No. 2823.
Woensdag 3 November 1897.
22ste Jaargang
QaaBlaè voor iS/loorè- on Suiè-JCollanó
De alcohol in de maag,
Genezingen te Lourdes.
BUITENLA i\ D.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
Is zij schuldig?
Frankrijk.
Oostenrijk-Hongarije.
Amerika.
(III RUT
ABONN EMENTSI'RIJS
Per 3 maanden voor Haarlem11,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,40
Voor het baitenland 2,80
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, bebalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
50 Cents.
71/,»
JfTMAlN I BEN PRATT*
AGITE MA NON" AGITATE
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con tant.
Hoofdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale Publicité Etrangèrt
GIj. DAUBE fy Co. JO HHF. J ONES Succ.t Pa~is 31 his Faubourg Montmartre.
Gedurende eenigen tjjd zijn de geleer
den het niet eens geweest aangaande de
wijze waarop de jenever in de maag werkt.
Volgens de meening van Dr. Laurent,
de geleerde professor van de Brusselsche
Universiteit, wordt een deel van de ver
bruikte jenever verzuurd, en gedeeltelijk
verteerd, maar het grootste deel wordt
rechtstreeks en zonder eenige vertering
in het bloed opgenomen. In het bloed
zelve vermengt eene zekere hoeveelheid
alcohol zich met de beste bestanddeelen
van het bloed en bederft ze; eene andere
hoeveelheid wordt verbrand; de rest wordt
door de longeD, de nieren en de huid
afgescheiden en verwijderd uit het lichaam.
Waar hjj ook aankomt, zoohaast de jene
ver met de teedere weefsels in aanraking is,
ontstaat er eene zekere ontsteking.
Laten wij eens de jenever volgen:
Het vlies van den mond is nog al ge
voelig, de ontsteking is dus gemakkelijk,
't Is daarvan dat de dorst ontstaat; wie
jenever gedronken heeft wil nog meer
drinken. Soms, als de prikkeling te hevig
is, komen er in den mond zweren en de
sprouw.
Maar de keel is gevoeliger dan de
mond. Dat kan iedereen ondervinden als
er rook in de keel geraakt; zijn er niet
veel menschen die bij de minste veran
dering van temperatuur keelpijn krijgen?
Op het keelvlies werkt de alcohol zeer
hevig en veroorzaakt de ontsteking van
de keel, het verschijnen van witte vlak
ken, het zwellen en verzweren van aman
dels. Yoor wie teer aan de keel is, is
het irinken van jenever, zelfs in kleine
hoeveelheden, een wezenlijk gevaar.
Tusschen de keel en de maag ligt de
8lokdarm. Alle bezeering van den slok
darm is gevaarlijk; de jenever doet den
slokdarm ontsteken en gloeien en doet
hem zelfs inkrimpen. Bij herhaling wor
den de teedere deeltjes van het darmvlies
aangetast en zij beginnen te verzweren; die
verzwering van den slokdarm leidt zeer
dikwjjls naar den kanker van den slok
darm
In de maag echter is de werking van
de
jenever nog het verschrikkelijkst
Het vlies dat de maag langs binnen
hedekt, bevat een zeer groot getal kleine
kliertjes die het noodige moeten aanbren-
R«n voor de spijsvertering; zonder dat
v°cht is er geme spijsvertering mogelijk,
2°odat spoedig bloedarmoede en tering
Vo'gen moeten. De jenever doet dat vlies
hlauw en zwart worden en verbrandt
het langzamerhand uit de kliertjes voor
het maagsap. En alzoo ontstaan het een
na het ander
a) De ontsteking van de maag, waar
door de eetlust wegblijft, de vertering niet
meer plaats grjjpt en het bloed verarmt;
b) De maagkramp, die zoo zeer doet
lijden
c) De maagzweer, dat is h-t ontstaan
van zweren in het maagvlies, wat gewoon
lijk den zieke zoodanig uitput, dat hij er
onder bezwijkt
d) Het machteloos worden van de maag
met de annemie of het uitteren
e) Of eindelijk de maagkanker die jaren
en jaren martelt en toch den jenever
drinker naar het graf helpt.
