N I E IT
E
QagBlaó voor <3Vooró~ on §£uió~<Xollanó.
Rotterdamsche Brieven.
No 2820
Vrijdag1 29 October 1897.
22ste Jaarg&npr.
BUITEN LA N 1).
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BIJBEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem.
/1.10
«1,40
«2,80
«0.03
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer
71/,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
y Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS*
XIX
Rotterdam krijgt óok zijne Tentoonstel
ling, eene Internationale nog weldat klinkt
▼oornaam, maar het zal er eene zijn van
Bakkerjj en Kookkunstdit nu klinkt
▼rij prozaïsch. Voor onze dames een bui
tenkansje: alle mogelgke en onmogelijke
geurige, wèlverzorgdekeurig bereide en
smaakvol gearrangeerde kookkunstproduc
ten naar hartelust te kunnen bewonderen,
®rvan te mogen proeven waarschijnlijk, ze
te keuren en te vergelijken met naar eigen
wèl beproefde recepten klaargemaakte kook-
®els en baksels me dunkt, deze expo
sitie zal een eldorado voor huismoeders zijn
en eeue penitentie voor onze keukenprin
sessen, wier geduld op eene zware proef zal
worden gesteld door den prpzenswaardigen
ijver, waarmede mevrouw, eigen huisgenoo-
ten willende verrassen met de nabootsing
▼an een of andere op de tentoonstelling
genoten delicatesse, zich zal uitputten in
het «doen» van «probeerseltjes» op het ge
bied der edele kookkunst. Onze Rotterdam-
'che kookschool zal zich bjj die gelegen
heid niet onbetuigd laten en naar alle waar-
schjjnljjkheid voor den dag komen met de
allerschitterendste proeven van de talenten
harer leerlingen. Deze kookschool is be
paald een weldaad voor onze goede stad,
▼oor onze vrouweljjke jeugd vooral. Ik
8preek nu niet van de dienstmeisjes, die
®r eea «burgerpot» kunnen leeren koken,
•"aar van de jonge dames, die er zich kun
nen bekwamen in de bereiding van allerlei
fflne schoteltjes. Hebben zjj iu een en an-
der voldoende vorderingen gemaakt, dan
v®rlaten ze de school met een diploma,
Welks bezit haar een voorsprong geeft op
hare ongediplomeerde zusters, die maar
boeten zien, hoe zonder dit kostbaar docu
ment een plaats in het huwelijksbootje te
▼eroverenmen verzekert tenminste in wel-
'"gelichte kriDgen, dat de jongelui er te
genwoordig bjj het kiezen eener levensge-
FEV1LLETON.
Is zij schuldig P
2 8 {Vervolg.)
»Wjj moeten echter vertrouwen koesteren. Ik
*'ees door overijling onze zaak slechts te scha-
d®n, derhalve vertrek ik thans. Uw moeder kan
J^toogeljjk voortgaan, mjj zoo liefdeloos te be
nadelen als vandaag. Laten wjj haar over aan
gedaehten, die naar ik hoop, voor ons
8°edg«nstig zullen zijn. Tracht zooveel mogeljjk
ouders voor ons te stemmen, vergeet niet,
at ge alles voor mij zjjt.v
De generaal was met zjjn vrouw naderbjj ge
beden. 8ir Reginald Daire werd hem voorgesteld,
oothenegg begroette hem, kuste zijn dochter,
T®fWlde hoe het hem gelukt was, een dag
**.n zijne bezigheden te ontstelen, dien hij thuis
Wild© doorbrengen om eens recht te kannen
Uitblazen dan vroeg hjj naar zijn zoontje. Sir
r^ginald begreep, dat zijne tegenwoordigheid
le* overbodig was, hjj verwijderde zich na
^"ige woorden met den huisheer te hebben
8®»isseld beide mannen hadden elkander scherp
?*Dg«keken, beiden hadden begrepen dat hunne
*ar»kters slecht overeenstemden. De Graaf zag
vreemde wantrouwend na en zich tot zijne
'°Uw wendend, sprak hjj
»!n de oogen van dien man schittert iets,
et»elk mjj slecht kan bevallen, zijn geheele
*ezeu boezemt mjj wantrouwen in.//
Bertha trad snel op haar moeder toe, in haar
°°6en was een stil verwijt te lezen over de ont-
zellin wel degelijk op letten of de uitver
korene haar kookschooldiploma wel naar
behooren gehaald heeft wee dan de
jammerlijk «gezakte!»
