wat deert het den vegetariër of hij flauw van honger op«taat v,»n zulk een diner, all runderen, zwjjnen, hazen, patrijzen, kippen, kreeften, oesters en visschen maar juichen, omdat hun tjjd van onderdrukking voorbij is, omdat nu de gouden eeuw voor hen gaat aanbreken? De menschen gaan hun werk voor hen doen, de mensch in zjju hoogen staat van ontwikkeling kan het niet langer aanzien, dat hjj zich voedt met het vleesch, nut trekt van den arbeid van zijn minder ontwikkelde broeders. Het recht van deu sterke heeft lang genoeg geheerscht. Zal het recht van den zwakke eindelijk worden geëerbiedigd? Dus geen paard meer voor de rjjtuigen,daar zijn de automobiles voor,geen os voor den ploeg,geen hond voor de kar, de mensch is vernuftig ge noeg om dierenarbeid te doen vervangen door machineriën of zelf te werken in hun plaats. Nog minder zal hij dulden,dat het zwjjn zjjn kostbaar bloed plengt voor zjjn worsten, het edele rund zjjn vleesch afstaat voor zjjn rollade, het onuoozele kalf voor zjjn fricandeau, de kip zjjn eieren geeft, de visch zjjn water verlaat voor de keukenpan. Heerljjk tjjdperkjvan onderlinge liefde en verdraagzaamheid! Gelukkige tjjd, waarvan w jj nu pas de dageraad zien glorenHoe schoon zal het leven dan zjjn, als de hoogmoedige mensch geen misbruik meer maakt van zjjn kracht en zijn misdeelden broeder op vier of twee pooten met vinnen of veerea gesierd, niet meer exploiteert, maar be schermt en ontziet. Maar als de bloeddorst van den mensch blijkt toch vleescheter te zijn, die na zoo lang bedwongen te zjjn geweest zich opnieuw openbaart en hjj zijn beestenbroeders bljjft ontzien maar zjjn lust naar vleesch koelt op zjjn geljjken? Wat zou dat? Een kannibaal was hjj toch reeds toen hjj dieren at ,nu hjj ia menschenvleesch smaak heeft gekregen, is hjj niet veel slechter geworden. Toen zjj echter hoorde, dat Sir Beginald zjjn geheel vermogen had verkwist en zonder meer „een slechte partij// was, toen ze bemerkte dat hare kleindochter zich danig zou compromittee- ren door een huweljjk met. den Engelschman, besloot ze eenvoudig een eind te maken san deze zaak en het gevolg was de uitnoodiging aan Bertha om zich onmiddellijk tot haar te be geven. Zjj ontving haar kleindochter zeer vrien delijk, drukte een kus op het blanke voorhoofd, en begon eenvoudig kategonsch haar te bevelen, nooit weer met Sir Beginald te spreken. //Waartoe zou het ook dienen?// zoo besloot ze hare rede. //Trouwen kunt ge met hem toch niet. Gjj hebt geld noodig, hij eveneens. Beiden echter hebt ge niets.// //O, grootmama, ik heb toch wel iets. Ik ben zelfs eene goede, eene zeer goede partij./, //Gij hebt, wat uw vader u wil geven van het geen hjj heeft overgespaard en dit kan bjj zjjne groote spaarzaamheid iets beteekenen. Huwt gjj een man naar zjjnen zin, dan opent hjj mild zjjne hand, zoo niet dan houdt hjj ze gesloten. Ik ken hem immers, hjj is hard als jjzer en onverbiddelijk. Sir Beginald Daire is de laatste, dien hjj als schoontoon zou wenschen, te meer daar de Engelschman met u in godsdienst ver schilt. De Baron moet lichtzinnig zjjn en ver kwistend, naar ik hoor. Zulke menschen huwt men niet.// Wordt vervolgd.) HiiRIEIHSflHl €00 B.1IT. Ïï)ag6laó voor cfcooró- on Zuiè-êCollanè. ABONNBM.ENTSPB.IJS AGITE MA NOW AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1897 | | pagina 1