Maagpijn en maagkanker komen d'k-
wijls voo1,1' ait het te veel gebruiken van
sterken drank, daarbij worden de zenuwen
verstompt en het lichaam van den mensch
in een abnormalen toestand gebracht.
De sterke drank in overmaat gebruikt,
vult bovendien de gevangenissen en de
gekkenhuizen.
Tot de bevoorrechten der «Nationale Be
devaart» van Parijs en verdere stations
naar Lourdes, welke dit jaar gedurende
het octaaf van O. L. V. Hemelvaart door
de voorbede der Allerheiligste Moeder
maagd genezing vonden van hun licha
melijke kwalen, behoort ook Albert Aubert;
geboren te Chati'lon-sur-Indre. Terwijl bij
in 1883, op 28-jarigen leeftijdkorten tijd
nadat hij in het huweljjk was getreden
op zekeren dag te Moulin-Engilbert als
leerlooiersknecht bezig was de eikenschors
in de pas gevulde kuipen met salpeter
zuur te begieten, had hij het ongeluk, dat
hem de daarvoor gebruikte kan ontschoot,
en het bijtend vocht, door den schok op
springend, hem in de oogen trol en geheel
blind maakte. Geneeskundige hulp mocht
niet baten, en eene operatie aan het minst
beschadigd oog deed dit zelfs geheel onder
het ooglid verdwjjaeu, terwijl ook het
andere ontkleurd en dof bleef zonder
eeuig licht.
Aubert wa3 blind, en ongeneeslijk ver
klaard voor altijd. Ten einde raad begon
hij in zijn uitersten nood als omzwervend
liedjeszanger, door zjjne vrouw geleid,
stad voor stad en land voor land al bedelend
af te reizen. Toen hem later een tweede kind
geboren was, en het steeds moeiljjker werd
een onderkomen te vinden, moest hij langza
merhand den hond en den kinderwagen
vervangen door een ezel met reiswagen,
FE VILLET O N.
31
Vervolg.)
Na begreep ze, dat het een gering offer ka
rer eigenliefde zou geweest zijn, zoo ze ter
'toad na haar huwelijk de gevolgen eenerjeug
'Se lichtzinnigheid had bekend thans, na j
Jsren lang te hebben gezwegen, na Reginald
lordaunt voor man en dochter ala een onbe-
ende te hebben behandeld, zou eene beken?
onis haar diep in het stof vernederen. Een
auwe hoop bleef haar over Sir Reginald's
°ptreden had Bertha's liefde verzwakt j deze
erniocht niet een bevreemding, een soort ont
goocheling over zijn spreken en wijze van han
den te verbergen, evenmin eene groote ver-
"sgeaheid over het oordeel haaTs vaders. Mis-
'ohien was de liefde van het meisje geweest
stel opflikkerend vuur, dat, spoedig
«ebluacht, geen gevaar meer opleverde. Isabella
'ormeed het noemen van Sir Reginal I's naam
o tegenwoordigheid harer dochter,evenzeer
otweek zij zooveel mogelijk haar gezelschap.