Wie er ook met deze expositie ingeno
men mogen zjjn, onze Burgemeester zeker
niet. Daarmee wil ik nu niet zeggen dat
Zjjnedelachtbare koud zou zijn voor de gas
tronomische genietingen des levens, maar
hij heeft, naar het schijnt, weinig op met
tentoonstellingen in het algemeen en om
trent dit punt heerscht er tusschen burger
vaderen wethouders eene aandoenlijke over
eenstemming. Dientengevolge zal het be-
noodigde terrein niet kosteloos worden af
gestaan, waarop het comité nogal gehoopt
had; nu is er met «geld en goede woorden»
in ons geldlievend stadje nogal iets aan te
vangen maar de Burgemeester heeft zich
een vjjand van dergeljjke dingen getoond,
eerstens omdat ze voor de inwoners geen
voordeeltje zjjn en dan zulke tentoon
stellingen krioelen immers van verdachte
personen, zoowel «dames» als «heeren» en
dit is ook al niet in het belang der Rot
terdammers. Zoo waakt een zorgzaam bur-
gervaderljjk gezag primo: over onze stoffe
lijke en secundoiover onze zedelijke belangen!
Yan den jjver waarmee de Burgemees
ter de muzikale ontwikkeling van ons pu
bliek bevordert, heb ik reeds vroeger een
en ander verhaaldnu weer een treffend
voorbeeld: des Dinsdags en Zaterdags wordt
ons muzikaal gevoel verljjnd door de gil
lende, jammerende, huilende,fluitende, pie
pende, kermende, schetterende, brommende,
grommende en jankende geluiden van niet
minder dan twee en dertig draaiorgels
orgels in allerlei soortenkleine, ouder-
wetsche, door een armeljjk uitzienden man
met een been of één oog aan een riem om
den hals gedragen dat zijn de melan
cholische, de kermende en klagende exem
plaren, waarnaar een rechtgeaarde Rotter
dammer volstrekt niet luistert, ze geven
Verdische of Donizettischo aria's ten beste,
welker huilerige melodieën niet eens vermo-
vangst//Zeg papa beden nog niets,// sprak ze
fluisterend. „Ik zelf wil hem bjj zjju terugkeer
alles mededeelen.»
XVII.
Sir Reginald had het huis des generaals ver
laten, teleurgesteld, woedend, tot elke wraakne
ming in staat. Een karakter, gewoon al zijne
hartstochten te zien bevredigd, een losbandige
natuur slaat bij onverwachte hinderpalen licht
tot woede over. Edoch, het waren niet de mis
schien onverwikbare hinderpalen, welke hem het
meest kweldenpjjnljjker martelden hem de
verschillende tegenstrijdige gevoelens, welke zjjn
hart bestormden.
Toen hij in Ellernbeck Bertha had leeren
kennen, had het onschuldig kinderlijke, zoowel
als de naïviteit, waarmede zjj hem hare belan
gen kenbaar maakte, werkelijk indruk op hem
gemaakt. Hjj begreep, dat ze een uitnemende
partjj was hij had geld noodig en be
sloot het meisje te trouwen. Toen was hjj voor
Isabella versohenen in de vaste overtuiging, dat
zjjne verschijning alleen het pleit zou beslissen,
hjj had gemeend met éen woord, éen blik haar
tegenstand te breken. Trotsch echter en koud
was hjj bejegend en hjj begreep, dat zij voorzeker
niet zou medewerken tot de vervuiling zijner
wenschenin alle geval moest hjj het vertrek
van den Graaf afwachten. En hoe schoon had hij
Isabella gevonden Veel schooner nog dan vroe
ger, lange jaren geleden. Waarom kon
Bertha niet zoo schoon zjjn als zij? Hjj stamp
te met den voet de weinige liefde, vroeger
gen de ergernis der straathonden gaande te
maken. Dergelijke instrumenten dienen den
eigenaar slechts om bij dezeD of geneu vas
ten klant een cent op te halen, welke hem
of de hem vergezellende, even troosteloos
armoedig uitziende wederhelft dan ook zoo
spoedig mogelijk wordt toegeworpen, waar
na de man aanstonds zijn jammerend in
strument tot zwijgen brengt, volstrekt niet
beleedigi om de geringe apreciatie, welke
zijne muzikale voordracht ten deel valt.
Dan zijn er grootere, op vvieleu, fluitende en
trompetterende, oorverscheurende, brutaal
lawaaimakende dingen, waarvan de bege
leiders er flink en welgedaan uitzien; deze
halen ook meer geld op en geneeren zich
ook volstrekt niet om met tweeën of drieën
gelijk in éen straat te staan draaien. Maar
de aantrekkelijkste zpn de «mooie» of
«poppenurregels,» welker komst in onze
volksbuurten mot hunkerend verlangen
wordt tegemoet gezien, waaromheen de
jonge meisjes en kinderen naar hartelust
dan3en,die omringd worden door eene groote,
steeds aangroeienden zwerm van .leegloo-
pers. Deze «orchestrions,» groote, kleurige
gevaartenmet bellen en trommen, met
bekkens en pauken en triangels, met be
weegbare poppen, met papieren bloemen
en linten versierd, zjjn een heerlijkheid voor
de bewoners onzer volksbuurten, ze zijn een
evenement in hun leven en hun komst
wordt al van verre aangekondigd door een
krijschenden juichkreet in onvervalscht Rot-
terdamscb: «Maid, daar hè je 't poppen-
urregèlDan is in een oogenblik de straat
versperd en de argelooze voorbijganger,
die, wellicht haast hebbende, toch graag
passeeren wou, wordt met woedende blik
ken als weggekekenmen wijst hem na,
men hotst hem bijna van de beenen: 'tis
een indringer, die hun genoegen komt ver
storen; want de verschijning van een or
chestrion is eene belangwekkende, muzikale
gebeurtenis voor die pretlievende luidjes,
het «poppenurregel» is hun traditio, hun
opera. Deze orge's nu zullen van af den
voor Bertha gekoesterd, was gedoofd. En toch
moest zij zijne vrouw worden het was de beste
uitweg uit het doolhof, waarin hjj door zjjne
lichtzinnigheid was gesleept. De liefde voor
haar, waaraan hij zelf een oogeublik had ge
loofd, die liefde was voorbij.
Dat had de herinnering gedaan aaD lang ver
vlogen tjjden, toen Isabella nauwelijks de kin
derschoenen ontwassen, naast hem voortwandel-
de, de lieve kinderoogen op hem vestigde en
aan hem geloofde als aan een aardsche godheid.
Maar leeds toen had zjjn mond dentelfden har
den trek, zagen zjjne oogen haar met dezelfde
jjzige verachting aan, als zjj tot hem sprak
//Het is uit tusschen ons beiden.//
Het trotsche kind van toen was de hoogmoe
dige vrouw geworden van heden, die hem met
verachting van zich stiet om zich te werpen
in de armen eens ouden mans.
Maar hij zou haar trots knakken, hij wilde
zich haar meester toonen. Niet dat hjj haar nog
beminde, hjj was nog zoo oprecht jegens zich
zeiven om te weten, dat hij slechts voor een
vluchtige genegenheid vatbaar was, maar toeh,
zjj beviel hem. Hoe gaarne had bij haar aan
zjjne voeten gezien, smeekend om zjjne liefde,
minstens om zjjn medeljjden.
„Eene brillante vrouw is ze toch,„ sprak hjj
en sloeg met zijn stok in de kiezelsteenen, zoo
dat de vonken spatten, //dat zal niemand kun
nen ontkennen. Ze weet, dat ik haar lot in han
den heb, en toch behandelt ze mjj uit de hoog
te. Maar geduld geduld mjjn tijd zal
komen.