A) gevoelde zich bepaald lijdend door den in-
endig uitgestanen angst en door de zenuwach-
'8<- w, haar vervulde. Zij benutte
''Ie 1 cl,,!, .eljjke, zichtbare on mldheidals
oorwendsei, niemand te kunc oatvangen,
on «ldug 0p jlaar Raaaer alleen te verblijven.
h dlt baatte baar niets. De zorgen Kwelden
«aar onophoudelijk, zij betraanden hare oogen,
eekten hare wangen en vervulden haar
hart met een bang voorgevoel van naderende
onheilen. Bertha verschrok hevig over de ver
anderingen in het wezen harer stiefmoeder, toen
zjj, nadat deze een langen slapejoozen nacht
had doorgeworsteld, met eenige brieven tot haar
kwam. Wat ook het gebrek mocht zijn van
het ijdele meisje, aan eerlijkheid ontbrak het
baar niet, opnieuw zou ze hiervan bewjjzen
geven. //')eze brieven heb ik ontvangen,//zeide
ze openhartig, „gisteren eenen eu vandaag op
nieuw.//
„fk gevopl me verplipbt bet u mee te dee-
len. Ook moet ge weten, dat ik eiken dag over
alles ernstig heb nagedacht. Regiuald met al
zijn eigenaardigheden, met al het scherpe van
zjjn karak'er, is ipjj oneindig dierbaar. Hoe
ik het ook wik en weeg, ik kan niet anders
dan bij mijn eerste besluit b'jjven, ik moet
zijne vrouw worden.//
//Kind,// riep Isabella verschrikt uit, //eene
correspondentie buiten weten uw vaders?//
//U mag papa te allen tjjde vertellen, dat
Reginald mjj schrijft. Ik zelf zal het hem bjj
zijn terugkeer mededeplen.
//Beantwoord heb ik de brieven niet en zal
het buiten zijn toestemming ook niet doen.
Schrijft Reginald me echter weer, dan neem
ik zjjne brieven aan, ze zijn mijn gansch ge
luk. v
En ze drukte het papier aan haar hart en
beschouwde de regels met stralende oogen. Als
zoovele egoïsten, die niet in staat zjjn, een
warmer gevoel in woorden uit te drukken,
bezat Sir Reginald de gave, schoone zinnen
op bet papier te brengen. Datgene, wat uit
opdat het gezin niet onder den blooten he
mel behoefde te slapen, gelijk zoo dikwijls
geschied was. Zoo doolde hij veertien lange
jaren rond in acht verschillende departe
menten van Frankrijk, zija straatgezang]
slechts afwisselend met het overluid bid
den van den Rozenkrans en steeds bij alle
beproevingen het woord zijner moeder her
halende: «Dieu est toujours ia! God is er
ook nogHij zal ons niet verlaten
Maar het leven was bitter en hard, en
dikwijls was hij op het.jpunt den moed
te verliezen. Niet slechts ontbrak het hem
en zijn gezin vaak aan het allernoodig-
ste, maar ook had hij verschrikkelijk te
lijden van andere bedelaars, die hem om
zijn Rozenkrans bespotten en hem de soms
milder toevloeiende aalmoezen der kerk
gangers benijdden.
Jaren later hij had toen vier kin
deren was hjj eens te Blandy-les-Tours,
in het dep. Seine-et-Marne, in den laten
avond met zijn reiswagen op het kerkplein
aangekomen. Hij bezat geen enkelen stui
ver meer, doch begon, ofschoon het reeds
donker was, en zich niemand meer op
straat vertoonde, als steeds met zijn ge
zin overluid den Rozenkrans te bidden.
Toevallig moest de pastoor der plaats
nog even in de kerk wezen en hen hoo-
rende, bracht hjj hun brood en wijn en j
een milde aalmoes, die den volgenden dag
nog gevolgd werd door een meer afdoende
hulp, doordien de pastoor eene liefdadige
dame bereid voud een huisje aan het arme
gezin af te staan, om, voor het eerst na
zooveel jaren zwervens, eene vaste woon
plaats, een te huis te hebben.
Zij was het ook, die onlangs op het
denkbeeld kwam, den blinden Aubert te
zjjuer genezing aan de «Nationale Bede
vaart» te laten deelnemen. Terwijl hij,
door zijn oudsten zoon geleid, in den om
trek bedelde, gewerd hem een brief van
zijne vrouw met deze tijding en de mede-
deeling dat hjj voor alles een door den
maire gewaarmerkt certificaat van een ge
neesheer naar Lourdes moest zenden, be
treffende den feitelijken toestand zijner
blindheid. Aldus geschiedde, en weldra
mocht hij zich aansluiten bjj de pelgrims
van Orleans, met wien hij Vrijdag den
20 Aug. te Lourdes arriveerde.
Hjj was opgetogen en vol blijde ver
wachting maar dien dag bespeurde hjj
geen verandering, Den volgendag dag»
Zaterdag, 21 Aug, echter, als hjj tot de
H. Tafel genaderd zijnde, en naar de Grot
geleid, neerknielde op zijn knoestigen stok
om zijn dankgebed te verrichten en zich
die pjjnljjke positie langen tijd in den
zijn saieastischen mond als parodie klonk,
scheen in zijne brieven de uiting van een
diep gevoelig hart. De proeve van stijl, welke
hij, om zijn eigen dwaasheden lachend, had
neergeschreven, sprak overtuigend tot Bertha's
gloeiend hart, en bracht haar in dien toestand
van opgewondenheid, waarin ze stormenderhand
hare wenschen meende te moeten bevredigen.
Met ware onstuimigheid drong zij bjj hare
stiefmoeder aan op de vervulling harer verlan
gens, smeekte haar om™voorspraak bjj den va
der. Ten zeerste ontroerd, en met moeite hare
onrust verbergend, hoorde Isabella hare doch
ter aan. Een paar woorden, die de waarheid
zonden ontdekken, en de droom harer liefde
was vervlogen, het kaartenhuis van haar geluk
ingestort, zij bracht de woorden echter niet
over hare lippen. Onwaarheid sprekend tegen
hare dochter, vervuld van inwendige onrust,
van vrees hare geheimen te verraden, kreeg
haar wezen iets sombers, werden hare antwoor
den koud en liefdeloos. Dit pjjnigdes Bertha, bit
tere klachten kwarpen over hare lippen. //Nooit//
riep ze uit, „nooit zou een eigen moeder aldus
hebben gehandeld Door de waarheid, welke
Bertha onbewust door deze woorden had uit
gesproken, werd Isabella in het hart getroffen
en brgk in hartstochtelijk weenen uit. //Ik wil,
ja ik wil uw geluk,// snikte ze en trok de
dochter tot zich. „Ik wil als een moederzorg
dragen voor uw geluk.Op dit aogenblikwas
ze inderdaad tot elk offer bereid.
Wanneer aan zelfbehscrsching gewone men
schen zich laten verleiden, hun gemoed uit te
storten, vertoonep ene diepte van gevoel,
geest van boetvaardigheid getroost had,
meende hjj plotseling als een verschijning
de H. Maagd in zjjne onmiddelljjke nabjj-
heid te ontwaren. Hij geraakte in zulk
eene vervoering, dat hjj dacht in zwijm
te vallen en niet kan zeggen wat er ver
der met hem gebeurde, totdat hjj,omge
ven door eenige personeu, die bljjkbaar
met hem bezig waren geweest, aan den
overkant der Grot als uit een droom ont
waakte en lucht en weiland zag en de
rivier en de menigte, die hem jubelend
omgaf.
Hjj, was genezen! Niet, zooals hjj ge
vraagd had, op voldoende wjjze, om zon
der geleide den weg te kunnen vinden,
maar totaal. Hjj barstte uit in een vloed
van tranen, en allen die hem omgaven
knielden met hem neder, om de H. Maagd
te danken voor harejjggjppraak met God.
*Ah,» mocht hjj meer dan ooit ook thans
weder uitroepen: tDieu est toujours la!»
God verlaat de zjjnen niet.
Op het laatst van Augustus ging met
de bedevaart naar Lourdes een doofstom
meisje mede, Rosa Evrard, van Wanlin,
provincie Namen.
Aldaar werd zjj zoo goed als plotseling
van haar gebrek genezen.