In gedachten verdiept, plannen ontwerpend
eersten November a. s. niet meer mogen
verschijnen en met ben zal voor velen een
stuk levensgenot verloren gaan, doch de
vroede mannen hebben gesproken
Van de symfonische concerten, die de
musici onzer schutterij-stafkapel dezen win
ter hoopten te geven, komt ook al niets
dit kan nu de Burgemeester niet helpen
't is de schuld van de dubbeltjeslievende
Rotterdamsche handelsmenschjes en dan,
we krjjgen hier immers onze symfonische
muziek uit Utrecht en die is lang niet
kwaad, wat zouden we dus meer verlangen?
Immers, rekening te gaan houden met de
wenschen en belangen der Rotterdamsche
musici ware wat al te veel gevergd Wjj
houden er wel van om de dingen ierweg
te zoeken, óok al kunnen we ze in eigen
stad dikwjjls oven goed krijgen dat is nu
eenmaal Rotterdamsche usance, óok op
kunstgebied en daarvan wijkt een welop
gevoed Rotterdammer niet graag.af.
Wat eveneens in duigen valt is het stand
beeld-plan: Tromp zal hier niet in metaal
vereeuwigd w ordenslechts voor de helft
der benoodigde som was geteekend, zoo
verklaarde het comité en het zag er een
zwaar hoofd in meer bij elkander te krjj
gen, dus bet comité is ontbonden en
onze beroemde vechtersbaas kr jjgt hier geen
standbeeld, wat jammer is voor onze va-
derlandsche beeldhouwers, wien hierdoor
eene schoone gelegenheid om hunne talen
ten te toonen en bovenal om ze behoorljjk
productief te maken, is ontgaan.
België.
De minister Van den Peer e bo o m zal
eene groote verbetering brengen op de spoor
wegen. De tweede klasse rjjtuigen zullen
buiten dienst worden gesteld en tegeljjk
wordt het tarief der eerste klasse vermindert.
Iljj zal verder verbetering laten aanbren
gen aan het inwendige der waggons tot
gemak voor de reizigers van alle klassen
en de zitplaatsen van 10 op 8 brengen.
welke hij weder verwierp, besluiteloos
wandelde hjj den weg op en neer, toen plotseling
zjjn oor door een stem werd getroffen, welke hem
niet geheel onbekend scheen. Hjj zag om: twee
heeren, die zich levendig met elkaar onder
hielden, waren juist van eene bank opgestaan.
De eene, de oudste, wekte in hem slechts vage
herinneringen op, den anderen had hjj bjj ren
banen en in badplaatsen, zoowel in Engeland
als op het vasteland, dikwjjls ontmoet en zjjne
welgedane statige verschoning in het geheugen
geprent.//
h Fonjour, mijnheer Scheidlin,* begroette hjj
hem, //hoe vind ik u hier?//
De aangesprokene nam eene uiterst koele
houding aan: //U vergist zich in mjjn persoon,//
sprak hij.
Sir Reginald onderbrak hem lachend //Zoo
waait de wind uit dien hoek? Welke is dan
heden uw naam Noem hem mij, maar tracht
niet mjj knollen voor citroenen te verkoopen.
Mjj hebt ge nooit geplukt, ik ben u zelfs dank
baar voor eenige kleine diensten, Vroeger aan
mjj bewezen, het ligt dus allerminst in mjjne
bedoeling uw gezelschap te stoten.//
//O, zjjt gij 't, Sir Reginald 't Is waar, we
zjjn altijd goede vrienden geweest, nooit werd
echter iemand door mjj geplukt hoor.//
Sir Reginald klopte deu jood lachend op de
schouders//Mij kunt ge geen geld afnemen,
want ik heb niet veel, derhalve geen flauwiteiten
tegenover mjj. Wat ge anderen doet, kaa me niets
schelen, nog eenmaal dus hoe is uw naam
{Wordt vervolgd.)
lillllüHSIIIE C
ABONNEMENTSPRIJS
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
AGITE MA NON AGITATE.