De pastoor ging te dezer gelegenheid
zeer verstandig te werk.
Hij verzocht de zaak zoo geheim mo
gelijk te houden, en opende op zekeren
dag eene bijeenkomst waarop al degenen
die eenige inlichtingen konden verschaffen,
uitgenoodigd werden onder eed te bomen
spreken.
De bjjeenkomst was vrjj en ieder mocht
terechtwijzen.
Uit dat onderzoek is gebleken dat de
kleine Rosa inderdaad doofstom was van
hare geboorte, en door iedereen als on
geneesbaar werd aangezien en thans spreekt
ais iedereen en goed hoort.
Het ongeloof zal vruchteloos pogen, dat
geval door natuurlijke oorzaken uit te
leggen.
Nog steeds worden in Frankrijk pogin
gen in het werk gesteld om den landver
rader kapitein Dreyfus als een onschul
dig veroordeelde voor te stellen. Het is
de afgevaardigde Scheurer-Kestner
en Bernard La z are, die zich bijzonder
voor den banneling iuteresseeren.
Over bet algemeen wordt echter het be
weren, dat da ex-kapitein Dreyfus on
schuldig zou zjjn met wantrouwen ont-
maar ook van hartstocht, waarvoor licht be
weegbare harten als voor een onverwacht won
der terugschrikken zoo ging het Bertha. Dat
de uiterlijk zoo koude moeder zooveel liefde
voor haar kon doen blijken, vervulde haar met
dankbare bewondering, Geheel verzoend en
kalmer gestemd verliet ze de diep geschokte
vrouw met tie verzekering, dat ze vast ver
trouwde op hare liefde en elk hard woord, in
opgewondenheid gesproken, terugnam.
Isabella bleef abeen met hare gedachten
gedachten zoo pijnljjken smartvol, dat ze meende
onder dit gewicht te zullen bezwijken.
Ook sjj had eeDen brief van Sir Reginald
ontvangen, welke aldus luidde
Hooggeachte Mevrouw,
Reeds tweemaal ben ik aan uwe deur afge
wezen met de boodschap, dat U te ziek waart
om mij te ontvangen. Daar het echter geen
bloot beleefdheidsbezoek is, waarmede ik U
lastig wil vallen, doch een zeer gewichtige zaak
mij tot U voert, zoo hoop ik, dat U mij eenige
minuten zult schenken. Ik beroep mij daarbij
op de voorkomendheid, welke ik voor jaren in
San Vitale van U mocht ondervinden en zie
een gunstig antwoord vol vertrouwen tegemoet.
Met de meeste hoogachting,
Sir Reginald Daire.
Onmogelijk langer te weigeren, zjj had zjjn
verzoek moeten inwilligen. Een kaartje, waarop
gesohreven was: //Gravin Bothenegg zal om 13
vangen, en de Fransche bladen achten
zich beleedigd over den landverrader nog
te moeten spreken.
In de Oostenrijksche Kamer van Afge
vaardigden hebben weer ergerlijke toonee-
len plaats gehad. Bijde [discussie over
het «Ausgleichprovis orium» werd een
helsch lawaai gemaakt van de linkerzijde,
waardoor den heer Leek er het spreken
onmogelijk werd gemaakt. Het was de
Duitsch-nationaal Wolf, die kort geleden
met den minister B a d e n i heett geduel
leerd, en eene stemming verlaagde over zjjn
voorstel om de zitting toesluiten. Voort
durend zat hjj met het deksel van zjjn
lessenaar te trommelen en voerde in hef
tige taal het woord, zonder'dat hem dit
door den Voorzitter was gegeven.
De heeren Lecke[r en Wolf waren
toen tegelijk aan het woord, terwijl de
leden der Kamer een' stormachtig leven
maakten. Aan sluiten der zitting viel niet
te denken, dan nadat het schandaal een
half uur had aangehouden.
Deze rumoerige vergadering heeft 27
uur (den geheelen nacht.door) aan een stuk:
geduurd.
Henry George, de geheel onver
wachts overleden Amerikaansche jour
nalist, is aan eene beroerte bezweken, na
dat hjj daags te voren viermaal in mee
tings voor zijne kiezers was opgetreden.
Hjj was candidaat voor het Burgemeester
schap van Londen.
Zjjn levensloop is zeer interessant. Op
13-jarigen leeftijd werd hjj inzjjnvader-
sta 1 opgeleid tot letterzetter. Dat was voor
den woeligen knaap een te stil werk. Hjj
ging varen op zee en bezocht Engelsch-
Iridië en Calcutta; kwam terug op eene
d rukkerjj, ging weer varen en bleef in
Californië, waar hij aan het goud delven
toog. Maar de fortuin was hem niet gun
stig. Hij werd weer zetter, nu aan een
voornaam dagblad te San Francisco, en
hjj begon kleine artikelen te schrjjven in
andere' bladen. In de redactie van een
dezer werd hij opgenomen. Hij trouwde
in 1861, en werkte hard. Zes jaar later
probeerde hij een eigen orgaan te stichten,
het ding werd door de concurrenten ver
moord. Nu ging hij correspondenties schrjj
ven aan New-Yorksche bladen. Intusschen
ontwikkelden zich bij hem eigenaardige
denkbeelden over het grondbezit. In '71
schreef hjj «Our land and land-policy.»
Het volgende jaar mislukte weer een po
ging om eene eigen courant, een goedkoope
voor de werklui, in het leven te houden.
Toen zetteH enryGeorge zjjn groot boek
op, en aan den arbeid hebben vier ver
trouwde vrienden, eeu advocaat, twee
journalisten en een schoolmeester hem
geholpen. Het boek had voor een oecono-
misch werk een ongehoord succes. De
schrjjver werd een welvarend man, ver
huisde naar New-York, en ging in Europa
reizen om zjjn denkbeelden te verdedigen.
uur gereed zjjn Sir Reginald's bezoek te ont
vangen» was haar laconisch nntwqord. Het ge
vreesde uur was geslagen, iedere minuut kon
de onwelkome bezoeker binnentreden natuur
lijk had ze gezorgd, alleen te zjjn. In zijne
voorname, nonchalante houding stond hjj voor
haar en boog ceremonieel.
„Ik wist wel, dat ge eens voor mjj thuis
zoudt zijn, Isabella,// zeide hjj, toen de deur
achter Andreas, welke hem had ingelaten, was
gesloten.
Zij richtte zich trotsch in hare volle lengte
op //Hier woont de gravin Rothenegg,// sprak
ze koud.
Hij lachte. //Dus: Mevrouw de gravin Von
Rothenegg. Welnu, mevrouw, veroorloof mjj
dat ik rnjjn aauzoek om de hand uwer doch
ter herhaal.//
U kondt toch te voren wel vermoeden
dat uw aanzoek zou worden afgewezen, Sir Re
ginald. Denk terug aan San Vitale en ge zult
moeten hekennen.dat go voor graaf Rothenegg
geen geschikte schoonzoon zjjt.„
//Vooroordeelen, Dat ik U voor eenige jaren
heb bemind, kan toch geen verhindering zijn,
uwe stiefdochter te trouwen.//
„Neen, maar dit is een hinderpaal, dat gjj
als jongeling van nauwelijks 24 jaren eene aan
u geketende vrouw diep ongelukkig kondt
maken, dat ge deze omstandigheid hebt ver
zwegen toen ge ons huis betraailt, dat ge sleoht
genoeg waart een argeloos meisje te bedriegen.
Ge zaagt, hoe ik was opgevoed, hoe vader noch
moeder zich om my bekommerden, ge hadt dus
gemukkolijk «pei. Vnde r weigerde zyae toe-
